Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II: Periodus secunda, pars I

발행: 1971년

분량: 805페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

Unum tantum exemplum Uero: alia in scriptis dabo Pag. 7, n. 1, lin. 6: iuste dicitur Ecclesiam esse signum, inStrumentum, Sacramentum unionis cum Deo. Sed profundius et ontologice est ipsum mysterium

Unde propono: in initio schematis A clare affirmetur a in mysterium Ecclesiae, dum a multiformi gratia Christi consti-tUatUr, mysterium Christi prolungare; b) inter omnes dotes quas Ecclesiae suae Christus communicat eminere sanctitatem, quae res seu realitatem y Ecclesiae constituit; ...' c) ad hanc principalem dotem sicut ad finem ordinari alias dotes, quas Christus suae Ecclesiae communicat. . .' DiXi.

In textu scripto tradito: in Inter multas rationes haec est: plerique. ' Haec doctrina traditionalis sinuenitur apud S. Augustinum et S. Thomam, cf. Summa theol. , III, q. 8). in quibus mysterium Ecclesiae aliquo modo obnubilatur ac pro detrimento animarum minuitur. Huiusmodi aequivocationes textus schematis quandoqUe vitare non satis satagit. ' Sic v. g. in cap. I. Τ pag. 8, n. 3, lim. 18-22, Ecclesia non est tantum sacramentum, sed etiam res ipsa a Sacramento significata et communicata. N. 4, forsan in hoc textu magni momenti, diversi aspectus supradicti melius inter se ordinari possent. Pag. 9, n. I, lin. 9, Vita Christi primo et essentialiter gratia et caritate constat, quod explicite dici potest. Linn. IJ-41, loquitur simul et sine ordine, et de charismatibus et de gratia sanctificante. Pag. 11, n. T, linn. I-T, textus confusionem assert dum primo de vita theologesi et secundo sine transitu de mediis sanctificationis loquatur. Similia eXempla in aliis capitibus inveniuntur. ' Unde proponimus: in prologo totius Schematis vel initio cap. I. y deest. ' Nam gratia Christi realiter deificamur, dum in Filio unigenito filii adoptivi Patris efficiamur ac vitam theologalem Unionis cum Deo, in terra inchoatam et in caelo consummandam, degere possimUS. ' Ipse namqUe est Summus Sacerdos et Lux mundi ac proinde Rex, Propheta ac Doctor nUncupatur. EX his profluunt munera hierarchica, quae etiam a laicis participari quandoque ac Suo modo poSSUnt, quae re vera Servitia ac ministeria ad mysterium Sanctitatis annUntiantam, communicandum, ac fovendum totaliter ordinantur cap. II, III). Sic melius apparet qua ratione omnes ad Sanctitatem VocentUr

Episcopus tit. Cidramenus, aux. ToletanuSUenerabiles PatrES,Liceat mihi, animo schema perficiendi, sequentes animadversiones

Quoad n. I, lin. 18, dicitur: si Congregatio eorum, qui in IeSum Sa-

432쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXIX

lutis alactorem et pacis ac ianitatis principium credunt, est Ecclesia ab eo convocata et legitime constitUta v. Haec notio Ecclesiae manca videtur, quasi sussiceret in Christum credere ad hoc ut quis ad Ecclesiam pertineat. Proponerem hanc redactionem: si Congregatio eorum, qui in Iesum salutis auctorem et pacis ac unitatis principium credunt, ipsique adhaerent modo ab illo stabilito, est EccleSia... is etc. Uel Si magis placet, cur non posset dici: si EcclesiaeSt Congregatis incorporatorum Christo op 'Quoad n. q. vi De Spiritu Ecclesiam sanctificante v. Cum sermo fiat, et quidem promiscue, de duplici missione Spiritus Sancti, altera in Ecclesiam, altera vero in singulos fideles, quarum prior radix est ac fundamentUm posterioris, sequentem proponerem redactionem: si opere autem conSummato, qUod Pater Christo commiserat in terris personaliter peragendum . . . , misit Deus promissum Spiritum Sanctum in aposto-lOS ... , Undamentum Ecclesiae ... , ut ipsam iugiter vivificaret. Quapropter in fidelibus et in Ecclesia Spiritus tamquam in templo inhabitat ...' Misit etiam Deus Spiritum Filii in corda nostra ...', in quo uno Spiritu accessum habemus ad Patrem ...' Ipse enim est Spiritus Vitae seUaqua saliens in vitam aeternam ...' Ubi ergo Ecclesia, ibi et Spiritus Dei, illam diversis donis et charismatibus locupletans et fructibus sui S ΟrnanS ...'', qui per Virtutem Evangelii iuvenescere facit Ecclesiam suam 'perpetUO renovat, et ad conSUmmatam cum Sponso Suo Unionem perta- Cit is, etc 'QUOad n. I, pag. 9, tinn. 9-11. Textus propositus ita sonat: si Vita enim Christi glorificati in membra Ecclesiae diffunditur, ut cum eo et in eo unum Corpus emciant ex diversis membris aedificatum v. Proponerem: si Vita enim Christi ...' in membra Ecclesiae disiun-ditUr, Ut CUm eo et in eo Unum Corpus essiciant ex diversis membris

organice ConStitutum D.

Ratio huius emendationis haec est: licet si diversitas membrorum is, de qua in textu, in at organicam Ecclesiae constitutionem, haec nitide appareat oportet, nam, aiente Pio XII in Encyclicis Litteris M'stici Corporis Christi, vi Ecclesia ea maxime de causa Corpus dicenda est n; de cetero, Ecclesia non ideo tantum '' organica dicenda est quod diversis constet membris, sed si quod recta consentaneaque coalescit partium temperatione coagmentationeque, ac diversis est sibique invicem congruentibus membris instructa is, ut verbis utamur eiusdem Summi Pontificis. λ'Nec arbitrandum est rem esse minimi momenti indolem organicam Ecclesiae eXtollere, nam, uti vobis venerabilibus '' Patribus compertum

CSt, si Voce membri ConnotamUs partes quatenUs inter sese conVeniunt;

433쪽

Voce organi Vero partes quatenus functione gaudent peculiari nota bili is ...iΤΗaec vero functio peculiaris a Spiritu Sancto vivificatur peculiari gratia, quod his verbis exprimit clarus Pater Tromp: vi Diversis organis correspondent determinatae elargitiones Spiritus Sancti, quae non Sunt communes omnibus partibus, sed reservantur tali vel tali membro ratione officii quod exercet in bonum totius is ...' Haec gratia functionalis in bonum totius Corporis mystici elargita, non immerito si charisma is est appellanda 'Tandem, quoad n. P, pag. 11, linn. 10-1I, SeqUentem redactionem proponerem: si Sicut enim natura assumpta Verbo divino ut vivum instrumentum Salutis inservit, ita socialis organismus Ecclesiae Spiritui Christi in redemptione hominibus per saecula applicanda inservit n. Substitutio verborum '' vi in exaedificando Corpore proponitUr, etsi sanum sensum admittat, ideo proponitur '' ut, quantum fas Sit, Vitentur locUtiones metaphoricae et sensus magis explicitus fiat, vestigia premendo Concilii Vaticani I in constitutione Pastor Aeternus. DiXi.

In textu scripto tradito: ' Quoad n. 2, pag. 8, lin. 1: Sensus videtur hanc redactionem postulare: o Ex sancta Ecclesia iam ab origine humani generis praefi-gUrata, in electione veteris populi ac foedere antiquo mirabiliter praeparata, in plenitudine temporis scf. GH. 4, q) est a Christo condita et mundo manifestata v.

18). ' cf. Io. 4, 14). '' sc . 1 Cor. 12, 4; GaI. I, 223. δ' eamque. yy Nam Spiritus et Sponsa ad Dominum Iesum dicunt: Veni se ses. Apoc. 22, 17).φ' glorificati. λ' deest. 'β Enc. Mystici Corporis i. '' deest. yy Tromp, De Spiritu Christi anima, sectio VI, pag. 271 i. '' sib., pag. 293). δ' nominanda. λ' phraseos. yy deest.

Episcopus AnagninuSVenerabiles PatrES, In disceptatione de toto schemate de EccleSia, non pauca praeclare dicta pertinebant ad materiam cap. Ι, utpote quod toti schemati unitatem et veluti thema centrale conferat . QVia vero repetendae non Sunt animadversiones factae, qUibus de cetero a vice-praeside commiSSiΟ-nis de doctrina fidei et morum attenta consideratio eX parte ipSiUS commissionis promissa est, de quibUSdam tantum actUrUS SUm Dae,

434쪽

CONGREGAΤIO GENERALIS XXXIX

439 ut mihi videtur, aut dicta non fuerunt aut sub alio quodam ' aspectu

fuerunt ab aliis considerata. 1. In nn. 2-4, pagg. T-8, de Ecclesia agitur secundum eius habitudinem ad singulas personas Sanctissimae Trinitatis. Immo in commentario eXplicativo, quod sane in sutura editione decretorum Concilii omittetur, dicitur in hac cap. I parte vel sectione ostendi si Ecclesiam ex Deo Uno et Trino oriri, ... sicque doctrinam de Ecclesia in dogmate primario christianismi fundari n. Non placet autem quod, agendo de PerSona Patris in n. 2, pag. 7, fiat UsUs non necessarius doctrinae theologicae de appropriatione. Revera non Sol Us Pater, Sed tota Trinitas universum creavit, homines ad participandam vitam divinam elevavit, eosque lapsos in Adamo non dereliquit.

Etsi horum appropriatio ad Patrem passim adhibeatur, etiam in symbolis fidei, mallem ut hic adhibeatur locutio magis propria, incipiendo numerum simpliciter ita: vi Deus liberrimo et arcano Sapientiae

ac bonitatis suae conSilio, etc. D.

De Patre Filium mittente sermo proprius fiet incipiendo a lin. 24. In hoc eodem numero, lin. 22, si Congregatio iustorum squae) a

SS. Patribus Ecclesia universalis nuncupatur is, non coniungitur in teXtu cum aliqua intentione divina illam constituendi. Quasi fortuito e manibus divinis oritur. Propono ut in unica periodo cum praecedentibuS Coniungatur mediante particula finali; ita posset dici: si . . . non dereliquit, Semper eis auXilia ad salutem praebens. . . ut ita sibi colligeret illam congregationem iustorum quae a SS. Patribus Ecclesia universalis vocatur D. Difficultas autem manet circa illam vi congregationem iustorum is quae ideam suggerere posset solos iustos ad Ecclesiam pertinere, quod

esset haereticUm.

2. Insufficienter illustrata videtur perduratio missionis Christi in mundo per Ecclesiam. Ordo materiae huius capitis deberet respondere ' mirabili schematia Summo Pontifice in sua alto Utione ...' eXpΟSilo.

Tradatur primo, in aliquo prooemio quod sit pars integralis huius

capitis, doctrina de Christo ut nostro principio, nostro dUce, nOStra Via,nOStra Spe et fine nostro. SUnt conceptus ipsius Summi Pontificis qui illos ulterius postea evolvit petens ut solemniter mundo dicatur si Chri-StUm eSSe Verbum incarnatum ..., Filium Dei et Filium hominis, mundi

Redemptorem, ...' hUmani generis Spem et USqUe Unum ac SUmmUm MagistrUm, Pastorem, Panem Vitae, noStrum Pontificem nostramque ΗΟ-Stiam, unicum Mediatorem inter Deum et homines, Servatorem terrae, Regem Venturiam aeterni saeculi h.

435쪽

Postea, e verbis ipsius Christi quae in schemate non Cituntur, et eSi revera lacuna -, e verbis ipsius Christi '' dicatur ipsum expressam habuisse voluntatem aedificandi Ecclesiam suam, eamque de facto condidisse ' tradita Petro potestate pascendi totum sUUm gregem ipsique

et ceteris apostolis eorumque successoribus expreSSe tranSmisSa,'' eX-ceptis ut patet praerogativis personalibus, ipsissima sua missione vi Sicut misit me Pater, ego mitto UOS D.

Exinde illustretur quaenam Christi munia perseverent in Ecclesia, et per Ecclesiam in mundo; in quibus muneribus altissimum locum occupet Sacerdotium a Christo ministris suis participatum, et δ' ad cuius summum obsequium Deo exhibendum proprio modo aggregantur etiam ' omnes fideles per regale illud sacerdotium quod Ecclesiae qua populo Dei et genti sanctae competit. In hac perspectiva locum proprium habebunt illa optima quae dicuntur in n. I et facilius vitabuntur ' defectus qui in textu habentur, quique '' ab em .mo card. Ruffini fuerunt heri notati, in clare asserenda distinctione '' inter munia atque ministeria sacrae hierarchiae et charismata singulis fidelibus tributa. Sicque etiam Ecclesia verius apparebit ut signum levatum in nationeS, non ad unum Christi aspectum, v. g. Christi pauperis sui dicitur ' in pag. 11, lin. 26), sed ...'' integrum Christum in mundo missionem

EX hac sua cum Christo necessitudine et continuatione illius missionis determinanda '' est natura et missio Ecclesiae, nostri temporis hominibus a Concilio praeSentanda.

I. De locutionibus illis, quae pluries habentur in schemate, in qUibus simul agitur de Petro et ceteris δ' apostolis, de Summo Pontifice et episcopis, haec mihi videntur dicenda:

a) Consentio cum voto a nonnullis Patribus eXpresso ut clara et completa quantum fieri potest tradatur doctrina de natura et potestate episcopatus, Sive quoad singula membra sive quoad collegium eius-qUe potestatem in Ecclesia universali. Planum est nihil debere a Concilio assirmari quod certum et indubitabile non sit. b) Quia vero hac in re serpere dignoscuntur opiniones qUaedam Uae omnino reiciendae sunt, locutiones et ipsa verba adhibenda a Concilio talia semper sint ut aequivocationi occasionem non praebeant. Plene adhaereo animadversioni factae ab em .mo Russini circa verba

quae habentUr in n. 3, pag. 8, lin. 18: si eam Ecclesiam) super Petrum et apostolos aedificans h. Caute valde in locutione conciliari procedendum est ubi agitur de corrigendis, complendis, extendendis ipsissimis verbis Christi prout ab Evangelio relatis. Dicatur, sicut ipse Christus

436쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXIX

dixit, illum aedificasse Ecclesiam suam supra Petrum. Dicantur apostolivi fundamentum n Ecclesiae '' eo modo et eo sensu quo dicuntur ab apostolo. Non plus neque aliter dicatur nisi argumentis certis innitamur.' Locutionibus ipsis de Petro et ceteris '' apostolis, de Summo Pontifice et episcopis simul agentibus quasdam emendationes video propositas a Patribus in summario edito. Quamdam normam generalem, fortaSSe simpliciorem, liceat mihi proponere: ubi illa duo membra coniunguntur sub aliqua praepositione, haec ipsa praepositio semper repetatur ante

primUm et alterum membrum, V. g. : si a Romano Pontifice et ab episcopis directa '' h; 4 per Summum Pontificem et per episcopos regente ' n. Etenim potestas Capitis supremi et potestas Capitis subalterni, potestas eius qui Simpliciter et sine limitatione habet per seipsum iurisdictionem universalem et potestas eius qui iurisdictionem Universalem habet sub quibusdam limitationibus,'' sunt potestates Specifice distinctae; '' et ideo incongrue et nonnisi cum periculo aequivocationis '' simpliciter coniunguntur sub particula copulativa. E contra quaelibet disiunctio, etiam sub coniunctione, sufficiens indicium est agi de rebus aliquomodo δ' diversis ...' Et Cetfra..., quia tempuS iam fere eSt finitum, relinquo pro Secretariatu 'Haec dicta sint, non animo reiiciendi cap. I, quod e contra SI Stantialiter approbandum et laudandum censeo, sed desiderio illud perficiendi quantum ad complementum et claritatem doctrinae tradendae. DiXi.

In textu scripto tradito: ' iam. y deest. ' praxis. ' haec et praecedens coniungantur. β potest. M aptari deberet. y huius sessionis conciliaris introductoria. ' suggerens. ' hic est. Φ' deest. yy aedificasse. Φῆ transmissa sua missione. yy deest. λ' deest. i' deest. λ' corrigentur. ly deest. δ' quoad claram distinctionem asserendam. λ' insinuatur.

δ' ad. δὲ perenniter. yy illustranda. δ' deest. V in Ecclesia. 'β et irrefragabilibus. δ' deest. yy pag. 11, lin. 21). y' pag. 12, lin. 6). V certis limitibus et condicionibus. δ' diversae. yy non sine aequiVocationis periculo. δῆ aliqua ratione. δ' Ipsemet Christus, licet in re toto caelo dis Sa, nunquam coniungebat simpliciter sub eadem locutione paternitatem Dei erga

SeipSUm et et Us paternitatem erga nos; sed semper Usus est formulis: si Paterm S D, si Pater Vester is, aut simul vi Pater meus et Pater vester n. δ' q. De

emendandis quibusdam locutionis ad alia pertinentibus quaedam ponderosa iam audivimus in aula. Liceat mihi has tantUm adiungere: a) in n. I, pag. 8, lin. 17, dicendum propono: si aptisque mediis sanctifc

tionis ac salutis necnon visibilis et socialis Unionis. . . n. Ratio est quia praecipuum Ecclesiae munus est animarum sanctificatio et earum salus aeterna; et quantum

ad si et D loco si Sm ', quia non quidquid est visibile, est eo ipso sociale. Eadem

437쪽

ratione in n. 10, pag. 13, lin. 20, propono: si agnitione Christi et glorificatione Patris eius necnon mediis salutis ab ipso oblatis privantur n. b) Non placet quod Ecclesia dicatur si sacramentum intimae totius generiS humani Unitatis n. 1, pag. T, lin. Ti, aut si sacramentum visibile huius salutiferae Unitatis n. 3, pag. 8, lin. 213. Verbum vi sacramentum n hoc sensu adhibitum, est obscurum his qui sunt intra Ecclesiam et inintelligibile his qui sunt tra. Propterea usus illius est inutilis et inopportunus pro scopo pastorali. Dicatur semper simplicius et clarius vi signum et instrumfntum is sicUt in n. 1, pag. T, lin. 6.cὶ In fine, veluti parvula festuca: male sonare videtur locutio si profundae imagines is spag. 10, lin. 203. 'β ut illud perficiatur. δ' claritatem et veritatem.

Episcopus Spalat ensis et Macarscensis Uenerabiles FratreS,Pauca tantummodo dicam de imaginibus Ecclesiae, et cetera iam tradidi secretariae....' Forsan illi Patres qui vivunt in regionibus in quibus Ecclesia perfecta libertate gaudet et quasi in glorioso statu vivit, forsan illi Patres velint ut Ecclesia magis sub imagine servae repraesentetur, dum ille qui vivit in Ecclesia quae tali perfecta libertate non gaudet, immo in statu humilitatis vivit, magis amat videre EccleSiam repraeSentatam Sub imagunibus magis gloriosis. Rogo humiliter venerabiles Patres ut etiam ista realitas Ecclesiae humiliatae prae oculis habeatur in Concilio in describenda natura Ecclesiae, sicut de ista realitate nOSter amantisSimuSSanctus Pater locutus est in sermone suo prima die huius Concilii

Ideo ' mihi valde placet quod imago corporis Christi mystici primum

atque privilegiatum locum in cap. Ι obtinet, quia imago haec maXime biblica et traditionalis exhibetur atque prae ceteris imaginibus aptior esse videtur ad Ecclesiae naturam clarius et profundius enucleandam. Aliae quoque imagines Ecclesiae e Scriptura apte desiamptae SVnt in capite. Attamen ego humillime proponerem, ut istis imaginibus addantur imagines regni Dei et arcis in monte positae. Ratio huius humillimae petitionis non est quidam militarismus clericalis, uti dicunt sed desiderium solacium praebendi illis Ecclesiis quae revera in paupertate et in humilitate vivunt atque aliquomodo quotidie egent solatio fidei Ecclesiam esse praecise regnum Dei in terris invictum et arcem ineXpU-

438쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXIX

fide viventibus a nimiae tristitiae ' tentatione salvare potest. Proinde et humana et christiana caritas urget nos ad tali modo Ecclesiam repraesentandam. Deinde ex imagine regni Dei facilior gressus potest esse ad describendam Ecclesiam in statu triumphesi in suis sanctis. Ob easdem rationes ' propono humiliter ut in art. T, pag. 11, introducatur terminus si Ecclesiae militantis is praeter iam introductum vi Ecclesiae peregrinantis is, quia est maxime biblicus et in specie Paulinus, qui dicit: vi Certa ut bonus miles Christi o, et invenitur in omnibus nOStris catechismis' Ratio propositi non est ...' desiderium provocationis, a Do proVΟ-cationis spiritu maxime distamus ...'' qui pretiosum valorem pacis religiosae desideramus. Sed mihi videtur aliquomodo hanc observationem esse fundamentalem pro toto hoc Concilio. Pax revera maximum bonum est, immo Christus appellatur pax nostra; sed, proh dolori, pacem neque in anima nostra, nec in Ecclesia, nec in mundo obtinere pOSSUmUs Sine dissicili et continua pugna quotidiana, certe non pugna cum bombi Satomicis vel armis classicis, sed armis spiritualibus. Si Ecclesiam explicite in tali imagine et in tali statu fidelibus nostris non demonStrare-mUS, tUnc revera eveniri posset ille status sic dictus vi discessio psychologica ab armis is, vulgo si disarmo psicologico v. Tunc Ecclesiam eSSentialiter defectuosam fidelibus mundoque repraesentaremus. Quod Sane non sol Um in detrimentum nostrorum fidelium, sed etiam in detrimentum spirituale huius mundi esset. Nam praeter Summam caritatem erga mundUm, quae primum IOCum, certe, obtinere debet,'' etiam erga mun- tam atheum, resistentiam qUoqUe erga mundum in Ecclesia colere de

NOl UmUS provocare, Sed nec cedere, nec tacere, sicut nobiS Opti-mUm praebuit exemplum noster Summus Pontifex feliciter regnans in

Suo Sermone iam citato δ'

Quomodo possumus certare ut boni milites Christi, sicut docet nos

S. PaUlUS, si praeter caritatem ceterasque Virtutes etiam spiritum resi- Stentiae erga mundUm malignum et atheum in nobis nostrisque Sacerdotibus fidelibusque non educamus p Hoc certe omnes nos admittimuS. Ergo ex amore bene intellecto erga mundum Ecclesiam non solum

dicere sed et facere debemus militantem. Firmiter puto hoc Verbulosi Ecclesia militans , nullum rationabilem hominem in mundo, nec ipSOS marXistas nos offendere, quia ipsi mamistae seipsos militantes vocant Alioquin nos despicere incipient ipsi atheistae ...' ' qui seipsos militantes appellant.

439쪽

...' In fine, venerabile1 Fratres,'' proponere audeo humiliter ut in sinu Curiae Romanae commissio quaedam de atheismo moderno, Scit. de eius doctrina et praesertim de eius, ut dicitur tactica agente, instituatUr, quae episcopis consil

SEARCH