Steph. Antonii Morcelli e Societate Iesu ... Africa christiana in tres partes tributa. Volumen 1. 3.

발행: 1817년

분량: 441페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Africa viros, qui judicia in ea insula exercerent: sed tanta in illis erat immanitas , ut non ad tuendam , sed ad compilandam provinciam missi viderentur. quum animum plerique abjecissent , inventus est Victor Episcopus Phausianensis, qui de his Gregorium edoceret, et provincialium querelas per eum ad Innoccntium perserendas curaret ti . cujus quidem litteris admonitus Innocentius judicum illorum avaritiam quamprimum collibuisse putandus est. II. Curis interea laboribusque superioris anni fractus Dominicus Episcopus Carthaginiensis gravem in morbum inciderat: qui quum et aptato jam senex esset, in ultimum vitae discrimen venisse putabatur. eum tamen divino benesteio Carthaginiensibus redditum indicant Gregorii ad eum litterao gratulantis, induciarum ei tempus ad utilitatem animao datum. hortantisque. ut quod ei reliquum vitae seret. id Deo totum Ecclesiaequo suast saluti tribueret. quia vero Dominicus particulam illi aliquam doexsuviis faueti Martyris Agilei dono miserat . munusculum ejusmodi

earissimum sibi suisse tostatus est sa . haec Septembri mense scriptae propterea ante aestatis sinem Dominicus convaluisse videtur. ii I. Eodem anno Donadeus Diaconus e Numidia Romam petierat. Victorem Episcopum suum accusaturus, quod ab eo per summam injuriam honore spoliatus esset. ceterum Gregorius jam inaudierat, gradu illum esse motum, quod turpi se crimino commaculasset. quamobrem caussa ejus ad Columbum delata est, ut coram Prima te aliisve Episcopis inquireret, uter in culpa esset, Diaconus ne, an Episcopus' nec crimen. cujuscumque esset, impunitum atqua inultum esse pateretur. neque enim in Episcopo serendum , ut Diaconum honoro immerentem spoliasso dieatur 3 .

Dominico Disco o Carthaginiensi

I. VLeti Mus hie Mauricii Augusti annus fuit. idemque Phocae primus, Imperium a Principis sui caedo auspicati. alia hoc anno eaque multo grauior exorta in Numidia judicii instituendi caussa est. delatum enim Romam suerat nomen Paullini Episcopi Tigisitani, quem multi, in provincia primum de eo questi, demum apud Pontificem maximum accusaverant, quod et in Clerum suum saeviisset. et honores Ecclesiae pacto pretio vendidisset. quanto haee dolore Gregorius audierit, haud facito dictu est. binas statim epistolas si alteram ad Columbum, alteram ad Vietorem Primatem scripsit, utrumque vehementer hortatus, ut conjuncto

studio advocatisque, si opus esset, aliis Episcopis, Paullini criminationes

352쪽

DOMINICO EPISC- CARTH

laudaverit. nam ipsa Ecclesia Asricana testari potest, parentis So amoroal, eo defensam, Ornatam, auctam: ut eo auctore et liae reticorum conatus represserit, et veteris sanctimonia ct splendorem dignitatemque reii nuerit. porro in Gregorii locum factus est Sabinianus. I. Quo anno consignandus sit Dominici Episcopi Carthaginiensis exitus, plane ignoro. vix tamen credibile est, eum in annos sequentea rejici posse. nam et provectus aetate erat, et triennio ante gravi petieulosoquo mor ho assectus fuerat. nullae praeterea ad eum Gregorii littorao exstant, ex quo receptam ei Valetudinem gratulatus est: qui tamen quotannis ad eum scribere solebat. itaque Gregorius caelo potitus amicum optimum imitatoremque virtutum ojus aut priorem beatissimis insertum sedibus reperit. aut prior ipse in conmunem illam patriam aevumqu. ine inpiternum evocavit. ANXLS CHRISTIANUS DCV.

post Dominicum Disc. Carthagin.

I. QuΑnTLM Phocas Imperii sui annum numerabat, qui primus post

Consulatum ejus dictus est. II eraclio Praesecto Africae actum esso do Doni inici successore creando, ambigendum non est. verum nileo obscuram Ioruin tunipi tum et mancam histoliam accrpimus, ut nomen ipsum ejus.

sui ium Pontificatum Carthaginiensem susceperit, ignoremus. pro quo in ilium coin molliolare liceat gemini Patriarchae apud Aquil ejenses. hoc euim anno Ravennae designatus est Candianus Catholicus, qui Gradensem recessum sibi legit : Schismatici Ioannem renunciarunt, qui Aqui-Jejus Patriarcham Agei et it . 1 I. Gravia iterum et crudelia do Phoca in Asricam sama pertulit. quao Pracsecti animum magis exasperarent. nam Constantinam Augustam Natiricii uxorem liesque eorum sitas ab eo sublatas, ac multos e regiae urbis primori hus necatos osso, nunciatu in est. Simul et de Oriente rumor percrebuit, quum Persae impune vastabant ca .

Post Dominicum Disc. Carum in.

I. ANNuxi Phoeas Imperii sui attigit quintum, qui alter a Consulatu ejug suit. idem Sabiniano Pontifici inax titio ultimus recte adscribitur. vixisse enim eum constat ad diem octavum halondas Martias: post quem illa amplissimi honoris sudes, annulla prope integrum vacua, Boni lacium tertium accepit. litterarum id temporis sive Pontificis maximi , sive U. III. 4o

353쪽

Εpiseoporum Africanorum, quas ultro citroque do more missas latendum est, nullum ad nos exemplum pervenit. II. At voro hoc anno, aut certe Niceta Gregorae filio etiamtum apud Carthaginem commorante . contigisso manifestum est, quod Graecus auctor i , id temporis designans, de apparitore quodam Praetoriano memoria o mandavit: hunc nempe, quum lues ea in urbe grassaretur. una cum uxsore in suburbanum secessisse, multorum jamdiu scelerum reum, quae quidem metu mortis aversatus videretur, et rursum tamen in adulterium ibidem esse prolapsum , pauloque post ex pestilentia biisse: ejus autem corpus, uxsore postulante, a Monachis elatum, in quo monasterii proximi templo sepultum: suhinde Monachos, dum psallerent, Vocem ejus audisse e sepulcro clamantis, quo aperto vivum hominem inventum eductumque, sed diutius prope elinguem mansisse: quum autem Thallassio Monacho, qui vir summae virtutis habebatur, ipso petente oblatus esset, mira demum planeque horrenda de judicio. quod ipse subierat, deque Insernis, quas adierat, poenis narrasse : post haec datum ei divinitus, ut per quadraginta dies ageret poenitentiam . et dio mortis suae cognito, intra triduum sancte delanctum. Thalassii vero . quem Praetorianus illo apparitor adloquutus dicitur, haud obscurum est nomen. exstant enim ejus Hecatoniades sententiarum ad Paullum

Presbyterum , . nec alius ab eo videtur, cui deinde Maximus Abbas opera quaedam sua. Graecus Graeco scriptori, dedicavit s : Asris quoquo plaudentibus, qui jam Graeca adamabant.

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. Pno As annum Imperii sui sextum incohavit. qui tertius a Consulatu ejus numeratur. Romae Bonifacius tertius in Sabiniani locum undecimo kalendas Martias creatus. quarto idus Novembres decessit. Africam sub haec tempora propagandae religionis studio peragratam suisse ab Anastasio Episcopo Brixiano vilao sanctitato claro. qui post Paterium anno DCL. aut proximo renunciatus putatur, scriptores Ecclesiae nostrae tradidere D). ceterum quo illuc auctore prosectus sit, quas gentes adierit, quid lal oribus suis profecerit, nemo oratione pertexuit: nec in Veterum scriptis do ea ro testimonium exstare arbitror.

354쪽

I. SEPTINUA Pboeae annus et a consulatu ejus quartus hic est, quo Persae Euphratem transgressi Syriam universam populati sunt. Romae octavo kalendas Septembres Pontificatum maximum suscepit Bonisecius

quartus , is qui Pantheon dedicavit. nam, ut in Libro Ponti scali legimus i , Hic petiit a Phocate Principe templum, quod Pantheon vocabatur: quod fecit Ecclesiam beatae et gloriosissimae et Dei Genitricis demperque Virginis Mariae et omnium Martyrum Christi, et reliquias in ea collocavit. in qua Ecclesia Phocas Princeps dona multa obtulit

Post Dominiciam Disc. Carthagiti.

I. ANNDM Imperii sui oetavum incohavit Phocas, post Consulatum ejus quintum, quem utique vitae ejus postremum esse Constantinopolitani in primis vehementer cupiebant. atqui Senatus. qui haec jamdiu nosset, ac rei publicae, quas opem ejus implorabat, succurrere vellet, Crispo Praesecto urbis auctore, qui Phocae gener erat, clam Legatos in Africam ad Heraclium miserat rogatum i , ut patriae tandem Imperioque labenti subveniret: esse ei filium Heraclium, esse et Legati Gregorae silium Nicetam, qui rem tantam aggredi ae conficero possent. ii vero, qui jam lacinus hujusmodi secum moliri coeperant, multo majores animos sumpserunt, ex quo iter sibi publica auctoritate muniri, lautoresque paratos jam esse intellexerunt. itaque classem illico instruendam, milites cogendos curarunt , id pacti inter sese, ut Heraclius quidem mari rem gereret, Nicetas equitatum ad regiam urbem terra duceret: quiquo eorum victoria potitus tyrannum sustulisset, is uti et Imperium sibi vindicaret. II. Nondum hi Carthagine solverant, quum Phocae nuinciatum est, quantum ei periculum ab Africa impenderet. ille tamen neque praesidiis urbem firmavit, neque exercitum in expeditionem eduxit. at quum Constantinopoli tum esset ueraclii mater, esset et sponsa ejus Eudoeia Africani principis filia; eas comprehendi, atquo in monasterium includi jussit. angore nempe conscientiae et scelerum suorum poena VeXatus, nihil de interitu suo aut de urbis exitio eogitavit, et armato hosti prope inermem se objecit.

355쪽

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. Psocks octavum Imperii annum. cujus initium erat nono valendas De eem lares suppi loris anni, minimo explevit. qui enim ei successit. Heraclius Imperium auspicatus hoc anno est tertio nonas Octoli res. cute rum ante Phocae exitum, cujus denique morte recreata respublica ea piat elatura videretur, novorum malorum initium aliud Constantinopoli iactum est XIIII. kal. Majas a Sergii Patriarchao designatione, qui Monotheletarum dux fuit; unde in Africam quoquo labes illa atque pernicies illata est. interea quum Heraclius ipse et Nicetas eodem tempore solvissent ox Africa, ut Dei consilium serebat. secunda navigatione usa Heraclii classis antevertit . et Constantinopolim prius appulit, quam equitatu in Nicotas exponeret. Crispus autem Praefectus urbis, qui jamdiu adventum ejus opperiebatur , fidem plano praestitit . milito ejus intra moenia recepto. inventus simul et Photius vir primarius. dudum tyranno obviolatam uxorem insensus, qui Regiam armatis hominibus occuparet, et protectoribus disjectis, Phocam ipsum aggrederetur: quem vinctum et ad Heraclii pedes raptatum insanda caede periisse accepimus si . exinde quum intermortua factione urbs repente pacata esset. Sergius Patriarcha Heraclii capiti coronam sollemni ritu imposuit : eundemque honorem protinus Eudociae sponsae ejus habuit Africanae puellae, quae Augustarum inserta numero patriae auxit gloriam is .

Post Dominicum Disc. Carthagin.

1. ANNis hic Heraelii Augusti secundus dictus est, quo et consulatum gessit. imaginibus Augustorum in Africam perlatis, maxima laetitia omnes assecti sunt, quod Principum sibi datum agnoscerent, cujus pater apud eos Praefectura sungebatur; et conterraneam suam ejus conjugem Salutarent . eujus imperio regebantur. quare et Heraclio Praesecto et Augustae parenti gratulationes omnium ordinum consensu factae: Deo item in templis supplicationes et gratiarum actiones fuerunt , quod Orbem Romanum et Africam in primis respexisset, unde tum reipublicae salus parta videbatur.

356쪽

post Dominiciam EPisc. Carthagin.

I. ANNUM Heraclitas Imperii sui tertium ineoliavit, qui et a Consulatu ejus primus numeratur. laetitiae . quae anno superiora Africam exhilaraverat, molestiae plurimum ac moeroris adspersit Eudociae Augustae mors inopina. quum enim quinto nonas Majas II eraclium Constantinum Pnixa virum suum sobolo auctum magno gaudio perfudisset, idibus Augustis ipsa e vivis excessit. regiamque domum improviso luctu funestatam reliquit. Heraclium autem Praesectum id temporis ad filium Augustum trajecisse, credibile est. nam patri, praesertim Seni, utque ex longinquo loco, optabilius nil esse poterat, quam ut ante diem suprentii in silii in solio sedentis ornatu regali amplexum peteret, et sanguinistio praesens fausta omnia precaretur. de Ecclesia o demum statu. dignitato, tranquillitat A certi nihil traditum est. quieta tamen sub II eraclio tempora alendae paci idonea suerant ut putare jure possis, designatum jam diti Carthagine. qui tantam Ecclesiam, quae ceterarum veluti parens habebatur. l gitima auctoritate moderaretur. minam epistolarum in primis . quas Pontifices maximi ad Episcopos crebras mittebant , nulla

periisseti quam multa ex illis sontibus hauriremus, quae in reliqua in historiam derivare fas esset lANNUs Clin IsTIANUS DCXIII.

Post Dominicum Episc. Carthagin.

I. ANNUS IIoraelii quartus ei e tur, qui post Consulatum ejus Secundus dicitur : quo anno puer II eraclius Constaminiis a Senatu Imperator estuppellatus, atque in publicis monumentis eum Flavio II eraclio patre Augusto nominari coepit. gratum id Afris aeci disso quis ambigail erat enim is Eudociae filius. quam Africa in familiam Augustam intulerat. quem autem Praefoc iam pro Principis patro tum acceperint, ignotum est: Gregoras fortasse, qui II eraelii Legatus suerat, Praefectura illa temporaria lanctus: nam Nicetas filius Constantinopoli erat, ubi ab Augusto quasi frater magno in honore habebatur li).

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. QuINTUM Imperii sui annum ineoliavit ΙIeraclius, qui post Consu- Iatum ejus tertius habetur. tristes hoc anno ex Oriento nuncii adlati

357쪽

sunt. qui Orbem Cliristianum plangore et lamentatione compleverunt, Hierosolyma a Persis capta esse: templa religiosissima compilata atquo incensa, quidquid erat sacrorum monumentorum , per summum dedecus et ignominiam violatum atque eversum : denique , quot illic erant. dovotorum Deo virorum ac seminarum caedem incredibilem esso iactam. nihil autem gravius videbatur, quam quod ipsa Crux Veneranda omnibus. Iiumaniquo generis divinitus servati testis atque index in barbarorum potestatem pervenisset. haec dum passim nec sino multis querelis jactabantur, Afris credo et vasa illa Iudaeorum aurea subiere, quao Gens ricus olim urbe direpta in Africam asportarat: quaequo Iustinianus.

quia primitus Hierosolymis in Salomonis templo dieata suerant. ac deindo a Tito Romam translata; simillaique Constantinopolim a Belisario relatx fuere, Hierosolyma remisit, et Christianis in templis dedicavit til.

ANNUS CHRISTIANUS DCXV.

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. SEx Tus hie numeratur Heraelii Augusti annus, idemquo a Consulatu quartus. at Bonifacit Pontificis maximi ultimus fuit; non is enim Majis docessit. in ejus autem locum saetus est Deusdedit, quem a novitate nominis Afrum putare possis: Romanum tamen suisse compertum est. Persae hoc anno quaquaversus per Asiam effusi terrorem atque arma Chalcedonem usque intulerunt: exiguoquo freto divisus hostis in regiae urbis conspectu fuit. ducem Persarum munera placaverunt, et promissa ad Chosroen legatio, quae viris primariis data est. hi, quum in Persidem venissent. hoc Regi lassi esse dicuntur, Heraclium aliquando Dactis Imperii viribus et helli Persici metu ingruente in eam mentem impulsum . ut caros suos in Asticam ad parentem remitteret, ac se Imperio abdicaret si). id vero plano indieat, tutam eo tempore tranquillamque Africani fuisse. ae Praefecti sedem Carthaginem praesidiis firmatam. ut solatium miseris, perfugiumque calamitosis praebere posset. quare in eo otio Ecclesiam quoquo dignitate florentem cogitaro licet, iisque ornatam virtutibus, quae pacis sociae esse Solent.

ANNES CI IRISTIANUS DCXVI.

Post Dominicum EPisc. Carissiain.

I. SEPTIMUM Heraclius Imperii sui annum incohavit, qui a Consulata ejus quintus erat , eodemque anno filius sejus Constantinus Consul est designatus. at vero Sergii Patriarchae constantiliopolitani , quae diu

358쪽

quieverat latueratque, nequitia exstitit, jamquo Augusti ad Monotheletas declinantis stet a praesidio, vagari coepit. nam et litteras ab eo id temporis in Aegyptum usque missas constat ad Georgium Arsam si Paullinianistam, ut veterum auctoritates, si quas in promptu haberet, ad unam in Christo operationem adserendam idoneas, ad se mitteret: pollicitussore. ut societatem exinde inirent. unam quo simul Ecclesiam conflarent. ipsam Sergii epistolam Ioannes Patriarcha Alexandrinus ab Arsae manibus abstulisse serebatur: qui et Arsam Ioeo movisset, nisi Persae in Aegyptum irruentes animum ejus et curam alio avocassent. num vero hi. Aegypto subacta. Africam quoquo compilare aggressi, Carthaginem usque pervenerint , , nemo facile admittat, qui Heraclii consilium . de quo

dicemus anno insequente, recognOSCat.

ANNUS CIlRISTIANUS DCXVII.

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. SIGNAT hunc annum Consulatus Heraclii junioris. quo pater ejugAugustus Imporii sui annum octavum inivit. in ipso autem Consulata Constantinum illo stat rem, quem biennio ante pater ejus ex Martina

susceperat. Caesarem dixit. nec tamen hic annus Augusto suustus illuxerat. nam Aegypto a Persis occupata, quod frumenti nihil ex ea exi,o tari posset, sames passim in provinciis esso coepit. regiam vero urbem et lues invasit. quae non exiguum civium numerum quotidie absumebat ci . pacis interea a Persis nulla spes crat: Legatis a Clios roo in custodiam conjectis. eorum quo Caelio destinata, ne foederi ulli locus esso putaretur. quae quum omnia Heraclius animo volveret. moerore conscctus, consilium, quod ante susceperat, ut in Africam migraret, rursum complexus est. itaque magnam opum vim atque auri, argenti, gemmarum copiam eo praemisit: quae tamen non exigua ex parte, quum jam navis appelleret. ob coortam tempestatem naufragio periere. ceterum Constantinopolitani quid Princeps moliretur suspicando inquirendoque adsequuti, operam dederunt, ut Augustum ab ea mente revocarent. Sergius Vero

Patriarcha illud quoque adjecit . ut Heracliuin in templum pei duceret, ibique juris jurandi religione Ohstringeret, se ab urbe regia non discessurum. haec porro indicio sunt, patrem Augusti. j m tum in Africam ad Praefecturam suam maturius reversum, Carthagine id temporis suisse. quum eo potissimum commigrare filius cogitavit.

359쪽

Post Dominicum Disc. Carthagin.

I. NONUs Heraesti Augusti annus hic suit, qui a Consulatu ejus septimus est. eodem anno Deusdedit Pontifex nuixi in us excessit e vita : nec ei quisquam ante annum sequentem suffectus est. lanesta enim nil plures menses uitis fuit primum ob ingentem terrae motum. deinde ob luem, quae . quos sustulit, ita deformavit, ut mortuum superstes non agnosceret fratrem filiumve cc.

ANNUS CI IRISTIANUS DC XVIIJ I.

post Dominicum Diso. Carthagla.

Ι. ANNUM Imperii sui decimum incohavit IIeraclius . a Consulatu octavum . quo Ancyra Galatiae metropolis a Persis capta est. Roma a Pontificatum suscopit Bonifacius v. quum ianii in Oriente hostium motus essent, tot harbarorum in Graeciam Thraciam lite impetus fierent; maritimis tamen expeditionibus abstinuere, in Africam ne aspirare quidem ausi. quare apud Afros quum otii plurimum esset. nrc ingeniorum, quibus semper abundarunt, deesse copia posset; vix credibile est, desideratos tum esse, qui historiam rerum suarum p rsci iberent. sed Saracenis provincias occupantibus ea ex monumentis hisorum domi absumpta. quae ipsi servarant: nec alia mansere, quam quae antea in Italiam forte aut in alias regiones perlata suerant. id jam a Joanno Leono adito-tatum reperio. qui trecentis anto annis Descriptionem Africae novem libris complexus est sit; de Saracenis enim, qui ex Arabia egressi Africam occuparunt, haec illo habet: omnes Afrorum libros igni committi Iusserunt. sic enim persuasum habebant, quam liu ρenes Africae in Ias esset tiliqua naturalis scientiae aut bonurum discis linurum cognitio , fore, ut superbia eos in dies ad tumultum atque ad Manti- meticae legis conite tum magis ac magis pro Ocaret. atque haec ex Mahonietis consilio praescriptisque fiebant . qui sectam suam stare non posse viderat, nisi litterarum studia amovisset. et ingonia ali industria Vetasset. seripserat Leo Arabica lingua: sed libros ejus Florianus Latinos fecit ca .

360쪽

I. ANNUs hic undecimus ciebatur Imperii Heraclii, et a Consulata ejus nonus. nec tamen helli Persici conficiendi spes ulla erat. nam in hos to suror crescebat, viresquo confirmabantur: Heraclius contra animum al,jecerat, et aeris egens numeros milite supplere non poterat. sed aBμμο Avarum Chagano, quem dudum infestum senserat, Legati sausta retulerant, nihil ab eo metuendum sore: nam hoc ille receperat . in Pacem, quam inierat. servaturum. itaquo Heraclius, inquit Theophanes exercitus suos ab Europa in Asiam transtulit: quod Afris . ubi nunciatum est, laetum . opinor, ac jucundum aceidit. helli moto in longinquos conversa, a quibus nihil sibi formidandum videretur.

ANNUS CHAISTIANUA DCXXI.

Post Dominicum Disc. Carthagin.

L DUODEcivus hic annus fuit Heraclii Augusti, qui a Consulaturius docimus dicitur. hoc autem anno, paco jam cum hurbaris firmata, hellum denique in Persas omnibus Imperii viribus gerendum duxit, quodque in sumptus aerario deerat. sumpsit a templis, initio ab aedo Sophiana facto, cujus candelabra conflari jussitia I. Auxilia id temporis ex Africa filio Augusto a patre summissa esse, conjectura ductus existimo, quod Sui nihil a hoc anno apud Hispanos regnum adeptus urbes uliquot ad fretum Gaditanum sitas, quae etiamtum Imperio Romano parebant si , in potestatem suam ditionemque redegerit. id enim ille ausus videtur. quod Afrorum praesidia imminuta nosset . nec copias Heraclio Praesecto Africae suppetere , quibus erepta

recuperaret. i lsidor. IIist. Gothon in sa.

post Dominicum Disc. Carthagin.

I. ANNUs erat decimus tertius Imperii Heraclii, et a consulatu ejus undecimus , quum expeditionem in Persas suscepit , exercitumque IuArmeniam ipsam quo Persidem magno impetu infuditi quum multa in hostem prospere successissent . illud Heraclio in perniciem accidit, quod in Armenia Monotheletarum fautores invenit, cumque his colloquutus. haeresim, quam domi a Sergio didicerat, profiteri palam tuerique coepit si .

V. III. 46

SEARCH

MENU NAVIGATION