장음표시 사용
161쪽
privaverunt, iis obtemperare tenentur, fidemque Servare, Vel ad id cogi; xcepto eo, cui Deus certa svolatione iugulare contra Tyrannum promiserit auxilium, Vol ' nominatim exceptum voluit. Sic videmus, octo Judaeis qui s Babylone erant, tres tantum juvenes, qui do Dei auxilio non dubitabant, Nabucadonoetori obtemperare noluisse reliqui autem sine dubid, xcopto otiam Daniele, quem ex ipso adoraverat, jure coacti obtemperaverunt, animo orto roputantes, mox Dei decreto Regi deditos, Rogemque summum obtinor imperium et divina directione conservare. Contra Moagarus, stante adhuc utcunque atria, exemplum constantiae uis dare voluit, ut eum secuti omnia potius tolerarent, quam paterentur jus suum et potestato in Graeco transferri et omnia experirentur, ne in Ethnicorum Ddem jurare cogerentur; quod otiam quotidiana xporientia confirmatur. Qui enim Christianum imporium obtinent, ad majorem ejus securitatem non dubitant, foedus cum urcis ot Ethnicis pangore, subditosque suos, qui eo habitatum eunt, jubore, o majorem libertatem ad aliquid humanum aut divinum exorcendum sumant, quam eXpreMe contraxerunt, vel illud imperium concedit. Ut patet ex contractu Bolgarum cum Japonontibus, de quo Rupra diximuS.
Ostenditur, meminem omnia in Summam Putestatem transferre pome, meo erae nece e. De Republio Bebrinorum, qualis fuerit vivente Mose, qualis post ejus mortem, antequam Reges elegerint. deque ejus praestantia et denique de causis cur Respubliea inina interire, et viae absque seditionibus subsisere potuerit. Contemplatio praecedentis Capitis de jure summarum poteStatum in omnia, equo juro naturali uniuscujusque in easdem translato, quamvis cum praxi non parum conveniat, et praxis ita institui possit, ut ad andem magis ac magiS accΘdat, nunquam tamen fiet, qui in multis mero thooretica maneat. amnem unquam Suam potentiam, set OnSequenter neque Suum
jus, ita in alium transferre poterit, ut homo SA desinat; nec talis ulla summa potestas unqdam dabitur, quae omnia, ita ut Vult, e qui possit. Frustra enim subdito imporaros, ut illum
162쪽
132 TRACTATUS damnum intulit ut contumeliis non offendatur ut a metu liborari non cupiat; si alia perplurima hujusmodi quae ex logibus humanae naturae Mossario soquuntur atque hoe ipsam otiam Moriantiam clarisiam docere Alfirmo; nam nunquam homines suo jur ita cesserunt, suamque poton iam in alium itas transtulerunt, ut ab iis ipsis, qui eorum jus si potentiam accin perunt, non timorenturi et imperium non magis propter cives, quanquam Sud jure priVatos, quam propter hostes pinelitaretur. Et satis, si . homino juro suo naturali ita privari possoni, ut, nihi in pysiarum pomoni , nisi volontibus iis, qui supremum, u retinuerunt, tum prosocto impuno violentissimini si inditos regnare licerot quod nemini in montem venis pham credo. Quare concedendum, unumquemque multa sibi sui juris remmaro, i quae proptero a nullius decreto, sed a Suo solo pendent Attamen, ut sol intolligatur, quousque imperii jus et potestas ΗΘ intondat, notandum, imperii potestatem non in eo praecis contineri, quod homine metu cogere potest, sed absoluto in omnibus, quibus ossicors potest, ut homines ejus mandatis obsequantur non enim ratio obtemporandi, sed obtemperantia subduum facit. Nam, quacunque rations homo doliberet summae potestatis mandataeXequi, sive ideo sit, quod cenam timst, ius quod aliquid indosperat, ius quod patriam amat, Sive alio quocunque offectu impulsus, tamen ex proprio suo consilio doliberat, si nihilominus ex summae potestatis imperio agit. Non igitur ex so, quod homo proprio consilio aliquid facit, illico concludendum, sum id Ox suo, et non imperii jure agere; nam, quandoquidem tam cum
ex amore Obligatus, quam cum metu coactus ad malum Vitandum,SΘmper ex proprio consili et decreto agit; si imporium nullum esset, nec ullum jus in subditos, vel id necessario ad omnia soextendit, quibus ossici potest, ut homines ipsi codres doliborent; et consequentor quicquid subditus facit, quod mandati summae potestatis respondet, sivo id amore obligatus, sive metu cogrcitus, sive quod quidem magis frequens ex spe et metu simul, siseex reverentia quae passio St ox metu et admirations composita, Sive quacunque ratione ductus, ex jure imperii, non autem suo
agit u uod otiam hinc quam clarissimo constat, quod obodiontia
non tam externam, quam animi internam actionem respiciat;
adsoquo illo maximo sub alterius imporio est, qui alteri intogroanimo rus Omnia ejus mandata obtemperaro deliberat, et con- sequitur, ' eum maximum tenore imperium, qui in subditorum
163쪽
animos regnat. Quod si, qui-maxime timentur, maximum tenerent imperium, tum profecto id larannorum subditi tonorent, qui a aut 'rannis maxime timentur. Deinde, quamvis non perinde animis ac linguis imperari amssit, sunt amo animi aliqua ration sub imperio summae potestatis, quae multis modis ossicors potest, ut permagna hominum pars, quicquid Vuli, credat, amet, Odi habeat, etc. Adeoque, etsi haec non directo mandato summae potostatis fiant, fiunt tamen saepe, ut experiendia abunde testatur, Θ authoritate ipsus potentiae, si ipsius directione, id si x ipsius ure quar sine ulla uollectus spugnantia concipere poΗsumus homines, qui ex solo imperii jure crodunt, amant, odio habent, contemnunt, et absolute nullo non affectu corrisiuntur. At, quanquam hac ratione jus o potostatam impori satis amplam concipim , nunquam tamen fiet, ut ullum adeo magnum. dstur, ut ii, qui id tenent, orantiam absolute ad omnia, quae Volint, habeant quod sciam satis claro ostendisse puto. Qua autem ration imperium formari posset, ut nihilominus secure semper conservetur, jam dixi moum intentum non esse, idostondere; attamon, ut ad id quod volo porveniam, ea notabo,
quae in hunc finem divina Muslatio oson olim docuit, si doindo
Hobraeorum historias et successu porpendemus; e quibuStandem idobimus, quaenam praecipuo subditis, ad majorem imperii securitatem o indromentum, concodonda sunt a SummiSpotestatibus. Quod impori conservati praecipuo pondoat a subditorum fide, sorumque virtute et animi constantia in xoquendis mandatis, Ratio ot experientia quam clarissimo docent qua autem ratione sidom duci obsant, ut domo virtutem conStanter SerVΘnt, non aequo facile est videre. Omnes namque tam qui regunt quam qui reguntur, homino sunt, x laboro scilico procsvos ad libidinom. Im qui tantum varium multidudinis ingenium experti sunt, de o sors dosporant quia non Ratione, sod solis affectibus gubernatur praeoops ad omnia, si facillimo voLavaritia Vol luxu corrumpitur; unusquisque solus Omnia e Seire putat, et omnia ex suo ingoni moderari vult, o satenus aliquid sequum vel iniquum, fasque nefasque existimat, quatenus in suum lucrum vel damnum adore judicat prae gloria aequales
contomiat, ns ab iis dirigi patitur prae invidia molioris laudis,
vel fortunae, quae nunquam aequalis est, malum alterius cupit, eoque dolectatur. Nec opus est Omnia recensero norunt quippe omnes, quid sceleris fastidium praesentium et rerum novandarum
cupiditas, quid praeceps ira, quid contemta paupertassequenter
164쪽
134 TRAcTATUS suadoant hominibus, quantumquo eorum animo occupent
agitentque ma ergo omnibus praevenire, M imperium ita constituero, ut nullus locu fraudi relinquatur; imo omnia ita instituero, ut omnes, cujuscunque ingenii sint, jus publicum privatis commodis praesorant hoc reus, hic labor est. RHi quidem nocessitas multa excogitare Osigit; attamen nunquam eo ementum est, ut imperium non magis propter civos quam hostes periclitaretur, o qui id tenent, non magis illos quam his timoronto estis invictissima ab hostibus Romanorum Respublica, totis a suis civibus victa et miserrimo
oppreSSa, ac praecipue in ollo civili V pasiani contra Vitollium qua de re vido Tacitum in initio libr. 4. Histor. ubi miserrimam urbi faciem spingit Alexando simplicius ut ait Curtius in fino libr. . famam in hoste quam in civo aestimabat,
quipps a suis credebat magnitudinem suam posse deStrui, etc. Et satum suum timon amico haec precatur: Vos modo me ab intestina fraude et domesticorum insidiis praestate securum, belli Martisque discrimen in auidus subibo Philippus in acie tutior quam in theatro fuit, hostium manum inse vitavit, uorum fugere non valuit. Aliorum quoque Regum eritus si restitav ritis, plures a suis quam ab hoste interemptos numerabitis vido
Q. Curtii lib. . . .). Hac igitur de causa Reges, qui olim
imporium usurpaverant, ad Se scilicet Securos praestandos, persuadere conati sunt, se genus sum a Dii imortalibus ducero.
Nimirum quia putabant, si modo subditi ot omnos eosdem non ut aequale aspicerent, Sed Deo osse crederent, libenter so ab iisdsm regi paterentur, sesequo facito ipsis dedoroni Sic Augustus Romani persuasit, se ab Ensa, qui Veneris filius et inter Deos credebatur, originem suam ducere se templis et Upigie numinum per flamines et sacerdotes coli voluit Tac Annal. lib. 1. 3. Alexandor ut ovis filius salutari voluit quod quidem consilio, non autem ex Euperbia socisS Videtur, ut Hu responsio ad Hormola invectivam indicat. Illuit, inquit, poene risu dignum fuit, quod Hermolaus postulabat me, ut aversarer Iovem, cujus oraculo cognoscor ' An etiam, quid Di respondeant, in mea potestati est obtulit nomen silii mihi reeisere m. ipsis rebus, qua agimus, haud alienum fuit. Utinam Indi quoque Deum esse me credant Fama enim bella constant, et Mepe, quod falso creditum est, veri vicem obtinuit Curtii . lib. g. 8.). Quibus laucis acuis rem simulatam ignaris persuadere pergit,
165쪽
st simul causam simulationis innuit. Quod suam Clo in sua oratione, qua acedonibus conabatur persuadere ut Regi assentarentur, socii postquam enim laudes Alexandri cum admirations narrando, ejusdemque merita recensendo, simulationi speciem vori odit, ad si utilitatem sic transit Persas quidem non sis solum, sed etiam prudenter Reges suos inter eos colere Maj tutis ' enim salutis esse tutelam; et tandem concludit, semetipsum, cum eae inis8et convivium, pro8traturum humi corsus. Debere idem facere interos, et imprimis sapientia proeditos Vido Husd. lib. . . .). Sed prudentiores orant acedones nec homines, nisi prorsus barbari sint, tam aperto falli, et ex subditis inutilos sibi sorvi fiori patiuntur. Alii autem facilius persuR-dere potuerunt, Heatatem sacram esse et vicem Dei in torra gerere, et a Deo, non autem ab hominum suffragi et consensu
constitui, singularique provideritia et auxilio divino consorvari atquo dolandi. Et ad hunc modum onarchae ad sui imporii
securitatem alia excogitaverunt; quae omnia miSSa facio, et, ut ad ea, quae Volo, perveniam, ea tantum, ut dixi notabo et perpendam, quae in hunc nom olim divina revolatio Oson
Diximus jam supra Cap. ., quod, postquam Hebraei AEgypto
exiverunt, nullo alterius nationis jure amplius tenebantur, sed iis ad libitum nova jura instituero, et quas volebant terras occupare, licebat. Nam postquam ab intoleranda AEgyptiorum oppression liberati, et nulli mortalium ullo pacto addicti orant, ju suum naturale ad omnia quae possent iterum adopti sunt, et unusquisqvoras integro deliborare poterat, num id retinere, an Vero eodem cedere, idque in alium transferro volebat. Igitur in hoc statu naturali constituti, ex consilio Osis, cui omnes maximam fido habebant, suum jus in nominem mortalium, Sed tantum in Deum transsorro deliberaverunt; nec diu cunctati,
omnes sequ uno clamore promiserunt Deo ad omnia ejus mandata absolute obtemperaro, nec aliud jus agnoscere, nisi quod ips revolations prophetica ut jus statueret. Atque haec promissio, ius uris in Deum translatio, odem modo facta est, ac incommuni societate supra concepimus fieri, quando homines jure Au naturali cedere deliberant. Exprosso enim pacto vide Exod. cap. 24. S. . et juramento ure suo naturali libero, non autem vi coacti neque minis torriti, cesserunt, et ' in Doum transtulerunt
' pud Curtium sic legitur: rejestatem enim i erit salutis, etc. ' missum est objectum ut Supra Pag. 131. ann.
166쪽
Deinde, ut pactum raturi fixumquo esset si absque fraudis suspiciono, hii Dous cum ipsis pepigit, nisi postquam experti sunt ejus admirandam potentiam, qua Sola servati fuerant, et qua sola in posterum servari poterant vide Xod cap. 19. S. 4, 3. Nam hoc ipso, quod o sola Dei potentia servari posse
crediderunt, omnem suam naturalem potentiam e conSerVandi, quam ex se habere antea forte putaverant, in Deum transtulerunt, et consequenter, omne suum jus Imperium ergo Hebraeorum
Deus Solus tenuit, quodque adeo solum ex V pacti Regnum Do jure vocabatur, o Dous jure etiam Rex Hebraeorum; et consequontor hujus imperii Ostos, hostos si et cives, qui id usurpare Vellent, rei laesae divinae Mostatis, et jura deniquo imperii, jura et mandata si Quaro in hoc impori Jus ivsso et Religio, quae, ut ostendimus, in sola obedientia erga Doum consistit, unum o idom orant. Vidolico Gligionis dogmata non documenta, sed jura et mandata erant, pietas justitia, impietaAcrimo si injustitia aestimabatur. Qui a Rosigions osciebat, civis esso dosinobat, o oo solo hostis habobatur; et qui pro Religione moriebatur, pro atria mori reputabatur, o absolutΘJus ivsso ot oligio nullo prorsus discrimine ab antur. Et hac do causa hoc imporium hoocratia vocari potuit quandο-
quidem ejus civos nullo jure nisi a Deo revelato tenebantur. Verumentavero haec omnia opinione magis, quam re conStabant; nam obraei ovora jus imporii absoluto retinuerunt, ut ex jam dicendis constabit; nompo o modo et ratione, qua hoc imperium administrabatur, et quam hic explicare conclitui. Quandoquido Hobraei suum jus in nullum alium transtulerunt, sed omnes seque ut in Democratia suo jure ΘΗSerunt, unoquis ore clamaVerunt, quicquid Deus loquetur nullo expresso mediatore, faciemus, hinc equitur, omne ab hoc pacto aequale prorSuS manSiSSe, usque Deum consulondi, logosquo accipiendi et interpretandi, omnibus sequato fuisse, si absoluto omnom imperii administrationem omnes seque tenuisse. Hac ergo de cauSaOmne aeque prima vice Deum diverunt, ut quae imperare velis audironi sed in hac prima salutation adeo perterriti fuerunt et Deum loquentem ado attoniti audiverunt, ut Supremum ibi tempus adeas putavorint. leni igitur metu Moas de novo sic adeunt ecce Deum in igne loque stem audivimu8, nec cau8a est cur mori velimus hic certe ingens ignis nos orabit; si iterum nobis vox Dei audienda est, certe moriem tr.
Tu igitur adi et audi omnia Dei nostri dicta, et tu non Deusinobii loqueris, Ad omne, suod Deus tibi loquetur, obediemus
167쪽
idque Xequemur. His clare primum pactum aboleVerunt,
Suumque jus Deum consulendi ejusquo dicta intorprotandi in Mosen absoluto transtulorunt: Non enim hic, ut antea, domnia quae Deus ipsis, o quae Deus os loqueretur, obedir0 promiserunt vid Deut cap. 5. post Decalog et cap. 18. S. 15, 16.3. Osos ergo solus logum divinarum lator et intorpres mamit, e consequenter etiam Supremus JudeX, quem nemo judicare potorat, o qui solus apud Hebraeos vicem Dei, hoc QS Supremam majestatem, habuit quandoquidem solus jus hab0bat sum consulondi, o populo divina responsa dandi, ipSumque ad ea exequenda cogendi. Solu8, inquam; nam SiquiS, Vivente Mose, nomino Dei praedicare aliquid volobat quamVis Verus ropheta esset, reus tamen erat, et supremi juris usurpator vide umor cap. 11. A. 28. ). Et hic notandum, quod, etsi Mosen populu elegerit, SucceSSorumtamen loco osis ligor juro non potuit Nam simul ac jussuum Deum consulondi in Oson transtulerunt, et absoluto promiserunt ipsum loco divini oraculi habere, omne jus planea Serunt, et, quem Moses Successorum eligeret, tanquam aDoo locium admittoro obobant. Quod si talem elegisset, qui ut ipso totam impori administrationem haberet, nempe uSDoum in suo tentorio solus consulendi, et consequenter autho
ritatem logos instituondiit abrogandi, do bello et pace decernendi
legatos mittondi, judices constituendi, successorem eligendi, et Solute summae potostatis omnia ossicia administrandi imperium moro Monarchicum fuisset, nec ulla alia ess0t differentia, nisi quod communitor monarchicum imperium XDoi scroto, ipsi etiam Monarchae occulto, Hebraeorum autem aDoi scroto onarchae tantum revolat certa ratione regatur, vel regi obusrit. Quae quidsm difforonti Monarchae dominiumst jus in omnes non minuit, Aod contra auget. Caeterum, quod ad populum utriusque imperii, seque uterque Subjectu est et ignarus divini scroti Nam torqvo ab ore Monarchae pendet, si, quid fas nefas ius sit, ab eo solo intelligit nec propterea.
quod populus credit Monarcham nihil nisi x si scroto ipsi
reVelat imporare, eidem minus, sed contra magi revera subjectus est. At Moses nullum talom successorem elegit, Sed imperium ita administrandum successoribus reliquit, ut noclopulare nec Aristocraticum, nec onarchicum, o Theocraticum vocari potuerit. Nam jus logos interpretandi, o Dei reSponga commu-
168쪽
Deinde, ut pactum ratum fixumquo esset o absque fraudis suspicione, nihil Deus cum ipsis pepigit, nisi postquam experti sunt ejus admirandam potentiam, qua Sola servati fuerant, et qua sola in posterum servari poterant vide Xod cap. 19. S. 4, 3. Nam hoc ipso, quod o sola si potontia servari posse
crediderunt, omnem suam naturalem potentiam se conServandi, quam ex se habore antea forte putaverant, in Deum transtulerunt, et conSequenter, omne suum jus Imperium ergo Hebraeorum
Deus Solus tenuit, quodque adso solum ex V pacti Regnum Dei jure vocabatur, et sus jure etiam Rex Hebraeorum; et consequenter hujus imperii hostes, hostos Dei, et isos, qui id usurpare Vellent, rei laesae divinae Mostatis, o jura deniquo imperii, jura et mandata si Quaro in hoc impori Jus ivsso et Religio, quae, ut stondimus, in sola obedientia erga Doum consistit, unum o idom orant. Vidolico Gligionis dogmata non documenta, Sed jura et mandata erant, pietas justitia, impietas crimo si injustitia aestimabatur. Qui a Rosigions osciebat, civis osse dosinebat, o oo solo hostis habobatur; et qui pro Religione moriebatur, pro atria mori reputabatur, et absolute Jus ivsso ot oligi nullo prorsus discrimino abobantur. Et hac d causa hoc imporium hoocratia vocari potuit quando
quidem ejus cives nullo jure nisi a Do rovolat tenebantur. Vorumentavero haec omnia opinione magis, quam re conStabant; nam obraei ovora jus imporii absolute retinuerunt, ut ex jam dicendis constabit; nompo o modo et ratione, qua hoc imperium administrabatur, o quam hic explicare constitui. Quandoquido Hobraei suum jus in nullum alium transtulerunt, sed omnes aequo ut in Democratia suo jure cesSerunt, unoque ore clamaVerunt, quicquid Deus loquetur nullo expresso mediatore)faciemus, hinc sequitur, omnes ab hoc pacto aequale prorSuS mansisSe, usque Deum consulondi, legesquo accipiendi et interpretandi, omnibus aequale fuisso, o absoluto omnem imperii adminiatrationo omnes seque tenuisse. Hac ergo de cauSaomne seque prima vice oum diverunt, ut quae imperare velis audiront sod in hac prima salutation adeo perterriti fuerunt et Deum loquentem adeo attoniti audiverunt, ut Supremum ibi tempus adesse putavorint. leni igitur metu Mosen de novo sic adeunt ecce Deum in igne loque utem audivimus, nec cau8a est cur mori velimus hic certe ingens ignis nos orabit; si iterum nobis vox Dei audienda est, certe moris r.
Tu igitur adi et audi omnia Dei nostri dicta, et tu non Deusinobii loqueris, Ad omne, suo Deus tibi loquetur, obedimus
169쪽
idque Mequemur. Hi clare primum pactum aboleVerunt. Suumque jus Deum consulendi ejusquo dicta interprotandi in Mosen absoluto transtulorunt: Non enim hic, ut antea, domnia quae sus ipsis, o quae Deus os loqueretur, obedir0 promiserunt vido sui cap. 5. post Decalog et cap. 18. S. 15, 16.3. Moses ergo solus legum divinarum lator et interpres manait, or consequenter etiam Supremus JudeX, quem nemo judicare poterat, et qui solus apud Hebraeos vicem Dei, hoc est Supremam majestatem, habuit quandoquidem solus jush obat Deum consulones, o populo divina responsa dandi ipsumque ad ea exequenda cogendi. Solus, inquam; nam SiquiS, Vivente Mose, nomino si praedicaro aliquid volobat. quamvis Verus ropheta emet, reus tamen erat, et supremi juris usurpator Vide umor cap. 11. A. 28. ). t hic notandum, quod, otia ΜοSen populu elegerit, Succemorumtamen loco osis ligor juro non potuit Nam simul ac jussuum Deum consulondi in osse transtulerunt, et absoluto promiserunt ipsum loco divini oraculi habere, omne jus plane amiserunt, et, quem Moses Suc morum eligeret, tanquam aDso lectum admittore obsbant. Quod si talem elegisset, qui ut ipso totam impori administrationem haberet, nompe jus Deum in suo tentorio solus consulendi, o conaequenter autho ritato logos instituondi si abrogandi, do bello et pace decernendi legatos mittones, judicos constituondi, successorem eligendi, et absolute summas potostatis omnia ossicia administrandi imperium moro onarchicum fuisset, nec ulla alia esset difforentia, nisi quod communitor monarchicum imperium ex Dei docroto, ipsi stiam onarchae occulto, Hebraeorum autem Dei scroto Monarchae tantum svelato certa ratione regatur, vel regi obusrit. Quae quido difforonti Monarchae dominium et jus in omnes non minuit, sed contra auget. Caeterum, quod ad populum utriusque imperii, aequo uterque Subjectus est et ignarus divini scroti Nam torqvo ab ore onarchae pendet, et, quid fas notasque sit, ab eo sol intolligit nec propterea. quod populus crodit, Monarcham nihil nisi x si docroto ipsire lat imperare, idem minus, sed contra magi revera Eubjectus est. Atmosos nullum talem successorem elegit, Sed imperium ita administrandum succossoribus rotiquit, ut neclopulare nec Aristocraticum, nec onarchicum, sed heocraticum Vocari potuerit. Nam jus logos interpretandi, et Dei responin commu-
170쪽
138 TRACTATUS nicandi, penes unum, et jus et potestas imperium administrandi socundum leges jam explicatas, et iam communionis reSpo R, pono alium erat. Qua de re Vide Num cap. 27. A. 21.
Et ut haec melius intolligantur, administrations totius imporii ordino exponam. Primo jussus est populus domum aedificare, quae quasi Dei, hoc est supromae illius imporii Μή tatis, aula Eset. Atque haec non sumtibus unius, sed totius populi aedificanda fuit, ut domus, ubi Deus consulendu erat, communia osset juris Regis hujus divinae aulici si administra- toros Lovitae loci sunt horum autem supremus, et quasi a Rege De secundus, electus est Aharon frater Osis, in Hii locum rius filii logitimo succedebant. Hic ergo, ut De proXim , summus legum divinarum interpres erat, o qui populo divini oraculi responsa dabat, et qui donique pro populo Deo Sup
plicabat. Quod si cum hi jus adem imporandi aborot nihil
restabat, ut abSolutus esset monarcha sed e privatu erat, et
absoluto tota tribus sui communi impori ita ostituta fuit, ut
ne quidem partem cum reliquis tribubus habuerit, quam jure possidoret, unde saltem vivere posset; sed ut a reliquo popul aleretur, instituit, at ita, ut ompo maximo honoro a communi plebe haberetur, utpoto sola o dicata. sindo militia ex reliquis duod0cim tribubus formata jussi sunt an aestarum imperium invadoro, idquo in duodocim partes dividero, o tribubus per Hortos distribuore. Ad hoc ministorium lecti sunt duodecim principeS, ex unaquaque tribu unus, quibus, simul cum JoEuae summo pontifice leagaro, jus datum est, terras in sequia duodecim parto dividoro, et per sortes distribuoro Militiae autem summus imperator Osua lectu est, qui solus in robus novis jus habobat oum consulendi; at non, ut OAes, SoluSin suo tentorio, Vel in tabernaculo, sed per summum ontificem, cui soli rosponsa si dabantur; sindo si mandata porpontificem communicata statuendi, et populum ad ea cogendi; media ad adem xoquonda xcogitandi ot adhibondi; ox militia quo volit os quos velit eligondi togatos suo nomino mittendi; et absoluto omno jus olli a solo Hus decreto pondebat. In ejus autem locum nemo legitimo succedobat, nec ab aliquo nisi aDo immodiato ligobatur, idque cogento univorsi populi neceS-sitatori alias omnia bolli et pacis a principibus ribuum administrabantur, ut mox Stendam. Denique omne ab anno rigesimo setati usque rus sexagesimum arma rus militandum taporo