Casti Innocentis Ansaldi ... De authenticis Sacrarum Scripturarum apud Ss. Patres lectionibus libri duo ..

51쪽

mos Ecclesiae Doctores, quod Pueri etiam aetate illa calluisse perhibentur. Quanto studio Christiani ve.

teres, Sacras Scripturas, Evangelii praesertim Codi. cem, prosequerentur , quam assidui earum in Lectione essent, ostendit fuse Iosephus Catalanus Lib. III. de Codice Saeri Evangelii, atque servatis in ejus Lectio. ne, & usu vario ritibus, Capp. ar. & 39. S. Hiero. nymus in Epistola ad Gaudentium, eum instruens de Pacatulae infantulae institutione , puerulis etiam Euan. geliorum Lectionem praescribit. Cum virgunculam , ait, septimus annus exceperit, discat memoriter malterium , ct Evangelia fui cordis thesaurum faciat . Tertullianus in Apologetico : Cogimur ad divinarum

Litterarum commemorationem , fi quid praesentium temporum qualitas aut praemonere cogit, aut recognoscere .

Et Libro de Anima : Jam vero prout Scripturae legun. tur , aut Psalmi canuntur , aut adhortationes proferuntur, aut petitiones delegantur oec. Suam denique

dehortans Coniugem a nuptiis cum Gentili , Libro ad eandem secundo, Quid ma νitus 1 Gus , scribit, vel marito quid illa cantabit e Audiat sane , audiat isti- quid Dei coena de taberna , de Gebenna . Quae Dei mentio e quae Chrisi invocatis y Ubi omenta fidei c ut moris erat apud Christianos de Scripturarum intem lectione R Ubi spiritus refrigerium e Usi divina benedictio λ Omnia extranea, omnia inimica oec. Fuse &vere pie hunc saeras olim Seripturas apud Christianos legendi morem describit Ioannes Fronto, ubi agit de

Vita primorum Christianorum, his verbis : Ita ass-dui erant n nnulli eorum, sive Clerici sive Laici, in iis evolvendis, ut tιti in illis essent , fere memoria tenerent, ad omnia usurpareno : sc porro succo illarum pascebantur, ut ex ii; animus vegetior is alacrior ffictus, corpori inediis ac vigiliis confecto vigorem oe robur adderet .

52쪽

37deret. Et de familia agens Christiana : In domesiaco Conventu ex Scripturis divinis aliquod delibatum fuisse, vix dubitare possim. Fuere namque in familiis Anagnostae, hoc est Lectores, ex usu ct consuetudine ei.

iam GentiIium. Pronunciabat itaque Lector aliquid ex Sacra Scriptura , ut primum in animo locum haec occuparet, o mentis cogitiationes tota ale sanctas redde.

ret . Verbum enim Dei , primi illi Chrisiani , ramquam corpus ct sanguinem ejus, ct tamquam Deum ipsum receperunt, ct intra se condiderunt. Quid, obsecro, Adversarii ad ista δ Num cum Clerico Tomo XV. Bibliothecae Novo. Antiquae pag. 4Os. α o 6. dicent : que te P. Fronteati represente ici IesChretiens der premiers Siectes, teis qu' iis devolent et re, o pretid bien plus te ton d' un Declamateur, que celuid' un Hisoriene Hoc certe non possent regerere Protestantes, qui ut adversus nos evincere conentur, Scripturas in propriam maternamque cuiuscumque Regionis Linguam transferri debere , quo vel idiotae possint eas legere, suas replent Polemicas Lucubrationes similibus Patrum testimoniis; quare vel primorum saeculorum Idiotas Sacra Biblia , nocturna versasse manu , versasse diurna concludant. Num dicent cum eodem Clerico, que D P. Fronteati cite bien tes AHeia urs, d' ou il pretend tirer ce qu' ii dit, mais ἐI ne metque Ieurs non s au delsous des pager, fans rapporter leves paroles, ni marguer meme ι' endroit , ou ee qu' ii die doli se trouver, s' it a bien entendu ses Auleuri r Sed

nos veterum Patrum testimonia retulimus . Verumui. ut aliqua concederetur in Frontonis Oratione amisplificatio; quis eam negabit in Scripturis legendis meis moriaeque mandandis assiduitatem summis in Ecclesia Magistris , maximis illorum temporum Doctoribus, quam Hieronymus Virgunculis, Tertullianus Feminis C a conin

53쪽

concessit, quamque Clerici ac Laici, Frontonis testimo alio, habuerunt pQuanta Sanctorum fuerit Patrum vel erga Scripturae imos apices & quam accurata diligentia , ipsi met non uno in loco evidentissime declarant . Notum inprimis , vel iis qui Theologiam a primo limine salu

tarunt, omnes S S. Patres, divinae Inspirationis ra tionem relate ad Scripturam ita constituisse , ut Sa. cros Scriptores adeo semper actu & proxime afflatos vellent, ut nec ape X aut litterula ut , quam a Deo non acceperint; quum altera illa, quae nunc obtinere videtur , geminae Inspirationis sententia XUI. Saeculo orta demum esse videatur. S. Hieronymus in Caput Matthaei vi. & in Caput tarn ad Ephesios scribit iSinguli sermones, Hllabae, apicer, puncta, in diuinis Scripturis plena sunt fen ui a S in Epistola ad Paulinum, sola Apocal sis, inquit, tot haset sacramen.

ra , quot verba . S. Augustinus Epistola XIV. asserit,fe nullius bomini1 Libris tantum deferre, quantum di. Dinis Litteris, non ob veritatem , quae par est in utrisque , sed ob verba phrasimque dictantis , qui es Spiritus Sanctus. S. Ioannes Chrysostomus Homilia XUI. in Genesim haec habet: μὰ is ς Θεέας γραφῆς, κ', ἐν Βρα.

κ', αφαπν is ν πλοῦπν. In divinis Scripturis, etiam in

parua dictione sensuum gravitas , ct immense inveniuntne dioitiae. Et Homilia XXVIII. in Genesim idem Sanctus Pater dAν γαρ ἐς των ἐν ά Θ. αγραφῆ --μένων, δ μη με τὰ τινος ώρη τω λογου , πολλην ἀν ίφέλειαν ἐγκεκρυμμενί- έχοντος. NibiI enim in divina Scriptu ra continetur, quod non aliqua ratione dictum sit, quae non θ latentem in se habeat utilitatem. Denique post

54쪽

39γραμμένον. Nihil enim in Sacra Scriptura, sicut di invenire licet , quod absque ratione aliqua sit scriptum. Sanctus Epiphanius numeros in Scripturis expresios maxima consideratione dignos dixit in Exposi tione Fidei his verbis : οπι μερ γαρ κ' , ό αργε-

set I neque quod ita comprehenditur, vanum quiddam ct inane videri , aut otiosum exsimari. Ante Patres hos omnes recitare debueram testimonia Basilii, quae multa quidem sunt, sed paucis ero contentus. Inquit igitur Sanctissimus ille Pater, oratione prima de Homi

cans nempe phrasim illam Scripturae , faciamus ho- minem ad imaginem & similitudinem nostram rAut, numquid in prioribus verbis nugacitas oesimandast supersuaque cur, quod secundo loco positam es , a Lje Iio , quippe quod ambae dictionei eundem habeant sensum, nulloque Gycrimine idem significent λ Enim vero quidquid horum suspicati, ac causificati fuerimus,

in Scripturae haud lene crimen cedet. Sive enim ceu

quid redundans dicat quis, quod ita scriptum es, ad similitudinem , quasi bis idem dicatur , otiosum verbum arguit: gravisque baec in Scripturam blasphemia,c dat numquam moris es otiosa loqui. Et Commentario in Esaiam Prophetam Capite II. Verum nihil Otiosum es in Spiritus Sancti uerbis . ἀλλ' άδἐν αργὰντων τοῦ πνευμαας . Ipsorum igitur Patrum testimonio, syllabae singulae, apices, puncta reserta sunt sensibus. Ipsorum sententia , nihil est in Scripturis otiosum ;

55쪽

4 tot sunt sacramenta , quot verba; nec unum comma est, quod latentem in se non habeat utilitatem; nihil in ea invenire est quod absque ratione aliqua dictum sit; et si veritatis ratio indivisibilis, ut ita dicam esse videatur, phrases verbaque tamen m j ris in ea ponderis veritatem e Sciunt , ac illa sit , quae ceteris in Lucubrationibus continetur. Haec , inquam, Patrum ipsorum mens erat, cum qua tamen

hodierni quidam Critici stare volunt posse, fidendum

non esse eorundem Patrum citationibus; scilicet , vel apices Scripturarum Patres mysteriis Latentes arbitrati quidem sunt, sed nulla inde mysteriorum huiusmodi habita ratione, nulla syllabarum, nulla verborum, nulla phrasum , Scripturarum tantum sensus retulerunt, uti potuerunt, uti maluerunt, memoriter, arbitrario, tumultuario; sensum expresserunt conjiciendo , aut accommodandi ergo, dictionem dictione permutaverunt; casus, numeros , Verba , casibus, numeris, verbis substituerunt; periodi membrum miserunt; paraphrastice Scripturam Auditoribus exposuerunt; mutarunt quadrata rotundis, rotunda quadratis. Indignam sane Saeculo , indignam inventoribus suis consequutionem.

Auetor Radicum Hebraicarum absque Vocalibus Punetis, seu uti vocant , du Dictionatre Bebriatquerar Racines &α Lutetiae MDCCXXXII. in Praefatione qua Maselefianam legendi Methodum tuetur &eriplicat, simili argumento illorum opinionem exagitat, qui vocalia Puncta, ab Esdra inventa, nullo

iure deiandere conabantur : Les Septante Ont donnulcur Traduction a peti pres cent ans demi/ Esdras . Oe la version des Septante ne mus rend pas te Texte He

56쪽

droiis i Comment peut-οn aliter des fatis si contradictoirr ' Dignoscet statim Lector, quam aequa hoc sit in loco comparatio: Quam similis suppositionum, ut ita dicam, Antilogia . Fateri, Patres debent enim Adversarii fateri mysteriis a iuuentes credidisse vel ipsos Scripturarum apices; fateri, Heronymum scripsisse , ipium verborum ordinem in Scripturis Sacris Mysterium esse, inque verbis singulis Scripturae multiplices latere intelligentias; ipsos deinde Patres adserere, non dicam in apicibus, sed in integris Scripturarum testimoniis recitandis, fuisse infidelissimosi Scilicet quod tantopere admirantur , contemnunt Patres, ac secum pugnant, ut in iis cernere sit Littora littoribus contraria, fluctibus undas. Ea vero de caussa magis retuli superiora Galli Scriptoris verba , quod viam aperiant necessariae animadversoni. Et iam Aquila, Symmachus, & Theodotion , suis in Interpretationibus a Textu hebraico recesserunt. Sed quare λ Profecto ob textus ambiguita-

57쪽

tem , quam in Hebraica Dialecto, punctis ablatis ,

quae nulla tempore illo erant, adesse norunt leviter etiam docti. At quos Patres recitare debebant Tex. tus, nulla laborabant ambiguitate. Ut enim Controversiam paucis explicemus omnem, de qua fusius in loco non contendimus in praesens SS. Patres aut citasse, aut citare debuisse Iextus Originales Hebrai. cos ac Graecos ; sed loquimur de Te Stu Versionum saltem , quas prae manibus habebant: Quumque Textus profecto vel Graeci , vel Latini essent, longe ab illa ambiguitate distabant, quae Hebraicis in sontibus

necessario erat.

Feruntur testimonia Iustini in Dialogo cum Triptione Iudaeo, Origenis , Hieronymi, Ioannis Chrysostomi , quibus contendere videbantur, Iudaeos data opera Scripturarum testimonia corrupisse , aliqua erasisse verba, aliquas induxisse sacrum in Textum mutationes. Ait Simonius Lib. IV. suae Historiae Criticae Veteris Testamenti , haud satis aperte constare , an loquuti Patres fuerint hebraicis de fontibus , Iudaeoruna malignitate pessima vitiatis , an vero de Aquilae , Symmachi, Theodotionis , ceterorumque Graecorum Interpretum Versionibus . Hoc postremum certius nobis utique videtur. Ut-ut sit , qua fronte , precor , potuissent malam fidem Interpretibus aut Commentatoribus, ex ambiguo per se Textu disputantibus , obiicere , Viri qui suis in Editionibus fideliter

citandis nullam servassent curam, nullam diligentiam pQuantas vero adversus Haereticos Sacrae Scripturae violatores , SS. Patres egerint Tragoedias ex uno elaboratissimo docemur Germonii Tractatu de Haereticis Sacrorum Codicum Corruptoribus . Epiphanius Haeres XLII. omnes depravationes enumerat, quas in Lucae Textum invexerant Marcionitae. Talis a

tanta

58쪽

Itanta fuit ea in re Sanctorum Patrum diIigentia , ut vel diversitates ab Hebraismis , seu Hellenismis procedentes , corruptionum nomine donaverint ; quare non desuerunt, aetate nostra, qui veteres illos Haere. ticos aliqua saltem in parte sat egerint vindicare. Indicium tamen certissimum id est, Patres de Textubus, ct quidem sincerioribus Scripturarum fuisse maxime sollicitos. Suam met ipsi, qua in citationibus uteban. tur, praedicabant fidem. Divus Ambrosius de Incar. Do m. Sacram. Cap. 3. sic scribebat: Non nobis cre. datur , non ego dico a me, in principio erat Verbum, sed audio, non e go, sed lego. Tertullianus non alia ratione Marcionem Evangeliorum Inter po atorem oppugnare se probe posse existimabat, quam ad sontes ipsum provocando, ad antiquiores Textus, ad Codices Apostolicis in Ecclesiis adservatos ; ita enim in Libro adversus Haereticum illum IV. Ego meum Digesum, ut ait, seu Evangelii Codicem ὶ dico verum , Marcion suum. Ego Marcionis a mo adulteratum , Marcion meum. Quis inter nos determinabit , nisi temporis ratio, ei praescribens auctoritatem, quod an liquius reperietur, ct ei praejudicans vitiationem, quod posterius revincetur ἰ In quantum enim falsum corruptio es veri, in ranrum praecedat necesse est veritarfalsum. Priον erit res passone , ct materia aemula. rione. Alioquin quam absurdum s ut s nos rum antia quius probaverimus, Marcionis vero posterius , ct no-srum antea videatur falsum , quam habuerit de veritate materiam , ct Marcionis ante credatur aemulationem a nostro expertum, quam es editum , ct po-sremo id verius ex simetur , quod es fertur post tot ac tanta jam opera atque documenta Christianae Religionis faeculo edita quae edi utique non potuissent fine Evangelii veritate . . . . Itaque dum emendat, utrumque

59쪽

Gnfirmat, o nostrum alterius, M emendans quod inooenit, ct id posterius, quod de nostri emendatione consituens suum oe novum fecit In summa, si conflat id verius quod prius, id prius quod oe ab initio, ab initio quod ab Apostolis; pariter utique conflabit id esse ab Osolis traditum, quod apud Ecclesias Aposolorum fuerit facessanctum . Videamus quod lac a Paulo Coiarinthii hauserint s ad quam regulam Galatae fini correcti quid legant Philippenses, Thessa Anicenses, Ephem; quid etiam Romani de proximo senent , quibus Emangelium Petrus ct Paulus sanguine quoque suo signatum reliquerunt. Habemus oe Ioannis alumnas Ec He- fas . . . . Dico itaque apud illas, nee solaν jam Apostolicas , sed apud universar, quae illis de societate D. eramenti confoederantur, id Evangelium Lucae ab initio editionis suae flare, quod cum maxime tuemur. POL

sibile verone, hominem huiusmodi principsis institu. tum, possibile , inquam nam & de illo loquitur CI. Barzanus Hominem Haereticos temporis sui ad prumigenios Textus, ad vetustiores Codices, ad id ouod legebant , quod Apostolicae sonabant Ecclesiae, in Scripturarum interpretatione revocantem , ipsorum denique Haereticorum , nempe Marcionitarum , more ita vertere, aut potuisse, aut voluisse Bibliorum te.

stimonia , ut Lectiones, & verba & phrases pessime confunderet, aliter atque habebat Textus legeret aesonaret, de veteribus Editionibus, deque Apostoli earum Codicibus Ecclesiarum impudentissime confideret psuod genus hoc hominum, quaeque hunc tam bam

bara morem

Permittit Patria,

In aliis videlicet ut immanis instar sceleris damna rent Patres, quod sibi integrum esse ae licere vellent

Ubi Disitigod by Cooste

60쪽

spes fructus atque victoriae e Interim ne generalibus conjectationibus rem totam, non sine Lectoris molestia, conficere me in praesens velle, qui non nisi monumenta amant, arbitrentur ; Patres ex Scripturis testimonium dicentes, maxime quum adversus Hetherodoxos depugnarent, non memoriter ac tumulis

tuario id fecisse , sed textubus Versionum suarum adhaesisse ostendam uno aut altero exemplo, satis tamen emeaei. Notissimum est, quod Augustinus refert, Epistola ad Hieronymum Uet. Edit. X. & in Responsione Hieronymus ad Augustinum, propter quiddam, videlicet, in Jona Propheta male interpretatum, sive propter unius verbi dissonanti iam , seditione Populi conclamante , Episcopum pene Sacerdotium perdidisse. Sed maioris sunt. ponderis quae sequuntur . Disputaverat cum Donato Augustinus, cuius haeresim in eo positam esse dignoscebat , quod Baptismum aliaque Sacramenta ab illis collata, qui, haeresi, aut quovis

crimine contaminati, mortem incurrissent, irrita ac nulla esse contenderet. Errorem Donatus confirmabat suum Ecclesiastici etiam verbis, Leetione tamen a ceteris vel uti diversa. Quum enim in Codice Augustini , Eeeles astici Leetio haberet , uti etiam in

Vulgata ; cui baptitatur a mortuo , ct iterum tangit illum, quid proficit lavatio ejus p Donatus ex opposito ita Textum recitabat : sui baptitatur a mortuo , quid proficit lavatio ejus e comma illud medium flentio praeteriens; quare inficiari nemo posset, locum illum sic truncatum opinioni suae egregie favere. Augustinus qui suorum de integritate Codicum nullatenus dubitabat , videbatque integro Textu doceri nos, inanem ess e purgationem eius , qui poenitentiae remedio mundatus, iterum ea peragit, propter quae poenitentiam