장음표시 사용
71쪽
publice prostasse & cultam suisse est valde verosimile . Frequentissimas autem fuisse apud Ethnicos inhonestas turpesque Deorum tabuislas, quas Religionis ergo erigebant, colebantque videbimus in loco satis enim impraesentiarum est ipsum per se Aristotelis effatum , quo de Bicturis loquitur , quibus sacrificia offerebantur , certissimum divini cultus argumentum.
Lucianus , in Ρseudomante , pictarum cultum tabularum apertissime confirmat, dum de simulato illo aesculapio loquens scribit : Em clamare coeperunt , salutare Deum , Civitatem featam praedicare . Tum votis assatim quisque implebatur , thesauros , ope , sanitatem , ali que id genus bona sagitando . ccedebant ad haec Picturae , Imagines , Signa Deum referentia, partim aerea, partim argentea . οἱ νεκραγον ευ- Θνs , και ηο πάγντο Wν Θεον , καὶ τώ πολιν εριακαριζον , χνδονε κατος ἐνεπἱπλατο τυν ευ δν, Θησαυρους, set πλουτους , UI νγιμας , λ α αγαθα αιτων παρ αυτοῦ ' γραφέ τε επὶ τουτω, Hi εἰκόνες,
ξοανα , τα μεν εκ καλχῆ , - δἐ εξ αργυρου εικασμενα . En ut in illius aesculapii cultu adhibitas aeque exhibet Lucianus picturas , pictasque tabulas, uti Simulacra , & Signa. Id quoque in Bacchi cul-ru perpetratum testatur Athenarus, Libro Deipnosophistarum X. Cap. 7. dum scribit scilicet: Stulti certe, qui Bacchum sngunt, aut pingμης , per medium forum impostum plausero ducunt , vinolentum I quoniam spe tatoribus id probant, minum esse Deo potentius e id quod, ut arbitror,
εTὶν o . De pompis nempe loquitur Athenaeus in Bacchi ho norem celebratis, quae ad Religionem apud Ethnicos spectabant , &ad quas uti Statuis , ita pictis Bacchi utebantur tabulis . Sic Pausanias in Arcadicis , sive Libro Descriptionis Graeciae VIII. scribit :
ntiuor etiam Religio diυinis es honoribus conisecrata. E R ntinor Templ*m Mantinensebus recentissimum, quod praecipue quadam cura Hadrian imperator exornavit. A ntinoum ego visentem non vidi - Statuas certe oepi itas Imagines sum conspicatus. AEdes in omnasio es, in qua Aintinoi signa servantur tum reliquis ornamentis , tum lapidum nobilitate , tum vero picitis Antinoi imaginibus in ignis . Earum Maginum multae Liberi Patris insignia praeseserunt. Ἐν 1ἱ τό - δέ A ινοους σφισιν δενοα Θεός '
72쪽
autem uti statuis, ita pictis etiam utebantur Imaginibus, in celebri.tatibus Antinoi & pompis ' easque eo colebant magis , quo Deorum insignia praeseserebant. Aristides , Oratione Isthmica in Neptunum , miratur eo fabulam processisse , ut aliqua tribueret illi Deo non prorsus decora . Itaque quanam ratione pingendae imagines illius Dei, quas adorare oporteret , ita demum docet . Παλού μονα δἐ καὶ ἐιπέῖν κοιλον και του νομα αυά
πουδος ήν - ωραν s τυ ανθος. R. T. Palaemonem vero aequum es si a Sacris Neptuni) dicere, nominatim appellare , juramentoque ad
hibere, steriis sub ipso initiari s tam festi s es puer ) pistumquo
etiam contemplari, idque υel Delphino insidentem, vel ipso maris me tum
aequore , vel in maternis manibus forentem vernantem puerum comprehensum . Haec enim Dedi acula oe visu sunt auditu pulcherrima rnec indecenter mare tranquillum ibidem appingitur , Neptuno puer ex peplo arridens . Aliud autem praeterea nihil est appingendum , qualia sunt in impiis quibusdam horrendis picturis, quas ego tum qui primi viderunt, miror quomodo ab earum opificibus uctoribus manus ab tinere potuerint , tum cur adhuc mediis in Templis conspiciantur , verumtamera meum non est haec reprehendere. Resut igitur, ut Neptunum, Amphitria ten , Leucotheam, Palaemonem, Nereidas , omnesque marinos Deos Deas
comprecati me. Loquitur heic de Imaginibus adoratis Aristides , loquitur de pictis Imaginibus , sub quibus fas erat, mysteriis initiari ;loquitur demum de ratione pingendi Deos illos marinos, quos appellare & advocare consueverant, eorum ex tabulis ea remoVeri Optans,
quae dedecus eisdem conciliabant Diis ; qua de re convenire videtur cum Aristotele , qui de indecoris quaerebatur Deorum , quas Ethnici soliti erant colere Pistiiris. Julianus Imperator in Fragmento Orationis cujusdam, sive Epistolae , ceteris ejus cum operibus edito , Deorum Imaginum vindiciaS suscipiens , ita scribit : Nos Deorum Imagines contuentes , neque iv d , neque ligna nobis esse persuademus , sed neque Deos ipsos haec ea dem esse credimus . Nam nec Imperatorum Imagines lignum , aut lapidem, aut ora appellamus I neque vero Imperatores ipsos, sed Imperator v gies . Porro quisquis Regis amans est, Regis imaginem libenter aspicito veluti qui situm amat, imaginem flii , qui Patrem amat, Pa tris effigiam libenter intuetur . Eadem ergo ratione qui Deos amat , livbenter Simulacra Deorum imagines conspicit . ἀφορῶντες ουν τατων Θεων ψά κοιτα, μή τοι νομίζωμ εν αυτὰ λιθους clyra , ξVΛ ,
73쪽
ἀγαλματα, R τοις αιόνας αποβλέ arsi . Hoc in loco Iulianum indica re cultas promiscue fuisse Deorum Statuas & pidias Tabulas , tria evincunt, primum quidem, dum Imagines ξυλα Vocat ligna, quod, ut jam innuimus , ligneis in tabulis Imagines depingerentur , alterum, dum Imagines Deorum confert cum Imaginibus Imperatorum, quas plurimum pictas fuisse, etiam vidimus. Postremum, quod Imagines a Simul ac nis discriminari videatur, aut voci Simulacra, Vocem Imagines adjiciat , ex quo hasce pictis pro Tabulis esse accipiendas docebimus in loco. Ad Latinos autem confugiamus Ethnicos Scriptores. Cicero , Li-hro in Verrem IV. de furtis & rapinis illius loquens , quibus Acha-jam , Asiam , Pamphyliam , Siciliam elegantioribus Deorum Simulacris, Tabulisque sacris spoliaverat; suid arbitramini, inquiebat, Rh
ginos mereri velle , ut ab eis marmorea illa Venus ne auferatur Z quid Tarentinos , ne Europam in auro sedentem amittant Z ut Sat)rum , quinpud illos in AEde Vesae est Z ut cetera' siuid Thespis es, ut Cupiή nis Signum propter quod unum visuntur Thespiae' uuid Cnidios ut Venerem marmoream 8 quid ut pie tam Coos ρ Quid Ephesios , ut inexandrumP suta CFricenos, ut APacem, aut Medeam 8 suid Rhodios utJ ἰ sum Z suid rhenienses , ut ex marmore Iacchum I aut Paratum pisetum ς aut ex aere ranis bucculam 8 Nonne eandem nobis exhibet Tullius erga Imagines cum sculptas , tum etiam pictas , Ethnicorum Religionem λ Nonne eadem cura retinere marmorea sua Veneris Simulacra optabant Rhegini &Cnidii, ut suam Venerem depictam Coi Nonne eadem Thespiensium Religio erga Cupidinis Signum , ac Rhodio Tum erat erga Ialysum suum pictum, quem Heroem Urbis conditorem
fuisse alii censent, aqii ipsum Bacchum λ Ejusmodi Jalysi , de qua hei ς
TulliuS Imaginem, mira arte a Protogene Caunio depictam, describit in Vita Demetrii Plutarchus, qui Rhodiorum quoque pro tam ii igni Dp e
ad hostem Demetrium preces non omittit. Eandem, inquam, ergῖ utrius L ue generis Imagi nes Religionem Ethnicorum exhibet nobis Tullius, quod QVidentius erui etiam potest ejusdem ex verbis statim eodem loco recitatis: suid tum e subdit, mediocri ne tandem dolore eos aspecios obe acti τramini λ Non isa es judices o primum , quod omnes Religione moventur, ut Deos patrios, quos a Majoribus acceperunt, colendos sibi diligenter ret, mendos arbitrantur a deinde hic ornatus, hic opera atque artifcra , Signo, Tabulae pictae, Graecos homines nimio opere deletilant . Haud minus igi-gRx in pictis Tabulis , quam in Statuis, patrios a Majoribus Rccep
74쪽
rant Deos Ethnici , illosque, uti in signis atque simulacris , ita di illis in Ρicturis , diligenter colendos sibi , retinendosque arbitraban. tur. Libro autem de Legibus III. scribebat Cicero: suis enim ferresti os , eum videret eorum Villas Signis Tabulis refertas , partim publicis , partim etiam sacris religioseis Z Quod aut jure Victoriae tamen, s quae sacra omnia, profana faciebat) aut sacrilegio vetati eve
nerat, & nimio posteriorum Romanorum luxu . Ceterum , citra i frequentes hos casus , uti erga Simulacra Deorum & Signa , ita eorundem erga Ρicturas suam mille modis ostendebant Ethnici Religio. nem, illasque extra Templa etiam positas religiose salutabant; quem ad morem adlusit in Satyrico Ρetronius , ita scribens : In Pinacoth
cam perveni vario genere Tabularum mirabilem , nam Zeuxidos manus vidi , nondum vetuisatis injuria vicitas , Protogenis rudimenta , cum ipsius natur, veritate certantia , non sine aliquo horrore tractaυi . Nam etiam . pellis, quam Graeci monocromaton appellant, etiam adoravi. Illinc candidus HFlas pepellebat improbum N ada . Damnabat . olla noxiaS manus , stramque resolutam modo nato fore honorabat . Ad illorum superstitionem heic adludit Petronius, qui vetere adorandi ritu, manui osculum infigentes , aut caput curvantes , sculptas pictasque Deorum imagines religione quadam salutabant. Religiosum enim actum phrasi illa, etiam adoravi, Ρetronium denotare Voluisse , praeterquam- quod, ex vi vocis , sexcentis testimoniis , & infinitis ostendit exemplis Beyerus, in ditamentis ad Caput III. Proh omen. ad 0ntagma Seldeni de Diis bris v confirmari eodem potest ex Petronio , quemdam conscensurum navem, ita loquentem inducente : Ego cum Git ne quidquid erat in alutam compono, adoratis bderibus intro Navigium . Castorem quo in loco vult innuere & Pollucem, qui Sydera a
Animadvertendum jam vero Ethnicos Scriptores , quum de formis Deorum suorum loquebantur, ea usos fuisse dicendi ratione, ut pictas sculptasque Imagines ipsorum , in sermone frequentissime conjungerent, quicquid sculpturae asserebant , Picturae quoque tribuenteS, diu minumque cognitionem & cultum utrique debitum arti ostendentes . Ita Cicero , Libro de Natura Deorum I. suis tam caecus in contem plandis rebus tim uram fuit , scribit , ut non υideret species ipsas homianlim collatas in Deos, aut conflia quondam Sapientum, quo facilius animos imperitorum ad Deorum cultum a υitae pravitate convertereut ς aut superstitione , ut essent Simulacra , quae et enerantes , Deos ipsos se adira crederent 8 Auxerunt autem sic eadem Poetae , Pictores , Opis γε - - - Jovem , Junonem , Minervam , Neptunum , Apollinem , reliquos Deos ea
facie novimus, qua Pictores , Fictoresque et oluerunt; neque solum facis , sed etiam ornatu atque mesitu . Videtur heic de Origine Idololatriae
75쪽
disserere orator, quam uti errori humano, & Politicorum filiis , ita
Poesi adserit, Picturae, ceterisque artibus' aut alteri ortum, aliis incrementum vult debuisse suum; quae omnia elegantissimo comprehendit carmine Poliniacus Cardinalis, Libro Anti lucretii IX. v. 88. Inde per humanas gliscente libidine mentes,
Vera Dei sensem species squallescere caepit.
Nam Populi Dominum veriti, at quis funditus esset Obliti, non iam aeternum, nou smplicem unum,
Multiplici fide pifctum coluere figurae
Membratim in varios ausi discerpere Disos, . tque Deo; prout usus erat, suas que cupido. Venit adulatrix fallax turba clientum e Huc accesserunt Sophiae steria tectia, Et mirabilium inυentrix Facundia rerum,Hisoriae male tuta Ides, o carmina ratum
Ingeniosa, υel assinis Picitura poes.sui quondam in rebus Numen videre creatis Thure salutabant res ipsas. c. ReVertamur ad Ethnicos Seriptores. Horum igitur auctoritate, Dii ea tantum facie cognoscebantur qua Pictores esse voluerunt . Horum
testimonio, ad Ρicturam confugiebant Ethnici, quo Deos Deasque noscerent; inde Persit illa Satyra VI.
Sum tibi Mercurius. Venis Deus hue ego, ut ille Pingitur.
Verum , ut inquiebam , si ad Imagines Deorum Scriptores Ethnici adludebant, si aliquid cum Deorum Imaginibus conferebant, uti sculptas, ita aeque memorabant pictas. Tullius, Libro de Divinatione LContra Carneadem disputans , scribit : Aspersa temere pigmenta in tabula, oris lineamenta ctingere possunt e num etiam Veneris Gnidiae , Coorgite pulcbritudinem e iugi posse aspersone fortuita putas ρ Gnidiam Venerem fuisse marmoream , Coam vero depictam , quis ignorat Τ Magis id ex Luciano tamen patet, qui, in Imaginibus, Politheam suam effiagere conatus est, non modo ex publice illis cultis eboreis, mar moreisque Dearum Statuis , sed ex publicis etiam pictis earumdem Tabulis; quum enim aliqua e Venere Gnidia decerpta voluisset , aliqqua e Venere Hortensi Alcamenis, accersendos subdebat Pictores PQ-ὶygnotum, Euphranorem, Apellem, & Aetionem, qui symbolam Ve' luti conferrent . Itaque Polithere suae Euphranor , inquiebat , colorem comoe illius conferat , qualem Iunonis comam coloribus expressit . ὀ θιρνE V φρανωρ τώ κοα 1υ οῖαν τως H 'ρας εγραψεν. Ejusmodi Vero unonis tabulam fuisse pictam , imo haud minus religiose cultam , fustm Statuas Gnidiae Veneris, & Veneris Hortensis, non eVincit mo H 2 do agen-
76쪽
publico donatas cultu mulieris speciem suae concinnatam cupiebat , uti cultae revera erant allegatae ab ipso Veneris Statuae ' Verum conis
firmat id vehementius ejusdem Dialogus qui sequitur pro Imaginibus , in quo inducitur Luciani Accusator , quod mulierem suam ex tam sanctis adoratisque Dearum Imaginibus contexuisset ' ipsaque iccirco inducitur de. Luciano querens Ρolithea, quod se cum Imaginibus adeo venerandis contulisset ' inquit enim : sed hoc unum non serens , quod
eam cum Deabus Iunone Venere comparaveris. εν τλω ου φερουσα ,
οτι Θεῶς ἀυ - , Η 'ρα, Κ, Νφροδίτη ρμασας . Nulla autem alia Iuno illis in Imaginibus Luciani, quam ab Euphranore depicta. Subjicit :Veneri oe Junoni assimilare , quid aliud eis , quam Deas ex pro so eo
tenuare Z NwΠπ' R,' H α ακοιτα, τί ἀμο, ἡ αντικρυς λ ιν ευτελίζειντας Θώς; Quum vero haud minus violatae fingatur Religionis reus Lucianus suam ob Ρantheam pictae Iunoni , quam Veneri marmoreae in Gnido cultae assimilatam' ut Gnidia Venus divinis apud Ethnicos honoribus gaudebat, ita consequens est, eisdem gavisam fuisse Iunonem illam in tabula depictam. Ceterum , nos modum dicendi potius in praesentia considerandum ducimus, eX quo promiscuum cum Deorum, tum etiam Heroum in Imaginibus Sculpturae Picturaeque usum , utriusque iccirco Imaginum generis cultum inferamus . Nonne & ita ratiocinandi ansam praebet Statius quoque , Libro Sylvarum I. ubi in Imaginem Domitiani scribit:
Salve magnorum proles Genitorque Deonum uditum longe Numen mihi. Utere perpetuum Populi , magnique Senatur
Munere e Apellaeae cuperent te scribere cerae,
Optassetque novo similem te ponere Templo Atticus Elei senioν Joυis tua mitisi Ora Taras e tua findereas imitantia flammas Lumina, contempto mallet Rhodos aspera Phoebo I Certus ames terras, quae tibi Templa dicamus Ipse colas. Nonne, inquam , Picturis teque & Statuis divinos Heroibus honores decretos exhibitosque heic Statius ostendit λ Quod apertius & clarius ante. Vatem hunc dixerat Horatius, Libro Carminum IV. Ode 8.
Donarem pateras grataque commoduFCensorine , meis aera sodalibus Donarem tripodas, praemia fortiam Grajorum e neque Tu pessema munerum Ferrei d
77쪽
Feneso dimite me scilicet aptium, suas aut Parrhasus protulit, aut Scopas dHic saxo, liquidis ille coloribus
Solera nune hominem ponere , nunc Deum.
Uerum & aliquando veteres Scriptores ad solas Deorum & Heroum cultorum Imagines respiciunt coloribus expressas. Saepe allegatus Lucianus in C nico , hunc ita inducit loquentem : Neque Graecorum solum , sed Barbarorum etiam Templa circumspicias , utrum ipse Dii , ut vo , comati, barbatique sunt, an quemadmodum vos , ras finguntur, atquσpinguntur. πλαττονται , κώ γραφονται . Et in Dialogo de Astrologia scripsit: suod siquando υideris Orpheum, uri faxo expressum , vel coloriabus effictum c. ta δε ποτε Ο φέα ὶδης, ἡ λιθοισιν, ηχροιν μεlDenique idem Auctor , in SFmposio, Alcidamantem inducit quendam Cynicum dicentem : suod se defatigatus fuero, tum humi subserato parulio , cubito innixus jacebo, qualem Herculem pingunt. Osον Ηρακλεα γρας τινοῦ & paullo post : jacebat seminudus, cubito humi o innitens, mmulque dextera se bum tenens , qualem Herculem Pholensem Pictores e primunt . οιος ὀ παρα τω φολχ' Η'ρακλῆς υπο των γραφεων δMκνυτM . Athenaeus autem , Libro Deipnosophistarum XIII. sexcentos adducit Scriptores veteres de Pictoribus querentes , quod hunc vel illum recte non expresserint Heroem aut Deum; certum, ut reor, argumen
xum , pictas illas Imagines publice prostasse ; quin ipse haud video
quonam quis posset fundamento propugnare , nullam tot Deorum eX picturis publico fuisse cultu consecratam. Pausanias in Boeoticis , sive Libro Descriptionis Graecia IX. de cultu fuse disserens Gratiarum , quum depictas earum imagines recenseat , in Templis praesertim exstantes , caussa est cur inferamus , PicturaSejusmodi, cultas ab Ethnicis fuisse . Smyrnaeos suas seque pictas habuisse Gratias, eodem subjicit Pausanias in Libro. Qui primus , inquit, Gratias vel fnxerit, Cel pingendo nudas ostenderit, numquam com per . . pud priscos enim homines cum vestimentis eas tam a Fictoribus , quam a Pictoribus 1 ad Ias novi. Nam oe apud Suernaeos, cum in Neme-1Dm fano , praeter cetera sena , ipse etiam Gratiae aureae erectae sunt , quas Bupalus fecisto tum vero in Odeo Gratiae imago picta ab Apelle ....
sua vero ratione :ta Gratiarum ornatum immutaverint , ut omnes pos
modum nudas plane fecerint ii , quibus eas vel flvendo , vel pingevis exprimere curae fuit, mihi certe compertum non es. ος ις δε ην ανθ ρωπων ο γυμνας πρωτος, P ς ἡτοι πλασας, ἡ γραφ' τ ενος , ἡ ρ φον εγένετο πυ τεταu με. ἐπεὶ τάγε αρ -τερα ἐχουσας εσθῆ- ο ιτε
78쪽
τε κω εγραφον γυρινας . Qui aliquem hisce in rebus habet sensum , eruere facile sane potesst , in sacris Ethnicorum Imaginibus eos pro is miscue Sculptura & Pictura usos fuisse, quum hoc Pausanias in loco ubi de cultu seque & forma vestituque Gratiarum agit , ipsas olim
oum a Fictoribus , tum etiam a Pictoribus vestimentis ornatas fuisse ait, a posterioribus autem ejusmodi opificibus nudas emcta; - nulla memorata sacras inter & profanas Gratiarum tabulas diversitate. Imoequum ostendendae Boeotiorum erga Gratias Religioni, omnes, quas in
Boeotiae Templis, sive pictas, sive sculptas earumdem, vidit Imagines retulerit , erui jure meritoque potest , Imagines utrasque sacro fuisse
cultu in Boeotia donatas. Plutarchus omnibus modis cultum Imaginum pictarum apud Ethnicos testatur' nam & Picturas refert adoratas, & eo scribit pacto, ud
ejus ex dicendi ratione Deos in picturis fuisse ab Ethnicis cultos se summo jure consequamur. In Libro siquidem de Uide Osiride, in quo universam AEgyptiorum de Natura Divina doctrinam enarrat ,.sive Hieroglyphica explicat primis temporibus , ceu Numinum fguinras & symbola, ab AEgyptiis culta, de involucris per transennam loquens Pythagoricae Philosophiae , ab AEgyptiae doctrinae ambagibus , ut ait Plutarchus, derivatis, haec legimus: Δοκό0 δέ εγωγε κω - μοναδα τῆς ανδρας ονομαγν Απολλωνα , κέ δυαδα Nρτεμυιν δε Θηναν δἐ τῆν ἐβδοριαδα Ποσειδωνα δἐ τον πρωτον κυβον, ἐοικεν, τοῖς εH ἱερ ῶν ἱδρυθιένοις κου Ρωμενοις νὴ Δία καἰ γραφοριενοις 'κ- τώ λ. Ego vero sentio, quod thagorei unitatem appellant pollinem , binarium Dianam , septenarium Minervam, primum cubum Neptunum, convenire cum bis qum AE ptiorum in templis eredia sunt , atque adeo Genduntur pinguntur. Regem enim o Dominum Osrim, oculo sceptro pictis exprimunt . Caelum, quia ob perpetuitatem nunquam senescat, corde picto significant, cui focus ardens sub te Ius sit ---- Neque putant Solem infantem recens natum e toto exsitisse e sed sec orium Solis pingunt, in emtes quomodo is ex humidis accendatur . Et rursus Osirim oculo oe sceptro pictis expria muni k oculo providentiam, sceptro potentiam demonserante. ccipitre etiampidio Osirim saepe proponunt, avis enim pollet acumine visus, volatus celeritate oec. Qua cum Ρlutarchi descriptione convenit descriptio seque a Cyrillo Alexandrino facta , ubi Libro contra Iulianum
τες. R. T. λ. arantis Deum fgnificare volentes , summam scilicet, qμαs per omnia est naturam, pingebant oculum , cui sceptrum subissime banto tit per hoc intelligeretur e quod omnia υideat , m sit ei regia dignitate nam scepimm fere semper intelligitur Regis θmbolum . Sed G
79쪽
sictis 2Egyptiorum Hieroglyphicis dictum iam olim satis . Magis prae
stat ex Plutarcho eruere an aliae Gentes Imagines Deorum pictas adoraverint ' qua de re argumentum in hoc ipso de I de oe Osriri
Libro nobis idem Auctor praebet , dum scilicet scribit: ου δρῆ δἐ
Θαυριάων εἰ γλίσχυρας - ο τοκ ου ς ηγαπησαν Αἰγυτ οι κω E ηανες εν τε γράπτοι 5 D τε πλατο εἰκάσμασι Θεων ἐχυρήσαντο πολλαις τοὶ ουτοις. Enim vero mirari nemo debet , AEgutiis ita exiles sindiiudines adri se quum Graeci etiam pictis misque Deorum Imaginibus mulsa talia adhibuerint . Magis id confirmat tamen quum ad viva descendens animalia , quae suo tempore , ceu Deorum Symbola , jam
AEgyptii coluerant , & ejusmodi Sacra cum Graecorum Religione coninferens , qui propositis Imaginibus ad humanam speciem efformatis , Deos in illis venerabantur; in AEgyptiorum ritibus vindicandis totus, ceu vivis in animalibus meliora sibi proposuissent , quam Graeci Divinitatis Symbola , ita disserit .. A, Grηπον ουν ου ταυτα, τιμαντα ς , αλ λα διά του το Θμον , ως ἐναργες ων ἐσοπτρων κM φύσει γεγονο νώς οργανον η ἡ χροην ἀεὶ τοῦ πάντα κοσμοῦντος λῆ νοριιζειν καλως. R. T. M
t enim probandi sunt , non Fi isbaeo , sed Oi per haec Numen vene- arantur I laque recte hisbentur pro speculis clarioribus , oe a natum suppeditatis , tamquam instrumenta artificia Dei universa ornantis . ZE- quum es hoc intelligi , nihil inanima tum animato, nihil sensu carens sentiente praefantius esse etiam δε quis finiversum aurum smaragdum
in unum comportaret locum. Non enim in coloribus , aut figuris, aret te
vitatibus ines Dimina Natura ; quin imo deteriore illud condisione vi ,s am res vita exutae, quod neque vixit umquam , neque visendi habuit isse facultatem ' quae mero naturis vivit , videt in se principium mo-σμs , notitiamque Mi conmenientium alienorum a se continet , omnino particulam aliquam desuentem haust ejus Providentiae , qua gubernari hoc ersum Heraclitus disit. Nobile hoc mihi profecto videtur testimonium, quo Graecos, ceterosque , qui Imaginibus arte factis utebantur Populos Tabulas coluisse pictas certissime eruamus, quo enim AEgyptios tunc viva colentes animalia Plutarchus vindicaret , ea di, Vinis virtutibus & adtributis ostendendis idonea esse magis dixit quam colores, figuras, ceterasque Imagines ab aliis Populis adoratas Neque coloribus aut Muris Divinam inesse Naturam. Eam igitur coloribus expressam aliae ab AEgyptia Gentes Venerabantur.
Aliud quod id eruamus testimonium & momentum praebet nobis Plutarchus in Vita Numae Pompilii scribens: E ι δἐ κα τὼ περὶ τῶν
I uini Numa ) sumis , quam simillima sunt prorsus Dibagom do
80쪽
eumentis. Nam primum principium ille, neque sensui , neque perturbatio nibus subjectum , mentem invi bilem increatam e sse censuit . Hic autem Romanos prohibuit exi imare Imaginem Dei, aut hominis speciem , aut animalis habere formam. Nec fuit apud eos neque picta, neque s Dei prius species I sed in prioribus centum oe septuaginta annis templa
quidem aediscabant , sacraque tuguria erigebant , Imaginem vero nullam corpoream faciebant , perinde atque nefas esset deterioribus meliora risimilare, neque aliter quam intelligontia percipi Deus posit . Loquitur heio de Sacris a Numa institutis Ρlutarchus , itaque de Imaginibus loquitur non adoratis per oppositionem , ut ita loquar , ad Imasines deinde a Romanis cultas cum .fictas , tum etiam pietas siquidem praecipiente Numa , nulla neque pidia , neque fcta esse apud illos potuit Numinis Imago . Ait vero Plutarchus Numae ea de re legem convenisse cum legibus Pythagorae ; Pythagorae leges vero , hac in
Parte, conVeniebant, ut ex Clemente Alexandrino diximus, cum legibus Moysis , praecipientibus , nullam aut sculptam , aut consatam , aut scitam, aut pictam Imaginem faciendam . Uti igitur Moyses & Ρythagoras, ita etiam cavit Numa , ne pictae Imagines eo quo sculptae pacto adorarentur; certissimum indicium, fuisse illas ab iis qui Mosaicis , aut Ρythagoricis , aut Numae legibus non tenebantur adoratas . Qua imo de re optimum in rem se profert nostram Philostrati
etiam in Vita Apollonii testimonium ; hunc siquidem inducit ille ,
Libro V. Cap. p. de Imaginibus Deorum cum aegyptiis disputantem,& in haec tandem erumpentem verba: Venerabiliores ego furise Deos arabitrarer , s eorum nulla Mago exsitisset . Potuissentque Veteres templa conseruere, in ipsis altaria erigere, tum etiam quid sacriscare liceret , aut non liceret, insiluere I nullam autem Deorum effigiem in Templis erigere, sed eorum effigies illis relinquere excogitandas , qui sacrificatum accederent ἰ mens enim describit format aliq&id omni Sculptura Picturaque
τυπου ra δημειουργίας κρῶττον . Totus sermo de Imaginibus Deorum in Templis erectis erat , num venerabiliores Graecae , an aegyptiae λ de Imaginibus, quibus sacrificia offerebant publice, iisque , ut patet , Sculptura aliquando quidem , aliquando etiam pictoria arte efformatis& expressis. Praetereo infinita Plutarchi loca , eo prolata modo , ut promiscuus
Signorum & pictarum Tabularum in Ethnicorum Sacris usu indicetur . In Vita Fabii Maximi de Tarentinis scribens ab ipso captis atque superatis, ita satur: LIαν ν δἐ των οἱ λων πομενων κω φυομέ-