장음표시 사용
51쪽
I. Mane autem facto. I. Sc ST. legunt: at maurgin Mirthanana , di ita qUidem Codex luculenter; sed hujus lectionis, Grammatices princi
piis contrariae, rationem, quo dem 1 cunque se vertat, reddere forte poterit nemo. B. legit: at mau an aurthanana, nobisque commendatum ivit praeceptum: quod duo caseus ab soluti congequentiam designantes sonantur in Accusat. aeque ac in Dativ. vel Hblativo , quin Genetivo o di fatemur, nos facile
restitutioni beat. m. Antistitis subscripturos, si vel ea ratione medela huic loco foret adlata; verum restat enucleanda praepositio M. Gothica, ejusque, non hoc tantum, sed Q-mnibtas locis, syntastica ratio. Novimus, quod sepe divellatur a suo verbo, cujus infestos exempla Codex Argenteus suggerit plurima, eoque respectu, destitui omnino τοat easus, absolute positos, regendi potestate, quilibet linguae M. Gothicae haud ignarus assirmaverit; at ejusmodi sinius suppeditat, quae, utrum tmeseos gratia praeponi, Vel regiminis naturam ingredi dicenda sit particula ista, incillime, qURntiam ego opinione ala ror, aeclaraverint. - Vol vamus locum. nuperrime a nobis smatum, Math. II: T. An-
non per tmesin: at thaim than a aggandam, pro thuimthan ata rigandam 8 monstrosa utique est compositio τὼ ex particulis, contrarii significatus, at, προς. apud , sid, SUee. . t: af, ά ο , a, sb, Suec. af, Scgagg n. Confri Mare. 4et 6. I Uc. 3: 2I. 2. & p a1um. Ideoque tuta eolligimus, quod casus absolute positi non raro dependeant ex suo praefixo at , quod Zc visum fuit ED . L EGram. Gothida p. 6O. Si addimus praeterea, quod το at , . sve tmeseos, sive regiminis ergo, quantum ex Codice li- . quet, non praeponatur nisi Dativ. vel Abl. dc nunquam Accusativ. absolute positis; patet, quibus de caussis, pro at maur-
52쪽
fg ili , ad sepulturam propter hospices. 9 Et deprauaserunt triginta argenteOS.
II. Sed Jesius stetit coram praeside.
gw π ruriba V ma lesendum eXistimemus, & το aur-rba naua , in Codice Ms. incuriae Amanuensis tribuendum judicemus. in Sic bene B. & I. Est enim terminatis in nys, Nominat. casus, prGL pari. . non autem nominum substantivorum. gula, lacerdos, deducitur a supremi Numinis appellatione, quam in Codice semper eXaratam Vidimus abbreviate gib, cum linea transVersa, quod utrum legendum an guib, dubitatur quidem; sed ita tamen, ut ex vocibUs cognatis, dicam an derivatis, dubium id solvi posse videatur. Const. MARESCHAL. Observat. p. W8. S ψ.9. N Cel. EDN. LYRGram. Gothiea p. 43. nisi. a. v Ita recte B. J. N ST aar alatri error librarii, nam probe legunt V. 9. suda alathi. Exledtione Rev. BENERLu foret thaim gastim, sed vestigia elementorum G, n & a clarius apparent, quam ut de veritate nostrae lectioiris vel subdubitare possimus.s Restituimus beneficio Codicis. Editi legunt De
53쪽
9. Sine, Videamus, an veniat Helias. I. Velum templi discissum est. S3. Introeuntes in sanctam tho
d Probe sejungit B. let. ei, quod J. & ST. abs*ue ratione connectunt; nam ordo congructionis est: let. Digbam ei quimatu , Issi se om han hominer.d Codex habet distritnoda, sed bene emendatum, dissirisnoda, legunt editi; sic enim, cum geminato in eodem hoc versa disskritnorion, vid. Marc. I 63. Est VOX composita a dis, praepositione inseparabili, cujus significatio eX Verbis, quae cum ea eomponuntur, intelligitur, atque adeo ejusdem naturae sensus & familiae, ac Latinorum dis , vel di: dc Dreitan' screadan. Ans. to fhread , discindere dividere Conse. WACAT. Glossar. 46T seq. Recte B. etiamsi Codex admittat lectionem J. dc ST. ι--
gaggandans, promiscuer vid. Matth. T: I3. Luc. I : a 8. col Iat. cum Mare. ς: 39. Luc. I 4: 23. Dignum alias observata,
quod imitatione Graecorum hujuscemodi decompositis gaudeant Gothi. Ed. B. p. I.
54쪽
ς . videntes morum &facta timuerunt vehementer, dicentes: vere
Erant autem illic mulieres multae, procul spectantes, quae secutae fuerant desum.
Euan 'D J. & ST. versiculum recte complent; causa vero, cur nagaim, quod legimus in Codice Ms., excludat Rev. BEN- Lucius, & ibi iacui iam relinquat, nobis noti coiistat: formia la loquendi, AEtau jan si qhamma , ostendere se alicui, M- Gothis est admodum usitatar vid. Marc. t Math. 8: ψ. t) J. & ST. πσur bano quod rejicimus: B. autem recte, &docet hanc eise formam participiorum passivortana, generis neutri Us, cum praestant vicem nominum substantivorum. Conis. HiCKEsii Thes aur. in Gr. A. S. N M. G. p.
Θε μιαι, specto , vi eo. Francis di Alam. essertur seban . quod antiquo more pronunciatur ut sechan, id quod docet WACu- . TERUS, ab si , Ocb, oculu , praeposito libito; quia verba sensuum derivari lentis organis. Vid. Gloss. G. p. Iso I. .. J. & Se legunt thosti, item B., & perinde est: nain thorai, Abosei dc thoete , quae, in Codice oceurrunt promiscue. . Emendatis, quas habet pretiosus codex argente , exi-':
55쪽
guis Evangelii Matthaei reliquiis . etiam illa , quorum damnum pensari nequit, exacte indicare juvat, ut etiam hac in parte, 'pro instituti ratione, p. L. satisfaciamus.
Dolet nobis penitus periisse. Caput I. II. III. IV XIL XIII XIV. XV. XVL XVII. XVIII. XIX. XX. XXL XXII. , XXIII. XXIV. XXV. XXVIIJ. Ex capite V, ab initio ad dimidium usque V. VI, V. 33. 3 , VII, ab initio adv. Iet, cujus altera pars restat, altera desideratur. X, ab exordio ad v, a 3, cui Verba quoque desunt nonnulla, XI, quod ex apobrapho collisitur, dc ulterius a U. 2S, eoqUe non inteFxo, ad finem Usque. XXVI, a principio ad versus Io verba ultima. XXVII, a v. I9 ad V, ga. & porro a U, 66. ad finem.
I) Codicis genuinam lectionem deserunt editi, nobisque reddimi: Uate i oleitan, dimittere : sed nulla de restituta voce est dubitatio, quin sensui li, L S linguae interpretis optime quadret; est enim ab osagian, deponere Joh.
ID: 18. S hoc ab af, ἀπο , ab N lvj n, ponere ἡ mittere. Ut alio atque alio modo interpretantur Theologi Graecorum ακρύοις, quibus in solitudine Vestebatur Johannes, ita diversa ratione M. Gothorum thram stetris explicari posse videtur: dc quemadmodum-ἀκ θλις nonnulli locustas, ex. tremitates fruticum alii intellectas voluere ; per thrametas aliis animalia insecta, aliis cacumina herbarum, significari visum est. Scu1LTEnu, in Glos ario Teutonico panthramsteins compositum putat ex thrams. 6t teins rteins denotare summoI ramos, virgusta vimino Iruticum, arbustorumque
56쪽
neratim: thram vel speciatim significare artustorum quandam oti tem, genus ipsum. Illi adstipulant ur plurimi ecclesiae Graecae Patres , ceu confirmat IsiDORUS, Abbas montis Pelusiaci in AEgypto , Lib. I. Epist. 132. & Epist. s. ejusdem Libr. Quin etiam Seneca Herbas di cacumina arborum in
parciori ciborum genere numerat Epist. IIO. Et haec, opinor, causa est, quamobrem Reverendi imus noster BEN-ΣΕLiUs, a Versione Vulgata discedelas, thra eins extremitates fruticum. V. WACΗΤ. l. c. p. IZO2. Ab his autem
diversus EDw. Lug r. fallitiatur, inquit, viri doctissimi; nam estAcc. plur. τῆ tDra et , unde liquet vocem esse se simplicem, non compositam. Si quod velint, intelle--xisset Gothus, certe scripsisset thra alatnam , ut analogiae, ratio exigit. Sic enim Joh. Is: D etUrinatainos, palmiteS, a& tains. Vid. EcliL BENE. p. 46 . not. a. Allatis etiamnum quasi praetereuntes addimus, pro alimento locustis hodie quoque uti, quibus confinis gens quondam Israelitica, AEgyptios, Syros Sc Arabas, id que probare, praeter Jobum Ludolphum aliosque, literas, fide digni imas, Cl. I X- perientissimique Doct. D. FR. Η As sΕ LQU is Τ, in sua peregrinatione, ad Nobilissimum Arch. D. C. LINNAEUM datas, Alevandriae AEgyptiorum , d. I 8. mensis Maji Ipso. ScΗolmiae impressas, d. 2 O. August. eod. anno. Et ord, in-
. gro en obra eli och onaturiu mat ; men om de tit at Hrha sutro ijs Dra hit ill Ruten, Arabisn elux SFrien, och hIlla, ill gori en mItid med Araberne, seola de an i dag blandundets ralter j et fat se ta grJshonor, den tisi de na Ja gas och Uter at si nese har som=na spis Nan at Nid Pohannis ruc Sc. Enimvero, cum tanta sit inter magnosViros, vel de voce, vel de re ipsa, dissensio, parum mihi consulerem . si ex meo qualicunque arbitratu, aliquid judicare vellem; vocabulum igitur barbarum, semel in Codice occurrens, transferre non ausus, ignorantiam ejus originis Zc significatus profiteri, quam meae conjecturae quidqam tribuere, satius duXi.
57쪽
II. Tu es filius meus dialectus, in te beneplacuit mihi. I . Sed postquam traditus erat Johannes. F 3 17.n Prohaithi vise legitur in margine Codicis milthi , manu ea- depra Ietusta & Gothica adscriptum, sed, quod semel circa lectiones extra contextum observare sufficiet, literis minusculis , iisque accuratis limis. tuis, simoier, fisosus: Anglo-S. ldo Suec. Conse. WACHT. Gloss. Ger
Ο J. S . thiae qaorum ego, quod refragatur sensiti; relle autem B. thizes , cujsis. ) Sustulimus exiguum typographi erratum apud ST. qui
Et quidem hoc loco omnem Grammatices rationem negligentes legunt J. & ST. fram iohannes: ita quoque inis riUS, V. 1'. pro iohanne, Ahannes & V. iohannen, iohannes e imo, c. 3: Ahanne, Ahcηηes. Accurate vero exquisiteque genuinam lectitonem sequitur B. p) Codex habet in margine variantem lectionem tha ei mi da, quem Tolai. Ratione construShionis notandum est, pronomen primitivum secundae personae, postposita particula syllabica vicem gerere pronominis relatiVi. Vid. Lue. 3r ra. I 6:
ε) Sic apud B. Falso autem J. 3c ST. atthdans ν sed mendosam lectionem optimi senes, per obscurum Codicis lo-
60쪽
I9. Progressiis. 34. Vesipere autem facto, quando occiderat El. 3 Recit
cum, literarumque, qua frequentius lapsi, similitudinem, sibi imponi pasti sunt: at lite hinc fine, Valaam esse vocis derivationem a Iiuban, colligere licct. Vid. GloK. IUN. p. 7O.ν Non multum a vera lectione absunt J. Sc ST. legentes it pro Vquis Vel Vgquis, ut recte B. quod in hoc loco est Da-tiv. num. dualis a git, vos duo, σφύι, s) Codex geminatum habet n in inrauganri, di ita B. vid.
quae observavimus ad Matth. 7: l3. not. fi) Ita B. Confr. annotata, Matth. 8: II. not. a.
Sic legendum, non D uil docet Rev. BENZ. ; nam Oa, aeque ae dc ais, est Articulus pra ausitivus, etiamsi rarius occurrat. Conse. Edit. BENE. p. I 28. not. a. Addo lectio, nem nos tram haud parum inde confirmari, quod ii seribatur ι punctato. quae litera nunquam, nisi ab initio vocis,
v Sic cum B. recte legimus: nam est quidem a Wairpan, cere, projicere, quod per prosthesin di metathesin, a Graec. ictus, jactus, pr actio , derivat JUN. in GloK. Goth. p. 38'. At Verba habentia at in penultima infinitivi, formant praeteritum, mutando sicin Sc abjiciendo ultimam, ut: aibairan erre , albar , obtulit. Mare. 6 ὲ28. fathnan , interrogare, frub, inurrogaviis. Math. 27: II. si han , --dere, saqb , vidit Jola. 6: 46. Conse. HiCκ . Thesaur. in Gram. A. S. Sc Μ. G. p. s . Nec tamen Gothi veter hane οἰκciβειαν observarunt semper.