Petri d'Orville, jurisconsulti, Poemata

101쪽

76 ELEGIARUM ELEGI A XI.

IN NUPTI

Viri Clarissimi

FRANCISCI OUDENDOR PII,

Eι lecti mae Virginis

SARAE TORRENIAE.

Iule o, quem Cytherea, graves miserata labores, Respicit, & blando numine mitis Amor; Quem, placitae demum cXorata mente puellae, Fausta canens Hymen jam manet ante fores; Ter quater ille mihi selix, partaque videtur Nil sortunatis cedere sorte Deis. Huic nivei lactis currunt, huic flumina mellis, occiduae & sudant balsama Eoa plagae, Nectareosque auro bibit e spumante liquores, Et Iovis Ambrosia vescitur usque dape. Seu modo amans dominae blandos redamantis ocellos Et videt, di demto fine videre cupit: Seu modo in uvidulis figit flagrantia labris Oscula, dat sociae qualia turtur avi: Nunc roseam cupide cervicem amplexus, Eoi Aurea non mavult sceptra tenere soli: Nunc ipse a teneris collum circumdatus ulnis optat perpetuo talia vincla pati: Mox

102쪽

Mox castis thalamis, aequa Iunone, receptus Gaudia cum domina plena favente Capit. Gaudia, sed quae non umquam novere profani,

Quis furtiva Venus sola placere potest. Gaudia, quae propriis Hymenaeus Amorque pudicus Deliciis, propriis imbueruntque bonis. Quae laudare utinam i possem, felicior essem.

Sed suus haud implet tam mea vela Notus. At, Francisice, manet te nunc pulcerrima sors haec, Nam Venus assiduas audiit alma preces: Iamque dat optati portus contingere Amoris, Victricem sertis & redimire ratem. Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades. Nunc mihi, non alias, Eratus vocalia plectra Maluerim, citharam Terpsichoresve dari: Fatidicaeque sacro laurus sit germine vesci, Ac me Castalii proluere amnis aqua: in tecum, Francisce, tuam Torrenida possem In superas merita tollere laude domos: Ac vestrum, o Sponsi, socias Hymenaeon ad aras Rite comes sesta concinuisse lyra. Nam canerem, satus ad Nili quae flumina vates In Mariae & thalamis principis ante sui: Quaeque sacer magnis Hymenaeis ante Catullus Aequoreae Thetidos, Thessaliique viri. Hic neque carminibus . nec me jam vinceret ille. Tantam sortunam sed tamen unde mihi pDicite. Pierides, tenues licet, o Hymenaee,

O Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades.

Nunc

103쪽

Nunc Veneris cuperem spatiari suavibus hortis, Myrtus, nescio quid, molle ubi mota sonat; Exclusisque aliis regnat levis aura Favonii, Semper odoratas terraque fundit opes. Ut legerem ipse mea, manibusque adjutus Amorum, Albentes violas, Coryciosque crocos, Et cum narcisso florem ridentis acanthi, Prognatasque tuo sanguine , Adoni, rosas, Canaque poeniceis hyacinthis lilia mixta, Teque, gerens floris juge, amaranthe, decus.

Quos inter gratam spiraret amaracus auram, . Et ros cum casia dulcis olente maris. His ut te, Francisice, & te, Torrenia, donem, Talia sestivas condecuere Comas.

Nectite. Pierides, genialia nectite mecum, Nectimus di Sponsis. dicite, serta novis. Nunc mihi, Sponse, tui decus Ut quae pingeret oris, Esset Apellea dextera in arte potens. Heroinarum, veteris quas gloria secti Praedicat, a tabulis non prior ulla foret. Seu laetae nigros imitarer frontis ocellos, Sive Cupidineas, lumina clara, faces :Lumina, quae radiis superet non Gnosia stella, Non geminus Castor, Pleiadumve chorus. Seu vos, O pulli crines, quos Leda, Tonantem Ceperit his quamquam, praeserat ipse suis. Seu niveis cygni plumis certantia colla. Et quibus Assyrium, brachia, cedat ebur. Labrave coelestes manantia nectaris imbres, Suaviter aut sparsia lacte rosaque genas.

104쪽

LIBER TERTIUS.

Pingite, Pierides, Sponsam fusco ore decoram, Ore nec est alio, dicite, grata Venus. Sed mentis celebrem quali testudine dona Raage, Phoebe, magis sed mihi, Sponse, faue. Ipsa ades Ol tibi nascenti sic optuma Iuno Adfuit, & cunas duxit amica Charis. Moxque suo fovit gremio te flava Minerva,

Inque artes, mores erudiitque suos.

Hinc tibi, credibile est . probitas fluxere, Pudorque, Hinc ea simplicitas rusticitate procul. Hinc placidi dotes animi, nascentia quales Secula, Saturno rege, dedisse serunt. O ter sellccti bona tot pulcerrima quondam Quae peperit Mater, qui genuitque Patere Tu vero ante alios tu felicissimus omnes, Sponse, es, cui conjux talis habenda datur. Dicite, Pierides, formae quam munere Sponsa, Tam dives mentis, dicite, dote bonae est. Nunc adsis mihi, Sponse; & te de matre Cadentem Excepere suo numina blanda sinu. Et tibi nascenti risit non laevus Apollo, Ad cunas sedit Castalidumque chorus. Hinc tibi, sorte prior, mollem factura soporem, Dulci Erato dulccs praecinit ore modos. Cinge age, cinge sacras tibi, Cynthie, baccare cunas;

Infanti noceat vox mala nequa meo.

Blande puer, linguam quin tu mihi prome volentem. Huic ent mellis apis munera sponte tulit. Quid citharam cupis p o requiem cape, parvule. Cresces.

Et Phoebus spondet tunc sua plectra tibi:

105쪽

Aurea, si somnum modo nunc capis, aurea plectra. Dormis. promissi est factus Apollo reus. Spargite, Pierides. lauru cunabula; in illis Depositum Phoebi, dicite. grande jacet.

At, ventura cano, linguis animisque favete. Melpomene motis excipit inde comis. Quidquid adest Superum, puero det munera nostro. Vos vultum, mores & date trina Charis. Tu meritos duplici crines innecti corona, Phoebe pater vatum, Phoebe repertor opis. Mox etenim. duce te, veterum quot vulnera vatum Sanabiti duce te carmina quanta caneti

Nunc illi Romana libens & Dorica Pallas Sponte reclude, adytis quidquid ubique latet.

Tu quoque, tu linguae vires suadamque potentis Conser age, Atlantis Pleionesque nepos. At, mi nate, manent quae te suspiria Amantem Sed bene habet. Dominam flexit amica Venus. Dicite, Pierides, vati nova, dicite Sponso Carmina. Conveniunt carmina utrique nom. Nunc ades, o Hymenaeel sacra sed veste decorus. Cinctus odoratum sed caput an e rosis: Dextraque sustineat faculam tibi, flammea laeva, Luteus ic niteat soccus utroque pede. Sic te namque serunt cessantem a matre puellam Abripere, & cupido tradere posse viro. Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, O Hymcnaee Hymen, dicite, prosper adra. in Sponsi prodite foras. mora libera non est.

Prodite. Ipse Hymen ad sua templa praeit.

Carae Disiti eo by Cooste

106쪽

Carminaque essundunt jam conjugialia vobis, Tibiaque & lotos, mixtaque voce lyra. Ac dudum spargit fratrum pharetrata interva Aurata myrti fronde virentis humum. Pompa sed ecce venit. Pleno Hebe pulcra canistro Amborum Paphias spargit in ora rosas.

At cultu, at specie quam formosissima Sponsa est lAt decet ut castas pallor & ipse genas lSponsi o quale decust visum est vix cedere Sponsae. Sic Cephalus, junxit quum sibi Procrin, erat.

Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades. Pronuba nunc venias Iuno; & Concordia tecum Conjugio felix vincula flava serat 1 Vincla, duas animas quis sic stringatis in unum, Ne sint, nee cupiant amplius esse duae. Vincula, quae firme maneant, annosa senectus Inficiat cana dum caput Omne nive. Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen , dicite, prosper ades. Sancta Venus propera, properate huc Gratia triplex, Cesto cincta Venus, Gratia nuda sinus. Atque ita Franciscoque meo, Saraeque venustae Sternite formosum flore frequente torum. Fragrantesque Arabum meses incendite flammis, Impleat ut thalamos hinc genialis odor.

Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades. Ex seruit sed jam formosior Hesperus orbem. Iam vocat ad sestas nox quoque festa dapes. F Hanc

107쪽

8, ELEGIARUM

Hanc juvenes implete choris, implete puellae, Carminaque alternis grata sonate modis. Hanc etiam multo fas est produccre Baccho, Dum vino radios ingerat orta dies. Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, O Hymenaee Hymen, dicite, prosper ad s. Nocturnos iterum sed condidit Hesperus ignes. In roseoque nitens Lucifer me movet. Eia agite, in thalamos Nuptam jam ducite Nymphae. Hoc vos hoc precibus Vir novus usque rogat. Ducitis p An stat cum Sponso pretium ante pacisci tDucite. teste novas spondet Amore dapes.

Quin Nuptam in thalamis, Nymphae, jam linquite solam. Gaude age, Sponse, tibi jam crepuere fores. Ire licet, licet ire, ubi te Veneresque Jocique,

Mille voluptates, gaudia mille manent. Tu modo, ne lacrimae te sorte precesve morentur,

Ultima conjugii nostere perge bona. Dicite, Picrides, mecum Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades. Excepit cupidos lectus genialis amantes. Tu, Lucina, operi nunc age dextra fave. Tu facias, matri formosus rideat infans, Sol peragat cursus quam semel ante suos Multaque subcrescat proles, simili ore parentes. Et morum reserens ingeniique bonis. Dicite, Pierides, mecum Hymen o Hymenaee, O Hymenaee Hymen, dicite, prosper ades.

108쪽

LIBER TERTIUS. 83

ELEGI A XII.

Reverendo Eruditissimoque Viro

aeuum ad Ecclesiasticum munus in pago Coa mens esset vocatus. OUisquis ades. faveas. novus en delubra sacerdos Ingreditur Daniel rite sacrata meus. Nunc precor in laudcs Polyhymnia nostra resolvat Ora volens, festos praecipiatque sonost

Non tamen ut sperem raras eXponere dotes,

Et bona quae diti pectore clausa tenes. Non opus est nostrum, tanti maris aequor arare; Conveniunt cymbae flumina parva meae. Hic labor hic maneat, si qui mare tendere in altum, Sustineantque Notis lintea plena dare. Hi, vigor in vera, dicant, quid prole paternus, Et quid mens claris aemula possit avis: Ut cultura diu doctis agitata magistris Ubere ditarit jam bene nata novo: Et doctrina libris avide collecta vetustis Pectoris ingenuas amplificarit opes. Hinc tua Pierio destillat nectare lingua: Et lyra vocales edit eburna sonos. Carmina sint testes facili manantia vena:

109쪽

Pectora nec lateant plumis certantia cycni, Maeander liquidis quem modo lavit aquis. Inque Deum nullo pietas obnoxia fuco; Cultus ic a vana religione procul. Ter felix populust tali ductore supremi Noscere cui Patris jura verenda datur, Teitareosque Iacus, tristemque evadere Avernum, Ac licet aetherea tendere in astra via. At tu macte animis, Daniel; nec te labor ingens Terreat. egregiis mentibus alta placent. Da nunc, quid florens possit, documenta, juventus Sic Deus auspiciis adnuat ipse bonis: Sic aevi saturo possis succedere patri,

Et quondam eloquio gaude x Υ

110쪽

ELEGIARUM

LIBER QUARTUS. ELEGIA I.

IN AMORUM SCRIPTORES.

SCilicet insanos est qui decantat amores,

Et fingit misero crimina multa sibi. Nunc hujus Jurat, nunc illius ignibus uri: Dum magis haec forma, moribus illa, placet. Nunc Paphiae grates voto canit ille potitus: Nunc Venerem duram dissicilemque vocat. Et modo se exclusum, modo se fert esse receptum: Ianuaque arbitrio clausa, patetve, suo. osculaque, aut quidquam praeter canit Oscula raptum: Pro quibus & nectar spernat, & ambrosiam. Frivolaque haec tanti, famam ut contemnere possit, Fabulaque ut seclis omnibus esse velit. An, quum tot dominas, quum tot sibi crimina jactet, De tanto numero nulla ego vera putem lUnde . nisi ex vini numerosa laude sitisse, Argueris multum semper, Homere, merum Quis non vinosum, non jurabitque procacem, Teia scripta senis qui modo cumque legat