장음표시 사용
121쪽
Curthaginien enon civibueransscribere,flibi primatum in Nicraio
concessum esse, quod manifestisit Uulflcristat, fit in Cartha niensi Goncilio congregari Episcopi deprehenderint. Imb hoc manifestum Meisneri conuitium est,iam anteaCaluino, Magdeburgensibus, IllyriCo, Hottomanno, tunio, Plesseo Heilbrunneroo aliis Caluini a Lu-xheri asseclis nimis tritum, sed a nostris compluribus tapius valide protritum Vide, Mei sinere, dcl ge, quid Baronius in annalibus Ecclesiasticis, o iud 4ς Bellarminus in Controuersia de summo Pontince,
a. '. quid Gretserus in examine MysteriiPlesseani de- ὸ Λ One Bellarmini, quid ellerus in Catholicota, Papatu aduersiis Heilbrunnerum de hoc arsum e- U to scripserint: plura illorum solidissima responsa
Pus ... eluta, ii potes: Umli tantum antiquam tuorum cantilenam repetis, cie onsionem nostrorumci,.I ' dissimulas, certe non illi Pontifices manifestiare lina falsarii sed tu manifestissimus Calumniator es.
' Ad patres pergo An nec isti a nostra vi tuti sunt Domitata illis, inquit Praedicans , sua afmgunt,
missi autem probare nequeunt, quam rifffa illorum castrauerine, peruerterint, novas sententia immis emine Graue Cri- men probetur. De quoAit luculentum praebet est ' monium Inde expurgatorius, quippe in quoscribere non erentur p. 3 se in Cathobcuieteribus plurimos ferre re res, exte maine, excusere,excogitis commentopersaepe negare, ommo dum
122쪽
C A PUT. I sis dum issensum in segere, dum opponuntur in dsuraelambu aut rue fictatioribus cum aduersariis. Si lucusentius aliud, stimonium non habes, Meisnere, quo Crimen no
his obiectum probes, nae tu obicurissimus vir, merus Andabata es. Hoc enim Indicis testimonium, quod profers, tuae accusationi minime conuenit. Ais nos scripta Patrum castrare, pei uertere, novasque sententias immiscere quid, quaeso te, horum ab Indice dicitur an ferre, e
tenuare, excusare errores veterum , est castrare
libros eorum in sententias in trudere an ad ve iteres ab erroris suspicione purgandos excogita re bonum Commentarium, lanium ijs commodum assingere, est demere addere ad textum v
terum 3 Quid Commenti nomine quod maioribus litteris, quasi in eo tuae probationis magnumst momentum,expressisti)intelligis an inane figmentum nimis latinae linguae imperitus es, si nescis hoc vocabulo etiam Commentaria δε ab eo Commentatores appellaria aut si nosti, nimis maliciose deteriorem vocis significatum Indici ac violente imponis. in nunquam Averro- is in Aristotelem commenta citari audisti lanea mera somnia sunt .deliria, quibus Aristotelis scripta castrantur peruertuntur cum duriora Lutheri vidista, in huiμ sundamenti rerutatione infra extenuas excusas , commodum
123쪽
M DEFENSIO PRIMI NDAM.modum ij sensum assingis, varia glossemata e cogitas, Lutherum castras atque corrumpis Pudeat te, Meis ere, tam insulsae probationis Ostende nos in sententijs atrum quaedam illorum verba ex secare, nostra inserere, textum ipsum deprauare. quod de te, tuisque a nostris saepius ac praesertim de Heilbrunnero nuper abunde scripto, Voceque monstratum est,&tum nos Patrum falsarios proclama. Magnum est interim ac luculentum hoc, quod ex Indice protulisti, nostrae innocentiae,&tuae impudentiae testimonium. Quod denique Bellarmino, Lesso mihi quaeda, tanquam falsb tuae stetis imputata dogmata a te obiiciuntur, ne idem bis agam, hic taceo. Dabitur enim infra occasio, in tua Philippi ac Lutherid sensione, huius ultimae obiectionis vanitatem, nostram integritatem demonstrandi.
sionis arebitecti excusendis,ineptiae CrispO
EX minemus nunc Philippi seu potius Augu
stanae Confessionis vindicias quibus collata opera uterque 'raedicans fundamentum primum diruere, famam Augustanae Confessionis integram
124쪽
antegram seruare aggrediuntur. Ex multis Augmstanae Confessionis, Apologiae aPhilippo scriptae, falsis aduersus Catholicam doctrinam conuiti j quibus illa cuique cordato merito non solum suspo.cta, sed& exosa videri debet, pauCa quaedam exempli ergo recitaui,' claris nostrorum, praese tim Synodi ridentinae, testimonij confutaui. Nei erus & Fabricius sueti pessimas causas tueri. etiam hanc plane laceram, honi scilicet sartores,
Deprimo conuitis Philippi, γ Praedicantium ridia
lapurgatione.Fabrici etiam in Paulo explicando impo-
P imum usu stanae Consessionis conuitium
inter recensita fuit, Nihil nos docere deme, quare ini. r. mysto peccasorum accipitur: Cui contrariam S. Thomae aridentini Concili dilucidam confessionem opposui Mei erus&Fabricius, ut malam fidem Confessionis excusent, ad suos errores de fide, adulteratis scripturae sensibus velatos confugiunt, quia hos Catholici non docent, vere de illis, quod nihil de fide doceant, dixisse Confessionem concludunc Ita enim argumentatur Thesi. 22. Neisnerus Pontifici non docent fidem esse fiduciam, non docent per illam relare tam sumptam, es probe lammet aristi, peccata remitti, negauit bonis solas Δ
125쪽
θ DEFENsI PRIMI GNDAM.de iustificari, illami esse unicum rustificationis is men- eum. Vere igiturnihildocenedeme, qua remisso peccatorum a cipitur. Eadem est Fabrici,argumentatio, S. Thoma& Patres Tridentinos tantum de russor , non de iustMe tefμνιπμ mos est,non instrumentam, quo Christu, esus dona apprehendimus,locutos esse.Sed si hoc est AugustanamConfessionem de calumnia purgare,ego quoq; si de Lutheranis idem dixero, calumniae damnari ab illis non potero ita enim me tuebor. Lu-
therani fidem fiduciam definiunt & cum spe, qua illam Apostolus distinguit, confundunt negant
fidem, qua Deo plasemus, esse virtutem diuinam, qua omnibus a Deo reuelatis, ac praesertim redem-rtionis nostrae per Christum factis mysterio assenimur docent hominem, quod nulla scriptura, nisi ab illis Corrupta, dicit, la fide iusti m ii. Ergo nihil docent de fide, qua remisso peccatorum accipitur. Si hac iusta desensione calumniat no tam apud Praedicantes non effusio, nec illi hac sua fictilia explicatione Conscssionem August nam a conviti crimine excusabunt. Quis hic modus est, aperte calumniari, cum de calumnia lis intenditur, voces ad litem abrumpendam in nouum, antea inauditum, omnibusque gentibus insuetum sensum rapere
Quid, quod haec Philippi defensio ipsi uxxhilippi testimonio manifestae pultatis redar-puitur 3
126쪽
gimur ait enim hilippus in eadem Confessio-
sienti . Agite, praedicantes , dicite, cuius fidei incepimus facere mentionem illius vestrae specialis, inanissimae praesumptionis minime vero uti antehac ita nunc, aeternum illam damnabimus. Si ergo de illa fide olim mirosiluimus, nihil docuimus, cuius Philippo teste meminisse postea coepimus: Haec vero, cuius deinde meminimus, nunquam fuit vestra specialis diruim istud Philippi docem deme, de fide vestra speciali, non nisi insulsissime explic re potestis. Scilicet conuitium simplex Philippus duplici auxit, nam nec olim siluimus, nec postea loqui de fide coepimus, sed fidem eandem olim, deinceps docuimus: non enim nos fidem in annos singulos mutare, ridibiis Iudere cum Sectariis didicimus. Sed parum istis Praedicantibus fuit insulse Confessionem purgare, nisi nouisse in Catholicam fidem conuitiis contaminarent Mei erus fidem relate sumptam, ut est apprehensio merito Irum Christi, a Pontificiis non agnosci scribit. Audax calumnia audiamus Tridentinam Synodum. issonuntur, inquit, ad ipsam iustitiam , dum
127쪽
ε- DEFENSIO PRIMI FUNDAR exesas diuina gratia o a ,sem ex auditu concipisnfes Jeremouentur in D m, eredoetes vera esse, quae divinitus revelara erpromissas tueatq; illud inprimis nota ei sinere ἀDeo stifcari impiumper gratiam eius, per re pejon , qua est in Christo Iesbin dum peccatoressi esse intelligentes, ου druinae rustitiae timore,quo ridiser.3 gruntur, ad consideranduDei misericordiam se Periendo, vis is erigintur, mentes Deum sibi propteν Christum proprium fore. Si cum primis Credimus impium iustificari per redemptionem in Christo sit fidimus Deum nobis propter Christum propitium sore, quomodo fide in Claristi merita relatam&fiduciam remissionis per Christum obtinendae abi j-cimus,4 ut Mei erus blaterat, exsibilamus3 Fabricius ς alienus a mente, vel certe oscitabundus conniventibus oculis ita de me scribit:. Adfert Iesua licum Epistola ad Heb. I L. Accedentem ad Deum oportet credere, ex quo tactu steliceresdem tum esse initium ad fication .P erum quid hocin fallere' verum, ut ab his ultimis tuis verbis exordiar, quid hoc, Fabrici, nisi fallere3Egone hunc Apostoli locum profero ego inde aliquid colliges falleris, aut fallis; tuam incuriam,aut malitiam liber meus inspectusa a... . prodit. Haec S. Thoma verba recitaui Prima conuersio in Deum sepe de uua illud Heb. accedentis ad Deum oportet credere: Ο ideo motus'ei requiritur ad uistifc tio impi . De meo nec verbum addidi, audet iste Prsdicans pro S. Thoma me inuadere3credo, timu- it
128쪽
AP vr Iit i diit sibi ab illo valido aduersario,& facilius me bono lectori, de Apostoli dicto praue usurpato, quam illum eruditissimum Doctorem, suspectum facere posse sibi persuasit. Sed condonemus hunc fucum tallaci Praedicanti,& porro spectemus,quam plumbeo pugione per latus meum petat S. Thomam: imb Apostoli dictum, quod D. Thomam fecisse criminatur, ipse faede laceret. Loquis' inquit, posto-ks de eo, qui accedit ad Deum impetraturus aliquid a firmae adta requiri fidem de qua ilicetJacobus c. i. o. Isita, Salammas, debebat dicere. deflecten, copo . postoli, sta timer-riisententiam, qui incipit accedere ad Deum, ut iustifcetur, debet credem. quodiolo caelo aberrat Aproposito Apostoli, ut munis
flamst omnibus. Im praeterFabricium nemini. Fabricius defleret,& toto caelo aberrata seopo Apostoli. Nihil ibi Apostolus de accedente ad impetrandum, nihil de precibus, figmentum hoc Caluin istae Fabrici est, non Pauli sensus. Aperte agit de acCedente ad Deum,ut eius amicus eisiciatur, eiq; placeat Verba Apostoli sunt. Ante translationem testimoni
bubusti Enoch scilicet placuisse Deo. Sine fide autem impos e est placere Deo, credere enim oportet accede item ad Deum, quia est' inquirentifusse remunerator sit. Dixerat
ante Apostolus De Ocb translatum esse, hoc rectissime ita probat Enoch translatus est, quia placuit, at perfidem placuit, ergo fide translatus est Syllogismi minorem propositionem sic demonstrat sine 3 quo
129쪽
quo nemo accedit ad Deum, sine eo nemo pIMei Deo, nemo sine fide, adeori uenec Enoch accedit ad Deum, ergo neC sine illa placet Deo. Agit ergo hic Apostolus non de accenuper fidem, quo D Eo impetremus aliquid, sed quo illi placea mus fit autem hoc in rustificatione, ut remiLso peccato, quo D Eo displicebamus, donis gratiae, inter quae primum fides est, ei placeamus. Benzigitur Paulino dictos. Thomas usus, Fabricius inepte abusus est. Sed quid quaeso causae est, quod adeo Fabricius indignetur audire, fidem esse initium iustificationis 3 . surdum enim esset, inquit, diceres, puerum doctum euasi se, quia , b, c, d, didicit: aeque absurdum dic re, o em esse iussu permem, tua incepit credere. Sane
absurdus est Fabricius, qui cum Caluinistis suis hominem sola fide, quae tantum initium iustitiae est, perfecte iustum effici asserit nos minime absurdi sumus , qui fide non sola, sed quae per Charitatem vivat, hominem perfectam adipisci iustitiam sentimus. Ita didicimus ex aulo sentire, qui fidem cum Charitate iungit, ut ad iustitiam valeat. Nos inquit, Spiritu ex me, spem tu litiae exspectamus : nam is ChriIDIE S 'neque circumcisio aliquid'alet, neque praeputium, sed des,qua per Garuare operatur. Lege Augustinum omit
130쪽
1 irae verbis Apostoli, ac disce, quomodomes aliquid iustitiaest, quomodo homo incipiat fide, quomodo fidei spes , speique charitas addenda sit,in ex verbis Apostoli ad Galatas iam recitatis, fides per cha ritatem discernatur ad plenam iustificationem Hic demum Bellarminum exerrans tubicen in-ιib. s. Duadit, quod is pro fide tanquam initio iustifica --tionis producat illud Ioann. i. Dedu potes urem' hlios D EI feri Ρ, qui credunt, indeque colligat eos, qui credunt, hoc ipso, quod tantum credant, non esse filios sed habere potestatem, seu posse filios D EI fieri. Indignabundus exclamat , Pudeat viarum doctum ita eludere vocabulum Graecum omnes norunt significare Orithoritarem ex iure fensius igitur erit, D AD dare avrborizarem, siue facultarem , licentiam filios D EI feri, ideri, κominari. audeat reformatum Praedicantem ita criminari vocabulum Gnxcum , α est, quod&facultatem, seu licentiam:&dignitatem, seu excellentiam significare omnibus Graecae linguae peritis notum est interpres Latinus potestatis vocabulum posuit, quod perinde atque Graecum, pro licentia&dignitate capi potest Bellarminus cum Chrysostomo, Augustino Ambrosio, Theophylacto pro facultate leu licentia: Gregorius Magnus Hom. 6. in Ezech pro dignitate Tublimitate accepit. Cur pudeat Bellarminum acceptionis apud