장음표시 사용
71쪽
xis Reliquiis non im rito haberemur. Sed eum ea sit Leetionum in MSS. Codicibus varietas, ct plura simul occurrant quae a Uulgatis discrepant; ct in his quid is priano scriptum fuerit, Codicibus Hi invicem non
respondentibus, minime conflet : Porro cum primorum Saeculorum Patres in Sacris Scripturis laudandis diversmode se habeant ; curam hanc, ceu tantum non δε- ploratam censemus. Nempe, quod , non memoriterct arbitrario, sed diversissimis ex Codicibus testimo. nia recitarent Ut dissentiunt vero qui ex Patrum citationibus veterem aliquem fategerunt redintegra in
Te Scripturarum Codicem, ab iis qui id impossibile
existimarunt; in eo conveniunt adhuc omnes tamen,
ut Patres fidem in citationibus adhibuisse velint: quod agendi ratio laudatorum Editorum Scripturarum confirmat, sive eorum, qui ad citationes Patrum Codi.
cum citationes exigendas esse iudicarunt. Sed rem omnem optime conficere videntur immoris
tales eruditissimi Ioannis Ernesti Grabit labores , eorumque, qui, post ejus fata , Alexandrinum LXX. in . terpretum Codicem in Anglia ediderunt; quod elaboratissimum opus in Italicis nostris Bibliothecis vehementissime doleo frequens minus esse, quum tot reiectamentis ceterum abundent, quae Exteris relinqui potuissent. Quoniam vero conamur tenues grandia ;contenti erimus exscribere nonnulla ex Clerici excerptis: quare quid in praesenti Controversia magni illi Viri senserint, satis cognoscatur. Praefixa priori Tomo est Dissertatio Ioannis Pearsoni, ad studium Editionum LXX viralis Versonis excitans, quam ad Dinsertationem, Clerici testimonio, Tomo XX. Bibliothecae Novo. Antiquae pag. as. ista pertinent: Comme les Exemplaires MSS. de la Verson des Septante, qui sone venus jusqu' a nous , varient fori entre eux, PearsonDuhai-
72쪽
anciens Peres, ct dant les vleux Lexicographes ; fur quoi on en pourroit donner une Edition plux pure, quecelle que nous avons . Ostendens inde Alexandrinum Codicem, magis quam Romanum,ueram repraesentare LXX viralem Interpretationem , hisce verbis prosequitur Amstelaeda mensis Excerptor pag. so. C' es ce que M. Grabe a prouτὸ evidemment, en metrant en deux Annes, visa-vis ι' une de I' autre, ter Lecons de ces
maque , ct de Theodotion; mars P Edition d' Hesrebius, comme iI le recue Ile des citations de S. Albanisse , ct de S. Cyrille, Patria rebes d' Alexandrie . C' es ceque M. Grabe a recueilli des Citations des Anciens, fur rout , part ranori aux Livres Hsoriques. Et pag.
a notre Aut eur, qu' a P ard dia Lisre de Bb, Ia Verion Greque eloti mellisure dans te m. de Rome , qu en celui de Londres. Pag. 269. L 'Edition aeAlcata est beaueoup plus complete, non par des addition des Modernet, mais parc eque ceux, qui Pont domnee , ont eu Nn Origina I plus complet; ce qui paroit par Clement Alexandrin , ct par d' aut ex Peres, qui citent les endreiis mutilet dans ter autres Editions , tela qu' on tes trauue dans celle d' Alealia. Μ. Grabeen cite divers endro is, qui se tresvent citet de la
73쪽
mEme maniere dans S. Clement d Alexandrie. Tomi denique III. Excerptum ita inchoat laudatus CIericus: M. Lee, qu a publie te second rime de rette
Edition des Septante, Etant venu a mourir; un aut re,
des Prophetes, avant le3 Lisres qu' il appella metriise es, ou ecriis en Vers. II les avolt deja eollationet avec pluseury MSS. ct avec Ies citations det Peres, ct par te moen de rex collations, it avolt corrige , ou suppiae quantite des passages corrompus, ou muriter . Plura adduci possent, nisi haec ad ingenium rei manifestandum optime sufficerent , adque evincendum, Heroas illos , hoc qui in pulvere tot annis, tot Iahori. bus, & laude cum egregia sudarunt, tantam habuisse citationum Patrum rationem, ut ex illis aut veram , aut vetustissimorum saltem Codicum Lectio.
Sed cur omittemus Millium , cuius haud minor Iaus ac parta ex Iabore fuit gloria in Editione Novi Testamenti, quam Grabio tributa fuerit ob Editionem Veteris; quique haud minus de diversis Evangeliorum ae 'Aποσολικω Lectionibus sollicitus fuit , quam alter de Variantibus Librorum Mosis atque
Prophetarum ρ Loquitur vir maximus num. 478. Prolegomenon de sui operis ratione, ubi haec , inter cetera , etiam habet: Et jam quidem immensus plane ob oculos patebat campus. Adeunda erant , ex instituto , Patrum ct Scriptorum vereris Eresesiae monumenta ; e quorum nonnulliν olim , animi caussa , Lectiones nonnullas haud aspernendar extraxeram .
Inspiciendum ct ferio expendendum erat quicquid jam ab ipsit Canonis Novi Testamenti incunabuli 3 , per varia Saecula Recedentia , ab Auctoribus Ee-
74쪽
ut hoc pacto conset, quales magna ex parte fuerint quovis Saeculo Codices Graeci, ut oe Exemplaria Vulgatae Vesbnis . Labor m hunc , quam in entem cunisque, favente Deo, devoravimus . Et eum scripta prio. rum Ecclesiiae Saeculorum accurate legerimus , ipsorumque Lectiones cum Exemplaribus ψS. nos ris contuleri mus , tum oe in caeteris ita versatos nos esse arbitror , si in Eccle me Listinae pariter ac Graecae Scriptoribus
haud multa exsent Novi Foederis loca, ab ipsis alia. ra , quae observationem nostram emugerint. In pistrinum hoc quod politiorix uterarume Viri dixerint per annorum aliquot spatium detrusos, molamque jugiter ver- fantes , interpellat non semel ἐργοδιωκ-: noster optimus loquitur de Fello oe vi quadam amicissima veluti protrudit in praelum. Satis operae Codicibus HS recensendis datum esse : fatis superque temporiε insumtum Bibiscis Uersonibus conferendis , multo magis corrogandis citationibus SS Patrum ; qui quidem ipsi sacrar Scripturas neglectius, ex memoria, ct adsensum fere,non autem ad Exempliarium μον um fidem allegarint: haec enim erat praepropera ejus opinio, juxta cum aliis quibusdam inris eruditis, qui cum apud Veteres loca Sa eri Codicis a Vulgato nostro Textu diverse haud raro prolata videant, illico Lectionibus ipsorum parum tribuendum arbitrantur denique lauru a Lectionum Variantitim supellectile nos jam infructos esse . neque
resare quidquam , quam ut nostra haec complurium annorum collectanea typis demum tradantur , ctc. Praeproperam en igitur Adversariorum vocat opinionem
vir qui hoc in pulvere tot annos diligentissime suda viti qui novit certe, quid Patres in ratione citatio. num , quid Codices valerent; quique licet nonnullos
75쪽
tantum, & quidem rarissime , ad sensum Scripturas
citasse suspicatus sit ;errare eos ait aperte tamen , qui asserunt, id sepesaepius , saepenumero accidisse; ac instar estati universalis, seu legitimi pro authenticis Lectionibus dignoscendis Canonis , volunt istud esse sta. tuendum. Verum quid ille de Patribus qui ansam huic.ce Diatribae dederunt, videbitur in loco. Tantum hic addam quae idem de veteri Itala , sive Italica versi ne habet, circa tempora, ut ait, Pii Papae concinnata. Versionem ipsam , inquit, quod attinet, adeo ,, mire tractu temporis interpolata erat a Librariis, is aliisque, ut ipsus Textum genuinum haud alias iam is investigare liceat, quam partim ex fragmentis ejus,, quae Occurrunt in monumentis Patrum Latinorum,
is partim ex NSS. Exemplaribus Translationis Ita- ,, scae, qualis iam incedebat ante castigationem Hie- ,, ronymi s nam & ex his exstat hodieque unum &,, alterum in Galliis, penes Monachos Benedicti nos; is unde editum nuper Matthaei Evangelium , & Epi- ,, stola D. Iacobi: huiusmodi est Beetae Cantabrigien- ,, se, Claromontanum , ct Actorum Apostolorum anti. is quissimum nostrum Bodlejanum, ut alia mittam is adhibita in consilium hodierna Vulgata, quae, quan
is tum cumque vitiata, haud exiguam certe partem ,, retinet veteris genuinae. Huiusmodi quidem monuri mentorum, accurate inter se & textu Graeco comis missiorum, adminiculo, revocari etiamnum posseri videtur maxima ex parte Itala haec, qualem eam
is dedere primi Interpretes. Certe quidem , excussis,, aliquot ex modo memoratis, aliisque antiquissimis ,, Codd. ut & allegationibus Patrum vetustiorum La- ,, tinorum , unaque praeterea & altera Versione , ,, quibus haud parum assinitatis cum Vulgata , ex-
,, actisque iis singulis ad sontem Graecum , in ea pro D Pe
76쪽
,, pe sum sententia, assecutum me esse, quae in pleri risque Novi Testamenti Ioeis fuerint ipsius Italis ,, genuina , & quibus Graecis Latina ista respondeari rint . Haec ille, num. Pro legOm. 379. Aliqua heinc oritur tamen , licet levis, dissicultas; an videlicet, quum, me Iudice, adeo de Patrum ac Veterum citationibus χlliciti fuerint Saerarum Auctores Editionum , proeli ve inde suspicari sit, arbitrarias potius huiusmodi citationes ortum dedisse non nullis Editionum Lectionibus ; hasque e citationibus Patrum derivatas magis, quam a Lectionibus Exem. Plarium, Patrum citationes. Utique & subitas ha sce, quas immaginati nonnulli sunt, Patrum citatio.
nes , Variantium inter Origines enumerarunt. Cieri.
cus Tomo Bibliothecae Antiquae ac Hodiernae XXII. de Pritii Introductione agens in Lectionem Novi Te
Hereriques, qui glusolent quelques mors dans te Textepoue fanori fer Durs opinions , os a d' aut res accidensque ι'on ne sauroit deviner. Simili ex principio faelum, igitur, ut Lectionem , qua de egeram , EvangeIii Ioannis, suspicatus fuerit Barzanus , non Irenaeum ac Teris
tullianum e Codicibus, qui similes forent M S. Veronensi, in quo Lectio illa; sed ex tumultuaria potius Patrum citatione Veronense in Exemplar fuisse derivatam. Plura
77쪽
Plura adhue tamen sunt, quae suspicionem huiusmodi avertere statim valeant. Unus aut alter modo Recentiorum Editorum e Patrum citationibus vete.
res Codices restaurari posse cogitavit: Ceteri contulerunt suos quidem Codices cum Patrum citationibus, sed nullam ex easdem mutuati sunt: Utrique , quod Patres antiquioribus usos Versonibus iure ac merito existimarent: Quis enim adeo insipiens aut propha nus esse poterat , ut Uerbo Dei cogitata hominum voluisset substituere Ceterum, non eadem ratio hodiernarum , antiquarumque Sacrarum Editionum . Novi Editores interpolata adeo mirati Exemplaria , suspicatique Patres, sontibus viciniores, emendatioribus gavisos Exemplaribus, ad eorum citationes conis fugerunt; id in Praefationibus aut adnotationibus teis
stati. Nihil si mile apud antiquos Editores; Exscriptorumque modo munus erat, Codicem e vetustiore
derivare Codice ; deque Exemplaribus sollicitos legimus Amanuenses veteres , Librariosque antiquorum temporum, numquam ex opposito de ratione qua quis potuisset latius citare. Id Tertulliani verba innuunt non semel , Hieronymi , Augustini, ceterorum Archetypis viciniorum . Verum, etsi vel antiquiores Emendatores Lectionem aliquam ad citationes Pa
trum duxissent exigendam ; quare id , obsecro, factu in voluissent, nisi quod illam ex magis emendato Codi. ce derivatam a Patribus illis credidissent ρ Equidem potiore quam in Editoribus hodiernis aure , qui non
tam Patrum Lectiones , quam earum Emendatores, aut Corruptores coguntur ex scribere. Verum haec fulgentiorem ex dicendis accipient lucem .
Ad Theologos veniamus. Unum audire satis est, superis Deorum gratum & imis, Melchiorem videlicet Canum, qui non semel Libro de Loeis Theolo. gicis Disitir ly Gorale
78쪽
63gieis IL genuinam esse aliquorum Vulgatae locorum
Lectionem, ex testimonio, seu ex coninantibus Patrum citationibus evincit. Uerum, ut acervum Theologorum una videas, adseram quae Dominicus Bannes in Commentariis scribit in I. Partem Angelici Praeceptoris Thomae, Art. VIII. de vulgata loquens, a Tridentina Synodo con erata . Varias ille se reis ferre ait Catholicorum Theologorum sententias, Concilii definitionem explicantium, quas inter, hanc etiam Iegimus: Dicunt fecundo, Editionis Vulgatae nomine eam intelligendam esse noseris temporibus, quae a rempore D. Hieronmi apud Sanctos Patres Latinos fuerit in usu ex quo infertur, quod Latinae Editionis Vulgatae in plurimis locis varia potes esse Lectio juxta
varietatem Lectionis Sanctorum Patrum . Nempe , hujusmodi Iheologi vel in eorum sententia fuerunt, qui docuere, nec quidem unum Uulgatae Librum esse omnino aut ex antiqua Uersione, aut ex nova Hieronymi ; sed quemcumque ex utraque esse ab incerto Auctore mixtum: quod Baronius voluit Tomo Annalium secundo : vel animadverterunt , nonnulla ex
aliis Veterum Uersionibus fuisse in Uulgatam deriva. ta; vel multiplicem , Librariorum incuria, fuisse, ante Carolum Magnum, Hieronymianae versionis faciem ; uti Cl. Vallarsiis docet in Praefatione ad IX. Hieronymianae suae Editionis Tomum: vel alia simili fuere hypothesi , aut satius verisimillima imbuti opinione ; quare iure optimo exinde consequi viderent aetate sua posse, varias esse dicendas Vulgatae Versonis plurimis in locis Lectiones, iuxta varietatem Le- Ei ionis Sanctorum Patrum ; quod ex multiplici vulgatarum olim copia iidem eas eruissent; nempe non alia de caussa , eadem Lectio aliter apud diversos legeretur, nisi quod in uno Vulgatae nomine, dissentien-
79쪽
64tes inter se se , eonvenirent Codices. Nec extra suam tamen Provinciam evagatos huiusmodi Theologos suspicentur Criticorum filii: quam altis enim niteretur eorum Opinio fundamentis, ex iis quae in loco dicenda hoc in Syntagmate erunt , dignoscent , uti arbitror, ii etiam, qui, ex anticipatis opinionibus, nullas in Scholasticorum luto latitare pretiosissimas posise arbitrantur gemmas .
Praefantiores Criticos Sanctorum Patrum citationibus, ceu idonea ac tuta usos via, ad veterum Sacrorum Codicum Lectiones investigandas. Pessima opposita sen
ETs Criticorum filii, qui Patrum citationes Cum Codicibus contulerunt, studia in id sua intei disie modo videantur , ut Lectiones genuinas a spuriis ac supposititiis secernerene, quod multorum inde ope Canonum praestare perrexerunt; ea in medium tamen Protulerunt, quae opinioni nostrae abunde favent, ac valent demonstrare , in ea versatos Viros Clarissimos sententia, ut usurpatas a SS. Patribus Lectiones antiquis Codicibus respondere credant, & ab iisdem fui cse depromtas ; iccirco varietate citationum, quibus usi Veteres, Leetionum varietatem procul dubio indicari. Christophorus Matthaeus Psamus in Dissertatione, Degenuinii Novi Tesamenti Lectionibus Cap. XII. eX-plicare pergens, Allegationes SS. Patrum genainam o-sendere Codicum Saerorum Lectionem, haec habet in
80쪽
ter cetera : Nunc ad exempla , quilus verἰtas nostri Canonis demons ratur, progrediendum est. Matth: VI.
Sed Iraeter quosdam Codices MSS. oe Vulgatam Uersonem, Patres legunt δικ συνην, quae vox aia lecto, Chri- si tempore usitatae, magis rutondet; quum vocem Π p x, quae apud Hebraeor eleemosynam quoque designat, egregie emerat. Unde probabile est, judicante et tum ita Joanne Miluo, Criticum, vocem δικαοσυνην haud satis intelligentem , supposuisse . ημοσυι ην, Patrumque Lectionem esse genuinam. Marc. XVI. inde a commate 8. posteriori hemisichio in vetustissmis Codicibus MSS. cetera omissa fuere , ut ad Evangelium Marci haud pertinentia. Sed cum Irenaeus , Athanasias, Augustinur, ct Theophyla Iur totam hanc recensonem habeant; nones, quod de ejus veritate atque auctoritate authentica dubitemus. Luc. III. 36. Omnes codice, M . halentusi Κιε. νάν , quem Θμς non pertinc re fatis, ut arbitror, ostendit Hebraica veritas, O collatio Lucae cum Genealogiis Veteris Testamenti. Solus is . Codex Berae omi. sit Cainanem , ct quidem merito. Non enim fuisse eum in Codice Lucae autographo, vel Me solum ostendit; quod Cainan in Versone LXXvirorum olim non exstiterit, nec a Patri/us hunc in locum admissus es. Certe omisere Cainanem veteris Ecesessae Patres , Irenaeus , Theophilus, Origener, Clemens Alexandrinus , Eusebius, ct forsan alii . Quibus argumentis persuasi Viri doctis simi , qaos inter recentiorer nostrae fententiae esse scis , Daniel Whitisus, ct Ioannes Ernesus Grabe, Cainanem hunc incuria Librarii in textum admissum esse crediderunt . Luc. X. I. ἐβδομηκον- communis habet Lectio. Quidam vero Codices habent ἐβδομιμον- δυο. Sed prior Lectio θ MSS. Codicibus , o Vesonibus , maxime vero Patrum allegationibus confirmatur. Io. l. E 23.