Petri d'Orville, jurisconsulti, Poemata

201쪽

CARMINUM

Pinguibus in stabulis facilis labor omnia praebet,

Et laticem, & frondes vescas, foenique maniplos. Fit: Quid quum jam medius languentes ducere ad undas Sol suadet pecudes: nunc molli in gramine lenem Prostrati ad sontem , somnos captamus inertes: Nunc gelidis antris imitamur Pana Canendo. Core Nos celeres sequimur lepores, nos figimus apros, Et dulcem praedam venamur montibus altis. Si fuerit glacies, serrati vincla cothurni Nectentes pedibus, rapidos praevertimur Euros. Tur Quid si tunc posita Lyde non abnuat ira Nobiscum aut antro, aut multa recubare sub umbra, Non mage curamus solem, solisque calorem,

Quam rigidae curant undarum Verbera Cautes.

Core Quid mecum quoque si structos succedere ad ignes Non dubitare velit, perii quam semper, Elissa,

Frigora nos sic curamus Boreanque sonorum, Ut generosus equus latrantem multa Lyciscam. Talia dum certant, canum jam menta MenalcanAbdiderant salices, veritum turbare Canentes. Prosiliens tandem pueros adfatur amice. Men. Non me musta recens lacubus manantia plenis,

Non sic mella juvant Hyblaeis condita ceris, uanta me alternum juvit dulcedine carmen. Quare sume pedum, torno quod, Tityre, factum Dixerit Alcimedon: paribus spectabile nodis, Aerataque nitens en cuspide. Tu cape peram Consutam, Corydon, nuper de pelle caprina: Quam necdum tetigit panis vel caseus unquam. Parcite dia tamen, pueri, Jovis illius acta Exiis

202쪽

Exigere ad vestrae paganica pondera librae. Omnia facta Deum nam sunt bona & omnia sancta. Uer. Aestas, Autumnus, Hiems vice quaeque recurrens Uberiore heant mortalem munere vitam. Interea prono consurgens Vesper Olympo Pendentes pueros blandi senis ore subegit Vix repetisse gregem, peraque pedoque superbos. ii I.

Lin I PRIMI Capite Ultimo. EN pigra ventoso discessit ab aethere bruma,

Blandaque purpurei riserunt tempora veris. Pulcra virescenti vestitur gramine tellus, Et rediviva novis pubescit silva capillis. Omnis ager ridet, lacrimas dum rorat ab axe Memnonis alma parens, panduntque rosaria flores. Dulce sonat calamo pendens de monte bubulcus. Duxque ovium teneris gaudet ludentibus hoedis. Navita placatas perlabitur aequoris undas, Nulla pericla timens, Zephyrus dum carbasa tendit. Euoe thyrsigero clamant, iterantque Lyaeo Turba corymbiferis frontem praecincta corollis.

203쪽

t 8 CARMINUM

Florilegis apibus jam fingere daedala tecta Est curae, invigilantque domus per septa labori,

Stipaturque novo sexangula nectare Cera. Alituumque canora cohors Ciet undique cantus: Alcyones pelagus, Procne tigna alta domorum, Flumina blandus iam , virgulta celebrat Aedon. Quod si silva comis, bi gaudent floribus arva; Sauve canit pastor, luditque capella per herbas; Aequore nauta volat, choreasque inducit Iacchus; Dant volucres cantus, & apis mel sedula fundit; Quomodo vere novo non cantet dulce poeta lIV. Adjuvenem praestam mam atque ad em

siquam 7. U. Dinor Pr unciaretur.

OUum iu pars juvenum splendida principum,

Quos urbis patriae spem sev x Amstela, Leidanae peteres moenia P llados Fausto, Meriade, pede: I, dixi, Aonidum quo rapit impetus. Votis ipso bonis Iupiter adnuens, Praecinctum reseret post spatium breve Lauru tempora Delphica. Falis

204쪽

Fallorne ξ an meritis auctus honoribus Iam fulges, decus & contribuit tibi, olim sepositum rite colentibus , Virgo Iustitiae potens sic est. sidereas festa serit plagas

Te mystam Themidos vox iterantium. Nec vanum augurii me probat haec dies, Qua victor remeas domum. Exempla at juvenum nunc Cave noXia, Quorum prolii Superil spissa nimis cohors Insectat patriam, dedecorantium Fulgentes proavis domos. Praerepta Themidos non bene laurea, Molli dulce putant dissiuere otio Curarum immemores. at magis in dies

Virtus deficiens fugit; Ac desideriis corda semel malis

Polluta improbius mox scelus inquinat. Hinc nullus patriam frangere rem vetat Damnosa pudor alea: Hinc vino madidos sol oriens videt, Serusque & medius: lustrave obambulant, Nuptarum aut, vetitum lege, cubilia Incesto pede adulterant.

Sed dux ut sapiens, sudit ubi hostium Robur, non residet, sed fugientium M a Turis

205쪽

18o CARMINUM

Turmas insequitur , trajiciens Vaga Forti flumina milite: Nunc castella rapit vi, remorantia Victrices aquilas, sulphure nunc tonans Tormentis gravidis, aerias solo Moles dejicit urbium.

Tu vestigia sic lucida perprime

Heroum veterum, turpis inertiae Uitans illecebras, atque iter arduum Laudis currere perVi cm.

Sin exempla sequi sorte domestica Mavis, Eliadem respice avunculum, Virtutis rigidae pulvere sordidum Pulcro, cujus in auribus Arcana Amstelli tuta fidelibus Deponunt procereS. Vel magis, ut decet Natum haud degenerem, facta imitabere Prudens magnanimi patris: Coetu nobilium quem modo judicum Mirata est toties curia praesidem, Cives jus quoties inter & hospites Aequo examine reddidit. Nuper pro meritis cui dedit Amstela

Sedem conspicuam concilio in patrum e Mox, non vana monet Calliope, volens Majus contulerit decus. U.

206쪽

suum leporem dono misisset. FRanci candide, mi venuste Franci, Sic, o, sic Charites Facetiaeque,

Atque omnes pariter te ament Lepores, Ut nobis modo, Care, delicatum

Misisti leporem atque mollicellum : o nil suavius elegantiusque , Nil lautum magis, aut magis saporum Praeberi potuit meo palato, Aut nostrum simul hospitum palatis: Sane nec stupidis nec inficetis, Sed, sorte excipere hinc meum licebit, Iudicare catis & eruditis, Si quid dapsiliore de serina Ad gulas faciens Apicianas, Silva miserit haec vel illa mensis. Verum o insula fortium Batavum ;Tam caram patet esse te Dianae, Cara quam Cereri diu fuisti, Quae nutris lepores solo feraci Carnosos adeo atque succulentos, Ut quotquot lepores opima Tellus Campis pinguibus, asperis rubetis.

207쪽

Silvis nigricomis, jugis apricis,

Nunc alitque aluitque aletque quondam, omnium merito atque singulorum Hos dicas leporum esse primipilos. Franci candide, mi venuste Franci, Quam tu nos epulis beas opimis, Et dum nos epulis beas opimis,

uot risus simul & jocos ministras lNam tuae memores benignitatis , Ut mensas posuit puer secundo, Postentes cyathum capacior m, Spumantemque Deo meraciore, Hausimus cyathum capaciorem , Spumantemque Deo meraciore,

Uno funditus impigri tenore: Clamantes, bene ter sit o quaterque optimae dapis optimo datori: Optimo genio optimi sodalis. Franci candide, mi venuste Franci, At pro munere quid tibi rependam.

Isto tam lepido & perelegantii

Nostros versiculos tibi rependam, Quamvis nec lepidos nec elegantes, Dum rebus nequeam referre grates

Ex aequo lepidas & elegantes.

208쪽

A O PUERUM Viso Revrrendo

recens natam.

CRoste, puer, earumque, precor, virtute parentem Aeques, Thiliacam perpetuesque domum. Ipse tamen prudens exempla cavebis in uno, Cetera laudati, prava referre Patris. Visere nam veteres semper promittit amicos, Sed servare datam negligit usque fidem. VII.

FABULA

AD FRATREM

Ninere virtuti obstrepentium cohors Frustra ut laboret, fabula haec, Frater, docet. Fortis Lycisca, & genere multum nobilis, Spectata herilis villulae custodia,

209쪽

Aliquando strata per viarum publica,

Comitata catulo, obambulans, ibat suo. Statim protervae, ac nobiles parum, canes Huc confluebant, plurimum latratibus Viam replentes, ac lacessentes probris. Tum catulus, has male contumelias serens. His ad parentem sertur usus vocibus.

Tu quin in istas sortiter ram jam irruis, Ac lacera spargens membra dudum dissipas lGi mater: at sine, inquit; hi faciunt enim Ubique tantum cur Lycisca praedicen

210쪽

ADOPTIVORUM LIBER,

SIUE

CARMINUM

PETRO D'ORVILLE

INSCRIPTORUM.

I. AMICO INTEGERRIM

NAtalem celebram tuum me carmine poscis,

Et bona tam fausto dicere verba die. scis, ut annosi dulcissima pocula Bacchi Ex animo pellant tristia quaeque meo. Postis, odoratis redimitus tempora sertis, Ut dem turicremis debita dona focis. Nulla mora est, jussis ultro paremus, & ultro Natali cupimus solvere vota tuo. Scilicet haec lux est, qua te, Carissime rerum, Enixa est utero mater amata suo. Qua te blanda Charis tenerum complexa lacertis,