장음표시 사용
151쪽
Quod autem Martialis addit, Pares amicos , ad vitam beatim g se necessarios. id vero veri stimum est . sine consuetudine enim. siluaria felicitas esset, atque adeo felicitas minime esset . quid enim naturae hominis congruit magis, quam societas, & commu nicatio Z cuius tanta vis est,ut cum vagi, palantesque essent homi nes ; se ipsi in unum cogerent, mallentque intra m nium, urbium. que angustias ex legum praescripto vitam ducere, quam in siluis, ac montibus libere licenterque degere. Ergo sine amicorum con
sortio vita homini habenda non est . at hi pares esse debent , nam pares, ut est in prouerbio, eum paribus facillim. eoncisi tur, graqualis aequaἱ m delectat, mus similis gaudet. At quae haec demunti paritas in amicitia , di fiscietate requisita an aetatis & ut Plutatichus habet. Seni sensi s lingua tueundissima in
meroque fure, in mulier apta feminae. An consanguinitatis, di familiae eiusdem l . Nam cicada cicada chara, formicae formica P . , Accipiter placet accipitri. Sed mores sie credo, Theocritus respexit potius , quam genus, quos in omni bene compacta secietate considerari oportet ad se licitatem conciliandam. Aetas,consanguinitas, nobilitas, scientia, nisi condiantur moribus bonis nulla sunt. Mores si cum illis assi. sint ea condecorant magis , Vbi alter rius electio, aut optio facienda , moribus antepositis, cetera rei j ciantur , nam tranquillae vitae obsunt. Proseqititur Martialis.
Non tristis torus , attamen fludicus.
Qua de re satis a nobis abunde dictum in ante scriptis. Nunc iulud addo unum. & sectionem, ac librum claudo . Beatitatem ilia.
ruae post abscessum ab hoc terreno domicilio, probis uiris, ac sta-
iosis conceditur in coelo , satietatem esse, 6 desideriorum , quae rectae sint congruentia rarioni, omnium complementum. Id vero a nemine vitam in terras agente Obtineri posse. ex quo fit, ut aliua beatitatis genus inquiri oporteat, nempe , ut desideria ena sci ii nobis ea sola patiamur, quae honesta in primis sint, de pudica;quorumque , consecutionem facilem nobis parare pollimus . ne clam ardua , &quae a nostra potestate absunt , consectari volumas, veri tos , ut aiunt, reti captemus, & felicitate, qua perfruimur defraudemur . Aptissimum ad hanc rem illud est, quod Pyrro Cineas respondisse sertur. rem gestam , ut a Plutarcho resertur, explicabo . Is eum Cineas PTrrhum expeditioni in Italiam intentum e meret freotiosium nactus, ita compellauit i Segcs, o Pyrrhe , Romani esse friantur multissu fortibus imperare gentibus,quod si Deus nobis de iis victor ψά cone erat, ecquis eius erit usus f Ad iac Pyrrhus : de re manifesta quino , Ginea. victis Romanis, nulla neque S rbara , neque Graca urbs uetis es
152쪽
qua possit resis cre nobis; itaque flatim uniuersam obtinebimus Italiam, cultis munitudinem , bona potentiam quemvis potius, quam te ignorare consentaneum eH. Tum Cineas pauluiam moratus λ Italia vero, stauit, o
cupata, quid agemus fer Drrhus non dum quid sibi is aeesset, inteluens: Sicilia, ait, proxima edi insula diuitijs , sor hominibus abundans, manusque noιis protendit: ibi enim nune dejuncti Agathocle omnia seditionibus plena confisioneque magi iratuum , ς' oratorum eertaminibus . Probabilia dicis, respondit Cineas, sed erit ne is nobis sinis evia tionis , τι Siciliam capiamus ' Deus , inquit Orrhus, i L am nobis hane si concesserit ad ma gna eo , quasi exorato, utemur . duis enim Ayriea abstineat se, or Cain ιhagine , eum π hac capi possit 'quam Agathoclis furtim Soracusis.elusus, paucis eum nauibus traiecto mari minimum abfuit quin caperet. βuid vero attinet dicere eorum , qui nn ne noιis insebant, homum , his victis, nullum nobis resinere posse 'Nihil, ait Cineas; ε' vero perstiessum erit, tanta re auctum potentia, sest Macedoniam recepturum, sese impirium in Graecta stabile habiturum . verum his omnibus eois EZtis, quid tum agemus Ibis lato Orrhus risu i mulio , ait, otio fuemur, in quotidiano potu, sist coli qui inuicem exhilarabimur . mis que regem Cineas cum strinovie deduexissit'. uidergo Obctat, inquit, quin iam eonvivemur ,sν ta otio uos inniscem oblectemus , cum iam in promptu id nobi sit, possinnusque tostae vis labore fui , quod multo sanguine , mubisique aerumnis quaesitum imus , multari se mala illaturi, mulsa Usi Vssuras Hac oratione Cineas Pyrrhum m os perturbauit, quam Tt ἀ proposito auerteret; intelZgι ntem sane , quantam in prasens felicitatem dimituret; sed eorum, quae cupiebat, Epem deponere
Nihil aptius sermone Pyrrhi , & Cineae; ad rem a Tarquinio
gestam procedat oratio ; exemplo non minus eleganti, & venustatis pleno. Tarquinius Romanorum Rex Gabios, quos bello capere non potuerat, fraude ac dolo , arte minime Romana cape re aggressus est . Sextum ergo, qui minimus ex tribus fili is erat , astu tamen prudentiaque non vltimus, ad ii Ios occulte ut se a parente pulsum diceret imperans,&alia ad rem multa mandans,
ablegat. hic multa de patre conquerens, nihil usquam sibi tutum , nisi apud hostes patris credidisse ait . his consilia Tarquinis occultiora aperit, fidem quaerit , misericordiam , hospitiumque implorat . quid plura benignὸ a Gabinis excipitur . primum i consilia publica adhibetur. tum in militia ei locus datur, pollea etiam munus, & magistratus, inde dux conitituitur. demum summa ei omnis Gabinae rei concreditur. Itaque postquam satis virium collectum ad omnes conatus videbat, tum e suis unum sciscitatum Romam ad patrem mittit, quid nam se facere vellet quandoquidem ut omnia unus ipse Gabijs posset , ei di) dedissent. Huic nuntio quia credo dubiae fidei videoatur nihil voce res est. rex velut deliberabundus in hortum aedium transit, sequen
153쪽
sequente nuntio fili j, ibi an ambulan3 tacitus summa pauperum, capita dicitur baculo decussisse. Iutorrogando, expectandoquo responsum nuntius icissus, ut in rc unpςrrecta, redit Gabios: quae dixerit ipse , quaeque viderit resere , seu ira, si u odio, seu superbii insita ingenio, nullam cum Vocem e silich. Sc LO Vcro qui lipa tet iuberet, patuir, nempe, vs Gabinorum primores, quos dedendis , prodendisque cabi js aduersarios obsistentus': haberet, o medio quacumque possct ratione, tolleret. omnibus est interitum, exitiumque machinatus i Quorsum haec tandem Papauera, & primores desideria inutilia , ac nociva sunt, quaeque res in Enti ad tranquillitatem anhelanti eas proponunt, quibus confeci uendis vires , opesque deficiunt. Hac Lemicrantiae, moderationis ac prudentiae consiliis , a diamentisque resecanda , extinguenda ; quo tui ipsius dominio, rerumque tuarum stultione patiaris. Lamque ad legem vivendi cursum dirigas , ut ab huius vitae selicitate , leu se licitatis , ut ita dicam, inchoamento, ac tyrocini',ad eam , quRunde quaque persecta felicitas est, proueharis, & cum felicitas illa, quae in complemento desideriorum versatur,haberi in territ non possit, illa saltem habeatur, quae eorundem ex decremento desideriorum magna parte p*fici cur. ri
154쪽
DE ODIO, ET F UGA . ABscede monstrum implacabile . horribile, quid tibi sessi
tata onem vendicas cum Amore , Cupiditate, Voluptate. quam pulcherrima amabilia ὶ Tu rixas,insanias,clades,lu tus paris. Tibi locus apti ilimus sepulcreta,subterranea,tartara . Vt te a corde ita ab hoc opere eliminatum vellem . sed ab eo iamdudum a quo odia omnia expulsa iraecer unum noxarum, quod innoxium Gratias perturbationibus habe, quod non te deleo , delerem ni ipsas interturbarem ; Sede ergo, & sedem creditam ama, quod si non amaueris . pro ossicio facies . nam odio tute tuo omnium, & sedis etiam tuae odia concitas.
Odium , dissonantia, nolitio quid 'Cicero, sest Augustinus ,
. Plutarchus leuiter accusatι . Odium neque ira eri, neque iή- uidia . Inter ipsum hanc discrimen . Turpitudo od o OM. ita . tecta, an naturabs quorundam animalium descriptio traphica . quorundam inter se odia. Eua turpitudo sis Oaio digna. Od iam duplex. Valentia reiectus . DI VM post haec de abominatio,suga, & tristitiata explicanda restant, quae in hunc locum distulimus, quo declaratis iam contrarijs, facilius contraria intelligerentur . Igitur ex amoris notitia odium quid sit sciemus , qua de re S. Thomas. Amor , inquit, esseonsonantia quaedam appetitus ιn id quod apprehendit, ut ea-ἀeniem . Odium vero eri disionantia quaedam appetitus ad id quod apprehen-ἀtur ut repugnans, εν nocivum . Sicut autem omne conueniens ut huiusmodι eri, rationem habet boni, ita repugnans, ut tale,rationem habet mati, saltem ratione eius, cui repugnat. Quid vero est haec dissonantia 3 Amor volitio est boni,vt dictum est . Igitur odium nolitio est mali. Uolitio illa nomine compla- er uva in Centiae, consonantiae, conuenientiae, coniunctionis,unionis appel- - latur, qua animus per assectum coniungitur cum bono. Ita odium
nolitio est, quae reite dicitur abominatio, dissonantia, auersio amalo
155쪽
as, OCTAVII BRANCI FORTI Imalo per affectum . Itaque sicut amor potest in aliquod pretseni,
aut absens ferri ita ε odium / Sed nolitio quid est videtur enim negatio Volitionis , atque, adeo nihil esse , an vero est aliqua operatio animae procedens ab appetitiua potentia Z ita est. Neque enim negatio Amoris odium est, multo minus volitio rei eius , quae contraria est ci, quam odio prosequimur, odium est, sed aliquid praeterea est odille. Quamuis igitur vocabulum nolitionis negatiotiem volendi indi Cet, is men significat actionem quandam, aut operationem, quam anima rem sibi nocivam cognoscens, elicit per appetitum, auertendo sEI & veluti resiliendo, atque abscedendo per affectum . Cicero odium esse iram inisureatam di xit, cui Sanctus Augusti nus accessit vocans odium 'i Veterem iram, ex pluribus ea s collectam diutarno tempore persi reantem . Quod falsum esse potest . Ira enim ubi iniuria, aut iniuriae voluntas inserendae mini , aut meis nulla intercedit, na:citur nulla , odium ut hinc nascatur, non est necesse. Existimo quidem odium sine aliqua ira esse non posse , & iram sine odio aliquam esse patet, in parentibus erga liberos, in amicis, quorum irae solent cise o morum redintegrati ines, & fateor ex ve
teratis iris odianasti ; aut potius post illas sequi, sed iras odia fieri , abnuo, quorum discrimina alibi quidem tetigimus, paulo au
Sunt, ut ait Plutarchus, quibus videatur odium ab inuidia nihil differrei& sane inuidiae vocabulum pro odio apud Latinos usitarpatum frequenter legimus . Sed discrimina osteniit multa Plata chus . Quintilianus eleganter tribus verbis trium horum odij , inuidiae , irae differentias alIignauit Iuuidiam gratia, odium turpitudo , iram ossensit oscit. Solet enim gratia , qua quis pollet apud Magnates ,& felicitas ,& fortunae lavor, inuidiam excitare aliorum i se . Turpitudo autem, hoc est vitia, & scelera sponte suscepta odiumerentur; ossensiones, &iniuriae incussae , iram υSed an odium contra talem animi turpitudinem solummodo exercetur λ Deberet quidem. Sed videmus odia ab hominibus etiam in brutas animantes effundi, quae hoc genere turpitudinis minime faedantur . Sunt cnim qui feles , cantari des , rubetas Pser pentes , inures, testudines oderunt. At ex his quidem quassa damnosas, quasdam inutiles, quasdam etiam deformes bestias , esto , odijs persequantur iustis . at fetis animal tam utile, tam elegans , quo nam vitio odia promouerit Z. Quam bestiolam , homi ni natura prouidit, vitae muribus aedes , ac rem domesticam defe-deret, quorum in aliquibus regionibus tantam aliquando copiam exortam esse legimus, ut integrae Urbes Vallarentur. porro GICA quantis in hos inimiciti js atque odijs aguntur ' quam non in zατ- ruptis noctu excubiIs contra inuigilant ad praedam , quam assies uo
156쪽
speculatu per uestigant λ ubi autem caveis suis illatitantes odoratae sint musculos quam oblimata obsidione conuallant 3 primum alto silentio, mus penso poetae toto corpore, ac leuissimis vcsti-gijs obrepunt , re castra promouent; tum pertinaci custodia aditus omnes , cuniculosque Obsermant, ne fortὰ per pollicum , aut pseudothi turn euadens hostis fugam arripiat . prodeuntem ver quam repentino insultu aggrediuntur, atque unguibus arreptum captivant Neque vero illae captiuum pro hoste statim liabent. crudeli quadam misericordia necem distinent ,& circumfusae ris dent , certaiarque illudere capto. porro quam varios instituunt lusus quos iocos quae ludicra dc quam risii digna, & cachinno nunc illae , solutum , M poene liberum remittunt , atque auerse vultu facilem musculo fugam promittunt; ire incipientem , 'gra dus ut promoueat quasi per obliuionem , incitant in ipsa autem: spe libertatis, aut sugae in misellam insiliunt, de de supitiuo recen tem praedam faciunt, ac triumphant. Ergo nunc post terga proiectum retroacto corpore decidentem illum suscipiunt, vel resa-pinato in ungues inserunt, nunc exosculatum amplexandur , ut prolem, nunc cundem Inspectant, & alumnae. Habes domesticum in fetibus priuatumque theatrum, & sin periculo pugnantes bestias , & cum tua delectatione ludicras; cur tu igitur odio illas incellis male inquies, olent; astutae, fraudulentae , insidae, rapaces . quarum halitus febres echicas inducit, quarum ungues virulenti, dentes laetiferi . notum illud Romae incie de S. Mariae Populi distichon. Hospes disce nouum leti genus improba felis
Dum trabitur cauda, mordet, intereo. Habes in fele caussas inimicitiarum . excuso. Testudines quamobrem tandem inimiciti js exagitas Animal suo sanguine, de Ie- τε dinum vi cinore ad morbos utile, vel in primis. Ceterum innocuum eden- :tulum; rostri margines continuos, & acutos habens ad herbas modo dissecandas , quarum superior pars inferiorem ita includit, ut solent pixidiculae ex buxo : non a te illae clamoribus, aut Insultibus , aut incursationibus cibos e Sagitant, vel solo puluere contentae. Domo sua nunquam testudo progreditur, etiam cum do tua prodit. modeste, imo tarde gradum promouet; sine strepitu, sine sonitu moderationem in incessu,silentium, ac modestia indocens . A qua ne abhorreas, picturato illam natura cortice dec rauit ,& tam arti ficiosa varietate a spectabilem praestitit, ut ma-
cedonicae phalanges tes Iudinis sibi nomen indiderint. Proh diuidelectabile animal testudo An qua effandenda abortiffernaturam. v putem.
157쪽
putem. Turpitudinem si velis digito indicare in re studinem dirige
super ea quidam stante Venerem finxere, credo super aliquod tur pe, rem pulchram. aut ut docerent mulierem formosam nisi pudi ca sit abituram tandem in turpis limum monitrum . Vel ut signi ficarent, a moribus qui velocis limi solent esse, ae inconsiderati, moderationem testudineam cssse adhibendam. Sed esto ut conten dis . sit odibilis testudo. Ouid de Gallo gallinaceot est ne in ea alite quod emendes ὶ nolo meis uti in hac re verbis ; Plinio utar teste.. Gaeti gloriam sientiunt, or hi nonri uigiles nocitumi , quos excitandis in
opera mortalibas, rumpendoque somno natura genuit. Norunt sidera , gri renas dictinguendo horas interdiu canunt, cum me eunt cubitum , quartaque castrensi Digilia ad curas, laboremque reuocant. nec sebs ortum incastis patiuntur o Fere, ὀemq.evementem nuncians cantu, Vsium vero cantiam plausu laterum I Imperitant sio generi, sust regnum in quacumque sunt domo , exercent. Dimicationeparatur hoc quoque inter Vsis; velut ideo tela agnata suis cruribus intelligentes , nee fluis saepe commorientibui. βuod si palma contingit Hatim in victoriam eanunt , seque ipsi Principes testantur . Victus occultatursilens, aegreque seruitium patitur, gr plebs tamen , aeque superba ; graditur ardua ceruice , crastis celsa , coelumque sola volucrum asticis . crebro in sublima caudam quoque falcatam erigit . itaque terroris sunt etiam leonibus ferarum generosissimis . Haec Plinius , in quo illud θν ρsibi emendare quidem conati sunt multi, sed frustra: ego sic, & apte ut opinor. , ostendit enim Plinius alitem hanc , aeque in pace , atque in bello superbam .
Iam quis Gallum non amet hunc tamen neque Cantantem audire, neque eius aspectum ferre poterat Germanicus, vir prudenti sis mus , & multa animi moderatione laudabilis . Veruntamen possunt homines rei pulchrae naeuum apponeri,& foxmosa pro turpibus accipere , atque ita Gallum gallinaceum odisse . Ipsa animalia , quae cernendae turpitudinis facultate carent , etiam se odio quodam implacabiliter insequuntur . Pugnant inter se Aquilae , & Dracones , Cornices , α
Vlulae , Parus , & Carduelis , Elephantus , & Rhynoceros ἐCrocodilus , & Ichneumon , Mustela , & Buso , Lupus , Nouis , Mus , di Felis , Canis , & lepus , de quibus alia a a me dictum . Turpitudo igitur, quae odium parit, lata est signification usurpanda , pro malo s ilicet, & malum non illud solum accipiemdum, quod re vera sit, sed quod appareat. fateor id ,quod primo loco,& omni est homini odio perstringendu, turpitudo animi est qupvera est turpitudo,& ne in hanc incurramus,vitam ipsam, cuius iano bis dilectione arctissima natura insevit, omni periculo exponCrQ, ac insuper habere,im 5,&od ijs implacabilibus exagitare debemus. Haec
158쪽
Hae e solis sceleribus cun trahitur; haec est cane peius , & angue sugienda ; haec o dijs plusquam Vatinianis insectanda . Ceterum odi j obiectum laxius extenditur . Quod enim nobis nocivum alicunde est , & repugnans hoc nobis pro turpi, hoc pro odio habetur qua-uis in se ipso bonum fortasse siet. Iam odium , sicut ,& amor duplici modo considerari potest. primo cum in aliquem simpliciter odio inuehimur, quod genus,
odium abominationis dici solet. altero cum ei quem odimus ut malum , appetimus aliquid mali, quod inimicitiae odium appellant. Sicut amor fertur In bonum, &rursiim ei bono, bonu amor idem appetit. de priore odio Sanctus Thomas ex occasione tra tat . aitque illud habere pro obiecto duo mala quod , & cui ; circa quae Valentia diuerso, ut opinor, tramite speculatur, quam Do tor velit Angelicus, qui duo haec mala formaliter, ut mala , videtur accipere, & unum appeti, quatenus malum est , alteri malo,& ut illi m a te raciat . Nam quod ait Valentia , cum appetimus aliquid mali malo, tunc esse concupiscentiam quandam , qua homo aestimet sibi conueniens , ut res sibi repugnans subiaceat alicui malo i quamuis appetatur malum , is malum aberi , ac propterea non esse illud ita proprie odium , vi cst illud alterum abominationis, quamuis inquam appetamus malum , ut malum alteri, nihil ob stare debet quominus odium inimicitiae sit proprie odium . Nam
etiam an odio abominationis ideo malum exorremus , quia exilliam amus nobis conueniens esse , ut ab eo abhorreamus , quam o rem neque odium hoc, atque adeo nullum odium , esset proprie odium .
Quod Valentia existimat concupiscentiam mali contra malum, seu con c uriscere malum rei malae, de odibili esse' prosecutionem, atque adeo debere osse erga illud malum, quatenus bonum est aliquo modo ; Respondetur negando appetitionem illam, seu desiderium, seu concupiscentiam esse prosecutionem, prosecutio enim est appetitio non unicuique, sed ei soli, qui appetit; in re autem nostra non nobis appetimus, sed alteri ; quamobrem non dicimur prosequi, sicut cum alteri bono volumus aliquod bonum. At cum alteri malum volumus hoc non proprie prosequi dicimur , sed desiderare . desiderare autem alteri tam bonum pos
INTER ODIUM, ET IRAM DISCRIMEN.
Hae ex is si totele multa. hie elucidatus, odium malos ut Poeta insectatur . Mali odium sibi trahunt. Cami verbis lux, in V a. Ossium
159쪽
Odium genera etiam insectatur. Arinotelisex. An inter ria nones odia ρ se eorum causse multae . Plutarchus excusatur. Mi tropia aliquorum unde. Odium instrabile . Cistradesensius , Annibalis odia in Romanos , Ody usecta.io Atreo, tu Sulla, ARistoteles quaedam assignat in Rhetoricis,quorum primum illud est . Ira quidem erit ex his , quae sunt ad se ipsum , inimis ita vero etiam sine ijs , quae ad se ipsum . Si enim minimamus effie talem , odio habemus . sensus est , quamuis nihil incommodi ab aliquo acceperimus, unde iure ei irascamur, tamen si talem eum, esse existimemus, qui soleat alijs esse damno, aut natura ad id propendeat, odio contra illum excitamur. Exempli gratia.Furem, superbum , mendacem , sponte odimus, tametsi nobis nunquam nocuerit, vel sit nociturus. Obiectum enim odij malum est absolute. atque ideo malus Tauro cornupetae similis esse videtur,qui foenum in cornu gerit, 4 quo Omnes cauere, atque abhorrere habent
Farnum habet in cornu, longe fuge Verba sunt vitiosorum, qui Poetas odio persequuntur tanquam malos , quippe a quibus eorum vitia proscindi posse putabant. Sed re vera vitiosi, & mali odio digni sunt, & odia Poetarum in seipsos excitant. Audi Satyricum allum . Cum tener Uxorem ducat 'ado, Maevia Thusium
Figat aprum, δ' nuda teneat venabula mamma , Patritios omnes opibus cum prouocet inus
uo tondente grauis iuueni mihi barbas nabat Cum pars niliacη plebis, c m verna Canopi is Cri pinus, Tarias humero reuocante lacernas .:ii Ventilet aestiuum digitissudantibus aurum
Nec se serre queat maioris pondera gemma Disicile es Satyram nonscribere , nam quis iniqua Tam patiens urbis, tam ferrem, ut teneat se fEt infra. Si natura negat, facit indignatio versum . Egregie Seneca , Prima, sest maxima peccantium inprna, peccasP. quoniam steteris in scelere supplicium eis. Et hanc primam secunda 1hatim sequitur, atque excipit timor, ac diffidentia. Id vero ab odijs hominum, ac Dei nas itur, qui sponte sua in sceleratos inuetitaritur, quamobrem iure videtur suo dixisse Cainus, post quam fis
terna se caedo ,& sanguine macula vetat , omnis igitur, qui inuenσοι me , eccidet me . quas dicat teste Hieronimo cibum catharma,sum gna hema ,sum Mium Dei. Odi hominum . non potero euadere, quin ab μει-
160쪽
III quo occidar. nam ut ex Epicuro habet Seneca tuta scelera esse possunt, Iecura non possunt,
Vides ne scram metiente te viam Cum bis ter itiarum toga,
. Ut ora vertat huc, or huc euntium. Liberrima indignatio rNimirum acerbis odi1s indignabatur populus Romanus uniue sus, cum videret Maenam Pompeij libertum tam stiperbe per v bem, hominem tam flagitiosum ambulantem. Altera odij notio est, quod cum ira semper aduersus singulos sit, ut Calliam, Socratem; odium etiam aduersus genera , nam serem odio habet; est S cophantam quisque. Qua: nam sint haec genera declarat Philosophus; scilicet sures Sycophantas Mendaces . neque enim logice sunt hoc loco accipienda genera naturae scilicet ab indiuiduis pluribus intelligendo abstracta , & vocatae in unam praecisam ab inferioribus . Sed ipsa singularia , seu collective , seu confuse , seu quoquo modo considerata, quamquam ab homine qui rationis habet usum etiam logica illa uniuersalia possint odijs hominum subiacere, ut Sanctus Thomas dicit Curiositatis plena quaestio ethilla . An exerceri possint odia in
genus aliquod hominum non improborum quidem ut fures sunt, α Sycophantae; sed diuerse nationis , qui nnilius nos Vnqua contumeliae genere affecerint Arbitror posse, sed ex caussa aliqua etiaperantiqua ; unde ira primum succrevit. Inde in odium abi jt , quod cessante caussa,& ipsius etiam memoria in obliuione abeunte, restat tamen ,& furorem suum retinet. Virgilius odiorum inter Romanos , atque Cartaginienses caussam videtur ascripsisse iniuriae, quam Didoni Aeneas discessu suo , intulit . sic enim illa
Tum vos o orijstirpem, sit genus omne futurum
Exercete odist, cinerique haec mittite nostro
Munera , nustus amor populis, ne ardera fumo. At haec omnino poetica . Vera caussa, Siciliae dominatus , &Imperium de qua Polybius. Eadem inter Athenienses , SI Spartanos , Philippum , dc Graecos, odia perpetua protulit. Et Barbarorum erga Graecos, & horum erga illos odia ab irarum facibus excitata, has autem ab illatis acceptisque iniurijs ostendit Herodotus , & alij. raptas scilicet ultro citroque puellas , ac mulieres. quae etiam caussae inter Messenios , & Lacedaemones iras, & odia suscitarunt; inter Siculos . & Gallos, inter Gothos Hispanos; inter tribum Beniamiticam , & ceteras Hebraeorum tribus , inter Romanos , 5 Sabinos. Et Iunonis contra Troianos odia , quae exciso Ilio se in fugientes Troianorum reliquias extendere, & ad Italiam
usque ad plurima etiam post tempora persecuta, ad Paridis ino: id pomo