장음표시 사용
291쪽
gratum mihi et impostorum futurum sit, occasionem nancisci admoum tibi ossicium praestandum. Ut autem praesentem captem, propius accedam, et ad Quaestions tuam respondebo, quae in eo ortitur cardine nimirum, Quod claro vidfatur squi, tam x Dei roridentia, quae ab Hus Voluntato non differt, quam ex Dei Concursu rerumquΘcroation continua, si nulla dari peccata nullumvs malum, Vel Deum ea peccata atque illud malum edicere. Verum non explicas, quid per malum intelligas, et quantum coxemplo dodotorminata voluntat Adam porspicere licet, idoris per malum intelliger ipsam voluntatem, quatenus tali modo storminata
conciperetur, Vel quasenus Dei mandat repugnaret, et proptereanis, magnam esse absurditatem ut o ogo, si so ita res haboreo alterutrum horum statuere, nempe, Deum ipsum res, quae contra suam Voluntatem sunt, porari, Vol eas bona foro, licet voluntati si spumarent. Quoad me, non possum concedere, peccatast malum quid positivum esse, multo minus, aliquid eas aut fiori contra si voluntatem. contra dico, non Solum peccata non esse quid positivum, Verum etiam ammo, nos non nisi improprie si humano more loquendo dicere posse, nos ergamum peccaro, ut cum dicimus, homines Deum Mndoro. Nam primum quod spectat, novimus, quicquid est in se considoratum sine respoctu ad aliud quid, psrsectionem includero, quae es e usque in quacunque re extendit, quo se extendit
ipsa rei essentia: nam montia stiam nihil aliud st. Sumo, Oxompli gratia, consilium ius doterminatam dami voluntatem ad dondum de fructu prohibito hoc consilium, sive illa dolerminata Voluntas, in se sola considerata tantum perisclionis in-
eludit, quantum realitatis xprimit; st hoc indo intolligi polost,
nompo, quod in rebus nullam imperfectionem possimus concipere, nisi ad alias ros attondamus, quae plus habent realitatis stpropterea in Adami screto, quando illud in se consideramuR, ns cum aliis persectioribus, perfectioremvs Atatum ostendentibus, comparamus, nullam poterimus inusnire imporfectionem; imo cum infinitis aliis compararo rospoctu illius longo persectioribus, uti lapidibus, truncis, otc. licet. Et hoc quivi revera quoque concedit, nam quilibet res, quas in hominibus dotestatur, eumque aversione contomplatur, in animalibus cum admiratione Intuetur, uti apum bella, atque columbarum clotypiam, etc. quae in hominibus spernuntur, et nihilominus ob ea animalia poessetiora judicamus. Haec cum ita sint, clare Sequitur, peccata, quandoquidem ea nil nisi imperfections indicant, non posse in
292쪽
aliquo consistore, quod realitatem sxprimit, sicuti Adami docroto
Ρraetore nequo dicere valomus Adami voluntatem cum Logo Dei pugnare, ac ido illam sano malam, quia o displiceret: nam, praeterquam quod magnam in Deo ponoro imperiactionom, si quicquam contra Hus Voluntatem fioret, siquo quid desideraret, cujus compos non fieret, H quo natura tali modo dolor- minata emet, ut, quemadmodum creaturae, cum his Sympathiam, cum illis Antipathiam aboret otiam omnino cum Voluntato Divinae naturae pugnaret. Quia nim illa ab Hus intolloctu non discrepat, impossibilo aequo ost aliquid fiori contra Hua Voluntatam ac contra Hus Intellectum hoc est, id, quod contra ejus Voluntatem oret, talis obors esse naturae, ut ejus Miam Intellectui repugnarot ut Quadratum Rotundum. Quandoquidem
ergo Voluntas ocretumVo data in se spectatum, nec malum nec quoque, proprie loquondo, contra Dei voluntato orat; sequitur, Deum ejus causam pomo, immo, jinta eam rationem, quam animadvertis, debere eam. Non ero quatenus Humerat: nam malum, quod in eo erat, non erat aliud, quam pri-Vationi status, quem propior illud opus Adamua amittorsd obat; si certum sat, rivationem non osso quid positivum, eamque respectu nostri, non vero si intollectus ita nominari. Hoc autem hinc oritur, quia cuncta ejusdem generis singularia, ea omnia, Verbi gratia, quae Oxternam hominum figuram habent, una eademque Definitione xprimimus, et idcirco judicamus, ea omnia seque apta esso ad summam persectionem, quam exHusmodi ofinition deducor possumus; quando utam unuminiscimus, cujus opera cum ista pugnant porsectione, tunc id ea priVatum esse judicamus, et a sua natura aberrare quod haud lacoromus, si id ad Husmodi definitio m non retulissemus, talemque si naturam affinxissomus. Quoniam Vor Deus Mnec abstracte novit, nec id onus onorato format dinnitiones, nec plus realitatis robus compotit, quam iis Divinus intolloctuas potentia immisit si overa tribuit, manifesto sequitur, privationem istam solummodo rospectu nostri intellectus, non Vero
revoctu si dici posse. Usos, mihi ut videtur, Quaestio ponitu soluta at Ut Vero
Viam magis planam reddam, Omnemquo scrupulum Vellam, necesse habeo, ad has duas sequentes Quaestiones responderis.
Nempe primo, quare S. Scriptura dicat, Deum flagitare, ut so improbi convertant, si etiam, quare Adamo prohibuerit ex arbore non edere, cum ames contrarium conclusisset. Mundo,
293쪽
quod ex dictis mei aequi videatur, improbo superbia, avaritia,
desperatione, etc. seque Deum colere, ac probo generositate, patientia, amore, etα, proptero quod Dei Voluntatem exsequuntur.
Ad primum ut respondeam dico, Scripturam, quia plebi praecipue convenit et insorvit, continuo humano more loqui plebs Otonim robus sublimibus porcipiendis inepta st. Et haec est ratio, cur mihi persuadeam, ea omnia, quae sus rophetis revolarit ad salutem Aso scomaria, logum modo scribi; thoc pacto inragras arabolaairophstas finxerunt. Nompo primo Doum, quia salutis et perditioni media revolarat, quorumque erat causa, instar Regia ac Logislatoris adumbrarunt media, quae nil nisi causae sunt, Logos appellarunt, si ad modum Legum conscripserunt; salutem perditionemque, quae nil nisi offectus sunt, qui scemari s illis modiis fluunt, tanquam praemium et poenam proposuerunt. Atque uata hanciarabolam magi quam juxta oritatem omnia sua Verba ordinarunt Deum- quo ad instar hominia passim expresserunt, modo iratum, modo misericordem jam futura decidorantem, jam es et suspicione
captum, quin ab ipso Diabolo sceptum; adso ut hilosophi, et simul omnes, qui sunt supra Logem, hoc est, qui Virtutem
non ut Legem sed ex amore, quia praestantissima St, Sequuntur, jusmodi orbis non oboant offendi. Edictum ergo Adam factum in hoc solummodo contiatebat, nsmpe quod Dous Adamo svelavit, τι doro ex illa arbore mortem perari, quemadmodum et nobis o naturalom intellectum Volat, Venenum eas mortiferum. Si ver roges, in quem finem hoc si revolaret responsum do, ut eum tanto scientia poesectiorem reddoret Deum ergo interrogare, quamobrem ipsi presectiorem non dederit Voluntatem, est seque absurdum, ac interrogare, cur circulo omnes globi proprietatos non uorit largitus, uti x supra dictis perspicue aequitur, st fg Scholio Ρrop. 15. artis primae rincip. Cartea mors Geometrico domonstrat demonstrari. oundam dissicultatem quod attinet, verum quidem est, impios si voluntatom suo modo xprimere; ido tamen cum probis nullatenua sunt comparandi quo enim ea aliqua plus
porsoctioni h st, o stiam magis deisitato participat, Deique persectionem exprimit magis. Quum ergo probi inaestimabiliter plus perfectionis quam improbi habeant, virtus eorum cum improborum virtuto comparari nequit, eo quod improbi amore Divino, qui ex mei profluidi cognitione, et quo solo nos pro
294쪽
humano nostro intollectu Dei servi dicimur, carent. Ιmo, quia Deum non cognoscunt, non sunt nisi instrumentum in manu Artificis, quod inscium fruit, et serviendo consumitur probi contra conscii serviunt, et serviondo perfectiores evadunt.
Addimus ipsius auctoris orba ollandica, quae in diario anni 1705. publici juris foci Franciscus alma ex autographo hodie Θμrdito. Quod accurate ab illo sacriptum osso, probatur Epistola XXVII simul
expressa cujusque archetypum habemus.
295쪽
296쪽
kan deducerem, en ala men an em inden, rem eris egen
297쪽
299쪽
Responsio ad praecedentem. Vorsio . Mi Domine, et Charissime Amice, Ubi tua mihi primum tradobatur epistola, eaque a me curiam evolVobatur, non tantum Atatim respondere, sed et multa refutare
animus erat. Verum qu eam magis Volisbam, e minorem
objoctionum materiam invoniebam, si quantum dosiderium logondim ceperat, tantam legendo percepi Voluptatem Antequam oma postulatum accedam, ut nimirum quasdam dissicultato sol-VΘres, imprimis sciendum est, me duas Generala haboro RogulaS, juxta quas semper studeo philosophari; prior Regula ostolarus et distinctus si intollectus conceptus, posterior est Vorbum Do revolatum, si si voluntas Juxta priorem amator veritatis, juxta utramquo vero Christianus ut sim hilosophus conor et siquando post longum accideret Oxamen, ut naturalia mea cognitio vel Videretur cum hoc Verbo pugnare, Vel minus bene cum eo convenire, tantum hoc orbum apud in habes auctoritatis, ut conceptus, quos claros esse mihi imaginor, mihi Sint potius suspecti, quam ut eos supra et contra illam veritatom, quam in illo libro mihi praescriptam puto, collocaroin. Et quid mirum nam constanter crodore Volo, illud Verbum osso si Verbum hoc est, id provenisso a summo et persectissimo Deo, qui plures perfectiones includit, quam ego capere pomum MDrto de so ipso suisque peribus pluros voluit perfoctionsa praedicare, quam ego finit moesintellectu hodie hodie inquam, percipere queo fieri enim orast, ut memet operibus meis majoribus persectionibus privarim; si ideo, si orto ea praeditus Saomperfectione, riua actionibus propriis privatus sum, percipere
ob amicis facta Autographum, quod hodie apud colosiam Toloio- baptistarum Amatolodamonaom servatur, in steri Editione Belgica expressum Ictgitur.
300쪽
pomom, omne id, quod in eoosrbo nobis proponitur si docetur, cum sanissimis meas entis conceptibus congruere. Verum, quia mihi ipsi suspectus sum, anno continuo orrore memo meliore privaverim conditione, si, ut statuis rinc. ari. 1. rop. 15.,
nostra cognitio ' hos clarissima, adhuc imperfections includat potius, etiam in rations ad illud orbum inclino, hoc nisus fundamento, quod a perfectissimo rediit hoc quippo jam praesuppono, quia ejus probati hic non habrest locum, si nimis longa lare0, et propterea a me rodi obst. Si jam solo ductu
Regulae meae primae, exclusa secunda, quasi eam non a rem
aut ea non Oxtaret, do tua Epistola judicarem, multa mihi essent concedenda, ut et concedo, subtilesque conceptus tui essent suspiciendi s unda Ver Regula longius a to mo dissentire cogit. Verum, pro pistolae modo ductu si hujus st illius regulae
aliquanto latius Θο examinabo. Ρrimo, juxta primo positam Regulam, rogaVΘram, quia Secundum tuam Oaitionem, creare et consereare unum idemquo erant, o quia sus non tantum res, sed motus quoque t Θrum modo ' in statu suo persoverare faciebat, hoc est cum iis concurrebat anno Videretur squi, nullum esse madum, aut Φ-m
Deum malum operari hac nixus regula, quod nihil contra Des voluntatompotos fieri, alioquin involvoret imperfectionem, aut
res, qua Deus operatur quibus etiam res, qua malaa dicimus, comprehensae vidontur etiam oborent malae Θsse Verum quias hoc contradictions includit et, quocunque eam Verterem modo, me a contradictione statuenda liberare non possem, propterea me ad to recipiebam, utpote optimum tuorum conceptuum interpretem. In responsione dicis, te persistore in prima sonsentia, ompo nihil contra si voluntaram si fieri volt sosori Vorum quum huic difficultati respondendum emet annonigitur Deus nullum faciat malum, negas peccatum quid posui--m esse, addisque, non nisi valde improprie dici posse, nos in Deum peccare et Appondicis arto I. cap. 6 dicis, Malum
absolutum nullum dari, ut per se est manifestum Nam quicquid Mistit, in se consideratum, sine respectu ad aliud quid, perfectionem includit, quin sese semper eo usque in quacunquere extendiu, quo se aetendit ipsa rei essentia, e propterea videnter sequiuur, peccata, quia ea nihil nisi imperfectionem denotant, non pos cinabiquo, quod essentiam e rimit, comistere. Si peccatum, malum,