장음표시 사용
221쪽
V Doctrinam Patrum: IGNAΥII ANΤIoCH. , ORIGENIS, CYPRIANI, HIERONYMI, AUGUSTINI, FULGENΤ11 vide apud TROMP, De Spiritu Christi Anima, pp. 210-213. Quoad doctrinam Ecclesiae; cf. Symbolum Athanasianum: DENT. 40; PELAGIUs II, Ep. Dilectionis vestrae, ann. I8I
D Z. 3869-T2. De baptismo ut ianua, cf. Decretum pro ArmeniS . DENT.696: vi baptisma quod vitae spiritualis ianua estis; S. THOMAS, Summa Theol. III, q. 69, a. T.
δ' PIUs XII, Liti. Encycl. Ustici Corporis, i. c. m. 199-200; 223-224. BONIFAΤIUS VIII, Bulla Unam Sanctam: DENE. 468; PIUS XII, Liti. Encycl. Stici Corporis, i. c. p. 211; cf. CLEMENS VIII, Instr. Magnus Dominus, 23 dec. 1 I9I: S 1; BENEDICTUS XIV, Liti. Encycl. Singulari Νobis, nn. 13 et 14; PIUS IX, In suprema, 6 ian. 18I2: Acta, P. I, Vol. I, 89 S. 18J V S. AUGUSTINUS, Bapt. c. Don. V, 28, 39: PL 43, 197: si Certe manifestum est, id quod dicitur, in Ecclesia intus et foris, in corde, non in corpore cogitandum se; cf. ibid. III, 19, 26: col. 1I2; V, 18, 2g: col. 189; In Io. tr. 61, 2: PL II, 1799, et alibi saepe.
δ' Lc. 12, 48: vi omni autem, mi multum datum est, multUm quae retur ab eo D, cf. etiam Mi. I, 19-20; T, 21-22; 2I, 41-q6; Iac. 2, 14. δ' De catechumenis, cf. S. AMBROSIUS, De obitu Ualentiniani I 1:
ASS 26 1893-94ὶ p. 70T: o Eo vel magis quod non ingenti discrimine
seiUnguntur; imo, Si pauca excipias, sic cetera consentimus, ut in ipsis catholici nominis vindiciis non raro ex doctrina, eX more, eX riti S, quibus orientales utUntur, testimonia atque argumenta promamUS D.
δ' LEO XIII, Liti. En es. Satis cognitum, 29 iun. 1896: ASS 28 189I-96) p. 738: vi Iesum Christum Filium Dei eumdemque Servatorem
222쪽
generis humani agnoscunt et fatentur h; ID. , Liti. Encycl. Caritatis studium, 2I tui. 1898: ASS 31 1898-99) p. 11: vi Scolorum nobiscum de fide dissidentium complures quidem Christi nomen ex animo diligunt, eiusque et disciplinam assequi et me la sanctissima persequi imitando nitunturh; PIUS XII, Nuntius radio . Nesriba, 24 dec. 194l: AAS 34 1942) p. 21: vi ... sono a Not vicini per la sede in Dio e in Gesu
V Ρ1Us XI, Liti. Encycl. Rerum orientalium, 8 sept. 1928: AAS 20 sl 928) p. 28T: si Praesertim cum apud illos populos tanta divinae
Revelationi S pars religiosissime asservata sit, et sincerum Christi Domini obsequium et in eius Matrem intemeratam amor pietasque singesaris, et ipsorum Sacramentorum usus vigeat ι; PIUs XII, Liti. Encycl. Orientalis
Ecclesiae, 9 apr. 1944: AAS 36 1944) p. 13T: 4 Itemque aestimatione
debita ea omnia amplectatur oportet, quae Orientalibus gentibus fuere peculiare Veluti patrimonium, a maioribus tradita: simul quae ad sacram Liturgiam et ad Hierarchicos ordines spectent, simul etiam quae ad ceteras christianae vitae rationes pertineant, modo eadem cum germana religionis fide rectisque de moribus normis penitus concordent D. '' Nota distinctionem S. AUGUsTINI: vi Ducere in via et ad viam;
ducere in Christo et ad Christum n. Cf. In Ps. 8I, 1I: PL 3T, 1092; CLEMENS VIII, Instr. MagnuS Dominus: si 3 1. . . . Divina Spiritus Sancti luce eorum corda collustrante, coeperunt ipsi secUm cogitare. . . se et gregeSquos pascerent non esse membra Corporis Christi, quod est Ecclesia v.
4 Iam vero in pluribus Orbis partibus, quum ex variis externis mentibUS et animorum mUtationibus, tum maXime eX communibus fidelium orationibus. assiante quidem Spiritus Sancti gratia, in multorum animis ab Eoclesia Catholica dissidentium desiderium in dies excrevit, ut ad unitatem omnium redeatur, qui in Christum Dominum credunt. Quod profecto filiis Ecclesiae verae est causa sanctae in Domino laetitiae simulque imitamentum ad praestantam omnibus sincere veritatem quaerentibus auXilium, ipsis lucem et fortitudinem essusa prece a Deo sollicitando D.
'β Cf. IOANNEs XXIII in pluribus allocutionibus, v. g. : ad peregrinos e Vietnam: AAS I 1 19I9) p. 380; In festo SS. Cordis I iun. 19I9:L'Oss. Rom. T iun. 19I9; Ad Act. Cath. Ital. : UOss. ROm. 10-11 avg. 19I9; In caeremonia Purificationis: L 'Oss. Rom. I febr. 1960; Ad Patres SS. Sacramenti: L'Oss. Rom. 30 iun. 1961. δ' Doctrina in hoc fundatur quod Christus pro omnibus hominibus
mortUUS est, Sicque eos obiective redemit, et missione Spiritus sui omnes ad Regnum suum vocat et dirigit. Omnis autem gratia, UbicUmque concindatur, indolem quamdam communitariam induit et ad Ecclesiam respicit. Cf. S. THOMAS, Summa Theol. III, q. 8, a. I, ad 1: si Illi qui sunt infide-leS, etsi actu non sint de Ecclesia, sunt tamen in potentia. Quae quidem potentia in duobus sundatur: primo quidem et principaliter in virtute Christi quae est suffciens ad salutem totius humani generis; secundario, in arbitrii libertate D. δ' Eph. 2, 11 - 13, Paulus distinguit inter Gentiles, quos Ionge a Christo fuisse dicit, et Iudaeos, qui prope Ei fuerunt, ut illustrat Rom. 9,
223쪽
19J q-I. Nunc autem in Christi sanguine utrique unum facta sunt. Non-christiani Deum agnoscere eiusque legem in conscientia sua audire possunt Rom. 1, 19-20 et 2, 14-1 Ii. Paulus in Areopago alloquitur Athenienses qui ignoto Deo simulacrum aedificaverunt: si Quod ergo ignorantes colitis, hoc ego an ncio vobis Act. 17, 233. δ' Praeparatio evangelica est titulus libri quem EUSEBIUs CAE S. operi suo de si Demonstratione evangelica is praemisit, tamquam introductionem ad captum gentium accommodatam, 1, 1: PG 21, 27 AB. Secundum antiquos Patres, si vera religio is, aut saltem quaedam eius elementa primordialia revelationi evangelicae praeexistunt. Quae idea sub Variis formis proponitUr: 1) de seminibus veritatis, v. g. de notionibus Dei et animae, quae Ut si rationes Universales is ubique disperguntur. Ita S. IUSTINUS, 1 Apol. 44: PG 6, 39I: si Atque omnia quaecumque de immortalitate animae, vel poenis post mortem, vel caelestium rerum contemplationem, Vel similibus sententiis, tum philosophi tum poetae di Xerunt, sumpto eX prophetis argumento, et intelligere res illas potuerunt et eYposuerunt. Hinc omnibus videntur inesse veritatis semina n. Concludit autem 2 Apol. 13: col. 466: si Quaecumque igitur apud alios omnes praeclare dicta, ea nostra sunt christianorum D. Cf. celebre testimonium TERI ULLIANI, Apol. 1T: PL 1, 376 s. 4 Vultis ex animae ipsius testimonio comprobemus p QVae, licet. . . falsis diis eXancillata, cum tamen resipiscit . . . Deum nominat, hoc solo nomine, quia proprio veri Dei. Deus magnus, Deus bonus, quod Deus dederit, omnium vox est. Iudicem quoque contestatur illum: Deus videt, et Deo commendo, et Deus mihi reddet. O testimonium animae
naturaliter christianael B. ORIGENES, C. Celaum, 1, 4-I: PG 11, 661 sq. Koetschau, 1, p. I 8 S.;2ὶ de affinitate Ουγγενείαὶ inter Creatorem et creaturam. Ita 20J LACTANTIUS, Div. Inst. J, 9: PL 6, 76I sq.: si EX ipsa ratione ac prudentia intellegitur esse quaedam in homine ac Deo similitudo ... Cum religio)in hominem solum cadit, profecto testatur id assectare nos, id desiderare, id colere quod nobis familiare, quod proximum sit futurum... Cum autem sapientia, quae soli homini data est, ... apparet animam non interire neque dissolvi, sed manere in sempiternum, quia Deum, qui sempiternus est, et quaerit et diligit, ipsa cogente natura, sentiens vel unde orta Sit, vel QUO reversura . Cf. celebre effatum S. AUGUSΤINI, Cons. 1, 1: PL 32, 661: vi Fecisti nos ad te, et inquietum est cor nostrum, donec requiescat in tet n.
Ibid. 13, 8: col. 848; I) de paedagogia divina, qua misericordia Dei sese debilitati hominis accommodans, eum sine violentia, per dogmata quaedam iam cognita, ad EVangelium praeparat, praevalenter quidem per revelationem Veteris Testamenti, Ut mplicat S. GREGORIUS NAZIANZ., Orat. I 1, 2I:
ΡG 36, 160 s. Idea iam apud S. IRENAEUM occurrit, qui ad ipsam originem humanitatis considerationem reducit, Adv. Haer. III, 20, 2: PGT, 943: ed. Res te, p. 342. δ' Cf. Epist. S. C. S. Osticii ad Archiep. Boston.: DEM. 3869-J2.
224쪽
Brevis hic commentarius praesertim structuram Constitutionis patefacere intendit, et indolem ac intentionem eius manifestare. 1. Introductio. - Suscipit Sacra Synodus expositionem de Ecclesia sub titulo si Lumen Gentium is, quem titulum a Christo ad communitatem ab Eo fundatam transfert, ut appareat missionem Ecclesiae pro hominum salate esse absolute Universalem. Unificatio progressiva mundi hodierni explanationem huiusmodi de fundamentali omnium unitate in Christo urgentiorem facit. Expositio quattuor capitibus constat. Primum agit de mysterio Ecclesiae huiusque relationibus cum variis hominum categoriis. Secundum tractat de eius constitutione hierarchica et in specie de Episcopis. Tertium de Populo fideli et signatim de Laicis tractat. Quartum de via consiliorum
Iam ex inscriptione patet Ecclesiam ut obiectum fidei proponi et non tantum in sua extrinseca manifestatione describi. Caput istud in tres sectiones dividitur. Prima sectis, n. 2-4, ostendit Ecclesiam ex Deo Uno et Trino oriri, nempe eX aeterni Patris consilio, missione Filii exsecutioni mandato, et sanctificatione Spiritus Sancti completo; sicque ostenditur doctrinam de Ecclesia in dogmate primario christianismi fundari. Secunda Sectio, n. I-6, in testimonio Scripturae et Traditionis similiter nitens, proponit varias imagines quibUS mysterium Ecclesiae revelatur, quae quidem non tantum est Populus Dei, sed ipsum Corpus Christi, necnon greX Pastoris supremi, Civitas caelestis, Sponsa novi Adami, etc. In tertia f21J Sectione, n. T-10, pressius consideratur Ecclesia sub Romano Pontifice et Episcopis ei coniunctis in terris peregrinans. Ad quam variis modis pertinent vel referuntur sive catholici, sive christiani non-catholici, sive in genere non-christiani seu omnes omnino homines. SECΤIo I 2. De aeterni Patris consilio 4. Pater omnes homines a Se creatOS, sed in peccatum lapsos, ad salutem destinavit per Filium suum incarnatum. Redemptor autem non tantUm Singulos salvat, sed eos constituit in communitatem salutis, quae totam historiam humanitatis complectitUr. I. De missione Filii J. Filius Dei, homo factus, peccatores homines redemit et ex omnibus gentibus vi novum Populum Dei o convocavit. Haec est vi Ecclesia Christi is, visibilis societatis mediis instructa, ut sit
Sacramentum Sm Sacrum sigmm Universalis et salutaris unitatis.
q. De Spiritu Ecclesiam sanctificante J. Spiritus Filii mittitur ut opus Eius compleat, intrinsecus vivificando Ecclesiam, eamque diversis mini-
225쪽
steriis et donis dirigendo et renovando, donec eam ad beatum finem perducat.
In Conclusione huius partis, connexio Ecclesiae cum SS. Trinitate verbis S. Cypriani exprimitur. SECΤ1o III. De Ecclesia ut m7stico Corpore Christi J. In prima paragrapho ostenditur quomodo Ecclesia, Populus Dei, ad sublimiorem condicionem, tamquam Corpus Christi, evehitur. Deinde evolvitur haec de Corpore Christi doctrina, secUndUm aspectum internum vitae et secundum solidaritatem di VerSorum membrorum, memoratis etiam sacramentis incorporationis. In specie describitur eminentia Christi ut Capitis huius Corporis.
Ulterius docetur Christum in Corpore suo varias ministrationeS, praesertim hierarchicas instituisse. Per eas autem Ipse triplicem Suam poteStatem salutiferam eXercet; Ipse per Spiritum suum Ecclesiam vivificat et Unit, atque Ipse credentes passionibus suis consociat et ad gloriam perducit. Ita Ecclesia est praelibatio Regni caelorum, et sicut Christus est
plenitudo Dei, sic Ecclesia est plenitudo Christi. 6. De aliis Ecclesiae imaginibusJ. Imago Corporis Christi aliis figuris scripturisticis complenda est, inter quas asseruntUr comparationes de Pastore et grege, de templo Spiritus Sancti, de Civitate caelesti, et praesertim de Sponso et sponsa, qua imagine clare exprimitur Ecclesiam cum Christo non simpliciter identificari, sed permanenter ab Eo distingui, quippe qui eam, coram Se positam et subditam, ex amore Sibi unit.
T. De Ecclesia peregrinante J. Consideratur nunc pressius Ecclesia in sUo Statu terrestri, et asseritur Corpus Christi et Societatem visibilem in unum coalescere; qUae doctrina per analogiam cum incarnato Verbo illustratur: elementum scilicet sociale Corpori aedificando inservit. Docet sollemniter Sacra Synodus hanc Ecclesiam, quam in Symbolo confitemur, esse Ecclesiam catholicam, a Romano Pontifice et Episcopis in eius communione Fbernatam. Quae etiam in paupertate et tribulationibus Christo testimonium reddit, et pro omnibus est instrumentum salutis. Deinde describuntur huius Ecclesiae relationes tum cum propriis fidelibus, tum cum christianis seiunctis, tum cum aliis quibuscumque homini S. 8. De fidelibus catholicis J. Imprimis statuitur necessitas Ecclesiae ad salutem, comparatione facta cum baptismate. Deinde docetur quod illi tantum reapse et Sine restrictione ad Ecclesiam pertinent, qui tripleX vinculum sociale cum ea obserVant. Qui tamen sine interna sanctificatione non salvantur. Ad Ecclesiam explicite adspirant catechUmeni, quos iam ut suos amplectitur Ecclesia. Etiam alii, Ecclesiam invincibiliter ignorantes, Dei gratia internaque iustitia Salvari pos-SUnt, non sine obiectiva relatione ad Christum et Ecclesiam. Patet ita proponi quod absolute certum est, et non dirimi quaestiones
226쪽
inter theologos controVersas, puta de valore et extensione vocabuli f22Jo membri n. 9. De nexibuS Ecclesiae cum christianis non-catholicisJ. Paragraphus e onit conn iones Ecclesiae cum baptizatis, qui bona fide in alia confessione christiana vivunt. Quae vincUla ordinis sacramentalis et spiritualis merito aestimantur. Agnoscit Sacra Synodus actionem Spiritus Sancti etiam in alios, omnesque ut unitatem secundum Christi voluntatem
Sic indicatur fundamentum theologicum Oecumenismi, eg eo reSUltantis, quod christiani illi sub diversis aspectibus a Catholica separati et
10. De non-christianis ad Eccle1iam adducendis J. Quia missio Ecclesiae Universalis est, etiam de non-christianis ad Christum adducendis curat, sive Iudaei sint, sive credentes in Deum, sive Deum ignorantes; pro quibus omnibus Christus est mortuus. Bona religiosa, Ubicumque inveniantur, con Siderat Ut praeparationem evangelicam, quam perficiendam et complendam totis viribus suscipit, missionariis animum addendo Completur Vero eXpositio, rursus proposita missione universali Ecclesiae ad gentes illuminandas.
CAPUT II f23J DE CONSTITUTIONE HIERARCHICA ECCLESIAE
ET IN SPECIE: DE EPISCOPATU 11. Prooemium . Christus Dominus, ad populum Dei au
gendum et Corpus suum eXaedificandum et nutriendum, in Eccle- Sia SVa Varias mini Strationes, praesertim stabiles, instituit scf. 1 Cor. 12, I; Eph. 4, 11 ff.); quae munera et ministeria ad bonum totius corporis tendunt. Quicumque e populo Dei sunt, eo ipso splena dignitate hominis christiani gaudent; qui vero ut ministri potestate pollent, fratribus suis inserviunt; cuncti autem in eUm-dem finem libere et ordinatim conspirantes, ad Salutem perducUntur. Ipse Dominus Iesus Ecclesiam suam, variis charismatibus ditatam, SUper PetrUm rupem ac super Apostolos fundavit. 1o Haec Sacrosancta Synodus, Concilii Vaticani Primi vestigia
premens, Sollemniter cum eo docet Iesum Christum Pastorem aeternum sanctam aedificasse Ecclesiam, missis Apostolis sicut Ipse missus erat a Patre Io. 20, 21), qUorUm Successores in Ecclesia si1a pastores et doctores usqUe ad consummationem saeculi 15 esse voluit. Ut vero Episcopatus ipse unus et indivisus esset, beatum Petrum ceteris Apostolis praeponens, in ipso instituit per-
227쪽
83J petuum unitatis fidei et communionis principium ac visibile sundamentum.' Quam doctrinam de institutione, perpetuitate, vi acro ratione sacri apostolici primatus, necnon de Romani Pontificis infallibili magisterio, suam facit eamque cunctis fidelibus credendam rursus proponit, et in eodem incepto pergens, doctrinam de Episcopis, sUccessoribus Apostolorum, qui cum successore Petri, Christi Vicario,' coryphaeo' et capite suo, ac totius Ecclesiae 25 capite, domUm Dei Viventis regunt, coram omnibus profiteri et declarari constituit. 12. De Institutione duodecim Apostolorum . DominUS IesUs, precibus ad Patrem fusis. vocans ad Se quos Voluit, DUO- decim elegit, ut essent cum Illo et ut mitteret eos praedicare 30 niantium evangelicum cf. Mc. 3, 13 - 19; Mi. 10); QUOS et apostolos nominavit cf. I c. 6, 133, et ad instar instituit cuiusdam 24J collegii, cui ex iisdem electum Petrum praefecit. Eos imprimis ad filios Israel, deinde ad omnes gentes misit, Ut suae poteStatiS summi Prophetae, Sacerdotis et Pastoris participes facti, omneSpopulos Christi discipulos constituerent, eosque sanctificarent et 3 regerent scf. Mi. 28, 16-20; Mc. 16, 1 I; I c. 24, 4I-48; Io.20 21), sicque Ecclesiam diffunderent, eamque sub tutela ipsius Domini ministrando gubernarent, omnibus diebus Us Ue ad con- fiammationem saeculi sMi. 28, 20). Apostoli praedicando fidem, resurrectione Christi firmatam 10 et operante Spiritu Sancto ab audientibus acceptatam, Ecclesiam eXstriaUnt Universalem, aedificatam super Petrum s cf. Mi. 16, 18) fidelibus omnibus vi superaedificatis super fundamentum ApostolorUm et Prophetarum, ipso summo angulari lapide Christo
13 13. De Episcopis successoribus Apostolorum . Quia ministerium illud sanctissimum a Domino Iesu Apostolis concreditum
est pro Ecclesia usque ad finem saeculi duratura, morte eorUm temporali non erat terminandum. Quapropter, Ecclesiae ConsU-lere debuerunt etiam per successores, eadem diUina DoteState,
ad non quidem eam landandi sed sustentandi et pascendi praeditos.' Ministerium enim Apostolorum fidem salutarem praedicandi supponit missionem divinam scf. Rom. 10, 13 - 18; Io. 20, 21)annuntiandi laetum nuntium et manifestandi mysterium Christi eis pro omnibus gentibus revelatum scfr. Eph. I, I; Col. 1, 26),25 Ut Evangelium continenter et in omne tempus sit in Ecclesia totius vitae principiUm.
228쪽
Quapropter Apostoli de instituendis successoribus curam faΑJegerUnt, ei S Ue commendarUnt ut attenderent seipsis et Universo
gregi, in quo eos Spiritus Sanctus posuit episcopos regere Ecclesiam Dei cf. Act. 20, 28).' Qui docere, sanctificare et regere 30 plebem Dei debent cum gratia eis divinitus collata cf. 1 Tim. 4. 14; 2 Tim. 1, 6), ut fidelium patres et paStores gregUm SUO-rum, memoreS Semper moniti sancti Petri: vi Pascite qui in vobis est gregem Dei, proVidentes non coacte sed spontanee secundum Deum, ... neque ut dominantes in cleris, sed forma facti gregis 35 ex animo is 1 Pt. I, 2-q). Apostoli igitur ab ipso Domino instructi et accepti S mandati S, constituerunt Episcopos eorum qui credituri erant, et ordinem SucceSSionis eorum, pro doctrinae, sacri cultUS et gubernationis ministerio. Sicut autem permanet potestas a Domino singulariter Petro 0Ut primo Apostolorum et duci collegii concessa et successoribus f βJeiuS tranSmisSa, ita servatur potestas totius Collegii Apostolici Ecclesiam pascendi, a corpore sacrato EpiScoporum eXercenda.
Proinde declaramus et docemus Episcopos ex divina institutione fideles edocere et pascere, quos qui audit Christum audit, qui βvero spernit, Christum spernit et Eum qui Christum misit cf. I c. 10, 16-l T).'l4. De Episcopatu ut sacramento . Dominus IeSUS, paStor
et episcopus animarum nostrarum si Pt. 2, 2I), poteStatem authentice docendi et gubernandi in Ecclesia ita instituit, ut arcto 10 vinculo coniungeretur potestati sanctificandi quae in sacramento ordinis confertur.'' Ita episcopalis consecratio, procul dubio, ad sacramentUm ordinis pertinet, atque praecellentem gradum confert sacerdotii, qui nimirum et Voce sanctorum Patrum et litur-gica Ecclesiae consuetudine summum sacerdotium, sacri mini- 15 sterii summa nuncupatur.'' Imo, quia ex traditione, quae praesertim liturgicis ritibus '' et Ecclesiae tum Orientis tum occidentis usu declaratur,'' perspicuum est manuum impositione et Verbis consecrationis episcopalis gratiam Spiritus Sancti conferri, dubitare nemo debet EpiscopatUm esse vere et proprie gra- 20 tam supremum sacramenti Ordinis.'' Praeterea Episcopus ordinatUS ita charactere Sacramentali ornatUr, ut nUmquam SimpleXSacerdos vel laicus rursus fieri possit. Proinde Sacra Synodus declarat Episcopos, etiam vi sacramenti superiores esse presbyteri Squos ad Sacerdotale munus participandum Vocant. δ5
In Episcopis quibus presbyteri assistunt Christus Dominus
229쪽
ab J singulariter Ecclesiae suae vivificandae praesens est, ut imprimiSper eorUm eximium servitium verbum fidei et sacramenta fidei continuo Ecclesiae administret, eorum paterno munere' nova 30 membra Corpori mystico regeneratione spirituali incorporet,
eorum denique sapientia et prudentia populum Novi Testamenti in sua ad aeternam beatitudinem peregrinatione dirigat et ordinet. Hi pastores, ad pascendum dominicum gregem electi, non sunt nisi ministri Christi et dispensatores mysteriorum Dei si Cor. 35 4, 1), quibUS concreditum est ministerium sacerdotale verbi et
testificatio Evangelii gratiae Dei scf. Rom. 1I, 16; Act. 20, 2q), atque ministratio Spiritus in iustitia et gloria cf. 2 Cor. I, 8-9).1 I. De Presb'teris et Diaconis . Hierarchia, divina ordinatione institiata, constat ex Episcopis, Presbyteris et Ministris.' f 6J Episcopi autem presbyteros in suae societatis operis adiumentUmordinant, in quos gratiam de suae paternae plenitudinis abundantia transfundunt,'' ut, illis adiutricem operam navantibus Veritatem et gratiam super omnes fideles dispergant. Hi, licet pontifi-5 catus apicem non habeant, tamen sacramento recepto Veri sunt
sacerdotes '' secundae dignitatis,'' providi cooperatores ordinis episcopalis.'' In sacrificio Missae offerendo et sacramentis administrandis et ipsi in persona Christi agunt, fideles ad iugem orationem exhortantur et dirigunt, eosque multiformi praedicatione 10 verbi Dei instruunt et ad communicandum sacrificium Christi et Ecclesiae in persecta oboedientia fidei et amoris perducunt. Cura
aUtem animorum actu exercenda eis a Romano Pontifice vel ab Episcopo competente assignatur, cUius in pascendo grege eique inserviendo ViceS amni. 15 Circa Episcopum, coetum coaptatum et Concordem constituentes,'' agnoscant presbyteri cuncti, etiam religiosi, quot et quanta bona sibi ex hac intima coniunctione obveniant. Per Episcopum enim missionem ab ipso Christo accipiunt, fidenti et magno animo adimplendam, secundum quamdam impulsionem apostolicam, Se 20 ad salutem totius mundi protendentem. Episcopi denique mUnus participantes, eXigentiam Simul et promissionem perfectae
caritatis erga gregem commissum, et incitamentum ad omnimodam adipiscendam sanctitatem recipiunt.'' In mysterii Domini celebratione, agnoscendo quod agunt et imitando quod tractant, Z5 per Christum seipsos discunt offerre; et confratribus suis, in Vita spirituali, pastorali, vel in ipsis quotidianis curis, fraternum
scientiae et operis praebere mXilium.
230쪽
235Gradu inferiore in ministerio hierarchico; Episcopo et Pre- f 6Jsbyteris adsistunt Diaconi '' qui sacrificii celebrationi inserviunt,
ministri extraordinarii sollemnis baptismi et sacrae communioni S 30 exsistunt, et Varia officia publicae caritatis, praedicationis et administrationiS eXercere pOSsunt, prout eis a competenti auctoritate assignata fuerint.' Licet hodie in Ecclesia diaconatus ut plurimum habeatur solummodo tamquam gradus, quo ad sacerdotium ascenditur, haec disciplina tamen non semper viguit nec hodie a ubique viget. Imo diaconatus in futUro tamquam propriUS ac permanens gradUS hierarchiae eXerceri poterit, ubi Ecclesia id pro neceSSitate CUrae animarUm, aut in certis regionibus aut in omni-bUS, CXpedire censuerit. QUO in casu ad praepositos Ecclesiae spectat decernere Utrum tales diaconi sacra caelibatus lege ad- AEQ
16. De Collegio Episcopali eiusque Capite . Sicut in Evangelio, Statuente Domino, sanctus Petrus et alii Apostoli unum collegium apostolicum constituunt, eadem ratione SUCCOSSOr Petri, Romanus Pontifex, et Episcopi, succeSSOres ApoStolorum, inter Se coniunguntur. Iam perantiquus usus indolem collegialem sacri Episcopatus innuit ubi novum electum a tribus saltem Episcopis ad summi sacerdotii ministerium elevandum esse statuit,'' et communionem inter Ecclesias ope Episcoporiam eniXe commendat. Collegium autem seu corpus Episcoporum auctoritatem non habet, nisi simul cum Pontifice Romano, successore Petri, Ut capite eius intelligatur.'' Romanus Pontifex habet in Ecclesia per se plenam et Univer- Salem potestatem; collegium Episcoporum autem, quod collegio Apostolorum in magisterio et regimine pastorali succedit, imo in QVo corpus apostoliciam continuo perseverat, Una cum Capite suo Romano Pontifice, et numquam sine hoc capite, indivisum Subiectum plenae et supremae potestatis in universam Ecclesiam creditur. Dominus enim Petrum ut petram seu rupem Ecclesiae
posuit scf. Mi. 16, 18), eUmque Pastorem totius SVi gregis Constituit cf. Io. 21, 16 ss.): tum Petro autem tum Duodecim simul Apostolis ligandi atque solvendi potestatem tribuit sc . Mi. 16, 18 et 18 18). ' Collegium hoc ex multis compositum varietatem Populi Dei, collegium vero sub uno capite collectUm Unitatem gregis Christi repraesentat. In Collegio illo, Episcopi primatum et principatum Capitis sui fideliter observantes, sub eius suprema auctoritate propria potestate in bonum fidelium suorum, imo