F. Vincentii Mariae Dinellii cathedratici Casanatensis ... Ad Carolum Nocetium Societatis Jesu theologum de Danielis Concinae in indicandis, describendisque casuistarum locis summa fide, ac diligentia Epistolae 1.10. 7

발행: 1756년

분량: 131페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

4iε Eprs voca VII. se judicium suum ab Ecclesiae damnatione, , confirmatum suisse . Et nihilominus jux,, ta P. Concinam opinionem Terilli, &Moyae anathemate confixit Ecclesia Ro- ,, mana is . Itane vero ὸ Sententiam , quae damnata est, non approbat Moy a in eo opere , ubi se nominat Amadeum Gui mertium ΘAt illud testimonium , quod supra descripsi,

imprimisque verba illa , ne totum rui sus exscribam : is En quot Doctores militent, , pro sententia Tanneri, cujus unius aucto- ,, ritas sufficeret ad eficiendam probabi- ,, Iem &c. ,, haec , inquam , verba quid sibi volunt ρ Quid significant Θ An non sunt

ajentis, approbantis, atque adeo arcte retinentis id , de quo disputat

De ceteris ejus libelli sententiis quid dicam ὸ Mirari licet confidentiam vestram , qua Moyam historici tantum ossicio functum esse dicitis , cum si tantum in manus sumatur opus Guimenti, atque ejus etiam, quam ipse laudat , & ego prae manibus habeo, editionis , quae Matriti curata est ann. I 664. facile constet, in id maxime incubuisse Guimentum, ut eas sententias probabiles esse pervinceret, & Anonymum, nescio quem, qui eas edito libello acritcrreprehenderat, in magno errore versatum

102쪽

esse demonstraret . Atque ego , ne sit neces.se de singulis dicere, quod nimis longum esset , dicam universim , cum ex proemio, ubi scribendi consilium lectoribus aperit , tum ex operis conclusione , ubi quid tandem in toto libello praestiterit, luculenter exponit, facile ostendi posse, nihil aliud propositum fuisse Μoyae , quam, quod dixi , ipsique negatis , ut eas sententias approbati

ne dignas esse demonstraret. Quod si quaeras , cur hoc labore non supersedeam, cum idem strenue , accurateque suo more mae' stiterit loc. cit. Eusebius Erant stes , respondeo,haec ad te ita scribi, ut etiam in aliorum manus , non Fum Italorum , sed etiar Gallorum , Hispanorum , Germanorum

quc perveniant. Quare cum Eusebius Italice scripserit, scribetadum de iisdem rebus

latine est, ne cuiquam , quem haec studia delectent , huic loco , quo Concinam vehementer urges, minus plene satisfactum esse videatur . Itaque recita sententiam Moyae. ,, Et quia nullum pro veritate doctrinae , , , nedum probabilitate , qua moralis Theo- ,, logia contenta est , testimonium majus , , , quam ab omnium Magistro D. Thoma ,

,, ejusque discipulis originem duxisse , illorum fidelissime transcriptis verbis , suis D d sta-

103쪽

gis EpIs TOLA VII., , fragia reseram , satisque mihi gloriae re- ,, linquetur , si cum Augustino epist. I S. D Anonymo reprehendenti respondere , , , possim : reprehendi non meruit , quod , , recte defendi potest ,, . Haec Moya in

proemio . Quid autem expectas , ut earum sententiarum non solum exscriptorem , sed etiam approbatorem Moyam fuisse fatearis ὸ An ut effutiat eas ex Evangelio ςsse depromptas P Qui sibi proposuit evincere eas sententias recte defendi posse , reprehendi autem nullo modo , is ne tantum demonstrare voluit , qui primi fuissent earum sententiarum auctores P Ita quidem vos dicitis, & idem ipse Moy a scripsit in opere select. disput. postquam vidit opus illud dignum odio , atque execratione vulgo judicari, atque sententiis, quae in eo continerentur prope viginti ab Alexandro VII. proscriptis, libroque ipso a Magistratibus i igni damnato in tantam se invidiam incur-

Lisse , in quantam maximam necesse fuit incurrere eum, qui tot sententias partim damnatas, partim damnatione dignas propugna Diat. Ceterum nemo est tam hae bes, tamque

cxpers latini sermonis, qui si vel obiter opus Guimenti legat, non statim intelligat Moyamco consilio ad scribendum accessisse , non ut

104쪽

m CONC MAE PII . ET DILIG. 6 Is earum sententiarum a uctor es tantum proferret , sed ut his prolatis , evinceret errasse Anonymiam , qui eas sententias censura notastet, quae cum a multis , & tam clarix auctoribus propugnatae fuissent, sin minus VCrae, at certe probabiles haberi deberent: ,, hoc est, inquit Moy a in extremo prog- , , mi ,2rgumentum hujus opusculi irrefra- ,, gabile , inexpugnabile . Quod condem- , , nare iIle tantum poterit, qui vel inten-

,, tum asSecutus non fuerit, vel proportio- nem , & efficaciam mediorum non perca- , , luerit ,,

CLXXI .Quod ipsum in operis conci usione, ubi caussam perorat , clarissime perspicitur. Audi mi Noceti, quodnam Moyae fuerit scribendi consiIium , quidve se in toto ope re praestitisse glorietur e ri Concluso exis praemissis. Ex dictis jam apparet. Quari Veritate e quo jure Θ quo et elo Θ Anonyis mus tu suo garriat libello propositiones,, praeobjecta S Jesultarum esse commenta, is salsas , improbabiles , scandalosas , Le- is merarias , dc erroneas . Qua veritate Θ,, Prosecto nulla , ut singulas percurrensis ostendi. Nam quomodo Iesu itarum com , , menta, si ab antiquioribus Magistris ac- is ceperunt P Quomodo tam severa censura

105쪽

ψrd E s i s T o' t A VII.,, notandae , cum plerumque , ut vidimus, is inter Doctores communes sint ρ Ubi te- is meritas ρ ubi error &c., ,

Ubi veritas inquam ego . Ubi FidesὸUbi Theologus ὸ Qui ita scripserat, qui isto

modo caussam egerat suorum Casu istarum , quo pacto scribere deinceps potuit loco abs

te cit . quaestionem sesariti in hoc libello promindieiis Jesultarum insiluisse P Qua fronte

dicere ibid- : ,, quarum pluves adduxi in is opusculo pro Jesultis, nulli vero suffra-ri gium adjungens , nec probabilitatem ul- lam adstruens , , . Itane vero ὸ Ecquando nam adstruit Casu ista probabilitatem sententiarum , si tum non adstruit, cum eas falsas, improbabiles , scandalifas , remerarias , erroneas dici non sustinet: cum recte defendi posse contendit , & eum, qui negat, data opera refellendum suscipit, & alienum averitate esse declarat. Sed ego ineptus sim, si de re plane perspicua pluribus disputem . Constet enim inter omnes, qui vel mediocriter latine sciunt, necesse est , Moy am, cum in opere Amadet Guimenti probabiles esse defenderit eas sententias, quas ex variis Casu istis collegerat , contenderitque ab Anonymo per summam injuriam censura esse noratas, cumque postea id se praestitisse

106쪽

negaverit, defacti modo quaestionem instituisse dixerit , omnino esse mentitum . Non enim dici potest,idcirco negasse, quod, cum scriberet opus selectarum disputatiο-num,non reminisceretur eorum,quae diu ante scripserat . in opere Amadet Gaimenti ;cum de hoc opere saepe memoret, atque is adeo defendat in altero selectarum disputationum ; ex quo intelligitur , eum , cum hoc posterius scriberet, illud primum prae manibus habuisse , quaeque in eo scripserat non memoria modo, sed etiam legendo repetere potuisse . Quum res ita se habeat, quae vestria huic loco sutura sit responsio , quae de sensio, quod perfugium nec suspicari quidem possum . Dicetis ne non legisse, aut ex pendisse vos librum , quem continen Ler in manibus habetis, atque ex eo tamquam ex thesauro quodam omnia depromitis, quae nobis , de defensis a Thoma, ceterisque Dominicanis iis morunr sententiis , quae in Vestris reprehenduntur, quotidie vociferamini λ Quamquam ne hoc quidem esse vobis praesidio posset. Non enim temeritate caret, Concinam , qui Guimentum diligenter expenderit, ab iis negligentiae , atques quod multo est gravius maIae fidei argui,

107쪽

422 EPISTOLA VII. qui Guimentum ipsum , sive non legerint , sive negligenter legerint. Quare alterutrum fateamini oportet, aut remere reprehendi Dse vos id , quod Concina scripsit de Gui mento ; aut ipsius Guimenti abusos es, e mendacio ad Concinam accusandum.

CLXXII. Sed jam pauca dicamus de Ter illo.

Hujus testimonium profers ex tradL de Conscientia probab. quaest. o. asser t. o. in qua

sic est i se Verum laus Deo , illa Ecclesia , , Romana non tacet, sed sub sollicita cu-

, , ra supremi Pastoris ad corrigendas laxas,, opiniones in re morali desudat,,. Quasi vero Turcae , aut Malabari , non novi Ca- fuit,ae , quorum hic est princeps, hujus ludoris caussas attulerint)., , Nam ann. 1 66is die a . Septembris . pprobante cianctissiri mo exiit decretum , in quo a 8. Proposi-

, , tiones ad mores spectantes damnantur. ...

,, Inter has propoli tiones penultima ex ,, condemnatis ita se habet: si liber st ali- e us junioris N moderni,debet opinio cen- ,, seri probabilis , dum non eon set reje Pam, , esse a Sede Apos6lica tamquam improba-

, , bilem . En propositio , quam lumine ra- ,, tionis evidenter falsam esse noveram, cu-

,, jusque falii tatem hic demonstravi , jam, , ab Apostolica Sede ad minimum damnata ,, est,ut scandalosa D . Hic

108쪽

Dg Co MCINAE PID. ET DILIO. 623Hic rursum .de , quam recte ex eo ,

quod scripsit Ter illus post promulgatum

ann. 1 66 Alexandri VII. decretum , evincere poliis , probatam eidem minime fui: se sententiam , quae hoc decreto reprobatur . Et vero quis umquam meminit istius tractatus Ter illi de conscientia P A quo demum indicatum vidisti P Ab Concina ne , an ab Budaeo P Ab neutro sane a Nam Concina

ut dixi , nullum memorat opus , nullumque

indicat horum Casilistarum locum , sed

Budaei verba tantum exscribit; hic autem quo loco de senderit Terillus sententiam, de qua disputamus , demonstrat hoc modo: In regula morum contra Eliealdum. Quare probarit Terillus , aut non probarit, ud ipse dicis, loco abs te indicato, proscriptam opinionem , non ex tractatu de conscientia, sed ex ea , quam Budaeus laudat, regula morum inquiri debet is Hoc Opus ego videre non potui, at ne multum quidem desideravi , eo quod haberem ex hoc ipso, quem laudas tract. de conscientia , quid tibi respondcrem , ludere ibidem Terillum , & quamquam verborum ambagibus rem implicare , atque invol vere conetur , defendere tamen , quam sibi numquam placuisse dicit, proscriptam opi-

109쪽

nionem.Si autem eam defindit post promulgatum Alexandri decretum , & ubi se eam te ij cere dicit, quid censes secisse tum, cum nondum damnata erat, & eam cuivis tueri licebat ΘCLXXIII. Miraberis fortasse, paradoXum que esse dices, quod a firmo de Terillo. Sed age , recita quae scribit Terillus assert. I .& is. D Singularis Doctor potest reddere; suam sententiam probabilem contra comis munem aliorum omnium , sed non aliter, ,, quam si solide respondeat omnibus in is contrarium allatis, & nova, tan lique mori menti argumenta pro sua opinione affe-M rat, ut ea apta sint ad movendum virum

M peritum , & probum ab ite indebita ani- , , mi passione judicantem , ad recedendum is a communi opinione, & ad peculiaremis illam sententiam amplectendam ,,. Hujus similis est assertio is . , ubi de Vasque -sio , & Turriano , quorum sibi opponit

contrariam auctoritatem , ita respondete tam Vasquem , quam Turrianumis s

aliosque , si qui sint, cum illi sentien

tes , re ipsa non discordare a communi, eaqire certissima sententia ; nam illi loquuntur de probabilitate intrinseca,quae numquam certo innOIescit per assertiora nem

110쪽

. DE CONCINAE 3IB. 1T Briis. 42s,, nem unius Viri periti, etsi loquatur de res, quam alii non tractarunt , nedum si sin- ,, gularis sit , contra sententiam commu-M nem , uti saepe dictum est . At nos loqui- ,, mur de probabilitate extrinseca, eamqueri dicimus esse certam , eo quod unius au- ,, ctoritas , qui novis , gravibusque ratiori nibus movetur ad sngularem opinionem,

manifeste ad hoc sufficiat &c., , Quid est , amabo te , si haec Moyae, & Tanneri doctrina non est, quae unius junioris, etiamsi cum ceteris pugnet opinioni extrinsecam tribuit probabilitatemὸEtTerillo quidem cum Tanis nero,& Moya convenire facile dabis, at Τerilli, Moy ae , & Tanneri sententiam nihil ab ea,quae damnata est,discrepare negabis. Sed si locum Moyae,quem supra descripsi,attente considerabis, nihil minus negare te posse videbis , quam nihil ab damnata horum Cais

suistarum discrepare sententia .ὰ Nan os quorsum Moya, ut evinceret, sententiam Tanneri sere communem esse inter Doctores, laudasset , praeter alios , etiam Rocasul

. ejusque protulisset testimonium: s liber se alicujus junioris &c. , quae est propositio

damnata, si quidquam inter hanc , & Tan-neri propositionem interesse putasset δ A quisquam doctrinam, quam tuetur, aliorum

SEARCH

MENU NAVIGATION