Excubiae angelicae Ciuitatis Sanctae. Pro defensione 12. fundamentorum catholicorum, Ser.mi principis Wolfgang Wilhelmus, com. Palat. Rhenj &c. Duobus leuis armaturae socijs, Balthasari Meisnero praeconi lutherano et Fabricio Bassecourt Tubicini calu

발행: 1617년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

i ι DEFENSI PRIMI FUNDAM.frequentes, mihi verbi ropter temporis iniuriam Iermolesti. Nec Best arminus, nec Costerus illa ve a habent, eoque modo loquendi utuntur Bella minus quidem libro cit sed cap. 3o ita scribit:

De ea, qua habet votum continentiae, non poteri recte dici: quae non se continet, nubat, melius est enim nubere, quam verum malum est, in bere, πτri imo peius eLhnubere,qvidquid rectamen adversarη, praesertim ei, qua habet votuini lenne.Nam quae Pritur, aut non peccas, si stiosorum tentatic nem significae, aut peccat sol Um contra temperantiam, e contra votum siformicationems mctat 1 irae vero imbuporis

immiorum, peccat contra temperaritiam, S contra votum ercontra i sint coiiiugium, clim sub nomine coniugi, te aperpetuum

sacrilegium. Non ergo dicit Bellarminus, melius esse sornicari post votum continentiae, quam nubere, sed utrumque malum: peius tamen esse nubere, qua fornicari , ub&sornicatio unum incestae nuptiae cum iniuria coniugi perpetuum sacrilegium contineant. Idem Costerus tradit, grauiter

Hilia confirmat. Sacerdos, inquit sifornicetur, aut domi conci Lin . y binamfoueat, tametsi grauis degi se ob bingat:grauius tam men peccat, si contrahat marrimonium sicut erit uspeccatum, si maritusne lecta uxore, vel vaga libidinest polluat, vel cum Ad ii scorto adulterium committae: qu si dimissa uxore aliam sibι publico matrimonio tingat G uiro namque peccati hin in cernitur. Primδ, quodiniuria far priori matrimonio Securido, Fodyxor persuperintactam ab graisus datur. Tertis, quia

172쪽

trepatieum hunc eonfractum cum adilera inuerecundius, mi

ripae ora fensione in scandalo peccatum. Quarto, quia publica

uiasides pro suo indicat animum inpeccaro obstinate confidi narum,stu non per imbecillitatem, sed deliberate immane sceluε commitat Pari modo Sacerdotes, quinuptias ineunt, Prinio poto solemni a iuriis iniuriara faciunt. Secundo Ecc iam grauius xuberant, cum quat quamlyon sunt copulat mortis mere η-drus scinantur cum eia, qtur profa haberi volunt. Quor obstri raperfectaque rotaitare in peccaroperseuerant. Quinto, b refluitiatum habent intellectum, quod arbitrentur esse nuptias, quaeso

sinemptiae, sed peiora Mus adulterijssacrilegia. Haec quasi: expendant impuri haereticorum mn iri, qualis Fabricius

est qui Sacerdotium, quod in Catholica Ecclisia susceperuite, inceriumpti ssedant. Vides, Fabrici, quam solide C selus probet te, tuid; similes, qui post solenne votum Continentiae editum, nuptias inire tentatis, grauius eo, qui fornicatur, secrilegium admittere. At, inquies, hinc verum est, quoa Philippus scripsit nanuptiae contra legem Ecclesiasticam initae Erauius sacrilegium sunt, quam fornicatio contra legem diuinam commissa, praefertur ergo Ecclesiae decretum diuino mandato. Nequaquam: nam nuptiarissi ideo sacrilegae sunt,quia contra legem Dei vota fideliter reddi iubentem ineuntur. Lege Ecclesia quidem non diuina votum continentiae Sacerdotium suscepturus solenniter prositetur:at ubi

libere sponteqi professus est, diuini iuris est; ad virtutem

173쪽

iιε ξ Mgyn RIVI suun u virtutem religionis speetiit, ut votum Do notancte soluat & grandius profecto in Deum sacri. legium est per incertas nuptias publice, obstinate.

perpetuo quam per fornicationem occulte, Q. mel iterumque fidem Deo lanniter datam, Audiamus alterum exemplum Dae lege, in quit Fabricius,prohibeaturit me in primogradu a m eis. aris C talaria Dapaetaxatur solacio legis ad 9.ducatos grossos Imo inforo conscientiae liue eri per eam lationem, pa xum talarata Quo auctore quo. testi h*c grouo Praedicans, refers de Cancellaria Papae dum idon ios testes des, haeQquae narras, pro crasso fumo Fa. brietano habebimus. Ad gradum primum affinita.

tis ouod attinet, incertum est, qua lege, diuina are Ecclesiastica,irritae sint in eo initae nuptiae. Si diacas, Leviticio g. eas prohiberi nisi lex illa naturalis est, ad nos eam pertine nisi verpa esse, iis, non dices. At vero lege naturae interdictum esse in eo gradu matrimonium si Contendas sunt qui tecum sentiant graues Theologi nostri emque re negent pontificem in gradu illo dispensara muri posse. At quia non paucorum, nec ignobilium

Hs bis Doctorum sententia est , primum assinitatis gra-,pta dum non naturae, sed EcclesiastiCo tantum uarc impedra nuptiis inhabilemesse eorum quoque opinion in

174쪽

misso rure Mnescio, ego ρα Ergo hoc ex 2: .emplum, prgici inscitiam,fabulamyabricianam, Rd Philippum excusandum nihil habet. 'Φ3 Quid vero de tertio hoc iudicabimus Quine

Sacerdo is Praedicans, Θ dei fimo repoteria adulterio. sokeresed nasu eamnium inseptima lasanissa. Ista abs Hiperetida ab Episcopo. Apoenitentiario depurato admaioris it hae pastatae idas. Mendax calumnia Nam adulterium inter reseruatas culpas in quibusdam e

inanis Episcopalibus numerari constat: at esum carnium diebus lege Ecclesiae prohibitis,ex pec*- is reseruatis esse. inauditum est: it alicubiasset. Num ideo adulterio grauius censeretur quasi vero certis de causis, veluti ob grauescandalum, aut s- dei periculum, non liceat Episcopo quaedam aliis non reseruatis minora delicta suo tribunali iudicanda servare. Ergo imperitiam,&impudent, iam suam una prodit Fabricius in hoc tertio exemplo. Sed ad ultimi conuitij excusationem demum Pergamus.

175쪽

Opposui claram Confessionem contrariam, Conincilii Tridentini. Praedicantes, ut Philippum veridia Cum, nos Idololatras DCiant, praecipue fere ad Pr fas, Hortulos animae, ordinarium Hildes hemiense,Orationes funebres Epistolas dedicatorias,lihellos denique obscurissimos confugiunt, inde excerptis quibusdam insolentioribus locutionibus. de Catholica religione mire triumphant. Nimiruhoc agitis, miseri,quia vobis de TridentinaSynodo, Doctorum nostrorum voluminibus, in quibus Catholica fidei doctrina proprie traditur, ac defenditur, nulla aduersum nos vestrorum mendacioris testimonia suppetunt. Hoc est, quod initio fundamenti dixeram, a Praedicantibus ad inuidiami ligioni nostrae conciliandam produci aniles fabellas,

Gripocophorum scriptorum deliria, precum ivrtulos, T pom pharum rubricis in lucellum vitiatos, unius aheriusue Doctoris emrata. Non ex his iudicanda est Catholica religio tua ipsius verba initio responsi ad primum fundamentum, et ere, iuncQuod ab uno, paucifuepriuaris', non debet traluis praeiudicium re ionis. Quid ergo huius tuae legis immemor, ut nos de idololatriae crimine accusares, ex priuatis Mobscuris libellis, quorum errata, si quae sunt, ipsa Catholica religio improbat, accusationis capita depromis Meliore vobiscum fide egi, nam ad vestros errores monstrandos non Habermanni preculas, non alicuius P taedicantis

176쪽

de cauea psalmos, nuptiales aut funebres Logo aliasque eiusmodi, quibus Syllabi Francfordienses statent, quisciuilias, sed Augustanam Confessione, Lutherum, Philippum, Brentium, similesque vestrae

sectae summates in testimonium vocavi. Sed quae tandem sunt illa idololatriae cri inina, etiam ex priuatis potissimum libellis corrai a Maria cacasserpente non repeto, quae supra ad hanc

Praedicanticam naeniam dixi. Sanctii ocantur,riSalvae es. An qualis Christus fuitZ Nequaquam, sed qua . Iis Paulus, qui omnes fluosfacere unice coSitauit; qua- Iem Timotneum esse voluit, cum illi dixit, meeipsti suis faciestate Praedicantes, Paulum idololatrue 'accusate, quod sibi usurpare,&Timotheo dare Saluatoris partes ausus sit. Inepti, modum, quo Dominus nos salvos facit, nec Paulus sibi aut Tim theo nec nos Sanctis arrogamus. Eiusdem vocis longe dispar est sensus sensu non sermone fit crimen . Spem c fiducia uam in Sanctis habene defixum. An ut in supremo Numine an nemini praeter Deum fidendum Iterum Paulus his Aristarchis peccauit,

Et ad Philippenses; non tu caraefiduciam habentes, quanquam Philist 3 ego habeam confidentiam in carneis quis abiis videtur con δε- re in carne, ego magis. An nulla in Sanctorum precibus spes collocanda, cum etiam in viventium oratio Nil,

nibus recteponatur Spero, inquit Paulus, peroramin 3 nes

177쪽

μν Dra Lusio R IN I Nam A M. .es stras donari in vota Aliud Idololatriae genus audiamus Maria praecipiend ius tribuunt. Quale filius sponte in matre veneratur Subditus illi in terris fuit, non ita in coelis matrem tamen etiamnum

illam agnoscit,&eo nomine honorat, plusque illi 1Ozanti defert. Quid absurdi est dicere lilium iam Matris in coelesti gloria degentis preces pro

imperio accipere, cum Dominus Iosuae in terris Pugnantis armatas de sole sistendo preces ita grara habuerit, ut dicat scriptura Domisum obedis '' ocibomino Dicite si audetis. Praedicantes Idolo-Lutacum esse, quod Dominus obedietatuo anae

O-Ι,aut si, scriptura scilicet reuerentissimi,non au-

letis,etiam nolitent aledicere ei, qui dicit, filium

De matris suae precibus , tanquam materno Imperio parer Sanctis, i praecipue riae Virginigrariae. ιὐηorum coelestium elargitionem tribuunt. Non aliter, quam

beneficium a Principe praestitum bono apud principem Patrono adscribitur inferinisanctis crifcri laudis. An verum ac proprie uictum sacrificium I: f. audacter cum Augustino dico. Quis autem aulint α-

Lar liquando detivm Avitem Sacerdotem ad altare, etiam βρω factum corpus uroris, ad Dei bonor .cultumi constructu dicere inprecibus obfero tibi Sacrificium, Perre, vel Paule, priane, cu apud eor memorias cis litur Deo, qui eos. :z bomise m mores eces Quid aliud Confitenturi pecca--Scilicet Iacobus ad idololatriam hortatur, cum

178쪽

CAPUT II. b. utrali: Confitemin alterutrumme ruis, Aliter sanetis,alia terDeo peccata confitemur: illis,ut roget: isti,ut det veniam Templa φ erilute. Non erigimus templas ametis subratione templi: templum enim Scastare referuntur ad sacrificium quod soli Deo offertur at veluti altare Deo erectium, Martvrum tumulus D se potest, ita templum Dei, basilica seu memori Martyrum sine Dei iniuria est. Nullam ergo Id Iolatriam Committimus nam ut clare iraaelare loquitur Bellarminus, qu a odumi Uarria esset eri M. ι

geresanctis altaria' tamen η inuoles aeria erigere illula Φηθη is pictos tumulos ea Idolotimi eri erigeresanctis emplas se. tione re tamen Idololatria eri, erigere illui ibeas μει etiam non est Idololarnia donare sanctis Thecas aureas velari gente , qinb- includantur rebquia eorum i nihil enim aliud sunt Basiluae,quam magnae quaedam thecae, quibus minores thecae in

rises uictra clauduntur. Lege, Mei sinere, ipsum Bel De H arminum, si prolixius ad antiquam hanc calumni 'πιε amate repetitam, uti&ad illud de festis &votis Sanetarum responsum desideras. Quantum donique illud iaculum Persanctos iurunt. Nimitum qui per Coelum terram iurat, illico coelum terram pro iis habet. Non tantum per Deum. sed per ea quoque, quae Dei sunt, iuratur. Coelum Dei sedes est, in sanctis Deus singulariter habitat Onem rememtra Dere in Dauli. . Merita sancto- um inprecibus nostris commemoἔamus, quia illax praescr-

179쪽

tis DEFENSI PRIMI FUNDAM . praesertim ad impetrandum essicacia sunt Scimus neminem praeter Christum alteri quidquam pro. prie de condigno posse mereri.Nihil ob merita Sanctoru nobis iure debetur, sed illi ob merita sua em-caciores Patroni sunt:& facilius a Deo per dilectissimos ob sanctitatem amicos, quod petimus, impetramus Idololatrane Salomon fuit, cum orauit n. 33. Memento, Domitie, David, omnis mansi Andes Agarias in medio ignis ita precatus Neque avfera. sis eo, dium reuma nobisproprar O rabai duectum tum, Isaacferuum tuum' fassanctum tuum. Λ Chrysoston, mus 3 Propter defunctorum virtutem, inquit ille, vitientii

in Geu. Deus miseretur, o curam bile inde clama Acciis Protegant,.l, crureae uatic propter me, propter Datadpuerum meum An Augustinus, cum ait Cadmonemur c mer non a nos gratiane, ne diligamur Dexa, releuarinosapud ci illorum me

eis posse, quos Deus Abgu. I iam Fabrici, perge

impudenter dicer: Augustinus faretur meritum inic redemptoris, μὴ removet omnino ae Sancta Vbi remoueta audiamus. Non ste nobis, inquit, religio e udominum si mortuommi, quia si pie vixerint nonschabentur, vitales quemne honores,sedillum inobis coli volunt σω illi nante tant meriti

sui nos esse confortes. An his verois Augustinus a Sametis omnino remouet meritum imb diuinos honores omnin remouet meritum neci uaquam. Ag Praedicans, de quo merito sermo est, cum ait de Sanctis Augustinusitati r

180쪽

An demerito Dei illuminantis, quem a nobis Sancti coli volunt, de cuius vero cultu toto illo capite disputat Augustinus At Dei, qua Deus est, nullum est meritum , nec ulla ibi Christi redem

p toris mentio. Et insuper omnes Grammatici iud, cent, an sine graui reciprocorum iniuria, quam Soloecus Praedicans Augustino affingit, de alio, quam Sanctorum merito,intelligi locutio ista possit, is . turnos meruiseiese confortes dum scilicet Deo iuuante, illorum exemplum intuentes, inclitatem atq; virtutes eorum in nobis exprimimus. Vnde illico subdit Augustinus. Honorandi ergosentpropter imitationem, non adorandi propter religionem alti sibili cet nostra laetantur imitatione sancti, quam suo honore:

quia imitatio nos illorum facit socios in merito, ut simus deinde in praemio Quantum denique illud est sacrilegiuma In fusterio Virginis eradiane nomen Chris inferint nomen Mariae. Non erasit S. Bona uentura Doctor celeberrimus nomen Christi e psalmisDauidicis integros illos reliquit non intulit sacro dici facrilegam cum Lutheromanum. Nouum illepsalterium virginis scripssit, desumptis e Daui dico verbis, quae tamen non eodem, quo David ad Christum, sed alio longeque humiliori sensu ad MariamVirginem translata usurpauit. Quis nescit, proprio sensu quantum accommodatilius disserat

SEARCH

MENU NAVIGATION