Petri d'Orville, jurisconsulti, Poemata

221쪽

ADOPTIVORUM

Capitibus Carissimis

PETRO D'O RVILLE,

FRATRI UNANIMO, E T

AMICO RuM OPTIMO,

aeuum mihi in Britanniam prociscenti Propempticon

scripsssent.

OV mvis expediant nostri jam carbasa nautae, Atque Eurus facilis lintea plena vocet, Non possim blandis non respondere Camenis, Quas, Germane, mihi, quas mihi. Iane, voVra, Vel non ossicio, mihi quod praestatis uterque, Ex aliqua gratus reddere parie vicem ;Et parilem parvo testari Carmine Curam, Mutuaque affectus prodere signa mei. At mihi nec Musae, mihi nec dictarit Apollo, Verum, qui vestro carmine spirat, Amor, Quique minittravit calamo tot dulcia verba. Votaque in aequoreas ossiciosa vias. Talis, qui tenuit Pollucem & Castora quondam,

Et qui Pirithoo Thesea junxit, erat;

222쪽

LIBER .

Talis erat, qui fata sequi te, Nise, sodalis, Et Pyladen socio jussit adesse suo. Talis & in nostro ni flagret pectore flamma,

Vestra . licet, careant pondere vota suo; Et mihi currenti Triton exasperet aequor, Vel caput hoc imis obruat unda vadis. At mihi si non sit te, Frater, carior alter, Et te fraterno more, Sodalis, amem. Tum mihi Cymodoce concussas mitiget undas, Atque humeris portet per vada caeca ratem ;Tum mihi per placidum ludentes cernere pontum Dorida contingat Nereidumque choros; Meque det optatos portus intrare Palaemon, Et faveat vestrae rex maris ipse preci. Non ego laxabo dubius retinacula prorae; Nec timidus vasto gurgite vela dabo. Tuta sutura mihi sunt caerula: Iane, sodali, Et, Frater, fratri parce timere tuo. Numina nam norunt, quod sim non falsia locutus, Atque omni suco carmina nostra vacent. Coelestesque sub hac mihi conditione vocati, Securam tribuent per freta magna viam.

Scribere plura libet, prohibet sed scri re plura,

Quae sequitur properas ancora tracta manus. Ergo, animae dulces, multum salvete, putantes Tempora discidii non fore longa mei. JAc. PHIL. D'ORVILLE. VI.

223쪽

DUlce sodalitii membrum, spes maxima Pindi,

Telluris Batavae grande future decus; Ecquid in Amstelia nostri non immemor urbe Degis, & Aonias pergis amare Deas Ecquid, ut ingenium facile est tibi, pangere versus Et gaudes Latiam sollicitare chelyn Me nunc Dida tenet doctae sacrata Minervae, Hospitium Charitum, Castalidumque domus. Hic mihi, dum varias cupio perdiscere linguas. Vix licitum sacris, Phoebe, vacare tuis. At tibi, ridenti quem lumine vidit Apollo, Pieridum choreis invigilare datur. Et datur, & fas est Musas coluisse faventes:

Areaque ingenio magna reclusa tuo. Roditur intactum nigra rubigine ferrum, Nec fruges posito vomere reddit ager. Fertile & ingenium, nullo exercente, peribit, Et torpet longa vena benigna mora. Tempora cum fuerint rebus data justa paternis, Deliciis poteris laetus adesse tuis. Hoc rogitant Fraterque tuus, sociusque Sibersma.

Ille tibi junctus sanguine, at ille fide.

Interea hos elegos placato suscipe vultu, Sisque memor socii tempus in omne tui. DANiEL SIMON SIBERIM A.

224쪽

P. U. D. titulum gratulato. Carmine, quo partum nobis grataris honorem, Te Permesseo fonte bibisse negas. Quod tamen ipse negas, clunt tua carmina e plus hie Carminibus, Frater, quam tibi, Credo tuis.

. . .

VIII

CArminibus missis cur nolim credere, quacris Non sunt haec, Frater, carmina scripta tibi. Partim scripserunt, mendacia numina, Musae Partim fraternus, fallere suetus, Amor.

. . .

IX. OPpressis nostram commendas, Frater, opellam. Sic tibi sunt animi cognita jura meit Tempus ad hoc igitur Phπbi pia castra secutus, Nunc inter rabulas aera merere velim, Et coram indocto vel iniquo Iudice vocem Rixoso valeam prostituisse foro λNon ita. Si jussit fieri me Parca patronum, Exulibus Musis, crede, Patronus ero. JAc. PHIL. DURvILLE.

225쪽

acio

ELEGIA

AD FRATREM

In Anglia haerentem. JAm duodena coit pleno Latonia vultu , Atque iterum Cancri brachia sole rubent. Oblitum tenuit dum te patriaeque domusque. Lente, peregrinis terra Britanna locis. At mihi discedens, memini, Phoebea priusquam Impleat, riebas, Cornua sexta soror, Ancora nostra Mosiae rursus mordebit arenas, Jungeturque iterum dextera nostra tuae. Spes mea lenta suit ; tandem patientia victa est: Ulterius renuit nostra querela moram. Saepe per oceani spatio vada longa minori Navita ad auriferos itque reditque sinus. Nec me pollicitis tantum tua lingua fefellit: Venit dc ad partes litera missa mihi. Litera maturos reditus sperare jubebat; At tecum mendax litera facta tua est. Αhi quoties coelo nubes ventosque notavi, Si foret in cursus utilis aura tuost Ahi quoties micuere sinus, quum flabra tonarent,

226쪽

LIBER. Id Ahi quoties, si quis pulsaverat ostia, Frater,

Clamavi, meus esti nec tamen ille fuit. Saepius adversis seci convicia ventis, Inque Eurum & Borean aspera dicta dedi. Quid, Zephyre, Aeolio, dixi, cunctaris in antro P

Aeris immensi libera regna Cape. En nemorum vernos Boreas populatur honores; Et segetum teneras obterit ille comas.

Tu potius placidis delapsus ab aethere pennis Pinguia fecundo flamine rura fove, Germanique ratem, Florae blandissime conjux, In Batavos portus tuta per alta vehe. Audiit & Zephyrus, centumque per aequora Puppes Attulit, at puppim non tulit ille tuam lSi tibi cura fuit visisse palatia regum, Eductasque ducum celsa sub astra domos, Aureaque Oebaliis surgentia templa columnis, Et quascumque alias suspicit hospes opes,

Iam licuit dudum lustrasse, Britannia quidquid

Cognosci dignum conspicuumque tenet. Saepe tibi insolitas corpus languere per auras Sum ratus, aut ustum febre cubare toro.Quique viatorem spoliantque necantque latrones Multa mihi magni caussa suere metus. Interdum Fratrem, quasi te dimittere nollet, Principium longae finXimus esse morae. Nuper & est nostris cantatus in aedibus Hymen, Germanaeque facem praetulit almus Amor, Signaque laetitiae, voces sonuere, lyraeque, Perque epulas acta est candida rite dies.

227쪽

At te non Hymen, non connubialia sacra Moverunt patrios, lente, redire lares. Atque aliquis, mirans absentem, Forsitan, inquit. Ille, peregrina virgine captus, abest. Et juvenis, tenerisque aetas est lusibus apta; Et facile accendat cor juvenile Venus. Novimus illecebras, & blandas novimus artes, Usa quibus, capit hic semina muta virum. Illic conveniunt juvenes comtaeque puellae, Atque aestate simul rus geniale colunt. Aut in equis errant villas & compita circum, Agmen Amazonidum quale fuisse reor: Aut ubi dant tiliae, spatiantur, amabile frigus, Aut adeunt. si quae ludicra pagus habet. Suntque aditus faciles, morumque licentia major, Et virgo partes paene rogantis agit.

At tibi cum Britonum, dic, quid, fugitive, puellis

Externam cupiat non pater ipse nurum.

si tibi mens avida est socialis denique taedae, . Spiculaque in tenerum pectus adegit Amor, Amstela sermosis habitatur mille puellis;

Materiam flammae praebeat una tuae.

Quo tibi in externis, quod donat patria, quaeras Amstelio conjux Amstetis apta viro. Priamides numquam flagrasset amore Lacaenae, Ilios Argolica non foret usta face. Finibus in Pagasae nuptam legisset Iason, Non fleret soceri tecta cremata sui. Forsitan εc patriae subierunt taedia mentem,

Deliciisque placet terra Britanna novis: Et

228쪽

Et nitidos cultus miraris divitis aulae, Turbaque sunt Batavi rustica visa tibi. Dii meliora velinti alienos nec tibi fines Natali libeat praeposuisse solo. Et Frater magnum jamdudum explevit amorem: Non in perpetuum te sibi pactus erat. Hospita terra tribus de fratribus auferat unum. Pars major patriae debita jure tuae. Eia age, quid cessas diverso longius orbe Albionis pulsa litora linque mora: Inque ulnas tandem, dilecte, relabere nostras. Et dubia pectus speque metuque leva. Iam tibi Rhenani spumant carchesia Bacchi, Et tenera in reditus pascitur agna tuos. Tu modo solve ratem, velisque & remige pinum Pelle per aequoreas ad loca nota vias. Sic tua dimittat Zephyros in carbasa solos Aeolus; in specubus cetera turba fremat. Sic Panope tumidas compescat gurgitis iras :Sic regat ambiguum Castor amicus iter. Sic , ubi in Amstella rursus requieveris acta. Amplexus subeat sponsa decora tuos. IΑc. PHIL. D ORvILLE.

229쪽

aeuum in Didensium Academia supremos in utroque

ure honores consequeretur.

DIcebam, Nil non exempla domestica possunt,

At parvam es dictis visus habere fidem. Interea dum Mercurii. dum sacra capessis Musica, Castaliis pectora plenus aquis, Frater in eloquio versatus ic arte forensi Legistrae sequitur jura sacrata Deae. Nec mora, praesentem Divae est eXpertus amorem,ri cinxit meritum fronde Virente caput. Sensimus ex illo, quantos conceperis ignes, Sensisti stimulos non tuus ipse novos. Ipse Themis dotes agnoscens pectoris alti, Sub signis, dixit, militet ille meis. Protinus ad Leges tua sese industria flexit, Armaque verbosi fortia, Petre, fori. Eia age, selici res alite sortiter acta est. Eia age, sperata est palma relata tibi. Eia age, te poscunt trepidorum vota reorum, Sunt tibi quos armis consiliisque juves. Sic laudata premes cari vestigia Fratris, Et domui fies altera fama tuae.

230쪽

LIBER.

a Musis Themidi initiato

ECquis enim merito Musas defraudet honore: Et studiis titulos nolit adesse suos pNon ita Palladiae laudis velit augur Apollo;

Non Themis Aoniae sedis amica Comes: Quaeque suam toties doluerunt numina sortem, Dum sordere nimis templa venusta vident. Non tua, Dorvilli, sic, pulcri semine sensus Mens adspersa, sui nescia serpit humi. Te quamquam a teneris ad cultus arte paterna Finxit Atlantiades erudiitque suos: Non tamen abstraXit penitus molimine; sed te Deliciis Musae demeruere suis. Non ita te totum, pleno quae depluit auro, Mercis inexplendae sors operosa tenet;