장음표시 사용
451쪽
Signa inporsunt ac etiamnum fieri An non sodom modo licerotmihi negare Romanos antiquo unquam in mundo fuisse, Imperatoremque Julium Caesarem opprossa Reip. Libertato illorum regimen in onarchiam mutasso nihil vidolico curanti tot
monumenta omnibus obVia, quae de Romanorum potentia nobis tempus reliquit, nec non contra testimonium graviaaimorum
illorum authorum, qui unquam istoria Romanae Mip. et Μonarchiae, particulariter ibi plurima do Julio Caesare narrantes, eonacripsere, et judicium tot hominum missium, qui aut dicta monumenta ipsi vidorunt, aut iis utpoto quae ab innumeris existor amrmantur, paritor ac dictis historiis fido unquam adhibuerunt, ac etiamnum adhibent hoc cum fundamento,
nimirum quod hac nocte praeterita SomniaSSem, monumenta, quae do Romanis restant, non me res actuales, sed mera illusione8;
similiter o illa, quae do Romanis dicuntur, paria esse cum iis, quae libri isti, quos Romansio vocant, do Amadiis do Galliis ot
similibus Heroibus uoriliter narrant nec non, Julium Caesarem aut nunquam ' in mundo uisso, aut, si xtitit, hominem fuisse Atrabitarium, qui non revora Romanorum Libertatem conculcaVit, Seipsum super Mostatis Imperatoris Thronum origona, sed aderΘdendum, Se haec magna persecisse, Eua propria stulta imaginationo, vel amicorum ipsi blandiontium porsuasione, inductus fuit 3Αnno prorsus eodem modo licoret mihi negaro, regnum binas a Tartaris occupatum, Constantinopolin Aodom Imporii Turcarum Ese, et similia innumera Verum an ullus o haec negantem montis haberet compotem, ac insanis deplorandae Oxcusaret 3 Quoniam Omnia haec communi aliquot missium hominum con-aons innituntur, ac idcirco eorum cortitudo si videntissima, quia impossibile est, ut omne talia, imo quamplurima alia SQrentes, Eoipsos fefellerint, aut fallor alios volvorint per tot saeculorum, imo in quamplurimis a primis mundi annis, usque in hunc dio succemionem. Considera secundo Ecclosiam Do ab initio mundi ad hunc usque diem non interrupta successione propagatam, immotam, ac solidam pertiatore cum omnes aliae Religiones, aganae
aut sereticae, initium saltem postea, si non et jam finem habuerint, idemquo do rognorum onarchiis, et hilosophorum quorumvis opinionibus, dici obeat. Considera sindo tortio Ecclosiam si or advontum Christi in carne a cultu Vetoris ad Novi Testamenti cultum redactam,
452쪽
st ab ipso Christo Filio Dei vivi fundatam, propagatam deinceps fuisso ab Apostolis, et forum Discipuli et successoribus; hominibuη, secundum mundum, indoctis, qui tamen hilosophos omnes confuderunt, quamvis Doctrinam Christianam, quae sensui communi repugnat, et omne humanum ratiocinium xcedit et transcendit docuerint hominibus, secundum mundum, abjectis,
vilibus, o ignobilibus, quos non adjuvit potentia Regum aut Ρrincipum terrenorum, sed qui contra ab iisdem omni tribulatione persecuti, o reliqua mundi adVersitate perpessi sunt, quorumque opus, quo magis Olentissimi Imporatoros Romani illud impedire, im opprimero nitebantur, quot poterant Christianos omnis genoris martyrio intorficienteΗ, tanto plus incrementi cepit atquo hoc paci brevi temporis spatio per totum terrarum orbem diffusam esse Christi Ecclesiam, ac tandem, ad fido Christianam convorsis ipso Romano Imperatore, et Regibus rincipibusquo Europae in illam Otontis vastitatem excrevisse Hierarchiam Ecclesiasticam, sicut illam hodio admirarilicst idquo omno effectum per charitatem, mansuetudinem, patientiam, fiduciam in Deo, o reliquas Christianas virtutes
non armorum strepitu, exercituum numΘrosorum Vi et dev-tatione Regionum, sicuti rincipes mundani limites suos xtendunt , nihil adversus Ecclosiam praevalentibus Inferi portis ut ei promisit Christus. Hic etiam porpende torribilo si ineffabilitorseverum supplicium, quo Judaei ad ultimum miseris et calamitatis gradum sprossi sunt, quia Christum crucifigendi auctores
fuerunt. ercurre, VolVe, ac revolvo omnium temporum Historias, o nihil similo quid in alia quavis Societate accidisse, ne per somnium quidsm illic invonios. Animadvorte quarto, in ossonti Catholicae Ecclosis includi, et overa ejusdem Ecclosiae inseparabiles esse, proprietates; nimirum Antiquitatem, qua succodon in locum Religioni Judaicae, quae tunc temporis ora erat, initium suum a Christo
ante sxdocim si dimidium saecula numerat, et per quam nunquam interruptae successionis suorum astorum seriem ducit,
quaque fit ut illa sola libros Sacro Divinosque puro et incorruptos, una cum traditione Verbi Dei non scripti aequo certa ac immaculata, possideat Immutabilitatem, qua Doctrina ejus, et administrati Sacramontorum, prout ab ipso Christo et Apostolis statuta sat inviolata, atquo, uti conVenit in suo rigore conservatur Infallibtilitatem, qua omnia ad fido portinentia summa cum authoritate, securitatε, et Veritato dote
minat it laseidi, secundum potostato ipsi a Christo hunc in
453쪽
EPISTOLA LXVII. 401fino largitam, o Spiritus Sancti, cujus Ecclesia Sponsa est, directionem; breformabilitatem, qua corrumpi et falli salteroquocum non omit, nunquam egere constat; nitatem, qua omniarius mombra idem credunt, idem quoad fidem docent, unum Homquo altare, et omnia Sacramenta, communia habent, ac tandem in unum undemque fins conspirant, sibi mutuo obodientia Nullius animoe, sub quocunque demum praetextu, ab ipsa Separabilitatem, quin simul incurrat aeternam damnationem, nisi anto moris eidem iterum per centisntiam uerit unita; qua patet, Omne haereses ex illa exiisse, dum illa semper, sibi eadem constans, et stabiliter firma, utpote strae inaedificata, permanet; aetensionem Vastissimam, qua per totum mundum
soso, idquo visibiliter diffundit quod do nulla alia Sociofato, Schismatica, aut Haeretica aut agana, neque de ullo olitico inmine, aut hilosophica Doctrina, asseri potest, sicuti nec ulla o dictis propristatibus Ecclesiae Catholicae ulli alii Socistati convonit aut convonire potest ac tandem Perpetuitatem usque ad sinem mundi, de qua securam ipsam reddidit ipsa Via, Veritas, et ita, quamque experientia omnium dictarum proprietatum, similitor ipsi ab eodem Christo por Spiritum
Sanctum promisHarum ac datarum, manifesto etiam demonstrat.
Colligo quinto, ordinem admirabilem, quo dirigitur ac gubernatur Ecclesia, tantae molis corpus, indicare manisoste, illam admodum particulariter a Destrovidontia depondero, odia Spiritu Sancto mirabilito disponi, protegi, ac dirigi ejus administrationem Sicut harmonia, quae in cunctis rebus hujus univorsiperApicitur, Omnipotentiam, Sapi0ntiam, et rovidontiam Infinitam, quae Omnia creavit, et etiamnum conservat, indigitat in nulla iam alia societate talis ordo, tam pulcer et Strictus, et sino intorruptione, SerVatur.
Cogita Oxto, Catholicos ultra quod innumeri utriuaque sexus, quorum adhuc hodie multi supersunt, aliquos ipsomst vidi si novi, admirabiliter et sanctissimo vixorint, et per virtutom Dei omnipotontem in Nomino adorando esu Christi multa miracula
fecerint, nec non quotidie adhuc fiant conversiones momentansae quamplurimorum a pessima ad meliorem, Vero Christianam, et sanctam vitam universo in genΘre, quo sanctiore et perfectiores, eo humiliores Me seque magis indignos reputare, et aliis codere laudem Sanctioris vitae peccatore autem vel maximos Eompo nihilominus respectum dolatum in Sacra retinere, confitori suam propriam malignitatem, accusare propria vitia et impersectiones, si ab illis volt liborari, o sic emendari ita ut possit
454쪽
dici, porsoctissimum sereticum aut hilosophum, qui unquam fuit, vix intor imporsectissimos Catholicos morori ut considerotur. Ex quibus otiam liquot of Videntissime sequitur, Doctrinam Catholicam sapiontissimam si profunditate admirabilam esse, uno Verbo, omne reliquas Doctrina hujus mundi antocelloro; Aiquidem hominos melior caeteris alius cujusvis Socistatis ossiciat, illosquo viam scuram ad tranquillitatem mentis in hac
vita, o salutem animae aeternam post eandem conSequendam. doosa ac tradat. Septimo roflecte serio ad multorum Baeroticorum obstinationo induratorum, o gravissimorum hilosophorum, conse tonompublicam nimirum quod postisceptam ab ipsis fidom Catholicam
rant , imo tultos ot insano fuisse, dum prae superbia tumidi, si arrogantiae onto inflati, a supra caeteros doctrinae, ruditionis, et Vitae perfectione longe vecto osse sibi falso persuadebant; et quorum doinde aliqui Vitam sanctissime traduxorunt, et innumororum miraculorum memoriam poS Se reliquerunt, alii martyrio alacritor et summo cum jubilo obviam ierunt, nonnulli otiam, intor quos Divus Augustinus, ubtiliscimi, profundissimi, sapisntissimi, ac proinde utili8simi Ecclesiae Doctores, imo sicut columnae effecti sunt. Et roflocis tandom ultimo ad miso mam et inquiotam vitam Atheorum, quamvis prae e ferant aliquando magnam mentis hilaritatem, et jucundo, ac cum Summa interna animi pace, vitam traducor volint idori praecipuo oro insolicissimam et horrendam eorundΘm mortem intuere, quorum aliqua exempla ipsemet vidi, quamplurima, im innumera, ex relatione aliorum et x istoria aeque corto scio disco horum xomplo in
Atquo sic igitur vides, aut saltem te Videre Spero, quam temerario te ipsum committas opinionibus tui corobri si nim Christus vorus Deus est, et homo simul, ut certiSsimum si, Vide, quo redactus sis perseverans enim in tuis abominandis erroribus et gravissimis occatis, quid aliud tibi exspoclaro licet, quam damnationem aeternam quod quam horrendum sit ips recogite' quam parum argumenti haboas irridendi totum
mundum praeter tuos misero adoratores quam Stulte superbus
si inflatus vadas cogitatione excollontiae tui ingenii, o admiration vanissimae, imo falsissimae et impiissimae tuae doctrinae; quam turpiter o ipsum misoriorem facias ipsis ostiis, tollondo tibi ipsi libortalom voluntatis, quam tamen, Si reVΘm non X-
455쪽
EPISTOLA LXVII. 403Perireri neque agnosceres, quomodo tibi posses illudere, cogitando tua esse summa laudo, imo odioxactissima imitatione digna 3 Si nolis quod absit cogitars ut Deus tui misereatur, aut Proximus tuus, tu ipsomet alto miserere tui ipsius miAeriae, qua miseriorem te ipSum, quam nunc es, aut minu miSerum, quam si ita continuaveris futurus es, studes efficerΘ. Resipisco, homothilosopho agnosco stultitiam tuam Sapientem, et sapiontiam tuam insanam ex superbo devenit humilis ot Hanatus oris Adora Christum in sanctissima rinitato, ut dignetur misereri tuae miseriae, et excipiet te Lege Sanctostatres of Octores Ecclesiae, et instruont oras iis, quae tibi facienda Sunt, utis pereas, sed habeas vitam aetornam. Consule Catholico homines, fidem suam profundo edoctos o bonae Vitae, et tibi multa dicent, quae nunquam civisti, et quibu obstupesceS. Atque go quidsm hanc pistolam tibi orscripsi cum intention vors Christiana, primo ut cognosca amorem, quem erga te, quamvis Gentilem habeo, ac deinde ut rogarem te, ne per--Vere alios etiam emertere.
Concludam sic igitur: sus animam tuam vult ab aeterna damnatione oripore, modo tu votis. o dubites Domino obedire, qui te Vocavit tam sep por alios jam itorum, et sorte ultima Vice te Vocat s ms, qui gratiam hanc ab inoffabili ipsius Dol isoricordia consocutus, eandom tibi ex toto animo precor. Ne renuas: si enim jam non ausculte Deum te Vocantem, ipsius Domini ira contra te accondetur, et periculum St, ne ab rius isoricordia Insnita dorolinquaris, o Justitiae Divinae omnia in ira consumenti misera evadas victima quod omnipotens Deus avortat ad majorem Nomini sui gloriam, et animi eius Salutem, nec non in multorum infelicissimorum tui Idololatrarum Salutiferum o Aequendum sexemplum, per Dominum otSalvatorem nostrum Jesum Christum, qui cum AEterno atro vivit o regnat in unitato Spiritus Sancti Deus per omnia
Florentis III Non. Sept. Ictoo CLXXV.
456쪽
Responsio ad Epistolam LX Nobilissime et Clarissime Domine, M tempore, quo literas tuas 22. Julii accepi, Messedamum
profectu Rum e consilio, ut librum de quo tibi scripseram, typis mandarom. Quod dum agito, rumor ubique Spargebatur, librum quendam meum de Deo Sub prael sudare, meque in eo conari ostendero, nullum dari Deum; qui quido rumor aplurimis accipiebatur. Unde quidam heologi hujus forte rumoris auctores Occationem cepere de me coram rincips et a -κtratibus conquerendi stolidi praetorin artosiani, quia mihi lavero creduntur, ut a Se hanc amoverent Suapicionem, meas ubique opiniones et scripta detostari non cessabant nec etiamnum cessant. Haec cum a Viri quibusdam fido dignis intollexissem, qui simul affirmabant, Theologos mihi ubiquo insidiari editionem, quam parabam, differre Statui, donec, quo re evaderet, Viderem, et, quod tum consilium sequeror, tibi significare proposui. Verum negotium quotidie in prius orgere Videtur, et, quid tamen agam, incertus Hum. Intorta meam ad tuas litera responsiono diutius intormittor nolui; o primo tibi maximas ago gratias pro amicissima tua admonitione, cujus tamen ampliorem explicationem desidoro, ut Sciam, quaenam est dogmata esse credas, quae religiosae Virtutis praxin Iabosactare vidorentur. Nam quae mihi cum Ratione convontro Videntur, eadem ad virtutem maximo osso utilia credo. Doinde, nisi tibi molestum sit, velim, ut loca ractatus Theologico-politici, quae viris doctis scrupulum injecorunt, mihi indicares Cupi namqu0 istum ractatum notis quibusdam illustrare, et concepta de eo pririudicia, si fieri possit, tollere. Vale.
457쪽
ΕΡΙΗ TOLL LXIX. Domino Doctissimo
Ex odition quam ex autographo a se comparato, quodque nunc St PK agonori Borolinonais, sciti. . Tydema profeκουο Lugdunoba
Praestantissime Clarissimeque Domine, Miror Noostadium ' nostrum dixisse me animo Volvere relatationem eorum scriptorum, quae ab aliquo tempore contra meum tractatum sunt edita et inter ea mihi refutandum proponore manuscriptum tuum. Nam scio, me nunquam in mento habuissemΘorum quΘmquam advsrsariorum refellere adeo omnes mihi
indigni visi sunt, quibus responderem; nec domino Noostadio aliud me dixisse memini, quam quod proposuerim praedicti
tractatu loca quaedam obscuriora notis illustrare '' iisque manu- Scriptum tuum una cum mea responcione adjungere, si hoc bona tua venia posset fieri, Quam ut abs te peteret, ipsum Togari, addens, quod si forte hanc nobis veniam concedere ad causa nolles, quod in mea responsione quaedam asperius dicta
hint, ut tibi ado vo corrigondi vo dolendi intona Molpotostas. Sod intorim domino eostadio nihil succonsso tibi
tamen rem, ut est, indicare Volui, ut Si quam peto, Veniam impetrare non potero, StsndΘrem Saltem, me manuScriptum
tuum te invito nequaquam Vulgare VoluiSSe. Et, quamri credam, pomo id ori absque ullo tuae famae periculo, si modo nomen tuum eidem non inscribatur, nihil amon faciam, nisi mihi ejusdem vulgandi licentiam concedas. Sed, ut Verum latear rem mihi multo magis gratam faceres, si argumenta illa, quibus te meum tractatum impugnare pom credis, Velia Scribere, et manuscriptum tuum iisdem augero quod ut facias enixissime rogo. Nam nemo eat, cujus ego argumenta libentius perpendere' acobi sostadii consulis Alcmariani filiam anno 1655 uxorom duxs-rat Reinerus suhusius cf. hujus vita Epistolarum Famil. Conturiis IV novis Amatolod. 678 praemissa. Eodem anno in Album Studiosorum Loidensium rotatus orat Cornelius Neostadius Alcmariensis Viginti annos natus, juriaprudentis operam daturus, d quo hic sermo esse Videtur. Ex his verbis cum p. LXVIII oxitu comparatis, praeeunte Brudero, Epistolae aetatem colligimus.
458쪽
velim scio enim te solo oritatis studio tenori, et singularem tui animi candorem novi, per quem te ego iterum atque iterum Oro, ut hoc laboris ad te suscipere non graveris, et me eme credas tui observantissimum
EPISTOLA LXX. Proestantissimo acutissimoque Philosopho
Ε autographo, quod Amstelodami apud Toleiobaptistarum occlosiam
Doctissime ac Pr estantissime Domine Fautor ummopere colende, Ultimas meas una cum rocessu nonymi ibi rito fuisso tradita spero, simulque e adhuc bene Valere, prout Ego bene valeo. Caetorum intra trimestre spatium a Nostro'schirnhausio nihil litorarum habui, unde tristes conjectura formaveram, ipsum o Anglia in Gallias tendonis iter funestum fecisso; jam vero iis acceptis, gaudio plenus ea juxta ejus petitum cum Domino communes acore Θbui, atque Significare cum ossiciosissima saluto Eum salvum Parisios advenisse, D' mugenium ibidem, prout praemonueramus, offendisae, quaque de cauin se ipsius ingenio omnimodo accommodaverat, adeo ut ab ipso magni aestimetur montions secorat Dominationem Vestram si conversationem ipsius Hugenii commendaSSe,4 que perSOnam plurimi facere, quod o valde arriserat, do ut et se similitor Vestram perSonam magni facere, responderit, jamque nuper Τr. heol. ol ab illa obtinuorit, qui a permultis ibidomaeStimatur, Seduloque inquiritur, numquid plura ejusdem Authoris scripta luco videant, ad quod '' schirnii responderat, sibi nulla praetor Demonstr. in 1 et 2 partem risc. Cartesii esse nota caelorum do Domino nihil praetor jam dicta rotulit, unde sperat, id ei quoque non ingratum fore. Nuper Hugenius nostrum schirnhaustum ad se accersi chra- vorat, eique indicaverat, Dominum Olbor desiderare aliquem,
459쪽
qui jus filium in athomaticis instrueret, quodsi ejusmodi
conditio ei arrideret, eam compararet, ad quae Noster aliquod dilationis tempus petens, tandom se promptum declaravorat Rodiit itaque Hugenius cum responso, quod ' Coiber ista propositio maxime placuisast, praeSertim cum ex imporitia linguae Gallicae rius filium Latino alloqui tonsbitur. Ad nuperrimo factam objectionem reApondet, pauca illa Verba, quae jussu Domini scripseram, ipsi
Bonsum intimi operuisse, seque easdem cogitationes jam modo fovisso quandoquidsm hisce duobus modis explicationem praecipue admittant), quod Vero eam quae nuper in objectione erat contenta, Secutu fuerit, duae sequente effecerant rationes, quarum prima, quod sibi alias videantur adversari prop. . et 7. lib. di In prima n harum latuitur, Ideata SA causam idoarum effetoniam, quod tamen per demonstrationom posterioris
videtur ovinci propior citatum axioma . . . Vel quod mihi potius orsuadeo applicationem hujus axiomatis juxta
Authoris intontum non recto instituo, quod sano perlibentor ab ipso, si negotia ejus ferant, perciperem. Secunda, quo minus Oxhibitam explicationem sequerer, causa fuit, quod hac ratione Attributum cogitationis o multo latius quam attributa caetera extendere Statuatur; cum Vero unumquodque attributorum Emontiam Dei constituat, non ideo sane, qua ratione hoc huic non contrarietur. Hoc saltem insuper dicam, si alia
Ingenia ex me judicaro liceat, propositionos . et ' lib. 2. admodum dissiculis intollectum iri, idque non alia de causa, quam quia Authori placuit cum non dubitem, quod ipsi tam
planae uorunt visae demonstrationes iis adjunctas tam brevibus et non orbosius explicatis complecti. Relari praeterea, seΡarisiis invenisso Virum insignitor eruditum, inque variis scientiis versatissimum ut et a Vulgaribus Theologiae praejudiciis liborum, Leibni appollatum, quocum familiaritatem contraxit intimam, cum sit subjectum, quod una cum eo intellectus persectionem continuare allaborat, imo hoc ipso nihil melius aestimat utiliusvocenAet. In oralibus eum, inquit, esse exercitatissimum, qui sino ullo affectuum impol ox solo Rationis dictamino loquitur.
In hysicis, et praesortim staphysicis studiis do so si
Anima, pergit, illum esse expertissimum Tandem concludit, eum emo dignissimum, cui Scripta Domini, concem prius Venia, communicentur, cum credat, quod Authori magnum inde provenit commodum, prout prolixe ostendore promittit si Dominationi Τus id placuorit; sin vero minus, nullum moveat crupulum,
quin juxta datam ridem cingonue ma sit celaturus, uti no Vel
460쪽
minimam eorum montionsm iacit. Idom illo Loibia magni aestimat Tr. Thool. olit. do cujus materia Domino, si meminerit, Epistolam aliquando scripsit. Rogars itaque Dominum, ut nisi
sontica subsit causa, id pro generosa Tua humanitate permittere no graveris, od a fieri possit, quam proxime resolutionem Tuam aperias, cum acceptis reAponsortia uis nostro Achim-hmSi respondero potero, quod avido Dio artis V poriis rem, nisi impedimonis graviora Domino moram necterΘc gerint. D. remorus ex Clivia redux factus, multam ce Visae patriae quantitato huc misit monui ipsum ut dimidiam Τonnam Domino concederot, quod cum amicissima salutatione praestar promisit. Doniquo styli ruditati calamiquo coloritati ignoscas quaeso, mihique ad servitia ua xequenda imperes, ut occasionem realom absam testandi me me, Vir Proestantimime, servum Tibi paratissimum
Quantum video ex tuis novissimis, in oriculo vorsatur Libria o publico ostinati ditio. Non possum non probare institutum tuum, quo illustraro et molliro to Vollo significas, quae in Tractatu hsologico-Ρolitico crucem Lectoribus fixere. Ea imprimis osse putem, quae ambiguo ibi tradita idontur dotoo et Natura quae duo a se confundi quamplurimi arbitrantur. Adhaec multis tollor vidoris miraculorum authoritato otValorem, quibus solis Divinae evolationis ortitudinom adstrui posse, omnibus sero Christianis os porsuasum Insuper ΘJesu Christo, Mundi Rodomptor si unico hominum odiatoro, doque ejus Incarnatione o Satisfactions sententiam tuam celaro