Petri Danielis Huetii De interpretatione libri duo : quorum prior est, de optimo genere interpretandi : alter de claris interpretibus.. His accessit De fabularum Romanensium origine diatriba

발행: 1683년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

INTERPRETIBUS. 24. facundiae & eximiae fidei, si par linguarum

respondisset peritia, cum optimis interpretibus jure suo certaret. Facultatem itidem suam periclitatus est vir non doctrinae solum , sed solertiae etiam , humanitatis, & incorruptae in amplissimo munere integritatis gloria florenti vimus Μatthaeus Calventius: verba verbis consentanea ut essent parum curavit, siccumque Senecam & concisum exuberanti

sermonis copia distendit. Neque vero gloriam hanc quae ex interpretandi munere Gxistit, hodieque aspernantur viri omni la dum genere cumulatissimi Gulielmus Varius,& Franciscus Matherbaeus; quorum alter postquam honoribus inservire coepit, summam sibi dignitatem prudentiae & eloquentiae praesidio reperit; alter, quo nobili cive Ca- do mum Neustriae ocellus gloriatur, Gallicam linguam a veteris sevi barbarie liberatam poeticis numeris, mirabili arte, & divino ingenio ita illigavit,ut non nostrates sollim longe superaverit, sed veterum etiam Graec rum, Romanoriimque facultatem & gloriam adsequarit. In hoc autem transferendi .' labore dissimilis utriusque suit ratio & instit tum: hic enim, dum quaerit quod Aulae placere possit, non ordinem, non incisa, non Verba respexit , totum se ad Gallicae linguae imperium finxit: ille ad auctoris arbitrium & nutum, servata tamen linguae in-

272쪽

M6 DE CLARI s

tegritate, sese pressius accommodavit. POL sum plures persequi, quos interpretandi iam de duci video; sed maxima eorum pars pessi,mae aetatis hujus consuetudini obsecuta, summa licentia & levissima fide se gessit, ut vix suum possit locum in interpretibus obtinere, ει haec ipsa praeterea, quae collegi, Vereor ne fuerint longiora, certh non nimis verecunda fuisse perspicio: sed si cum rei immensitate

comparetur oratio mea , ita brevis etiam videbitur s causam autem in tempus conferre conatus sum. Impudentiae vero crimen faciale effugiam, si haec obtemperandi studio a me siscepta benignὸ interpretemini. Cum enim vobis in re spissa& dissicili morem gesserim, malui de pudoris mei, quim de amoris opinioneialiquid decerpio T H v. Nos vero itate disterentem audivimus , ut & de viris aetatum nitarium eruditissimis summa cum aequitate & doctrina crederemus pronuntiasse isingulari autem adverssim nos benevolentiae disputationis hujus susceptionem tribuere mi i

273쪽

ORIGINE FABULARUM

ROMANENSIUM,

M. D. C. SXXXII.

275쪽

bilissimo, doctissimoque VIR O

S. P. D.

N alio vultu, alioque habitu sese exhibet tuus ille de Romanens, bus fabulis foetus, Vir nobilissime, doctissimeque. quo reconditiorem earum originem scientissime explicasti. Vereor autem ut nova haec vestis e Latinis apothecis deprompta,parum decora, parumque eximio hoc doctrinae tuae partu digna videatur. Sed tamen cum eum 1emel, iterumque aspexerint Franci Gallico cultu conspicuum;vicinae etiam nobis gentes suo, Reipublicae utique Literariae intererat Latino quoque ornatu spectandum prodire. QuamVis enim ex interpretatione nostra

plurimum ipsi decessisse leporis agnosco,

276쪽

malui tamen apparere decoris sui parte aliqua multatum, quam intra linguae nostrae fines coercitum ,' & Velut latentem, populares duntaxat nostros elegantiae & eruditionis suae testes habere. Nunc etsi pudet eum cultus ascititii, sui tamen ossicii esse intelligit redire ad patrios Lares, impositamque sibi personam apud te excusare. Benigne igitur accipe, Vir inclyte, munus illud nostrum, quod licet interpolatum haudquaquam tamen aspernaberis, quia tuum est. Accipe flosculos ex areis tuis natos; rivulum qui ad te, tanquam ad doctrinae admirabilis Oceanum. unde ortus est, Velut quodam gratiae reddendae sensu refluit: cujus Oceani fluctibus aureis postquam Serenissimum DELPHINUM, Orbis delicias, . tot annos largiter perfudisti, aqvulam hanc in exteras, & sermonis nostri ignaras gentes derivare per te liceat: Mecum vero Praecla re egetis, si susceptum a me laborem hunc mei in immortalia ingenii tui opera madii,

meae adversum te observantiae & venerationis monumentum esse interpretabere. Vale.

277쪽

LECTOREM.

Go non ita Iridem, LECTO R

benevole, quum Alcedonia essent in Scholis, ruris secessu ct amoeniatate perfruebar, quo animum otio atiquo reficerem, annuo labore defessum. ILIue mihiDrre , dum curissurivique gravioribus intermissis ad leviora studia me confero,

aliatus est PETRI DANIELIS HUΕΤΙΙ, non amoeniorum uelum, sed is siolidiorum

doctrinarumpatris, Libeltas de Fabularum Romanensium origine. Gavisusseum equidem vehementer, cum ob viri ilustris perpetuum in me amorem, tum ob libri sius benust rem , rerumque quas cometinet selectu arum varietatem, qua niihilsingi potest innurecreandae accommodatius. Auamvis autem librum hunc olim magna cum voluptate perrilegissem, mihi tamen identidem sese offerebat nova pulchritudinis facies Videre mihi viridebar in hoe vinulo pratulum aliquod in Onit oram varietate luxurians, aut arbusculam nanam ingenti fructuum optimorum copi a superbieniem. Tantus in renui labor, tan- ra

278쪽

ta variae eruditionis Reges his es restit. Do

lui vero, pro meo literarum juvandi ac promovendi studio, hoc iam amoenae, tamque reconditae eruditionissenu carere Gadicae loquelae imperitasgentes, eleeantioris tamen Gerrinae cupidas. Eas itaque ad hunc Farricipandum Latinae interpretatimis beneficio admittere constitui Auae quam mihι ea qua solui ι ur emedia eget , amico cuidam libri, perinde ac nossumus, ct uectoris admiratori summo relegendam eastigandamque tradidi. Is vero non operam modo nostram sui fragio comproba υit suo, sedeam etiam ut in sublicam lucem ederem, ita ut apud me decoctum erat, magnogere mihi auctor fuit. Fovere igitur, Leector erudite, libelio hoc,

sontem spectes, magnos A rivum, meam

dico interpretationem, tenur sane: quanquam postprobatam meam ab annis viginti in his mirioribus literissublice tradendis fa-.cultatem qualemcunque, assiduamque sublieae titilitati consilena cupiditatem, non

omnino contemnendo. Vale.

279쪽

LIBER DE

ORIGINE FABULARUM

ROMANENSIUM

IOHANNEM RENALDUΜ

sEGRAE SIUM. II Qua est tua petitio mi,Segraesi;& Θι- α - η qui Fabularum, quas Romanen 'a I ses vocant, componendarum a tem tam perfecte planEque calles, te sane d Cet earum originem velle cognoscere. Sed vereor ut id pariter me suscipere deceat; cum quod nihil fere librorum habeo, aliisque in rebus diversissimis totus sum; tum quod Gliam non ignoro quantis haec indagatio difficultatibus sit implicata. Nihil eit , quod quis speret, se aut in Provincia Romanorum, aut in Hispania, ut multi putant, hujus ludicrae hominum in honesto otio viventium, occupationis prima initia posse invenire. In

280쪽

, DE ORIGINE

Regionibus aliis, iisque longinquioribus, imo & in ipsa antiquitate ab his temporibus remotissima, ea investiganda sunt. Quod tamen a me expetis, id praestabo: Ut enim pro veteri nostra arctaque familiaritate, omnia a me petendi tibi jus ac potestas est, sic nulla mihi relinquitur quicquam tibi den gandi libertaS. Abiaia olim fabularum Romanensium nomine, siazota non e tantlim, quae solum, sed & saepius iis se A quae stricta oratione scriptae fuerant, contin bantur. Giraldus ejusque discipulus Pigna in suis tractatibus de Fabulis hujusmodi nullas alias agnoscunt, BoIardumque & Ariovium velut certa harum exemplaria proponunt ad imitandum. Sed usus contrarius hodie invaluit; & Fabulae Romanenses proprie dici posse mihi videntur, Historia ficta am

torrorum castuum, prosa oratione ex arte con

scripta, ad voluptatem ει utilitatem legentium. Historias fictas appello, ut a veris histonis

distinguantur. Addo casus amatorios: amor enim praecipuum Fabulae Romanensis argu mentum esse debet. Prosa scriptae sint, oportet , qtio melius ad hujus aetatis usum videantur accommodatae. Certa quadam arte, & ex quarundam regularum observatione componendae sunt, alioqui rudis erit & indigesta m les. Quod finem spectat, qui potissimus aut est,aut esse debet;& quem in animo habere de-

. a bent

SEARCH

MENU NAVIGATION