Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II: Periodus secunda, pars I

발행: 1971년

분량: 805페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

681쪽

sensu lato, quia modus loquendi in schemate confusionem ideae sacerdotii in christianis gignere poterit, speciatim in versionibus aliarum linguarum. In hoc schemate de Ecclesia pars prima loquitur de episcopis et pars secunda de laicis. Quid accidit de sacerdotio idest de sacerdotibus Θ Adest quidem unum schema de clericis; sed in hoc schemate dici oportet de dignitate et de necessitate

sacerdotum relate ad vitam Ecclesiae. Secus sacerdotes poterunt dicere quod hoc Concilium Oecumenicum propriam attentionem ad episcopos et ad laicos convertit, ipsos vero negleXerit. 2. In pagina nona relate ad apostolatum laicorum multa repetuntUr quae habentur, et habentur quidem in sede propria, in schemate de apostolatu laicorum. Istae repetitiones non sUnt necessariae neque decorosae pro Uno Concilio Oecu

I. De vocatione ad sanctitatem in Ecclesia, id quod habetur in schemate, falsam ideam suggerere poterit quod in Ecclesia tantummodo religiosi sunt vocati ad sanctitatem, quia hoc caput, fere exclusive de religiosorum vocatione ad sanctitatem tractat. Diminui oportet id quod habetur de vocatione religiosorum ad sanctitatem in schemate et addi oportet de vocatione sacerdotum ad sanctitatem et de vocatione laicorum, speciatim in his diebus, in quibus praevalet materialismus, ad sanctitatem. PraYis in beatificatione et in canonisatione quasi exclusive religiosorum vel religiosarum salsam ideam de vocatione ad sanctitatem tantummodo religiosorum vel religiosarum iam spargit inter christianos necnon inter

sacerdotes saeculares. Hic error corrigendus est a Concilio OecUmenico, non vero

augendUS.

EXC. MUS P. D. CORNELIUS LUCEYEpiscopus Corcagiensis et RonenSis A) Propono novum caput post cap. 10, pag. 13, nempe De Voluntate Salvifica Ecclesiae): vi Non ideo vult Ecclesia unire secum ecclesias christianas qUae nunc disiunctae sunt et omnes qui ChristUm ignorant conVertere, et sic omneS homines in suum ovile ducere, ut gloriam sibi colligat vel ut nationibus dominet. Est enim in mundo non ad gloriam et potestatem mundanam sibi comparandam sed ut faciat voluntatem eius qui misit eam; ideoqUe eXistit neque per Seipsam neque propter seipsam. Nihil aliud est nisi instrumentum voluntatis salvificae Dei quo gloria datur ei et evangelizatur gaudium magnum, quod erit omni populo, de Sal vatione et de mediis eam consequendi v. Ratio additionis propositae: ad praecavendam incusationem Dod Ecclesia, sicut una de societatibus mere humanis, Vult

crescere maXimopere Ut sit potens ac valens in rebus mUndanis.

Bin Pars II, pag. 22, lin. 12. Addatur post verba vi eximere potest. Tantum

abest ut exemptio huiusmodi, quamvis sit solum ex parte, ad statum religiosum Sit necessaria, Ut ad constitutionem ne normalem quidem status religiosi qua talispertineat. Ubi ergo exemptio datur, sodales eXempti. . . n. Ratio additionis propositae: ad praecavendum ne exemptio videatur pars essentialis vitae religiosae esSe.

682쪽

APPENDIX - ANIMADVERSIONES SCRIPΤΑE DE ECCLESIA

Archiepiscopus DaressalaamenSis Pars I. A) In genere 1. Schema in genere sumptUm valde placet et prout iacet disceptationi in aula conciliari proponatur. 2. Immo schema ut primum in sessione II proponatur: videtur enim nobis esse centrum et veluti fundamentum plurimorum aliorum schematum quae mi Sutiliter ante hoc schema disceptarentUr. B) In specie 1. Proponimus, post mpositionem de vi Ecclesia peregrinanteis, insertionem sin fine totius tractatus de Ecclesia) capitis de vi Ecclesia consummata is in B. V. M., matre et typo Ecclesiae, et in sanctis. 2. Optamus ut a) a fine n. 4, cap. I, aptus transitus fiat ad imaginem Ecclesiae ut si populi Dei h cf. cap. I, n. 6); b) ut haec imago amplius explicetur; et c) post mentionem aliarum imaginum fgrex, vinea, familia, nova IeruSalem, sponsa); d) transitus fiat ad imaginem Corporis Christi mystici nunc cap. I, n. I)quae ita melius apparebit ut vi climax is totius ecclesiologiae; denique e) ut doctrina de Ecclesia uti Corpore mystico ... magis enucleetur et organice praeSentetur, ad usum pastoralem. I. Ad cap. II, n. 16 linn. II-39): de actione collegiali episcopatus Sub Suo capite. Explicetur a relatore schematis cur ad actionem collegialem episcopatUS sub suo capite re iratur semper approbatio explicita Summi Pontificis.

EXC. MUS P. D. NICOLAUS MARGIOTTA

Archiepiscopus Brundusinus Pars I, n. 10 - n. 24. Si potxebbe opportunamente marcare di piu la natura sacramentaria deli episcopato vi ut mUnus patris is, in rapporto particolarmente aisacerdoti, non solo dat lato ontologico, nativo diret, come scaturigine dei sacer- dogio, ma anche dat lato soggettivo, nelyeserctgio dei vari poteri e net rapporto diassetto e di agione. La consegUenga: I sacerdoti possono sentire sempre di piu la unita con il

683쪽

Episcopus tit. Lamenus, Dic ap. IubaenSis Pag. 23: De constitutione hierarchica Ecclesiae, et in specie: de episcopatu . 1. Omnibus compertum est quod doctrina de Romani Pontificis primatu maximi momenti est. Mihi videtur hoc schema insufficienter de hac doctrina tractare. 2. Doctrina de institutione, perpetuitate, vi ac ratione sacri apostolici primatus, necnon de Romani Pontificis infallibili magisterio, capita distincta requirere

videntUr.

I. Clara argumenta et probationes circa dogmaticam doctrinam primatus Romani Pontificis maximi momenti videntur esse et valde utilia ad sinceram et duraturam unionem cum christianis fratribus separatis promovendam. Pag. 27, lin. 30: ad sequentia verba: si Romani Pontificis praerogativa est Concilia Oecumenica convocare, iisdem praesidere et eadem confirmare n. Verbum: praerogativa videtur non sufficere et minus aptum esse. Humillime proponerem sic: vi Romani Pontificis ius et usticium est Concilia Oecumenica convocare, iisdem praesidere et eadem confirmare.

Episcopus Lingstonensis Pars I. A) Notanda in genere. Sunt quaedam themata ecclesiologica moment Sa quae in schemate videntur fere praetermitti vel minus quam par est tractari et proponi. a) Non nisi leviter tangitur intimus et profundus nexus inter Corpus Eucharisticum Domini et Corpus eius ecclesiasticum, tum in toto corpore eccleSiaStico, tum in ecclesiis localibus, tum in quolibet Ecclesiae membro . Nec est obliviscendum munus Eucharistiae in incorporandis membris Corpori Christi mystico, acsi nulla vigeret relatio in hac re inter baptismum et Eucharistiam. bin Aegre apparet cum debita emphasi et soliditate thema tam traditionale scogita Symbolum Apostolicum) Ecclesiae ut communionis sanctorum cum Suis radicibus Scripturisticis et patristicis. Negus inter hoc thema et prius sub a supra) in

c) Uberius et clarius evolvendum est thema de sine Ecclesiae proleptice et incohative realigato in hoc saeculo in Communione Sanctorum, et de Ecclesia caelesti tamquam fine ultimo quo Ecclesiae in terris.

B) Notanda in specie. a) Pag. 7, 3 1, linn. 6-T. In hoc prooemio, et alibi pluries in schemate, Ecclesia denominatur vi in Christo signum et instrUmentum Seu Veluti SacramentUm ... n. Nec immerito. Attamen est desiderandum ut clarius in luce ponatur Ecclesiam esse tum sacramentum tantum, tum rem seu realitatem sacramenti, et quidem UtrumqUe visibiliter dispositum et manifestatum; nec est ullatenus suggerendum Ecclesiam visibilem esse sacramentum tantum, Corpus Christi mysticum autem esse rem ipsius Sacramenti.

684쪽

APPENDIX - ANIMADVERSIONES SCRIPΤΑE DE ECCLESIA

b) Pag. 7, 9 2, linn. 22-24. Supersedendum est ab usu thematis vi Ecclesia

ab Abel n. Primo, quia usus thematis videtur ossendere contra criteria iure Sta-tUta in commentario, nempe, si docere quae universaliter agnita sunt v spag. 44);S Undo, quia, qUantumvis vetus, hoc thema non est nisi constructio theologica quae non meretur introduci in constitutionem dogmaticam; demum, quia omnia qUae eYprimenda sunt mediante hoc themate, possunt commode proponi quin ad id thema recurratur. Et ita declinabuntur ambiguitates et confusiones facile gignendae usu Vocis si Ecclesia ferme prima vice in corpore constitutionis) SensUa-temporali et a-sociali. c) Ρag. 8, 93 3-4. In his duobus capitibus continuitas inter Vetus et Novum Foetas, Una cum suis respectivis plebibus, magis apparet quam dis-continuitas inducta transcendentia Christi condentis Novum Testamentum in SUO Sanguine videsis Col. 2. 1 T). Utique si novitas , non negligitur, sed radices historicae istius novitatis non sat firmiter et distincte recensentur et ponderantur in schemate. d) Pag. 8, 9S 3-4. Praeterea, Ecclesia vi de Trinitate is in his iisdem capitibus ita elaboratur ut ne mentio quidem fiat de Christo mittente suum Spiritum in suam Ecclesiam et in suos apostolos. Talis elaboratio eatenus videtur artificiosa et improbanda. Missiones sequuntUr proceSSiones. e) Pag. 9, 3 I. Transitus a themate populi Dei ad thema Corporis Christi videtur nec facilis nec clarUs. f) Pag. 10, 3 6. Valde plorandum est schema, uti iacet, suggerere 13 thema biblicum si Corpus Christi is non esse nisi locutionem metaphoricam seu si imaginem n), omni Sensu proprio et realissimo posthabito; 2ὶ thema vi populus Dei is non esse annumerandum inter imagines Ecclesiam depingentes. g) Pag. 1l, S T, linn. 12-13. Corrigatur hoc modo: Q. . . ita socialis organismus Ecclesiae Christo in exaedificando Corpore inservit n. Melius et rectius dicitur, ad verificandam analogiam notatam in priori sententia huius cap. VII, linn. 8-10, Ecclesiam esse instrumentum inserviens Christo Domino eiusque operi. Est autem

Spiritus Christi qui reddit Ecclesiam idoneum instrumentum Christi. Vide Litteras Encyclicas Mystici Corporis Christi, par. I 0 A.A. S., II, 194I, pp. 206-Jὶ

h) Pag. 11, 3 T, linn. 23-24. Fiat sequens additamentUm: si ... quae ut reSEcclesiae Christi propriae, ad unitatem catholicam ex pondere Suo impellUnt D. Est admittendum talia elementa sanctificationis extra-vagantia de facto plus minUS cohiberi elementis antitheticis cum qUibus actu coeXiStUnt. i) Pag. 12, 3 8, linn. I ss. Non liquet cur in hoc conteXtu abstineatUr ab usu vocis biblicae si membrum is, quia ista vox alibi in schemate adhibetur, et praeprimis qUia Verbum vi incorporantur n, adhibitum linn. 3-4, idem sonat atque vi membrum fieri et esse n. Praeterea, quando est sermo de ratione membri in Ecclesia, nullatenus apparet cur nulla explicita mentio fiat de dimensionibus interioribus et pneumaticis incorporationis. Secus Vergimur ad conceptUm membri nimis eXtrinsecum et SU- perficialem. j) Pag. 12, 3 8, linia. 10-11. Nulla est ratio cur in quaestione de gravibus peC-catoribus recurratur ad terminologiam augustinianam cum eius ontologia platonica, distincto to videri et to esse; attamen, in omni hypothesi, male suggeritUr peCCatores esse in Ecclesia - si non cordetenus - dein ergo ad instar corporis eXanimis. Pia Mater Ecclesia non ita dure sentit. h) Pag. 12, 3 9. Nonne accuratius et utilius est distinguendum inter baptiza-

685쪽

tos a-catholicos qui fruuntur sacrificio eucharistico et eos qui non Θ Tale discrimen videtur fere aeque momentosum ac inter baptizatos et non baptizatos.

I) Pag. 12, 3 9, tinn. 31-32. Sententia si Accedit orationum aliorumque beneficiorum spiritualium communio is, est adeo vaga et indeterminata ut egi gat ulteriorem clarificationem. Praeterea, vox si communion quae pro dolor practice parvi penditur in schemate, quaeque tamen traditionaliter est VOX penitus ecclesiastica, minus utiliter introducitur in hoc contextu. m) Pag. 13, S 10, Enn. 22-23. Legatur: si . . . ut sic usus Diae Salutis pro eiS facilitetur et amplificetur .nὶ Pag. 23, 3 11, lin. 10. VOX si rupem is non videtur esse apta ad depingendum munus petrinum; melius adhibetur saxum fundamentale, vel aliquid simile. o) Pag. 23, 6 11, linn. 16-19. Citetur vel adhibeatur sententia in sua integritate ex Concilio Vaticano I, una cum clausula heic infeliciter praetermiSSa, nempe, si . . . et per cohaerentes sibi invicem sacerdotes credentium multitudo universa in fidei et communionis unitate conservaretur, B. Petrum etc. D. Non leve est discrimen inter sententiam cum supra-dicta clausula dempta, et cum eadem clausula

adnecta.

p) Pag. 2I, 9 11, lin. 19. 4 Quam doctrinam ... etc. D. MutetUr VOX Q Quam D, nam illud pronomen relativum non habet adaequatum antecedens cui refertur. Certe sententia immediate antecedens non est adaequata summula doctrinae de si institutione, perpetuitate, vi et ratione sacri apostolici primatus ... Enn. 19-20). Legatur ergo sententia hoc modo: vi Doctrinam Concilii Vaticani I de institutione, etc. ... haec Sacrosancta SynoduS Suam facit. . . D.

ρὶ Pag. 24, 3 12, Iin. 1. Expungatur phrasis si ex iisdem electum is, nam indebite favet systemati cuidam theologico. r) Pag. 24, 3 12, linn. 6 ss. Nonne in hoc contextu est introducenda missio Spiritus Christi apostolis facta, et tam instanter in Sacra Scriptura notata ps, Pag. 24, S 12, linti. 9-14. Dissicile est, sine distinctionibus subaudiendis,

cohaerenter applicare metaphoram vi fundamentiis et vi aedifici in in hoc contextu. Se entia tamen sunt notanda: Petrus est fundamentum secundarium iuridico-sociale) universalis ecclesiae, ceteris apostolis inclusis videsis ultimam sententiam DB 1822); at apostoli, collective sumpti una cum et sub Petro, fundant ceteros fideles. t) Pag. 24, lin. 40 - pag. 2I, lin. 1. Legatur hoc modo: si . . . Petro uti apostolorum omnium principi et totius ecclesiae militantis visibili capiti concessa et SUccessoribus eius transmissa. .. cf. DB 1823ὶ.u) Pag. 27, 9 16, lim. 12-13. Complenda est sententia hoc modo: si Romanus Pontifex habet in Ecclesia per se plenam et uniVersalem poteStatem, quae Nereepiscopalis est; ... cf. DB 182T; C. I. C. 218 i. Forte est fastidiosum, et puncrum non nimis premendum, sed schema praedicat Romanum Pontificem habere potestatem si in Ecclesia lin. 12), collegium episcoporum tamen habere potestatem si in universam Ecclesiam is stin. 17). D) Pag. 27, 3 16, linn. 16-1T. Legatur hoc modo: Q. . . Subiectum ConSOrSplenae et supremae poteStati S ... D.

wὶ Pag. 27, 3 16, lin. 18. Vide supra, sub littera n).

x) Pag. 27, 3 16, linn. 27-28. si Spiritu Sancto organicam structuram eiUSque concordiam continenter roborante D. De novo redigatur haec phrasis, quia i) eius

686쪽

APPENDIX - ANIMADVERSIONES SCRIPΤAE DE ECCLESIA

significatio est sat vaga; et 2) neologismi vulgo vi theological jargon n), quales

Sunt si Organicam structuram is, melius evitandi sunt in conciliaribus documentis.

γ) Pag. 27, 9 16, linn. 30-32. Legatur hoc modo: vi Romani Pontificis praerogativa divinitus concessa est Concilia OecUmenica convocare etc. D.

et) Pag. 28, 3 1 T, linn. 2-10. Legatur hoc modo: vi Sicut Romanus PontifeX,

ut successor Petri et vicarius Christi, est unitatis tum episcoporum tum multitudinis fidelium principium ac visibile fundamentum, ita episcopi singuli, vicarii

Christi, quisque in sua dioecesi, sunt principium et centrum unitatis in suis Ecclesiis particularibus . . . Qua de causa singuli episcopi suam Ecclesiam, omnes autem simul cum Papa totam Ecclesiam incorporant in vinculo pacis et amoris h. Ratio fundamentalis cur episcopi habiles sint vi repraesentare is et cur de facto repraeSentent suas ecclesias, stat in hoc quod sunt veri vicarii Christi, i. e. , vices Christigerunt et ergo eUm repraesentant. Quia episcopi ita repraesentant Christum caput, ergo repraesentant Christi corpus. Nihilominus convenientius est hodie evitare vocem si repraesentare is, utique minime insolitam et peregrinam in praeteritis aetatibus Ecclesiae. Ratio istius convenientiae stat in hoc quod hodie tot in plagis mundi ista vox ineluctabiliter evocat systema democratiae repraesentativae. Loco si repraesentare is inseratur VOX vi incorporare vulgo ' embo ), vel aliud simile. aa) Pag. 29, 3 18, lim. 8-9. si . . . Spiritus qui ... misit apoStolOS... D. QUO ite Spiritus dicitur misisse apostolos P Ipse Christus misit in mundum suos apostolOS in solidarium vicariatum pro seipso suoque opere, simul promittens apostoliS

suum Spiritum Ut si sit cum vobis in aeternum h Io. 14, 16; cf. IO. 14, 26; 16, 7;16, 13- 14). Schema nec bene nec adaequale in luce ponit nexum intimum intermissionem apostolicam et missionem pneumaticam, utramque ortum suum dU- centem a Christo mittente. Dolendum est quam exiliter mysterium PentecoSteS, factum tam centrale in historia salutis, in hoc schemate exponatur; cui defectui

certe est medendUm.

bb) Pag. 29, 3 19, linn. IT-40. Sententia videtur esse omnino tautologica i. e. , concilium s Seu corpus episcopale in uno loco convocatum) ea infallibilitate pollere qua divinus Redemptor Ecclesiam suam i. e. , Ecclesiam hierarchicam seu corpus episcopale) in definiendo doctrinam instructam esse voluit. Unde Vel emendanda vel delenda est haec sententia. ) Pag. 29, lin. 40 - pag. 30, lin. 3, 3 19. Legatur hoc modo: si Romanus Pontifex quoque per se gaudet infallibilitate, quando, ut omnium christianorum pastoris et doctoris munere fungens, et fratres suos in fide confirmans, doctrinam de fide vel moribus definitivo actu proclamat D. G) Pag. 30, 3 19, Iinn. T-10. Sententia si Quando enim . . . e onit Vel tuetur , emendanda est. Primo, particula illativa vi enim is stin. Ti delenda est, nam ratio fundamentalis prioris asserti de irreformabilitate definitionum Romanorum Pontificum et de invaliditate appellationis ad aliud tribunal, minime invenitur in hoc praesenti asserto; cur ergo illa particula si enim is inseritur pSecundo, quando asseritur Papam et idem valeret de Conciliis) in definiendo exponere vel tueri si doctrinam fidei catholicae, divinitus Ecclesiae commissam n lin. 9), hoc dictum potest inflecti in favorem opinionis theologicae ne speciete Squidem admittendae in constitutionem dogmaticam, nempe, Romanos Pontifices set Concilia) non valere definire nisi ea quae actu et explicite continentur in praesenti professione fidei in Ecclesia catholica contemporanea. Et ita ex facto ordinario

687쪽

maturationis vitae doctrinalis in Ecclesia catholica, quae quidem maturatio sancienda erit infallibili oraculo Pontificum vel Conciliorum), male et iniuriose fit regula ferrea. Nec RR. Dominus Vincentius Gasser in suo celebri commentario apud Concilium Vaticanum I tale quid ullatenus proposUit; e contra, clare GaS'ser edixit si regulam illam de consensione ecclesiarum in praedicatione praesente valere solUmmodo in sensu positivo, nullatenus vero in sensu negativo MansiI2, 1217 A-Bin, nec omisit relator Gasser notare sibid , 1217, 83 in controversiis, desciente tali concessione, Pontifices, tamquam iudices fidei, posse procedere ad rem peremptorie dirimendam, utique secundum Scripturam et traditionem. Fatendum est, nisi fiat discrimen accuratum inter ordinem stricte iuridico-socialem et ordinem meta-iuridicum communionis ecclesiasticae, problema cui schema velit obviam iri, non solutum iri. ee) Pag. 30, 3 19, linn. 19-21. Legatur hoc modo: si ... per media apta, inter

quae recensentur etiam consilia theologorum et eXegetarum ... D.

ff) Pag. 31, 3 21, linn. 13 - 14. Legatur hoc modo: si Ipsis, prout paStoreSIscorum iure condecet, cura cotidiana ovium suarum plene committitur ... D. Intentum schematis videtur in eo esse ut in tuto collocet ordinariam potestatem episcoporum - Um qualificatione vi ordinaria is significante non solum id quod est muneri adnectum, sed etiam id quod est solitum vel usitatum) - prae potestate papali quae in suo ordine praedicatur ordinaria svide DB 18 31). Si clarius fit indolem ordinariam set immediatam in episcopalis potestatis esse propriam epiScOporum uti ordinariorum locorum, easdem tamen qualificationes, qualiter de papali

potestate praedicantur, esse proprias Summorum Pontificum uti episcoporum orbis Seu Oecumenicorum, dein melius videtur tum si ordinarietatem is tum vi immediationem is harum potestatum versari in specifice diversis ordinibus et ergo non mutuo seipsas elidere.

gg) Pag. 31, 3 21, linn. 19-22. Omittatur clausUla vi dum Spiritus SanctUS ... sustinebit h. Quod quidem dictum est in se verissimum et omni eXceptione maiUS. Nihilominus non est cur in hoc praeciso contextu introducatur, quia idem prorSUSValet de omni negotio ecclesiastico ubicumque elementum debile humanum potest perturbare dispositiones divinitus fixas. Praeterea, si dictUm admittatur in schemate, aliqui forte eX eo concludent non posse firmius et distinctius statui criteria iuridica in hac tota quaestione. Quod merito est dubitandum.

Patriarcha Antiochenus Maronitarum Cap. I: De Ecclesiae mySterio. 1. Considerations generaIES.

688쪽

ΑPPENDIX - ANIMADVERSIONES SCRIPΤΑE DE ECCLESIA

ris, troUVe dans notre schema un complement de precisions: etant donne te contexte dans tequel les autevrs de texte ont uoulu envisager l'Eglige: te dessein eternet de salui, la mission si Christ qui enuole son Esprit et fonde, dans te monde, i 'institution positive qu 'est l'Eglise, au sens strict d V mot. I 'Encyclique insistait, en esset, fur te sens sociat et l'aspect corporatis dei'Eglise: Corps sociat, visibie, organi se, hierarchise . Le present schema inclut ce potnt de vue exact, et tui ajoUte certaines considerations importantes: noUs sommes le Corps du Christ, en ce que chaque

tres images, bien qu'il lui donne une certaine primaute. Parmi ces images, CertaineSexpriment davantage t 'identite entre te Christ et l'Egli se, certaines autres, platoti 'alterite. TOUtes soni necessatres pour tenter de cerner te mystere de l'union duChrist et de son Corps mystique. b) La seconde remarque concerne la notion de l'Eglise-sacrament de l'EVan

Cette notion doli, me semble-t-il, eire gardee. Elle est tres riche; elle peut signifier si mystere de sol, et realite operante du salut is, et peUt, dans Une theologie du Salut proposee au monde eniter, eire tres interessante et tres SUggeSti Ve:

l'Eglise exerce te ministere de la vie spirituelle dans le Christ, et prolonge, dans le temps, en tant D'Eglise, te role de l'Humanite du Christ Sauveur.

c) La troisieme remarque concerne la question des vi membres D: Le texte n'emploie pas te mot vi membre o. Il de rit seulement des sitUations ou i 'on peut se tr ver par rapport a J'Eglise: pleine apparienance, apparte' nance voto, liens divers qui existent entre les chretiens non-catholiques et i 'Eglise. Cette position des autevrs du schema vient, me semble-t-il, de l'elargissementqU'ils ont donne, et avec raison, a la doctrine paulinienne G si Corpus Christi quod est Ecclesia D; autrement, si on continuati a identifier purement et simple-

689쪽

ment Corps dia Christ et Eglise visibie, hierarchique, sans aucune distinction d'aspecis, les hommes, meme justifies et les Sainis n' auraient pas pu eire appetes 4 membres h de l'Eglise visibie romaine. A cause meme de cela, te schema laisse la question, fur ce chapitre, ouVerte, et

De toutes faςons, it me semble meilleur de maintenir toute cette partie concernant les membres de l'Eglise dans ce schema dogmatique et de ne pas ta metire dans le schema sur I' EcUmenisme. I. Considerations subsidiatreS. a) Par rappori au schema presente a la premi ere sesSion, te Schema que noUs avons entre les mains ostre les qualites fulvantes:

h) Il insiste fur te mystere du Christ vivant dans son Corps myStique; il parte de l'Eglise en rapport avec la mission du Fiis de Dim, opere Un retoUrau realisme spirituet de la tradition grecque, qui subordonne l' partenance juridique a l'Eglise a l'apparienance sacramentelle et mystique. c) Il n'a pas employe te mot si membre v, a juste titre, parce que te terme vi membre is est pris au corps humain, et qu'il est deficient mur rendre les liens qui unissent te croyant a son Ches. d) Le schema n'emploie pas les termes si necessite de moyen is a propos dei'Eglise, et avec raison, me sembi t-il spag. 11, par. 8, ligg. 3I-363. Mais en par-lant de la necessite du bapteme, te schema la compare a celle de l'Eglise, en met-tant une equivalence entre les deuX pag. 11, par. 8, lig. 39 - pag. 12, pax. 8, ligg. 1-2). I 'Egli se est, certes, bien necessatre de necesSite de moyen, mais aUSSi

ia charite et donc la fol. e) Cependant, nous aurions Voulu que la dimension missionnaire de l'Eglisessit davantage marquee des le debui ta schema. Esse est enoncee a la pag. T, lig. 7 et pag. 11, par. 10, ligg. 24-26 surtout, mais en paSSant, Sans relies aucun. f) Dans te meme sens, et par consequence, i 'aspect de la relation de l'Eglise

fisamment clair. p. II: De constitutione Merarchica Ecclesiae, et in specie: de episcopatu. 1. ConsiderationS generaleS. a) Les questions qui embarrassent les theologiens sont entre aUtreS: l'Egli se est elle monarchique ou hierarchique Θ Les Eveques participent-iis aU U-Voir dU Pape, ou reςolvent-iis directement leur pouviar du Christ Seigneur ΘL'Eglise est-elle collegiale, te Pape etant Caput collegii, et agissant comme telΘL'Eglise est bien cela. Elle est collegiale. Mais it faut touj rs preciser quele Pape tient sa Primaute, non de l' election du college ou de I 'existence du college, mais d'un don direct fait personnellement a Pierre. Ce don a ete ait a Pierre, pour qu'il soli la tete do college. Dans te par. 12, pag. 23, lig. 31; dans te par. 16 tout entier, pag. 27, et dans te par. 19, π. 29 et 30, lig. 1, nous trouvons l'assirmation du college. Ceterme n'est pas scripturaire, mais deja entre dans les teXtes ta magistere.

690쪽

APPENDIX - ANIMADVERSIONES SCRIPΤΑE DE ECCLESIA

D'ailleurs, it faut bien noter que te schema emptote l'expression si ad instar collegii v, probablement pour eviter d'etablir une identification de Dinstitution apostolique avec toute auire forme juridique humaine. h) L'affirmation de la sacramentalite de l'episcopat, au par. 14, pag. 2I. Cette affirmation est falle ici sensiblement dans les memes termes que te premi ex

schema propoSe. En admetiant ce paragraphe, i 'on metirati sin a une discussion qui a tropdure entre theologiens, l'accord s'etant sati presque eniterement fur la Sacramentalite de l'episcopat. Le Concite V dra-t-il proposer ce potnt comme une definition Θ La traditionPappulerati. Mais une seis cette definition salte, si elle etait salte, it saudrait, me sem-ble-t-il, affirmer que te Concile n'entre pas dans des questions d'Ecole, comme de reconnaitre que la distinction entre episcopat et presbyterat est de droit divin, oud'etablir les relations entre episcopat et preSbyterat. c) Pretres et Diacres spar. 1 I pp. 2I et 263. On a bien fait de leur consa-crer toUt te par. 1 I, pour donner une vue 3'ensemble des disserenis degres de labierarchie ecclesiastique et de leur relation. Il me semble qu'on a bim sati de ne pas porter une tot generale fur te celibat

Ne faudrait-il pas etendre ces reflexions fur te celibat et te mariage aUX pre- treS eUX-memes, en laissant la decision aus mains de la Hierarchie dans les disserentes regions p Je suis amene a porter cette reflexion; a cause de la disette de pre- tres. dans des regions autre Ois chretiennes. Certes, it faut defendre te celibat. Mais te celibat n 'est pas une fin en sol. Dans PAmeriaue D Sud furtout et dansd'aUtres regions du monde, te manque de vocations, d'une pari, la desection morale de nombre de pretres celibataires et te scandale oui s'ensuit. A'autre pari, dolvent eire pour te Concite ian sutet de preoccupation. Les fideles risuuent de se paganiser; travailles qu'iis soni par tant d'ideologies subversives. Par ailleurs te Protestantisme est aUX portes et menace d'enlever les fideles a leur sol catholique.

SEARCH

MENU NAVIGATION