장음표시 사용
361쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS TERTIA. 3 5
sapiens qui vult habere di Uitias, et non Vult esse pauper qualiter ad eas se debet habere, ponens differentiam inter USUm Sapiontis et Stultorum. Nam stulti hujus mundi divitiis abutuntur. Sapiens Uero sicut malus neCessaria Vitae requirit et Sic eX abundantia propter utilitates mundi vult habere necessaria sibi et aliis ut indigentibus subVeniat, et negotia reipublicae tractet. Et ita cum propter honestum finem et utilem divitias possideat, non amittet Virtutem. quam malu Sperdet propter abusum divitiarum. Dicit ergo ' ista debere contemni a sapiente non ne habeat, sed ne sollicitus habeat. Non abigit illa a se, Sed abeuntia securus prosequitur. Di Uitias quidem ubi tutius fortuna deponet quam ibi, unde Sine querela
reddentis receptura eStΘ. . . Non amat SapienS di Vitias sed mavult. Non in animum illas Sed in domum recipit . . .'
Et stulto loquitur Mihi si divitiae emu Xerint, nihil Cap. a a. auferent nisi semet ipsas ; tu stupebis, et videberis tibi sine te relictuS, si illae a te recesserint. Apud me divitiae aliquem
locum habent, apud te Summum . . . DiVitiae meae SVnt: tudi Vitiarum CS.'
Habebit philosophus amplas Opes, Sed nulli detrRCtRS DCC Cap. 23. alieno sanguine Cruentas, sine cujusquam injuria PartaS, Sine Sordidis quaestibus, quarum tam honestuS Sit CXitu S quam introitus, quibus nemo ingemiscat nisi malignuS . . . Ille PHtrimonio suo per honeSta quaesito nec gloriabitur nec erubeScet Habebit . . . quo glorietur si aperta domo et admissa in res
SuaS civitate poterit dicere ; quod quisque agnoVerit tollat O magnum Virum, optime divitem l . . . Veniant i divitiae , hospitentur. Nec jactabit illas nec abscondet; alterum, infrunitianimi in est, alterum timidi et pusilli . . . Habebit opes Sed
tanquam leves et avolaturas: ne C alii nec sibi graVeS esse Pati et Ur . . . Donabit boni S . . . aut eis quOS fACere poterit bonos. Donabit cum summo consilio digni SSim OS CligonS . . .
Donabit eκ recta et probabili causa. Nam inter turpes
jacturas malum munus est habebit sinum facilem, non Per foratum, OX quo multa e Xeant et nihil excidat.' Et hoc primum attendite : aliud est StudioSUS SAPiCntiae, Cap. a .
aliud jam adeptus sapientiam. Ille tibi dicet, Optime loquor,
362쪽
3 6 OPERIS MAJORIS PARS SEPTIMA.
sed adhuc inter mala Volutor plurima. Non est quod me ad formulam meam OXigAS . . . FRCio me et formo et ad exemplar ingens attollo. Si ProceSSero quant Um pro POSui, eXige ut dictis facta respondeant.' Sed SecundUS, ASSCCUtUS . . .
humani boni Summa aliter tecum aget, et dicet si Ulto; Primum non est quod tibi permittas de melioribus ferre sententiam ; mihi jam, quod argumentum est recti, contingit
malis displicere. . . Di Vitias nego bonum OSSO : nam Si CSSCnt, bonos facerent. Nunc quoniam apud malos deprehenduntur, bona dici non possunt ; hOC illiS nomen I CLO . . ' Pone in opulentissima me domo ; pone aurum et argentum . . . non SUSPi Ciam mo Ob i Sta, quae, etiamsi apud me, eXtram C in men SUnt . . . Inter egenteS abige non tamen ideo me
despiciam, quod in illorum numero con Sedero qui manu S ad Stipem porrigunt. Quid enim ad rem an frustum panis desit cui non deest mori posse Θ . . . Nihilo me seli Ciorem credam quod mihi molle erit amiculum, quod purpura conviviS meis
SubSternotur . . . Nihilo mi Sori US Oro, si lassa cerViX mea in manipulo foeni adquieScet . . . Nulla hora Sine aliqua querela est; non ideo me dicam inter mi Serrima miserum . . . PTOUiSUm est enim a me ne qui S mihi ater di OS OSSCt . . . Ergo non CLO
aliter, inquit Sapiens, Vivo quam loquor. Sed VOS aliter auditis. Sonus tantummodo Verborum ad aureS UOStrRS POT- venit : quid Significet non quaeriti S. Quid ergo inter me stultum et te Sapientem intere St, Si uterque habere Volumus divitias Θ Plurimum. Divitiae enim apud Sapientem Virum in servitute sunt, apud stultum in imperio. Sapiens divitiis nihil permittit, vobis divitiae omnia.
Vos tanquam aliqui S UObis aeternam POSSCSSionem earum Promiserit, aSSueSciti S illis et cohaeretis ; sapiens tunc maXime paupertatem meditatur cum in mediis di Uitii S Constitit . . . Marcetis in Uestris rebus nec cogitatis quot CRSus undique
immineant, jam jamque preti OSa Spolia laturi. Sapienti quisquis abstulerit divitias omnia illi sua relinquet. Vivit enim PraeSentibuS laetus, futuris securus. Nihil magis Socrates ille
. . . PerSUASit mihi quam ne ad OpinioneS VeStras actus Vitae meae flecterem. Solita conferte undique Verba: non COnviciari VOS Putabo, Sed vagire velut infantes miSerrimos ' scio
363쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS TENTIA.
. . . VOStra S hallucinationes λ sero quemadmodum Jupiter optimuS maXimuS ineptias poetarum, quorum alius illi alas impoSuit, alius Cornua, aliuS adultorum illum indUXit . . .' Ecce Socrates eκ illo carcere quem intrando purgaVit Omni- De Vitaque honestiorem curia reddidit, proclamat, Qui S iste furor, quae ista inimica Deo hominique natura est infamare VirtuteSet malignis sermonibus sancta Violare Θ Si potestis bonos laudate; si minus transite. Quod si vobis e Xercere tetram istam licentiam placet, alter in alterum incursitate. Nam cum in Coelum inSanitis, non dico sacrilegium facitis, sed operam Perditi S . . . Produci enim Virtuti et temptari eX pedit, nec ulli magis intelligunt quanta sit, quam qui VireS ou Slacessendo senserunt. Duritia Silici S nullis magis quam
ferientibus nota est. Praebeo me non aliter quam ru PCS aliqua in undoSo mari destituta, quam fluctus non desinunt undiqUO Uerberare, nOC ideo aut loco eam movent aut per tot Rotat OS Crebro incurSu suo consumunt. Ad Silite, facite impetum. I Perendo VOS Vincam. In ea quae firma et ineXSuperabilia sunt, quicquid incurrit malo Suo Uim Suam OXercet. Proinde quaerite aliquam mollem cedentemque materiam, in
qua tela Vestra figantur. Vobis autem Vacat aliena Scrutari mala et sententias ferre de quoquam Θ quare hic Philosophus laXius habitat, quare hic lautius coenat Θ papulas ObServatiSalienas, Obsiti plurimis ulceribus Θ Hoc tale eSt quale si quis
Pulcherrimorum Corporum naeVOS aut VerrucaS derideat, qUem
fera scabies depascitur. Objicite Platoni quod petierit pecuniam, Aristoteli quod acceperit, Democrito quod negleXerit Epicuro quod consumpserit. Mihi ipsi ASSem objectate.
O Uos maxime felices cum primum Vobi S imitari Vitia nostra contigeriti Quin potius mala vestra circum Spicite, qURC UOS ab omni parte Confodiunt, alia grassantia CXtrinSCCUS, alia in VisceribuS ipsis ardentia Z . . . Quid Porro Z non nunc qUoque etiam Si parum sentitis turbo quidam animOS VCStrΟS rotat et involvit fugientes petenteSquo ORdom. '
ruminationes, pro hallucinationeA, O. Seneca has, Alcibiadem et Phaedrum.
364쪽
3 8 OPERIS MAIORIS PARS SEPTIMA.
CAPITULUM XIXλ. Nam inter caetera mala illud pessimum est quod vitia ipsam UtRIUUS . . . VCXAtque nOS hoc quoque quod judicia nostra non tantum prava sed etiam leVia sunt. Fluctuamus. aliudque ex alio comprehendimus, petita relinquimus, relicta repetimuS. Alternae inter Cupiditatem nostram et poenitentiam Uices sunt. Pendemus enim toti ex alienis judiciis; et id optimum nobis videtur quod petitores laudatoresque multos habet, non id squod laudandum petendumque est. Nec Viam bonRm aut malam sper se aestimamus. sed turbam Vestigiorum in quibus nulla Sunt redeuntium.' Homo ad immortalium Cognitionem nimis mortalis fest . 'Et quia Studium sapientiae et Virtutis adhuc reprehenditura multis quia negotia publica deserit, ideo allegat Contra Otium sapientis: dicit ergo, ' Natura utrumque me facere Uoluit, et agere et contomplationi Vacare.' Imperfectum ac languidum bonum est in otium sine actu projecta Virtus. nunquam id quod didicit Ostendens . . . NOCtantum quid faciendum sit cogitare debet, sed etiam aliquando
dicimus et Zenonem et Chrysippum majora egi SSe quam SiduXissent CXercitus, gessissent honores, leges tulissent UaS non uni civitati sed toti humano generi stulerunt . Quid est ergo, quare tale otium non conveniat bono viro per quod futura SAOC Ula Ordinet, nec apud paucos contionetur sed apud
admodum plus quies illorum hominibus prodesset quam aliorum discursus et sudor. Ergo nihilominus hi multum egisse Vi Si sunt, quamVis nihil publice agerent . . . Ad quam rem Publicam SapienS accessurus est Z . . . Ad Atheniensium, in qua Socrates damnatur, Aristoteles, ne damnaretur, figit Zin qua opprimit invidia i virtutes Θ . . . Ad Carthaginiensium
k The dialogue De Ofio, in the oldor editions of Seneca, was attached to De Vita festa.' Qui sunt discursus siderum,' is the reading of the MSS. ; et ther an inter- Polation, or a corruption of the text.
365쪽
MORALIS PHILOSOPHI PARS TERTIA. 3 9
ergo rempublicam sapiens accedet in qua assidua seditio fest et optimo cuique insesta libertas . . . Si percensere singulaSUOluero. nullam inVeniam quae Sapientem aut quam SaPienSpati possit.'CAPITULUM XX. Nunc in fine inseram aliqua eX libro Senecae ad Serentim Penee of de tranquillitate animi, quia haec Comitatur Vitam beatam : et certum est quod non potest in hac vita beatitudo possibilis Seneca's perfici sine animi tranquillitate. Nec Vita Verae beatit ad iniS i,h p ,h futurae com Plebitur sine illa. Qua habita necesse est omnia quillitate
adulamus aliis quam nobis ipsis, et falsam animi laetitiam Vitia nostra palliando metimur, ideo dicit porro egregie, Familiariter domestica aspicimus, et semper judicio saUor Cap. 1. officit. Puto multos potuisse ad sapientiam pervenire nisi PUtRSSent se perUenisse, nisi quaedam in se dissimulassent, quaedam opertis oculis transiluissent. Non est enim quod magis aliena judices adulatione i nos Perire quam nOStra. Quis sibi Verum dicere ausus est Θ Quis non inter laudantium blandientiumque positus greges plurimum tamen Sibi ipse
ad Sentatus est Θ ' Quod desideras, Serene, magnum et SummUm CSt Deo VC Cap. 2. Vicinum, non Concuti. Hanc stabilem animi sedem Graeci ευθυμιανὲ Vocant, de qua Democriti Volumen egregium est; ego tranquillitatOm Voco . . . Ergo quaerimuS quomodo animUS SCIN Per aequaliS SOCundoque cursu eat, PropitiuSque Sibi Sit, et sua laetus aspiciat, et hoC gaudium non interrumpat, Sed placido statu maneat nec attollenS Se unqUam nOC deprimenS id tranquillitas erit.' Et primo tangit Vitia menti S quae tollunt tranquillitatem, ut ea sciam HS Uitare, qUatCnUS RclStatum animi η redeamus. Dicit ergo Sunt qui levitate UeXanthar ac taedio assiduaque mutatione propositi quibus Semper Placet quod reliquerunt . . . mar Cnt Ct OSCitHntur.
Adjice eos qui non aliter quam quibus difficilis somnus est,
366쪽
35ΟOPERIS MAJORIS PARS SEPTIMA
Versant se et hoc atque illo modo ComponUnt, donec quietem lassitudine inveniant : statum Vitae suae formando subinde in eo noVissime manent, in quo illos non mutandi odium
sed senectus ad novandum pigra deprendit. Adjice fel
illos qui non inconstantiae Vitio parum leUOS Sunt Sed inertiae, et Ut Uunt non quomodo Volunt Sed quomodo Coeperunt. Inniam OrctbileS . . . Proprietates Stant Sed unus effectus vitii ;sibi displicere ; ' per quae tranquillitas abscedit. Hoc oritur ab intemperie animi et CupiditatibuS timidis aut parum
proSperis, ubi aut non audent quantum concupi Scunt. aut non Consequuntur, et in Spem toti prominent', semper instabiles mobilesque sunt, quod necesse eSt accidere pendentibus ad VotR SUR . . . IlloS Poenitentia coepti tenet et incipiendi
timor ; subrepitque illa animi jactatio non invenientis e Mitum, quia nec imperare cupiditatibus suis nec obsequi possunt, et cunctatio Vitae parum se explicantis, et inter destituta Vota torpentis animi situs. Quae omnia graVi Ora Sunt ubi odio infelicitatis operosae ad otium perfugerunt et ad Secreta Studia, quae pati non potest animus ad civilia erectus agendique cupidus et natura inquietus, parum scilicet in se solatiorum habens ; ideo detractis obleCtationibus quas ipsae occupationes discurrentibuS praebent, domum, solitudinem, parietes non fert; invitus aspicit se sibi relictum. Hinc illud est tedium et displicentia sui, et nusquam residentis animi
volutatio, et otii sui tristis atque aegra Patientia . . . In lUSRecupiditates sine eXitu se ipsae strangulant: inde moeror marcorque et mille fluctus mentis in Certae, quam SpeS inchoatae habent suspensam deploratam, tristem. Inde ille
affectus otium suum detestantium querentiumque nihil ipsos habere quod agant, et alienis incrementis inimicissima invidia. Alit enim livorem infeliX inertia et omnes destrui Cupiunt,
animus agilis est et pronus ad motus. Grata omnis illi eXcitandi se abstrahendique materia eSt, gratior POSSimi S quibusque ingeniis quae occupationibus libenter deteruntur. Ut Ulcera quaedRm nocituras manuS appetunt et tactu gaudent, et foedam corporis scabiem delectat quicquid exasperat: non
367쪽
MORALIS PHILOSOPHIA PARS TERTIA. 35Ι
aliter dixerim his mentibus in quas cupiditates Velut mala
Ulcera eruperunt, Voluptati esse laborem VeXationemque. Sunt enim quaedam quae Coi PUS QUO UO ΠΟStrum . . . dolCCtCnt, Ut Uersare se et mutare nondum DSsum latus, Ot alio atque alio POSi tu Ventilari. . . . Proprium aegri est nihil diu pati et mutationibus ut remediis uti. . . . Infirmi Sumus ad Omne tolerandum. nec laboris patientes nec Voluptatis, neC nostrae nec ullius rei
diutius. Hoc quosdam egit ad mortem, quod propoSita Saepe mutando in eadem revolvebantur et non reliquerant novitati locum. Fastidio esse illis coepit vita et ipse mundus 'Deinde remedia infert Contra haec vitia. Et primo tangit De Tran- Super opinionem alienam dicens Adversus hoc taedium quo hὰν 'r' 'auXilio putem utendum quaeris. Optimum erat, ut ait Athenodorus, Actione rerum et rei publicae tractatione et officiis civilibus se detinere. Nam ut quidam Sole atque eXercitatione et Cura Corporis diem ducunt, athletisque longe utilissimum est
lacertos suos roburque, Cui se uni dedicaUerunt, majore tempori Sparte nutrire. ita Vobis animum ad rerum civilium certamen parantibus in opere esse longe pulcherrimum Ost. Nam cum
utilem se e cere civibus mortalibusque propositum habeat, simul et eXercetur et proficit qui in mediis se ossiciis posuit, Communia priVataque pro facultate administrans. 'Hoc autem Senecae non placet, sed studium Sapientiae. Dicit ergo G Sed quia in hac tam insana hominum ambitione tot calumniatoribus in deterius recta torquentibus, Parum tuta simplicitas est. et plus futurum semper est quod ob Stet quam quod succedat, a foro quidem et publico recedendum est sed habet ubi se etiam in privato laXe e X pii Cet magnus animUS.
Nec ut leonum animaliumque impetus caUei S COOrCOtur Sic
hominum, quorum ma Ximae in seducto actiones sunt . Ita
tamen delituerit ut, ubicumque otium suum abscondCrit, Prodesse Velit singulis universisque ingenio, Voce. Con Silio. ΝCC enim is solus rei publicae prodest qui . . . tuetur reOS Ct dopace belloque Censet : Sed qui juventutem eXhortatur, qui in tanta bonorum praeceptorum inopia Virtutem instillat animis,
qui ad pe Cuniam luXUriamque . . . TU OntCS . . . retrRhit Ot Si
nihil aliud certe moratur in privato publicum negotium agit. An ille plus praestat, qui inter peregrin OS et ciUOS alit
368쪽
352 OPERIS MAJORIS PARS SEPTIMA.
urbanus praetor adeuntibus fadsessoris Verba pronuntiat,
quam qui quid sit justitia, quid pietas, quid patientia, quid
fortitudo, quid mortis contemptus, quid Dei intellectus, quantiam adjutorium hominum sit bona conscientia Z Ergo Si tempus in Studia conferas quod subduXeris officiis, non deserueris neCIDUnuS detrectaveris. Neque enim ille solus militat qui in acie stat et cornu de Ytrum laevumque defendit, sed qui Porta S tuetur, et Statione minus Poriculosa non Oti OSa tamen fungitur, vigiliasque serUat et armamentario PraeeSt; quae ministeria, quamVis incruenta sint, in numerum Stipendiorum Veniunt. Si te ad studia revocaveris omne Vitae fastidium effugeris, nec noctem fieri optabis taedio lucis, nec tibi graviseriS nec aliis superUacuus. Multos in amicitiam attrahes adfluetque ad te optimus quisque. Nunquam enim quamVi Sobscura Virtus latet sed emittit sui signa : quisquis dignus fuerit, vestigiis illam Colliget. Nam si omnem Con UerSationem
tollimus et generi humano renuntiamus, Ut Uimusque in nos inritum ConUOrSi, Sequetur hanc solitudinem omni studio sapiente Carentem inopia rerum agendarum. Incipiemu Saedificia alia ponere, alia subvertere . . . et malo dispen SarotemPUS ... qua re nihil turpi US CSt. Saepe grandis natu geneX nullum habet aliud argumentum quo se probet diu ViXisse Praeter aetatem.' . . . In domibus, in SP Octaculis, in con Viviis bonum Contubernalem, fidelem amicum, temporantem con UiUR ID AgRt. Officia civis amiserit ; hominis e Xerceat. Animos nostroS non unius urbis moenibus clusimus, sed in totius orbis Commercium emisimus patriamque nobis mundum ProseSSi Sum US, ut liceret flatiorem Virtuti Campum dare. . . . NUn UR minutilis est opera civis boni. Auditus est Visusque; Vultuniatia . . . in CSSU UC ipso pro deSt. Ut salutaria quae citra gustum tactumque Odore proficiunt, ita Virtus utilitatem etiam ex longinquo et latens fundit, Si UO SPati Ri Ur . . . Si UC PrCCAri OS hctbet OXCOSAUS . . . Si Ue Otiosa mutaque OSt et angusto
CirCUIUSCPtR . . . in quocunque habitu est, prosit. Quid Z tu Parum utile putaS eXemplum bene quiescentis Θ Longe itaque optimum festJ miscere Otium rebus, quotiens actu OSR Uit Rimpedimentis fortuitis aut civitatis conditione prohibetur.
369쪽
MORALIS PHILOSOPHIA: PARS TERTIA. 353
Numquam enim usque eo interclusa sunt omnia ut nulli actioni locus honeStae Sit. Numquid potes invenire urbem mi Seriorem qURm Athe Cap. 5.nienSi tam fuit, cum illam triginta tyranni divellerent Θ Mille
trecentOS Cives optimum quemque occiderant, nec finem ideo faciebant, sed irritabat Se ipSa saeUitia . . . . SocrateS tamen in medio erat, et lugentes PatreS Consolabatur, et deSperanteS de republica eXhortabatur. et divitibus opes suas metuentibu SeXProbrabat . . . et imitari Volentibus magnum circumserebat
eXemplar cum inter triginta tyrannos liber incederet. Hunc tamen Athenae ipsae in carcere occiderunt, et qui tuto insultaUerat agmini tyrannorum civis liber, tamen ipsa libertas
Inspicere autem debemus primum nosmet ipsos; deinde Cap. 6 ea quae aggredimur negotia : deinde eos quorum Causa aut
aestimare, quia sere PluS nobi S Videmur POSSO quRm POS Sumus ; alius eloquentiae fiducia prolabitur; alius patrimonio Suo plus imperavit quam serre posset; alius infirmum Corpus laborioso pressit ossicio. Quorunda in parum idonea est UerC-cundia rebus ci Vilibus. quae primam frontem desiderant. Quorundam contumacia non facit ad aulam. Quidam non habent iram in potestate, et illos ad temeraria verba quaelibet indignatio offert. Quidam urbanitatem ' in reprehensionibus' nesciunt continere, nec periculosis abstinent salibus. Omnibus his utilior negotio quies est. . . . Aestimanda Sunt dein do ipsa URO aggredimur, et UirOS nostrae cum rebus quas temptaturi Sum US Comparandae. Debet enim semper plus esse Uirium in actore quam in onere. Necesse est opprimant opera qUaeserente majora sunt. Quaedam praeterea non tam magna Sunt negotia quam faecunda, multumque nodotiorum sertant. Et haec refugienda sunt eX quibus noVa occupatio militi-Pl CX Ue naSCetur. Nec accedendum eo unde liber regreSSUS non sit; iis admovenda manus est quorum finem aut lacereaUt Certe speraro possiS. Relinquenda quae latius actu Procedunt nec ubi proposueris desinunt.
Hominum itaque dilectus habendus est an digni Sint Cap. 7.
libertatem libertaA non tulit,' Senecia
370쪽
35 OPERIS MAJORIS PANS SEPTIMA.
quibus partem vitae nostrae impendamus ; an ad illos temporis nOStri jactura pei Veniat. Quidam enim ultro ossicia nobis nostra imputant. Athenodorus ait ne ad coenam quidem se iturum ad eum qui sibi nil Pro hoc debiturUS Sit . . . . Con Siderandum est utrum natura tua agendis rebus an oti OSostudio contemplationique aptior sit; et eo inclinandum quote Vis ingenii foret. . . . Male enim respondent coacta ingenia L. . . Nihil autem Reque oblectat animum quam amicitia fidelis et dulcis. Quantum bonum eSt ubi sunt praeparata Pectora in quae tuto Secretum omne clOScendat, quorum conscientiam minuS quam tuam timeaS, quorum Sermo solicitudinem leniat sententia Consilium eXpediat, hilaritaS tristitiam dissipet con
spectus ipse delecteti quos scilicet vacuos fa cupiditatibus
quantum fieri poterit eligemus. Serpunt enim vitia et in proXimum quemque tranSiliunt et contactu nocent'. Itaque quod in pestilentia curandum est, ne correptis jam corporibu Set morbo flagrantibus assideamus, quia pericula trahemu Sadflatuque ipso laborabimus, ita in amicorum legendis ingeniis dabimus operam ut quam minime inquinatos δ adsumamus. Initium morbi est aegris sana miscere. Nec hoc praeceperim tibi ut neminem nisi sapientem A sequaris aut attrahas. Ubi enim istum si invenies quem tot saeculis quaerimus Θ Pro Optimo CSt minime maluS. . . . Nunc Vero in tanta bonorum egestate minus fastidiosa fiat electio. Praecipue tamen Vitentur tristes et Omnia deploranteS, quibuS nulla non cauSain querelas placet. Constet illi licet fides et benevolentia; tranquillitati tamen inimicus est comes perturbatuS et Omnia
riam. Nam si omnia alia quibuS angimur Com Par S, mortCS, aegrotationes, metu S, deSideria, dolorum laborumque patientiam, cum iis quae nobi S mala Pecunia nostra eXhibet, haec ParS multum PraegraVabit. Itaque Cogitandum eSt quanto levior dolor sit non habere quam perdere ; et intel-λ In Haase's edition of Seneca, this and the foregoing Sentonee occur Some-what earlier. In the earli est printed edition I sa) they come in the orderin whicli Bacon quotes thQm.' intrant pro nocent, D. et O. ' inflammatos, D. et O. ε perfectae Sapientiae, D. et O. - illud, D. et O.