장음표시 사용
71쪽
38 6 Epas et o LA VII. solutam esse voti obligatione;&de regula divi
Thomae sic habet: ,, Auctoritas autem allata ,, auctoris non suffragatur, & male videtur, , intelligi: ut nunc intelligitur ab Moya,ab., Sancheso,abNocetio quoniam auctor lo- δε quitur de impedimento voti,& non de im-5, pedimento voluntatis voventis. Et docet, ,, quod quidquid impediet votum fiendum , ,, aufert voto facto obligationem, ut patet ,, de materia impossibili ibidem pluribus e- ,, Xemplis . oportet enim voxum habere ,, materiam possibilem , quoniam ad im- ,, possibile nemo tenetur: & non docet quod ,, quidquid impediret voluntatem voventis, a, si praesens esset, auserat a voto facto ,, obligationem . Haec enim doctrina hicis ad Verte animum Noceti ) universas reli-
,, giones cum clero enervaret: quoniam in-s, numera eventus,si praesentes essent,quan- do fit votum, impedirent voluntatem vOM VCn is , qui tamen non auserunt voto fa-M cto obligationem ,,. Eo te monui, ut ad
extrema verba animum advertere S, quod eo
tum similia sint,quae Concinam scripsisse doles pag. 341. Euod Iupervenientes tentationes, es lapses ιn venerem imposibilem reddant colitatem haerois est Lutherana . Hoc enim , & aliis pluribus , in quibus idem in-
72쪽
culcat, collectis locis : ,, haec , inquis in ,, eX tremo capite, Moya non scripsit, quias, putavit etiam sine ipsis posse solide &,, theologice impugnari sententias ,,. Quasi Vero Concinae quaerendum esset, quid scriberet Moya , neque scribere liceret, nisi
quod antea Moy a scripsisset . Atqui satis illi esse debuit , quae non scripsit Moy a, ea scripsisse Cajetanum , qui lectorem monuit shac regula generatim accepta cum Cletum, tum universas Religiosorum familias funditus convelli: quod perinde est, ac si eam errori Lutheri, & Calvini , qui Monachorum Ota oppugnarunt , assinem esse dixisset .
Quod si Concina primus omnium scripsisset, nihilosecius probandum esset , eo quod nihil occurrat, cur non sit verissimum . Deinde eo Moy a non scripsit id , quod Concinam scripsisse doles, non quia putarit aut dicis , posse nihilosecius hanc sententiam solide re selli; sed quia putavit, non possς
omnino reselli, quod quia abs te negatur , paullo post perspicue demonstrabitur . Nunc , ad rem quod attinet, quid magis contrarium huic opinioni Casu istarum , sive illi regulae generatim acceptae , quam do ctrinaCajetani ΘNihil est opus oratione. Im probat enim manifeste regulam illam Sc ne
73쪽
ratem,nihilque in ejus doctrina reperitur appositum ad id, quod Moya, & Sanchesius inisterpretantur, aut quod ei, quod Concina intelligit, adversetur . Imprimis autem consideres velim, ea distinctione , quam suppeditat Caietanus , non solum regulam Divi Thomae recte explicari, sed etiam Casu ista-Tum errorem egregie reselli. Quid enim verius , & ad id , quod Concina sustinet, magis apposite dici potest, quam distingui debere impedimentum voti ab impedimento voluntatis voventis; & primum quidem obstare , alterum non obstare, quo minus fiat id, quod voto promissum fuit ὸ Relinquitur ergo , Thomam , & Cajetanum contrariam errori Moyae tenuisse sententiam , neque insuria reprehensum ab Concina fuisse Moyam , qui eos sibi scripserit esse consen
Nam quod scribis pag. 4 . Thomam& alios Thom istas non laudari a Moya, , pro is ea sententia , sed pro eo , quod vere do- cent, scilicet pro hac regula universali r, , id, quodsi prius esset vorum impediret , is si superveniat irritat votum emissum quod, inquam , hoc modo scribis non ullum quidem Concinae erratum, sed tuam dein monstrat incredibilem quandam cavillandi tibi.
74쪽
r a Coue1MAE FID. ET D ita G. 3 8s libidinem , a qua tamen vindicem veritatis oportebat esse remotissimu in . Primum jam
falsum esie ostendi, probatam esse Thomae, &aliis Thomistis regulam illam generalem. Dein inde qua ratione sententiam, de qua agitur,
ab regula illa generali itaedistinguis, ut hanc, non illam Thomae, & aliis Τhomistis tributam ab Moya fuisse contendas Regusta cum supra descriptum Cajetani locum , tum Moiam, & Sanchesium hac de re disserentes, &facile intelliges, nihil esse , nisi regulam il-
Iam generalem, sententiam horum Casui. starum , vel hanc cum illa ita connecti, ut altera ab altera sejungi nullo modo possit. Nimirum intelliges, ex ea regula , si generatim accipiatur, recte concludi,sin autem ita, ut explicat Cajetanus, intelligatur , nullo modo concludi sententiam Casu istarum , . Quare cum recte conclusa sententia ab ea Latione, ex qua concluditur, nullo modo distinguatur i cumque Moyam Thomae ,& aliis Τhomistis tribuisse concedas regulam illam generalem, fatearis oportet, con sequentem ex ea tribuisse sententiam, lectoribusque per summam injuriam persuasiose, ab Thoma , Cajetano, & aliis Thomistis
factum esse hac in re errandi principium. Vide Oi in multa turbes, ut damnatum vin-
75쪽
39o Evis T OLA VII. dices Casu ista in , &unam re sellas Concinae
CLXV. Non minora peccas in altera crimi natione refellenda. Nam quod Moy a diserte docet, id eum docere negas 3 & Concinam, qui vera scripsit, imposturae condemnas . Lectorem is monuit in extremo testimonio, neutram ab Moya oppugnari sententiam , sed utramque cum earum argumentis proponi . Quid tu ad haec Θ Quod saepe te facere animadverti, quotiescumque incidit quaestio : utram partem probet , vel improbet is , de quo agis, Casu ista. Nam cum ea dissimulas, quibus concludit disputationem sitam, & utramque partem obstinate proba-hilem esse contendit, cum quae in alterutram disputat, aut quibus unam alteri prae seri , probabilioremque esse demonstrat , ea tantum profers,ut fucum facias imperitis, palamque esse dictites , eum sic uni parti adherescere , ut alteram prorsus rejiciat. Sed antequam quid Moya senserit prosero , Iubet orationem describere tuam, quae licet admodum prolixa sit, per belle tamen ostendet qui Concinae acculator , & vindex sis veritatis . Itaque pag. 43. D secunda imis postura est, inquis , P. Moyam re ipsae . ,3 non impugnaret cam sententiam 3 sed eumri suis
76쪽
; suis argumentis eam lectoribus propone in ,, re. In primis P. Moya citato paragrandi, tertio , impugnat primam opinionem, ,, quae docet irritari votum ob fragilitatem is antecedentem, impugnat, inquam, ratio- ,, nibus non solum communibus, sed a sor- , , tiori militantibus contra secundam, quae , docet votum irritari poc fragilitatem su- M pervenientem . Quod satis esset ad resel - lendam imposturam. Verum hoc omisso D duo tantum sunt argumenta a suis Patro- ., nis allata pro secunda opiuione . Primum is est molesta paritas petita ex prima . Se- ,, cundum est,fragilitatem supervenientem , ,, di crebros lapsus reddere castitatem mori raliter impossibilem, ac proinde mate-M riam ineptam voti.
Haec duo non proponit Lectoribus is P. Moya sine solida responsione. Dissolvitis primum, negando primam sententiam, deis is struendo ejus fundamenta, a nplectendo ν,, ac probando contrariam rationibus a foris, , tiori militantibus contra secundam, us,, dictum est . Dissolvit secundum dicendo,s, castitatem fieri posse moraliter possibilem, , per remedia orationis, & Poenitentiae ,s, hominemque illum obligari ex vi voti ad
haec remedia adhibenda , ut Deum sibivb 4 α, P .
77쪽
b, propitium, & moraliter possibilem Ca- ,, stitatem reddat. Proponit igitur quidem is P. Moya eam sententiam cum suis argu D mentis a sed proponit etiam solutionem 3M quidquid in oppositum persuadere enita- ,, tur Lectoribus P. Concina . . is Advertit praeterea P. Moya, votumri jam ante fuisse emissum ; ideoque esse in ,, possessione obligandi. Quo posito ;& ad- ,, juncta solutione illius duplicis argumen- D ti, continetur in Verbis Moyae , si eam , ,, P. Conc .na videre velit , solidissima haec ,, ejus sententiae impugnatio, quam ho CD pacto efformare juvat. Ex una parte V Ο- , , trim illud , utpote emissum ante superve- D nientem fragilitatem , est in possessioneis obligandi. Ex alia , nulla est solida ra-n tio deturbandi votum a sua possessione :M non paritas petita a prima sententia, quia is illa salsa est: non moralis impossibilitas is Castitatis 3 quia ille homo obligatus estis ex vi voti, ad remedia orationis, & Poe- , , nitentiae adhibenda, quibus reddat Deois juvante Castitatem sibi moraliter possibi- ,, bilem : Ergo illud votum in sua possessio-M ne perseverat.
se Hujusmodi vero impugnationem D contineri in doctrina, & verbis Moyae fa-os cile
78쪽
Da CONCINAE FID. ET DILIG- 3s 3 D cile ostenditur , producto textu . Nam ,, Moya postquam S. 3. num. et O. & 2I. imis ,, pugnavit primam sententiam, eX qua o,, desumitur paritas pro secunda , ad hanc ,, deveniens num. 22. ita loquitur.
s, ias carnis adveniat , specialis es di ubri ras , quia neque implicite videtur vovens,, se obligasse ad media rigorga absinentiae , ,, es extraordinariae Poenitentiae: es forsa τ,, s propenso illa in Venerem praecessffet,nou,, emitteret votum , ἐπ quandoque id certo,, moraliter judicat. Nihilominus cum hic ,, caseus , non si ex raro eontingentibus , sed ,, ex illis , qui pro diverstate Occupationis , ,, ἐπ aetatis evenire silent, ἐπ aliunde votum is si in possessone obligandi, pro illi senten- ,, tiam ferendam censeo 3 ideoque tenendum, ,, voventem implicite se obligasse ad ah et is orationis , s Poenitentiae remedia adhi ,, benda , quibus a tentationibus carnis ve- ,, hementibus liberetur , o melius Abi redis dat a Matrimonio absinere , quam oppos
π s, Dicant, quaeso, Lectores , quid hio,, Moya insolutum relinquat Θ Dicant quid ,, egoine tarmata impugnatione imposues, rim , quod in doctrina , & verbis Moyaeos non
79쪽
Mq. EPsset Oxa VII.,, non includatur P Et tamen, si Petri Cona, , cinae habenda est fides, Moy a re fa eam sentenriam non impugnat, Ied illam cum suis argumentis , Lectoribus proponit, , . Quidnam lectores, quos appellas , dicturi sint, facile divinare possumus. Nam qui unius libelli tui lectione contenti erunt, ii Concinam haud dubie impo-storem vocabunt. Quid enim manifestius, si nihil aliud praeterea quaeratur, quam Moyam utramque improbare sententiam pSed quid tu eos dicturos putas , qui lecto Moya , & iis cognitis , quae disserit in exintrema disputatione , intelligent, eum ita rem concludere , ut velit utramque sententiam , este . probabilem ; quaeque egregie solverat, ut tu quidem jactitas , dilueratque argumenta , ea rursus firma, & ad suadendum idonea esse pronunciet perinde , ac si de iis solvendis ne per somnium quidem cΟ gitasset, ac prorsus intacta reliquissetὸ Ne longum faciam, postquam ea disseruit, quae
abs te descripta sunt, & in majus verbis aucta, quaerit tandem num . a 3. , , An praedicta Ais castitatis &Religionis vota a propense ina, venerem sive ante , sive post si agilitatem cognitam, emissa , sint Pontifici reser-
80쪽
Attende jam quemadmodum huic quaestioni respondeat Casu ista, a quo ambas illas opiniones cum suis argumentis lectoribus uti probabiles propositas fuisse negas ,&Concinam , qui hoc scripserit, imposturae condemnas . ,, Respondeo : partem negativam ,, esse satis probabilem , quia Doctorum au- ctoritas , & argumenta contra eorum Va- ,, lorem S.I. & a. adducta, & f. 3. num .as .auti dictitas, bene accurateque soluta ),, e L,, ficaciter suadent, non esse certam talium ,, Votorum obligationem , ac proinde non ,, esse reserVata , quia cum reservatio sitis odiosa, ad sola vota certo valida restrin.
,, genda est . &c. ,, Haec ipso sole illustriora sunt, & Concinae egregiam fidem in exponenda hujus Casu istae sententia fuisse
demonstrandi, manifeste enim imponens dic putationi finem in eo perstat, ut has sentenistias probabiles esse defendat, & adeo probabiles , ut opus non sit ad ea vota solvenvida Romani Pontificis auctoritare . Quid amplius desiderari potest ad id, quod ago, conficiendum , nihil de eo scripsisse Concinam,
quod cum ejus dictis non magnopere cohereatὸNisi forte dicere vis,oppugnari ab Probabilista sententiam, in qua tantam ines se putat probabilitatem, quanta requiritur