장음표시 사용
221쪽
qui Christo tribuit, quod ab illo prolatum esse
nusquam memoratur Ioannem ita locutum essequatuor Euangelista perhibent. Errorem autem illum dissimulare non debeo, qu bd neget Bapti Gmum baptismo, sed ministerium ministerio asti m et comparari. Quid tu Caluiniane ministerChri. stum baptismi ministrum facis non minister, sed auctor institutor baptismi est Quid negas baptismum baptismo Comparari,cum diuersitate baptizandi Ioannes se Christo inferiorem ostendat Anidem est baptizare in aqua, baptizare in Spiritu S. Nonne priorem baptismum sibi, posterio em Christo Ioannes attribuit si idem omnino uterque baptismus est, & Christus cum Ioanne exterius lauante intus in Spiritu S. baptizauit, cur nonai die baptizaeus in Spiritu quare se baptizasse illum baptizaturum affirmat, nisi quia aptismum Christi in aquain Spiritura posteriorem baptismo suo in aqua, adeoque nouum diuem sum futurum indicat Et verb, nonne tua illa
distinctione, quod negas, affirmas, Fabrici Ministerium Ioannis .cuiusuis ire rius ministri a Christi ministerio ais distingui qua vero notas qud Ioannes aqua, Christus in Spiritu haptizet, nimirum aliter iste, aliter iste. Quomodo verti ali . ter ille, aliter iste, si unus utriusque est Baptismus, baptizantra enique cur Ioannis di Christi
222쪽
Baptismos duos agnoscere noluisti, qui etiam pluo ire fabricas baptismos, dum cuiusuis sacerdotis Christiani, no siccus ac Ioannis, baptismum a Christi baptismo distinguis Nam, ut tu loqueris uiubre lius vi Ier baptizat aqua, Christus Per)ia Spiritu S alius autem aquae tantum, alius aquae&Spiritus Sancti baptismus est. Sed nos iam hunc tantum, non illuagnoscimus Bapti simus datur in aqua&Spiritu S. Christo Sacerdote, ille propria virtute, ut Do minus hic potetiate communicata, ut minister, operatur. Tantum ergo abest, ut eundem BaptiGmi Ioannis & Christi effectum scriptura tradant,vivet maxime diuersum clarissime, Fabricio nequi quam tenebras offundente, demonstrent. Sed spe nemus Fabricium etiam Augustini auctoritate pro 'eodem utriusq; baptismi fructu infeliciter pugnan
tem. Nullinus dicit Christum, dum reciperetbapti in Io-ιJue Dannis,reproiitasse Ecc iam ii quaslia datur Spiritus S. Τa . i. cite igitur imiuit in baptise Laimis datumsisse Spiritum Sana. Non hoc tacite innuit Augustinus, sed aperte do
Cet, non in Ioannis Baptismo, sed in Ecclesia per Baptismum Christi Spiritum Sanctu donari. Quae rit in eo loco Augustinus, quando Christus sit unctus inuisibili Spiritus Sancti unctione, inter alia dicii , Nebsae Ae eiactus est Christus Spiritu Sancto,
quando super Mibaptizatu velut columba,descendis. Tinc enim
corpu suum, id est Ecclesiam suam praefigurare dignatus est.
223쪽
rdiis DEFENSI PRIMI FUNDAM.in qua praecipue baptizati acciplinis Spiritum Sanctum. Audis, Praedicans, Christum non accepisse Spiritum Sanctum in Ioannis baptismo Spiritum vero S. columbae specie delapsum signiticasse futurum, ut in corpore liritti, id est Ecclesia illum prim bacciperent baptizati Quo baptismo Certe Christi. qui illam mundat lauacro aquae in verbo vitae Anne igitur Augustinus tacite innuit dari in Ioannis bapti simo Spiritum S. Certe tam taCite&obscure, ut Fabricio tacendum fuissEt Audiat Augustinum non obscure, sed clarissime baptismum Christia baptismo Ioannis distinguentem, eiq; longe praeponentem, obmutescat . Ne hoc ipsium, quod accenas. s. pita Lanti Gririus,praeponeretur baptismatiChristi, permissi', ' λη ut' baptizaria Ioa me Sed qui baptizatisunt. Ioam aonius ecu. quomodo non suffecit, si acceperunt Spiritum S. baptizati sunt entin baptistio ChrisVι: quianon baptismus brassi erat baptismis Ioannis. Qui accipiunt baptismum Simili, baptismum Ioannis non quarevnt qui acceperunt b
prasinum Ioannis,baptismum Christi quaesierunt Liais, Fabrici, &a tam apertis verbis Augustini ad indicia nescio
quae tacita, Imo plane tacenda prouoca.
Ad alterum Magdeburgensium errorem in- ης- terea pergimus Is fuit, infantes, cum baptizantur ' actu credere,&fide pulsus quosdam abditos intelligere. Hic mutato inter se pugnandi genere, Mei sinerus scriptura, Fabricius mitiore Interpretatione pro
224쪽
pro Magde burgensibus pugnat. Quid pero hic in
quit Meii erus, diuriti S. v. o. Mur. O. P. q. seqq. Neque in Matthaei,
neq; in MarCi verbis, sed in adulterino Praedicantii. ci cerebri sensu hoc figmentum fundatur. nim, Mei sinere, quid pro infantium actuali nclea Matthaeo& Marco dicitur Nihil profert, quo probet hoc Luthera num dogma Satis scilicet est Praedicantibus scripturae capita: versus gloriose cit re, ut Leetori decipulam ponant. Sed excutiamus citata loca. Apud Matthaeum eo loco ait Christus, qui sca Habetauerit,mm de pusillus illis, qui in me credunt σαAn hinc, ei sinere, infantes, qM,Vt Augustinus to G D.
quitur, ob aetatis indigentiam nee corde credere ad iustitiam Bap eo.
possunt, nec ore confiteri adstitem, cum sic roso, te vi, nati tinguntur, credere colligis flessime. Neq; enim paruulus, quem Christus illic vocatum in medio discipulorum statuit, infans fuit, sed ea sic aetate,&statura, ut Christi nutum aduertere,&ambulare,& stare posset. Puerulum nimirum simplice&innocentem exemplum discipulis proposuit, ut illius non teneram aetatem, sed incorruptos mores semularentur. Quid, quod Christus verbis illis Non tantum puerum illum, eiq; coaetaneos, sed grandes natu quoq; fidei Christiana humilitate usillos, vel maxime designauit Quod ex SS. Patrius iamiam locum Marci citatum explicantes do cebimus
225쪽
GT DEFENSIO PRIMI FUNDAM. coarius. Quid ergo Marcus pro Lutheranodo Enaate paruulos allatos ad Christum memorat, illos' qui afferentes repellerent, hactvoce a Domi-I1o correctos Sinite parvidos venire ad me, talium est enim re- ., gnum Coelorum. Hic inqui et Praedicans credunt emgo infantes, nemo enim infidelis in regnum coelorum intrat. Quasi verb&infans, quia asstu non
Credit, infidelis sit,&illi aetati sacramentum fidei susceptum , donaque gratiae per illud donata sine ullo tunc intellectus aut voluntatis acti non sufficiant f Audi Praedicans Augustinum,in infantem non actu credentem, sed baptizatum, tamen regni coelestis haeredem agnosce. Parvulum, inquit.ὸs,lis , etsi nondum fides illa suae in credentium voluntare consistit, circa . iam tamen ipsius mei sacramentum delem faciae. Nam si e
credere est detur, ita etiam fidelis ocatur, non rem ipsa mente annuendo sed ipsius re sacramentum percipiendo. sunautem homospere coeperis,non illud acramentum repetit sed intel- it,est veritati consona etiam voluntate coaptabitur Hoc quamdiu nonpoteri , valebit sacramentum ad eius tutelam aduersus contrarias potestates mi tum alibit, visi ante rationis inexhac vita emigrauerit, per ipsum Sacramentum commemdante Ecclesiae charitate ab ista condemnatione , quae permn I mia intrauit immundum, Christiano adratorio Memetae . Hoc
Lutherani quidam Praedicantes' profecto insemis Vide ergo, Meisnere, quam valide ex illo
226쪽
c T. IIII. os Christi de infantibus ιρά- leni regram Cogorum colligas infantes aetii credere. Fideles sunt infantes, non fide intelligendo, sed sacramentum fidei percipiendo. Nec vero Christus verbis illi, las paruulos, verum etiam maiores, illius aetatulae innocentiam virtutis industria exprimentes. praesertim designauit Significanere anquit Hierony
mus, dixit, eumn noni Aram,it oriendere Romaetae regna in M'. re Umores:mbis,qui dem baberent innocentiam in simplici- eatem, Demium est mutitur. E Augusti laus. Humilita ι.ε. ου-
mergi sigmini statura pueritia Rex norier probant atrii, Σ ' eulum erit regnum Coelorum. Nihil ergo in scripturis a Mei et annotatis est, quo error Centuriatorum dea stuali infantum fide stabiliri possit. Quare Fabricius hic, quod raro facere solet, cautior scripturis abstinet in commento quodam a Ddehurgi eum delictum lenire conatur. Ac primundiuertit ad sententiam Conciliabuli ittenbersici de motibus adcredendum&dilisendii, qui in infantibus similes motibus fidei dilectionis r periuntur, eamq*utheranorum ac Proinde Mast debuisensium esse, teste Bellarmino affirmati Tum deinde pium figmentum subnectent; - --, inquit, doctrino ad hinc reduci velim . e credane sdem habitualem in puerosanctificato necessari requiri ad te An Bapti in collaei em, 'iasne De habituali vel actu
impo de eri placere DEO Inane votum
227쪽
α- DEFENSI PRIMI FUNDAM.tuum est, praedicans non potes, quantum velis,sule Magdeburinensium, siue VVitten bergensium doctrinam de de habituali, quam des atholici infantibus baptismi virtute donari profitentur, probabiliter interprctari. Nullam enim habitus naentionem viriq; iaciunt: quis nomine motus habitum intelligat habitus neC motus cst, nec si milis actibus dicitur. Quid, quod Magde burgenses de actuali fide propria clare loquuntur cum C. nim Augustini sententiam de fide parentum&oLferentium aliena certe actuali, quae paruulis non, dum credentibus actualiter scilicet prodesset, retulissent, hanc censuram de Augustino rigidi cen-Gηt, e fores subiungunt merium haec opinio av Nini pugnat cuin voce Cbrasti Tali est regnum Coelorum,sed hoc tumu est credentium, ergo ta infantes credunt,se habentpropriam' ,
fac a Minime pugnat Augustinus cum Christo, ut iam supra de illo Christi dicto ostendimus, sed cum Augustino pugna Magdeburgenses, qui nec aliena fide, nec sacramenti susceptione contenti, propriam actualem fidem, inualis scilicet in parentibus osterentibus aliena est inaniantibus requirunt, undes vocabulum crechre, quod aes Umsignificat, usurpant. Quare Fabricius sui sibi figmenti conscius, illam interpretationcm de habit Ἀ- ali fide hac lepida correctione conclusiit Hirc
228쪽
c Arvτ il iis, o Praeciicans, si quidquam: cum enim de opinionem in iis sibi fideret, votum adiunxit,&optare, qua Putare tutius duxit. Illud quoq; vere addidit re
necessarium redis utationem adferre. mes illa excitet motus Divisibiles inremos in anima pueri, an non. Ita est: quis enim disputet de eo, quod exerte a firmantVVittembergicae Synodi proceres, quibuscum sentire Mag-deburgicos vult Fabricius Verum deniq; quia parum sibi hoc suo fictbtio Commentario effecisse videbatur Praedicans. ad calumnias, tanquam ad talionem, qui huiuCmodi hominum mos est, confugit. QMd si ego, inquit, in medium proferam vestras naenias, velut desommdo ita in limbi puerorum, quo impediunturpoenam dumisentire, ad hocs eassetis puerosnullain poenam sens ferre docearis. ut qua se somni lac ille' quomodo non interrumpicur discursioni lata Daemo-atum aba fimo trans cameras illis.limbi erifctinerem modo non turbatur clamoritus vlularibus animarum flammis corpores
iviferum faecenseram es Heu quale Dpocaustum, in quo tam benἡ dormiunt anime Haec sunt pia fraudes Pontificiorum. Haec sunt impia conuitia Caluiniani Praedicantis. Cur non profert aut nominat ullum auctorem, qui tae
ita scripserit Luunt pueri sine baptismo decedentes poenam damni nullus animarum somnus est, nec opus est somno, ut effugiant sensus Poenam, quam nullam etiam vigilantes luunt. Ita Cath lici. Reliqua quid, nisi calumniandi studiu nucra Dd am
229쪽
αoa DEFENAI PRIMI FUNDAM.fam inscitiam, stiliq; barbariem in Fabricio ostentant, iraedicantis in faniam ridendam exponunt Quid sit verb ego sine conuitio verissime memore prolixas illas Lutherinaenias, de iustorum somno, quo in loco sibi nobisque ignoto,ad diem usque vitimum totius orbis decretorium, non multo aliter, quam foet in utero materno, infans in cuni S, phreneticus in animi deliquio, profundissime demese nisi, gantur Sed satis sit locum notasse, ne tam longis Hinu. fabulis Lectorem detineam. Ad ut heri alia m--s fanda portenta a me prolata, quid Praedicantcs dicere habeant, audire propero.
fere Lutherum iniquo in n. Trinitatem a-
DE versu illo,Sancta Tristas tu Deus, misserere nobis, publicis Litan ijs exturbato contra Lutherum initio questus sum. eis erus, Exemplum, inquit, mecum,'bi versus iste leo sus, ηων Amus; si maxime ita res se baseae, proculdulio tamen non eae Trinuaris negatione, sed a s de causi actumeri. Non est, ut video, Meisnerus admodum cutiosus scripto- tum Lutheri lector Dissicile adducor, ut credam Meis ero neganti, se vidisse exemplar, in quovem sus iste sit omissus Cedd exemplar, Meisinere, Li-xaniarum a Luther composita arum, a quo Pa exulet
230쪽
e Ap vr. II. . . se exulet ille versus. Interea inspice Catechismum Pythmicum Lutheri cum Catechismo illius par-MO,ad antiqui exemplari fidem, Norimbergae MDC. II recusum circa neria vel librum Luther norum Canticorum Essendiae ante biennium excusium folio et o Vel si hi libelli Vitten bergam Vsque perlati non sunt, octauum Lutheri Tomum Latinum Ienae impressum anno M. D. XII folio χχ. consule,&cum,quod hactenus non viducti, videris, tum de causis cogita, illasque nomina, quibus adversum illum expungendum impulsussu Lutherus. Da, si potes, inter illas locum aliquem singulari Lutheri erga fanctissimam Tri, nitatem amori dc venerationi. Sed Fabricius,agacior sciliCet eis ero, causam iustam omissi Veisus etiamnum exprimit,in me calumniae da--
nanat. Deus bone, inquit, quam impudens calumniarori Quid ita metueberus doctrina purioris de Trinita re amans, ut suum reprehendit formam illam supplic δ, λιμHa Tristasinus Deus, βd Germanice, quia malesonat να-
sum Drti 'Itigscit corrigio a naesignificas tripbcitatem, quam noluit usurparet hoc m ierio enunci Non poLsum, quin retallem Tu vanissimus Calumniatores, Fabrici Quid de Germanica voce tricaris si illa, quod triplicitatem videatur significare, Luthero minus commoda visa est, cur non vocem P