장음표시 사용
181쪽
Qv o D si , iis adhuc exeo sibi persuadeat aliquo inmis peccatum in
Derim reLibi, quia infirmam carnem, via peccati carnem nobis trimu . rit licatioc ita fictii sit in supplicium pectaui prioris parentis, in1uper audiat Teitullian lib. ad Martyres c. s. Scimus ex Dominico praecepto M. π qti adc.H Ginfirma sit, spiritus promptus: rre nergo nobis blandiamur,quia Dominus consensit carnem in nrmam est e. Proprere enim praedixit spiritum promptum elles, ut oluititeret quid cui debeat elle subiectum , scilicet ut caro scrutat spiritui, infirmior sortiori, ut ab eo etiam sertitudinem es
sumticolloquatur spiritus cum came de communi si luteor infirmitatem carnis spiritus promptitudo iuuare possit, Deo auxiliante. s. I.
Feccatum error insipientia est.
SVNTriiii velint hoc loco exeo Iacobum liaec verba addidille, postquam in nobis peccati principium, re originem positam cile ostendit,nepe cato assensum pererrorem deceptionem praeberemui sic enim ministic pcccatum error inscriptura appellatur; unde David:Ernu si is .ini, α et mi Atu .umiammambulaim inerraribus Uu- Similiaque passim habet . u. ir saccr Textus. Quem loquendi modum sequitur Ambros lib. de Noe ar-
ca c. 3O.dicens. Omnes morcs pessimi erroribus. i.peccatis delectantur ali nis. Et in lys s. dum loquitur de peccato Cain, de designo quod illi Deus imposuit, aio: Semperio Dis erro noster tanquam malus exactor occurrit. Iuxta quam sententiam dixit Augusti . I. de Genes ad literam c. 23.
de Lucifero Contiquo impius, conseqtienter, iente caecus. Hinc est m 37 quod peccatum insipientia appellatur Pl. 37. Non est Mim πιφη-- cis inmem--; ubi Origenes relatus a Genebrar rem peccat insipientiam vocat:nemo enim sapiens ea admittit Ia Chrysessi hom as in episti ad Romanos ait Isallamus itaque operiuri cautionem,uel catum daem ne peius eiiciamus demon siquidem non semper regno coelesti priuat, scd
subinde sit, ut prosit sobrio ac vigilanti:peccatum vere, omnino prosteInit. Volunt irius quippe daemon est peccatum spontancaque insania. Similiaque habet idem Chrysost hom. o. in Ioan. Cic. Orat in Pison. quemques Moum scelus sua,audacia desimi.rte, mente deturbat. Et inde est
quin plerique Theologi existimant non poste dari peccatum, quin praec dat error in intellectu. Quo vero tempore iniquus in errore est, scutiniu& tenebrosumbet intellectum quod notauit Ambr. 1 Apolog. David, cum ait:Non m diocre, inquit, quod Nathan denunciauit David inferior, scilicet Propheta Nathan sciebat quod Dauid nesciebat, usque debeatigat animus obumbratus vitiorum nube. Tunc ver cognoscit peccator ignorantiamin euorem propriae iniqui- , cum pro admonas luit sicut
182쪽
notauit Gregor. S. Moral. c. si .dum interpretatur ea verba Iob. I et sm αι. c-bis is illi risi patris,cto ne ii um in luit, impius mala, live ficit,niscum pro iisdem milis puniri iam in perit. undes per Prosin. tam dicitur:--οο u iureiuri sem; de per Balaa ciuisemetipso dici iis . o.
silium quippe contra Israelem praebuit, sed pin in roma vidit quid prius
ex culpa commiserit electi autem quia nec peccare dcbcant, prauiuuntactividelicet oculi ante casum latent; iniquus vero post c. sum oculos apexit, quoni.im post culpam iam in pana sua conspicit qui . malum debuit vitare quod fecit. Concludit tandem: Omnis peccator prudens erit in poe-ara,qui stultus fuit in culpa:quia ibi iam dolore constrictus, ad rationem
oculoseperit, quos his voluptati deditus claust, poena torquente exigitur, Apiat , qui lues caecante se superbia desipiebat. Cui tamen sua rapientia iam tunc mininis proderit , quialtoc ubi operari iuxta sapientiam debuit, tempus amisit. Erillic error in eo potissimum consistit, quM peccator incommutabile
bonum pro vili,abiecto, dc falso relinquat:qua ratione dum a Dei amicitia discedit, veluti a semetipso, S a propria mente egreditur. Quod dixit optime Philo muliis in locis , sed pr.ecipue lib. 1. legis allegor cum ponderat Ea verba Genes. s. Fugit Lim aftite Donaim. Hic introducitur, inquit, dog mmss. ana,quod omnis malus exul est, quod intelligendum est,& a conspectu, ciconiicitia Dei, simi; ite a semetipso, quod notauit Chrysia se . 1 in eo quod impio, d scelerato homine dicitur qui in se reuersus ait: δε- ι W- 1 mercenari in domopatris mei . oubimpam&,nInsi, inquit Chrysel. reditqui a se anto recesserat, a se migrat,ac ab homine totus transit ii bestiam. Et
Sem. s. Curi in se esset, non erat secum.Quod etiam notauiti Greg. s. Moral .cap. L .cum expendit id quod Christus Dominus dixit daemoniaco, quc lariaucrra , I ad in domum rati m. Solet incluti,domus inhabitatio coidis intelligi. Vnde sinato dicit. V. dein domi tuam, quia nimirum dig- Ussit.M. num est, ut peccator post veniam ad mentem suam redeat:ad contemplandum quippe Creatorum liomo conditus fuerat, ut eius semper speciem
quaereret, atque in seliditate illius amoris habitaret, sed extra se periit obedientiam missus entis suae locum perdiditiquia tenebrosis itineribus sparsit ab inhabitatione veri luminis elongavit I hoc autem potissimum peccatoris error cernitur, quM sibi admo- ῶ-,8 plusquam dici potest,nocet,sibique mortem quasi demens propriis
manibus infert. Unde Ambros in illud Psalm. buxis iniust in videlinquat in 'μ 3s.s et so;quod Ambro lepidi t delibaquais bi. Quicquid, inquit, iniustus quitur, iniquitas est,clua in suum resertur aut horem , sicut vipera partus, quae primo suam scindit parentem , sibi generat vulnera, se ipse confodita Serpens aliis infundit venenum, iniustus sibi in cum enim refunditur
quidquid effudericaniustus igitur oc alii sanutilis. sibi noxius , ideoquς
ses ritin in ima euaseris, Mus Linriti sim ' PCυ,ν QR A et autem 1 Cpeccatum viperae partes,quae matrem nascendo
183쪽
nascendo occulit quod etiam Iacobus dixit: τρα- ι--m consim it finis , -- minem; hoc enim sibi impius delimittendo asciscit de lucratur Cuin autem animaemors sit peccatum,ouod est plus quam tibiissimum, cum a nobis auserat gratiam, Deum;quod versi .vidimiis in . .& cap
latius ostendemus.Interim videatur Gregox. .Mora cap. 17.4 Origen. homi l. s.lii GenesNaaianz.Orat. 9.Merit 3 Chrysoli miraturquδd,-br:ι ira, oesti militudinem mortis prae inlipienti. sic vitemus, sic timeamus, cum tamen veram mortem velimus,& implect.1n,ilrii. Sic enim habet facim. s. ad Pop. Calamitatum nomina philolophantibus sunt tantum nomina, vera autem calamitas,Deum ostendere, uec eorum quae ipsi non placent,alia
'id mere;& post multa subditFratresine ne pueri est aliuni sensibus, ed malitia sntantes stixeterum puerilem timemus pavorem, mortem tia mentes.Pueri enim parui laruas quidem tunent, ignem vero non timent, sed si ad lucernam lumen line temportari continuat, inconstar in num immittunt lucetiue, stantinae, conteninendam quidem persenam
horrescunt,:u vere timendum ignem non timent. Sic quidem nos timemus mortem , quae est larua contemptu digna, peccatum ver non timemus, quod est vere timendum.Et haec non ex rerum natura , sed ex ignora iuia nobis accidere consueuerunt. Igitur mortem lugere omittens auge
peccata,vt ipse dii tuas:propter hoc enim tristitia secti cli non ut in mor- te,nec in vlla alia re tali doleamus sed ut ipsa ad delenda utamur peccata. sic Chrysest Mid igitur maioris potest esse insanue,quam nobii moricari
insenesquis maior error,quam a via veritatis volentes errarer quae maior' caecitas,quam verum lumen deserentes, tenebras quaerereZaqua nos reuincat Iacobi sententi Nola uires mei re.
Vers. . Omne datum optimum . mea num perfecti md sursum est,descensiens a Patre luminum, apud quem no
c)s T AM Iacobus ostendit Deum nullatenus esse peccati authorem;quo magis idipsum inculcaret,pleniusque probatum re-
inqueret,inendit Deum sentem,& principium omnium bon rum, tenebrasque peccati sensea Patre lumilium abigendas, tam in eoi nue obseurati neque illuminandi varieta alitate desectus unquam ponsi reperiri. Ait ergo,omne datum donum a Deo in nos descentare. Quae verba aliqui sic intelligunt,ut repetitio prorsus sit emphatica Ita Feuard. ijdmum ad naturam, unum ad gratiam reserunt. Alisper donationem b M seu misi iraece habetur, es quemcunicia ac Vat Limelligunt
184쪽
aeuiati supernaturale gratia gratis datam, per iam vero pejP36gratuitam ex Dei beneficentia iustificationem , adoptionem is vitae aeternaedonum. Ita Carthus4 Salmeron. Vel tandem per optimis datum intelli eguntur dona gratiae,quibus de virtutela, Hrtutem eroficimus, per umperfecto gloria,qua hisita nihil remalint promerenduini acquiremiuiri. Ita D. Dioni.
Audi viari, a vaε veis est udd longὶ aliter hoc loco sumitur particul , - - atque Ioan s.calaar Baptista dixit amissesim venit super omnes insedesursum ibi accipitur pro,pater,sil mia, ut significaret Ioannes eum homnem esseDeum sicut contra Arianos colligit Cyrill ibi alij
Hac dona igitur dicuntur descendere,quia sicut omnia dona quae sp etant ad terram sexcundandamin plantis,ac fructibus, caeterisque omni-
hominem terrenum consertur, ut foecundetur,& bene agatifructusque boni operis serat de coelo dicitur descendere Pro qua re Cyril. Alex lib. a. in Ioan c. 6 s. ita ait. Quid supra creaturas praeter ineffabilem Dei naturam, qui desursum, ac desuper accomodari proprie possies caetera enim rinnia seruitutis iv premuntur, solus autem Deus naturaliter regnat, .
turalia dona, piae ex his dires iuniendidam ac innodias in viliter ascenmue dicuntur. His ratione Christus Dominus dixit: β- , -- ostis di cogitationes ascendunt incinis rastria supernarurali Mevisus
hie est sermo, descendere dicuntur. ApEELLAT autem Iacobus Deum luminum Patrem, id est, authorem, ut exponit atabl. Mali .Hebraeorum enim more alicuius rei author dicitur pater eiusdem. Vnde Genes. I Vocatur pater hae itantiam is tenurii - . o.
- pasto . oe eLφωκυ-- - -- cmhina, erra a Chri stus appellatur-tersitim i, Ilai .m hoc est,auctorint exponit rimina. pist. Ioan.videndus Pritalitate Mealogo, lini, inderat, omnes creaturas esse velut germanas ratione unius Patris, & authoris omnium iiii . Mapud Latinum Poetam Ennitu Epidi, minis author, pater vocatiu. .
185쪽
is Commentari in Epist. S. Debbi Myb L
est Pater.Etenim Filius lumen lappellatur de lumine quia prbducitur per
res cognitionem, per verbum fit omnis manifeltatio; qi od auram niani eguunlumene it Iluti illi si .i stum cit, ut de Claristo tanquam de lumine dixerit Tacharias patet B..ptistat Abrammire his . - in tenebris 4n umbra moti e eq&Simeon, Mometii emgentium ideoque dum exortumest hoc lumem - , in terris,statim addituri u chv-- Et de se ipso dixi idem Fili a. . . in carne: os dux mundi:& de codemdiuit Ioannes: it lux re pirilitas etiam Patri, Filio coaeternum in consubstantiale lumen si quenter seipsum cuiusdam lucis manifestiuii spectaculo, simque inu
M u 37 cando dicit Ecclesia: Gni lumen cordium. iuxta vi lac sensum, qui nouioribus placet,& probatus suit Cyrillo. Hierololymitan Cateches, Pater aeternus apposite dicitur Pater, id Est, sens,& principium luminum supernaturalium,nimirum Filij,quem geri
rat,&Spiritus sanctitauem cumFilio spiratari ex hoc loco existimat verim simile riuata sumpsisse occasonem--Theotis . Dion tullian. Iustiti. N ianaen de Hilar. q.ando deleatissima Trinitate di
runt,tiam exponendi gratia comparare cum lumine, in quo spectatur blendor,calor ac ipsam sumen,quae tria distincta, Sc coaevarunt,is tamen uniim quoddam videntur. Insuperque ut lumen, seu ignis,line ullo sui detrimento alterum in tertium gignit:lic,& Pater, lute vllam citatis tuae distractione,aut iactura Filium gignit, Spiritum sinctum producit; quod niuitis demptis impersectionibus intellisendum est, quasa emoueTC ad nos donon pertineti l .
KL, i in seper Patrem sumimini intestimi ipsuma eum, quiPater.
authocacCreatore Angelorum, qui luminaviaedam iuniparticipata, α vocantur ab Apostata ..t iii . Vnde Naaianeten Orat. a. in Palcha: secundi splendores procreati sunt primi splendoris administri, primario Dei sulgore collucentes Ille ob splendorem Dacifer,&c. Quam expositi nem probauit Didymus Alexand hoc loco. P ectam dici Pater luminum, quae contulit homini, cui se ra- tionis naturalis lumen concessit,ac lumen 1upernatiuale gratiae,& umen' au. . gloriae , ta Emque alios aliorum luminaconstituit, iuxta illud: mis .in ζω. taxiquo iacta iamiar: μανο it --ν--- tinemes. Vnde Hieron apud Pac libro . cap. 3 Pater est luminum, qui dixit Apostolis: Vis se lux munus.
AD, autem August.lib. 2.contra epist. Parmeniam c. I9. 3c. a G. Si epist kid Honorat cap. 3. aliud est lumen illuminatum , aliud illuminans: Deus cli lumen illuminans caetera illuminata, merito proinde
Deus dicitur Pater luminum. Allucinati vero plerique gentilium, ignein pro Deo coluerunt, quemcccelo lapsum iactabant. Id de Chaldaeis existi- ρη- i. mant,qui quia Scriptura dicit Abialiam cum aliis eductum de Ur C audorum,di tonu de igne,in quemconiectus fuerat Abraham, noluerit ignemadorare. Cuiust ditionis meminit Lyran ibi..Hieron lib.
186쪽
cs areanis Hagentilibus meminit Ammianus lib. 34strabo lib. 1.L 1πιτ diramin dici mesuis; inibus verbis ostencta magnamditarentiam,*vedatur , qui veluti An sest
luminis naturalis,de Patrem luminimi,Deum scilicet. Ille enim ob interpositam Lunam et nubem es terram,varias lucis mutationes, A vari tates encrativo verbGraeca,quae alludit ad Solem pro qua noster vulgatus Laud et vis udinis obumAratio sonat conuersionem Ideo Oeci men legit, nec conuersisnis obumbratio Duplliciter ve Sol tenebras , S 4bras inducit Primo,suo motu diurno,& haec est trasmutatio localis, deinde quadam vicissitudine,acsui ipsius conuersi me Lirimico in tr cum, quomodo Minerat diuersas umbra δε quanto magis ad nos accedit ci cessit,maiores,vel minores sunt m Homu -b nullaspatitur niurati
Sesto quidem aliquos, inationis,sive et Datioinen ita accieere,quasi dicat Apostolus , in Deo non solum nullam esse mutationem , sed nec ullam quidem mutationis vel adubratam specie hoc est, Iullam mutati nisapparentiam,quae expositio placeremo potest. Nam si mutationes quore apparentes a Deo essent remouendae, non diceret Scriptura poenituis G nesci: Deum quod hominem sectiletin e verbum sustum esse mem, tuum, a mortuis suscitatumquae lices non sint mutationes , tamen maxim Evidentur esse. Neque vero necessirium est, ut Deus ne immuciabilis, Unda Deo remoueatur omnisapparentia mutationis.Est igitur sensus h ius loci, etsi Pater luminum corporalium hoc est ol mutabilis in se est,
mutatione sua , qua circuit terram, motaque ad nostrum hemisphae rium accedit,modo recedit,&Uic est nobis causa diei, Minoistis,tame Deus Pater luminum spiritu .ili uiri, neque in se est mutabilis , neque aliqua, luntatis suae mutabilitate est usi vicissitudiui quae reperitur in lumine
Latinae boni a peccati, quas vestiti accessit adnoslumen gratiae con rat,de recessu tenebras peccati inducat pa concupiscentia dc malitui nostra ab eodem auertimui.& tenebras peccati incurrimus sicut contin-rret si fixo permanente Sole globus terraream faciem, piae modb ab eo ilustratur,in Solis umbra inuerteret,ut in tencbris remaneret. Quod mihi videtur dixiste interlinearis Glossa,cum hoc loco sic habet:In cu nausem, nulla mittasima sed identitMinnonso.um innasura, sed etiam in diph gutione d norum quiasti dona lucis, ct non tenebriarerreamiammtit. unde Augus lib. de
Speculo cap. 3 o. sic ait apud eum non est transmutatio,i k ideo apud eum cursus temporis,diei,notiasque alternatione nequaquam oriatur. Quia
Hisbactumilia Gremisse ita lora a in Dem mutabia Ileas non venit,nulla eius lam umbra vicissitudinis intercidit Et D Tho. hiciApud quem non est transmutatio in natura sua,qui omnino immorta ijs est,nec vicissitudinis obumbratio in ei stu, quia ab ipso semperito
cedit lux, nunqtiam tenebrae Dum veri, D. Thom appellat Deum in mortilem, id est , atque VPellare immutabilem: ideoque August . . V. - α
187쪽
de Trinit. eapol illud Pauli suifim l et immortalitat sintellisit de im mutatuli te sic enim aut nimore litatem aliquo modo habet creatura,nquam autem habeo mutabilitatem trusest Creatoris. Et Bemat ensicin init omnis mutatio ii in mortis imitatio est DGregor r a. Moral et i .se oponit presentem locum. Quid mutabilitas nisi mors duaedam tarquae dum rem mi unlibet in aliud mutat,c u si occidit quod
fruerat,n incipiat esse quod non erat,apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratior ipsa enim mutabilitas umbra est,quae quali ob-1Curaret lucem ui hanc per aliquas vicissitudines permutaret, sed quia in Deo mutabilitas non venit nulla eius lumcn umbra vicissitudinis inoe
114. vi deinde a terrendum inaiae verba, γη ex sitiem ius,cem sirificationem habere scilicet,inquoina 'Priorique lanificatione insinuatur in Deo ipso nullam esse mutationem , quod Mame intelligiatur de contrariis edictibus.Posteriori vero modo indicaturrim prouenire a Deo eam mut itionem, quam diximus, ab illa natione gratia cimvmbram de Obscuritatem peccetiti:quasi dixerit Apostolus meque in Deo est' ς ' mutatio,neque ab eo prouenit variatici luminisA tenebr.Iriim Vsitatist miisque eit hic modus loquendi in Scriptura. Namque illud Iob. I a. vavi
immisi emia, finitudo,significa e haec quidem este in ipso Deo;& Dauia dum dixisti 'Mim--mgressus --opiosa qua ivatime. . ii piis significat ab eo. Sicut acclinastic. rum ait: Mimmitigi apud D. significat in Deo esse dem sciciniam Etesimastis Via M--Φdit . significat ab eo.
vi veris quaeras quaenam significatio videatur magis intenta ab Aposto- .io hoc loco I etsi vir.ique admittenti sit, ut nulla admittatur in Deo mutati, posterior tamen plus ad mentem Apostoli videtur facere, quia haec excludit a Deo vicissitudinem luminis gratiae, imbrae peccati, qua de
te praesens sermo erat. Ex hoc loco deducunt sancti Patres, ac Theologi schisiastici immii tabilit item Dei. aod generale attributum omnia in universimi ta
tionum genera remouet Deo,quod nec etiam impius Magus Balaa igno m. 3 rauit cum dixit: Non esimus quasi homo, ut me . cimque vis hominis, ut mutetur.Et David fitetur: Tu autem idem instes , es anni, mn deficiem. Et de se Maia , Ipsi .iit Dcus: Et Deus,2 mmmiuor. Quod delinitum est in oncilio Late
riuuiali in cap. Flamsterii Ostendit Aug. I. de Trinita c. I. A lib. I i de Ciuita
loei c. ,, .uit de Virginit. I. Vbi pro eo quod nos lepimus: Vec rucris
Vbi ait:Amas, nec aestuas vis, securus cs,poenitet te, de non doles, ira iceris, tranquillus cs, operamittas, non mutas consilium similia ii bet lil, Meditatae. 9.&in Maiula. c. I. cude Trinit. lib. s.c. III 6 Hie rony.lib. I. contra Iovinian.Vbi legit Pic tamιersiamsi cacarum de lib.r. cc uir i Pelagia n. c. 3. Vbi ait Deus lux appellatur, 3 tenebrae in eo non sunt ullae, quia omnium aliorum lumilia aliqua sordentaculamur inpo-D 9it Zoo by ora
188쪽
EX hoc loco ad nostram institiitionem deducit Aug. lib. de lanci a vir sinit. c. 4r omnia bona, quae in nobis reperiuntur, este Deo referen αἱ uo maiorem induamus humili atem inde enim quis se magis inutiarem feririmi, tumiliorem hominem confitcbitur, quo pilis cognouerit nihil boni in se, sed omnia a Deo emendicam habere. Quo sensu diuina
beneficia lumnia quoetiam sunt,quae diuinam bonitatem clarius ostendunt, nostram indigentiain manifestant, duritiem liquefaciunt,ingratitudinem que exurunt. Unde Ambros dixit nostri cognitionem elle veluti pondus, ne superbiamus, ac cultor esturam ut, dum stiperna bona in nobis a filuunt. ideo laudat tinctium cum dixit:Ex a me Domine,quia homopeccatorsem Sic Luc. F.
igitur habetis Ac Virginib Vir sapiens,& grauis, in quo estet Eccleilae μmamentium, de maginerium disciplinae,m:hil utilius sibi esse prospexit,
quamnesecundantis operis extolleretur euentu.& ideo, Ex inquit a-,s a b peccatur--; non ergo rogat ut deseratur ita ne infletur. Ergo Metus minaeo diuina superfluere in te, redundare cognoueris , tum m
rire virtutem gratiam Deo reta contemplationi mque corporis velut a. Missuburram ulcipe,are te in tantis mundi fluctibus iactantia alicuius auca circunfiat. Haec Ambros Enimuerb cum a Patre luminum in nos de fccendant bona, in nos ctiam debemus per cognitionem descendere, non
posmerbiam elevari. E et re etiamsuit ratio cur Deus mini illam,qua Moyses tanta operi Qetatur tu miranda, Ut mirabillaeditum prius instest lepra, do postea Moyses ad manus suae extensionem creaturas obtemperantes iccineret, meminerit, id non prouenire ex aliqua virtute manui inhaere te, sed a Patre luminum descindentes, is huius luminiscit histratione letp- fiam perlustrarct, totum lc cognosceret,in humiliter Deo submitteret, mcisus illic eleuando ad coelum , unde gratia miraculorum luper manus Icscenderat Ita seu Theod.quaest. Lo.in Exod ubi ita habet:.Dextera prilis
189쪽
ANfELM, ver,in epist ad Hebr. c. . hoc ideo putata Deo dichiam,
quiaomnia nostra bona Deo nostro debemus reddere vi rese re sic enim ait:Virtutes in sentem suum renitus refundere debem , nihil ex eis limbis ascribendo sed tibi a quo omedonum perfectum, pro eis grates res rcndo Quasi velit per luimilitatem simul grataeidinem diuina beneficia ad Deum velut asceiidendo refundi, remeare,ad eum veluti modum quo artificiosis meatibus M aquae ductibus aqua,quae ex alto loco praeceps
fertur, alici via ad eandem evehitur, is ascendit altitudinem a qua descen-cli rat lic itideni diuina beneficii ,quae a Patre luminum descendunt, adcundum per lauririlitat in & gratitudinem euchuritur.
NEqvcvero mirum erit udicamus quia humilitas ascensionem v retur,quae ad ima semper descenditaetenim aqua semper veluti repens, ocadhaerens,ascendit, attamen non per se erigitur, uec ipsa siue adminiculo sursu sertur,sed alteri innixa fluiti&quae ex natura sua descendit, beneficio artis, alterius iuuamine ascendit uua ratione Fulgen epist 6 ad The
dorum,de Conuersione cap. , .dixit:Ciescat in te humilitas animi,quae vera est, de integra sublimitas Christiani, tanto magis in te cognosces Dei gratiam crescere,quanto magis tibi humilit:uem cordis videris abundare. Et clarius lib. de Pr.edestinat.Sactor.Est hoc propriu humilitatis,ut per ea
fiat animus sublimis.su ut homo elatione nulis Ideo Bern Sem l . in Hii Ax Cant.per allusionem dea verba Ecescitiast. i. Ad is x due ----- , ----, viae μυ-; ita, iss ita aquarum secretis, subterea neisque recursibus incestanter aequora repetunt, ut inde marsus ad usus nostros iugi, infatigabili erumpant obsequio , cur non etiam spirituales
rivi,ut arua mentium rigare non desinant, proprio sonti sine fraude,&41ne intermissione reddiantur: Ad locum unde exeunt reuertantur flumina gra tiarum,ut iterum fluant, remittatur ad suum principium, coeleste proflu- ,..dn .l , quo, lucterrae refundatur, qualiter inquis squaliter dicit Ap
s. i. stolus immmmis Pamu gemes similiique dixit epist. ipi AEquiso, in-ri, benefici votis, quae iactus non possum. Desideriisdiues sum, Socer , verus beneficus amplius non requirit dant itaque quicqviu νω ius ab accipiente rependi non potest , ii insigratum habueritiquod να- tis accepit
Hoc ipsum notauit Philo lib. devictimas offerentibus. De altari, in. ι s it , exteriori mandatum extat, igms in altari ardebit perpeως Merito, ut equidem arbitror, nam quia perennes Dei gratiar nec deficiunt, nec peri muntur,sed interdiu,noctuque fruendas se praebent, bis hominibus gratiarum actionem haec se a mnuna Durat semper instaurandam ne quando extinguatur sed cur ignis Matiarum perpetuam actionem signi λ tὶCredo equidem, quia sursum sta perfertur,&quasi evolares suri
muri regionem videtur. Qua de causi, Wigni alas tribuit Sriptura incra Cant. 8 Itidem iratiarum actio sursum fertur,4 veluti alatum lumen ad Patrem luminu ascendicia quo recognita,&perfecta dona descederunt. Nolaci vero fuit neceste Iacobo expressi stratiarumactionem inculc
190쪽
lae,quae hoci oeo colligit Anselmus, imo satisfuit diuina benefiet simpli
eitet nobis proponere:illa enim per c coirim udatur , r. iii manimum exposcunt; tu id optimc notauit AmbIOs lib. cle No rica cap. ra. clam poliderat egrellium ex arca,Postquam se incolumena,& fabulini a c. in '
mirati. viuueriali strage vidit, ali xu erexisse, M sacrificando Deo ei ille gratias pro tanto benefici quod Deus illi talem oblationem praecepti:et. simu nisisAmbros Messexi eam veram gratiariam aerionem esse,qvienori iubere tu ed deferretur, qui autem dcbitum gratiae, via se exigatur, expectat, limatus es Ideo etiam satis existimauit lacobus divina beneficia nobis proponere vi eorundem p incipium, dc originem Deum ostem deae, ut inde nobis e tun re Micionem,ων titudinem praeceptamen
Q. in re illud obseruandum velim, gratiarum actionem non solum recognicionem diuinorum Mirificior mi esse,sed insuper eorumdem testem euum neque possimus dicem, moest balis ea mini super ti- rammicalem elicere,nisi diruinitus adiuti, neque etiam poterimus Deo ob superna iuralia bolis gratia, rependere, nisi etiam ei dem beneficio:quod ut Sanct os Patres ommittam,qui multi pro hac re sunt)notauitPluto lib.
suodsi Dem immutab cum ait. Cui gratia debetur, nisi Dco 3 aut quomodo C referetur, nil per haec ipsa quae accepimust& ita dum gratias referimus, denuo grati.l accipimu , estitue gratitudo testis, ubi veritas luminum desuper datoriam relucet. Ideoque lumen plerumque e coelo mistum est
super gratiarum actiones sicut patet in sacrificio Abelis. Vbi enim nos iudiemuscidi citD---vertit - - ψ δε-αι- ----bes,dori placet Hierony in tradita Aran Geneo, et ..is inflammavit etiam super sacrificium Abraham , seper Aaronis 'medeo bi-αν. nis Mauidis inalomonis de Heliae . . Ιε δέ. Osii, vi deindeo ne datum' benincium a Deos nos proueniare, de descendere si enim ves etiam mala poenae .labores a Deo
etiamsunt,quanto magis mona erunt Unde Aug. epist. 8 . est infer-ν non misericorditer praestatur hominibus a Deo, a quo etiam tribula ooeneseium est,Nam te prospera donum est consolantis, es autem aduersa donum est admonentis Dei . In quo sensu ficile intelligitur id quod Christus Dominus Pilato dixit.Non haberes in rupotestatem ullam, si tibi de R