장음표시 사용
411쪽
Sine missionibus Ecclesia videtur quasi crystalium describi, dum e contrario, CSt organismus sUpernatUralis maxime vitalis crescens usque si ad plenitudinem aetatis Christi h. Sacra Scriptura duas aetates Christi describit: unam corporis physici, alteram corporis mystici I c. 2, 40; Apt. 4, IIJ.
Incrementum in corpore mystico: miSSio est.2. Missio non est via unica vel motus apostolorum, eleemoSynarum, ab Ecclesia stabilita et fundata ad Ecclesiam nondum plantatam. Motus non Unicus est, nempe eX divitibus erga pauperes; α Saturis erga esurientes; eX plenis gratiae erga gratia carenteS. Missio est Communio, communicatio inter se donantes reciproca. Ecclesia non conspicienda est veluti motus dignationis et elargitionis ab habentibus erga quasi nihil habentes, sed uti communicatio donorum diversorum Vel si commUtatio D. 6 Quam dabit homo commutationem pro anima sua n Mi. 16, 26). Ecclesia ut corpus Christi mysticum est vi compactum et conn Um per omnem iuncturam subministrationis, secundum operationem in mensuram uniuscuiusque membri h Apt. 4, 16; COI. 2, 19). Ecclesia fundata vel stabilita indigens est, sed non in eodem modo ecclesiae missionariae. Ecclesia stabilita intercessoribus indiget; ecclesia missionaria sacerdotibus, scholis, operibus socialibus etc. indiget. Dominus noster de commutatione locutus est. 4 Facite vobis amicos de mammone iniquitatis, ut cum defeceritis, recipiant Vos in aeterna tabernaculan Lc. 16, 93. DUO genera paupertatis in Ecclesia sunt: paupertas Spiritualis et oecinnomica, sicut in libro Apocalypsis legimus de ecclesia Laodicea: si Dicis quod
dives sum et locupletatus et nullius egeo, et nescis quia tu es miSer et mi Serabilis et pauper et caecus et nudus Apoc. I, 1 T). Ecclesiae in partibus mundi diversis disserunt inter se in bona commutabilia. Ergo: tota Ecclesia in statu missionis est. Membra corporis physici invicem adiuvant, quia totum corpUS non crescit Sine commutatione reciproca. Eodem modo Ecclesia vivit et creScit.
14EXC. MUS P. D. HUMBERTUS TONNAEpiscopus Floridensis
Praesens schema videtur valde bonum, cuius est de rebus maximi momenti - uti sunt salus et relationes cum christianis si non catholicis is et cum si non christianis v - pro viribus tractare. Huiusmodi enim quaestiones currentia tempora maXime Spectant.
412쪽
ANIMADVERSIONES SCRIPΤΑΕ - DE ECCLESIA IN GENERE
Pariter notandus est aspectus collegialis episcoporum eorumque relationeSad Romanum Pontificem etc. Audivimus Patres plurimis verbis dicere optime quidem - de his omnibus, tantum addam unam Observationem, quia puto est alicuius momenti pastoralis. Videtur autem oportere quod gradus adhaesionis praestandae eX parte fidelium magisterio Summi Pontificis vi cum non ex cathedra loquitur is quique episcoporum decretiS conveniat, in specie tractentur. Nempe: Qualis eorum vis moralis sit Θ Ad quid et quomodo obligent λ Quaestio etenim, hodiernis temporibus maXime qUidem turbulentis, argumenta fere quotidiana consultationibus praebent. Ea quae dicuntur in pag. I 0 sub n. 2I, mihi videntur, minime sufficere, ad clarum responsum dandum laicis interrogantibus. Etiam nescio cur agitur de diaconis in hoc schemate, sed quidquid sit votum profero ut haec Sacrosancta Synodus concedat optimis viris facultates proprias diaconorum, Sed Sine Sacro ordine.
De delegatis apostolicis et nuntiis. Quae dicta sunt novissimis his diebus de delegatis et nuntiis apostolicis non possunt applicari pro omnibus regionibus mundi. Vel saltem praevia distinctione danda est sententia de utilitate aut inutilitate. Sedi Apostolicae manet iudicium ferre circa SinguloS CaSUS. Esto principium validum semper et ubique in omnibus casibus. Munus delegati apostolici non debet exerceri ab eadem persona. Et prohibendum esta iure ut delegatus apostolicus in rebus internis ad Ordinarios locorum pertinentibus non se immisceat, quia cum ordinarie sit ignarus rerum internarum, succedunt vi pasticci h ut bene dicitur italice. In nostris regionibus orientis, audeo dicere praesentiam delegati vel nuntii apostolici non dicam utilem sed necessariam esse. In Turchia quis ignorat, saepissime, ne dicam semper, iura S. Sedis, tranquillitatem valde relativam vitae christianorum, exercitium cultus, libertatem scholarum catholicarum defensa esse a delegato apostolico λ Quanta fecit delegatus apostolicus Angelus Dolci ad impediendas caedes Armenorum a turcis tempore prioris belli mun
In his regionibus orientis, scit. Turchia, Graecia, Syria, episcopi Vel patriarchae indigenae non considerantur a guberniis relativis - hic valet illud si nemo propheta in patria Sua D, e contra UnUm tantum verbum delegati apostolici ordinarie obtinet quod desiderat. In regionibus nostris, ubi sunt plures ritus catholici, non convenit ut des gatus apostolicus eligatur praelatus indigena: hoc generabit invidiam inter
413쪽
ceteros hierarchas. Est valde necessaria praesentia delegati apostolici in his regionibus: ad tuendam puritatem catholicitatis, ad protegenda iura pusillanimorum sacerdotum contra episcopos saepe duros et iniustos. Non minus utilem immo necessariam esse puto praesentiam delegati apostolici ut antistites indigenae verentes praesentiam delegati apostolici observent quae ordinata sunt in Synodis patriarchalibus nationalibus. Si cum praesentia delegati apostolici minime observant ab ipsis decreta, quid facient eo absente pSacerdotes adiutores nostri in sacro ministeris: Permulta diXerunt m .mi Patres conciliares circa iura et honores episcoporum. Eadem dici possunt circa iura quae acquirunt Sacerdotes, per impositionem manus episcopi in ritu ordinationis sacerdotalis, quae repetere mihi non licet cum sint omnibus nota. Tamen proponere audeo ut sacerdotes adprobati ab uno episcopo audiendi confessiones fidelium et praedicandi in Ecclesia, possint valide et licite exercere haec sacra ministeria Ubicumque.
414쪽
CONGREGATIO GENERALIS XXXIX2 octobris 1963
416쪽
2 octobris 1963EXC.mUS P. D. PERICLES FELICI, arch. tit. Samosatensis, Concilii secretariuS generalis: Moderatur hanc congregationem generalem em .mUS ac ro .mUS P. D. card. Iulius Dopsner, arch. MonacenSi S.
Antequam legam nomina Patrum, qui petierunt loqui circa introductionem et cap. I schematis de Ecclesia, communico omnibus Patribus bonum esse ut iam ab hac die porrigant suas petitiones loquendi circa cap. II, nempe de constitutione hierarchica Ecclesiae praesertim de episcopatu . Loqui petierunt em .mi ac rev.mi DD. cardd. Iacobus Barros Camara, arch. Fluminis Ianuarii in Brasilia, Valerianus Gracias, arch. Bombayensis in India, Bernardus Alfrinh, arch. Ultraiectensis in Hollandia; eXc .mi Ioannes Masolo, ep. Vijayapuramensis in India, Ioannes vanDodemaard, ep. Harlemensis in Hollandia, Carolus de Provencheres, arch. Aquensis in Gallia, Anastasius Granados, ep. auX. Toletanus in Hispania, Henricus Romulus Compagnone, ep. Anagninus in Italia, FranciscUS Franic, ep. Spalatensis et Macarscensis in Iugoflavia, Felix Romero, ep. Giennensis in Hispania, Aloisius M. Carti, ep. Signinus in Italia, Villelmus Brasseur, vic. ap. Montanus in Philippinis, AlfretasAncet, ep. auX. Lugdunensis in Gallia, Aemilius Guano, ep. Liburnensis in Italia. Nunc eXc .mus subsecretarius Villot leget Patribus nuntium, quem humanitatis causa et gratitudinis causa miserunt ad Patres Auditores huius Concilii.
6 Conscients de l'evenement historique qui s'accomplit par la decision G Saint-Pere d'appeter a assister au Concite en qualite d'audi-teurs des representanis qualis es du laicat, ces auditeurs se font un devotrd 'exprimer au Concile t 'emotion, la joie et la profonde gratitude des laics qu 'iis ont i 'honneur de representer, et leur volonte d'y repondre
417쪽
Archiepiscopus S. Sebastiani Fluminis Ianuarii
Em. mi ac exc. mi PatreS, Centum quinquaginta et tres episcopi brasilienses mihi commiserunt rev.mis PatribUs, viva voce necnon per secretariatum huius sacri Concilii, communicare quasdam adnotationes relate ad introductionem et ad cap. I schematis de Ecclesia, simul cum nominibus eorum qui in
totum vel cum aliqua restrictione eas adprobaverunt. Praecipuae autem emendationes - ceteriS, brevitatis causa, omissis hae Sunt.
A) Quoad introductionem. 1. In introductione expresse dicatur in hac constitutione dogmatica de Ecclesia Concilium Vaticanum II nihil omnino velle definire ut dogma fidei, nisi illud claris verbis exprimamr, Uti v. g. pag. T, lin. 11,
poSt si enUcleans is, addatur: si quin tamen declarata seu definita dogmatice res ulla intelligatur, nisi id eXpresse, Suo loco, declaretur . Ratis: Ut vitentur abusus circa verba Concilii ea adhibendo ad rem dogmatice definitam asserendam, quae talis omnino non fuit. Verba autem emendationis desumpta sunt ex can. 1323, 3 I. Adprobaverunt
2. Pag. T, lin. 1I: episcopi Brasiliae adhaerent propositioni a nonnullis episcopis ex Africa centro-occidentali propositae, ut in fine introductionis addantur verba illa de sollicitudine Ecclesiae erga omnes qui dira paupertate premuntur et qui sat laboriosam vitam ducunt. Adprobaverunt 13 I)...' Pag. 9, lin. 9, et pag. 9, tinn. 14-16: sermo fit tantum de dissu-sione vitae Christi glorificati in membra Ecclesiae et de coniunctione corporum nostrorum Corpori Christi clarificato. Quid de vita terrestri Christi, praesertim de eius passione et morte Θ Revera non tantum de vita Christi clarificati participes efficimur, sed et de vita eius patienti, nam cum Christo patientes adimplemus ea quae desunt passioni eius in aedificatione eius Corporis. Quamobrem melius videretur' pag. 9, lin. 9, omittere verbum vi glorificati is; et pag. 9, lin. 14 et sequentes,' siquidem non de solis corporibus agitur, sequenti modo reddi: si non tantum ut nos per sensibilia sacramenta Christo coningamUr, Sed etiam, etc. D.
418쪽
423 Pag. 10, lin. 19: non bene intelligitur quare in enumeratione imaginum Ecclesiae, sermo non fiat de regno Dei, quod centrum quoddam constituit Evangeliorum synopticorum, et in Vetere Testamento toties occurrit. Adprobaverunt 1 II). Pag. 12, variis lineis ' linn. 3, 4, 1I: in quaestione, ubi de membris
Ecclesiae agitur, OptaremUs Ut omittantur particulae si reapSe et simpliciter loquendo is ... et Verbum vi tantum is ... , et si Voto D ...', nam
agitur de terminologia inter theologos discussa et quae parum inSerVit ad problematis solutionem necnon ad doctrinam tutam nobis praesentandam. Adprobaverunt 1I0). Pag. 12, lin. 1I: post Verbum vi adscribendam is addatur: si ideoque magis Servitio erga alios in Christo teneri, ita ut, si cogitatione, Ver
Ratio: ut christiani recordentur obligationem quam erga alios habent, eo vel magis cum tot et tantis sint cumulati gratiis, et quidem modo omnino gratuito. Adprobaverunt 1 Ii). Pag. 13, lin. 20 loco si locupletantur is, dicatur si proh dolori orbantUr n, nam per Verbiam si locupletantur is tantummodo aliquod ditius fieri indicatur, cum autem christianismus plus videatur quam mera locupletatio. Adprobaverunt 1I2). Pag. 13, lin. 22 ' eadem ratione ducti, nobis videtur supprimendam esse propositionem: si ut sic via salutis pro eis latius sternatur h. Peristam propositionem, quae de cetero iam in praecedenti susscienter exprimitur, christianismus apparet solummodo tantum '' aliquid melius. Uti in schemate habetur, non satis evidens fit status si anormalis is paganorUm in era messianica. Adprobaverunt III 3. Insuper episcopi Brasiliae adhaerent propositioni ab episcopis re
gionis Galliae occidentalis, ad pag. 8, lin. 30, ubi fit mentio de die
Ratio: magnum eius momentum in historia Ecclesiae. Adprobaverunt 1 II). Alias animadversiones minoris momenti secretariatui tradam. Dixi.
In textu scripto tradito: in Animadversiones minoris momenti: pag. T, lin. 6: dicatur vi signum visibile et instrumentum μ. Ratio: character sacramentalis eStquoque signum, sed Spirituale et ideo invisibile. Adprobaverunt 1I0). Pag. 7, lin. T: fiat inversio periodus: vi seu veluti sacramentum intimae unionis cum Deo totiusque generis humani unitatis h. Ratio: Ecclesia praeprimis debet unionem cum Deo efficere ut possit unitatem generis humani consequi. Adprobaverunt1 II).- B) Quoad cap. I de Ecclesiae mysterio. Caput istud valde bonum eXistimatur, licet stylum eius oporteret ad simpliciorem formam redigere, servando unita-
419쪽
tem styli etiam in sequentibus capitibus. Adprobaverunt 1I13. In specie quinque maioris momenti videntur notanda: ' videtur. ' 14-16. ' deest. β 12,
madversiones minoris momenti. Pag. T, lin. 21: supprimatur comma ante Vocem
si Redemptoris h. Ratio patet. Adprobaverunt 1 II 3. Pag. T, lin. 22: omittatur si iustorum n. Ratio: ad vitandum errorem catarorum, albigensium, huSSitarum etc. Adprobaverunt 1 II). Pag. 9, lin. 26: loco si quos , dicatur si quae n. Ratio: membra et organa sunt generis neutri. Adprobaverunt 1I33. Pag. 10, lin. 21: loco si praecipuas is dicatur vi quasdam is ad vitandas quaestiones aliquomodo steriles de momento diversarum imaginum. Adprobaverunt 1 IIJ. Pag. 11, lin. I: adiungatUr si Spei is, nam Ecclesia peregrinans, plena spei, occursum facit Domino. Adprobaverunt 1 II). Pag. 11, lin. 21: loco si a Romano Pontifice is dicatur si a Petri Successore D. Ratio: oecumenica. s Adprobaverunt 1I23. Pag. 11, lin. 22: loco
si mira totalem compaginem is dicatur si mira adspectabilem compaginem is, cum
sit mactius. Adprobaverunt 1 II). Em.mo card. Jaime de Barros Camara; exc mi Benedito Zorgi, Joao Munig, Herminio Malgone Hugo, Lutet Victor Sartori, Miguel D'Avessa, Fernando Gomes
dos Santos, Jose de Aquino Peretra, Ruy Serra, Jose Pedro Costa, Climerio Almeida de Andrade, Jose Alvareκ Macua, Monso Silvetra de Mello, Oscar Olivetra, Bernardo Nother, Paulo de Tarso Campos, Quirino Schmidig, Fret Gregorio Alonso, Fret Inacio Kramer, Pedro Felipia, Raimundo Lui, Gentit Dinig Barreto, Jose Gonςalves da Costa, malmor Battu michroWski, Ortando Chaves, Eugenio de Aravio Sales, Geraldo Michelloto Pellanda, Tiago Ryan, Henrique Gelain, Joaquim de Lange, Clemente Veerman, Clemente Geiger, Jose Mauro Ramatho de Alareon Santi ago, Jose Lamartine Soares, Guido M. Cassulo, Epaminondas Araujo, Jose Bezerra C tisio, Joao Jose da Mota Albuquerque, Jose Varant, Jaime Luiz Coellio, Francisco Bona do Amarat, Cristiano de Arauio Pena, Jose Brandao de Castro, Paulo Rolim Louretro, Edmundo Lutet Κung, Antonio Balista Fragoso, Jose Dalvit, Jose Gomes, Edilberto Dinhelborg, Alberto Elges, Jose M. Pires, Jose Andre Coimbra, Anselmo Pietrulla, Jose de Medeiros Leite, Alano M. du Noday, Jose Hascher, Severino Mariano de Aguiar, Gregorio marmeling, Floreneso Siginio metra, Fret Felicio Vasconcelos, Joao Hossmann, Jose Terceiro de S Za, Joao de S ga Lima, Augusto Petro, Geraldo Fernandes, Afonso Minues, Milion Correa Peretra, Nivaldo Monte, Joao Balista da Mota e Albuquerque, Salomao FerraZ, David Picao, Candido Julio Bampi, Luig Gongaga da Cunt a Maresim, Altivo Pacheco Ribelro, Francisco Austregesilo de Mesquita, Jose Vicente TaVOra, Antonio Ferretra de Macedo, Avelar Brandao Vitela, Catalo Faregin, Stanislaus vanMelis, Adriano Hypolito, Jose Adelino Dantas, Augusto Carvallio, Vicente Marchetli Zioni, Candido Padim, Serasim Fernandes de Araujo, Jose d'Angelo Neto, Jose de Almeida Batista Peretra, Arcangelo Cerqua, Carios de G vea Coellio, Clemente Isnard, Gabriel Burno Couto, Francisco Zayek, Fret Caetano Antonio Lima dos Santos, Cornelio Chiggini, Jose Alves Trindade, Geraldo M. Moraes Pe- nido, Othon Motta, Joao Regende Costa, Iose Nemton de Almeida Batista, Paulo Hipolito de Souga Liborio, Fret Adalberto Margi, Walfrido Teixeira Vietra, Ber- nardo Bueno Mielli, Acacio Rodrigues Alves, Manoel Peretra da Costa, Ernesto de Paula, Martinho Michler, Jose Costa Campos, Antonio Zaltera, Adelmo Cavescante Machado, Manoes Pedro da Cunt a Cintra, Eliseu Mendes, Joao Marchesi, Carios Schmiti, Cesario Minali, Joao Gagga, Hamleto de Angelis, Belchior Joaquim da
420쪽
Silva Neto, Helder Pessoa Camara, Adolso Lutet Bossi, Honorato Piazetera, Jose Eugenio Correa, Claudio Colling, Daniel Tavares Baeta Neves, Jose Lazaro Neves, Manoel Lisboa de Olivetra, Aloisio Lorscheider, Manoel Tavares de Arauio, Jaime Schul , Jose Nepote Fus, Antonio Monteiro, Jose de Medeiros Delgado, Tomas Uaquero, Geraldo Ferretra Reis, Jose Methado Campos, Jose Thurier, Antonio Barbosa, Ladisi au Pag, Wilson Laus Schmidi, Vicente Scherer, Asonso M. Unga- relli, Baimundo de Castro e Silva, Tomas Guilherme Murphy, Agneio Rossi, Jose Nicomedes Grossi, Manoel da Silvetra D'Elboux, Benedito Coscia, Alberto Gaudendio Ramos, Antonio M. Alves de Siquetra, Felipe Tiago Broers, Joao Battista Prgyklenk, Vicente Aravio Matos.
Uenerabiles PatreS, Haec sequentia animadVertenda. Introductio minus placet. Prima sententia est tam generalis ut possit adhiberi pro omnibus schematibus. In secunda sententia, ordo, mihi videtur, invertendus est. Ecclesia enim non essicit novam unitatem generis humani, nisi illud cum Deo uniendo; unde Unio cum Deo prius poni debet. Praftfrea, SUperVacua est expressa declaratio Concilium rationem habiturum praecedentium Conciliorum, cum hoc sit evidens. Nec retinenda SUnt Verba si Sermone menti hodiernae accommodato n. Hoc enim
eX ipso teXtu schematis debebit apparere. Sussicit ut faciamus id quod est necessarium pro hodiernis temporibus, quin declaremus rationem vel rationeS cUr faciamUs. Est alia res in concione vel oratione publica sed non in constitutione dogmatica), sicut fecit Summus Pontifex in eius Solemni inauguratione huius secundae sessionis Concilii, quando dixit: si Nam Ecclesia mysterium est, scilicet arcana res, quae Dei praeSentia
penitUs perfunditUr, ac propterea talis est naturae, qVae novaS Semper altioresque sui psitas eXplorationes admittat n.
Loco ergo huius introductionis, desideratur aliqua brevis eXpositio de historia salutis et de Christo Redemptore omnium hominum, quod
non sussicienter fit initio numeri sequentis. Caput primum qUaedam bona et optima continet; sed desideratur maior claritas, ordo minus confusus. In describenda Ecclesia multae iuxtaponuntur imagines, sed eorum valor theologicus non eXplicatur; Unde perspicua notio vel Visio Ecclesiae non suffcienter elucet. Est Verum, in praeparando hoc schema plures adlaboraverunt; sed in ultima redactione documenti, quoad coordinationem idearum et stylum, debet