장음표시 사용
151쪽
124 B. Gregornm Barbadico redivivum ; Tanta erat utriushus morum similitudo, aetionumque vitae consensio . Iam ut alia persequamur religionis ejus ossicia, maximam in eo curam adhibuit, ut festi dies ad Dei cultum, Sanctorumque memoriam celebrandam instituti sanete , pieque ab omnibus observarentur. Id cavit in primis , ne quis. quam ad divinam offensionem, animaeque pe iniciem iis abuteretur in ludis , choreis, amoriabus , compotationibus, spectaculis, aliisve profanis oblectamentis: Tum ut eo potissinium tempore populus in divinis ossiciis, in catechesi, & concionibus frequens esset, atque in Tec lendis divinis benen iis multa prece, piisque exercitationibus versaretur. Servile opus neminimum quidem in sui, aliorumve commodum
feri permittebat: Quare familiarem suum,quod harbam die festo abradi sibi curasset, verbia gravissimis castigavit. Ad haec, cum in Veneto magistratu de excitata adversus jura Episcopalia a Patavino Capitulo controversia postridie Dominicae pronunciandum esset, ac pagellae aliquot in sui defensionem jam typis impressis a. Librario consuerentur,Judicibus quamprimum distribuendae, coeptum opus intermitti omnino mandavit, & causae sitae praesidium negligi maluit , quam vel levissima in re Festi satastitatei
152쪽
Barbassici Lib. II cap. II. ia:
ae sacris aedibus debetur reverentia Cordi ei quam quod maxime fuit, eamque Parochis, JEcclesiarumque custodibus tuendam, aC promovendam voce , ac literis identidem commendabat. Adversus profanorum hominum in Templis immodestiam , atque licentiam apostolico plane zelo homo cetera mitissimus exardescebat, atque in eos e suggestu vehementer commovehatur . Ne quidpiam in Ecclesiarum atriis, aurCoemeteriis venderetur, ne quisquam armatus eo aecederet, ne miscerentur in ipsis collocu tiones, vel quidquam aliud fieret, quod locrsanctitatem , ac reverentiam minus deceret, seia mel, atque iterum sanxit edicto. Duos sibi fata miliares, quod contrahendi itineris causa per Ecclesiam transiissent, gravissime objurgavit, monitosque voluit a publica via Ecclesiam esse christiano homini secernendam: Auctor praete-xea Venetis magisti alibus fuit, ut in profanos Templorum violatores, sontemptoresve gravia hus indietis poenisi animadvertetene, ut qui mianus praesentis Numinis majestatem Fevererentur, Principis gladium , potestatemque metue- Tent Vitandis porro inter mares, ac foeminas colloquiis, aliisque e sacro loco areendis periculis.templa ipsa ex veteri disciplina per siparium vel interpolita lignea septa dividi jussit, atque
153쪽
i a 6 De Vita B. Gregorii& distinctas ad Templi aditum utriusque portas
adsignavit. Quo demum omni ex parte sacrarum aedium staret honos, atque res sacra ex dignitate Ecclesiae, ac Religionis amplitudine perficeretur, nec operae, nec diligentiae , nec sumptibus ullis unquam pepercit . Eo praecipue in lustrandis Dioecesis suae Templis cura, ac solicitudo spectabat, ut vetulla renovarentur, Collabentia reficerentur , squallida expolirentur ; nihil denique eorum negligeretur, quae ad Domus Dei de-Corem, Ornatumque pertinerent, vel ad munditiam , atque nitorem. In id non solum Parochos monitis, ac praeceptis impellebat, sed aere ipse suo supellectilem omnem sacram indigentibus comparabat Ecclesiis, profuseque suppeditabat quae non earum dumtaxat necessitati, sed clegantiae quoque, ac splendores congruere vide
De Spe, ac fiducia in Deum. FIdei nostrae robur ac firmamentum divina
Spes , quam scut anchoram habemus animaturam ac firmam, Hebr. 6. I9 altas adeo in Barbadico radices egerat, ut nec arduis Comm Veri,pec periculis concuti, nec ullis dejici P se vi
154쪽
Bariadis Lib. II. Cap. III. Iarderetur adversis. Divinae potentiae. nitati , ae fidelitati innixus , dc fretus aeternum incommutabile bonum,quod praeparavit Deus diligentibus se, per adoptionis gratiam, R Christi merita , sibi quoque uti filio obventurum absque haesitatione sperabat. Ergo in. id unum cogitationes omnes referens, ac desideria, arctissimam Evangelicae perfectionis semitam , curarumque. plenam, atque solicitudinum Pastoralis muneris viam ingressus, alacriter decucurrit in laboribus, ac vigiliis, in castitate, fide, in patientia,N longanimitate , , expectans beatam spem , &adventum gloriae Magni Dei. Hunc unum haereditatis suae partem cum elegisset, cetera omnia ut detrimentum fecit, ut vanitates habuit , ει insanias falsas . Prae caelestibus, aeternisque rebus fluxa omnia, ac terrena nihili pendens, a prima adolescentia Christo, R Ecclesiae mancipatus, suae dumtaxat aliorumque curandae salutile totum dedidit: Ecclesiasticas dignitates non nisi invitus admisit: Eam ipsam , quae suprema
in terris habetur, ultro sibi occurrentem, ac fere delatam nec appetiit unquam, nec amavit, sed aversatus est potius , atque ut grave onus ,
timendumque periculum defugere ac propulsare curavit. Divitiarum sensu ne assiciebatur quidem , sed quantaecumque sibi e paterna domo assiuerent, vel ecclesiasticiscensibus obvenirent,
155쪽
IS Ne mira B. Gre ori eas in pauperum sinum largissime effudit. Eius
horrea frumento, pretiosa supelle stili domus . pecuniis arca semper exhausta , saepe etiam obaerata: dispersa omnia , atque egentibus contributa , ut nihil jam reliquum fieret , quod aut aliis erogari, aut ind6mesticos usus impendi poΩset; a largitionibus tamen non temperabat, atque a rei familiaris Praesecto aerarii inopiam conquerente non semel admonitus,ut profusae liberalit ii modum poneret, Deus, adebat, Deus pro υidebit.
- Ηac una in Dei providentia, bonitateque fiducia roboratus , eam dispersit in paupereae auri vim, quam vix quispiam exedera possit . aut vero unde illi suppeteret, assequi cogitando valeat. Praesidia in Deo omnia ad alios quos- eumque casus constituebat; ita tamen ut humanae diligentia, nihil omitteret. in arduis, implicatisque negotiis, in diuturnis adversus diri nitatis , Ecclesiaeque suae jura concita his litibus , in gravissimis Pastoralis muneris curis is spe semper stabili innixus , a Deo se illud consequuturum , quod esset ipsius gloriae consentaneum sibi vero , aliisque salutare, mirificoerecreabatur . Ea firmatum anchora , ct quas scuto protectum, quaecumque inciderent dissicultates , pericula occurrerent, adeo eum no deterrebant, neque a coepto retardabant, ud
156쪽
Barbadiri Lib. II Cap. III lay
atque incitarent. Quod si propositae, constitutaeque rei ita adversarentur , ut vinci omnino, ac superari non possent , magnum erat ejus aequabilitatis ad omnes casus firmamentum divina voluntas , in qua humiliter religiosequeConquiescebat . Erat ipsius hoc dictum:
rebus gerendis conatus omnis noster exercendus, perinde ac si nihiἷ-divina ope positum si : tum
omnia Deo permittenda , perinde ac si nihil actum a nobis fuisset. De Seminario magnifice augendo cum deliberare coepisset, fuere qui ingentes, ac regios fere sumptus ad id perficiendum necessarios objicerent, quibus Gregorius: Ego, inquit, incipiam , ct Deus perficiet. Interrogatus alias, putaret ne diu post se permansuria, tot ab ipso praeclare , sancteque instituta Θ De multis , respondit, haud equidem spero; hae e tenim rerum humanarum conditio: sed agendum quod in nobis es, sutura vero divina providentia
Iam ubi de divina gloria, de sacrorum cultu , de Ecclesiae juribus tuendis, promovendis que ageretur , ubi Gregis universi , vel unius animae salus in discrimen adduceretur, erecto, fortique animo , ac divino magis , quam humano consilio fretus , contraria quaeque, aliorumque judicio tam ardua, ut fieri vix posse put rentur, adire, atque in coepto Constanter per-
157쪽
13o De Vita B. Gregorii gere non dubitabat . Nihil enim sibi tribuens,
ac nihil perfugii reponens in homine , auxilium , & sortitudinem ab eo uno praestolabatur, qui non deserit, neque confundit sperantes in se. Primum itaque accuratis precibus propitiato Deo , ita certo sibi ejus numen affuturum sperabat, ut temere aliquando agere videri potuerit , nisi manifeste divina eum sustentasset protectio. Dioecesim aliquando suam obeunti accidit , ut ingenti aquarum alluvie exundantibus agris viis omnibus interclusis, tutus ad propositum sibi locum aditus jam nullus pateret. Dissicultate , ac periculo absterriti itineris comites, familiaresque non ultra progrediendum censebant, aC porro suadebant. At ille bonae spei plenos esse , metumque omnem abjicere jussit: tum invocata alternis precibus Deiparae Virginis ope , sese vado commisit, & quo Contendebat , non sine conspicuo Dei protegentis auXi-ἀio incolumis prorsus evasιt. Hanc ipsam erecti in Deum animi fiduciam iis ingerebat , quos vel rebus adversis pressos , vel futurorum cogitatione, metuque solicitos, anxiosque videret. AEternae in primis selicitatis recordatione se ipsum , aliosque deiectos animo, dissidentesque erigebat, ac jucundissima immortalis praemii expectatione ad breves
158쪽
hujus vitae calamitates aequo animo perserendas excitabat . De perenni Beatorum selicitate libentissime loquebatur, & quae repugnant sensibus , ea ipse suavissima cogitatione , alacri promptoque animo complectebatur, Cum in prosperis , tum in adversis semper aequabilis , eamdemque praeserens mentis, &oris tranquillitatem . Caelum serena nocte interdum suspiciens, stellarumque speciem fulgoremque contemplans , eo abreptus, quo flagrabat, caelestis Patriae desiderio in eas aliquando Voces erumpebat: O quam pulchrius quod intus latet Alias vero : O Deum vere magnum i O Sapientiam infinitam i quaIis erit parata nobis domus , si atrium tam pulchrum pCum tamen christianae spei comes sit timor ille castus , quo vel innocentes , & sanctissimi homines divinam justitiam, potestatemque Verentes, ne a Deo separentur, timere solent, coquoque correptus Gregorius de sua interdum salute non modo solicitus , sed etiam anxius videbatur . Episcopalis ministerii gravitatem, &quae illud circumstant pericula serio reputans, ac de Grege universo rationem sibi Deo redden. dam sedulo cogitans, supremi judicii metu vehementer commovebatur; de divina quidem bonitate non dubitans, sed de sua infirmitate di Lsdens. Quare alternantibus in ejus animo modo
159쪽
in unam, modo in alteram partem cogitationibus , sui plane incertus, 3c anceps Qisd erit clamabat persaepe, quid erit 3 Iis autem , qui
e Cura , atque anxietate abducere homine conabantur , ac ne quid sibi a morte metueret, ingerebant vitae innocentissime actae recordationem , reicteque ab ipso faetorum conscientiam : Mortem , reponebat , non formidarem,
nisi fui spem Discopus . Cum e gravi morbo aliquando convaluis et, eumque ossicii, gratulationis causa adiisset P. Iohannes Hieronymus Testorius Cassinensis Monachus , ac publicus Patavii sacrae Scripturae Interpres, in ipse cubiculi , & salutationis aditu : Timuimus , inquit Cardinalis , ac vaIde timuimus, Pater mi. Cui Testorius : Fuerit ergo ille S. Hilarionis timor. Τ um Gregorius se graviter colligens , ac suspiranti similis : Contremuit, inquit, Hilarion, nec erat Episcopus : multo majorem significans timendi causam sibi fuisse, quod non de suis tantum , sed de aliorum etiam, qui sibi crediti fuissent , fructis rationem esset redditurus . In CXtremo quoque Vitae agone constitutus, iis dem consti status angoribus , memorabile edidit divina judicia metuentis exemplum , ne mali audeant de divina sibi benignitate blandiri, cum optimi, sanctissimique homines tremendi Iudicii severitatem Armident . Nam treme-
160쪽
Barbadici Lib. II. Cap. V. 133 hundus, ac trahens ex imo corde suspiria, illud ingeminabat: Quid erit Z Quid erit 3 Mox vero tanquam securitatis luce divinitus sibi imia
missa, ac certissimae salutis nuntio exhilaratus ita metum omnem excussit, ut in aeternae haereditatis fiduciam animo erectus magna serenitate , atque eXultatione exclamaret identidem: In te, Domine , speravi: non confundar in aeternum.
De Charitate in Deum. CVm nulla magis animarum Pastorem inisformet virtus , atque perficiat , quam divina Charitas , ut hanc propterea unam Pastorum Princeps, oves suas Petro commendans, ab eo exquisierit; quantum ea Barbadicus praestiterit paulo uberius enarrandum est. Ac sui quidem in Deum amoris tot exhibuit argumenta, quot Vitae ejus fuere partes, aetiones, &munera, quae assidua quaedam exercitatio charitatis videri, atque aestimari possunt. Cum apuero didicisset in Deum bonorum omnium auctorem , ac finem referri omnia oportere , supremi hujus finis consideratio ita ejus animum, mentemque pervaserat, ut quidquid ageret, cogitaret, diceretve, Deum semper spectat et, ac Persaepe in eas voces erumperet , quas sche-