장음표시 사용
201쪽
num transtuli cum praefatione honoris L Eum libellum chalcograptius adhuc usque hodie typo imprimit ad nundinas
proximas Francoluiordiensis venum ducturus. Unde non dubium est ad te quin eat. Ego curabo diligenter, ut illustrissimo Duci emporio mittatur. Quod autem Caesareaneos ais male de me sentire, prosecto non omnes ita sentiunt, Sed sorte, quorum ab Ore sunt ubera subtracta consilio meo, etiam me ignorante. At ch0dum i qui in domibus Regum sunt, mollibus vestiuntur. Non erit mihi gravo illorum susurrum. Tu recte atque Vere In eam innocentiam dolandisti de auro judaico quod nunquam cupivi. Nullo enim vitae meae tempore vel aurum Vel argentum, aut aeris alicujus monotam a Judaeo, vel Judaea, vel eorum loco ac nomine unquam accepi neque per me, neque per alium quenquam neque necipere Speravi. Quod in oculo specularido mendacio Popericorni 22 palam attestatus aum, idque nullis hactenus scriptionibus adversarii negare ausi fuerunt. Quid in aures autem quorumlibet mentiantur, Scire nequeo. De nummi ducalis munero, cui inscribitur: ἡ Elector Imperiique locum tenens generalis' ago tibi non leves gratias.
Vidi, vidi ab ipsis Lydis qui, auctore Herodoto, primi hominum Rrgenteum nomisma percusserunt, uSque ad hanc aetatem
nihil absolutius. IIoc illud est, Mutiane, quod ante annos quam plurimos meus mihi animus per Filiam vocis praesagivit, denuo sore aliquem Fridericum, qui rursus mundani lieni rector fieret, quod Spalatino quondam scripsi R Nunc per Spiritum prophetia nos deficit. Cujus haud absimile scripsit Joannes Picus, Comes Mirandulanus, omnium sevi nostri quod bilem pluribus sophistis et stomachum movent)doctissimus ut litteratissimus in conclusione Cabalistarum antepenultima sic: ἡ Sapientes Israel post cessationem prophetiae per spiritum pr0phetarunt per Filiam vocis. μEgo itaque reperi aute annos quatuordecim a veteribus Cabbalistis super verba Salomonis capite 30: ἡumelech at hum
202쪽
immo μ quod nostra translatio inepte legit ita: ἡ Νec est rex, qui resistat ei', certe antiquissimo charactere notatum iii hanc sententiam: Regnabitque A. L. C. V. M prope eum quod tunc Hebraeorum quidem interpretati sunt: Regnabit Albertus, Ludovicus, Conradus, Uredericus, MeSsias Prope eum, putanteS, suum Messiam venturum post Frideri cum tertium propter litoram M. Non enim cogitabant, ipsum fuisse habiturum haeredem, qui Maxsemilianus diceretur. Sed oventus dissipavit consilia eorum. Ego igitur interpretabor, post Vredericum tertium regnare Maxae milianum et prope rursus alium Vrodericum. Nam litera Vau intelligitur in hoc Oraculo Digamma Aeolicum, praesertim cum Notoriacon agitur, quod artis Cabalisticae genus secundum esse perhibetur. Sed haec, si Deus tranquillitatem studio nostro concesserit, posterius per libros tractabimus Accelerandum jam mihi est ad sodales nostros, Urbanum et Apurbacchium ut eorum cuilibet vel unum versum Epistolae dare queam in tanta sestinations et aliorum negotiorum circumstantia, ne se neglectos putent. Nam haec ad lucernam scripsi αα δια. Vale feliciter amicissimo Mutiane, et pacem mihi procura cum omnium studiosorum lavore. Ex Stutgardia 11 Cal. Septembr. Anno 1513. Jo. Reuch lin, Phorcensis, I L. doctor.
Gedruelit: - 1 Hehelii manipulus primus epistolarum Singularium. Dres dae 1698. nr0. 4 s. 10 bis 16; 2 m Te nigelii supplementum historiae Gothanae Ib s. 17 bis 22.
203쪽
das Laiserliche mandat, das boiden parteien stillschweigonauserlegi uiid sorderi itin aus: Tu hoc Caesaris mandatum lac, ut pro rostris publicum fiat. Ex Stuttgard, II. Cal. Sept.
I. Geor o Spalatino viro disertissimo ducum Saxonim literatissimo pitror itistae, amico suo colendissimo. Joannes
Quom omnia in te amplissimarum virtutum tuarum quae in rem meam sint praeconia mecum ipse recenseo, dise
tissime Georgi, nescio quid cui praeseram, nihil inserius, omnia Summa, primum eruditio et disciplina, deinde ingenii tui bonitas et altitudo animi, tum benevolentissima humanitas quam e pr0Sequeris, Sed post voluptatem quam ex tuis laudibus concipio nihil mihi utilius in praesentia succurrit, quam reserendae gratiae liberalissima voluntas tua, qui de mo tam libenter, tam amice, tam estlictim, tam honorifico ad inclytum ducem et apud intimos cubicularios sermonem habueris, sola recordatione amoris erga te mei, quod perinde atque peculiare gratitudini dandum est. Unde oritur illa nobilis illustrissimi principis consolatio, qua me confortat, in turbulentissimo adversitatis meae statu, his verbis ἡSo ist uitiiser begerung, Ir wellet unns desdurcii ever schrybon bericliten, so mellen wir unna daraussso vii sicli mit ictiten leiden Wil, oWor biti nach, gnediglichdar Innen gegen euch ergeigen, dann euch mit maden sindWir gant2 geneigi', quod plane ingentem munificentissimumque
204쪽
animum erga me ducis κατ' ἐξοχυ ostendit. Quem si non diligerem, immo si non maxime amarem et non maximi sacerem, ingratissimus et tui absimilis esse jure optimo judicarer. Ego vero non tantum amo, verum etiRm Observo tantum principem, quo nullus in imperio Romano praestantior, nullus firmior, nullus sormidabilior, cujus ope, cujus auxilio injustissimis calumniatoribus facile resistam, accedente pariter adjutorio mei ducis in qui me non deseret, sed nunc in castris
Fuit igitur officii mei gratum me Friderico nostro exhibere, cujus pollicitatione haud mediocriter delectatus sum. Nam Mutiano η illi utriusque nostrum amantissimo haec verba dixit: ἡSo haliten vir auch Reuchlin stir ainen suriressenniichon mann , uiand wellen Ine nil lasien hingielien'. Sed in tam brevi tempore inter tot molestias curasque quid possem digni
muneris retribuere 2 cum jam t0ga cedat armis, non arma togae, nisi aliquid quantumcunque minutum chartario calamoeXcudam, quo pateat me beneficiis incensum, Friderici summa virtute principis gloriam ardere, ac nomen colere, colendumque omnibus exhibere, propter quem et prosapiam Saxonum
patriamque Mysiorum et Tyregetarum populos catlaudem 'Hunc igitur libellum utcunque potui exiguis lucubrationibus edidi, quem ad te mitto, ut et legas et quid insit principi ostendas. Mitto etiam Caesaris Mandatum in quo ex omni parte inter nos pacem imperat et silentium. At quum soli ductores belli expressis in eodem verbis nominantur: PseMrhorn, Arnoldus et Reuchlin, oro ut diligonter apud ducem instes, sua magnificentissima dominatio dignetur apud Imperatorem super eo mandato declarationem impetrare, scilicet quid intentio Majestatis suae fuerit etiam de adhaerentibus et quibuslibet sua vel alterius interesse putantibus, quare hoc
Dandatum non solum ad nominatos, sed etiam ad universos ot singulos adhaerentes lautores et sua vel alterius cujusque interesse putantes extendendum et extentum eSSe Caesarea
205쪽
Majestas velit, declaret et decernat. Quaro nihil mihi jam
gratius effeceris, quanquam de jure inesse videatur. Habes quotidie, ut arbitror, ad ducem tuos nuncios et tabellarios, cum quibus et libellum hunc meum cum tuis una litoris mittas, et quicquid egerit apud Imperatorem, recipias mihi postea transmittendum, etiam meis expensis, Si fuerit expenSarum dignum. Nam Semper nescio quid minantur et parvi et pravi homines, quod ad Curiam Romanam citare me praesumant, quod non tam abhorrerem, si sic dives mihi esset, ut illis. Nosti scripturam: Comedunt domos viduarum et strant in vitula proximi, ut inveniant propositiones Ego autem rus colo et sola vivo agricol tione, nec Stipem mereor ullius vel principis vel civitatis, posteaquam altera inimo alia Confoederatio coepit et Λugustam a nobis quam remotissime translata est. Nec ullo sum aut sui tempore mercenarius patronus. Tu facito ut frater et vale sceliciter. Nequeo pluribus quia calamus finditur Dangitur et crepit medius. Iterum optime Vale, constantissime amice. Ex Stulgaritia. Prid. Kal. Septembres Anno J513. Joannes Reuchlin Phorcensis I L. doctor.
Joannus Peuctilin Phorcensis an Jacob Faber
206쪽
schalio Wol Wogen seiner verdienste um die hebraische sprache. Quodque non ignorarent, me ante omnes annis citra quadraginta rursus Alemanniae Scholam graeca elementa docuisse,
quae ipse ego quondam in vestra Gallia ex discipulis Gregorii Tiphernatis adulescens Parisii acceperam anno Domini l473 quo in tempore illic et Joannem Lapidanum theologiae doctorem in grammaticis ad Serbonam, et Guillelmum Tardivum Aniciensem in vico S. Genovesae et Roberthum Gaguinum apud Maturinos in Rhetoricis praeceptores audivi, cum essem e sa- milia Marchionis Friderici Principis Badensis, nunc Episcopi
Trajectontis συα ροιτητης L Demum post aliquot annos e Suevia rediens ad Parisios Georgium Hermonymum Spartiaten graece docentem assequutus Sum. Cunque Optimarum literarum studiosi omnes nostrates confiteantur Se graeca et hebraica me autore primario didicisse, non potuit adversariorum barbarorum mera superbia aequo animo ferre tanta meae samae praeconia, persaepe sormidantium, quod ornatioribus doctrinis imbuta posteritas, puerilia studia et aniles disciplinas, quae jandiu in nostra consuetudine versantur, contemnat. Gegen
Jacobus IIochstraton inqui sitor Colotii elisis au Beuchli11 citiri ilin, ut ad dium sextum proximo post ejusmodi citatio
nis executionem compareret u0guntiae. Vgl. acta judiciorum vgl. Bocking suppl. II, s. 100) Α 2 L
207쪽
Henricus Urbanus an Reuchlinentschuldigi uutians schWeigen mit seiner krankheit undWunschi, dass die Ersurter facultat den verdammungsurthei-len der ubrigen nichi gusttamen moge. Ex Erphurdia, natali Vergiliano L
Τres. QuartuS. O amice Wimphelinge Ubi nunc est ex omni fratrum
208쪽
Praedicatorum in Alemanniae provincia numero, qui me fraterna charitate, quam de illis longo jam tempore, imo longissimo et consiliis meis et auxiliis meritus sum prosequatur 2 Sic enim Socrates apud Platonis Timaeum Hulat. Et heu prisca fidost Nemo herculei Νemo. Magis autem quassato jam
in tortium mihi annum et a latronibus vulnerato non est, qui opem serat, non est, qui consulat, neque Sacerdos, neque Levita, praedicatorum praesertim eorum, in quos tot et tanta beneficia contuli, ut illa suis literis attestentur satis enunciare non posse. Denuo Samaritanus, id est, Secundum etymologiam suam, observator quidam, elegans Scotista, in tempore Succurrit, evangelieam Observans regulam, ut asini proximum ex puteo absque nocumento traheret. Et subito Deus, ecce Deus i in me namque comprehendendo, praedicatores ita sunt excaecati, ut nec Evangelium professionis suae imitantes, nec ecclesiae canones, neque modum, neque modestiam norint. Rogavi namque Dominum in Dothan et dixi: percute, obsecro, hanc gentem caecitate, percussitque eos Dominus ne viderent et ne agnoscerent viam Quod luce clarius intelliges. Nam 17 hal. Octobres δJacobus Hochstraten, prior Coloniensis Praedicatorum, qui se nominat inquisitorem provinciae Moguntinae cum tamen is neque sit neque esse possit ex ordinis sui constitutionibus, misit ad me scripturam privatam et non authenticum, nec ipse nuncius de commissione sua fidem fecerat, qua me cita-Vit, ut essem Moguntiae post earum litterarum insinuationem Sexta die, hora mane octava, ut viderem contra libellum meum Oculare speculum procedi rigoroso ut ipse Hebat, pro-CeSSu, nemine accuSante, nullo deserente aut denunciante, Sed ex sola temeritate sua ac superbia. Jam Sentis volandum
209쪽
mihi fuissot a Stutgardia Moguntiam spatio 22 milliarium
alemannicorum, quae faciunt plus quam centum et decem, leucas legales in idque in diebus quatuor cum dimidio, in causa tangente rem maxime arduam, scilicet tamam, honorem et capitis diminutionem. Misi procuratorem η cum mandato, ut Jacobum illum Praedicatorem cum suis complicibus, erat enim suorum fraterculorum caterva Stipatus, judicem recusaret ut inimicum mihi atque libellis meis quam maxime suspectum. Quod docebam per multos articulos R in scriptis exhibitos ad quorum veritatem probandam in continenti me obtuli coram arbitris juris compariturum, et nominavi pro mea parte vicarium episcopi Wormaciensis petent, et ipse Suum nominaret arbitrum, coram quibus ea suspicio legitime veniret
probanda, prout de jure. At Datur Jacobus refutavit ac renuit ire via juris, Sed
ut ipse cum suis contribulibus adversum me hactenus consuevit, violentia lacti elegit et recusationem admittere noluit. Α quo gravamine meus procurator appellavit ad sedem Apostolicam, cui Apostolos resutatorios ille dedit. Et sic finita est haec instantia. Postea vero me nesciente frater Jacobus lactus est pars, qui prius voluit esse judex, et a domino Mo-guntino tanquam ordinario loci etiam adminiculo imperialis βmandati surreptilii et obreptilii delegatos quosdam impetravit commissarios omnes Thom istas et mihi quam suspectissimos, Sibi autem amicissimos, quibus Suam praetensam jurisdictionem subdelegavit. Cumque jam vellent alterum processum, imo alium contra libellos meos instituere, timentes ne sorte in mea praesentiae jure nihil agere possent, affixerunt circiter 6. Kal. Octobres
mane ad valvas ecclesiae majoris Moguntiae loco citationis qu0ddam generale edictum, non inserta ulla commissione, nec ullo expresso nomine citandorum, in hanc Sententiam: ἡ ut quisquis sua putaret interesse, compareret hora tertia ejus-
210쪽
dem diei postmeridiana ad videndum procedi contra oculare speculum Johannis Reuchilii Phorcen.' Itaque hora tertia ejus-dom diei sessionem publicam habuerunt in ambitu ecclesiae majoris Moguntinae, ubi frater Jacobus Η0chstraten vel de alta platea Oxhibuit articulos loco libelli absque ullo adversario, cui datus est terminus ad probandum die crastina immediate sequenti,
mano hora Octava. Tunc eodem die processit ad testium examinationem eorum, quos Secum adduxerat ordinis sui, nemine adversante. Super quo praefixerunt terminum ad horam tertiam ejusdem diei postmeridianam ad concludendum in causa. Qua hora veniente concluserunt, quia, ut concupiverant, non habuerunt adverSarium; et interposuerunt decretum , quid in ea causa concluSum e8Set et pro concluso habendum : ἡ Statuentes terminum pro serenda sententia definitiva,
ad proximam diem juridicam'. Quam quidem sententiam et stater J Jacobus, qui fuit pars
et commissarii una simul pariter omnes inter se contra libellum meum clam conceperunt, videlicet, ut publice traderetur igni comburendus, in medio fori Moguntiae. Quapropter seria tertia proxime praecedente promulgaverant in ecclesiis publice mandatum η quod quicunque haberet libellum, oculare
Speculum, nominatum deberet offerro ad manus inquisitoris sub poema excommunicationis. Ortus est igitur non mediocris tumultus inter studentes juris et doctores quosdam universitatis, aliosque ibidem quam plurimos dicenteS: ἡ Se nunquam tam maleficum processum ac tam iniquum audivisSe, neque legisse, ubi tantopere cuncta praecipitarentur cum injuria et ut Munt, nulliter.' Quo moti reverendi et venerabiles domini, decanus et capitulum eccleSiae cathedralis, conabantur ad hoc, ut apud eosdem impetrarent aliquantulam dilationem sententiae conceptae quia sperarent ad Scripta eorum me personaliterventurum, tunc vellent de mediis concordiae cogitare in rem utri usque partiS. Praedicatores autem jam divulgaverant me nunquam esse
venturum, nec me Rudere illorum Vultus aSPicere; quare acceptarunt eandem dilationem usque ad quartam seriam post diem