장음표시 사용
91쪽
os E ν s et o x a VII. sent, occasi nem arripere Catholicis insultandi. Describam tamen oportet orationem
Budaei , & Concinae confutationem , ut plane constet quibus artificiis ejus innocentia , & Theologia christiana a vobis oppugnetur . Recita sententiam Budaei . ,, Hujusmodi figmentorum ut ut jam , , in antiquioribus illis Thoma , Bona- , , Ventura , Vasque so , Sanchesio , Ca- , , rena , Navarro , Corduba, Azorio , Ra- ,, mire aio , Castanegio , Escobario , Le- ,, desina , Valentia , Castropalao , Medi- ,, na , Sanctio , Aragonio , Lopesio , Mar- ,, tineZio , Zanardo , Villabosio , alii D,, que , cum primis vero Diana Vestigia , , quaedam deprehendantur ἔ recentiores,, tamen , Honoratum Fabri, Antonium ,, Ter illum , Amad eum Guimentum , &,, plures audacia eo usque provexit, ut non ,, tantum assererent, sed & scriptis publi- , , Cis contenderent , fas esse eligere sen- , , tentiam , vel unius viri doctrina inclytis, auctoritate munitam , ut ut ceteroquin ,, legi plane repugnantem , , . Hanc orationem Scriptoris Luther anicum malae fidei , tum ejus libidinis, qua flagrant hujus generis Scriptores, Ecclesiae Romanae maledicendi plenam esse , osten
92쪽
dit Concina loc. cit. hoc modo : Quod ,, inter cetera obfirmatam Lutheranorum ,, coecitatem mihi evidenter patefacit, est , , illorum apertissima mala fides in factis, , Catholicorum enarrandiS , eorumque sis doctrinis exponendis . Non est magni mo- , , menti , quod nunc indicaturus sum ; ta- ,, men & hoc manifestat istorum candorem , is & sinceritatem . Cassii starum , & quidem ,, laxiorum turbae accenset Budaeus duos , , Ecclesiae Doctores Thomam , & Bona-.,, Venturam. In eodem subsellio , cum ED,, cobario, cum Diana , cum Villa lobosio , ,, illos collocat eruditissimus Historico - , , Criticus . Errores , quos obtrudit duo D evincunt, & illius calumniandi animum, , , & Ecclesiae Romanae vigilantiam in sa- nioris doctrinae deposito custodiendo . , , Peccatum philosophicum , & opinionem Terilli, & Moyae , docentium cum aliis, , fas esse eligere sententiam unius docti vi- , , ri auctoritate munitam, tametsi legi redi, pugnantem, anathemate confixit Ecclesia, , Romana . Quin prima ipsius probabilic, , mi capita damnavit &c. is Ex hac Concinae , & superiore Budaei oratione intelligere quisque potest,Concinam Budaei verba tantum exscripsisse , non
93쪽
458 Eν Is TOLA VII. ut eam sententiam tribueret Moyae,& Τeril-lo , sed ut nihil esse caussae demonstrarer, cur eam Budaeus Catholicis obijceret, cum ea ab Ecclesia Romana esset improbata . Nulla autem erat caussa, cur Coircina inquireret , utrum ab Μoya , & Grillo, quod Budaeus assirmabat , defenderetur , cum de ea sententia, ejusque fautoribus hoc loco non ageret , neque Moya , & Ter illus tales essent Casu istae , ut dubitare posset, utrum In ejusmodi errore in incidissent. Accedit huc, quod nullam habitura suisset Concinae. oratio dignitatem , si dum Budaeum eo nomine reprehenderet, quod duos Ecclesiae Doctores in numerum Casui-starum invidiose contulisset, is uno tempΟ re Moyam,& Terillum vindicandos suscepi Dset, eamdemque iis , atque Thomae , & Bonaventurae rationem habuisset. Denique quid attinuisset cum Scriptore Lutherano cavillari de Moy a , & Ter illo , quando certum erat, eam sententiam nostrorum fuisse Casilistarum, & sin minus a Moya , & Teril lo , at certe ab Fabro , Sanchesio , Tanne ro, Tam burino fuisse propugnatam ξ Sed nimium longi in re perspicua sumus . CLXVIlI. Videamus igitur recte ne Moyam,&Terillum in ea sententia suisse neges,quod
94쪽
erat alterum , de quo me dicturum promisi. Quid Θ Hoc ne etiam , inquies , in dubium revocabis , num Moya in opere selectarum
disput. tract. i. qu. . S. 4. , proscriptam sententiam improbarit Θ Quid clarius his Moyae verbis Θ is Ex dictis colliges primori falsam , & improbabilem esse sententiam
M asserentium opinionem typis datam ab ,, aliquo juniori , & moderno eo ipso debe- ,, re censeri probabilem , dum non constet ,, ab Ecesesia fuisse rejectam ,s . Ego vero non nego Noceti,Moyam hoc loco proscriptam improbare sententiam , sed te; recte usum esse hoc Moyae testimonio , ad id, de quo est inter nos altercatio , declarandum , ridiculus essem , nisi negarem. Quid Θ An Budaeus, & si vis, Concina , uspiam scripsi, ausum esse MOyam 'proscriptam ab Ecclesia tueri sententiam λNam haec Concinae verba dabo enim, quando ita vis, esse Concinae),, Sententiam M Moyae, & Terilli docentium cum aliis
is fas esse eligere sententiam unius viri do- ,, cti auctoritate munitam , tametsi legi res, pugnantem, anathemate confixit Eccler, , si a Romana , haec verba, inquam, Perstitisse Moyam in ea sententia, quam Ecclesia diris devovit, minime indicant, sed id
95쪽
4ro Epis TOLA VII. tantum , qnod est verissim uin , eo progrensum esse Moyam in desendendo probabili simo , ut sententiam propugnarit quam postea Ecclesia damnavit) de sequenda unius docti junioris auctoritate . Quid igitur attinuit ad hanc rem expendendam , convincendumque Concinam , atque adeo Budaeum imposturae ea proferre, quae scripsit Moy a post promulgatum de ea sententia Ecclesiae judicium Θ Nosti enim opus, quod laudasyeleri. disput. editum primum fuisse anno i 67o. Hac enim editione , quae extat in Bibliotheca Coenobii Minervitani, neque ego vidi , neque Alegambius memorat antiquiorem scilicet post promulgatum
anno I 663. Alexandri Pont.Max. decretum,
quo haec sententia reijcitur . Quamobrem mirum non est, si etiam ab Moya in eo opere reijciatur , quamquam defensa esset ab eo in eo libro , quem ediderat ante Decretum Alexandri VII. . & ubi se nominat
Amadeum Guimentum . Et vero antequam de Budaeo , & Concina expostulares, quodque illi de Moya scripsissent, acriterxe prehenderes, debueras omnino animad-Vertere , quod Moyae opus iidem indica rent . Nam intellexisses, Concinam quidem, ut qui Budaei verba tantum eΣscribat, nullumo
96쪽
Ium, Budaeum autem illud in margin significare , in quo sibi nomen indidit Ama- dei Guimenti. Scribit enim hoc modo: In
fendisse Moyam hoc loco sententiam , , quae postea damnata est . Nam si nos neoas , cur dissimulas P Cur Concinam accusas Θ Cur sucum facis imperitis eo testimonio , ubi Moya parere se dicit Ecesesiae judicio ξ Sin autem negas , ea legito , quae strioit in Tract. de opin. probabit.
Edit. Matri tens. ann. I 666. propos. I. squae sic se habet e ,, Quamvis opinio sit, , falsa , potest quilibet tuta conscien- , , tia illam practice sequi propter au-
,, ctoritatem docentis . Tanne rus Jesulta, , a. a. disput. s. quaest. 8. dub. q. num. 99. ,, P. ex quibus ,, Probat hanc propositionem Guimenius loc. cit. Tu fac attentum te praebeas . Nam ut diligenter consideres , quemadmodum probet , magni interest utriusque nostrum . ,, Respondeo loc. cit.,, nec verbum de hac opinione . Verum ,, quaestionem exagitat I. a. disp. a. qu. 4.s, dub. 3. num. 33. ubi cum pluribus aliis ,, existimat , eum , qui judicat aliorum ,, opinionem improbabilem a principiis in
97쪽
4ia Evcs Toxa VII. ri trinsecis, posse nihilominus ab extrinse- ,, cis propter auctoritatem docentis judica- ,, re probabilem , & juxta illam operari. ,, Quae doctrina sere comunis est inter Do- ,, ctores , quos citatos sequuntur Angelus,, Bossius , Pasquali gus , Verrice lin,, Ii dicens : ex auctoritate unius tantum .,, posse quem illam amplecti, licet a prin- ,, cipiis intrinsecis falsam , S improbabi- ,, lem eXistimet D. Pergit deinceps aliorum testimonia cumulare , quibus suo modo propositis , ita
perorat n. 3. ,, En quot Doctores militent ,, pro sententiaTanneri,cujus unius auctori-
,, tas lassiceret ad essiciendam probabilem ,, juxta doctrinam doctissimi Magistri Serra,
,, I. a. quaest. Iart. 6 I. fol. mihi 37s.,, ubi ait: quamvis unus solus sit talis opi- ,, nionis auctor , si tamen sapiens maxime,, cognitus , & probatus sit, sussicit ad illam, , probabilem ericiendam , nisi alias constet ,, ab omnibus improbari ,3. . Aliis deinde quibusdam Scriptorum testimoniis descriptis rem ita concludit :,, Quibus adde Josephum Rocafful in prax.
as tom. a. pari. 3. cap. a. num. Io. , ubi ait:
,, si liber sit alicujus Doctoris junioris, &ri moderni, debet opinio censeri probabi-
98쪽
ἀ, lis, dum non constet rejectam esse a Sederi Apostolica tamquam improbabilem is . Quid quaeris P Haec ipsa est damnata Propositio , quam probat nihil haesitans Guiluentus, & ad similem Tanneri confirmandam affert. Ubi est igitur, quam evidentem appellas , Concinae impostura ὸ Ubi impotens ejus libido, ut dicis initio capitis,
vendi Fefuitis propostiones damnatas λNam , praeter Moyam , Tannerus ecce x xqui in eodem errore versatur . Et praeter Τannerum , ut tibi cumulate de hac impo- stura respondeam , etiam Sanchesium , Fabrum , & Tamburinum eundem errorem defendita contendo. CLXX. At nunc de Moya; nam responsuros Vos puto,primum non probare hoc loco Mo-yam sententiam , quae damnata est : Si liber sit alicujus junioris &c., sed aliam Tan-neri : a uamvis opinio sit stya &c. , quae a
damnata plurimum discrepat : deinde Mo-yam in eo libro historici functum esse officio , atansionemque , cum de his sententiis δageret, omnino cohibuisse ; sed utrum horum sit deterius , non est facile dictu . Nam primum , de quo , cum ad Terillum venero , disputabo, inane reddit decretum Ecclesiae : alterum , quod jam ab Eusebio Era-niste
99쪽
434 Eν Is TOLA VII. niste epist. 38. f. a. egregie confutatum est, nec a vobis sine magno errore , nec sine . mendacio a Guimento potuit affirmari . Pergis nihilominus , atque Gul me nium nihil in eo libro a firmasse , nihil omnino approbasse , sed tantum plerasque morum sententias ex variis auctoribus collegi Dse testem Eine, inquis, Guimentum ipsum, qui in operesele t. dinut. loco citato de illa suta, scriptione ita pronunciat: ,, Hac radione, quia revisores librorum non rite fungun- , , tur ossicio suo , experimur quotidie, opi- , , niones plures ab antiquis, & modernisse traditas, & typis datas , jure fuisse ab , , Ecclesia damnatas: quarum plures adduxiis in opusculo pro Fefuttis , nulli vero su D,, fragium adiungens , nec probabilitatemri ullam adstruens ; sed quaestionem facti,, pro Jesultarum vindiciis insti tuens, ut
, , imposturas aperirem , & a laxonum nota ,, innoxios, auctoribus suis opinionibus re- , , stitutis, demonstrarem. inarum ad vigin- ,, tis quae in praefato opusculo ex variis ,, Doctoribus justae defensionis .caussa fide- , , liter e Xcerptae reseruntur, ut minimum, , , ut scandalosas , inter alias damnavit S S.,. PP.AlexanderVII. ann. I 66 . ,δc I 666.,8 c, , fere omnes ipse reprobaveram in editione
100쪽
Madri tensi a lin. i 666. Quarum syllabuin ,, seci in libello supplici ad Em. S. R. E. Car-
,, dinales . Inter damnatas autem die a 4. ,, Septembris ann. 3 663. vigesima septima
,, est, quam in praesenti re ij cimus: si liber, , sit alicujus junioris & moderni , debet, , opinio censeri probabilis, dum non con- ,, stet rejectam esse a Sede Apostolica, tam , , quam improbabilem . Non ergo suffcit, ,, quod opinio in libro moderni reperiatur, , , ne quod ab Ecclesia damnata non fuerit,
ut probabilis censeatur M . Etsi Bala in eandem curam incubuit, ut Moy am in opere , quod Amadet Guimenii nomine circumfertur , nihil approbasse pervinceret, non est ausus tamen ad id con sirmandiam hunc proferre locum, veritus , opinor , ne , si protulisset, accusaretur Mo-ya ab Eusebio Erant ste manifesti mendacii, quippe qui , quod in eo libro accurate prae stiterat, ut eas sententias reprehensioni ob noxias non esse pugnaret , id se postca praestitisse negaret: at tu horum nihil omnino Veritus es , . sicque confidenter sane, Concinam acriter urgere non dubitas : ,, Igitur, , , ut dicebam, Terillus, & Moya opinionemo, proscriptam non modo non docent, non