Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II: Periodus secunda, pars I

발행: 1971년

분량: 805페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

mUndo, et per totam Vitam Suam, est sacramentum, Ut card. Frings aiebat, primordiale Sacramentum, scilicet signum et instrumentum, Signum

efficax sive redemptionis et sanctitatis ' quam Christus per ipsam in homines inducit, sive gloriae quam Christus per ipsam Patri reddit. Puto

omnino non obliviscendum esse, sed aperte et solemniter confitendum hunc adspectUm, ut ita dicam, latreuticum Ecclesiae laudis scilicet et amoris in Deum Patrem quem S. Paulus commemorat V. g. in epistola ad Ephesios, cap. I ...'': si in quo et credentes signati estis Spiritu promissionis Sancto, qUi est pignus hereditatis nostrae, in redemptionem

acquisitionis, in laudem gloriae ipsius se; et iterum cap. III ...': si Ipsi Deo Patri) gloria in Ecclesia, et in Christo Iesu, in omnes generationeS

saeculi saecUlorum. Amen is ... '

participatio et continuatio sacerdotii Christi. Simul autem cum Christo, ipsi Ecclesiae competit ut sit hostia vel oblatio munda Deo Patri oblata. Etiam hic aspectus hostiae seu oblationis in lucem ponendus esset. c) Ecclesia in mundo posita suam historiam habet, quae totam humanam historiam pervadit. Iam inde saltem a Protoevangelio adest Ecclesia quatenus homines Christo per fidem adhaerent, Christo sive Venturo, sive in hac vita degenti, sive in caelis glorificato. Sed accurate distinguenda sunt momenta evolutionis et historiae Ecclesiae secundum divinum consilium: Ecclesia ab Adam usque ad Abraham, Ecclesia patriarcharum, legis, prophetarum Veteris Testamenti, Ecclesia circa Christum in hac vita degentem, Ecclesia Novi Testamenti a Christo instituta et super fundamentum apostolorum fundata, Ecclesia sanctorum iam nunc in Caelis et eorum qui in purgatorio purificantur, ut finis denique ad quem tota historia Ecclesiae contendit, Ecclesia post ultimum adventum Christi in caelis gloriosa. d) Uita Ecclesiae: Ecclesia tandem - et in ipsa, et per ipsam christifideles - de vita vivit Christi, tota pervaditur mysterio amoriSPatris, Filii, Spiritus Sancti tota in mysterio vitae divinae immergitur. Ex alia vero parte, sicut Christus, Verbum Dei Incarnatum inter nos

inhabitans et operans, tota est in mundo posita, extranea et inimica mundo quatenus mundUS Deo eXtraneus est et in maligno poSitUS, mundanis suggestionibus et tentationibus subiecta, at simul amica mundo utpote mundus Dei creatura est et a Filio redemptus, semper operans

ut mundus praesentia Christi penetretur et Deo Patri magis magisque sacer fiat. Ecclesia, sicuti Christus, problematibus, poenis, gaudiis omnium hominum, qui sunt in mUndo, participat, malum redimit, bonum sti

mulat et elevat ...''

ein Ex his quae praecedunt transitus fit ad homines quatenus

452쪽

CONGREGΑΤΙΟ GENERALIS XXXIX

membra sUnt Ecclesiae vel Datenus ad eam vocantur, ut in ipsa Sal Utem consequantUr ...' et gloriam Deo dent ...' ; ad eorum servitium pro gloria

Dei ordinantur ministeria et hierarchia in Ecclesia constituta. q. Quoad Ecclesiam Novi Testamenti in terris peregrinantem, hoc reminiscendum videtur '' Ecclesia est apostolica, videlicet a Christo per Apostolos derivata, fructus ipsamet apostolatus seu missionis Christi, apostoli et pontificis confessionis nostrae; participat, Vero, alia eX parte,

et continuat apostolatUm apostolorum et praesertim apostolatUm sui

sponsi et capitis Christi. Insuper Ecclesia, similiter ac Christus, Vivit eX Una parte Ut Ecclesia orans in contemplatione, eX alia parte Ut Ecclesia annuncians, ordinans, militans, mi Serans, Sanctificans. Culmen autem et centrum et US

vitae in sacrificio eucharistico consistit, in quo, dum memoria paSSionis et resurrectionis Christi recolitur, ipse, realiter praesens, Patri ossertUr, hominibus datur et eius reditus in fine saeculi fideliter et peramanter

exspectatur. Sic Ecclesia ...' versUS Patrem peregrinatur.

In textu scripto tradito: in 1. Hoc caput maximi momenti est, sive pro toto schemate de Ecclesia sive pro consectariis quae inde promanant in fere omnibus aliis schematibus: agitur praesertim hic de illa notione Ecclesiae de qua Sanctus Pater in sua allocutione locutus est. Ut caput quam maXime suam Vim obtineat, quaedam videntur vel aptius vel pressius exprimenda, vel etiam fortasse addenda. 2.

y apte. ' 3. ' deest. β C. fcf. I c)J. ' 4. y praesertim quoad Ecclesiam in terris peregrinantem. ' a) fcf. 4 alinea 1J. bi. ' sanctificationis. λ' vv. 13 - 14. yy v. 21. '' Ex Ecclesia, quatenus est sacramentum primordiale, omnia sacramenta promanant. Φ' c). φ' so. alinea 2J.' eius ministerio participent. 'M cf. apostolatum, sacerdotium sacerdotum et fidelium etc.). yy deest. Φ' cum suis filiis. Textus addituS: Liceat mihi, ad ea quae in interventione die 2 octobris habita circa cap. I exposui, addere concretam propositionem siungitur hic textus interventionis cum aliqua immutatione in ordine). Nn. 2, 3, 4 schematis contractiori modo exponendi essent, addendo e contrario tamquam n . I quae eXtant in meo teXtu sub n. 3, pag. 1, in fine, signata liti. A: si Christus, Patris ... imum immo quodammodo cum Christo n. Hoc modo, ni fallor, Ecclesia clare appareret in consilio divino, tota sua amplitudine sab Adamo ad aeternitatem), circa Christum congregata. Efficacior quoque appareret necessitudo Ecclesiae ad Verbum Incarnatum, unde maXimi momenti con

sectaria promanant.

N. 6 fieret si De imaginibus is cf. n. 6 schematis), ad mentem notae a me propo sitae, pag. 2, SUb liti. B. N. 7: vi De Ecclesia ut Mystico Corpore Christi v iam n. I in schemate). N. 8: si De evolutione Ecclesiae n, ad mentem propositionis meae, pag. 2,litt. C.

453쪽

N. 9: si De Ecclesia peregrinante n. T in schemate i. N. 10: consectaria, ad mentem propositionis meae, a pag. 2 ad 4, Sub n. 4 a) Ecclesia apostolica, Ecclesia sancta, Ecclesia una et catholica; b) Sacramentum Ecclesiae; - liceat mihi insistere in conceptu de Ecclesia ad laudem Dei constituta; c) Sacerdotium Ecclesiae: din Vita Eclesiae; e) Participatio singulorum christifidelium ad realitatem et vitam Ecclesiae.

Episcopus MaioricenSis Uenerabiles PatreS, N. I aggreditur descriptionem Ecclesiae sub imagine mystici Corporis Christi, et quidem laudabiliter. Tamen mihi videtur hoc factum esse modo inordinato et insufficienti. Inordinato, ia prius sermo est de facto: Ecclesia est Corpus mysticum Christi, quin sermo sit de Christo capite. Deinde, postquam vita Ecclesiae describatur, introducitur sermo de capite, Di nemminterrumpit cum sequentibus de ministrationibus in Ecclesia exsistentibus. Postea in hac ipsa par. 3, linn. 33-38, asseritur omnia agi a Christo; sed immediate omnia tribuuntur Spiritui, de quo incidentaliter docetur eum esse animam totius Corporis stinn. 38-41); ut iterum asseratur omnia deberi Christo tamquam Viti. QVae omnia ordinare proponimus hoc vel simili modo: a) Statuatur: Ecclesia est Corpus mysticum Christi. b) Caput huius Corporis est Christus. c) Vita huius Corporis describatur ita ut praecipue interna et spiritualia extollantur, sed tamen eXterna et temporalia non omittantur. d) Ideo describatur duplex elementum, humanum et divinum, quod in Ecclesia invenitur in similitudinem Christi, et quod manifestatur in ipsa actione Ecclesiae Christum sequentis, docentis et sanctificantis. ein Pro his actionibus Christus in Ecclesia dona ministrationum dispOSUit; non tantum charismata peculiaria, sed etiam alia stabilia, in quibus ' ipse Christus est qui ut magister, sacerdos et reX agit. f) In his omnibus elementum visibile servire debet invisibili. Insufficienti autem modo dicimus scriptum esse hunc numerum, tum quia in par. 1 non videtur satis descriptum Corpus mysticum ipSUm,tUm praecipiae quia in par. 2, ubi de vita eius fit sermo, nihil dicitur de caritate et fere nihil de Eucharistia, dum tamen utraque sit velut

centrum totius vitae Ecclesiae.

454쪽

CONGREGAΤIO GENERALIS XXXIX

Ad n. 6: Dolendum sane est totam descriptionem vitae Ecclesiae procedere unice eX imagine Corporis mystici, dum reliquae imagines biblicae simpliciter enumerantur. Plura enim, quae in imagine mystici Corporis aut nullo aut saltem obscuriori modo continentur, in imagine Sponsae Christi facile et modo omnium menti accommodato perspi

ciuntur.

Sponsa enim, postquam desponsata sic filios parturit, nutrit, fovet, eis prandium Eucharistiae parat recordamini epitaphii Mercii -, eos doctrina instituit, ad labores et virtutes eXercet, eisque mandata, maternalia quidem, imponit; et, si quis filiorum in longinquam regionem abeat, eum eXSpectat, Vocat, desiderat, quaerit, et in domum paternam cum amore trahit. Haec dilectio sponsae erga filios vix exprimi potest per ideam Corporis. Sponsa diligit sponsum, eique placere studet, eumque colit. Sed quia haec idea non consideratur, sed solum idea Corporis mystici, inde

sequitur ut nos consideremus in Liturgia tantum ' cultum quem Ecclesia cum ...' capite tribuit Patri, et non cultum quo Ecclesia adorat Christum Sponsum in Eucharistia praesentem et in caelo regnantem poStredemptionem in crUCC. Sponsa denique diligitur a sponso, et ab eo accipit nUtrimentum, monilia, Vestimenta salUtis et fecunditatem. Di Xi.

In textu scripto tradito: in In his. y deest. Τ non consideramus in Libiurgia nisi. ' suo.

Episcopus Manchestertensis Uenerabiles Patres ConciliarES, Desidero parvam emendationem facere in introductione facta a mOderatore, eminentissimo cardinati. Episcopus sum Manchestertensis in Statibus Foederatis Americae. Episcopus Manchestertensis in Anglia inter fratres seiunctOS numeratur Quaedam animadvertere iuvat quae respiciunt Ecclesiae naturam praesertimque quaestionem de iis qui Ecclesiae incorporantur Seu eiUS-dem sunt participes de qua in nn. 8-9 schematis). Etenim, prout iacet, textus schematis confusione quadam laborat: Una eX parte non, aut non sufficienter, distinguit participationem seu incorporationem Eccle-

455쪽

siae coram Deo seu iudicio Dei atque eamdem incorporationem seu participationem coram Ecclesia seu iudicio Ecclesiae ipsius; altera eX parte

non distinguit inter Ecclesiam qua communitatem SeU commUnionem, Uae complectitur omnes iustos seu iustificatos, scit. non tantum homines his in terris degentes qui eiusdem veritatis revelatae et gratiae Sunt consortes, Sed et sanctos in caelo ac animas in pUrgatorio eXSi Stentes, atque Ecclesiam qua societatem cuius participes tantUmmodo eSSO POS-

sunt homines baptizati in terris degentes, quippe qui soli finis perse- Uendi sint capaces. Hac ratione quidem non fit divisio in Ecclesiam

communitatem et Ecclesiam societatem, sed tantum ' distinctio dupli cis ad spectus eiusdem realitatis, quae est EccleSia... Hac ratione non pauca ex teXtu schematis revisioni sunt subicienda. 1. Dicitur pag. T, lin. 22: si Haec congregatio iustorum a SS. Patribus Ecclesia universalis vocatur n. Haec congregatio pOStea, pag. 9, merito corpus Christi mysticum vocatur et est. Attamen, pag. 12, lin. 8 notatUr: si Non salvatur tamen, licet ad Ecclesiam pertineat, qui in fide, Spe et caritate non vivit, sed peccans in Ecclesiae sinu ' corpore 'quidem sed non ' corde ' remanet n. Obscura haec sunt ac minus distincte dicta.

gratiae sanctificantis SVnt participes, ac ideo non complectitur illos peccatores qui culpa sua in fide vel spe vel caritate non vivunt. Sed coram Ecclesia, seu iudicio EccleSiae, si qVae non iudicat de Occulti S ... , CC-clesialis communio seu communitas complectitur simpliciter omnes his in terris degentes qui veram fidem externe profitentur, auctoritati legitimae sese subditos ostendunt nec ob manifesta peccata aUt cenSUra a communione fidelium eXcluduntur. 2. Praeterea, pag. 12, linn. I 8 s. haec habentur: si Reapse et simpliciter loquendo Ecclesiae societati incorporantur illi tantum, qui integram eius Ordinationem omniaque media salutis in ea instituta agno- Scunt, et in eiUsdem compage Vi Sibili. . . etc. v. Revera, iudicio Ecclesiae, iidem soli communionis Ecclesiae plene seu simpliciter sunt participes,CUm OmnES notaS commianionem constituentes Vel plenam communionem

constituentes veriscent; immo iidem soli, his in terris, Ecclesiae qua societatis simpliciter et active sunt consortes, cum baptizati sint atque Ecclesiae vitam socialem participent. Qui vero baptizati, christiano nomine decorantur, cum adulti integram fidem vel unitatem communionis sub Romano Pontifice non profitentur, non simpliciter quidem eiUSdem communionis seU communitatis sunt participes, sed eiUsdem communionis aliqua ratione participes

456쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXIX

dici poSSUnt, ea ratione nempe SeU quatenus veritatiS revelatae ac mediorum salutis Sunt participes; immo baptizati cum sint, dici possunt

incorporati Ecclesiae societati, cUius tamen non sunt plene seu Simpli

Quare: pag. 12, linn. 3 8S. proponi potest teXtus seqUens: si ReapSeet simpliciter seu plene Ecclesiae commUnionis participes tantum Sunt, immo simpliciter et active Ecclesiae societatis tantum sunt consortes ii qui integram eiUS Ordinationem, etc. n, aut proponi potest hic teXtUS ad simpliciorem formam redactus: vi Reapse et simpliciter Ecclesiae incorporantur illi tantUm qUi integram, etc. h, sine mentione distinctionis

inter communitatem et societatem.

Et SecUndo: pag. 12, n. 9, tinn. 24 ff., loco textus in schemate 'proponitUr teXtUS, iam aliquatenus ...' propositus, nempe ' si omneSillos qui, baptizati, christiano nomine decorantur, sed, adulti, integram fidem vel unitatem communionis sub Romano Pontifice non profitentUr, Ecclesia, pia omnium mater, plures ob rationes sibi adiunctos habet atque iure ideo filios appellat h. Denique tandem, liceat mihi addere ad has animadversiones aliam quae haec est: desideratur in hoc schemate expositio de relationibus inter Ecclesiam et civitatem seu societatem politicam, quae tradenda fuerat in cap. IX primi schematis. '' In hoc cap. I, expositio haec tradi deberet, cum habitudo consideratur Ecclesiam inter et populum, quae reSpicit non tantum homines uti individuos, sed etiam homines in societatibus civilibus coniunctos. In Votis certo mUltorum est Ut de hac quaestione tradantur principia generalia. Di Xi.

In textu scripto tradito: in deest. y tantummodo. in Communitas est SVmma eorum omni Um qui de facto Sunt earUndem notarum Seu proprietatum participes. Societas vero est adunatio plurium ad aliquid communiter agendum S. Thomas, Contra impugnantes Dei cultum et religionem, c. I), scit . in ordine ad finem quendam in communi persequendum. Ecclesia simul est communitaS et, quoad eos his in terris degentes, est societas. Duo sunt adspectus eiusdem Ecclesiae. ' Re quidem vera. Rom. 8, 27; 1 Cor. 2, 103. Innocentius III, in c. 33, X, V, 3 . ' si Cum omnibus illis, qui, baptigati, christiano nomine de-

Corantur. . . Ecclesia, pia Omnium Mater, semetipsam scit plures ob rationes coniunctam v. ' ab exc .mo D. Baudoux. ' deest. Τ' deest.

457쪽

Praeses Congregationis Anglicae O. S. B. Uenerabiles FratreS, Non quidem e ectaveram me ad loquendum hodie vocandum esse, ideoque veniam peto si minus concinne loquar. Velim autem suggerere additionem quamdam ad cap. I ...', pag. 12, par. 9, ad lin. 31, post verba si Deiparam Virginem fovent n. Additio esset his vel similibus verbis concepta set iam Scripto Secretaris tradidi '): si Neque praetermittendum est quod hi Christi discipuli ' quamvis a plena communione catholica seiuncti' sint, tamen inter se in communitatibus vel communionibus aut etiam Ecclesiis coniunguntur. Hae communitates vel Ecclesiae non sunt societates mere naturales, quia eX

principiis evangelicis ideoque supernaturalibus, quamvis incompletis, vere exstant. Itaque socialis et visibilis natura Ecclesiae aliquo modo etiam ' extra se reflectitur in his communionibus h. Ratio additionis ' est quod haec veritas ex una parte inserUire posset expolitioni notionis Ecclesiae, cum Ecclesia se expandit extra limites SMOS non Solum in animis singulorum sed etiam socialiter in christianis communitatibus,' et ex altera parte talis additis, ut opinor, valde' grata esset fratribus nostris seiunctis. Haec autem paragraphus debet considerari a fratribus separatiS maxima Cum cura'

...' Et iam cum hic stem, velim addere aliquid de Ecclesia et regno Dei. Est distinctio in Novo Testamento, praesertim in Evangelio S. Matthaei et in S. Paulo, inter regnum Dei et regnum Christi. Quaeri posset num, biblice loquendo, bonum esset aequiparare Ecclesiam regno Dei. Ecclesia recipit regnum Dei, intrat in regnum Dei, est heres regni Dei,

est subiectum regni Dei. Regnum Dei est aliqua res non solum escha-tologica, sed apocalyptica. Est actio divina ad quam nulla actio humana aliquid facit nisi dispositive. Sed si aequiparemus Ecclesiam regno Christi sequemur locutionem Novi Testamenti et evitabimus aequivocationes et dissicultates in dialogo Oecumenico, qui in hac re de Ecclesia tanti momenti est. DiXi.

In textu scripto tradito: in schematis de Ecclesia. ' deest. ' discipuli Domini. ' separati. st deest. ' deest. y deest. ' deest. ' deest. λ' separatis. yy Reliqua vero sic exprimit J: Addam. Si verbum desideratur de vi Regno is, memorandum est quod Sacra Scriptura facit distinctionem, prae-

458쪽

CONGREGΑΤΙΟ GENERALIS XXXIX

sertim in Evangelio S. Matthaei et in S. Paulo, inter regnum Dei et regnum Christi. Regnum Dei est aliquid non modo eschatologicum sed apocalypticum; est actio Dei ad quam se habet actio humana tantummodo dispositive. Regnum Dei est id quod recipit Ecclesia, vel id in quod Ecclesia intrat; Ecclesia est subiecta regno Dei. Regnum Christi autem est aliquid quod in historia vertitur et progreditur. Fortasse igitur Ecclesia melius regno Christi quam regno Dei aequiparatur.

EXC.mus P. D. PERICLES FELICI, secretarius generalis: De mandato em .mae praesidentiae consilii: Rogantur vehementissime Patres ut suis locis, quantum possibile est, maneant, ut SeqUi pOS- sint disceptationem conciliarem. Notantur cum aliquantula admiratione

aliqui Patres et Periti deambulare etiam diu in Basilica et loqui voce

aliquantisper elata, ita ut perturbationem quamdam inducant. Certissime omnes Patres exhortationi consilii praesidentiae plene parebunt. DiXi. Gratias. Em.mus P. D. EUGENIUS Card. TISSERANΤ: Reponatur Sanctum Evangelium lSecretarius generalis . ProXima congregatio generalis: crastina, hora 9.

SEARCH

MENU NAVIGATION