장음표시 사용
171쪽
turpiter, ac foede discerpantur omnes, v c neque amore, nequmiseratione complectendi videantur. Sed incurritur in eundem scopulum . An scilicet ab hae huisceleris foeditate is unus immunis, atque cxpers clla sit, ut omniure merito alios tanquam contaminatos ipse intaminatus, ac pucher refugiat.
An vero insania tandem est, si quis in homines odium se uilegatur Quamobrem vero non insaniat, qui sui similes detesitur λ nam ut Cuculus cuculum amat ,& pares cum paribus facili me consociantur : ni si forte quis ab aequali , & pari quidpiam se damni venturum speret; sic enim figulus figulum odit. Sed iuniuersis hominibus damnum ab uno timeri dementiae genus es Insanire ergo dicendus quicumque in omne hominum genexercere odia potest . At Mysenem Strimonis filium, cum in soltudine ab omni consortio, ac frequentia seiunctus moraretur , e
solo quod homines odisset, Pythia sapientiorem Anacharside, Chilone praestantissimis Plutosophis; imo sapientissimum onnium pronunciauit.
Itaque si quid hac in controuersia de nostro sit ingenio primendum illud est. Multos fuisse,qui diuersas ob caussas genus Onne hom num odio habuisse viderentur, horum in numero censri poterunt, Paulus Eremi colarum Princeps , Honufrius, Pambi Pastinuitus , Anachoretae plurimi. sed hi non magis alios , qua ise iugiendo deuitabant, & a se quidem cum euadere suscepta ne Voluntaria nefas esse conscirent, vellentque vel suscepta ab se crmina pinnitendo delere , vel inultis virtutum actionibus Dei sit beneuolentiam commercari, ac deuincire in vasta se solitudinui occultis limarum cubicula recepere ab omni humanitatis societ. te secreti, quo Dei, diuinorumque contemPlationi vacarent ,&se omnem mali, quod adhaerescere ex consortio posset, a aram. affatumque auerterent, ita non hominum odio id praestabant, prquibus continentes ad sit peros preces est undebant, sed occasi num peccandi, quae inter societates frequenti 1lime suboriri solirent, pertaesi, & imbecillitatis humanae naturae conscij, quae recto facillime deerraret, & in deuia procliuior , perniciat in abiret: maluerunt , naturae humanae hostes existimari magis , qt Cum hominum auctore, ac rectore Deo inimicitias, hostilitate lue subire , & rumores Opinionesque aliorum prae se insuper licere . Sed ab his cum veneratione secedamus . Sunt qui rimiditate animi, aut nescio quo pudore impellente abstinent ab omni coetu', societateque humana . Homines memangustissima ingenio suspiciosi, proni ad moestitudinem .hi naturam suam in remotis locis aetere , ac vitam traducere vehement c. s. 32 incli-
172쪽
inclinantem, ubi assuetudine solitudinis, de amicorum, necessariorumque fuga paulatim confirmarunt; eo delati sunt, ut ab omnibus sibi cauendum putarent, non malum, quod in alijs csiezeuitantes , sed incommoda quae sibi ex se per occasionem aliorum creari queant. Quemadmodum bestiolae, quos ira tuta timidiores procreauit, non homines solum , & ieras, . quibus sibi quam maxime abeundum norunt, sed ad arundinum siue collidentium leuem strepitum, ad ramorum soliorumque agitationem quamcumcumque , ilico in foveas , ac diuersicula sit brepunt, nec secius, qua ab hoste fugam capessunt. Non absimiles his Garamantas Africae populos existimarem , qui cum omni armorum, telorumque genere sint expertes, & natura timidissimi neque se tueri in congressionibus , aut pollint , aut audeant; Hi primum cum a vicinis se ab itinerent , tum i timiditatem deuenere quamdam , ut omnes pariter pro inimicis haberent; Eiusdem moris fuisse puto Seres in India , & Gamhhasantes in Lybia, qui externorum communicationem imo aspectum collocutionemque deuitabant.
Quid de Timone Attico, quid de Apem anto eius ciue quid de Mysone λ nam hos neque Philosophiae amor in abdita seduxit loca,
quemadmodum Epimenidem , neque siderum contemplandorum studium in edita, quemadmodum Zoroastrem neque mortis cupido , aut vitae taedium in concaua submisit, quemadmodum Porphyrium . Zoroastrem viserunt per annos viginti integros ab hominibus sideralis amor scientiae segregauit ,&in altissima turri caseo solo contentum inclusit. ad quam & scientiam , & 1 olitudinem natura etiam ipsa si non compulit, certe deduxit. Nam nunquam in hac vita risisse , nisi semel natus , dicitur. Epimenides retustis, quas custodiebat ovibus paternis in antrum se plutosophaturus abdidi i ad annos quinque super septuagenos. Vnde orta fabella ipsum tandiu obdormiuisse. Porρhyrium tam acre inuasit nequentiae taedium , ut Roma , amicisque relictis lilybaeum petierit , ibi in antro quodam omnino vitam abiecturus. Timonem,& Ape manu aliquis humor intes. tinus in insaniam hanc euocauit. Quotus enim quisque Athenis non sua insaniae febricula laborauit eo tempore λ neque populus , neque Plebs , neque nobilitas, neque Philosophus ullus unquam fuit Athenis paucis limis exceptis , quem non insaniae quidpiam in ratione vivendi diuexaret. omnes Hellebori, & Antici rae egebant. longum erit ire per singula.Mysonis Mysan tropia ex sapientiae studio partim , tum ex naturali timiditate , & generis humilitate orta videtur , qui tamen accedentes ad se ut allocutione, ac doctrina benevole acceptos, dimittebat . de Athaeniensibus illud
lepidum a nescio quo. Eos tibi js esse similes quibus si linguam abs
Apta similitudo . in utra timio,
173쪽
tuleris eas nulli ustii esse, eius ciuitatis mores facile cognoscere Diogene, Laertio,&Nazian Zeno alijsque .
SECTIO UMETUS, ET ODIA POPVLORVM QVADANTENus PRINCIPI FUGIENDA .
Di putandi occasionem aperuit aud apud doctos viros vulgari Oderint dum metuant. . . De quo pauca prius , tum de argumento suscepto . Huius duri aetas . ex Seneca, εν Cicerone , auctor Attius Poeta. Infectator Seneca , Cicero . Cur in tragaedia Thyese a Sen, ea paene allatum , nec tamen prolatum . Dicta Neroni uipata . Tiberi, vasta prudentia, metus, sigst odia rarannica bant, periculos Principi . Virgilii explicatio , populares ira Ody essectus . Tyrannis ιnfirma, Gus mores. Taranni sic ritas nulla. nisi in beneuolentia exerceta ergo orannιs.ALtus duplex . unus cum odio malus , π in Principem. ausiae oaio bonus, di pro 'in Te .
UVlgo frequens, & famosum Principantium dictum , seu I
ab illis prodiens. oderint dum metuant, cuius sensus illest . Tam neces Iarius in populis erga Principem metus elut odij eorundem in ipsum ei, qui dominatur , pretio emendus ese videatur . Itaque in ipso hoc dicto , seu Adagio quaedam oddetestatio continetur. fortasse peior metu ipso . nam mali cori malum ouum . Dicti antiquitas non multi aeui est. Sullana notantegreditur tempora , ex Senecae opinione . & a Poeta aliquo isuam inductum trage diam : Cicero recitari unam a se auditarait, in qua id ab Atreo elatum magno cum plausu exceptum a expectatoribus esset. Ex horum duorum Auctorum ductu odortur Lipsius, primum ab L. Attio Poeta in Trage dia , quam hic praeter alias, elaborasse sertur, Atreus dicta, prolatum, atque ii sertum suisse . Ab L. Attio autem conscriptam suisse hanc Tr
gediam testis est Gellius . Quod si vera est Lylii Giraldi coniect
ra duplicem fuisse L. Attium non multum aetate discrepanterutrumque Poetam , tragicum , in ambiguo erit utrius nam Atrei fuerit, de cuius ore dictum id prodierit. Iam mirabile cst, quantis hanc sententiam odi1s insectetur Si neca . Nunc detestabilem vocem, nunc versum execrabilem , qmultos dedit praecipites . dustum ab homine inhumano , & crudii, ac Sullaniatui digno , irarumque pleno effusum . Cicero neg
decorum a Poeta seruandum suisse si in ore posuisset iusti Reg
174쪽
alicuius, quales suisse Aeacum , aut Minoem dicunt . in Atreo, qui scilicet sanguinarius , & crudelis , bene tedisIe . Seneca in trage dia , cui nomen Thyestes , inducit iratum Atreum, & ultionis in iratrem Thyesta perauidum , & verbis suis in hoc dictum euntem , sed abstinuit, neque in Atrei sermonem inserere Voluit, propter eam , quam paulo post attingam ratio
nem , nunc Senecae carmen asteramus. in quo seruus Atreum impia cogitantem, conatur absterrere . Seruus. Fama te populi nihil Aduersa terret ' Atreus. maximum hoc regni bonum e R.
uod faeta domini, cogitur populus sui
Mam ferre , tam laudine . Seruus. uos cogit metus Laudare, eodem reddit inimicos metus. Atqui fauoris gloriam veri petit Animo magis: quam Toce laudari volet.
A treus. Laus vera, sor humili spe contingit viro Non nisipotenti falsea , quod nolunt, velint. An non huc sese suo pondere in i jeiebat crudele dictum illud Oderint dum metuant ρ Sed prudens Seneca deflexit, Miseruum interrumpentem statim facie, ne in illud prorumpat Atreus.
Seruus. Rex velit honesta, nemo non eadem vobiAtreus. Vbicumsue tantum honesta dominanti licent. Precario regnatur . Ser. Ubi non es pudor Nec eum iuris ; sanctitas; Hetas , fides In Iabile regnum est . Atr. Sanctitas , pietas,fides Privata bona seunt, qua iuuat reges eant.
Seruus. Nefas nocere vel malo fratri puta . En ut iterum Atreum in procinctu statuit, ut respondeat seruo, Oderint , dum metuant . Iterumque verba poene prodeuntia praeripit ab ore per memoriam fratris a seruo obiectam Nefas nocere, vel malo fatis puta . Cur hoc Seneca nempe ut inuidiam Neronis euitaret ; excitaui siet enim populum quam maxime , 5e pia u fu, quem fecisset ad haec verba Imperatorem irritasset vehementissime; nam frequens in ore Neronis dictum idem fuisse eo tempore narrat Suetonius, quin & illud ex graeco. Me terea mortuo misiceatur ignibus . Quem versum Homeri cum quidam familiariter coram Ner ne pronunciasset adiecine hic immaniter fertur. t
Iam tantine metus imperantibus est. vi sui odio illum quae- rarit Senecae iudicium , ne metum quidem imperanti utilem. Oderint dum metuant. Nesito, inquit, utrumsibi peius optaueris, ut odio esset, an tat timori . Oderint, ut timeant. Sic nec amarι quidem vellem . Ergo tantundem Rsi enodio,ac metu taberi.iae enim aeque perniciosium, at-
175쪽
que execrabile , vel ipsa morte redimendum. Vin Neronis Tiberij se sum cum nescio quis in obsequium an adulationem Z Principii dixi siet, deligendos esse senatores quosdam , qui armati ingre dientem in curiam comitarentur . respondisse per litterχs fertur. Non sibi vitam tanti ,si innis terreta foret. At enim vero Tiberi in non haec dixit, 'uia amari se vellet, aut gauderet, qui dictis, di factis , ac sceleribus suis turpissimis odia, ac metus in se exacerba. bat omnium maximos, & senatorum praecipue . de quo Dio nor ita fatuus Tiberius, inquit , it ho libus suis se protegendum daret . Sciaec: de metu sic habet. Magnum ini r Regem, Drannumque disirimenta est .vterque licet, non minus armis valgetur ; sed alter arma habet, quibuin munementum pacis utitur . Alter ut magno timore , magna odia compeseat. Nec illas Usas manus , quibus se commisit , securus assicit. Contraris in contraria agitur . Nam , δ' inu us est, quia tι metur, sust timeri vult quia inuisu eri . Sed odia contra Principem periculosissima eidem esse quis abnuat post illa sequantur necesse est execrationes , insidiae, oppressiones I summa enim rabies oritur, ubi supra modum odia creuerunt. Exemplum habemus in Mezentio Tyrrhenae genti
Rege i quid enim non nos doceat Poeta ille
Hanc multis florentem annis , rex deinde Iuperbo Impcrio , gr Guis tenuit Mezentius armis.
Recte in Mezentio Tyrannice dominante lis perbiam intolerabilem, qua non solum homines , sed Deum ipsum contemnere znotat, tum saeuitiam , quae in eo homine trux , & inhumana, praeterea oppressionem populorum armis quaesitam. Quid hinc in pcpulis Odia . ab his Arma Perduellio Audi. At si si tandem ciues infandaserentem Armati circum iunt ipsumque , domumque obtruncant socios , ignem ad factigia iactant. io at Ille inter eias Rutulorum elusius in agros confugere, or Turni defender hospitis armis. II Ergo omnis furiis surrexit Etruria iuniis δ gem adiuubcium praesenti marte rusunt. Rectissime fessos Hetruscos vocat; neque enim statim efferuscit in odium ira populorum . Fluminis instar est, paulatim in timescit, tum alueo contempto ripas transilit. Sed ubi conereuira, seruescit in odia; haec in rabiem medicamenti incapacem Equidem , Salustius, ego cuncta Imperia erudeba , metis acerba , quandiuturna arbitrorId ipsum de se fatetur Mezentius iactorum suorusero poenitens, sero sapiens . l. ii i
Idem go nate tuum maculaui crimine nomen
Pulsus ob inuidiam silio , septrisique paternis
Debueram patria parnas, o sique meorum .
176쪽
Vt semel cle odio quod sentio, conficiam . Aio primum, nullas vires , aut opes esse , quae premente odio multorum , resistere, aut possint, aut possintelle diuturnae. Vires, atque opes Regum in animis , & pectore subditorum sitae r haec si aversa tibi fecilli, quid ultra, aut unde speres Z Addo tyrannicum esse concitare in se , at- quo amare populorum odia , quae contumeli s , saeuitia., crudelitate , immanitate , ac caedibus sibi consci scant . Id vero magis explicari oportere arbitror. Tyranno , seu ei, qui vi violentia quo aliorum sibi imperium contra fas , ac ius comparauit,etiam si nullius adhuc contumeliae , atque iniuriae genere quemquam exacer bauit, odia tamen aliorum necesse est pati. Igitur instabile scem rum , ac parum firmum gerit, & quacumque tumultus motiun
Ad stabilitatem inuehendam nullum Tyranni remedium sibi
reliquum faciunt quam ut potentium , & locupletum vires immInuantur . Id vero varijs consequi modis conati sunt . Unus conci tando inter ciues ipsos odia inuidiaque r hoc credo sensu dictum a Poeta est. Inuidia si si non inuenere oranni.
At interea crescent odia contra ipsis. crescant. sed eo illi progrediuntur , donec vires deficiant, ut non opes solum, sed animus desit ad noua molienda . Tarannorum studum esto . ex Aristotcle, itetues Lpiritu sint abiecto, atque humiis inuturum enim , ut ne hsere audi ant, qui enim abiectosunt animo uemmi insidias strusent. Hinc armorum omnis generis, ac telorum spoliatio , hinc conuentus publici ,& chindestini interdicti, ab hoc delatores, perquisitores. supplicia ob leuis lima crimina ; gravia , ac terrib Ilia e potentium , locupletumque exilia, proscriptiones, direptioneS. Nonnulli eo deuenere ut ciues alio transiri igrare omnes tui Ierint, externosque aduocatos in alienas aedes , ac sedes admiserint, tanquam fideliores habituros propter suscepta beneficia. quod in
Catanensilius Hiero praestitit . 'quibus in Urbem sib Aetna monte positam traiectis, alios ex Graecia intulit Catanam : quoad omnem hostituti commotionem subsidio uteretur. Memini me apud Aelianum de Tyranno quodam legere , qui cum omnia suis ilib- ditis edicto interdixisset conuenticula, conciones, collocutiones, risus nutus, demum cum etiam ne lacrimas elicerent prohibere in animo. haberet tantam in rabiem populum adegisse, ut eum in foro discerpserint. Itaque Tyranno neque tunc securitas,quando enervatus ut lut ita loquar emasculatus videtur ciuis esse. Ae pus Phryx suibus Tyrannos comparauit; suem si quis comprehendat , vociferari audies, idque non temere. Etenim cum neque lanam portet, neque quicquam aliud eius generis; statim coniectu
177쪽
ra mortem auguratur , sciens se ipsum usui esse utentibus. Simili mihi videri solent Tyranni; qui semper in suspicionibus , & metversantur, cum sciant sicut sues vitam suam omnibus deberi. haex Aeliano.Quod si ut securitatem apiscatur , ad praetorianos Tyrarnus eat , qui latera armati stipent e qui in aulis , cubiculi que excubias agant. tamen, neque ab his quidpiam tutum habebihi enim peraeque , ac populus timendi sunt, ut ait Seneca . Quanobrem ij, qui Tyrannidem exercent, aut Tyrannorum modo inperia tractant, ut militiam , & satellitium sibi fidele, ac propriuicomparent, omnibus illud beneficiorum generibus: delinire, ad euincire satagunt, atque adeo Tyranni mores exuere, & Onnem beneuolentiae speciem erga hos induere videntur ; qua molvem tandem non in animum inducant suum quicumque in domna tu , atque in Imperio versantur, ut amores pro odiJs a ciuibur populisque suis nancistantur, & quam fidem a satellitibus, ac Iteronibus benefaciendo mercantur eandem Civitate demerenda consequantur. Sed age dum an expulso odio metus populorum Imperijs utili: Hac in quaestione distinguendum puto . metum , eum, qui nimi est , quique ex grauibuS contumelijs , atque ex iniquis supplici Tum exemplis oritur, nocere quammaxime perturbare, ac peuertere omnem regni quietem . si tamen hic metus non odi, i
Exacerbatur hoc metu ciuitas , & tanquam serae telis lacessita primum quidem abditam , insontemque fugam captant. quanubi interclusam aduertere , facto impetu inde sibi salutis viam ubi maximum salutis periculum vident, arripiunt , per ipsos hostper eorum tela , ac vulnera transiliunt, &non inultae 1 perire gadent.Ira in acerbo vehementior est metu,qui dum extrema admuel in audaciam iacentes excitat, & omnia experiri suadet; narrauomdam etiam victis redit in praecordia τι ritis. Temperatus timor cohibet animos . cohibet imo indulcat, amorem , ac beneuolentiam Principi conciliat, &, cum populi qui corpus , ac membra sine capite stant , natura. d Ece Principeuhoc est caput habere desiderent, eadem docente naetura LN pre Ie , 5 timere condiscunt. Illam ad haec inclinantem adiuutemperata vis Principis, quae in eo maxime enitere. habet, V isuum cuique seruet, ut merita ciuium praemijs cuma liberalitati ac proportione excipiat, scelera suppiliciis cum moderatione xi
lenitate ten quam vulnera medicetur . nam . t Vis consili expers mole ruit sua -
Vim temperatam Dis quoque promouent G. In γ
178쪽
Timor enim , qui ex his moribus in animis enascitur populorum, non in Principem est , sed pro Principe, ut Pittacus aiebat, neque Principem impetit, sed Principis aduersarios. Id autem con-lequetur Princeps, cum per legum obseruantiam per honestarum operationum praemia, aut supplicia prauarum ; tum si res sitas Se-Fat , non eo solum proposito , ac studio, ut metuatur, ut dixit Chilon. quin magis ut ametur, sed ut Princeps , non ut ciuis.
Hanc a timore dictare quia non sit circa ardua putant quidam. false . quia ille circa absentia, haec etiam circa praesentia versatur . Insomnis , somnijs fuga euidens, or in his nulla
absentia moletiorum . idem probatur auctoribus. Notio huius fuga ab ea, qua corporis declaratur. Canis venatici fugae ap- p titus dum in vinculis detin tur, leporem videt. ιdem desiriptus . Fuga semper eum dolore. is dupsex. unus antecedens , alter sequens , an dolor in de perante maior sit doloribur in 'erante si forte tua sirum ex una eademque re ad uersa . Vkssapud Cadi o mora cum dolore, fuga . ex ea Dbtudo , o taedium rerum iucundarum . patriae amor.
Contraria desiderio fuga est , ex odio nascens , quam a timore differre in eo solo volunt quidam , quod is sit de re amilua , & ad euitandum dissicili; ceterum utramque pertu bationem circa malum futurum versari, atque ideo saepe timoris nomine appellari, quamquam cum hic in parte sit irascibili, illa inconcupiscibili ; sorma , ac ratione inter se differunt. Ego existimo perturbationem hanc quocumque demum nomI- ne nuncupetur , siue fugae , siue abominationis , non solum ei appetitionem fugae, aut euasionis mali absentis suturiue; sed etiam cum praesens illud instansque est. dc magis ardere in appetitu, quo tempore malum , quod adimus, sua nos praesentia diuexat, quam cum deterret absentia: utroque tamen tempore exoriri, quod maxime in somnis sentimus. quando scilicet per somnium sibi qui Dpiam videtur magno aliquo obrui malo , v. g. a serpente morderi, suffocari ab hoste , ex alto decidere, naufragium pati; tunc enim appetitu fugae sine per quam vehementi corripi se sentit, & co pore etiam Ipso conniti, ac trepidare , & sudoribus interim permadescere, atque altos ab imo trahere anhelitus, cum tanto eua-
179쪽
dendi conatu, ut expergefactus defatigatione , ac lassitudineseae tus delassatusque vix constet. Neque vero id mirum Nam quo quis ei malo propior est, atque coniunctior, quod ipse odit, eo maxime ardet desiderio euadendi. Haec enim perturbatio est appetitio carendi malo, sicut contra appetitio polliciendi, desiderium est. Hinc illa vox Palinuri in magnis malis versantis .
Hinc illa , quis me Iberabit a corpore mortis huius scilicet malum, Iraesens erat, & captiuabat mentem in lege peccati, quae in mem-ris humanis dominatur . hinc non solum tristitia cuius vi illa I romuntur inflix ego homo , & iugae appetitio , quis me liber it Notio fugae, seu abominationis, quae in animo est. ab ea quae corporis fuga est, facile accipitur . haec enim nihil aliud esIe videtur quam executio , aut complementum eius, quae intus extabat
sugae, seu desidcri j effugiendi eius rei quae dolorem imprimebat,
aut animo, aut corpori. Quanto impetu conspicimus canes venaticos , aut leporarios agitari dum detinentur in vinculis , si lepus eos currens praeter propter ierit , quo latratu libertatem implorant , quo gemitu , qua prece domino insistunt, ut ex impedimentatis catenarum eruantur, toti anxiJ , suspiriosi, solliciti, & molestiae pleni. Hoc non dolor est, solum , sed fuga animi, aut abominatio , hoc est appetitus euadendi eius quod eo tempore tibi obstaculo esse aduertis : ne id quod cordi est consequare Neque vero si ipsa semper cum dolore coniuncta est, propterea ab eo non distinguenda censetur . anteit ipsam dolor, & consequitur, sed antecedens , unus est , exoriens a coniunctione animi corpori siue cum re molesta , qui sequitur , est duplex . unus ea dem ex coni uirinione nascens ἱ alter ex ipsa met fuga . quae Cum reipsa obtineri non pollit ingenerat animo nouum diuersumque do lorem ab altero . In honiinibus , qui in aduersis quibusdam rebus Omnem euadendi spem abiecerunt, reperiri credo dolorem, sint iugae appetitu, ceterum ubi scintilla spei elucescit , vlla ; ilico ; Shaec etiam animi perturbatio emergit, quam cruciatus etiam situ comitatur . Sed an dolor ille hominum desperantium in aduersis qui unus est, par sit, aut etiam maior, duplici eo dolore hominis euasurum fortas te se sperantis , dum uterque tamen eadem re cruciabili detinetur, quaestio fortasse aliqua esse queat, quam legentibus agitandam relinquo. Dolorem ex appetitu fugae, seu fugam ipsam animi ex effectis suis exprimam in Ulysse . Hic ponto pererrans cum ad Calypso in sulam rate poriracha naufragus appulis lat i mira humanitate Reginae exceptus est, ac pro marito habitus, de quo ipsa eadem sic apud Homerum.
180쪽
Hunc ego amavi, er enutrivi, atque promiseram Facere i mortalem , absque senis diebus omnibus. Tamen cum patriὰ carissimae , .& natalis soli in memoriam subinde veniret, statim ingenti tristitiae pondere suffocatus abominabatur, delitias Reginae amantis omnes . & regnum citis In
sulae , & opes, & iucunda omnia nullius habebat pensi . Solitudinem moerens quemadmodum qui velle menti sit me do
lent, captabat . t si Z i'. ' Neque Mnquam oculi A lacrimis siccabantur , ton umebatur autem dulcis aetas ob reditum lugenti, quoniam non dum placu erat Nympha Sed certe nocte quidem dormiebat etiam coastus lIn 'elunca caua nolens apud volentem . i i Die vero in petris , sdi littoribus sedens i , O il . Lacrimis , or gemitibus doloribus animum maceros Pontum indomitum pro piciebat lacrimas Litigans .
.' ' Vide quantum possit appetitus fugae ina viro hoc prudenrissimo. quem quidem Calypsius peramantis obsequia . si non euellere saltem emollire potuissent, veruntamen ex patriae, desiderio vires capiebat,& omnia illa aspernatus: solis in icopulis solus, ac perdius versabatur intendens aciem oculorum; si posset , vel fumum Ita cae prospectare de caminis evaporantem in altum . Haec Calypsonem Reginam impulere ut Vlyssi per exprobrationem obijceret siniae Pomo: multa, & pericula anteponeret ingentia, quae ei subeunda forent, donec patriam terram pertingeret . quibus ille omnibus animose respondens ait. uodsi quiripiam me male multant deorum in nigro ponto Patiar in pectore habens patientem animum .