장음표시 사용
241쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS PRIMA.
homine: et tertio, quod Deus est potentiae et bonitatis infinitae, et simul cum hoc quod est substantiae et eSsentiae infinitae, ut sic sequatur quod sit optimus, Sapienti SSimVS, et potentiSSimus. Quarto, quod est unus Deus in essentia et non PlureS. Quinto, quod non solum est unus in essentia sed alio modo trinus, qui modus a metaphysico in universali proferri habet, hic autem in propria disciplina eXplicandus. Se Yto quod omnia creavit et gubernath in esse Naturae. Septimo, quod praeter corporalia formavit substantias spirituales quos vocamus Intelligentias et Angelos; quia intelligentia est
nomon m Atoriae, angelus Vero est nomen ossicii; et quot Sunt, et quae Sunt Operationes enrum, secundum quod ad meta
PhySi Cam Pertinent, prout poSSibile est sciri per rationem humanam. OCtaVo, quod praeter Angelos secit aliasy substantias Spirituales quae sunt animae rationales in hominibus. Nono, quod fecit eas immortales. Decimo, quod felicitas alterius vitae CSt Summum bonum. Undecimo, quod homo est capa X illius felicitatis. Duodecimo, quod genus humanum Deus gubernat in Via moris, Sicut Caetern in CSSe naturae. Decimo tertio, quod illis qui recte vivunt secundum gubernationem Dei DeuS Pro mittit futuram felicitatem, sicut Avicenna docet decimo Meta- physicae, et quod male viventibus debeatur infelicitas futura horribilis. Decimo quarto, quod Deo cultUS c tam omni reUerentia et devotione debeatur. Decimo quinto, quod sicut homo ad Deum naturaliter ordinatur per debitam reUerentiam Sic adproXimum per ju Stitiam, et pacem, et ad Se ip Sum per vitae honestatem. Decimo SeXto, quod non Pote Si homo Per Propriam industriam scire qualiter Deo placeat cultu debito nec quomodo ad proximum, nec ad se ipsum se habere debeat, sed indiget in his revelanda veritate. Decimo Septimo, quod unitantum debet fieri revelatio; quod iste debet esse mediator Dei et hominum, et vicarius Dei in terra, cui subjiciatur δ totum genu S humanum, et Cui Credere debet sine Contradictione, quando probatum fuit certitudinaliter quod iste sit talis ut
modo assignatum est; et est legislator et SummuS sacerdos
qui in temporalibus et spiritualibus habet plenitudinem potes-
242쪽
tatis tanquam Deus humanus, ut dicit Avicenna in decimo Metaphysicae, quem licet adorare post Deum. Transition Et per haec continuatur Metaphysica cum Morali λ Ρhilo phygieto SOPhia, et deSCCndit in eam Sicut in finem suum, sicut Avicenna xiii Q. pulcre conjungit eas in fine MetaphySicae δ. Caetera Vero Sunt propria istius scientiae nec sunt in Metaphysicis eXpli Canda, quam Vis Avicenna plura addat. Sed in principio sui voluminis dat causam hujus quod non fecerat moralem philosophiam et nesci Uit an Compleret eam ; et ideo plura miscuit Cum his quae tamen sunt propria morali philosophiae ut patet inquirenti. Et his Consideratis tunc debet Legislator in principio descendere ad proprietates Dei in particulari, et
Angelorum, et ad felicitatem alterius Vitae ac miseriam et ad immortalitatem Corporum post resurrectionem ', et hujusmodi ad quae Metaphysicus non potuit aSpirare. Nam ipSe negotiatur in omnibus istis principaliter de quaestione an Sit ; quia ejus proprium CSi quaestionem hanc declarare de omnibus, eo quod Consideret ens et esse in sua communitate. Sed aliae Scientiae descendunt ad caeteras quaestiones in rebus : Scilicet quid est unumquidque et quale et quantum, et hujusmodi, Se Cundum decem predicamenta. Non tamen debet philo Sophus moralis omnia secreta Dei et Angelorum et aliorum OXPlicare; Sed ea quae necessaria sunt multitudini in quibus
con Venire habent omnes, ne cedant in quaeStione S et haerOSOS,
ut docet Avicenna in radicibus Moralis Philosophiae Thea rintly Dico igitur quod Moralis Philosophia primo e X plicat de dodi sith ' Deo Trinitatem, quam Veritatem habet Legislator per reve-Di ΜQx l lationem magis quam per rationem. Ratio quidem Unde sophy. Phil OSOPhi multa locuti sunt de divinis in particulari quae
243쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS PRIMA.
tacta est prius in Mathematicis'. Nam ibi ostensum est qualiter potuerunt habere multas nobiles Veritates de Deo quae habitae sunt per revelationem factam eis Secundum quod Apostolus dicit, Deus enim illa revelavit. Sed magis patriarchis et prophetis de quibus constat quod revelationem habuerint δa quibus philosophi Omnia didicerunt, ut prius est eUidenter probatum l. Nam patriarchae et prophetae non solum di Uina tractabant theologice aut prophetice, sed philosophice, quia totam philosophiam adinvenerunt, sicut in secunda parte hujus Operis probatum est. Potuit autem Metaphysicus satis docere quod Deus est, et quod naturaliter Cognoscitur, et quod OStinfinitae potentiae, et quod est unus, et quod CSt trinUS. Sed quomodo ibi sit Trinitas non potuit ad plenum eXplicare; et ideo hic est hoc Verificandum. Est igitur beata Trinitas, Pater et Filius, et Spiritu S Sanctus. Anticipa-
libro quo contra hanc heresim, Deus nihil sentit passionis sensu Gyςς md Vel Compassionis affectu, disputat, infert dicens, Plato tres in philo Di Vinitate personas laudabili ausu. mirabili ingenio immu ' Phςyβ tabili consilio si quaesivit', invenit, prodidit; Patrem Deum,PAternam quoque montom arto In Si Ue Con Silium, et utriuSque amorem mutuum.' Unam summam aequi trinam indivisam
Divinitatem non solum ita credi oportere docuit, Sed ita esse convicit. Haec eX libro suo de divinis rebus manifesta sunt.
Et PorphyriuS, ut Augustinus dicit, decimo de Civitate Dei
capitulo Uigesimo nono, praedicavit Patrem et ejus Flium quem Vocavit paternum intellectum et mentem, et horum medium Uem, Ut ait AuguStinus, putamus ipsum dicere Spiritum Sanctum, et more suo ' appellans tres Deos, ubi etsi Verbis
Vol. i. p I75 et Seq. Cf. also the whole of the Sec Ond pari.' per revelationem habuerunt, D. et O. ' ut . . . Probat Um, O m. M.q I presume this to be the Bishop of Turin, who in the ninth century heldaerimoniouS controverSy witii Jonas Bi Ahop of Orleans, with regard to imageS; Claudius being an Icon octast, and even suspected of Nestoriani Sm. Hi S wΟΓkS, Or Some of them, are in the io th volume of Migne's Patrologia.' immutabili consilio, o m. M. y quact Sunt, M.' nostro is the reacling of D., Ο., and M. But this Seem S a miStake for Suo.
244쪽
utatur inclisciplinatis, videt tamen quid tenendum sit. Et Augustinus eodem libro, capitulo trigesimo Secundo δ, quondam Platonicum philosophum, Cujus nomen tacet, recitat Principium Evangelii secundum Joannem diXisse, usque ad in Carnationem Christi, in quo principio distinctio perSonarum di Vinarum evidenter habetur. Et Augustinus in decimo de Civitate Dei capitulo trigesimo seXto, et trigosimo SCPtimo, asserit Porphirium dicentem in libro primo de regressu Animae
quod non POSSUnt peccata purgari, nisi per Dei Filium. Et Aristoteles dicit in principio Coeli et Mundi quod in cultu
divino adhibemus nos magnificare Deum Unum per numeriam ternarium* eminentem proprietatibus rerum quae creat AC SUnt.
Et ideo cum omnis creatura, ut e X Metaphysicis patet, CSt vestigium Trinitatis, Oportet quod in Creatore Sit Trinitas. Et cum Aristoteles compleverit philosophiam praecedentium' secundum possibilitatem sui temporis, longe certius sentire habuit de beata Trinitate personarum ut confiteretur Patrem
et Filium et Spiritum Sanctum. Et propter hoc in lege
In the original it is more vestro ; b cause Augustine is addressing PorphyriuS. Quemlibet appellasse Deum, is the reading of the following words in M. Butthe reading in the texi, whi h is that of O. and D. , is plosor to the quotationi rom De Civitate, X. Ω0. Re rence to this passage shows how St. AuguStine maXimiges the heterodoXy of Porphyrius, whicli Bacon is minimi ging. y capitulo trigeSimo Secundo, om. M. The passage is not in the thirty-Secondet, apter, but at tho end of the twenty-ninth of the tentii book De Cisitate Dei. The reserenee to the thirty-si Xth and thirty-sevenili chapters in the following Sentence appearS to be to the thirty-second chapter, as commonly edited. It isonly by a large and lax interpretation of Porphyrius that the doctrine attributedio him by Bacon Can be extracted.' Bacon here, as in the case of Porphyrius, Romewhat stretches Aristolle Smeaning. AriStolle sayS De Coelo, i. Cap. I. j a , το παν καὶ τὰ παντα τοῖς τρισὶν
Αριστας τελευτη γαρ καὶ μέσον καὶ αρχη τον αριθμὸν εχει τὸν του πaντος, ταυτα δὲ τὸν τῆς τριαδος. Διο παρα τῆς φύ σεως εἰληφότες ωσπερ νομους tic νης. καὶ προς τGς αγιστείας χρα μεθα των θεων τῶ αριθμω τουτω. In the commentata of AverroeS onthi S paSSage the words occur. Et secundum istum numerum tenemur magnificare Crctatorem remotum a modis Creaturum in orationibus et sacrificiis ; nam omnia
ista non sunt nisi ad magnificandum Croatorem.' Without referen e to the Arabie, it is impossibi e to say how far this passage was modissed by the Latintranslator. The preamble to the Venico Edition of 1 95, 1 rom whicli this extracti S made, frankly avows that suci, interpolations in defence of Christian orthodoxy
have been mnde. δ praecedentium, Om. o. Ct D.
245쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS PRIMA.
23 IAristotelis fuerunt sacrificia tria, et orationes trOS, Sicut
Averroes dicit super principium Coeli et Mundi: et manifes tum est hoc per politi Cam h Aristotelis quae est liber legum. Et Avicenna praecipuus Aristotelis eX positor ponit Spiritum Sanctum in radicibus moralis philosophiae. Sed longe magis potuit Veritatem de Patre et Filio sentire, quia difficilius est intelligere processionem Spiritus Sancti a duabus personis distinctis quam generationem unius earum ψab alia. Propter quod philosophi magis deficiebant a comprehensione Spiritus Sancti quam a notitia Patris et Filii. Et ideo illi qui potuerunt habere notitiam Spiritus Sancti longe magis habuerunt de aliis personis. Et Ethicus philosophus in libro suo' de divinis et humanis et naturalibus, quem
magnitudinem conscripsit, ponit in Deo Patrem, et Verbum Patris, et Spiritum Sanctum ; et quod sunt tres PCi Sonae, Pater scilicet et Filius et Spiritus Sanctus. Et hoc necesse est per rationem haberi. Quae tamen ratio non debuit poni ante ea quae de Deo in particulari habent eXprimi, nec ante philosophorum magnalium fi auctoritates, quae ad hoc idem introducuntur in hac scientia tanquam in loco eis appropriato.
Dico igitur quod Deus est infinitae potentiae ; et potentia infinita potest in operationem infinitam ; ergo poteSt fieri a Deo aliquid infinitum, sed non aliquid si per esSentiam, quia than C
PlureS POSSent esse Dii; Cujus Contrarium ostensum si est in Mathematicis '. Ergo oportet hoc quod est genitum a Deo deUS OSSO, Cum habeat eSSentiam generantis; alterum tamen in
y ex politica, M. * earum, om. O. et D. y This is the Cosmographia of Ethicus, about whom sonae lint mo TC ContrΟ-VCTSy haS taken place, ancient and modern, than the subjeci merit ecl. In thenote to p 3os of Vol. i. Ι ought to have included a referende to the work of KartFriedricli PertZ Berlin 1853 who clainas to have proved that the Latin Cosmο- graphia, aS we now have it, is a version froin the Greeli made by Jerome. See also wutthe'A two works on Ethicus, of Ι 853 and Ι 85 . moralium, M. β aliud, D. et O. ' OStenSUm, Om. M.' The reserence Seems to bo to vol. i. p. I 6 , where the plurali ty of worlds is discussed. Nothing is sald in that place directly as to the plurality os GodS. But Compare the corresponding passage in cap. 41 of the Optis Tertitim. Si plureS mundi , tunc essent plures dii Secundum pluralitatem mundorum ; quod est impossibile.'
246쪽
Gaa OPERIS MAJORIS PARS SEPTIMA.
PerSona. Et Cum hoc genitum habeat potentiam infinitam cum sit bonum infinitum, potest producere infinitum: ergo potest in λ aliam personam . Aut tunc ergo eandem PCrSon Amproducit Pater : et erit tunc Spiritus ab utroque proceden S; aut solum a Filio producetur; et tunc non attinebit Patri, nec erit plena germanitas, et tunc non erit plena ConUenientia in Divinis, quod est Contra rationem. Itom nec ParitRSamoris PoteSt CSSe, secundum hoc quia Pater plus diligeret
Filium, quam Spiritum Sanctum, quia generat Filium, et non producit Spiritum Sanctum. Sed cum Spiritus Sanctus Sit Deus, quia habet essentiam divinam, oportet quod ei debeatur amor infinitus; et ideo infinito amore Pater amabit ipSum sicut Filium. Et etiam quia amor Patris non Pot Stesse nisi infinitus, quia ejuS Amor est Secundiam SVRm Potentiam, relinquitur ergo quod tantus erit amor Patris ad Spiritum Sanctum sicut Filii ad eundem. Quare oportet quod a Patre producatur tam Spiritus Sanctus quam Filius.
Ouod autem non Sint nec POSSint esSe plures perSonae non
potest hic nec debet declarari, Sed Supponi, USque in quarta parte hujus scientiae probetur, cui attribuetur plenitudo persuasioni S. Trinitatem Vero personarum, scilicet Patri S et Filii et Spiritus Sancti necessarium fuit hic probari et e X- poni, quia eSt radicate fundamentum in hac scientia propter cultum divinum statuendum* et propter alia multa. Nec oportet allegari in contrarium quod nulla scientia habet probare sua principia. Nam hoc quomodo est intelligendum Patuit Superi US. Caetera Vero quae poSSunt de Deo quaeriet in quibus debet esse dubitatio probabilis, sunt conclusioneSpartis quartae, et ideo ibi determinabuntur. Non solum vero locuti sunt philosophi de Deo absolute, sed de Deo incarnato qui est dominus Jesus Christus, et de eis quae ad ipsum pertinent. Nam hujusmodi veritates sunt nec OSSAriae humano generi, et non est salus homini nisi per notitiam istarum Veritatum. Et ideo oportuit quod omnibus salvandis a principio mundi essent hujusmodi Veritates notae, quantum Sumcit saluti. Hoc dico propter hoc quod quidam
in, Om. M. y statuendum, om. D. Ct O.
247쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PANS PRIMA.magis in quidam minus noverunt hujusmodi Veritates. Decuit etiam ut philosophi sapientiae dediti aliquid scirent de hac
Veritate, sive Sal Varentiar SiVO non: quatenUS IN UndUS PTHC- Pararetur et disponeretur ad hanc Veritatem pors CCtam, ut
facilius reciperetur quando tempus daretur. Et haberi US Per-SUaSum est de hoc y in superioribus, ideo quod sufficit persuasio Uni VerSali S hic, quatenus per eXperientiam cognoscam US Philo-SOPhos sensisse multa de Christo praeClara, nec non de Virgine gloriosa. Et prius in astronomicis δ recitata est sententia Album agar in libro majoris introductorii sexto, ubi confirmat Per auctoritatem omnium a principio philosophiae quod Virgo pareret filium qui Christus Jesus vocaretur. Et in libro Conjunctionum similiter locutus est. Sed haec sententia, licet dicatur in Astronomicis et veri ficetur ibi sicut conclusio, tamen est proprium principium in hac scientia. Unde haec scientia recipit hoc principium nobile probatum in Astronomia ; et in hoc deservit ei tanquam Dominae ancilla, sicut in quibusdam aliis, ut innotescit eX praecedentibus, et inseriti S recitabitur.
Et Porphirius dixit non posse peccata tolli nisi per Dei filium ut superius dictum est. Et super illud verbum, De disciplina Scolarium Platonis probata divinitas', dicit expositor quod in
tumba Platonis aureis literis quaedam scriptura inventa CStSUPer pectus ejus continens haec verba, Credo in Christum ΠRSCitiarum de Uirgine, Passurum pro humano genere et tertia die resurrecturum. Sed et Ethicus philosophus libro Supradicto ait, Justi merebuntur videre Dominum Jesum Christum Regemque suum et signa et figuras claVorum, Verbumque Patri S atque principium, cum eo cuncta Com Pon OnS. Et eXCitari potest mens humana ad partum Virginis per hoc quod quaedam animalia in virginitate permanentia concipiunt et Pariunt, ut Vultures et apes, sicut dicit Ambrosius in Hexae meron. Et equae in pluribus regionibus concipiunt quoque Sola Virtute Ventis rum si, quando mascula S desiderant, Si Cut
Plinius' quinto libro Naturalium dicit, et Solinus narrat libro
λ quidam magiS, Om. M. ad hoc, M. The referende is to Pari II. os Opus Majus.' Cf. Vol. i. p. s57. ε deitas, M. δ virtute masculorum distantium, M.' Plin. iv. za; viii. 42. Lisbon is mentioned as the locali ty of this marvet.
248쪽
23 OPERIS MAIORIS VANS SEPTIMA. de Mirabilibus Mundi. Et Aristoteles vult secundo de Uegetabilibus quod fructus palmarum feminarum matureSciante X Odore a m a Scialis Ueniente.
Prophecies Et quia notitia Antichristi pertinet ad fidem de Christo,
Ch igi. qui fideS Chri Stiana tenet Antichristum ire venturum, quem Christus destruet: ideo anneXum est articulis fidei quod Credatur Anti Christus Venturus ; ideo unum principium istius scientiae est de adventu AntiChristi in confirmationem eorum
quae pertinent ad fidem Christi. Dicit igitur Ethicus philo
sophus quod circa tempora Antichristi erit una gens de stirpe Gog et Magog contra ubera Aquilonis Circa portum EuXinum,
Pessima inter omneS nationeS quae Cum semine Oorum POSSimo
recluSo post portas Caspias Ale Xandri' facient multam hujus mundi Vastationem, et occurrent Antichristo et vocabunt eum Deum Deorum R. Et Album agar in libro Conjunctionum Verificat similiter hoc principium, dicens et ostendens quod Ueniet Princeps cum lege foeda et magica post legem Machomeli, qui destruet alias leges ad tempus. Sed parum durabit propter malitiae magnitudinem ; hoc superius eXPOSitum eSt. Et proculdubio multum considerandum est hoc principium hujus scientiae. Nam gens Tartarica exivit de locis illis, ut Certum est, quoniam habitabant post portas illas, inter aquilonem et orientem, inclusi in montibus Caucasi ', et Caspii, et Secum ducunt populos qui jam a montibus dictis dominanturusque ad finem Poloniae ', Boemiae et Hungariae quae Sunt longe citra ubera Aquilonis. Verum enim est quod aliae CXiverunt gentes de locis illis, et mundum in Vaserunt mericlianum usque ad terram Sanctam, sicut nunc Tartari faciunt, ut Hieronymus scribit in epistolis et historiae narrant. Atque gens Gothica et Vandalorum quae postea invasit meridiem
The reserenoe that sol lows to the spurious Aristotelian treati se De Flantis i. 17)is Curious, as bearing on the question of the date os recognition of the sex of planis. Aster Apea hing of the resulis that follow Dom the apposition os corre- Sponding paris of the male and semale palm, and of the distinction of the two in the fige of the leas and in odour ; the writer adds, τυχον δε και ia De τῆς ευωδίας
249쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS PRIMA. 235
sunt de finibus Aquilonis. Et ideo discursus Tartarorum non sufficit verificare λ tempus de ad Ventu Antichristi, sed aliaeXiguntur ut sequentia e XPlicabunt.
Aliud vero principium est de judicio futuro η. Nam in hoc cadit unus articulus fidei Christianae de quo dixit Ethicus philosophus, Diabolus, qui primo Conditus fuerat' et primus
CorrUCrat, ante omneS peSSimos homines punietur et in in serno recludetur ; qui quia creaturae praefulsit in ordino primu S, et viarum Dei claruit in miraculum, idem primus in novissimo judicio terribili Venturo poenas patietur, et ei quales ab initio datae sunt in caUerna laci, tot ante tribunal regis ipso judicio Sunt dilatae, ut cernant impii truculentissimum suae mortis
De Creatione vero est aliud principium, quod quia in mathe- Viewς 6 fmatici S habet probari, notum est: ideo solum moraliter hic θης ' 'RRH
tangendum est. Aristoteles quidem in libro de Regimine on Crea- Regnorum CX presse ponit et nominat Adam et Enoch; et ideo δ'' Primum hominem et principium mundi intelleXit. Quod si principium habuit, necesse est Creatum iiSSO, Ut SVPOrius eSte doctum. Et Album agar in libro Conjunctionum egregie SerViens morali philosophiae ponit primum hominem, Scilicet Adam, et docet quantum fuit ab eo usque ad diluvium, et quantum a diluvio usque ad Christum, et quantum a Christo USque ad Ma Clio metum, et quantum ab eo usque ad legem foedam. Et Avicenna in Moralibus omnino ponit Crentionem. Et Ethicus philosophus dicit, Primum omnium D OuS Omnes Creaturas aedificavit, et Summo Opere unam molem ε instituit, atque ea quae ex nihilo fecit multipliciter dilatavit. Et Tris- megistus in libro de Divinitate ad Asclepium ait, In Creatore Sunt Omnia antequam creaSSet ea ; Ut concordat clam Joanne Evangelista qui dicit, Quod factum est in ipso Vita erat; Cum tamen hic Tris megistus fuit circiter tempus Moysi et Josuae, ut habetur ab Augustino libro de Civitate Dei. CirCa Vero primo creata, invenitur principium hujus scientiae: hujusmodi autem sunt Angeli boni et mali. Primo on Angeis. igitur Per motus Corporum mundi, quos inVenerunt Circiter
g venturo, M. ε molam, M. y determinare pro verificare , M.' Uol. i. p. 19o: at So HS Tertium, CAP. 4 I.
250쪽
Σ36 OPERIS MAJORIS PARS SEPTIMA.
SOXaginta, posuerunt Angelos bonos tot esse, quia illi motus sunt voluntarii et ideo fiunt per Angelos. Et istud patet ex Metaphysicis Aristotelis et Avicennae. Deinde eXtenderunt
se ad ulteriorem considerationem, invenientOS quaSi numerum
infinitum Correspondentem nobis, sicut multiplicantur individua in hoc mundo in seriori sub una specie, et distinguuntur ab in Uicem numero, sicut individua sensibilia, sicut in libro De Causis scribitur; differenter tamen, quia Angeli ita separantur ab invicem quod non corrumpantur, Sed maneant in CSSO stabili. Haec autem individua nota separantur ab invicem ita quod aliquando corrumpantur. Et si Volumus ulterius admirari Verba Ethici, possumus dicere, sicut ipse dicit in libro suo, Viginti δ ordines Angelorum sunt; quOS etiam PoSuit stetisse in gloria Coelesti. Quotation Sed longe magis admirandus est Apuleius* Mandarensis, in Aphidiugos libro de Deo Socratis, in quo multa mirabilia edisserens de Mandara: Angeli a natura transfert sententiam Platonis in SympoSio, Soercitis. Videlicet quod cuilibet uni homini deputatur unus Angelus
ad custodiam Contra mala omnia, et ad promOUOndum et eXcitandum ad bona. Et postquam anima SeParata CSt,
bonorum et malorum omnium quae gessit illa in corpore fit teStis coram Deo judice. Atque asserit Angelos deserrepetitiones hominum ad coelestia et reportare dona ab eis
ad homines ; et aliquis praeest uni provinciae, et aliuS alii; et multa talia dicit sub his verbis; Sunt quaedam divinae
mediae potestates in isto interstitio inter homines Celicolasque per quas desideria nostra et merita ad eos com eant, UectoreS δhinc precum inde donorum, qui ultra cito petitiones portant hinc inde suffragia, seu quidam utriusque interpreteS, et Sal Utem geri per hos curant singuli eorum ut est cuique tributa Provincia, Vel somniis confirmandis, Vel praepoSitis guber-
' See De Civitate Dei, lib. viii cap. 14 et seq. The disserenoe in tone bet een St. Augustine and Bacon is similar to that noti Ced in the case of Porphyrius. That the word Daemon Ahould bo used in any sense but a bad Ono was notacceptable to St. Augustine. That Something analogouS to the conception OfAngeis Should have been reached by a pre-Christian thinher was wel come to