C. Cornelii Tacti opera

121쪽

DIALOGUS DE ORATORIBVS m

alum conCuPisco non magis quam aera, imagines, qua etiam, me nolente, in domum meam inruperunt. am statum hucusque ac seCoritatem melius innocentia tueor, quam eloquaeritia nec Vereor, ne mihi umquam verti in senatu, nisi pro alterius dis- erimine, facienda sint. Iis piara, innocentia, divina sunt studiar

magna fama.

XII. Nemora vero, aues, decretum ipsum, quod Aper increpabat, tantam mih1

afferim voluptatem, ut inter praecipuos ea minum fructus numerem, quod nec in strepitu, nec sedente ante ostium litigatore, nec inter sordes ac lacrimas eorum componu

tur, sed secedit animus in loca pura atque innocentia, fruiturque sedibus sacris. Maoeesoquentiae primordia, haec penetralia hoc primum habitu cultuque commoda mortalibus, in Illa casta, nullis contacta vitiis, octora influxit: sic oracula loquebantur. Nam lucrosae hujus, e sanguinantis eloquentiae usus, recens .malis moribus natus, atque, ut tu dicebas, Aper, in locum teli repertus ceterum selix illud. , ut more nostro loquar, aureum saeculum, & orato-

tum & eximinum inops, poetis Qvatibus

122쪽

abundabat, qui bene steti can.rent, non qui male admissa defenderent. Nec ullis aut gloria major, aut augustior honor et primum apud deos, quorum proferre responsa, im. teresse epulis ferebantur deinde apud illos diis genitos saerosque reges, inter quos neminem causidicorum, sed Orphea ac Linum, ae si introspicer altius velis, ipsum Apollinem accepimus et vel, si haec fabulosa nimis composita videntur, illud certe mihi comeedis, per non minorem honorem Hom m, quam Demostheni apud posteros nec

angustioribus terminis filmam Euripidis, aut Sophoclis, quam Lysiae, aut Hyperidia in- eludi plures hodie reperies, qui ciceronis gloriam, quam qui Virgilii detrectent. mee ullus Asinii aut ossala liber tam VIustris est, quam edea Ovidii aut Varii Thyestes.

SFeciosae opes felix eontubernium I uieta vero S anxia oratorum vita.

XIII. Ac ne lartunam quidem vatum, vi illud felix contubernium, o Mare Linuerim cum inquieta anxia oratorum Din. licet illos certamina, pericula sua ad consulatus evexerint malo securum Iecr tum Virgilii secessum, in quo tamen neque apud divum Augustum gratia caruit, neque

apud

123쪽

spudi multis Rominum no sibi testes Aurimae istolao, testis ipse populus, qui audi

eis in theatro versibus Virgilii, tureae in τε tas is sorte praesentea spectantoniqua virgilium veneratus est, se quam gestiam. Ne nostri quidem temporibus , Meundus pomponius Atro Domitio, ei dignitate Diae, vel perpetuitate lamae, ineriti mari Crispus ti Maiaeellus, ad quorum exempla me voeaa, quid habent in hae praesenti forinnaeoneupiseendum quod timent an quod iis inentur quod eum quotidie aliquid rogo tur hi, quibus praestant, indignantur quod adligat euin adulatione, ne imperantibuatimquam satis servi videntur, ne nobis striti, bapi Quae hare sumina eorum pote tia ast tantum pota liberti solent me vero duleis, ut virgilius ait Muste, remotum a sollieitudinibus, 4uΗε ε noeessitate quom tidie aliquist eontra animum laetendi, in illa

saera illosque sontes serante nee insanum uistra, lubrieum forum, amamque palle tem trepidus experi r non me fremituis latan in ne anhelans liberius exestetr e ineertus laturi, testamentum eo pigno-- ω, an : nee plus habeam, quam quoaposta, evi velim, relinquere, quindoe--

124쪽

que satalis QReus dies veniet statuarque tumulo, non moestus Matrox, sed hilaris&coronatus & pro memori mei nec consulat quisquam, nec roget. Hae tractantibus, intervenit Vis aetasMessala.

Is antiquorum admirator , recentium O temptor, Aprum a novorum rhetorum more ad ant0uorum oratorum form4m trisere nititur.

XIV. Vix dum finierat alemus, o citatus, velut instinctus, eum ris nius messala cubiculum eius ingressus est, suspiacatusque ex ipsa intentione singularum, arutiorem inter eos esse sermonem: Num parum tempestivus, inquit, intervem, secretum Comstium isausae alicujus meditationem trac tantibus 8 Minime, minime, inquit Secundus; atque adeo vellem maturius intervenisses: delectasset enim te Apri nostri aecuratae,

mus sermo, cummatemum, ut omne ingenium ac sardium suum ad causas agendas verterat, exhortatus est, malami pro camminibus suis laeta, utque poetas defendi de-eebat, audentior, poetarum quam orato rum similior oratio m vero, inquit, sermino ipse infinita voluptate ad egisset, atque

id ipsum delectat, quod vos, viri opulmi

125쪽

temporiun nostrorum oratores, non forensibus tantum negotiis, declamatorio studio ingen a vestra exereetis, sed eiusmodi etiam disputationes adiungitis, quae Cingoniunx alunt, Meruditionis de literarum tueundis Inum obiectamentum , eum vobis, qui illa disputatis, adserunt, tum etiam his, ad quo rum aures pervenerint. Itaque hereule non

minus probari video in te saeunde, quod Julii Asiattei ullam omponendo spem ho minibus seelsa plurium eiusmodi librorum, quam in Apro, quod nondum a scholastietaeontroversiis reeessit; ε otium suum mavult

novoram rhetorum more , quam veterum oratorum, consumere.

Iuda de atiquis o Herersius a putastis. xv. - εν, Non desinis, Mensa, tolera tantum & antiqva mirari, nostrorum autem temporum studia inridere atque eo tomnere. Nam hune tuum sermonem saepe exemi, eum oblitus, tuae, & extris tulerumentiae, neminem hoe tempore oratorem in eontenderes. Atque ideo eredo audaelus quod maligni in iis opinionem non verebaris, erim eam gloriam, quam tibi alli eo edunt, ipse tibi denegares. meque illius, nquit, sermonis mei paenitentiam ago, neque aut

126쪽

Seeundum aut Materinin , arat imisumst Aper, quam vivax interdum in contrarii xssisputes aditer sentire credo, e velim -- petratum ab aliquo vestram, ut eausas timiis Infinita disserentiae serutetur ac reddat, quas

meeum . plerumque eonquiro Q aod quibusdam latis est, ut i auget quaesti nem, quia video etiam Graiis accidi , ut longius infit Aeseiano memosthene Sacerdos iste Nicetes, ct si quis ali Ephesum vesa itylenas eontentis se histicorum clamor Ma quatit, quam Aser, aut Astreanas , a evos ipsi a cicerone, aut Asinio recinctia.

In an Morum venerarionem conseparant Mestria Secundus, o materarus. Fem antiquos insectarur , faesuli sui partes tuetur.

XV L Nagnam, inquit Meundus, d.

nam tractatu quaestionem movisti sed museam justius explicaverit, quam tu, ad cujus summam eruditionem iraestantissimum imgenium eura quoque, messitati aecessu E: Iesaia , Aperiam , inquit, cogitationes meas, si illud a vobis ante impetravero, ut

vos quoque sermonem hunc nostrum adjuve

us. Pro duobus, inquit m sus promitto: nam ego Iecundus exsequemur partes, quasintellexerim aenon tam omisisse, quam

127쪽

inestus est, jamdudum in conti arium aues o, ne aequo animo perferre hane nostram pro antiquorum laude eoneordiam. Non erum,

inquit aer, inaud umin indefensum a uinium nostrum pasar hae vestra conspiratione damnari Sevoc primum interrogabo, quoavoeetia an uos, quam oratorum aetatem signifieatisne ista determininc Ego enim cum Rudio antiquos, quosdam veterea vitinnatoa intelligo a QMinersantur ante e los Uysses, estor, quorum aetas sisseres treeentis annis saeculum nostrum an die ut vos autem Demosthenem AEn ridem presertis, quos satis eonstat Philippi MAlexandri temporibus floruisse: ita tamen, ut utrique superstites essent. Ex quo apparet, non multo plures, quam cccc anno interema inter nostram memosthenia aetatem quod spatium temporis, si ad infirmitatem ora rum nostrorum reseras, sortasse longum via Matur: si ad naturam sieeviorum & respestum immensi hujus aevi, perquam breve, M in proximo est. Namsi, Et cicero inino tensio scribit, ris est magnus verus annus,

quo eadem positio caeli siderumque , quaa

128쪽

cum maxime est, urstim existet, isquis amrius horum, quos nos vocamus , annorum NIVM Dcccci incomplectitur' incipit a momenea vester, quem vos veterem α'

tirum fingitis, non solum eodem amo , quorios, sed sere eodem mense exstitisse. DMrtum emim es t obscurum antiquorum

XIII. Sed transeo ad Latinos oratores, in quisu non enenium, ut puto, Agrippam, qui potest videri antiquus, nostrorum temporum disertis teponere soletis sed cisceronem,' caesarem, Coelium. Gabvum ' Brutum, Asnium, Messalami quos quidem cur antiquis temporibus potius adscribatis, quam nostris, non video. Nam ut desciverone ipso loquar, Hirtio nempe Ransa consulibus, ut Tiro libertus ejus sompsit, septimo Idus Decembris occisus est, quo anno divus Augustus in locum Pansae&Uμα se M. Pedium consules suffecit. Statuesec quinquaginta annos, quibus mox disvus Augustus empublicam rexit alie Tisherii resin viginti,, prope quadriennium chii, cinis quaternos denos claudii&Νero. nls nno , atque ipsum Galbas, Othonis,st Vitellii unum anaum ac sextam iam se

129쪽

sieis hujus principatus stationem, qua Vespa- sanua rempublicam lavet, centum vigintiatini ab interitu ciceronis in hunc diem coli, guntur, unius hominis aetas. Nam ipse ego in Britannia vidi senem, qui se fateretur ei pugnae interfuisse, qua Caesarem, inserentem arma Bri nniae, arcere litoribus, pellere adgressi sunt. Ita si eum, qui armatus c. a sari restitit, vel captivitas, vel voluntas, vel satum aliquod in Urbem pertraxisset, idem caesarem ipsum Ciceronem pudire potuit, nostris quoque actionibus interesse Prox, mo quidem ongiario ipsi vidistis plerosque senes, qui se a divo quoque Augusto semei tque iterum accepisse congiarium narrabant:

ex quo colligi potest, ct corvinum ab illis Asinium audiri potuisse. Nam corvinus in medium usque Augusti principatum, Asinius

paene ad ea tremum duravit. Nec dividatis saeculum, antiquos ac veteres vocetis r Dres, quos eorumdem hominum aures P

tuerunt. Plures quoque loquentia Deetes malignitate humama, vetera is laudi, rqesentia

in fastidio esse. XVIII. Haec ideo praedixi, ut si qua,

130쪽

ox horum oratorum Bima gloriaque, laus --.poribus adquiritur, eamdem docerem in in

dio sitam, propiorem nobis, quam .P. Galba , . carbunt, quosque alios antiquo morito vo rem . Sunt euim horridi, amis politi, erudos, ct informos, quo ut nam nulla parte imitatus esset calvus voster, aut coelius, aut ipso cicero Agere aenina allus iam & audentius volo, si illud anto ira diero, mutari oum tomporibus formas quoquo genera dicendi. Ite caton sera -mparatus c. Graechus, plenior&uberiora

su Graecto politior momatior crassus se utroque distinctior, urbanior, amor

cicero Cicerone mitior corvinus, duueior, an verbis magis ellaboratus. Nec qua ro, quia disertissimus hoc interim probasse oontentus sum, non in unum eloquentia. vultum, sed in illis quoquo, quos vocatis anu quoa plures 'poeses durehendi neest Em deterius effo, quod divorsum est vitio utem malignitatis humana vetera sempla laude, praesentia in fastidio ino. Num dubitamus inventos, qui pro Catone Appium caecum magis mirarentur Satis onstat nacteoroes quidem obtrectatores demisse, quisbus instatus, e tumens, ne latia restiis,