장음표시 사용
231쪽
totius Ecclesiae funguntur, Spiritu Sancto organicam structuram eiusque concordiam continenter roborante. ' Suprema in universam Ecclesiam potestas, qua istud Collegium pollet, sollemni et
extraordinario modo in Concilio Oecumenico exercetur. y Romani Pontificis praerogativa est Concilia Oecumenica convocare, iisdem praesidere et eadem confirmare; nec Concilium OecumenicUm UmqUam datur, quod a successore Petri non sit ut tale confirmatum vel saltem receptum. Eadem potestas collegialis Una cum Papa eXerceri potest ab Episcopis in orbe terrarum degentibus, dummodo Caput collegii eos ad actionem collegialem invitet, vel saltem Episcoporum dispersorum unitam actionem approbet vel libere recipiat, ita ut verus actus collegialis effi
17. De relationibus Episcoporum in Collegio . Collegialis
unio etiam in mutuis rationibus singulorum Episcoporum cum particularibus Ecclesiis Ecclesiaque universali apparet. Sicut RomanUs Pontifex, ut successor Petri, est unitatis tum Episcoporum tum multitudinis principium ac visibile sundamentum,' ita Episcopi singuli principium et centrum sunt unitatis in suis Ecclesiis particularibus,' ad imaginem Ecclesiae universalis formatis, in quibus et ex quibus una et unica Ecclesia catholica eXsistit. 'Qua de causa singuli Episcopi suam Ecclesiam, omneS autem simul cum Papa totam Ecclesiam repraesentant in vinculo paciS
cf. Eph. 4, 3) et amoris.' Quando Episcopus particulari Ecclesiae praeficitur, regimen SUUm pastorale proprie dictum nonnisi super portionem populi
sibi commissam, non super alias Ecclesias neque super Ecclesiam universalem extendit. Sed ut membrum collegii, pro universa Ecclesia ea sollicitudine ex ossicio tenetur, quae, licet actus iuri S- dictionis non sit, summopere tamen confert ad Ecclesiae universalis emolumentum. ' Debent enim omnes Episcopi promovere et tueri unitatem fidei et disciplinae cunctae Ecclesiae communem, fideles edocere ad amorem totius Corporis mystici Christi, praeSertim membrorum paUperum, dolentium et eorum qui persecutionem pati UntUr propter iustitiam scf. Mi. I, 10), tandem
promovere omnem actuositatem quae toti Ecclesiae communis
est, praesertim ut fides incrementum capiat et HX plenae veritatis omnibus hominibus oriatur. Ceterum hoc sanctum est quod, bene regendo propriam Ecclesiam ut partem Ecclesiae universalis, ess-
232쪽
237caciter conserunt ad bonum totius mystici Corporis, quod, ut f 3J dicit S. Basilius, ' etiam est corpus Ecclesiarum. 'Cura Christi Evangelium annuntiandi ubique terrarum ad corpUS PaStorUm pertinet, quibus omnibus in commune Christus mandatum dedit imponendo commune ossicium,' ut iam Papa 30
Coelestinus Patribus Ephesini Concilii commendavit. ' Unde li-qUet, etiam Si SUprema ordinatio operis missionum ad Romanum Pontificem pertinet, omnes tamen EpiscopOS, QVanmm eorum perfunctio muneris sinit, in laborum societatem cum eo venire,
eique adesse debere. ' Missionibus auxilia spiritualia, humana et 35 materialia, tam per se directe, quam suscitando fidelium ardentem cooperationem, suppeditare omnibus viribus debent. Episcopi denique, in universali caritatis societate, fraternum adiutorium aliis et praesertim tum egentioribus tum finitimis Ecclesiis, secUndum Venerandum antiquitatis exemplum, libenter Ad praebeant. Ut collegialis ille affectus ad concretam applicationem perducatur, Coetus Episcopales multiplicem atque fecundam f29Jopem conferre poSSUnt.18. De Episcoporum ministeriis . Episcopi, mediantibus
Apostolis, a Domino, cui omnis potestas in caelo et in terra data est, mi SSionem accipiunt docendi omnes gentes et praedicandi 5 Evangelium omni creaturae, Ut homines universi, per fidem, baptismum et impletionem mandatorum salutem conSequantur cf.
Mi. 28, 18-20; Mc. 16, 1I- 16). Quam missionem Spiritus, qui replevit orbem terrarum et misit Apostolos ut prophetarent gentibus et populis et regibus scf. Act. 1, 8; Apoc. 10, 113, die Pen- id tecostes dispertitis linguis igneis significavit. Munus autem illud quod Dominus pastoribus popUli sui commisit, Verum CSt SerVitium seu di akonia apostolica cf. Act. 1, 2I) quae in sacris Litteris significanter vi ministerium is nuncupatur cf. Rom. 11, II; Act. 1, 17; 21, 19; 1 Tim. 1, 12). Episcoporum autem missio Isfieri potest per legitimas consuetudines, a suprema et Uni VerSali potestate Ecclesiae non revocatas, vel per leges ab eadem auctoritate latas aut agnitas, Vel directo per ipsum Successorem Petri quo renuente, Episcopi in ossicium assumi nequeunt.'
19. De Episcoporum munere docendi . Episcopi sunt prae- ὸ0 dicatores fidei, qui novos discipulos ad Christum adducunt, et doctores authentici seu vera auctoritate nomine Christi praediti, qui, commisso populo fidem credendam et moribus appli-
233쪽
89J candam praedicant, sub lumine Spiritus Sancti illustrant, ex the-25 sauro Revelationis nova et vetera proferentes cf. Mi. 13, I 2ὶ, eam fructificare faciunt erroresque gregi suo impendentes Vigilanter arcent. Fideles in Episcopi sententiam ex ore Christi prolatam ConcUrrere, eique ut chordae citharae cohaerere debent.
Imo, licet singuli praesules infallibilitatis praerogativa non pol 30 leant, quando tamen, etiam per orbem dispersi, sed collegialemneXUm SerVantes, alathentice docentes una cum Romano Pontifice ut testes fidei in revelata fide tradenda in unam sententiam conveniunt, doctrinam Christi infallibili oraculo enunciant.' Quod adhuc manifestius habetur, quando in Concilio Oecume-33 nico adunati, Una cum Romano Pontifice, sunt pro universa Ecclesia fidei et morum doctores et iudices, quorum definitiones ab omnibus sincero animo accipi debent. In definitionibus suis Concilium ea infallibilitate pollet qua Divinus Redemptor Ecclesiam suam in definiendo doctrinam de fide et moribus instruc-40 tam esse voluit. ' Qua ipse quoque per se gaudet Romanus 30J Pontifex, Collegii Episcoporum caput, quando, Ut SupremUS pastor et doctor, qui fratres suos in fide confirmat s cf. Lc. 22, 32), doctrinam de fide vel moribus definitivo actu proclamat. - Iam- vero Concilium Vaticanum I iure statuit Romani Pontificis defi-
ita ut ab eius iudicio ad aliud iudicium appellare numqUam Omnino liceat. Quando enim Romanus Pontifex aliquam Veritatem de fide definit, non ut persona privata Sententiam proponit, Sed doctrinam fidei catholicae, divinitus Ecclesiae commiSSam, tam- 10 quam Doctor et Pastor Ecclesiae universalis exponit vel tuetur. 'Idem facit corpus Episcoporum quando Supremum magi Sterium
cum eo eXercet. CVm autem sive Romanus Pontifex sive Concilium sententiam definiunt, eam proferunt secundum ipsam ReVelationem, cui omnes conformari tenentur et qUae Scripta Vel tra-13 dita per legitimam Episcoporum successionem et imprimis ipsius Romani Pontificis cura integre transmittitiar, atqUe praelucente Spiritu veritatis in Ecclesia sancte servatur et fideliter eXponitur. ' Ad quam rite indagandam et apte enunciandam, Episcopi et Romanus PontifeX, pro ossicio suo et rei gravitate, per media 16 apta, adhibito etiam consilio theologorum et eXegetarum sedulo applicant; novam vero revelationem publicam tamquam ad divinum fidei depositum pertinentem non accipiunt. Romani Pontificis authentico magisterio, etiam CVm non eX cathedra loquitur, religiosum voluntatis et intellectus obsequium
234쪽
praestandUm eSt, qUO nempe magi SteriUm eius SupremUm reverenter agnOScatUr, et sententiae ab eo propositae sincere adhaereatur, idqUe iUXta mentem et voluntatem manifestatam ipsius,
quae se prodit praecipue Vel eX indole documentorum, vel ex frequenti propositione doctrinae, vel ex dicendi ratione. 20. De Episcoporum munere sanctificandi . Episcopus est
SVmmUS SacerdOS et si Oeconomus gratiae supremi sacerdotii is,
praesertim in Eucharistia, quam ipse offert vel offerre facit, et qua continuo vivit et crescit Ecclesia. ' Episcopis officium competit cultum christianae religionis Divinae Maiestati celebrandi et administrandi secundum praecepta Domini et generales Ecclesiae leges, eorum particulari iudicio ulterius legitime determinatas. Ipsi sunt ministri sacrae ordinationis et ministri ordinarii Confirmationis. Populos suos, ut in liturgia et praesertim in Sacro Missae sacrificio, partes suas fide et reverentia impleant, eX- hortantur et instruunt. Eis, praeter sanctificans ministerium verbi sacramenta praebent, Orum omnium distributionem regularem et fructuosam sua auctoritate ordinant et confirmant. '21. De Episcoporum munere regendi . Etiam regimen Episcoporum ad fideles sanctificandos inservit. Ipsi Ecclesias sibi commissas ut vicarii et legati Christi regunt, ' non tantum consiliis, Suasionibus, eXemplis, Sed Vera Sacra poteState, qua tamen nonnisi ad gregem suum aedificandum uti debent, memores quod qui maior est fiat sicut minor et qui praecesSor eSt Sicut ministrator cf. Lc. 22, 26). Haec potestas qua, nomine ChriSti, perSO-naliter fUnguntur, est propria, ordinaria et immediata, licet a Supremo Ecclesiae regimine eXercitium eiusdem ultimatim regatur et certis limitibus, intuitu utilitatis Ecclesiae vel fidelium, circumscribi possit. Ipsis munus pastorale et habitualis et cotidiana cUra OVium Suarum plene committitur, si neque vicarii Romanorum Pontificum putandi stant, quia potestatem gerunt sibi propriam verissimeqUe popUlorum qUos regunt, antistites dicuntur v. ' Eorum itaque potestas a suprema et Universali potestate non eliditur, sed e contra, ut docuit Concilium Vaticanum I, asseritur, roboratur et vindicatur, ' dum Spiritus Sanctus constitutionem Ecclesiae a Deo determinatam tam pro primatu quam pro episcopatu, sectandum doctrinam Revelationis servandam indefectibiliter sustinebit. 'Episcopus qui Sacrum ius et coram Domino ossicium habet
235쪽
31J praescribendi et administrandi, imo, ubi Opus eSt, eX amore 23 Coercendi, ante ΟCUlos teneat exemplum Boni Pastoris, qui venit non ministrari sed ministrare cf. Mi. 20, 23) et animam suam pro animis ponere cf. Io. 10, 11). Assumptus ex hominibus et circumdatus infirmitate, condolere potest iis qui ignorant et errant cf. Hebr. I, 1) et subditos, qui vere eius filii sunt, audire non
30 abnuat, quos ad alacriter secum cooperantam eXhortatur. Pro animabus eorum rationem redditurus Deo cf. Hebr. 1 I, 1 T) oratione, praedicatione et caritate curam habeat tum eorumdem,
tum etiam illorum qui inter populum suum degentes de uno ovili nondum SUnt, qUos in Domino commendatos sibi habeat. ' Ut 35 Paulus Apostolus sapientibus et insipientibus debitor est, et promptus sit Omnibus evangelizare cf. Rom. 1, 14), fidelesque suos ad operositatem apostolicam et missionalem universalem exhortari. Fideles autem Episcopo adhaerere debent sicut Ecclesia Iesu Christo, et sicut Iesus Christus Patri, Ut omnia per
' Cf. CONC. VAT. I, Sessio IV, Const. dogm. Pastor Aeternus: DEm. 1821. y Titulus Christi Vicinius inde ab initio saeculi III apud Patres latinos praesertim de Episcopis adhibetur; inde autem a S. Ambrosio, vel saltem inde a Synodo Romana, anno 49I, de Romano Pontifice, qui tamen usque ad saeculum XI praevalenter Vicarius Petri appellatur. Titulus Christi Vicarius pro Romano Pontifice praecipue inde a S. Bernardo divulgatur et officialiter adhibetur in CONC. FLOR., Decr. pro Graecis: D Z. 694, et CONC. VΑΤ. I: DENZ. 1826: si verus Christi Vicarius h. Perseverat tamen etiam applicatio tituli ad Episcopos: cf. infra sub nota I9; cf. M. MACCARRONE, Uicarius Christi. Storia dei litoto papa Ie, Lateranum, N. S. 18, Romae, 19I2. in Titulus Coryphaeus in liturgia byzantina, Menologio 29 iunii, adhibetur de Petro et Paulo, quos etiam liturgia occidentalis arcte coniungit. Cr. N. EDELBY, Liturgicon. Misses byzantin a Pusage des fideles, B muth, 1960, p. 889. Titulus aliquando etiam S. Ioanni tribuitur. 4 O Coryphaeus is sine addito passim de Petro intelligitur.' Electio Apostolorum maxima sollemnitate induitur: Iesus in monte, postquam pernoctaVit in oratione Dei I c. 6, 12), Vocavit ad se quos voluit Ipse in. I, 13). Electio illa est institutio et quidem collegialis, ut patet ex Mc. I, 14 et 16: εποίησεν δῶδεκα ... καὶ εποίησεν τους δωδεκα. Titulus vi Apostolorum is quem recipiunt I c. 6, 13ὶ missionem specialem et stabilem indicat. Mi. distinguit eorum primam missionem in tota Galilaea, et missionem ad omnes gentes 28, 18-20). Apparent ut
236쪽
ab aliis discipulis distincti et auctoritate praesertim docendi praediti s Act. f32J2; 423, 4 doctrina Apostolorum η; cf. ibid. 1 I, 23; quorum auctoritas a Paulo ut regula fidei proponitur 1 Cor. 1 I, 11).' Petrus et Duodecim eamdem habent fidem et missionem auctoritativam, qua Ecclesia fundatur. Apoc. 21, 14 ostendit nomina Duodecim Apostolorum inscripta in fundamentis Ecclesiae, quae simul est terrestriSet descendens de caelo, eschatologica et messianica, omnibus gentibus aperta. Eph. 2, 20, si Apostoli is sunt magni Apostoli, ut patet ex comparatione cum Apoc. 21, 14 et cum munere Duodecim in maioribus epistulis Pauli, qui se pleno iure cUm eis connumerat, 1 Cor. II, 11; Gal. 1, 1T; Rom. 10, 14-1 I. si Prophetae is vero sunt vel prophetae Veteris aut Novi Testamenti, Vel ipsi Apostoli in quantum mysterium Dei reVelant. Fundamentum autem Ultimum est ipse Christus.' CONC. TRID., Sess. XXIII, Doctr. De sacramento OrdiniS, C. 4:DENY. 960: vi Episcoporum, qui in ApoStolomm locum SUCCeSSerunt. . . D. C C. VAT. I, Sess. IV, Const. Dogm. I De Ecclesia Christi, c. I: DENZ. 1828: si Episcopi, qui, positi a Spiritu Sancto, in Apostolorum lo
LEO XIII, Liti. Encycl. Satis cognitum, 29 iun. 1896. ASS 28 189I-1896) p. 732: 4 Quo modo Petri auctoritatem in Romano Pontifice perpetuam permanere neceSSe est, sic Episcopi, quod succedunt Apostolis, f33Jhorum potestatem ordinariam hereditate capiUnt... o
PIUS XII, Liti Encycl. Mystici Corporis, 29 iun. 194I: AAS II 194Iὶ p. 209: 4 Ac praeterea triplicem potestatem Apostolis eorumque
succeSsoribUS impertiit ... D, et p. 212: si Quapropter ut Apostolorum ex divina institutione successores, a pomio Venerandi Sunt ... D
CONC. PROV. COLONIEN., 1860: MΑNs1 48, 106: si Itaque inde a suo primordio Ecclesia universa Episcopos ' Apostolis vicaria ordinatione succedere ' f S. CYPR., Epist. 69, ed. BAL ., p. 122J, ' habere successionem ab Apostolis, et cum Episcopatus successione charisma veritatis certum ' O S. IREN., Adv. haer. , lib. IV, cap. 26, al. 4b, ed. MIGNE
10II cJ, Dei loco praesidere S. I ., Epist. ad Magn., n. 6: PG I, 667 AJ credidit h; CONC. PROV. QUEBECEN. III, 1863: MANsI 48, 411: si Episcopos
enim esse principes Ecclesiae, Apostolorum successores, ipsiusmet Christi legatos, passim et aperte docent f Sancti Patres Doctoresque J h; CONC. PROV. COLOCEN., 1863: MANSI 48, I 19: si Episcopos Apo- Stolorum Successores esse legitimos non ambigit, qui eorum in Ecclesia seriem ab Ascensione Christi Spiritu Sancto duce continuam noVit... Episcopos qui in Apostolorum locUm SUCCESSerunt ... D CONC. PLEN. BALΤIMOREN. II, 1866: MANSI 48, 912: si Episcopi
y Textus, de quo exegetice disputari potest, sumitur quia in documentis Ecclesiae saepe saepius adhibetUr, cf. CONC. TRID., Sess. XXIII, Doctr. De Sacramento Ordinis, C. 4:DENE. 960;
237쪽
33J CONC. VAT. I, Sess. IV, Const. Dogm. I de Ecclesia Christi, c. I DENT. 1828; CONC. PROV. COLONIEN., 1860: MΑΝsI 48, 106; CONC. PROV. COLOCEN , 1863: MANSI q8, I 19; CONC. PLEN. BALΤΙMOREN. ΙΙ, 1866: M SI 48, 912;CONC. PROV. RAVENNAΤEN., 18II: MANSI 47, 201; CONC. PROV. VIENNEN., 18I8: MANSI 47, 782. ' Idea de transmittendo munere docendi apparet 2 Tim. 2, 2: si Quae aUdisti a me per multos testes, haec commenda fidelibus hominibus, qui idonei erunt et alios docere h. Verba in Constitutione adhibita alludunt ad celebres textus CLEM. ROM. Ad Cor. 42, 2-4: FUNC, Patres Apost. I, p. 1I2: vi Christus igitur a Deo, et Apostoli a Christo; et factum est
utrum e ordinatim ex voluntate Dei. Itaque acceptis mandatis et per resurrectionem Domini nostri Iesu Christi plena certitudine imbuti Dei everbo confirmati, cum certa Spiritus Sancti fiducia egressi sunt adnuntiantes Regni Dei adventum. Per regiones igitur et urbes verbum praedicantes, primitias earUm spiritu cum probassent, constituerunt Episcopos et diaconos eorum qui credituri erant n; ibid. 44, 1-2: FUNΚ, I, p. 154: si Apostoli quoque nostri per Iesum Christum Dominum nostrum cognoVerunt contentionem de nomine episcopatus oborituram; ob eam ergo caUSam, perfecta praescientia praediti, constituerunt praedictos ac deinceps ordi-
34J nationem dederunt, ut cum illi decessissent, ministerium eorum alii viri probati exciperent h. Notum est S. Clementem titulis si episcopi is et vi presbyteri is fere indisserenter uti, ut facit etiam Novum Testamentum. Clare tamen loquitur de successoribus Apostolorum, quibus attribuit munUS praedicandi, 42, 3-4, liturgiam et donorum oblationem, 44, 3-4, et in genere potestatem regendi IJ, 1-2: FUNΚ, p. 172.
col. 848 A: vi Traditionem itaque Apostolorum in toto mundo manifestatam, in omni Ecclesia adest respicere omnibus qui vera velint videre: et habemus annumerare eos qui ab Apostolis instituti sunt Episcopi, et suc- COSSOIOS eorUm USque ad nos D. Cf. TERΤ., Praescr. Haer. 20, 2-4: CSEL
rum Apostolorum successiones, ac temporum seriem quae a Servatore nostro ad nos usque effuxerunt scribere instituerim. . . D. Cf. AUGUSΤINUS,
teri catholicorum ex universo orbe, pro Laicorum Apostolatu, I Oct. 19IT:
Quod consecratio episcopalis, cum munere sanctificationis, munera quoque magisterii et regiminis tribuere intendit, patet i. a. ex Sequentibus documentis Ex Sacramentario Leoniano: C. MoΗLBERG, Sacramentarium Ueronense, Romae, 19I6, pp. 119-120: si Comple in sacerdotibus tuis mysterii
238쪽
tui summam, et ornamentis totius glorificationis instructos caelestis un- 34Jguenti suore sanctifica ... Tribuas eis cathedram episcopalem ad regendam Ecclesiam tuam et plebem Universam. Sis eis auctoritas, sis eis potestas, sis eis firmitas n; Ex ritu Coptico: J. M. HANS SENS, 4 Les Oraisons sacramentelles des ordinations orientales se, in: Or. Christ. Per. 18 19I23 pp. 314-316: si Daigitur hanc eandem gratiam super servum tuum N. , quem elegisti in
Ex ritu Chaldaico: J. L. ASSEMANI, Cod. Lit. Ecclesiae Universae, VI, Romae, 1766 Parisiis, 1902), pp. 66-68: si Tu, Domine, etiamnunc illumina faciem tuam super hunc servum tuum et elige eum electione sancta per Spiritus Sancti unctionem, Ut sit tibi sacerdos perfectus ... Da illi. . . ut sit lumen iis qui in tenebris sedent, et correptor insipientium et doctor puerorum D Ex ritu Antiocheno: Pontificale iuxta ritum E I. Syr. Occid., i. e. Antioch. Trad J. VOSTE, Romae, 1941: vi I U mitte super servum tuum hunc Spiritum Sanctum et spiritualem, ad hoc ut pascat et visitet Ecclesiam suam quae Concredita est ei; Ut ordinet sacerdotes, ut Ungat diaconos, et sanctificet altaria et ecclesias, et benedicat domus ... sanet, iudicet, Salaet... et omnem potestatem sanctorUm tuorum da ei, quam dedisti Apostolis unigeniti Filii tui, ut sit princeps sacerdotum laudabilis ... n. In Codice pro Ecclesiis Orientalibus, connexio inter consecrationem et f35J potestatem Episcoporum arctior est quam in iure latino: cf. A. WUYΤs,4 Le droit des personnes dans l'Eglise orientale is, in: Nouv. Rev. Theol. 80 19I8) p. IT9. Intima connexio etiam in antiquitate latina usque ad Saec. XI, Ualde manifesta est: cf. m. BERTRAMS, si De relatione inter ossicium episcopale et primatiale is, in Per. Re MOr. Can. 1962, pp. I-29.
δῖ In omnibus documentis liturgicis, iam a primis saeculis Ecclesiae, consecratio episcopalis describitur ita ut clare appareat eius sacramentalitas; per eam enim confertur aliqua gratia Spiritus Sancti. yy Certum est saepe datam esse consecrationem episcopalem subiecto qui nondum erat sacerdos: cf. GREGOR. NAZ., Orat. 18, 33: PG II, 10271030; Io. CHRYSOSΤ., De Beato Philagonio, Hom. 6, 2: PG 48, TI 1; AUGUSTINUS, Epist. 209: PL II, 9II s.; Liber Pontificalis, ed. Duchesne, I, 209; Ordines Romani: cf. M. ANDRIEU, Les Ordines Romani du Haut MOFen-Age, III, LoUvain, 19I1, p. IT2 f., p. 608 et 610. λ' Hoc etiam apparet ex modo loquendi Romanorum Pontificum: v. g. LEO XIII, Ep. Apostolicae curae: l. c. pp. 199-200; PIUS XII, Const.
cratio episcopalis transmittit et characterem episcopalem et gratiam. λβ vi Patres h sunt Episcopi secundum CONC. PROV. REMEN., 18IT: M SI AT, I62; CONC. PROV. COLONI ., 1860: MANSI 48, 10T; CONC. PROV. CoLOCEN., 186I: MANSI 48, I20; CONC. PROV. ULTRAIECTEN., 186I: MANSI 48, 6TI. Dicuntur vi fidelium patres is, ut indicetur in EcclesiaeSSe potestatem paternam, et potestatem iuridicam spiritu pietatis mode-
239쪽
rari, qui inter fideles et Episcopos intercedere debet. Quod Episcopus sit imago Patris aeterni, pluries v. g. a S. IGNΑΤΙΟ M. docetur: Episcopus est vi typus Patris h: Trall. I, 1: FUNς, p. 244; Pater Iesu Christi est omnium episcopus: Magn. 3, 1: FUNΚ, p. 232; seu invisibilis episcopus qui per visibilem praesens est: ibid. 3, 2; cf. ibid. 6, 1: FUNΚ, p. 2Iq; cs. T. STRO1MΑ , 4 L'Eveque dans la tradition orientale is, in: I 'Episcopatet Prillae universelle Unam Sanctam, I93, Parisiis, 1962, p. 311.4 PaStores h : CONC. VΑΤ. I, Sess. IV, Const. Dogm. I de Ecclesia
Christi, c. 3: DENΣ. 1828; PIUS XII, Liti. Encycl. MFytici Corporis, i. c. p. 211; can. 334, 6 1; can. 2214, 3 2.
Τ' CoNC. TRID., Sess. XXIII, Can. 6: DENZ. 966. '' Pontificale Romanum, De Ordinatione Presbyteri. Imago desumitur ex Aaron et filiis eius, quae imago invenitur etiam in multis teXtibus liturgicis et in Patribus. Item verba in adiumentum habentur in Pontificali Romano, De Ordinatione Presbyteri: imago sumitur ex Septuaginta viris qui in adiutorium Moysis assumpti sunt, et invenitur in omnibus documentis liturgicis, iam a Traditione Apostolica Hippolyti Romani. '' INNOCENΤ1Us I, Epist. ad Decentium: PL 20, II4 f., cf. M SI I, 1029; DEM. 98: si Presbyteri, licet secundi sint sacerdotes, pontificatUS
tamen apicem non habent n. λ' Ordo consecrationis sacerdot. Praefatio: si . . . ut cUm PontificeS summos regendis populis praefecisses, ad eorum societatis et operis adiumentum sequentis ordinis viros et secundae dignitatis eligeres n.
V Ibid.: vi Sint providi cooperatores ordinis nOStri v. δ' De vi presbyterion, cf. S. I ΑΤΙUS M., Philad. 4 FUΝΚ, p. 266:
... UnUm altare, Sicut Unus Episcopus cum presbyterio et diaconis se; C
noneS ApοStolorum . can. 39: FUNK, Didascalia, p. II 6: vi Presbyteri et diaconi absque sententia Episcopi nihil peragant; ipse est populus Domini et a quo de animabus eorum ratio poscetur n; CORNELIUS Papa, ad Cypr , vi omni actu ad me perlato, placuit contrahi presbyterium n, apUd CYPR., ep. 48, 2: ed. ΗARI EL, p. 610; S. CYPRIANUS, Epist. 61, 3: ibid. ,pp. 696-69T: vi Cum Episcopo presbyteri sacerdotali honore coniuncti ... D. Ipse loquitur de vi compresbyteris v suis, Epist. 14, 4: ibid. , p. I 12; Statuta Ecclesiae antiqua: PL I6, 880: vi Ut Episcopus in ecclesia in consessu
presbyterorum sublimior sedeat h.
Episcopus igitur in collegio presbyterali princeps est, presbyteris cum eo concelebrantibus; cf. S. LEO M., Epist. 9, 2: PL Iq, 926-927. Sine Episcopo non possunt baptizare: TERΤULLIANUS, Bapt. 17, 1: PL 1, 1218; ed. REFOULE, Parisiis, 19I2, pp. 89-90, et certis diebus missae Episcopiparticipare debent: Concit. Avern. et Matisc. I: MANSI 8, 862 et 9, 9 II.
yy Presbyter, participando de munere Episcopi, est sacerdOS. VOX Q Sa cerdos D antiquitus Episcopo reservatur, licet titulus aliquando etiam presbytero in actu suo cultuati tribuatur; epocha autem carolina, appellatio Episcopis, saeptas tamen presbyteris datur. Cf. P.-M. GY, si Vocabulaire
antique D sacerdoce h, in: Eludes sur Ie Sacrement de I'Ordre Lex Orandi, 223, Parisiis, 19IT, pp. 12I-14T. In oriente, ministeria sacerdotalia, in
cultu, missione et regimine eXercita, ad dispensationem mysteriorum Dei
es. 1 Cor. 4, 1) seu ad opus deificationis pertinere dicuntur, in quo
240쪽
opere SacerdOS si Synergos dicitur. Cf. S. GREG. NAZ. Apol. II, 22: PG 36J II; 432 B: si Huic sacerdotio) scopus est, animae pennas addere, ac mundo
eam eripere Deoque dare, divinam e imaginem, aut manentem conSemare, aut periclitantem fulcire, aut dilapsam in pristinum statum revocare, Christumque per Spiritum Sanctum in pectoris domicilium admittere; atque, ut summatim dicam, eum, qui Superni agminis sit, Deum essicere, ac supernam beatitudinem ipsi comparare D. Ps-DIONYSIUS, ECH. Hier. 1, 2: PG 3, 372 C-D: si omnis qui ...depraedicatUr ordo sacer, unam habeat eamdemque in omni sacra sua functione Virtutem, ut et ipsemet sacri ordinis antistes, pro sui status, dignitatis, ordinis ratione, divinis initietur ac Deo uniatur, subditosque SUOS, pro cuiusque dignitate, affatae sibi divinitus sacrae deificationis particeps reddat h. Cf. illa quae idem auctor de ordinibus angelorum habet:
yin Consecratio presbyteratis. Exhortatio: vi Agnoscite quod agitis, imitamini quod tractatis, quatenus mortis Dominicae mysteriUm celebranteS... D.
δ' CLEM. ROM., Ad Cor. 1 I, 1: FUNΚ, p. 32: si Constituite igitur vobis episcopos et diaconos dignos Domino, viros mansuetos et argenti 37J non cupidos et Veraces et probatos; vobis enim ministrant et ipsi ministerium prophetarum et doctorum B; S. IGNATIUs M. Ad Trali. 2, 3:FUNΚ, p. 242: si Oportet autem et diaconos, qui sunt ministri mysteriorum Iesu Christi, omni modo omnibus placere; non enim ciborum et potuUm diaconi sunt, sed Ecclesiae Dei ministrin; cf. Constit. Apost. 8, 28, 4:FUΝΚ, 1, p. II 0. Durantibus prioribus saeculis, diaconi arcte cum ministerio sacerdotali Episcopi coniunguntur. Dum presbyteri circa Epi Scopum si Senatum Dei is constituunt, diaconi vi ad ministerium Episcopi is ordinantur: Cf. Κ. RAHNER et H. VORGRIMLER, Diaconia in Christo, Uber die Erneuerungdes Diahonates Quaest. Disp. 1I-163. Friburgi Brisg., 1962. Iuvat etiam textum Constitutionis considerare, in Tridentino Concilio, sessione 6 iesii 1I63, propositae circa diaconorum ossicium. Decretum illorum ministrorum ossicia in divinis mysteriis et in Ecclesiae procuratione
enumerat: baptizant et praedicant, et opera caritativa regunt. Proponitur Patribus tridentinis, ut haec omnia omni studio et pietate restituant:
CONC. NICAEN. can. 4 COnc. Oec. Decreta, ed. HERDER 1962, p. 6).y' Corpus seu Collegium Episcoporum omnes EpiScopos comprehendit, etiam Episcopum Romanum, qui in Collegio iisdem praerogativis ac Petrus in Collegio apostolico pollet. Nomen antiquissimum est ordo Episcoporum, in sensu determinati coetus illorum, qui summum gradum in hierarchia obtinent atque Collegio apostolico succedunt. Cf. TERTULLIANUS, Adv. Marc. 4, I ed. KRoYMANN, CSEL 47, p. 430, lin. 20-21:
si Ordo tamen episcoporum ad originem recensus in Ioannem stabit aucto-