장음표시 사용
241쪽
DLFENSI PRIMI NDAM.istis sensibus David cum Lutheri impietate con spirat memo bonus ante malos Praedicantes illi D, uidis versui tribuit damnatam Lutheri sententiam. Sed&illud diuinae dilectionis praTeptum Druges Dominum ex toto corde, ad Lutheri defensionem Fabricius rapis. Mirum mn est, inquit si I uua alienum duces inultione 6- criptura, omnia operi nistra, etiam optime facta mereri moracm, habita nitione stiricti Iuris diuini Censentenim N ι . . Iesua neminem teneri, Deum plus omni bus diligere. Ita Tolo Giηstri tus Stupletonus etiam dicis, non esse obligatorium, sed doctri: no . Quorum doctrinae repugnat illud Dιliges Dominum ex ι- de toto corde Cum autem omnia openu nostraprofluant ex corde ro
' sisto tabido es foetido atrum non sis ob impuritatem opem nostra
mortem mereantur apud Deum, qui puritatis eri amantisium .
Malitiam Praedicantis incalumniando, an inscitiam in argumentando magis mirer, nescio. Non ne gant Iesu itae, o Calumniator, nec Toletus, nec Stainpletonus Deum ex toto corde super omnia dilige
dum esse, quod tu illis sine dis rimine imponis ne gant vero praecepti de dilectione sensum esse, quod debeat iuriorum in terra tam persecta esse dilectio, quam Beatorum in patria dc nisi tantopere diligant, legis de dilectione transgressores, eiq; init. νώ. mici e sciantur. δε μα- , inquit S. Augustinus, lωιu. e. esse nondumpotesttanea alectio I re, quanta illi commoni plena
. defectis debetur,fum culpa deputandam est. Aliud cst,quod lex dilectionis ostendit aliud quod imperatiostem clit
242쪽
dit dilectionem catorum perfectissimam , ut ali 'illam contendamus,&suspiremus imperat eam, qua a iustis nulla creatura Deo praeserenda est. Deia.
illa ait Augustinus. Non recte curricurliquo currendum Ioui
est, nesciatur; quomodo autemsciretur, si trullis praec res ostem deretur De hac vero agens de mandato dilectionis, inquit, Neque enim imperaret hoc Deus vi faceremuris impo ubile iudicaret, e ab homine feret Dicimus ergo
Deum super omnia diligendum esse a iusto, quan hium ab illo diligi debet in via , non quantum a beatis Continguit in patria. AppreClatio, non intensio amoris a lege praecipitur, ut loquuntur Scholastici, dc loco, quem notat Fabricius, aperte tradit Toletus Calumnia ergo Fabriciana est Iesulta negare Deum super omnia esse dili igendum, cum inter duos tantum modos sic dili gendi Deum, persectissimum illum Coelestem negent iustis in nac vita sub praeuaricationis poe aia esse imperatum vero, si iustus diligat Deum ex toto corde, qua pote fieri interris, quam est inscita haec Fabricii collectio, opera omnia, et iam iustorum, tanquam ex corde tabidori etido prodeuntia mereri mortem aeternam Qu*naodo cor iustorum tabidum&foetidum est, si illo toto in Deum feruntur ' An negas, Fabrici, iustos in hac vita toto cordes, aut perfecte DE,
diligere 3 Ergo fidem negas diuinae illi voci
243쪽
m DEFENSI PRIMI FUNDAM.L bis. ωL inicini, quia reuerientur ad me in toto cordesuo. Et huic Dei de Rege Davide testimonio C lodisier. mandata mea, ecurus est me in toto cordesuo. Et isti de Io- sia Simili uo uir mite eum Rex, qua reverteretur ad Domnum omui e de suo in tota anima, 27 ininiuersa virtvte sua. Quo modo Cor iustorum impurum est, si Petro teste, De Aa sy usfdepurificat corda eorum,oc Paulo suffragante,est Cha- ritus de corde puro inconscientia bora Scilicet Praedican-3.3 tes, quale ipsis cor est, tale iustorum fingunt,&suis operibus iustorum opera metiuntur.
lain calumniatur, e Laeberi solum memet' malam
SEd pergamus ad aliud monstrum. Vides, in
quit Lutherus, quam diuessit homo Christi m quies-M iam Polens,non potestperderestitemflua quamisivitque ste caris, nisi nobi credere. Nulla enim peccasa eum possunt damnare, fisola incredulitas. Hic eis erus primam tam infamis dicti patiem praeterit: de altera vero, ne omni no obmutuisse videatur, hoc tantum habet dicere.
7 se hoc incommodum is modo dextre accipiatur. Omnia ec- cara gurdem damnationem mcrentur; atta era, qui damnantuΥ, mn eam ob scelera, quam ob contemptum satisfactiora prosceleribus praeut damnantur, quamvis, tincti poena um gradud,secum di in distincta crimina irrogentur. Omnino iuxta delicti:modum erit plagarum modus plura dc grauiora scelera,
244쪽
.scelera, maiorem poenam, quam debent, dabunt. Si peccata etiam singula crentur damnulonem Praedicantis confessione, quomodo hominem non etiam singula damnant, seu damnationis causa sunt Luet peccator ingrati animi crimen Dan ideo furti, adulteris, aliorumq; scelerum poenam aeternam non tu etsi erus hic praedicantis fucus est: scriptura, quae de incredulitate di Cit,qui noti credideru, v. condemnabitur etiam de aliis multis sCeleribus aper
Sed quid fabricat fabricius circa hoc informe Lutheri dictum 3 Ad primam partem illius, Gl iustarius non potest perderesalute uam,nisi nolit credere. resi' indetur, inquit FabriCius emphatice locvtum, respicietis ad Veritarem Dei inpromisionibus. Quae Syntaxis 5 Praedicans, ncum respiciens hed neglecto Fabriciano soloecismo, em
phasin Lutheranam di Cutiamus. Christus iis, qui crediderint iaptizati fuerint, salutem promisit; hoc promissum attendens Lutherus, Conclusit, Christianum non posse salutis iacturam lacere quantiscunq; peccatis, nisi nolit Credere perinde Ora ac si unicam salutis consequendae conditionem fidem scilicet, liberalissima hristi promissio, nec
poenitentiam, nec dilectionem, nec mandatorum Obseruationem exegisset Christi sunt sententiae. O . Sipaenitentiam non egemuis, o tessimiliterperibitis. Ho ac id . est, Deum&proximum dilige, ut ex Contextura
245쪽
Mιib.i tur emphasis est, dicere, sola fide salutem reperiri,' ' ac nullis peccatis, niti infidelitate, eam amitti posse Et fidei, de poenitentiae, charitati, miseri
cordiae Dominus aeternam vitam promisi te contrariis vero omnibus peccatis sempiternum interitum minatus est. Impia ergo Lutheri emphasis est, maximis peccatis, modo fidem promittenti Deo adhibeamus, salutem in nullum discrimen adduci posse. Et certe ipse Fabricius nimiam em I hasin metuisse Videtur, cum in responso verba il-a, quantiscunque peccatis, omisit, atque ita Lutheridi, ctum recitauit Christianus nonpotest perderesalutemsuam, nisi nolit medere. Verum non contentus emphasi
Tropicus Praedicans, etiam Apostolo impiam hanc sententiam prope tribuit. Ait enim. 6oriolas non procul aberi itali es to,s modo loquenia , Itane vere, ubi obsecro Rom. 3. Num hominum infideli- tas Dei fidem euacuabit Aut reddet inanemrah- sit. σωρ. . fieri non potest, ut excidat sermo Dei.
4.rsa' ad Desulaniceo. Fidelis est qui vocavit nos,1 Is qui etiam essiciet. Ad ealca renicie Loehernae loco afflignaeo, de quo eri quaerito. O impium & impudentem Praedicantis calamum qui tanto conuitio audet Apostolum perstringere. Nec his loCis, nec usquam Apostolo in mentem venit, nullis p eatis Christianum salute excidere posse, nisi iiolit
246쪽
eriaere Dei fidem in struaridis promissis praeducat,in ad Romanos utroq; loco etiam contra infideles Iudaeos defendit. Non enim,quia quidam 4 udaeorum non crediderum eloquiis Dei, infidelitas illorum potuit euacuare Dei fidelitatem, ut, duae illis de aduentu&redemptione Messiae,decreta entium iustificatione promiserat, non impleret. Neque vero ideo, quia Iudaeis secundum carnem
desertis ad Gentes gratia & iustitia translata est. excidit sermo Dei nam non carnali, sed spirit vili semini Abrahami, seu in Christum credenti. hus promissio gratiae & iustitiae facta est. Nimirum tam fidelis Deus est, ut ex illius parte nihil Gmnino sit cogitare, quod eius promissa impe dire vel retardare possit , cum optimus, sapientissimus, & potentissimus sit. Quid vero hic vicinum illi Lutherano , brinams non poteri salutem quantiscaeique peccatis perdere , nisi nolucredereo Si Paulus eo sensu ixisset , fidem Daci non evacuari ab infidelitate Iudaeorum,
quod DEV S gratiam, salutem promissam
Iudaeis etiam infidelibus seu non credentibus, nihilominus fidei seruandae gratiae sit daturus, haheret Fabricius, quo Lutherum excusaret, vel sic
quoque loquentem mi ηα ρα 'salutem predere , es notu credere At longe aliam auli
247쪽
mentem esse, eumque vel longissime ab emtoetu,
theri abesse contra Praedicantis sacrilegum fucum iam aperte monstrauimus. Quid verbad alteram partem dicti, 'Mipe eatapossunt bominem damnare. sola in eo litas, respondet Fabricius Mitem interpretem agit: Idem inquit. piantacunt peccata admiseris, sex quidem te condemnabit se ieum vera resipiscentia in De venias ad Deum, nulla eorum omns. te poteriis damnare. Aliena est haec interpretatio a Lutheri verbis; Lutherus solam fidem, ne peccata hominem damnent; Fabricius etiam veram resipi- stentiam requirit Scimus maxima quaeq; peccata, si homo per veram seriamque poenitentiam ad Deci reuertatur, veniam obtinere. Hoc omnes Catholici sentiunt&dicunt. Qiris vero cum Lutheroaude at dicere, nullum esse aliud peccatum, quo homo damnetur, quam incredulitatem aut ii nomo tantum credat, sibi peccata dimitti, quidquid de poenitentia, dilectione Dei, nouae vitae proposito sit. mox illum diuina sententia omnibus ecratis a solui. Apertior certe est in hoc genere impietas Lutheri, quam ut vilis Fabricianis glossematibus tegi possit Lutherus mala opera tam parum Orco, atque bona Coelo digna iudicat fidelem etiam adulterum bonam arborem esse, eiusque fide adulteria multum prodcsse censet, i md intrepide peccare iubet, simulq, Christo fidere, mille denique adulteria et
248쪽
vel homicidia uno die perpetrata non posse hominem a Christo auellere dicit, modo is credat Christum esse agnum, qui tollit peccata mundi. Recito, in
Lutheri verba Nidium opus tum malum est, quod hominem po ut damnare, o nulliunt bonum, quod homiliem postsaluare, Tri' fr' sed sola fides noss&ut m insidiata damnastros. Si qui ιι adui Auti. terium incidat, hoc opus illum non damnat sed indicus, quodμου I. excideriri, hoc illum damnas, alia etsi imposibile. Itaque nibillominem bona acie,nilimes, nihilfacit malum, nibi incredulitas. Noli uia cogitare, quod Christianus nonposite cadere Dauid erat quolse,. . bona arbor, nihilominus cadebat,sed tamen non erat maIt arbor. O mi Christianus bonus est, o in retiis de ne cogites, quod faciat opita, quo proximoso Pedit nocere, cum illum potius cupiae mare. Quod vero aliquid interdum ei accidat adulterium scilicet sicut Dauidi, non debes indescandalizari. Deus enim sinu ista contingere. sanctossuos iiterdum impingere, ut inde fides illo consertetur 'augeatur suo imbecillitatem agnoscaret. Esto peccaror, e 'pecca fortiter. Sed fortius fide e gaude in ram. Christo, qui victor est peccari, mortis es oferni pece dum eri et quamdiu bissumus. I ita haec non Ibabitario iuriitiae etianasi DL 43.
Christus&Spiritus eius in nobis habitet sed exste
mug, ades Petrus, Coelos nouos terram novam,in quibus ivstitia an OII. habitae. Sufficit, quod agnouimusper diuitiasgloria Dei agmini, qui tollit peccatum muni: ab hoc non auellet nos peccatum, etiamsi sales millies hoc eli, bis milliesy o di ornicemur, eoecidamus. In D ltrosium robur Lutheranae fidei, quae tam bonam arborem facit, ut etiam, cum mali Ope-
249쪽
ris fructum profert, non siit mala quae hominem etiabis mille adulteria', aut homicidia uno die patrantem a Christo non potest ueller quae sola sufficit,&omnibus peccatis fortior est, imb magnum virium incrementum a pecCatis sumti.
anum. Adeisseri effugium in Luther,excusandor
Fabricisuperta contradidtio, futilis consequensia. i. II .
QVid velis ad illam bonorum operum calt
mniam, opus bonum non potes doceri nisi udasfiadem inuigitii iam dicunt linguata Patroni Fabricius, quod in hoc Locutuleio mirere. tace I. 34. eis erus breuiter ita respondet. Sciendum ἐρο nitet immisceri iusifcationis actui, vel doceri,'efm poenitentiae. Ibi Dem laedunt, bie oriendunt. Ibi sola me tu μeat me sola non eri, sed per dilectionem operatur. Opera bona tanquam dispositiones ad iustitiam, qua ex impio fit iustus, aut tanquam merita iustitiae, qua iam ante iustus fit iustior fidem minime laedunt, sed iuuant, siue ad accipiendam , siue ad augendam iustitiam. Et vana est illa eis eri distinctio, Ibi sola fides iuriscus, hic la non eri, sed per dilecti η operatur, quasi verbium fides primb iustificat, ita sola sit, ut per dilectionem non operetur. Liaceam, Praedicantem Apostolo ad Galatas aliter docenti repugnare: ipsis Lutheri verbis, haec commentitia eisneri defensio reijcitur. Accedum
250쪽
inquit Lutherus ad Ea perfid venissem edam pem opem. Haec Lutheri verba recitat pag. 3 a. Fabricius, ut probet solam fidem, non bona o- Dera ex fide facta iustificarc, parare accessium ad Deum. At vero, si fide operante accedimus ad
Deum, quae malum insaniari Lutheri , Fa-hricii, meis eri est , negare ullam fidei operibus ad D E Vm conciliandum vim inesse Quid enim insensu interest , inter fidem operantem opus fideiu Si ergo fidei operanti trui itur a Luthero accessus ad D TV praeparatio ad iustificationem, cur operibus fidei negetur Sed ne de verbis triCςr, aduersus eis rerum satis est sutarque , non tam fidem, sed eam, quae per dilectionem operatur , etiam
Luthero consilenta accessivi ad D Boii,
Illud vetb hic dissimulare non possum, Fabrι- cium suorum verborum plane immemorem, in huius dicti. ccedeur ad Dein per fidem per rem tam explicatione sibi turpissime contradixisse. Haec nim Lutheri dicto allegato subiungit, D quo Lutb
xur Enoeb te timonium ob uerat quo ratusfueriς, tot ferimonpostri, M absiue e Miquisse ναμ ram qui aecessit ad Deum, oportet credere Vbi vides meam ausim accesses ad