장음표시 사용
361쪽
EPISTOLA XXXII. 311Verum haec omnia a), et quae huic rei annexa sunt, hic accurate explicare et demonstrare, res esset nimis prolixa, nec puto to id impraesentiarum' a m exspoctare. λο dubito, an mentem tuam satis percoporim, atque chaliud responderim ac d)rogineris, quod ex te scire desidero. Quod sindo e scribis, o innuisso Cariosi Regulas motus falsa fere omno Mas b, a recto memini, D. g Hugenium id sontiro dixi, in sc ullam aliam falsam esse amrmavi, quam Regulam Boxtam artesii circa quam D. Hugenium etiam erraro me putare dixi qua occasion petii ut mihi communicares ine Brimentum, quod secundum eam hypothesin Morti ostis in
qui do hoc nihil rospondes. Dictus Hugonius totus occupatus fuit, et adhuc est, in X- polisndis vitris dioptricis in quom finem fabricam adornavit n), in qua et patinas ornare potos o), satis quidem nitidam quid aut- p ea promoverit adhuc nescios , nec H ut Verum fateor, s)Valde scire desidero. Nam moraxporiantia satis docuit, in patinis sphaericisci libora manu tutius o melius in expoliri, quam
quaris ae machina De pendulorum successu, et tempore tranS-
migrationis V in Galliam nondum aliquid e corti possum
Episcopus Onasteriensis, postquam malo conciliatus Frisiam, ut hircus Esopi puteum innosin ost, nihil promovit, imo nisi bruma nimis tempestivo incipiat, non nisi cum magno damno Frisiam relinquot. Non dubium est, eum suasibus unius aut altorius proditoris facinus hoc ausum fuisse incipere. Sed haec omnia nimia antiqua sunt, ut pro noris scribantur; nec spatio unius aut alterius septimans aliquid contigit novi, quod scriptione dignum sit. De paco cum Anglia nulla apparet Spes rumor tamen nuper Spargebatur, propter conjecturam quandam legati Hollandiei in Galliam missi, si otiam, quia Ultra-IslandenseS, 'qui summis viribus principomarausionsnam introducere conantur,a omiti. Omnia. bi in prina. d. o et n. vi quam. ei omiti quod deinde si verum si s omitt. D.
Aheire tamen est Cartesio sextam dixi, et moenium et Cartesium errare. 0 communieare dimaveris. B aeo eam his ibi factum est. P id tibi. m de ea re n machinam concinnarit. O Omitt. in . . . . Fotest. F quantum g premorit, nondum scio. r omiti nec a non admodum e adcl. vltra. v tui et melius Gera manu mi add. alia. ν tranamiorandi ei nihil. aa germere possum. ' Autogr. quin ultra olandenses. Intolligo: Transisalani.
362쪽
idque, ut multi putant, Hollandi magis ut incommodent, quam ut sibi prosint, viam quandam omniaverant, nempe ut dictum principem tanquam modiatorem in Angliam mitterent. Verum ros plane aliter se abst. Ηοllandi do ac in praesentiarum nec per omnium cogitant, nisi res o sorte Veniat, ut pacem pecunia emant Do Sueci consiliis adhuc dubitatur putant plerique eum snt potore, alii Hollandos Sod haec non nisi
Hanc epistolam praeterita optimana cripaeram, Sed eam mittere non potui, quia aura agam proficisci vetabat. Hoc incommodi abo habitar in pago. Nam raro suo sempore epistolam accipio nam, nisi detur ex accidenti occari eam mittendi suo tomporo, septimana una aut altora transit antequam eam accipiam. Deinde, ut eam suo tempore mittere pomis, non
raro ritur disticultas. Cum igitur idoas m tibi non tam prompto ac debeo respondere, id non ex o Venire putes, quod tui obliviscar. Intorta tempus urgo hanc claudore de reliquis alia occasiono jam nihil aliud dicere possum, quam to rogtare ut Nobilissimo ' Βοyli salutem plurimam ex me dicaS, fui si memor vivas, qui Sum omni Qectu tuus
Respomis ad princedentem. Vir Praestantissime, Amice plurimum colende, Perplaconi, quae de partium Naturae cum toto comensumΘ-- quo philosopharis; quanquam non satis assequar, quomodo POS-
363쪽
EPISTOLA XXXII. 313aimus ordino et symmetriam a Natura, ut tu facere Videris, profligare imprimis cum ipso agnoscas, omnia ejus corpora ab alii ambiri, si ab invicom certa et constanti ratione, tum ad existandum tum ad perandum, determinari, eadem semper in omnibus simul motus ad uiolem ratione sorvata quae ipsissima Vori ordinis ratio formalis osso ridotur. At no hic orto tosati capio; non magis quam in so, quod de Rogulis artositantshac scripseras. Utinam subire laborem Velles me edocendi, qua in re tam artesium quam Hugenium in regulis motus erram judices. orgratum mihi sano hoc ossici defungondo praestiteris, quod quidem pro viribus domorori studorem. Ρraesens non fui, quando D. Hugonius Experimenta Hypoth in suam comprobantia, hic Londini scit latolligo interim, quondam intor alia pilam unius librae, ponduit in modum suspendisse, quae delapsa percusserit aliam, odis modo SuSpensam, sed librae dimidiae, ex angulo quadraginta graduum, et Hugenium praedixisse, paucula facta Computatione Algebraica. quis laret offoctus, et hunc ipsum praedictioni ad amussim respondisse. bos Vir quidam insignis qui multa talia Experimenta proposuerat, quae solvisse dicitur Hugenius. Quamprimum dabitur ipsum, qui abeat, conventro, uberius et enucleatius forsan hanc rem tibi exposuero. intorta superiori petito meo ne refragoris, iterum atque iterum rogo; et si quid praeterea sinugonii succosin in polisndis Vitris oloacopicis cog-nοVeris, imperita quoque ne graveris Spero, Societatem nostram
Regiam, peste jam insignitor per Dei gratiam dosaeviente, brevi
Londinum reversuram, coetusquo suos hebdomadicos instauraturam quae ibi transigentur aestu digna, eorum communicatio-nom corin tibi poteris pollicori. Μentionem antehac socoram do obsorvatis Anatomicis Scripsit ad me non ita pridom Om. Bonius qui se porhumaniter salutati, eximios Anatomicos Oxonii se certum reddidisse, quod Asperam Arteriam, tum quarundam ovium, tum Boum, gramine refertam invenerint; st quod anto paucas optimanas dicti atomici invitati uorint ad idondum ovom, qui per duos
tresvo dis collum fere continuo obstipum erectumque tenuerat, et ex morbo, quem possessores plane non cognoverint, mortuuSfusrit: in quo dissoctis partibus, ad collum et jugulum spectantibus, ipsi repererint cum admirations, Asperam rius arteriam in ipso trunco ponitus gramine resoriam fuisso, ac si quis illud vi intro adsomst. Id quod justam suggerit inquirendi causam, tum qua ratione tanta graminis quantitas illuc pervenerit, tum,
364쪽
cum ibi osset, quomodo Husmodi animal tamdiu superviverspotuerit Praetoro id0m Amicus mihi significavit, curiosum quondam edicum, itidem Oxonion m Lac in sanguine humano invenisse Narrat enim, puellam, sumpto largiori ontaculo Minseptima matutina, sanguinem misisso in pede hora ejusdem dis undocima : si primum anguino immissum suisae Scutellae, eumque, pauo exindo temporis spatio elapso, alborem induisse;
postremum Vero Sanguinem in Vasculum minus, quod acetabulum, ni fallor, vocant Anglico a Sawcer influxisse, eumquo protinus in placentae actos formam abiisso interiecti quinquo aut so horis edicum reversum sanguinem utrumque inSperime, eumque, qui in cutella orat, dimidium fuisso sanguinom, dimidium Ver chyliformem, qui chylus sanguini, ut serum lacti, innataverit: at eum, qui erat in acetabulo, totum fuisse chylum,
sine ulla sanguinis pocio; cumque utrumque Super im Seorsim calefaceret, ambo liquores induruisso puellam Vero benis Valuisse, nec anguinem misisse nisi quod nunquam amasuisset menstrua, quamquam colore florido vigeret.
Sed transo ad olitica. In omnium oro hic est rumor o Israe litarum, per plusquam bis mille annos dispersorum, reditu in atriam Pauci id hoc loco crodunt, at multi optant. Tu, quid hac de ro audias statuasquo amico tuo significabis. ΜΘ quod attinet, quamdiu Nova haec a Viris fido dignis non por- scribuntur ex Urbs Constantinopolitana cui hujus rei maximo omnium intorost, fidem iis adhibero non possum Scire aveo, qui Judaei Amstolaedamonsos a suo inaudiverint, et quomodo tanto nuncio assiciantur, qui, Verus si fuerit, rerum omnium in Μund Catastrophon indutum sane Videtur. Quid Suscus nunc moliatur, et Brandiburgicu8, Si potΘS, explica et crede me esse Tu Studiossimum
P. S. Quid do nuporis Comotis nostri hilosophi statuant, brovi tibi indicabo, De Volente.
365쪽
Amplissime Vir, Domonstrations Unitatis si hinc nimirum, quod ejus natura
nocossariam involvit existentiam, quam postulabas, et ego in me recipiebam, ante hoc tempus ob quasdam occupatione mittor non potui. Ut ergo e deVeniam, praesupponam,
' Vorsionem pistolarum XXXIV-XXXV ab ipso Spinoga factam esse docotanto ros Belgicus Hu vocabula paAAim afforondo.
366쪽
I'. oram uniuscujusque rei definitionem nihil aliud, quam traffinitae simplicem naturam includere. Et hinc Esquitur, ΙΙ'. Nullam Ofinitions aliquam multitudinem, Vel certum aliquom individuorum numerum, inVolvere Vel exprimers quandoquidsm nil aliud, quam rei naturam, prout ea in e St, involvit et Oxprimit. x. gr. Dofinitio trianguli nihil aliud includit, quam simplicem naturam trianguli; at non certum aliquem triangulorum numorum; quemadmodum sentis definitio, quod ea sit res cogitans, vel Dei definitio, quod is sit Ens perfectum, nihil aliud, quam entis et si naturam includit, at non
cortum Mentium vel eorum numerum.
III'. Uniuscujusquo rei existoniis causam positiVam, per quam existit, necessario dari debero. IV Hanc causam vel in natura, si in ipsius si definitio quia scilico ad ipsius naturam existentia pertinet, Vel eam necossari includit vel extra rem ponendam SM. Ex hi praesuppositis sequitur, quod, si in Natura certus aliquia
individuorum numerus existat, una pluresve causae dari debeant, quae illum juste, ne majorem nec minorem, Indiriduorum numerum producere potuerunt. Si exempli gratia, in rerum Natura viginti homines existant quos omnis confusionis vitandas cauSa, Simul ac primos in atura esse supponam), non Satis eSt, causam humanae naturae in genere investigare, ut rationem, cur viginti existant, reddamus; sed etiam ratio investiganda HSt, cur nec plures, nec pauciores, quam viginti homines existant:
Nam juxta tortiam hypothosin do quovis homino ratio of
uin, cur exi8tat, reddenda At. At haec causa juxta Aecundam et tortiam hypothesin noquit in ipsius hominis natura
contineri vera nim hominis definiti numerum viginti hominum non involvit. Idooquo juxta quartam hypothesin), causa existentiae horum viginti hominum, et consequenter uniuscujuSquis sigillatim, extra os dari obst. roindo absolute concludendum
est, ea omnia, quae concipiuntur umor multiplicia existero, neceSSario ab externi causis, non vero propriae uae naturae Viproduci. Quoniam vero Ascundum hypothosta ne maria existentia ad Do Naturam portinoi, Hus ora definiti necessariam quoque existentiam ut includat, necessum est et propterene Vera ejus definitione nocessaria ejus existentia concludenda est. At ex ora ejus ofinitione ut jam ante ex secunda et tertia hypothos demonstravi no Maria multorum Deorum existentia non potest concludi. Sequitur ergo unici Dei Aolummodo existontia. Q. E. D.
367쪽
Haec, mplissim Vir, mihi hoc tempore optima visa fuit Mothodus ad propositum demonstrandum. Hoc ipsum antehac aliter domonstravi, distinctionem montis et Existentis adhibendo quia Vero ad id, quod mihi indicasti, attondo, hanc tibi libontius mittor volui. Spero tibi faciet satis, tuumque supersa judicium praestolabor, et intorea tempori manebo, etc.
Amplissime Vir, Quod in tua pistola, 10. obr. ad mo data, aliquo modo
mihi orat obscurum, in ultima, 30. arti scripta, optimo enuolsasti. Quoniam igitur, quae proprie tua sit sententia, OVi, statum Quaestionis talom, qualem eum concipiS, Onam an scilicet non nisi unum sit iis, quod sua sufficientia vel vi subsistit; quod non tantum amrino sed etiam domonstrare in m suscipio, hinc nimirum, quod ejus natura necessariam involvit ristontiam; lico hoc ipsum facillimo x Dei intolloetu quemadmodum ogo in Propositione II Demonstrationum mearum Goometricarum in Carissi Principia praestiti aut x aliis Dolattributis domonstrare licet Rem ergo ut aggrediamur, in antecessum breviter ostendam, quas proprietate EnS, neceSSariam includens iustentiam, aboro debet nimirum Ι'. Id eas aetornum: si enim determinata duratio si attribuoretur, En istud, extra determinatam durationem, ut non exissens, Vol ut nocessariam non involvens existentiam, conciperetur; quod definitioni suae repugnat. ΙΙ'. Id simplex, non ero ex partibus compositum esse. artes namque componentos natura et cognitione priores sint oportet, quam id, quod compositum est quod in eo, quod Sua natura aeternum est, locum non habet.
368쪽
ΗΙ'. Id non dolorminatum, sed solum infinitum posse concipi. Quippo si istius Entis natura detorminata esset, si etiam determinata conciperetur, illa natura, extra eos terminos, ut non Oxiston conciperetur; quod cum definitione sua quoque pugnat.
IV'. Id indivisibilo os . Si nimosas divisibile, in partesvs Husdsm vel divorsae naturae dividi possot si hoc destrui. et ita non existero posset, quod definitioni adversum ost. Et si illud, pars quaelibo necessariam per so existentiam includeret, o hoc pacto unum in alio existere, et per consequen concipi, o propiore illa natura ut finita comprehendi posset, quod perante dons, definitioni advorsatur. Hinc videre est, quod, usjusmodi ni aliquam velimus adscribere imperfectionem, statim in contradictionem incidamus. Nam sive imperfectio, quam tali Vollemus affingere naturae, in quodam defectu, aut torminis quibusdam, quos istiusmodi natura possideret, Vol in aliqua mutatione, quas ' virium desectu a causis externis pati posset,
alta Sset eo semper redigemur, eam naturam, quae necΘSSariam
involvit existentiam, non existere, Vel haud necessario existere; o idcirco concludo,V'. d omne, quod necessariam includit existentiam, nullam in se habere posse imporsectionem Aod meram debere exprimere porsectionΘm. VI'. Porro, quoniam non nisi ex perfectione provenire potest, ut aliquod Ens sua sussicisntia et vi existat, Eoquitur, Si Supponamus, ns, quod non omnes exprimit persectioneS, Sua natura existere, etiam nos debere supponere, illud quoque Ens existere, quod omnes comprehendit in se perfectiones , Si enim minori potentia praeditum sua sufficientia, quanto magis aliud majori potentia praeditum existit. Ut denique ad rem accedamus, assim non nisi unicum pomeΕΠ QSSe, cujus existentia ad suam naturam pertinet, illud nimirum iis tantum, quod omnes in se habet perfectiones, quodquo Deum nominabo. Quippe si aliquod ponatur Ens, ad cujus naturam existentia pertinet, illud En nullam in se continere imperfoctionsem, sed omnem exprimero debet perfectionem per notam .). t proptero natura illius Entis ad sum quΘm, per notam . etiam existere statuere debomus portinere debet, quia omne perfectiones, nulla Voro impersectionos in s habet. Nec extra sum existere potest: nam, Si vel
extra Deum exiSteret, una eademque natura, quae necemariam
369쪽
involvit existentiam, duplex existeret quod, juxta antecodentem demonstrationem, est absurdum. Ergo nihil extra Deum, sed Eolus mus ost, qui nocessariam involvit oristontiam. Quod orat Domonstrandum. Haec sunt, Amplissimo Vir, quae hoc to oro ad hanc rem demonstrandam in modium proferro scio. Optom, ut tibi demon-
Amplissime Vir, Ad tuam in causa fuit impossimonium aliquod non decimo
Maji datam citius r pondor non licuit. Quia vero te tuum Super demonstratione mea, tibi missa, suspendere judicium, quantum ad maximam partem deprehendi propter obscuritatem, Credo, quam in ea reperis), senSum ejus clarius his xplicaro
Ρrimo ergo quatuor proprietates, quas iis sua suffcientia aut vi xistens aboro debet, enumeravi. Has quatuor, Θliqu- quo his similes in nota quinta ad unam rodigi Deinde, ut omnia ad demonstrationem necessaria ex solo Supposito dedueerem, in sexta ex data hypothos Dei existontiam domonstraro conatus sum; et inde donique, nihil amplius, ut notum, nisi Aimplicem Verborum sensum, praesupponendo, quod petebatur, eonclusi. Hoc breviter meum propositum, hic scopu fuit. Jam unius--jusque membri sensum sigillatim explanabo, ac primum a semimis ordiar proprietatibus. In prima nullam invonis dissicultatem no aliud quid, sicut et Secunda est, quam Axioma. or simplex nim nihil nisi quod non est compositum. intelligo, sive ex partibus natura
370쪽
320 EPIATOLA XXXVI. diffsrontibus, aut x aliis natura convenientibu componatur. Demonstratio certe universalis at.
Sonsum tortiae quantum ad hoc, quod, si Ens sit cogitatio, id in cogitations a vero sit xtensio, in extemio , non determinatum, sed solummodo indoterminatum concipi potest)Optimo porcspisti; quamvis te conclusionem perciper negeR; quae tamen hoc nititur, quod sit contradictio, aliquid, cujusdsfiniti Oxistantiam includit, aut quod idom si oristontiam amrmat, sub negatione existontis concipem. Et, quoniam deum minatum nihil positivi, sed tantum privationem existentiae
ejusdem naturae, quae determinata concipitur, denotat, Sequitur, id cujus definitio oristontiam amrmat, non determinatum posse concipi. X r. si terminus aetensionis necessariam includit existentiam, aeque extensionem in existentia ac extensionem sine Oxtension impossibile erit concipere. Hoc si ita statuatur, determinatam extensionem concipere impossibile quoque erit. Si enim a dotorminata conciperetur, propria Sua natura emet determinanda, ompo extensione; et haec extensio, qua determinaretur, obero sub xistentiae negatione concipi id quod, juxta hypothesin manifesta os contradictio. In quarta nihil aliud volui stondor quam talo Ens nec in
parte ejusdem, nec in parte diversae naturae posse dividi, Eive eae, quae diserSae sunt naturae, necessariam existentiam, ivo minus involvunt. Si enim, inquiebam, Oaterius hoc locum Obtineret, posset destrui, quoniam rem destruero est illam in ejusmodi partes resolvere, ut nulla earum omnium naturam totius xprimat; si vor prius locum haboret, cum tribus jam declaratis pugnaret proprietatibus. In quinta solummodo praesupposui, perfectionem in Q Me, et imporiactions in privatione του esse consiStere. Dico privationem quamvis enim ex gr. extensio de se cogitationem neget, nulla tamen hoc ipsum in ea est imperfectio. Hoc Vero, si nimirum xtensions ostituorotur, in ea imperfectionem argueret ut revora fieret, si esset determinata, imiliter si dura
Sextam absoluto concedis ot amo dicis, tuam dissicultatom quare scilicet non plura ontia, per se existentia, natura auram differentia, possent osso quomadmodum cogitatio si exto iodiversa sunt, ac sorte propria sufficientia subsistero possunt totam superosae. in non aliud judicare Valeo, quam te eam longe alio, ac ego, Sensu apere. Confido me perspicere, quosam sensi intelligas; ego damen, ne tempus perdam, Sum