Benedicti de Spinoza Opera quotquot reperta sunt

발행: 1895년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

EPISTOLA LIV. 369posse claro dicam, quid de rationibu et historiis sentiam, x quibu omnis generis, sed nullos forte foeminini generis dari

Lemures concludis. Causa, cur citiu non reSponderim, est, quod ii libri, quos citas, ad manum non Sunt, nec praeterminium et uotonium ullos opori. Sed hi duo laboro alios

inquirondi mo sublevabunt, quia mihi perSuadeo, eo Omneso om modo delirare, et historia rerum non Vulgarium, quae hominos attonitos roddunt, ac in admirationem rapiunt, amare. Fateor me non parum, non hiStoriaS, quae narrantur, Sed eos,

qui eas scribunt, obstupuisse. Miror Viros, ingeni o judicio

praeditos, facundiam Suam inSumere, et ea, ut nobis ejusmodi nuga perSuadeant, abuti. Authoros vero mi Asos faciamuS, et rem ipsam aggrediamur: primo tonim ratiocinium meum circa conclusionem tuam paulisper Versabitur. Videamus, an ego, qui nego, Spectra aut Spiritus dari, eo minus istos Scriptores, qui de hoc nogotio scripserunt, intelligam an tu, qui ea existere statuis, hos Scriptore non pluris, quam merentur, facias. Quod ab una parto Spiritus dari masculini generis in dubium non VocoS, ab altor Voro parte an ii Reminini generis sint dubitos, phantasiae quam dubitationi similius idotur: nam si haec tua OAset opinio, magis ea cum Vulgi imaginatione, qui Deum masculini, non Ver sceminini generis esse statuit, conVenire videretur inroreos, qui Spectra nuda conspexero, oculo in genitalia non conjecisse, forte prae timore, Vel prae ignorantia hujus discriminis Regeres, hoc est ridere, non autem ratiocinari et hinc video, tuas rationes tam validas tamque bono undatas tibi ridori, ut iis nomo tuo saltem judicio contradicere queat, nisi fruerso aliquis, Mundum fortuito factum Sse putaret.

Hoc ipsum, antequam praecedente tua examin rationeS, me urget ut breviter meam de hac positione opinionem, an mundus fortuito sit creatus, proponam. Respondeo Vero, quod, sicuti certum est, Fortuitum et Necessarium duo esse contraria, ita manifestum etiam St, eum, qui mundum necessarium divinae Naturae offectum amrmat, omnino etiam mundum casu factum esse negare illum autem, qui affrmat, Deum potuisse creations mundi omittere, confirmare, licet aliis verbis, eundem casu factum fuisse; quoniam a voluntate, quae nulla esse poterat, procescit. Quia Ver haec opini haecquo sententia ponitus absurda est, Vulgo unanimitor Dei voluntatem aeternam ac nunquam indifferentem fuisse, concedunt; et propterea

nocossario quoquo debent largiri Νοta bono), mundum Naturae

422쪽

370 EPISTOLA. LIV.

Divinae necessarium esse offectum. Vocent hoc voluntatem, intelloctum, Vel quocunque lubet nomine, eo tamen tandem devenient, quod unam eandemque rem diversis nominibus X-priment. Si enim eos roges, an Divina volunta ab humana non differat, reSpondent, priorem non nisi nomen cum Oateriore commune habere praeterquam quod plerumque Dei Voluntatem, Intellectum, Essentiam, aut Naturam unam eandemque rem esse, concedunt Sicuti et ego, ne Divinam naturam cum humana confundam Deo humana attributa, nempe Voluntatem, Intellectum, attentionem, auditum, etc., non adSigno. Dic igitur, ut jam modo dixi, Mundum Divinae Naturae necessarium effectum, oumque fortuito non SSe factum. Hoc sumcore arbitror, ut tibi per8uadeam, eorum opinionem,

qui dicunt si qui tamon talos dantur), mundum fortuito factum

eme, meae omnino contrariari; et hac nixus hypothesi ad earum rationum inquisitionem, ex quibus Spectra omnis generis existere concludis, pergo. Quod in genere sciis dicero valeo eQ, ea magi conjectura quam rationes idori, meque dissicit lime credere, tu eas pro rationibus demonstrativis habere.

Verum vid0amus, sive conjecturae ive ratione Sunt, an ea8

pro fundati assumere liceat. Prima tua ratio est, quod ad pulchritudinoma universi per lactionem a dari portinot. ulchritudo, Amplissimo Vir, non tam objecti, quod conspicitur, est qualitas, quam in eo, qui conspicit, effectus. Si nostri culi essent vel longioro vo breviores, aut nostrum aliter Se haberet temperamentum, ea, quae nunc pulchra, deformia, a vero, quae nunc deformia, pulchra nobis apparerent. Pulcherrima manus, per microscopium conspecta, terribilis apparebit. Quaedam procul visa pulchra, et

propinquo conSpecta, deformia sunt: adeo ut re8, in se spectatae, vel ad Doum relatae, nec pulchrae nec deforme Sint Ι erg0, qui ait Deum mundum, ut pulcher Sset, creaSSo, horum alter utrum necessario statuere debet nempe et Deum mundum ad appetitum et hominum culos, vel appetitum et hominum oculos ad mundum condidisSe Jam vero, iVe priu8 Sive poste riu statuamus, cur Deus Spectra et Spiritus croaro debuerit ut alterutrum horum consequeretur, non Video. erfecti atque Imperfecti sunt denominationes, quae non multum a denominationibus pulchritudinis si dosormitatis disserunt. Ego igitur, ne nimis sim prolixus, solummodo interrogo, quid magis ad ornatumst mundi persectionem faciat, an quod Spectra, an quod multi plicia dolitur monstra, ut Centauri, Hydrae, Harpyiae, Satyri,

423쪽

0 phes Argi, et plures hujusmodi nugae Certe mundus bono

exornatus fuisset, si Deus eum pro libitu nostrae Phantasiae, iisque rebus, quae facile quiris sibi imaginatur et somniat, nemo Vero unquam intelligere potis St, ornasset et concinasseti Secunda ratio est, quod, quia SpirituS, magi quam aliae corporeae creaturae Dei imaginem exprimunt, Verosimile quoque sit, Deum eo creaSSo. Profecto me hactenu nescire, in quo Spiritus magis quam aliae creaturae Deum exprimant fateor. Hoc scio, inter finitum et infinitum nullam Sse proportionem: ado ut discrimen inter maximam et praeStantissimam creaturam, atquo inter Deum, non aliud sit discrimen, quam quod inter Deum ac minimam creaturam est. Hoc ergo nihil ad rom facit. Si tam claram do Spectris, quam de triangulo Vel circulo, haborem idoam, nullatenus dubitarem statuere, ea a Deo creata fuiSSe Verum enim vero, quandoquidem idea, quam de iis haboo, omnino cum dei convenit, quas de Harpyis, Gryphis, Hydris, etc. in mea deprohendo imaginatione, ea non aliter quam Somnia conSiderare possum, quae a Deo tantopere, quam n et non Ens, diScrepant. Tertia ratio quae est, quod, quemadmodum corpuS Sine anima, etiam anima sine corpore debeat esse aeque mihi absurda videtur. Dic, quaeSο, mihi, an non etiam Sit VeriSimile, memoriam, auditum, Visum, etc. Sine corporibu dari, e quod corpora sino memoria, auditu, ViSu, etc. inveniuntur Vel globum in circulo, quia circulua sine globo xistit 3 Quarta et ultima rati eadem est cum prima, ad cuju re- SponAionem me refero. Hic loci tantum notabo, me, quinam illi supremi et infimi sint, quos in materia infinita concipi8, nescire, nia terram univorsi centrum esse sentias. Si nim Sol vo Saturnus universi sit centrum, Sol vel Saturnus, non autem terra infima orit. Hoc ergo et quod restat praetermittenS, concludo, quod se hisque similes rationes neminem conVincent, Spectra Vel Lemure omnis generis dari, quam eos, qui aures intellectui occludentes, o a Superatitione educi patiuntur quae adeo rectae

Rationi infesta est, ut potius, quo hilosophorum aestimationem minuat, votulis fidem habeat. Quantum ad historias attinet, jam in prima mea opistola dixi,

me ea non omnino, Sed inde deductam concluSionem negare.

Huic accedit, quod eas non ado fide dignas haboam, ut domuitis circumstantiis non dubitem, qua Saepius addunt, magis ut ornent, quam ut Historiae veritatem, Vel id, quod inde Volunt, concludere, ruptius officiant. Speraveram, ut si tot Historiis

424쪽

372 EPISTOLA LIV. saltam unam alteramve proferres, de qua minimo dubitaro liceret, quaequo clarimimo, Spectra Vel Lemure existere, ostenderet.

Quod memoratus Consul indo, quod in matris suae Scina reviciaria Spectra ita do nocto laborare audivit, quemadmodum do dis audire a uotus orat, Vult concludere, ea exiSteres', risu dignum mihi videtur; similitor otiam nimis longum videretur hic loci innos, quae de his ineptiis conscriptae sunt, historias oxaminare. Ut ergo brevi sim, me ad ullum Caesarem refero, qui teste Suetonio, haec ridobat, si tamen solix orat, juxta id, quod uotonius do hoc rincipo in vita ejus capit 59. narrat: et ad sum modum omnes, qui mortalium imaginationum et pathematum offectus perpondunt, talia ridere debent, quicquid stiam Lavatorus aliique, qui cum eo hoc in negotio Somniarunt,

in contrarium producant.

B. D. S.

Responsio ad praecedentem. Vorsi . Acutissime Vir, Ad tuas opinione serius respondeo, eo quod exiguus morbus me studiorum o meditationum oblectamoni orbavit, o ad toscriboro impodivit. Nunc, Deo gratiam habeo, in intogrum restitutus sum. In respondendo tuae epistolae VeStigia promam, atque tuas in eos, qui de Spectris scripserunt, exclamationes transiliam. Dic igitur m oxistimaro, nulla Reminini generis esse SpΘctra, qui eorum generationem 4nficior Quod talis sint figurae et

In El. Pr. verborum ordo sic turbatus est inde, quod laborare audivit, vult concludere, ea eris fere, quemadmodum de die audire assuerus

erat.

Ex hac facta est Ed Bolg.

425쪽

EPISTOLA AEV. 373

compositionis, quia id ad mo non pertinoi, omitto. liquid fortuito factum dicitur, quando praetor authoris scopum producitur. Ubi terram ad vinoam plantandum, vel putoum ad sepulchrum facisndum fodimus, et thosaurum inVenimus, de quo nunquam cogitavimus, id casu fieri dicitur. Nunquam is, qui ex libero

suo arbitrio ita peratur, ut possit operari Vel non casu operari, siquidem operatur, dicitur. Hoc enim pacto omne humanae operationes casu θrent, quod absurdum esset. Necessarium et Liberum, non vero Necessarium et Fortuitum contraria sunt. Lico vor Des voluntas sit aeterna, non tamen Sequitur, mundum eme aeternum, eo quod Deus ab aeterno, ut mundum crearist

Atatuto temporo, definire potuit. Negas porro, Dei voluntatem unquam indifferentem fuisse, quod ego inficior; nec adeo accurate ad hoc, ut tu putaS, attendere est necesse Noque omnes dicunt, Dei voluntatomnecegsariam esse hoc enim necessitatem involvit; quia is qui alicui tribuit voluntaram, por id intelligit, eum pro sua Voluntate posse operari vel non. Si ver ei adscribimus neceseitatem, necesSario obo operari. Deniquo ais, o in Deo nulla humana concedere attributa, ne Divinam cum humana confundere naturam; quod hactenus probo neque enim, qua ratione Deu operetur, nec, qua rationΘVelit, intelligat, perpendat, videat, audiat, ete , percipimuS .

Verum enim Vero, si has operationeS, Summasque nostra de Deo contemplationea, pernegas, affirmaSque eaS non ΘSSe minentore metaphysico in Doc tuum Deum, aut quid per hanc Vocem Deus intolligas, ignoro. Quod non percipitur, haud negandum

HSt. enS, quae Spiritus, et incorporea Et non niSi cum Subtilissimis corporibus, nompo humoribus operari potest. Et quaenam inter Corpus entemquo est proportio Qua ratione en cum corporibus poraturo in his enim illa qui oscit, si illis turbatis, Men contrarium, quam quod debebat, peratur. Μihi, qui hoc

fiat, monStra. Non poteris, ut nec ego Videmus tamen et SentimuS,mentem perari, quod Verum manet, licet, qua ratione haec fiat operatio, non porcipiamus. Similiter, licet, quomodo Deu Operatur, non capiamus, eique humana nolimus adsignaro opera, non tamen de ip8 negandum, ea eminenter et incom- prohonsibiliter cum nostris concordare, uti Vollo, intelligere, intellectu, non Ver oculis aut auribus, videre ac audire ad

Vers. Belg. - d. r. audiat, percipimuA, etc.

426쪽

374 EPISTOLA iv. eum modum quo Ventu atque si regiones montesquis, Sinomanibus aliisvo instrumentis, destruero nec non eVertere potest,

quod tamen hominibus absque manibus machinisque est impossibile. Si nocossitatam Deo tribuis, oumquo voluntate aut libera electione privas dubitari posset, numne eum, qui Ens infinito persectum est, instar monstri depingas et exhiboas. Ut tuum attingas scopum, aliis, ad jaciendum tuum fundamentum, pus erit rationibus, quia, me judicio in allatis nihil soliditatis roperitur; et,

si ea probes, aliae adhuc supereunt, quae forte tuarum pondus aequabunt. Sed hi mimis pergalnuS. Ροstulas, ad probandum Spiritus in mundo esse, demonStrativas probationes quae Valde paucae in mundo Sunt, nullaeque, praeter Mathematicas, adeo certae, a quidem OptamuS, inveniuntur quippe probabilibus ut si Verosimilibus conjecturi sumus contonii. Si rationeη, quibu8 re probantur, esSΘnt demonStrationeS, nonnisi stulti et pervicacos invenirentur, qui ei contradicerent. Verum Dilecto mice, non adeo sumus beati In mundo minuAaccurati sumus, aliquatenus conjecturam facimus, et in ratiociniis defectu domonstrationum probabile assumimus. Hoc ipsum κomnibus tam divinis quam humanis scientiis, controvertiarum

et disputationum plenis patet quarum multitudo in causa At, quod tot divorsae apud quosvis inveniuntur sententiae. ac docausa olim, ut nosti, hilosophi, deptici dicti, qui do omnibus dubitabant, uorunt. Hi pro et contra disputabant, ut probabilo

tantum Verarum rationum defectu consequerentur, et x iis

unusquisque, quod probabilius Videbatur, credobat Luna dirocto infra Solem os posita et ideo Sol in quodam terrae loco obAcurabitur; o si Sol non obscurotur, dum dios ost directo infra eum Luna non est posita. Haec est probati domonstrativa, a causa ad effectum, et ab offectu ad causam Rusmodi aliquot, sed Valde paucae dantur, quae a nullo, si ea modo percipiat, contradici pomunt. Quantum ad pulchritudinem, sunt quaedam, quorum parteS respectu aliarum proportionales, et melius quam aliue uni compositae: otious intolloctui si judicio hominis convenientiam et harmoniam cum eo, quod proportionatum eSt, non ero cum eo, in quo

nulla est proportio, attribuit ut in sonis consonantibus et dissonantibus, in quibus auditus consonantiam si dissonantiam bens distinguere novit, quia illa delociationem, haec vero molestiam adfert. Rei periacti est otiam pulchra, quatonus nihil ei deost. Hujus multa exstant exempla, quae ne prolixior sim, omitto Ilundum intueamur tantummodo, cui nomon Totius volinivorsi tribuitur.

427쪽

EPISTOLA LV. 375 Si hoc verum est, uti revera Et robus incorporei non depravatur minuiturus. Quae de Centauris, Hydris, Harpyis etc. dicis, hic nullum abon locum loquimur enim do universalissimis rerum generibus, doque primi eorundem gradibus, quae sub se Varia et innumerabilos comprehendunt species scilicet do aeternocti temporali, causa et effectu, finito et infinito, animato ac inanimato substantia et accidenti vol modo corporali, spirituali, Qtc. Dico, Spiritus Deo, quia etiam Spiritus est, Sse similes. Tam claram de Spiritibus, quam de triangulo postulas ideam, quod impossibilo est. Dic mihi, obsecro, quam domo habeasidoam, o an a intolloctu tu adeo sit clara, ac dea trianguli. Scio is non habere, dixique nos tam beato non SSe, ut ΘΒ probationibus demonstrativis percipiamus, et plerumque probabilo in hoc mundo praevalere. 1firmo nihilominus, quod, sicuti

corpus sine memoria, et: ita etiam memoria, etc. Sine corpore,

quodque, sicuti circulus sine globo, sic etiam globus sine circulo Oxistit. Sed hoc os ab universalissimis generibus ad particulares species descendere, de quibus hoc ratiocinium non intolligitur. Dico, quod Sol sit mundi centrum, quodque stolis fixae longius a terra distent, quam Saturnus, et hic longius quam Jupiter, hic ius longius quam ars ado ut in indefinit aere quaedam

romotiora a nobis, et quaedam nobis propinquiora Sint qui e nοSaltiora es inseriora nominamVS.Ii qui dari Spiritus dolandunt, hilosophos extra fidem non collocant, sed quidem, qui eos negant; quia omnes Philosophi. tam antiqui quam moderni se convictos, Spiritu dari, arbitrantur Plutarchus hujus rei tostis os in ractatibus dolhilosophorum sontentiis, et de Socratis genio teMantur quoque omnes Stoici, Pythagorici, latonici Peripatolici, Empedocles, Maximus Τyrius, Apulejus, aliique. X modernis nemo Spectra negat. Hice ergo tot apientes oculato et aurito tostos, tot hilosophos, tot

historicos, talia narrantos; affirma eo omnes cum Vulgo stultoΗ ac insano esse licet tuae responsiones non perSuadeant, Sed quidem absurdae sint, et paSiam scopum οStrae controVertiae non attingant, neque tu ullam quidem probationem, quae tuam confirmet sententiam, proferas Caesar cum Ciceron et Catone

non ridet Spectra, sed omina et praesagia et amon, Si o die, quo interibat, Spurinam non illusis ot ipsius hostos tot vulnoribus

oum non confodissent. Sed haec hac vice sufficiant, etc.

428쪽

376 EPISTOLA LVI.

B. D. S.

Responsio ad princedentem, Versio .

Amplissime Vir,

Ad tuam rospondoro, heri mihi traditam, propero eo quod, Si longiores necto moras, cogar respontionem diutiuS, quam quidem vellem difforro. mo turbasset valetudo, nisi te molius habero intelloxissem o spero, to jam omnino OnValuisSe. Quam dimoviter duo, qui diversa soquuntur principia, in materia a multis aliis spondonto, invicem omini conVenire, et idem sentire, ex hac Quaestion sola lico nulla id demon-Straret ratio, pateret. Dic mihi, quaeso, an aliquos hilosophos ridoris aut legoris, qui in ea fuerunt sententia, mundum Mutactum esse nempe eo sensu, quo tu intelligis, sum scilicet in croando mundo copum sibi praefixum habuisso, et tamen eum, quem decreVerat, tranAgressum esse. Noscio tale quid unquam in ullius hominis cogitatiOnom incidisse similitor me latet, quibus rationibus, ut credam Fortuitum o Necessarium

non SSe contraria, mihi perauadere conaris, Quam primum animadverto, tres trianguli angulos duobus rectis necessariosequales HSSe, nego quoquo id casu fieri. Similitor, quam pisnum adverto, calorem necessarium ignia Age effectum, nego quoque id casu accidere. Quod Necessarium ac Liberum duo contraria Sunt, non minus absurdum et Rationi repugnans videtur: nam nemo negare potest, Deum seipsum, et caetera omnia, libere cognoscere, et tamen cuncti communi sumagi concodunt Deum Seipsum neceSAario cognoscere. Quaro mihi nullam intor Oactionem, vel vim et Nocessitatam differentiam constituere videris. Quod homo Vult vivere, amare, etc., non St coactum puS, Sed tamen necessarium, et multo magis, quod Deus Vult me, cognoScere, ac perari. Si praeter dicta, animo volvis, indiffsrontiam non nisi ignorantiam vel dubitations e8Se, ainus Voluntatem Semper conAtantem, et in omnibus determinatam, Virtutem, necessariamque intolloctus osso propristatem Videbis

429쪽

EPISTOLA AEVI. 3TTmea Verba ponitu cum Veritate concordare. Si assimamus,

Deum potuisse rom non velle, si non potuisse eam non intelligero, Do divorsas attribuimus libortatos, alteram necesAariam, alteram indifferonism; et consoquontor si voluntatem ab ossentia sua suoquo intellectu divorsam concipiemus, o hoc pacto in aliama aliam incidemus absurditatem. Attentio, quam in praecodonti mea exegeram, non tibi visa est necessaria; et hoc fuit in causa, quod cogitations tuas in praecipuum non defixeris, illudque, quod quam maxime ad rem faciobat, neglexeriS. Ρorro, ubi dicis, si in Do actum videndi, audiendi, attendendi, Volandi, etα, eosque in eo AS eminenter, nego, quod te tum lateat qualem absam Deum hinc suspicor te credere, non majorem Ss persectionem, quam quae memoratis attributis explicari potest. Haec non miror, quia credo, quod triangulum, siquido loquondi aboro facultatona, eodem modo diceret, Deum eminenter triangularem osse, o circulus, Di Vinam naturam ominenti ratione circularem osse et hac ratione quilibet sua attributa o adscriboret, similemque se Deo redderet, reliquum quo si deforme rideretur. Epistolae parritas ot temporis angustia non inunt, ut meam de Divina natura sontentiam, Quaestionesque a te propoSitas, enucleem praeterquam quod dissicultates objicere non sit proferro rationes. Νο in mundo multa ex conjectura facere, Verum eM; Sed nos nostras ex conjectura habere meditationes, os falsum. In communi vita orisimillimum, in peculationibus vero veritatem cogimur sequi. Om siti et fame periret, Si, antequam perfectam obtinuisset domonstrationem, cibum ac potum sibi profuturum, odoro aut biboro nollet. Id autom in Contomplations locum non habet. contra cavendum nobi est, quicquam tanquam Verum admittere, quod solummodo verisimilo est ubi onim unam admisimus falsitatem, infinitae Sequuntur. Ροrr hinc, quod Divinae et humanae sciontis multis litibus et controversiis repletae sunt, nequit concludi, ea omnia, quae in iis tractantur, incerta osso quoniam plurimi fuerunt, quitant contradicondi studio tonobantur, ut etiam demonstrationes Goοmotrica irrisorint. Sextus Empiricus, aliiquo Sceptici quos citas, dicunt falsum esse, quod totum sua parte majuS St, et sic do caeteris judicant axiomatibus. Ut ero praetermittam ac concedam , nos, domonStrationum

Vors Belg. - d. r. Ut vero, Frintermisso, ac conces8o, abSque ullo verbo finito.

430쪽

378 EPISTOLA. LVI.

dosoctu, vorisimilitudinibus debor esse contentos, dico, Demonstrationem Vorosimilom talem esso obore, ut licet do a dubitare pomimuS, contradicere tamen nequeamus; quia id, cui potest contradici, non ero, Aed falso imile est. Si exempli gratia, dico, strum in rivis emo, quia eum heri sanum conspexi, Ver quidem id simile si quatonus mihi nomo contradicere potost; si autem alius dicit, o hori vidisso sum doli-quium animi passum fuisso, seque crodoro, strum indo di mobilam supremum, hic, ut mea orba falsa vidoantur ossicit. Tuam conjocturam de Spectris et Lemuribus falsam si ne vori. similom quidem Videri, tam claro stendi, ut in responso tuo nihil animadversione dignum inVoniam. Ad quaestionem tuam, an domo tam claram quam de triangulo habeam deam, sapondo affirmando. Si me ero infor-m S utrum tam claram do De quam do triangulo aboam

imaginem, respondebo negando Deum enim non imaginari, sed quido intelligor pomumus. Hic quoque notandum St, quod non dico, me Deum omnino cognoS ere, Sed me quaedum ejus attributa, non autem omnia, nuque maximam intelligoro partem; et certum est, plurimorum ignorantiam, quorundam

forum aboro notitiam, non impodire Quum Euclidis olomenta addiscerem, primo tres trianguli angulos duobus rectis sequari intolligobam, hancque trianguli proprietatem clare percipiebam,

lios multarum aliarum ignaru Sem.

Quod ad psctra Vol smuros, actonus nullam intolligibilom do iis auribus hausi propriolatom, o quido de hantasiis,

qua nomo capere potest. Quum dicis, Spectra vel smuros hic insorius Mylum tuum Aoquor, licet ignorem, materiam bio inserius quam superius minoris esse pretii ex tenuissima, rarissima, subtilissima constar substantia, videri de aranearum telis, agre, Vol vaporibus loqui. Dicere os esse invisibiles, tantum mihi valet, ac si diceres, quid non int, non ero quid

sint nisi forto volis indicaro, quod, pro lubitu, suam Visibiles jam invisibilos roddunt, quodquo imaginatio in his, sicut et in aliis impossibilibus, inusnis difficultatem. Non multum apud o Authoritas latonis, Aristotelis, ac

Socratis valol. iratus fuissom si Epicurum, Democritum, Lucretium, Vel aliquem ex tomistis atomorumquo defensoribus protulisses non enim mirandum est os, qui ualitate Occultas, Species intentionatos, Formas substantiales, o misso alias nugas commenti sunt, Spectra et Lemures excogitasse, et Vetulis crodidisso, ut DomOcriti authoritatem levarent; cujus bonin

SEARCH

MENU NAVIGATION