Petri Danielis Huetii De interpretatione libri duo : quorum prior est, de optimo genere interpretandi : alter de claris interpretibus.. His accessit De fabularum Romanensium origine diatriba

발행: 1683년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

FABULARUM. M

confictae simpliciorum detinuere lectorum . animos, qui earum indoctis Autoribus lon- gh adhuc erant indoctiores. Nulla igitur fuit misi R.- amplius cura conquirendorum fidelium 2 ' 'ead veritatem indagandam historiamque Odr..conscribendam instrumentorum e cum ex

ingenio suo suaque inveniendi facultate historiae scribendae materiam singuli eruerent. Ita Historici in Fabulatores Romanenses degeneraveret Latina lingua barbaris his.ce temporibus , uti & ipsa. veritas despica tui fuit. Galloligurum Trobadores, Comici , Narratores, a quibus opera componebanthr ; Cantatores, foculatores , mis-

sardi, & . Musardi, ii quibus cantabantur ;& demum regionis hujus homines a quibus ars illa exercebatur, quae in quibusdam Franciae Australis locis hodieque appellatur legus faber, id est scientia sestiva, cujus prima elementa sub Ludovico Pio prodire coeperunt, Doctrinam Romanensem Hugonis Capeti temporibus serio aggressi sunt , & totam

Franciam percurrentes, suas Romanenses ac fabellas exposuere, suas Tragoedias, Comoe dias, & Pastoralia carmina, Cantus, Cantilenas , & quos patrio sermone nuncupant Cantaresios , Sonos, Sonestos , Lessus , mrclusos, Mota , Moleta , cum glossis, Solatia , Sextias , Syrventesia , Deportationes, Moralia, Tensiones, Baladas, Asaias, Mar- regalias

362쪽

8 DE ORIGINE

i ad , & multa alia Romano sermone comis posita. Tum enim Galloligures literas & Poe-.ticam magis, quam Franci caeteri excolebant. Romanum illum sermonem Romani in bullias a se subactas introduxerant; qui sermo temporis deinde lapsit depravatus admixto se mone Gallico, qui praecesserat, & sermone Francico, sive Teutonico, qui successerat, neque Romanus erat, neque Gallicus, neque

Franticus, sed mixtum quid, in quo Romana tamen loquela praevalebati Hic ideo semper appellatus est Romanus, quo a privata & naturali uniuscujusque nationis linguat et2 distingueretur, sive ea Francia esset, Galliis η se ca , quae eadem & Celtica, sive Aquitanica, sive Belgica r has enim tres linguas inter se fuisse diversas scribit Caesar; id quod Strabo

pertinere vult ad differentiam quandam, quae inter diversas tantum ejusdem linguae Dialectos intercedebat. Romanense vocabulum Hispani eadem ac nos significatione usurpant, patriumque sermonem Romanearum Vocant. Quum itaque Romanus ille sermo caeteris politior esset, doctior, & vulgo notior; Narratores Gallia igures qui prosae autores erant, &ia rip . eiusdem nationis poetae, quos Troverem vul- ιο in un- go appellabant quod vocabulum Itali ab iis desumpsere , ab iis enim poetae vocantur

' ctores: di lingua G allobgurum Tro re ver sificare

363쪽

versificare est, narrare & componere est prosei scribere, e Roma are utrumque significat . Narratores , inquam , & Treverra Galloii-gures Romano hoc sermone usi sunt, ut profana & poemata scriberent, quae inde fabulae dictae sunt Romanenses: Ut contrὲ hic ser- mo Romanensis Galloligurum sive Provincialium proprius dictus est , non solum quod in hac Provincia minus, quam in aliis Fran ciae regionibus corruptus fuisset, sed etiam quod Provinciales eodem hoc sermone incomponendis operibus saepius uterentur: aut etiam, quod quum haec Provincia semper . . censeretur manorum Provincia, Provincialis , Romanusve esset ille sermo , nullo discrimine haberetur. Trobatores suis auloedis& fidicinibus, & nonnunquam suis conjugibus eandem artem exercentibus comitati, sic orbem peragrabant, magna laborum suorum serentes praemia, & a Proceribus, quos invia sebant, .lauis excepti, quorum nonnulli tantam iis audiendis percipiebant voluptatem, ut suaS non raro exuerent vestes, quibus eos induerent. Neque vero soli Provinciales hac jucunda exercitatione delectati sunt, omnessere Francorum Provinciae suos habuere F bulatores Romanenses. Ne Picardiae quidem sua desuere, cui Syrventesia , ut vocabant, Poemata Satyrica, & nonnunquam amatoria singularum in modum Placuere. In hono- Y rem

364쪽

86. DE ORIGINEDme is rem robato m observandum est Fronis

Σ rum ante illos Trobatorem fuisse , eumque

per urbes discurrentem versus suos recitasse. Alii Graeciae Poetae illustres eum in hoc, ut ha caeteris omnibus , secuti sunt; fastus 3d ostentationis causa factitantes idem, quod ille paupertate adactus secerat: in quo sersitan etiam quosdam seipso antiquiores suocat aemulatus. Pulcherrimi illi Versus , quos ' Phemio &Demodoco in Penelopes & Alcinoi Palatiis; i1que etiam, quos Virgilius Iopae tribuit in AulaDidonis,satis indicanscientiasstia. '' flma antiquitatem . Simonides Homero post rior Tromeream & Canterram, Loc est Poetam& Cantorem agebat apud Scopam unum ex Thessaliae Proceribus, quum Castor & Pollux ς eum ab impendonte periculo liberaturiis, Ariis. illuc Venerunt. Eandem quoque personami egit Arion apud Daliae principes, & inde sibi magnas opes comparavit. Quod ipsi accidit cx Graecia redeunti, ejus consimile est, quod commemorat Ioannes Nostradamus in Petri Castronovani vita, viri nobilis apud Galloii-gures, & Fabulatoris. Ne nostris quidem veteribus Gallis sui defuerunt noverea, quos oppipare tractabant: & ex Posidonio, quem citat Athenaeus , Luernum scimus Arvernorum Principem, qui Bititii bello cum Romanis. gesto celebris pater fuit, quum patente Aula & instructa ipensa universos und un-

365쪽

que venientes magnifice acciperet, saccum auro onustum alienigenae & externo Poetae dedi sse,quod ad se venisset suam cohonestatu rus festivitatem atque convivium exhilaraturus. Ex hac ingenti Fabulatorum Romanen- ω': sium multitudine quae in Francia viguit cir- manen-ca initia tertiae Regum nostrorum stirpis, tan- 'r'. ta nata est veterum sabularum seges, quarum e passio

pars in lucem venit, alia in Bibliothecis

consumitur , alia annorum vetustate consepulta periit. Et quidem Italia atque Hispania Fabulis Romanensibus alioqui tam sce-

cunda earum lucubrandarum artem a nobis

acceperunt. . Mihi videtur dici posse hoc genus Poebeos, verba sunt Giraldi de Fabulis Romanensibus disserentis, primam originem, taprima initia, ac ipsum etiam fortase nomen a Francis habuisse. OG his transiit ad Histanor haec scribendi ratio,'ab Italis demum accepta est. En Italus contra gentem suam testimonium serens, quod quidem suspectum esse nequit; quodque iis, qui in Italiae aut His . paniae gratiam, hujus inventi gloriam Franciae praeripere vellent, silentium imponit. Ca- valcantius, Pembus , AEquicola , Speronius , Dolceus, & alii Itali prope infiniti, quum in genere agitur de suae Poebeos primordiis, non miniis synceri sunt, quam ipse est

Giraldus in agnoscenda Poeseos Romanen sis origine : eam nempe Provincialium Gal- Y et loligurum

366쪽

88 DE ORIGINE

Ioligurum poetica multo recentiorem, & eius quasi spoliis locupletatam esse confitentur. partem etiam linguae suae ornamentorum ex Provincia se accepisse non negant. Et haec in eorum animis tam altis radicibus inhaesit opinio , ut etiam Galloliguribus multa ex suis vocabulis, ex Lingua Latina proxime desumptis, se debere putent, alio errore , quo sibi plaudunt, se solantes, quasi nimirum Pr vinciales acceperint vocabula haec ex Thuscis, Cum ea utrique ex communi sente hauta

s.strisis Salmasius , cuius defuncti nomen & ob opinio ι- eXimiam ejus eruditionem , & ob mutuam uia inter nos amicitiam, singulari veneratione Romanen- prosequor, in ea versatus est sententia, His δε ' g paniam ah Arabibus Fabularum Roman sium lucubrandarum artificium edoctam, id suo exemplo Europaeos caeteros edocuisse. Haec ut defendatur opinio , dicendum est Thelesinum & Methinum , Britannum utrumque, & Hunibaldum Francum qui tres anno circiter quingentesimo quinquagesimo suas Historias Romanenses composuisse traduntur esse ducentis saltem annis recentiores, quam vulgo credatur. Quippe Comitis Iuliani rebellio, & Arabum in Hispaniam irruptio, anno tantum Hegirae nonagesimo primo, hoc est anno Domini septingentesimo duodecimo contigit, nec nisi per aliquod

367쪽

FABULARUM. D

aliquod temporis intervallum Arabum Fab lae Romanenses per Hispaniam; Hispanorum

vero ejusdem generis opera, quae ad Arabum exemplum secisse vulgo creduntes, per oblia quam Europam spargi ac disseminari potuere. Nolim equidem pro horum Autorum antiquitate pugnare, etiamsi opinione communi& ab omnibus recepta fretus id merito facere me posse confiderem. Verum quidem

Arabes, ut tibi probavi, scientiae hilari, hoc taest poeticae, fabulis & figmentis fuisse dedi

tissimos. Quum autem haec doctrina apud eos rudis & imperfecta remansisset, nec cu tura Graecorum fuisset perpolita, eam cum

armis victricibus in Africam a se. stibactam intulere. Quae tamen iam in Africa Vigebat. san; Aristoteles enim, & post illum Cornutus, & εα- Priscianus, fabularum Libycarum mentionem secere, & Fabulae Romanenses Appuleii, ac Martiani Capellae Afrorum, de quia bus disserui, satis ostendunt quale foret nu- ius nationis ingenium. Quo factum est, ut in victorum Arabum animis invaluerit innata ad sestivam scientiam propensio; Et re quidem ipsa ex Leone Africano, &Μarmotio cognoscimus Arabes & Africanos poeseos Romanensis amore adhuc teneri, & sui Bu-halutis facta bellicastricta solutaque orationemnere solitos, ut apud nos Reginaldi & Ro-landi facta fuere celebrata. Accepimus quoque V 3 mr .

368쪽

Μorabitas cantilenis amatoriis operam darei fessae urbis poetas in ipsa natalium Μa me tis sestivitate conventus & ludos publicos agere, ac Versius suos recitare adstante populo, cujus judicio qui victor extiterit, eum hoc anno Poetarum Principem creari; Reges praeterea ex gente Benimerinisia cantiqui nostri scriptores Bellomarinam vocant) qui ante trecentos circiter annos regnabant, stata quadam die doctissimos quosque Urbis Fessae Viros convocare, & eos Regali convivio e cipere solitos : deinde poetas in honorem Mahometis versus recitasse, Regemque viactori magnam pecuniae vim , equum , seq-Vum& proprias vestes, quibus hac die erat indutus, impertivisse, & neminem indon

Hanc cσ- tum abiisse. Hispania tandem quum ab Ara- ti=issem Dabus serVatutis jugum accepillet mores etiam Iz--., eorum accepit, atque eam in primis consus Arabibis, tudinem, qua VersuS amatorios canere, a

que instar Bardorum qui apud Gallos erant virorum illustrium facinora praedicare solebant. At cantus, quos vocabant Romancaeos, a Fabulis R omanen sibus longe distabant. matia erant ad canendum accommodata, &ideo perbrevia. Multa ex iis collecta sunt, ex quibus reperiuntur quaedam tam antiqua, Vix ut intelligantur : sed haec nonnunquam' ad illustrandam Hispaniae , historiam iaut ad eventa quaedam ad Chronologiae

369쪽

ordinem redigenda profuerunt. Eorum Romanenses Fabulae sunt multo recentiores, &earum vetustissimae centum circiter annis post Tristanos & Lancelotos nostros editae sunt.. Michaest Cervantaeus,inter praestantissimaHispaniae ingenia numerandus, subtilem admodum & prudentem de his censuram egit in Domino Quixotio, quem ex Arabico Cidita η Achmedi Beni Engeli libro transtulisse se fin- ishis vigit, sicque fabularis hujus Hispanicae artis ς uera peris originem. Vix parochus pagi illius, isti ' '' de ortum duxerat ejus heros , & Nicolauston Br ex hoc tanto numero sex inveniunt, quae merito sint conservandae. Caeterae omnes brachio ut vocant, seculari ancillae traduntur,

flammis injiciendae. Quas servari dignas existimant, hae sunt: Amadisii Galli libri quatuor, quos primam equestrem fabulam, quae in Hispania typis mandata sit , esse putant, eamque primum & optimum aliarum exemplar: Palmerinus Anglus, qui Portugalliae Regis opus esse creditur, idque dignum in cludi ejusmodi Μyrothecio, quale erat illud Darii in quo Alexander Homeri monumenta asservabat; Domnus Belianis; speculum vitae equestris; Tirantius Blancus, &Kyrie Eleison de Μonte-albano. Etenim antiquis

illis & simplicissimis temporibus, Κyrie Elei-son, Deuternomium & Paralipomenon Sanctorum totidem nomina esse credebantur.

370쪽

Verum haec omnia nova sunt, si fabulae n Brae Romanenses antiquae spectentur, ad quarum exemplum illa, ut credi potest , facta sunt, quemadmodum operum ipsorum comvenientia , nationumque vicinia probare queunt. Cervantaeus quoque de Romanensibus poematis, aliisque praeterea, quae in Domni Quixotii Bibliotheca inventa sunt, arbitrium facit. Sed haec nostri non sunt instituti.

Quod si quis mihi obiiciat; ut ex Arabibus

versuum simili syllabarum sono concludendo rum artem sumpsimus,lta nos ex iis probabili--m .st ter fabularumRomanensium artem sumpsisse, meriris quum pleraeque ex veteribus nostris Fabulis ἡ- a Romanensibus v sibus similiter desinentibus Ἀδερ adstrictae essent; quumque illa praeterea vestuum optimisTroiae largiendarum consuetudo,quae Francis proceribus usurpata est, apud Reges Fessanos autore Marmotio prius invaluerit,huic quoque suspicioni locum faciat efieri quidem posse satebor, Francos, quum ex Arabibus vel suum pari seno terminandorum artem mutuarentur, ad huius etiam nationis exemplum eorum usum Fabulis Romanensibus applicuisse.Fatebor insuper nostrum in f bulas amorem eorum exemplo crescere, & per Hispanorum viciniam, bellorumque cum iis gestorum commercia locupletari & augeri potuisse;sed hoc studium, cui nos, multo antequam in Hispania vigeret, dediti eramus, iis deberi

SEARCH

MENU NAVIGATION