장음표시 사용
81쪽
Io. I. 23. ita legimus : m ὐπι ἐν βη Θαβαρα ..Hre. Alii Codices βη Θαν la. Quaenam vero ex duabus hisceLe.
Etionibus si eligenda, docet Cho omur ita scribens :
defendit in commare ad Ioannem επώΘημεν , scribent, μη δῶν βηΘανια άναγινώσκειν , άλλά βηΘαβαρῆ. IO. XXI. 13. dicitur Chrisus panem sumsisse. At de grariarum actione nil ibi exsat; quod alias tamen in Evangeliis fieri solet. Unde quidam Codices habent ώ, ἐυχαρ tτήσας , quod addidere , ne recensio Joannis manea esse videretur. Sed verba haec in autographo Joannis non exsitisse, docent Cuer sostomus, TheophFfactus, EurΘ-mius, alii. ROm. IX. s vocem Θεος quidam Codicet omittunt I sed ad textum pertinere ostendit consensu Patrum. Hucusque Psamus , qui plurima eundem in sensum addit; quare optima lege denique deducat, ex Patrum citationibus veras cognosci posse antiqui rurum Codicum Lectiones. De genuinis Lectionibus tamen , atque veris , non est praesens Disputatio : sed de illis solum, quae ab aliquo Codice derivatae lunt, 2 non temere prolatae. Itaque missis pluribus testimoniis , quibus apud Patres veras extare Lectiones suadetur; Criticorum potius methodum ostendam in antiquis Codicum Sacrorum Lectionibus investigandis; qua utique videbimus, Ipsos, non tam MSS. veterum si horum copia haberi in praesens possin qua de re nimium dubito sed ipsarum magis allegationum luas secere Patres, debitam sane habuisse rationem;
eu Lectiones Exemplarium potius ex Patrum citationibus, quam citationes veterum ex reliquis Codicibus, critica Iege, expendisse . Nec omnia tamen, quae exscri.
82쪽
67 exseribi possent, adseram ; sed aliquorum modo cogitata colligam , verius eorum methodum Proponam,
quorum non iactes & genus, & nomen inutile. Venit in Disquisitionem, an celeberrimum illud a Pud Ioannem Comma, Tres funt quι tesimanium dant
in caelo &e. ad veram pertineat Lectionem , nec ne. Qui negant, ex silentio Patrum argumentantur. Du-pinius in Prolegomenis ad Biblia Tomo II. Lib. II.
Cap. a. haec habet . Quoique P Antiquite ct te nomIredes Manuferus Grecs, solent de quelque poli, com- me ii n' di en a potnt neanmolns de plus ancien que de huit a neus cenis ant, on ne pe ut par fur Dur seule
palement fur ce que les anciens Pere1 ne 1' en soni potnt servis. Alii, ex opposito , contendunt, idem testimonium vetustissimis fuisse in Codicibus I quod vetustiores illud recitaverint Ecclesiae Patres; certissimum in. dicium, eam demum apud dissentientes etiam inter sese huiusmodi Criti eos veram ac germanam haberi
viderique sententiam, quae apud Patres vetustissimo. rum inveniri textus Codicum docet atque pronunciat. Audiamus Calmetum in Dissertatione super illo testimonio , rationibus & auctoritate rem hanc aperti Csime declarantem. Scribit agitur : Ad Patrum testimonia nunc progrediamur. Primo tamen eum D Besuero Episcopo Meldensi, in Censura contra Novum Simonii Testamentum, Patrum auctoritatem prae vis.
83쪽
habendam esse an ἐma duertimum, tum quod Patres femme omnes MSS quae ad nos pervenerunt, vetustioreν sint : ubi enim illud m. quod v. g. Tertulliani aut S. Oppiani aetatem attingat e tum quod Patrum resimonium cum eorum aetatua hissoriis , ct cum ejusdem tempbris Ecclesiae auctoritate cohaereat : unde etiam sit , ut Patres prae MSS. majorem Abi vindicent fidem oe dignitatem. Si Sancitus Curianus, oeTertullianus hunc versiculum allegent uti ue eorum aetate illum Exemplaria asserebant , isque Dei tunc Do Irinam ct EceIesiae fidem referebiat: non enim indiferens praebet, seu nostrae fidei Dogma praecipuum :quamobrem utrum lue aeque difficile ac arduum, vel ab Gemplaribus divellere, si aderat, vel iisdem interserere, s non adesset. Tertullianus bule loco alluisdit . . . S. Oprianus oec. Bollueti hac ni parte Censura m exscribam ex Encyclica eius Italice versa , in qua pag. CXI. haec legimus adversus Simonium , ejusque Interpretationem Novi Ieila menti : Non sie negare au' Autore una giusta Ade peν avere a Drati i dimetti di certi Mano θνitti , a cui si attribuisce autorita assai mragiore di quel ehe meris ereb-bero. Si dee piar lodiare per a vere ι addotte varie Le. Qioni , ebe aurorierano Ira Volgata, e P antica Traditiona della Chie a Latina . Contuitorio, a dire ilWνο, se tali non voleva con tante viarieta di Letioni, diligenti mamente dia Lui ricercate, impice farri suoi Leitori ebe pure non Dranno tuiti dortismi ,
84쪽
tabile variet at s incentra ne' mnosirit tι ; non perian. νο s deo postorre la vera Lerione , che agevomente s incontrera ne ' Padri, e nelle loro Diegationi , ebe dagran tempo precerinoi Mano ritti . m ii nosro Aurore non F cura di recar regois si evidenti, ed accertate . Episcopi igitur Meldensis sententia , Patrum au.ctoritas in germanis Lectionibus investigandis , secer. nendis, statuendis , prae MSS. habenda ; nec alia de caussa , nisi quod Patrum aetas praecedat aetatem illo. rum MSS. Codicum, quos habemus in praesens; nec aliquam Scripturae allegare sententiam censendi sint, nisi Exemplaria, quae prae manibus habebant, consuluissent. Sed animadversonem addimus ad hominem prorsus, ct hacce in re omnino necessariam. Qui sinceritati testimonii favent, non aliud ma3us habent praesidium auctoritate Cypriani. Qui ex opposito sinceritati ver-sculi adversantur, eodem ex Cypriano sbi maximum
hoc pacto conantur eruere argumentum. Cyprianus ,
inquiunt illi, non recitat ipsa Scripturae verba. Itaque non legebat testimonium illud in Scripturis : itaque ejus in Codicibus non erat. Si fuisset enim ; iuxta phrasim, verbisque Scripturae illud recitasset. Audiamus ipsum ratiocinationis artificem Simonium, Historiae Criticae Novi Testamenti Parte T. Cap. 18.
que D Pere, is Fili ct is Sisint Enrit font une mEmechose. De Patre, dii ii, & Filio, & Spiritu Sancto scriptum est: & hi tres unum sunt . II a appliquὸ auPere, au Fias ct aut Salat Esprit ce que nous issens
85쪽
dans tous Ies Exemplaires Dit Greci, Dit Larins, tou.cbant te temοignage de I Uprit, de l'eauor dia fan, doni ἐI est dit qu iis soni une m me chose : & hi tres unum sunt . Ce qui est bien disserent d' une citation expresse de ces mors, comme 1' iis erolent dia D te de I E-criture. Quid hisce prae conceptis concludit Simonius hoc in loco Θ Num Cyprianum memoriter, aut dimidiatum recitasse Ioannis testimonium e Non sane; sed potius, qu 'il n' est par cryable , que Saint Cypri en I' ait Ist dans son Exemplaire δε Nouveiau Tesament. Verum si legitima esIedeber consequutio huiusmodi, prae- conceptum debet principium illud esse, nempe Patres
ad verbum Scripturae testimonia recitare sollicitos fuisse, Textusque phras examussim adhaesisse. Ex opposto, si, uti Barzanus ostendere conatur, in Adversariorum numero censendus est Simonius ; quo loco habendum erit ejus ratiocinium, totque eius, superiori similes, consequutiones e
Sed quod peremtorium est: sunt qui negent versiculum illum, Joannis ste tum esse; et si fateantur a Patribus relatum; quin inserri sinant adhuc, eos illum retulisse temere, aut ex Evangelii doctrina eos suapte sponte sententiam estbrmasse illam; sed solum conserui posse ducant, a Codicibus iam interpolatis, & adiaitione illa auctis, comma mutuatum. Hos inter est Samuel Chan die rus, Praefatione in Complexiones Casis odorii, ita ea de re sve citatione scribens: Sed tempore Cassiodorii in quibusdam Iatinis saltem Exemplaribus extitisse , omnino credendum est; alioquin certe non allegasset Vir doctus, oe pietatis laude merito venerandus. Vereor tamen , ut Controversia bine dirim
pessit; quod ante id Saeculum Codices Novi Foederit Laistini fuerunt admodum corrupti. Eis , quod contendit Mast ejus, versus iste ab Italica antiqua depromtus
86쪽
71 fueris; ea eerte, Hieroumi aetate, adeo erat mendis referta, ut Pater ille doctas, atque etiam Papa Damasus necessarium duxerint, ex Graecorum Codicum fide eam emendare. Tanta profecto , vel in haud modi ea opinionum diversitate, relate tamen ad sententiam nostram Criticorum hominum consensio evincit Io.cupletissime, aut ego fallor, summam Patrum in ratione citandi Scripturas fidem atque diligentiam . In examen revocata non semel fuit Lectio illa Psalmi XCV. Dominus regnavit a ligno. Germonius in Tractatu de Veteribus Haereticis Ecclesiasticorum Codicum Corruptoribus Lib. I. Part. II. Cap. I. eas VO-culas a ligno nostris in Bibliis iam non haberi candi. de fatetur; tamen , subdit, in Psalterio veteri exsiatisse discimus, quod eas recitarint Tertullianus , unotus Auctor Tractatus de Montibus Sina ct Sion, Augu- sinus , Leo Magnus, Gregorius Magnus, ct alii. Nobilius in adnotationibus ad Sixtinam LXX. Editionem,
anni Is 68. haec, ad illa Psalmi XCV. verba , habet: Apud Sanctum Augustinum , ct in Psalterio oeter , ct
Romano sequitur , a ligno , eoque modo Uertur a Sandio Curiano , Iusino Marore , Tertulliano , Sancto
Leone Papa. Iosephus Blanchinus in adnotationibus eundem ad Versiculum iuxta Vulgatam antiquam Laistinam & ItaIam Versionem , contendit in occidentalium Codicibus Ecclesiarum, aliquot per saecula, Lectionem substitisse illam, ut colligitur , inquit, ex antiquis Patribus , praesertim vero ex S . Augustino in hunc locum , ex S. Leone Sermone IV. de Passone Domini , ex Tertulliano , Ambrosio, erc. A Iaudatis Viris diversa versatur in sententia Cardinalis amplissimus ac doctissimus Quirinus. Hie sua in Epistola ad Uirum Cl. Claudium Bozium Regiae
Parisiensis Academiae Bonarum Litterarum antea Se-E 4 cretain
87쪽
cretarium, tunc Directorem data , eam describit quam illo anno Romae susceperat curam in expendendo textu S. Ephretem , quem sollicet exhiberent Vaticani Codices illi , in quibus reperitur ejusdem Patris Sermo primus de Resurrectione, sive, ut etiam inscribitur, In pretiosiam ct vivificam Crucem , inspecturus, num eorundem auctoritati Lectio, Dominus regnavit a Iuno, inniteretur. Miratur idem Purpuratus id sibi persuasiste quam plurimos Blanchinum praesertim innuebat postquam Gerardus vossius, eius Sermonis Interpres , eandem Versioni suae, nihil prorsus haesitans, inserere non dubitavit; & adeo quidem non dubitavit, ut illam vere genuinam esse Sancti Ephraim in scholio confidenter adnotaverit. Seribit igitur Eminentissimus duurinus : cuicumque scholium hoc legerit, ceνto certius putabit , Lectionem a ligno in Vaticanis Codicibus, eum Sancti EIhr.ens Sermonem praeferentibus , deprebens ama 'ssio fuisse. At ea contra carenι ii omne= , ne uno qMidem excepto, quor diligenter inspexi . Quid ad haec doctissimus Pateν Turneminius, si in vivis degeret, resoponderet ἰ Quid, si adderem, eandem aeque desiderari, quemadmodtim in Anglicis Codicibus, unde desumta est Editis Oxoniensi Sandri Ephraem, ita in Veneto Bibli thecae Sia noti Marci, quem consulendum curavi λ Gallico autem Scriptori, obiicienti Iustini te itimonium , &illas voces a Iudaeis ablatas suspicato, respondet Cardinalis: Turneminio ultνο dato, additionem lectam fuisse a Jusino in Graeco aliquo Exemplari. At minime adis mittam , ex docti Rabbini silentio arguere licere , eundem confessum fuisse falsitatis crimen , quod Genti fuae objecit Iust ut oest. Itaque quod in Codicibus Saneti E-
Ihraena abs se inspectis voces illa: non comparerent, ii e concludit doctus Cardinalis: Nemo non videt ,
q*am jusa fossicis si, quam probarunt Faber Stia uis tensis,
88쪽
73Iensi, AugustηM Jusinianus, Simeon misitus , ac po-
fremo ut alios omittam Augusinui Calmetus, ex chriasiana devotione primum isa oram Libri adnotatum fuisse a ligno , deinde ex ea ora in ipsum malmi textum irrepsisse . Hac vero ex Controversia clare apertissimeque apparet, quantum sive aientium , sive negantium etiam animo insederit , Sanctos Patres in recitandis Scripturae Sacrae testimoniis adhaesisse Codicibus , saltem quos habebant , ac versionum textubus. Vossius, Cermonius , Blanchinus, Torneminius verba a ligno
Sacro in Textu fuiste autumarunt ; quod ea in Sancti Ephrat mi Codicibus invenerint. Quirinus ex opposito, Faber, Muisius, Calmetus negant; quod in inspectis abs se illius Sancti Patris,ac ceterorum vetustissimis Cois
dicibus eadem non viderint . Utri eorum palmam concedas ; victi tamen semper sunt nostrae Thesis Ad ver farii, qui fateantur oportet, eX citatione Patrum pendere antiquarum cognitionem Lectionum atque Codicum. Doctissimus Quirinus ultro, uti ex eius verbis vidimus, Tor neminio concessit, ideo propugnatam I mctionem a Iustino; quod illam ita ipse legerit in Graeco aliquo Exemplari. Itaque, Quirini etiam sententia, ex Codicum suorum fide & inspectione Patres certissime disputabant : Haud tumultuario igitur ac
memoriter testimonia recitabant Scripturarum. Confirmabimus hocce vehementer , integris relatis
Criticorum verbis super altera Lectione; quae quidem verba male truncavit, bona fortasse fide, uti censeo, Barranus. Tertullianus in illo ipso de Carne Christi Libro, vix ante verba Ioannis, de quibus mihi cum Bar-Zano est Controversia, testimonium refert, quod ad Verbum, ut aiunt, non invenitur in Codicibus hodier. nis: Inquit enim, ceu ex Scriptura r Quod in carne natum es , caro es ; quia ex carne natum es : Et
89쪽
Immo testimonio hoc, ceu Iucusentissimo apertissimo. que utitur exemplo, quo Septimium ostendat memo- Titer recitare, arbitrario , tumultuario , & Scripturae verba suis immixta referre. At in primis Iectionem hanc exstare in Codice M S. Evangeliorum latino, longe antiquissimo, Bibliothecae Bodleianae, monuit Millius ad Ioannis Caput III. 6. Deinde Doetissimus Germonius in I ractatu de Ueteribus Haereticis Ecclesiasticorum
Codicum Corruptoribus Lib. I. Part. II. Cap. s. ex hoc ipso testimonio Tertulliani, ita olim, seu, hanc olim Lectionem in vetustissimis Scripturarum Editionibus fuisse contendit. Haec verba , inquit, extitisse olim in pluribus Ecclesiae saltem occidentalis Codicibur , atque ex bis detralia fuisse Arianorum fraude Ambrosius diserte a mat in Libro tertio de Spiritu Sancto. Porro in nullis jam Sacrorum Bistiorum Exemplaribus exsant:
exsabant tamen ante Arianorum tempora, tit Tertullia.
nus testi es Libro de Carne Chrisi cap. 18. ct Nemesianus a Thubunis in Θnodo quae Carthagine babita es anno a s 6. oe alii. suae verba idcirco fortasse non sunt re-βituta in Vulgata Editione Latina, quia non satis apem re consabat,in textu Graeco olim exsitisse: quamquam certum est perdiu lecta fuisse in veteri Italia Interpretatio. ne , e qua Arianorum fraude sublata sunt. Videtur se opponere Germonio Coutantius in Vindiciis veterum Codicum confirmatis, ae contendere ta Ie ni I Arianos ab Ioannis Evangelio subtraxisse. Exultat heic Barzanus, creditque Germonianam se doctrinam iam evertisse. Quare Germonii re Iata opinione Numero Dissertationis suae XL.ista sub icit: Audi nuncCoutantium : spieio non dees verba sunt Coutantii uerba illa, quia ex carne natum est , nec non issa, quia Deus Spiritus
90쪽
ritus est,& de Deli natus est , a Tertulliano non ex ipso Joannis textu descripta , sed ad eum expliciandum παραφραςικως addita fuisse; atque hoc Parapbras, ut pote is verbis divinis non fatis distincta,deceptos nonnunior eam pro sacro textu accepisse , ct sacrarum paginarum Exemplaribus inseruise. Bene habet ; sed hisee verbis alia eiusdem Scriptoris addenda sunt: primum nempe quod eadem Parte II. Cap. 3. subiicit: quae apud Tertullianum illo in loco sunt additamenta, nesciunt Hierondimus , Augusinus, aliique Larini Patres, quor hic recensere sinum esset, ct omnes Graeci. Et Capite II. Partis IV, eadem de materia agens , ubi Ambrosum audio, inquit, eum Arianis expostulantem, quod e Ioannis Evangelio versiculum subtraxerint, quem neque Hierondimus in Palasina, neque Augustinus in Afri.
ca , neque ulli Patres Graeci in quavis Orientis regio. ne Iegerint, quemque in nullo cujuslibet idiomatis aut
linguae Exemplari jam offendere est ; Ambrosium falsa
fuspicarum censere malo, quam de Sacrorum Ecclesiae Catholicae Codicum integritate ambigere. Alterum ad dendum etiam, quod Coutantius priore in loco scripserat; ubi postquam se dubitare innuerat , verba illa nostris ab Codicibus diversa, ipsius potius Septimii Re tum esse; statim ipse se corrigens, sub)ecit: Sed eso,
Tertullianus nihil παρατρα κως dixerix, ac Iannis uiscum , ut in Exemplari suo legebat laudarit oe. Excitationibus igitur Patrum de veritate huiusmodi Lectionis disputandum Germonii Adversarius quoque ex iis stimavit. Tertullianum Ioannis locum , uti in Exemplari legebat suo, laudasse, Germonio concedit; Lectio.
nem ex Patribus in Exemplaria insertam contendit potius quam statuat Patres ex memoria Scripturae I ca recitasse; contentus, si Codices , illius Lestionis exis Pertes , a corruptione immunes tueatur. Verum