장음표시 사용
141쪽
De Terii comitis Philippi. Praedicantibis sev δ
TErtium Philippi conuitium ex Augustalia
confessione, quod dicamus omisesconsiliaremisionem peccatorum propterpropriam' nisatem, negemsgratis propter ChriIrium remissionem peccatorum dari,
tam luculenti. S. Thomae aridentini Consilii testimoniis contrariis confutaui , ut, cum ad illa , ouod responderent miseri Praedicantes, nihil haberent , ad effrontem eiusdem conuitii repetitionem, indoetissimas de iustificatione Catholicorum fabulas confugerent.
Quid ergo Melineius respo*det u erigun-ns eri, inquit, Pbi pinscripsit. Impudens conuitiator, Philippo maior. Quam vel minimam veri speciem habent Philippi verba, S. Thomae: Tridentinae Synodi verbis a me recitatis cpilata 5ed quid ego te, Metinere, nostris testimoni j
quae praetexi . VIVO xuis te verbiis conuincam. Quomodo verum est , nedum verissimum, quod Philippus scripsit, si quae tu ipse de nobis subiungis, vera su*c Etsi, inquis, nutu, non ex merito conis digniprimum iustificationisarati m prouenire βα- si te teste
142쪽
este statuimus hominem gratis, nec ex condigno iustificari, quomodo verissimum est , quod hi lippus de nobis scripsit , nos docere, hominem non 8ratis ex propria dignitate iustificari Nimis tulpitet mei sinere , Philippum ci
ipsum feris tam vicinis contradictionibus. Qin, inquis , e fide alia musta simul per meritum constet iuris
Iliare aserint. Est haec de merito congrui sententia, quorundam probabilis opinio , non certum fidei dogma de fide est, praeter fidem alias quacdam diuino decieto dispositiones ad iustificationem requiri. Sed fac metitum congrui ab omnibus Catholicis fide indubitata teneti , an inde, Meisnete . a calumnia Philipputta purgas 3 an inde colligis nostram doctrinam esse , quod
consequamur remissionem peccatorum propter propriam dignitatem quae consecutio a comgruo ad condignum 3 Pudeat te, Meisnere, tam futilium consequentiarum sed iam audiamus Praedicanticam veritatem. Non is sis, inquis Fauore DEI, Meausa principali non insoluCHRI STI
obedientia , t eausa meritori , iuncium confinere arbum
ruri Causa Principalis de essicientes meritoria absolute, de proprie seu condigne meritoria intelligitur. Nos Catholici causam effucientem principalem iustificationis praeter Gum nullam, nullam praeter Christum meritoriam
143쪽
D DrFENSI PRIMI FUNDAM.agnoscimus. Dictum Mei eri merum conuitiumetti liberet se conuiti suspicione si potest. Deniq;quid illud ad excusandum Philippum facit, quod
ad extremum subnee tit MetineruS,iustitiam apud Catholicos consistere in habitu infuso, deos propria ignitares in haerente Non enim hic sermo est de formali Causa
iustificationis, sed an aliquid praecedat in nobis iustificationem, quo digni fiamus, ut nobis remittantur peccata Impingit hoCnobis Philippus: nos Philippum calumniae reum postulamus. Quid ergo eis erus ad donum gratiae, quo nos Deus interius gratis a peccato mundat, TanctifiCat, confugit Quanquam nec hoc ipsum propriae dignitatis nomine recte appellat scimus enim iustitiam, qute infunditur a Deo cordibus nostris, iustitiam Dei rectius secundum Apostolum appellari.
Rbis io quam nostram ignorantes enim Dei iustitiam Juam volentes confituere, iustitiae cinoi ruitsubiecti. In quae verbati pulcsir Augustinus commentatur Suam institiam di-tib..rbe cit Iudaeos volentes constituere, quae ultitia si ex Icge, non quia
lex ab ipsi constituta, sed tu lege, iue ex Deo VLJuum ivstulam constιtuerunt, quando eandem legem suis Piribus; implere posse
credebant, ignorantes D tilissιttain, non qua iustuia Deus iustus,
sed quae iustitia est bomini ex Deo Iudaeis ergo obtrudere potes propriam iustitiam dignitatem, Mei sinere, nos cum Augustino de Apostolo iustitiam nobis infusam non nostram, sed Dei dicimus quia illam
144쪽
IL 3. 3. II rnon a nobis habemus, sed Dei largitate donatam accepimus. Et hoc ergo ultimum tuum commentum ad purgandum Philippum nihilo prioribus
Sed iam a Meisnerianis migis ad Fabriciana. eamus. Quid pro Philippo Fabricius Testimonia primum Scoti, Bellarmini, Gregori Valentiani
profert de merito congrui operum g satrae praeuenientis ope factorum ante primam iustificatione: uasi ex illis colligatur, hominem consequi remi Luonem peccatorum, propter propriam dignita tem Longe aliud est impetrare,' ex congruo a ciperes aliud ex condigno seu propria di nitate peccati veniam obtinere. Illud Doetores illi assis inarunt istud Philippus de Catholicis confinxit. Audacior deinde eis nero Fabricius ad clarissimum testimonium Tridentinae Synodi a me recrutatum conatur respondere his verbis. Allega Isuitae Concilio Trident locum, in quo dicit, nos iustificari gratis. Afror hominem. Aguis hic de remissione peccatorum, e producit locum de iustificatione cum tamen apud ipsos abud sit iust i ica iremissone peccarorum. Miror ce ite inscitiam F,hrici j. Quid ni producere locum de iustis Catione, cum una iustificationis pars sit remissio peccatoru: Caluinistis iustificatio aliud nihil est, quam remissi, nobis remissio peccatorum est S san stificatio. Cum ergo Philippus ait, nonn Credere, quod
145쪽
. DEFENSI PRIMI FUNDAM.Esatis remittantur peccata, aperi illum de ea, lumnia conuinco, cum ostendo a Tridentinis P tribus doceri, quod gratis iustificemur Nam gratis iustificari apud Catholicos est, ieccatorum remissionem, gratiam sanctificantem gratis a cipere. Clarior certe est locus Tridentini Concili a me allatus, quam ut illi potuerint tenebrae a tenebrione Fabrici offundi quare noua effundit conuitia, quae tamen illo ipso testimonio apet- te refutantur firmane, inquit, iustification, feri Peropera bona , qua ferunt adiuti gratia, scilicet tanquam per dispositiones a DEO requisitas, aut mers tum congruum n hoc non eri duere propter in it rem propriam eriseritum ex concursu, bo cum gratia nos im
ηα cavsas iustifcationis . 6Mem eri iussi icam per propr indigintatem 'Nihil minus est Mera haecconuitia
sunt, ciniuriosissimae Philippici conuitij sine ullo verisimili Argumento repetitiones, quae illis
Tridentinae Synodi verbis iterum, iterumque .s. . iugulantur. Ubi eorum , inquit Tridentin pueo iustificationem praecedunt, siue fides flue opera ipsam iustifcationis gratiam promeretur Audi Fabrici, laesia conuitiari apud Catholicos nec fides, ne opera fidei, quae praecedunt iustificationem, merentur proprie & de condigno gratiam dicimus hominem ex fide, aut operibus fidei non tanquam
146쪽
ausa meritoria, sed solum tanquam ex dispositionibus a Deo gratuito acceptatis iustificari.
Sed deni fabrici in quibusdam S. Pauli locis explicandis summam imperitiam aperiamus. Negat Paulus ad Rom. .v. a. Abrahamum ex Operibus rusti sicari. Nos deoperibus legis vel naturae non de operibus gratiae aut fidei locutum Aposto-him dicimus de virisque locutum asserit Fabricius.& probat, quia illic disseri. postolus de operibus quae fecerat nuba/- ex fides gratia. Hoc Fabricis figmentum est nullum enim de obedientia, peregrinatione, immolatione fili, similibusque operibus, quae recenset Fabricius, verbum illic facit Apostolus. At loquitur Apostolus de operibus,
inquit quibuspotum. Astrabam oriari aptabomities quisve N exd nstare operum integratiamfactorem dicet materiam I rias habuisse apud homines,leluti quύd coluerit Deos alienosa ses eritim Oacumen Fabricianum quasi operibus legis aut natur nemo possit gloriari apud homines quasi Abraham ante fidem nihil eserit secum duini tu ratem legem, quo potuerit gloriari apud homines; quasi nihil, quo gloriaretur apud homines habuerit Abraham , quam idololatriam An- non Romani vςrae in Deum fidei expertes, multa
in speciem bona claudabilia, quibus gloriam apua homines, sed non apud DE VM consecuti sunt, patrarunx Et certe Apostolum per opera,
147쪽
31. DEFENSI PRIMI FUNDAM.quibus Abrahamum negat iustificatum, non per fidei, sed legis intelligere, ex fine praecedentis capitis clarissimum c uadit. De iis enim operibus Apostolus illic agit, quibus negauit hominem Iustificari in fine capitis s. v. et . a ita amur, Inquit Apostolus, ubi icam bomnem per fidem sine operibus legis. En Paulus aperte solum opera legis excludita iustificatione ita fidei opponit ex his ergo mox deinde ait, Abrahamum non esse iustificatum, cum a apud homines quidem apud Deum vel b nequaquam gloriam parere post in t quare etiam deinde operant nimirum ex sola legis agnitione sine fide de gratia Christi mercedem non fecundum ratiantistoec um biremimputariasserit. Hinc&cap H.v. o. ait, gratiam non esse ex operibus, ho est, ex merito operum: ubi omnium, etiam fidei operum meritum ante primam iustificationem excluditur. Fidei enim opera uti&ipsa fides ante iustificationem non tanquam actus humani ex sua natura, suoque merito aut efficacia hominem iustificant, scd tantum ex gratuita Dei voluntate hominem ad iustitiam disponunt. Quare recte Concilium Tridentinum cum dixisset, nihil eorum, quae antecedunt iustificesionem, siue fidem, siue opera promereri gratiam iustificationis, hoc Apostoli dicto continuo suam sententiam confirmauit. Facit autem Concilio insignem iniuriam hic Fabricius, cum ait ita clocu
148쪽
e Aa V T. IIa ra Eemrferta Concilio Trid.scilicet, quod de operibus agus fp stolus inresdem factis. At vero Concilium adducit hunc locum, ut probet, quod dixerat, Neorum qu praecedum iustificationem uesidem is opera, umererigratiam Quomodo ergo Apostolicum dictum accipit deoperibus solum ante fidem factis, si ex illo probesi nec fidem, nee opera, quae ex fide ante iustificati in nem fiunt, gratiam iustificationis posse mereri Prima iustificatio non omnem omnium operum dispositione, sed omne quorumcunq; per pro prie dictum meritum excludit. Verum denique, Ut Fabricius opera ex fide facta non solum ut merita, sed et lavrdispositiones a iustificatione remoueri ab Apostolo ostendat, in sextum Apostoli ad Rom. Caput insane irruit, sacrumque textu iuxta ac sensum turpissime, purus iste scilicet Euangeli prae o,aduulerat. Datet, in qu it,ex cap. 6 MA .rii quaestionem move piustificatio nonfar ex operibus, vel operam nostrorem Agni te, peccabimus ergo, ne gratia abundet Non ita habet textus
Apostoli, sed ita ait ipso capitis sexti initio. Quui eru
sus hic Pauli est non enim haec obiectio ex eo nata est, quod dixisset Paulus, iustificationem non fieri ex Operibus neque enim hac de rementio ulla est in fine praecedentis capitis, cuius haec ultima verba
149쪽
l, DLFENSIO PRIMI FUNDA It.em, ita i gratia regnet per vinetiari in uam aeter iam, per Iesum Chrestum Dominum norirum. Hinc nata est quaestio, quam initio sequentis capitis per prolepsita mouet Apostolus, eique resipondet. Poterat enim dicere aliquis si verum est 6 Paule, quod in fine superioris capitis dixisti, ubi dindole diactum supera-datium ratia, maneamus ergo in peccato, di peccae tapeccatis cumulemus, ut magis ac magis superabundet gratia Dei in nos respondet Pau-IUS: qui enim mortuisinivis peccato. hoc est, iustificati in Baptismo,quomodo adbucii Q in illos Vim ergo a pertam fecit Paulino textu Fabricius. Si enim Paultas quaestionem ex eo, quod iustificatio non fiat ex operibus, natam proposuisset, sic utique dixisset permanebimus in peccato, ut non ivstscemur ex operibiusAt non ita Paulus: pemanebimita, inquit, inpeccato, re gratia abundet 'lia nimirum quaerit, quia ante illa dixerat, ubi abundat delictum abundare& gratiam. Post hos siue inscitiae siue malitiae suae in Pauli dictis explicandis turpes lapsus Fabricius Coronidis loco ad Philippum a conuitio absoluendunt.& nos criminis damnandos, insulsissimam consequentiam ex quadam nostra doctrina facit.&de ea tamen, quod solent indocti, mire triumphat.
150쪽
ic, Fabrici, tuae tam deploratae inscitiae neque enim nos nostrae doctrinae pudet, pigetque Quid tu miser ab operibus satisfactoriis iustorum,pro remissu Onescen temporariipost peccati remissionem superstitis,ad opera meritoria hominis impij,pro remissione peccato tum ex debito accipienda indoctissime ineptissimeo; argumentaris' Homo iustus
vi iustitiae sibi per Christum donatae, potest digno satisfacere pro poena temporali Deo debita haec Catholica domina est quid ex illa colligit Fabriacius 3 Ergo Catholici docent aominem impium
Ob dignitatem propriam operum suorum, accipe- Ieremissionem peccatorum, eamque mereri. Putidissima consequentia, mille cachinnis digna, suae a iusto ad impium, fatisfactione ad meritum, a poena temporali ad peccati culpam aeternamque: Poenam tam imperite transilit Prosecto, Fabrici, vel unum tale inscitiae tuae specimen, quo diuersi sim a Confundis,&pro eodem habes, repulsama sTheologica licentia iustissime potuit me UAEreri Tirones Theologiae, runt haec disti,guere.