장음표시 사용
121쪽
Et Paphia myrto & lauru Parnaside sertam
Nectant cognatis, praemia digna, comis. Sive canant iterum delubra dicata Minervae, Dum postem ille tenet, Verbaque rite praeit; Seu modo Athenaei comitentur secra renati Carmine, bis lustris vix reditura decem: Felicemque urbem, felicia secula clament, Hoc ductore vetus quis renovatur honos: Trippiadenque altae, cui praesidet, urbis amorem,
Nam placitum Musis ille peregit opus, Trippiaden magnum cclebrent, qui sistere Phoebi Evaluit trepidam, Pieridumque, fugam. Haec pater Ya libens miretur ec Amstela, ametque Haec Dryas in silvis discere, Nais aquis.
At mihi cantantes Hymen Hymenaee secuto Promere sincero pectore vota satis.
Vos Ol vos Sponsi, firmo Venus aurea vinclo Copulet, & nodos attrahat aequus Amor. Exulet a casto Discordia intra cubili:
Dia renidentes Pax colat una lares. Sera dies ambos albentes tempora canis Restituat patrio, non tamen ante, polo, Quam fuerit natos, natorum & cernere prolem, Quae decorent claram, pcrpetuentque domum. Hoc gemini cupiunt venerandi aetate Parentes,
Quorum dent Superi pondus inesse preci. Hoc Sponsae Patruus, procorum, quos Amstela jactat, Pars, cupit; hoc Patrui, nomina cara, Soror: Hoc ego. Sit precibus modo non icve pondus in istis.
122쪽
Tu tantum Deus omnipotens, dator une bonorum, Connubio adspires, ac rata Vota velis.
OUid Censor tibi vis alienae acerrime culpae,
In rugas frontem dum trahis usque tuam; Innocuos procul esse jubens risusque salesque, Et si quid vitae tristia sata levat 'Dum pecudum ritu platearum strata tueris Semper, & in coelum lumina ferre times. Dum tenui addiscis modulamine mittere vocem. Et vestem nullos cogis habere sinus; oCrebraque dum ducis suspiria pectore Jusso, Nec cuiquam laesus dum sine fine gemis. Dum quoties audis reprehendi crimina secti, Ex oculis toties gutta coacta cadit. Tune homines quoniam potes isto fallere mimo, Hocne etiam speras fallere posse Deum lNon, non. Ille videt scelerum teterrima monstra, Cordis in impuri quae latuere sinu: Non, non. Ultores indignans adparat ignes, ut tua perpetuum viscera, Censor, edant. Et veris lacrimis, quae nunc abscondita celas, Tot tua te subigant crimina flere palam.
123쪽
uam 7. U. D. pronuntiaretur. SIc est. id vigiles dudum meruere labores, Id genii dudum vis generosa tui, Atque animus semper studiis excultus honestis, Et Latii fixus pectore juris amor. Quare age, jam meritos molire, Hermanne, triumphOS: Quare age, victrici cingere fronde caput. Scilicet aequa Themis, neque enim Dea justior ulla, Mercedem curis jussit adesse tuis. Teque sui gaudet custodibus addere templi,
Jure peritorum dum chorus omnis ovat:
Phoebus & excelso titulos gratatur Olympo. Fallor 3 an & fulget clarior inde dies lEt decus hoc omnes, sic fas, gratantur amici, Laetitiae certant & dare signa suae ;Teque novum mystam, te victoremque salutant, Et geminant plausus, dc bona verba sonant. Et fortunatos, praesentia namque futuri Omen habent, clamant, quos tueare rem. Ipse quoque, ut decuit, successis lactus Amici, Pauca sero quali carmina cumque lyra. At tu, sic Divos habeas sine fine faventes,
Accipe non dura munera nostra manu:
Munera, sincero tibi quae de pectore mitto, Munera amicitiae pignora parVa meae.
124쪽
ELEGIA VIII. PRIMUS AMICAE OCCURSUS.
O Ualis Nasicaa sortem comitavit Ulixen,
Alcinoi lustrans culta roseia patris: Qualis Vertumno placuit Pomona marito, Dum peragrat ruris florida regna sui: Qualis & Anchisae, pascenti vallibus Idae, Aeneadum genetrix obvia facta Venus: Talis sorte suis mea lux errabat in hortis, Eripuit mentem quum mihi prima meam lanitas oculis vibrabat virgo sagittas. Ardebat niveis purpura rubra genis. Candida mittebant flammas praecordia; quales
Saepe repercusso marmora sole vomunt. Caesaries, roseis late cervicibus errans,
Spargebat rutilans, aurea tota, juin Ussissent tactu solo digitique manusque. Spirabant aestus punica labra novos. Ut vidi, ut rapui miseris incendia membris lVisceraque ignotus venit in ima vapori Sanguis ut in venis efferbuit instar aenil Salsaque de tota fronte refluxit aquai Ignibus incalui, quantis calet Aetna Sicana, Quum cava Mulciberis follibus antra sonant. Atque ego mirabar pariter, pariterque gemebam, Tam rapidis facibus pectora nostra coqui.
125쪽
Quum se majorum obtulerunt miracula rerum, Vera licet, veri non habitura fidem. Ver erat incipiens; adstrictum frigore coelum: Finierat regnum non bene tristis hiems. Dum spatior; faciem coelum mutavit dc annus, Atque aestas primo vere repente subit. Ac Boreas tepidis Zephyros spiravit ab alis,Mulsit & aerias mollior aura plagas. Terraque purpureos flores resoluta profudit, Et caput e tepido sustulit herba solo. Atque repentinos nemus induit omne virorcs . Ac teneris arbor Actibus aucta fuit. Non secus, ut melior quondam natura resolvit Horrifica squallens mole situque chaos, Exiliens subito praegnantibus arbor ab agris Frondibus & pomis risit onusta novis. Ol quam te dicam, timida sum voce locutus, Nais an e magnis una Deabus adest
Ese potes tepidi pulcerrima sponsa Favonii: Vicinis colitur maxima Flora locis. Anne putem Nympham, cui plenis structa canistris
Foecundos onerant roscida poma sinus: Curva mitella comas, humeros stola longa sedentis Integit: auritus stat canis ante pedes: Quam frugum celebrat tempestatumque potentem
Plurima pagana sculpta tabella manu pFallimur; haud ea vis Nympharum, non ea sema:
Ipsa sed e Cypriis fluctibus orta Dea es t Te, Dea, te sugiunt glacialis frigora brumae, Ac pluviis mixtae grandinibusque nives:
126쪽
Adventuque tuo ponunt sera murmura Venti, Et mare placatis litora lambit aquis: Te veniente novos sentit natura calores, Ac tepefacta sinum parturit omnis humus: -ν
Qua graderis. flores submittit daedala tellus, Et sontes strepitant, & Philomela canit: Depulsis ridet nebulis tibi magnus Olympus; Ρulcrior in niveis sol nitet ipse rotist Quod si mortali prognatam credere fas est Semine, M hoc utero semina gessit onus ;ol fortunati. qui te peperere parcntes lol frater selix, & tibi siqua sorori Is vero Superis aequandus sorte beata. Siquis vel nunc est, vel tibi sponsus eriti Me miscrumi ad nomen geminatur amabile sponsi Ardor, & heul penitus pectora flamma vorat. In cineres abeo; nisi tu, Dea, fata retardes: Nam mihi semper eris tu Dea, & ipse Venus. Cur autem peream quid te mors nostra juvabit
Solane sis damno saeva reperta meo λQuo rus omne beas, me, quaeso, respice vultur Huc oculos vertas, sidera bina, tuos.
Oscula, da, roseis figam labiisque genisque,
Et dextra dextram pectoraque ista premam. Frigidane, exquiram, tantos incenderis aestus, An possis simili tacta calere soco. Αhl potius nostras populat quae taeda medullas, In tua descendat corda vapore suo:
Ignis & extrema spiret, precor, iste favilla, In quam nos rediget non fugienda dies.
127쪽
NUnc dolor infelix, VIamingius, ante voluptas
Plurima, Pegasim qua fluit amnis aqua, Occidit. inferias vati Libethrides ite. Luctisona resonet laurea silva tuba. Vester erat, divae Pimpleides; orgia fidus Per Batavos semper blanda tulisse choros. Singula neu reseram, villa est H gooerdia testis, Quam tulit Aonia gratus in astra lyra. Felices agrosi selicia praediat si non Immeritam vatis mors scelen isset humum. At domino sertur, si fas est credere, rapto Triste solum moestis ingemuisse modis. Et pariter visa est omnis fugisse voluptas. Gratia nimirum dosque erat ipse loci. Tu Vero, curvos properat Ceu piscis ad hamos, Nescius instantis, quam tegit esca, necis, Huc te contuleras, Viam ingi, moenia vitans, Pierisinque petens otia grata tuis. Forsitan ipse citos hortatus es ire caballos, Mente levi fingens gaudia firma parum.
Iamque salutanti genium villaeque, locique, Comminus, exciderunt haec quoque dicta tibi. Ter
128쪽
Ter quater o salve regio, qua Chloris odora Possidet Harlemii jugera multa soli. Haec prius admirer, num commoda messibus arva, Herbososne toros, quos sua lympha secati An magis adclives cumulos flaventis arenae, Quis maris irridet patria freta minast Sit visum hoc quodcumque mihi nunc alite fausta. Fallor p an augurium garrula Nympha probat: Nympha e ruderibus reserens mea verba propinquis, Qua steterunt Cleviae tecta superba domus. Arx olim, nunc reliquiae vastantis Iberi, Sanguineique Albae crimina foeda ducis. Hoc potius, quam si cives discordia turbans Credatur cladis caussa fuisse serae. At vos praecipue sundi salvete paterni Culta vireta, meae mentis amica quies. O mihi nunc solitum praebete levamen, ut urbis Effugiam vestro taedia multa sinu. Venturaeque senectuti, sit in omine Pondus, Este, precor, longum grata latebra mea . Talia poscenti. jam dudum Parca supremum Stamine fatali nebat iniqua diem. Sic aliquis, subiens redimitis litora velis, Ad scopulos fracta nave, repente Perit. Protinus, hoc celeri portans trans aethera penna, Spargitur Amstelia rumor in urbe, malum. Ecce, canit, gelidis Ulam ingius Occubat umbris, Iamque venit nigra contumulandus humo. Me miserum i talis nobis rediturus abisti pHeul ita te reddis. dulcis Amice, tuis Z
129쪽
o fallax hominum sors & mens coeca suturi lo fata Aoniis non fugienda viris lVix Hoogstratano fusas siccavit Apollo, Quum poscis lacrimas ent quoque, Petre, Dei.
Quid refert si non vates sacer interit omnis, Postque obitum magno foenore fama veniti Haud secus extento vivit Vlam gius aevo . solque colunt Musas, restat in ore virum. Carmina nam quis non miratur, qualia Livor
Ipse nequit Syria digna negare cedro linisve novo nescit perfusum lumine vatem Aetherei partus, Virgo beata, tui lHujus ut Arcadicos, pensum juvenile, lepores In Batava melius veste nitere dediti Ut quoque te docuit, Castae Pharos optima vitae, Ore, Cebes, Grajo Belgica verba loquii Hinc quid Spigelii reseram senis aurea scripta, Et facie & cultu facta decora magis p id ve H gstratari, quid vatis, ab hospite nomen
Qui tenet, e tenebris Carmina ducta canam. Non tamen invictus gyro stetit impetus isto: Moliri majus quin fuit ausus opus. Hoc jam impensa refert, & plures cura per annos Impendenda tuis moenibus, Ya pater: Undique dum veteris conquirit temporis acta; vae valeant urbi conciliare decus. Auguror, ipse bonum firmabit Iupiter omen, Irritus ex toto non erit iste labor. Ac famae stimulis aliquis compulsus honorae
Cernere quam cupio hanc, Amsteli Nympha, diem l
130쪽
Naufragii sacras tabulas servabit ab undis ;Et rude adhuc patriae pervigilabit opus. Ista sed, Huldecopere, manet pulcerrima laus te, Dilectum Charisin Pierisinque caput. Ante tamen, peragas sic Pallade coepta volente, Nec premat haec collum sarcina magna tuum, Nobiscum lacrimis bustum perfunde poetae, Nec caro cineri debita justa nega.
FRANC. FI L. FRANC. NE P. Literarum Humaniorum Professonem in Academia Franequerens auspicanti. S.
O Ua, Bumanne, precor, longum potiare, salutem Amstella mittit Petrus ab urbe tuus. Quid tamen λ an simulac demsisti vincula chartapGrata fuit digitis litera scripta meis pTardior & quanquam, sacrae nunc donique luci Debita portantis verba, probata via est pΛn, quamvis gratata novos venisset honores, Dixisti increpitans, cur ita sera venit