장음표시 사용
161쪽
Quam juvat hic varios placidum ridere tumultus, Hic dum sperat opes, ille parare decus linam juvat hic riguis spatiari molliter hortis lQuam modo per requiem somnia grata sequii Somnia quae nulli sunt umquam visa profano, Qualia non vulgus, sordida turba, Capit. Vidit at Ascraeus vates, quum pasceret agnos rΑc quicumque sacrae Phocidos amne bibit. Haec mihi. nodosas alii stet solvere leges, Et misero linguam prostituisse lucro: Aut post sollicita suffragia vendita cura Tergemino vanum tollere honore caput. Non ego jam nequeo curis semotus ab istis, Veclibus a teneris nomen habere mihi, Et placidus semper tutae indulsisse quieti, Aoniisque choris implicuisse manum. Cum lucro potius magni valeatis honores, Quam cogar Musas destituisse meas. Quem capit ambitio, quem fulvum fascinat aurum; Hunc decet & curas, duraque multa pati. Me retinent dulcis blandissima vincla Thaliae, Mille voluptates me, lepidique joci. Non ego laurigeros cupio, mea Musa, triumphos: Dum de te, quodvis fac mihi nomen eat. Dum tecum, nemorumque Comae, laqueataque topho Antra juvent, Clariae dulcis & haustus aquae, Nec pigeat. tibi quis fiat formosa corolla, Liliaque & mollem deligere ungue rosam. Quo mihi vel regnum vel Croesi magna talenta, Si me perperuo sura maligna premati
162쪽
Si me circumstent miseri sine fine labores, Ac pereant Musis otia grata meis. Ille silex, qui Pieridas quum posset amicas, Et trigam Charitum semper habere suam, Maluerit rixasque fori, perpleXaque Jura, Aut dubios fasces anxius usque sequi. Ille licet latum demittat pectore Clavum, Candentisque togae syrmate verrat humum: Ille domos amplas, defensorumque reorum Ex spoliis campi jugera multa paret. Ipse ego te venerer, vivam tibi deditus uni, Musa mea, hoc seriat dum Libitina caput. Pro quo, judiciis non vilia praemia nostris, Non indefletum fac, rogo, terra premat. Atque aliquis moesto lacrimans in funere clamet, Thespiadum fueras tu quoque dulcis amor.
Vester amor fuit heul indignos solvite crines, Castalides; flavas, Cynthie, solve comas;
Solvite, & absumtum lacrimis donate poetam, Neu cineri ossicium dulce negate pio. Sic clamet. lacero potius sed parcite crini, Et lacrimis. res haec invidiosa mihi.
Me modo nunc, precor, ad choreas admittite vestras, Persephone nostram quam secet ante comam. Hic non segnis ero. Valeant fascesque, sorumque. Haec cupidis faciant taedia longa viris. Ast ego sacrato contentus nomine vatis,
Lucraque, palmatas despiciamque togas.
163쪽
Q. HORATii FLACCI ODA NONA LIBRI PRIMI.CErnis, ut albenti borealibus aspera ventis Vestit hiems montes vellere, vestit agros Ut nivibus jactis omnis jam silva laborat; Ut vix impositum sustinet arbor onus: Ut facit admissos glacies consistere rivos; Ut, modo quae naves, jam Vehit unda rotam. Et tu frigus adhuc dissolvere, lignaque cessas Ponere in accensus, o Taliarche, socos
Quid cessas p dudum persundat pectora Liber
Laetitia, coecos eXcutiatque metuS. Nunc tempus, saevos cum frigore spernere ventos, Ignibus exstructis, appositoque mero. Cetera magnorum curae permitte Deorum :Quis coelum, & tellus, paret & unda maris. Vidi ego sopitum subito consurgere Corum, Et tumidum fieri, cum voluere, fretum: Et vidi subito saevas posuisse procellas; Et fragor in toto gurgite nullus erat: Nec veteres silvis orni, celsaeque cupressi Murmura jactatis ulla dedere comis. Crastina portarit tibi quid, quum fulserit, Eos, Ne quaesisse velis. Scire futura nefas. Ipse Deus prudens homini ventura negavit Noscere, di obscura nocte premenda dedit.
164쪽
Uanaque ab excelso ridet molimina, si quis i id trepidare ultra sesque piumque velit.
Arripe quod praesens, agita nec mente futurum. Hoc satis, haec curae sit tibi meta tuae. Quemque tibi dederit fortuna secunda dierum, Utere. praeteriit non reditura dies. Iam fragiles venient, pulsis melioribus, anni, Quaeque tuos vultus ruga senilis aret: Tristia jam venient, pariter veniente senecta, Et vitae fugient omnia laeta tuae. Tunc nec blanditiae lususve joeive placebunt, Nec quondam juveni quae placuere tibi. Dum vires igitur, dum lusibus utilis aetas. Dum neque canities inficit alba comas: Ne tu ne faciles spernas, pulcerrime, amores, Neve leves choreas sit celebrare pudor. Nunc tibi sit Campus curae, sit Tybridis unda, Nunc tibi cum teneris blanda theatra modis. Gaudia nunc mediae producta in tempora noctis; Immissa in calices nunc juvet orta dies.
Nec cessent nutus, taceant nec dulcia verba, Verba supercilio, verba notata mero.
Nunc tibi deprendi cupientem prodat amicam Risus ab occulto, quo latet illa, loco. Nunc gratum manibus pignus, digitove puellae Non aegre victae deripuisse juvet. Omnia nunc iacias, quae mox aut tarda senectus Abneget, aut rapido mors properata pede.
165쪽
ν tibi vis credam, Barine F nempe fefellit
Quum tua me toties lingua, datamque fidem. N unc etiam memini, quando sic, fallere certa, Iurabas omnes in mea verba Deos. Tum poterit, liquidas piscis quum fugerit undas, Barine dominum deseruisse suum :Jam pisces undis terras habitate relictis :Deseruit dominum nostra puella suum. Quumque.ovis abjectis catulos eduxerit agnis,
Barinae Flacco carior alter erit: Lanigerae pecudes, catulos educite olentes; Barinae Flacco carior alter amans.
Credere juranti possem tamen; ulla fuisset Si te perfidiae poena secuta tuae. Umquam si qua tuae, per quas jurata solebas Fallere, sensissent debita damna comae rFactaque formosis si de tot turpior uno Dentibus, aut uno turpior ungue scires. At simul, ut miserum ludas, adstringere votis Non verita es fallax numine teste caput, Haud tamen, ut decuit, laedunt pessuria; quaeque Pulcra fuit facies, tum quoque pulcra manet. Non nocuisse parum cst. prosunt pcduria sermae, Et mentis vitio caussa decoris inest. Pulin
166쪽
Pulcrior effulges, ceu sol qui nubibus erit, Et juvenum incedis publica Cura Choro. Credat amans aliquo cineres in honore parentum: Quis falli possit, nomina vana dabunt. Numinibus Coeli fidas, Erebique citatis rFrustra. juratis decipiere Deis. Ergo Cydippe, fieret ne perfida, sensit Sola pharetratae numina saeva Deael Vindicta Latiis nulla sectante puellis Fallere dant Divi seque polumque suumlTalia nimirum pessuria ridet ab alto, Exemplisque su is nunc Cytherea favet. Fertur enim, dubiis si fas est credere, Martem His lusisse suum non semel ipsa dolis. Haec Venus, haec Veneri comisatus semper adhaerens, Cum Nymphis ridet Gratia trina suis. Ridet &, ardentes acuens in cote sagittas, Saevior in miseros usque, Cupido, viros. Adde quod & pubes, tibi quae deserviat uni,
Crescit in assiduos, praeda novella, dies: Nec prior infidae, quamvis hoc saepe minatus. Tecta tamen dominae foeda relinquit amans: Teque suis mater miseris timet anxia natis, Te nimium parci sollicitique senes; Te, tua ne lentum tardaverit aura maritum, In socios nuper ducta puella toros. Atque haec cuncta tibi, quis credati commoda praebet Perfida, nec metuens fallere, lingua, Deos.
167쪽
Versa ex Anthologia L. I. si 7
OUi rate transit Atho, pontum pede transit hc Helle
Terrae mutatis Oceanique viis, Hunc ter Centeno Lacedaemon milite sistiti
Prohi pudori imbelles Dii salis atque solii
Moenia Macyni potuit secisse Philippus
Pervia. Claude tuum, Iupiter alte, polum. Aequora cum terris Macedo ferus ille subegit rAd coelum restat jam via sola tuum. L. I. r. 18. Ad Iovem de Roma. Aeratas praeclude sores ingentis Olympi, Inque sacri vigila, Iupiter, arce poli: Iam maria & terras Romanus sub juga misit; Unica nunc superest in tua regna via. L. I. I L. 6. Uti opibus tanquam moriturus disce, tuisque Tanquam victurus parcere disce honis. Ille etenim vere est sapiens, qui doctus utrumque Et facit, di sumtus temperat usque suos.
168쪽
L. I. Cap. 66. I. Pauper eram juvenis: senior nunc multa talenta Possideo. nimium sorte in utraque miser. Uti quum poteram, quantum illa tenere fuisset lNunc non utendae quo mihi dantur opes L. I. 66. 3. Est animo dives quicumque. is denique dives: Cetera divitiis nam potiora tenet. Hunc etenim recte locupletem & multa tenentem Dixeris, uti opibus qui bene doctus erit. In nummis vero si quis tabescit, adeptis Festinans alias addere semper opes. Adsimilandus api est, multo studiosa labore Quae, rapienda aliis, non sibi mella legit. L. I. I. I. Mordeat ipse malos vel mus, proverbia dicunt, Dicere sed non sic hoc decuisse puto. Sed mage; mus hominesque bonos, litemque perosos Mordeat, ipse autem nec petat Hydra malos.
Lumen ut exstinguit stellarum orbisque Dianae Sol, simul ignito moverit axe diem: Sic chorus occubuit vatum prior, ut fuit ortus Praeradians musae fulgor, Homere, tuae. L. I.
169쪽
L. I. 77. r. Si galeata cygno cantare simillima possit, Si cum lusciniis noctua certet iners, Cedere dicatur si grata cicada cuculo, Ipse ego Palladio non minor esse queo. L. I. c. 8D 2. Heliodore, boni thesaurus grandis amici: Ast illi, talem qui retinere sciat. L. I. 87. I. Fida soporiferas pullis circumdabat alas Gallina, hibernae dum riguere nives: Assiduo periit sed frigore : namque manebat
Horrificas arcens aetheris usque minas. At vos, o Progne & Medea, rubescite matres
Sub Styge, discentes alitis hujus opus. L. I. 87. Quum terras circum volitasti dc litora, hirundo, Medeae pictis nidificas tabulis. Tune tuis fidam speras fore Colchida pullis, Quod natis olim non fuit ipsa suis L. II. 13. F.
Hermocrates Nasi: nam si vis dicere nasum Herm ratis, parvis tum male magna dabis.
170쪽
L. II. M. I. Sunt etiam Furiae , quae te secere poetam, In Musis; temere hinc scribere multa soles: oro igitur, scribas quam plurima, namque precari Majorem possum non tibi stultitiam.
Quo tibi divitiae, si mens est sordida, magnae Heredi dives, pauper at ipse tibi. L. III. I . s. Non tibi coniugium, Cleariste, casta mariti Zona recincta manu, sed sera sata tulit. Sub noctem festis resonabat tibia tectis: Laetitiae thalami janua signa dabat. Mane sed immensio reboarunt atria luctu, Ipse quoque in carmen flebile versus Hymen. Taedaque quae sponsam sponsi deduxit ad aedem. Monitravit functae sub Phlegethonta viam. L. III. I 4. 12. Hector donavit gladio Macem, Hectora balteo Max: letiferum munus utrique fuit Idem aliter.
acis periit Hector dono, Hectoris Max. Quid i scires hosti munus ab hoste datum.