장음표시 사용
161쪽
m DEIENsIO PRIMI FUNDAM.flora ad scripturae dicti de dignitate hominum iustorum scili et ijs non significari,qubd sint vere digni, sed quod aestimentur a Deo digni, propte1 meritum Christi Scilicet esse est aestimati in LexiComisi Caluiniano,&falli Deus inaestimatione sua potest. k, Apostoli dictum est; Iudicium Dei e Uec di ieriguum.
Sextum conuitium Philippi nsignibis Iuris an
SExtum conuitium Philippi de nobis hoc nuta
notam dulcat, primum quaedam enumerat diuina lege libera, quae Ecclesiae lege vel impenuitur, vel vetantur. Cui fini Meisneres an ut inde colligas, Ecclesiam suas leges Euangelio praeponere Infirma orinsipiens coluetio, qua etiam c miles le ges, imo omnem humanam Iegem impugnas. Quam multa Regum,ac Principum legibus prohi-hentur, quae perdiuInas leges licenti imo quid est humanalexi quam quae Deus libera reliquit, iustisde causis praxi pere, aut prohibere an ideo Magistratus in Deum iniurius est, suasque leges divinis antefert, Maecuratius illis seruari postulat Firmius aliquid profer, quo Philippi con- uitium fulcias Metiuere. Σωβι- με, inqui
162쪽
runt rigorose stolant observari, ins fae, rotis 4 Spirituri Sanctum peccari abstemn prout inmatur causa, a s. s. eap. I AB. . cap. Iriolatores Q non boe se traditiones Dup se praeferre Euangelio 'si enim grauius peccas violator Camis num Papalium, qu eran gressor legum diuinarum Wil plasiDis tribuetur, is accuratisis eas obseruaripostulatur. Ita est sed
in citatis Iuris Canonici capitulis, nec Papae constitutiones diuinis praeferuntur, nec grauius illarum violator, quam aluinarum trans resta peccare dicitur. in cap.Nulli .dicition tifex Damasus; lli sit sine statusse periculo,uel dιvisas constitutiones,vel Apostolica sedis decreta temerare. Quid ais, Praedicans, in hoc cap. innui, peccare in Spir. S. qui Papae leges violat nec verbulo hoc innuitur. Et antis praeferuntur Papae Ieges diuinis imo clare postponuntius prius diuinarum Constitutionum, tanquam potiorum, tum Aposto Iicae sedis decretorum, tanquam minorum mentio fit. Sed alterum C. cit. audiamus Violatores
Canonum Muntarie grauiter ESS. I atrio ridieanetre, C IS. Spiritu,instinctu cuius ac dono Actutisne damnantur, quonia blasphemare Spiritum Sanctum non incongrue videntur , qui contra eo se sacros Gaironesnon neesitare compu' sed libenter aliquid, aut proterue agivae , aut loqui praesumunt, aut facere volentibus
sto ite consentime talis enim pras fio maniferi muni genis Idisphemantivi Spiritum Sanctum, quia contra eum agit, eui ι nuru er gratia Dicti Canones editi sua. Quae ve
163쪽
ns DEFENSIO PRIMI FUNDAM.paratio, ubi diuinarum nulla mentio quo verbo dicitur legisPontificiae transgressorem strauius eo care diuinae lesis violatore An ex eo noc colligis, Meisnere, quod dicantur blasphemare Spiritum
sanctum, qui contra facros Canones proterv a stunt, aut loquunturὶ male protecto: quasi vero si
ille, qui Euangelio& diuinae legi proterve re- ugnat, in Spiritum S. blasphemus sit quasi vero
oc ab isto Canone negetur, maior blasphemia in Spiritum S. contemptus legum Ecclesiae, quam Dei esse dicatur Annon,cum ait unum genus esse blasphemantium Spiritum S. non incongrue videri eos blasphemare, qui contra leges Spiritus S. instinctu latas verbo factoq; protervi sunt, indicat&aliud in apertius euidentiusque esse genus blas. phemantium Spiritum S., qui in ipsas diuinas leges ab illo Spiritu non tantum dictatas, sed latas, impi sunt Ecclesia Dei a Spiritura regitur: hic illi perpetuusDux datus est, hoc duce docet, leges
condit, omne'; sui muneris partes explet. Quier go Ecclesiam, eiusque leges contemnit, Spiritum S.,
cuius dictamine ab cClesia eae latae sunt, spernit maior vero ille diuini Spiritus contemptus est, sacrum Euangelium, quo ipsissimum S. spiritus verbum est, violare. Si dicam, Mei sinere eum; qui Ecclesiae miraCula contemnit, damnatique spiritus opera esse criminatur, reum esse blasphemiae in Spiritum
164쪽
e A v T. I L . . νιν spiritum S. verum miraculorum auctorem, an tum Ecclesiam Christo, Ecclesiae miracula mirandis Chtilli operibus praetuli dixisseque,qubd grauius peccet, qui Ecclesiae, quam qui ipsius Christi
miracula despicit, sine conuitio inferes radem C nonicitato conuitium fecisti. Quid vero ad hanc Philippicae calumniae maculam abstergendam profert Fabricius Bellar mini,& Iuris Canonici Confessionem, atq; insuper exemplorum suffragium: imo Bellarminiin Iuris Canonici partim ineptissimas ad hanc rem alleg tiones, partim turpes corruptelas, atque demum pro exemplis Crassa mendacia. Ex Bellarmino duos locos depromit ad Philippum excusandum. Pr, demus est: med sunt traditiones maiores, quoad obligationem, quam q-d scripturae. His verbis admodum gloria ριοι. .
tu Fabricius, quasi ea Philippicis gemina sint.
Expresse' inquit, Bella inus id dicit. Non ita est. Ego ero tuam, Fabrici, occultam fraudem hic exprimam. Loquitur Bellarminus de traditionibu gdiuinis seu verbo Dei non scripto Philippus derigibus Ecclesiasticis quas a nobis praeferri Euangelio Calumniatur. Quid tu ergo fraudulentum ca- iput, ut dictum Phihppi de legibus Ecclesiae confirmes, Bellar mini sententiam de diuinis traditionibus obtrudis quid sententiolam prioribus&posteriolibus, quae tuum fucum prodidissent, o missis
165쪽
ras 'DEFENSI PRIMI FUNDAM.exsecas Bellarminus Brentio illud Basilij. quod scripta dctradita dogmata eandem ad pietatem vim habeant, reprehendenti respondet, rectissm'aequari
traditionesscripturae. Um, inquit, Hinscripturis quaedam sunt magnapraecepta, ve diligere Deum; quaedam mitiora, ut non dicere verbum ociosum, quae Itonaeque obligant ad observationem, tamen aeque obligant admem o venerationem non enim minus erida relictu, qui non credin avem veneratimscripturnum illam, quae Ocre, de omni verbo ocios reddendam rationem in die iudicij, quam qui nou credit, aut non vene ruturillam Diliges Dominum Deum tuum, c. Ita etiam in traditioli quaedam sunt maiora , γ' quaedam minon quoad gationem agendi tamen omnia aeque obligant admdem. Venerationem. Et eodem modo, quaedam sunt eruitiones maiores quoad obligationem, quam quaedam scripturpe, quaedam tanores, q)Medam aequales , vin tamen omnes inustimnes in omnescriptura sint a quales, quantiis adfdomo venent- ionem, quae illis debetur ab eodem auctore Deo, leniant ad nos permari eiusdem Ecclesia Gatholicae, quae I materim stra
Chri tilpon a Nihil addo his tam claris verbis ad Fabricianae fraudis fucum abstergendum. Alter ex Bellarmino loCus a Fabricio his ver-m . 4bis producitur. B AEamlimis dicit, Papam nos posse li-
tiae. Iterum malitiose infideliter, mutile Bestar mini verba res ita Fabricius non dicit Milar-
166쪽
nus, Papam nos posse ab obligatione diuinae legis
soluere, facere, ut non teneamur illo praecepto; facite fiuctus& Verba eius integra sunt haec. I dulgentia nonsolavreno divino praeceptis,sed faciunt tamen, e pro iis poenis, quae nobisper Indulgentiam condonantur, non tenea mirpraecepto illo defaciendo digni poetiuentiae fructibus Curtu, Fabrici, mala fide, illa verba, mmfluunt nos tauris praeceptis,4 ista pro ii poenis , quae nobis per Indulgentiam eondonantur ι dissimulasti Aliud est dicere, India, sentisfaciunt , ut non teneamur praecepto de faciendis digna fructibus poenitentiae , quod Bellarmino tu imponis;&aliud est , quod Bellarminus dixit : faciunt, vepro in poenis , qua ηαope Indi enitam condonantur,non teneamur illo praecepto .c. Illud primum absolute prolatum , ut tu recitas, falsum est hoCalterum v rissimum non enim pro iis poenis , quae condo. natae sunt , fati, faciendi ptaecepto quisquam o
ligatur i quod simili quodam ex Apostolo Rom.
a. eleganter declarat Bellarminus. Imperiti enim sit Apostolus, e reddamus omnitus delica, cui tributum, re butum, cui vectigal vectigal Crc. Igitur si cui creditor debl tam donauerte, aut Princeps reduetum rem erit, nonfluetur illegiadem postoli praecepto, t non teneatur reddere omnium debita sed non habebit debita, quia reddat.
Nec melior, imo peior muli , est pabrieli fides in duob quoque iuris Canonici testimoniis proferedi LI. est Nicolo Papa in unam- φ testamciit frute
167쪽
3ι DEFENSI PRIMI FUNDAM.recipienda, quia debis recipiendis Sancti Papaetinocenti prolura est; tenetia , ubi expresse praefert traduionem Euangelio. t textum corrupte recitat, ex illo male colligit Praedicans utrumque monstro. Qua rebatur de Epi- solis decretalibus, an vim auctoritatis obtineant, cum in corpore nonum non reperiantur. Erant, qui illis auctoritate denegarent eos cum Nicola.us Papa citato loco aliquot rationibus impugnas
set, hac demum etiam utitur. Sed quaremultum immoremur, cum nec ipsas iureas ripturas veteris innovi testamenti erecipiemus,sistos dixerimita esse autendos etenim neutram h rum in codice Ganonum Ecclesiasticorum habetur inferium Mox
vero illorum responsum ad ultimam hanesiam rationem istud subiungit. Sed restonsuri sunt Ii qin ad
resistendum potuis, quam obessiendum parati sunt duentes, quod inter Canones inueniatur capitulum S. Imrocem, Papae, cinus auctoricare doceatur a nobis utrumque testamentum se recipiendac quanquam ii ipsis paternis canonitus nullum eorum exicies comine
atur infertum. Quid ad hanc istorum responsionem Pontifex Qvibus, inquit, ad haec respondendum eri, quoniam si vetus nociumquerellamentumsunt recipienda, non quod C dici Ganonum ex toto habeantur annexa ed quod de his recipaeno Sancti Papa Innocenti prolata esse videatur sententia remenimirum qu)d decretales Epistolae Romanorum Pontificis une recipiendae, etsi non sit Cotta Sunonum compaginarae quoniainteripi in Ganones νη-t B. Leonis Papae capitia constar esse permixturn, quo ita omnia decretaba confluuia Iedih poritatae 1 cu lossi
168쪽
chstodis magiL-r, risi quis is illa commi creverit sem legari. Non ergo NicolausPapa dixit, sed decretalium sugillaro res obiecerunt, vetus noulimque te stamentum recipiendum esse ob auctoritatem In i ,1
nocenti in quodam capitulo id definientis ex hoc vero illorum dicto Nicolaus etiam decretales Epistolas auctoritate Leonis, illas in alio capitulo Confirmantis, recipiendas esse conclusit. S, inquit
Pontifex, risus noulinque teriamentum recipienda suns, quod Innocent' dei' recipiendisprolara videarines sententia Fabricius omissa particula, Rex conditionata absoluta
propositionem fingit: quod ab aduersiarijs pro
argumento aduersus illos sumpsit Pontifex, Praedicans Pontifici tanquam proprium dictum tribuit. atq; demum, ubi textus histet,prolara videa respouε-ti iste, quasi idem sit, rideturesse, 6ce hst a recitat, pr lata erisententia. O fidem raedicanticam i videamus consequentiam. Dixerit ita, ut Praedicans refert,
Pontifex an ex illo Pontificis dicto sequitur a Ponti fiee, quae Fabrici j glossa est, praeferri traditionem Euagelio8 nihil hic de traditione Pontifex.sed deinnocenti DPontificis sententia, seu decreto loquitur: neci vero sententiam Pontificis, si eam nomine traditionis intellisit Fabricius, praesert Pontifex scripturis Canonicis sed lite descripturis Canonicis orta, legitimi Iudicis decreto merito permoveri fideles aci scripturas recipiendas indicat Aucto a litatem
169쪽
iια ΕpENSI PRIMI FUNDAM.ritatem pontificis, oncilij, Ecclesiae, non causam fidei, quae reuelaniis Dei est auctoritas, sed acceptationis fidei argumentum esse dicimus. Et Augusti-z Iimus dixit Ego vero: Euangelio non crederem is me ath s.f. cis Uae commoueret flori a Dre Uut Praedicans, etiam ab Augustino Ecclesiae auctoritatem Euangelio praelatam esse. Sed iam alterum testimonium ex . lib. Decret. te depromptum examinemus. G Hines Papae, inisqu S, ιt. 8 depraebendis dicunt, Papam explenituine potestatis dispensareposse de iure diuisi, surdi . Glossa ibid. Papa contra postolum distensa in Evangelio,interpretando ipsum. impudens corruptor, quid tuis adiectionibus, octextum Iuris, glossam sine fronte violas Non
spensere. me. Quid tu, Falsarie, de tuo interijCis voce, Lino quasi dixerit Papa sede iure diuino dispensare posse, cum tamen de iure CanoniCO, seu Can num institutis, ut ex praecedentibus verbis liquet. manifeste loquatur' Turpe hoc crimen falsi est, sed Philippici conuiti j Patrono dignum. Nec glossam ipso textu mitius tractat praedicans. Verba illa in Evangelio, inferpretando frium,adi sunt, Ic in Glos se illius capitulinusquam extant. Non ait Glossa.
170쪽
C A UT III. /s Papa dispensae contra Q solum in Evangelio, sed in illa capituli verba, Iupra ius ait, nam di ensat contra stolam dist. 3 ci lector At eo loco dispensat papa n5 in diuino, sed in Apostolico bigamiae praecepto, ut scilicet Lector bigamus in necessitate subdiaconus ficti possit. Et profecto Papam nec in Evangelio, nec contra Apostolum in iis, quae diuini Iuris sunt, dispensare posse, Glossa ibidem expresse memini ,
c, inquit,d sycnsere potest contra quatuor agelia XV. d. Sicut AIec contra praeceptum positost XXI . q. i. sicueqnita,quod intelligo in his, suoessectant ad articulos'ei. Quid
tu, Fabrici, haec Glossae verba suppressisti δε aliatam tuis assumentis vitiata, quam sensu adulterata ingessisti QSed ad exempla, quibus pluris a nobis Ecclesiae, quam Dei leges fieri contendis, nos vertamuri Primum est de Sacerdotum coelibatu. Hunc, inquis, Coticii aeriaevorat legem Ecclesiasticum lia est Norini rem G, '
omnesscortationem prohibitam iure diuino. Et hoc verum eae
tame Best minus dicis, melius esse scortari iri, quam post fornicationem votum coelibatus violacio ad nuptias transire Costerus Iesusta in Enchiridis idem retinea Bellarmini liber secundus cle Monachis capi.ta tantum quadraginta duo continetmon potui e so verbaa te rec itata cap. 3 . reperire. Velim fidesilas a te auctorum loca lignari: nam hi errores,vtτy