Excubiae angelicae Ciuitatis Sanctae. Pro defensione 12. fundamentorum catholicorum, Ser.mi principis Wolfgang Wilhelmus, com. Palat. Rhenj &c. Duobus leuis armaturae socijs, Balthasari Meisnero praeconi lutherano et Fabricio Bassecourt Tubicini calu

발행: 1617년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Ambrosi denique pro solis scripturis aduersus

Ecclesiam hoc testimonium profert, sed mutilum: integrum dabimus, omissa alius typus indicabit..it uisa obscuritas inscripturis Propheticis,fiasi maii quadaministurescripturarum ianuam pulses, Scea, quae sunt occul-ρ' ' , diligenter examines, paulatim incipis rationem colluere dictorem dc aperiere tibi non ab alio, feda Dei verbo, de

quo legisti in Apocalypsi, quod agnus librum si

gnatum aperuit, quem nullus ante aperire poterat quiasolus Dominus Iesus in Euangelioso Prophetarum aenigmata C legis orieria reuelauit Ambrosi mens est scripturas Propheticas ex Euangelicis interpretandas, teteris testamenti enebras, noui luCepellendas esse. Haec lux, primbsciliCet ac praecipue a solo Christo est, nisi enim ille mundo illuxisset, adhuc in tenebris imbra essemus nisi ille doctrinae suae lucem sparsisset, Apostoli acclesiaveritatis lumen non haberent. Nunc&acclesia in Apostolisti missi Domino nominata, cum scrupturae lucem haeretici in tenebras vertunt, depulsis erroris tenebris veritatis radios emittit. Solus ante omnes Christus habuit clauem, qua clausa mysteria reseraret: at illam deinde Apostolis eormuque succestaribus, qui ΕcClesiam gubernant, dedit, ut aperirent occlusa Quate Ambrosius mox illis a Fabricio recitatis haec verba subiecit. Solus Chiriuocientiae clarum deradu, de aperire nobis Cur Praedicans ista o

332쪽

misisti fraudem tuam prodere noluisti. Iam pater; audis quid dicat Ambrosius Christus clauem sti-cntiet qua coelo solus detulit, nobis dedit ad sensum scripturaru aperiendum nobώς, Ecclesiae lallicet roetoribus Episcopis, Apostolorum, qui primi eam a

Christo acceperunt, veris successoribus, in quorun umero&Ambrosius fuit. Sed mirum, quam Ecclesiae Catholicae, hoc est, Pastorum praesidumqbitrilius magisteri u animum Fabrici scruciet. Coetui enim EpisCoporum, qui Ecclesia gubernant, nomen

Ecclesiae Catholicae inuidet, nomeque magisteri j superbiae praetextu funditus sublatum cupit Augu-.stini aliqua testimonia, in quibus Ecclesia pro toto fidelium coetu accipitur, prostit. Quis hoc nescit, aut negat Hoc doceat ex Augustino taedicans, cum dicitur Ecclesia docere, iudicare, definire, cum de publico Ecclesiae magisterio sermo est, Ecclesiam pro omnibus fidelibus, non pro fideliuis Praesidibus sumi. Cum dicuntur Episcopi regereri dis cinium plebs Christiana intelligitur cum Ecclesiae ligandi atque soluendi, partes audiendi sententiam ferendi, docendi potestas data dicitur, des saeta is M. ι.i.

se imo est. Si eos, testes sciliCet, non audierit,dic Ecclesae, I.

inquit Christus ut Ecclesiae Praesulibus1cilicet atque I raeside itibus, interpretatur Chrysostomu, Sed sici. Maib. Tribunus plebis, ut haereticis formidabilem Pastorum Ecclesiae potestatem effugiit, magister ij aucto-

333쪽

sps DEFENSIO UE UNDI FUNDAM.ritatem omnibus de plebe fidelibus defert Iorium Lia quit Ecclinia Catholica est ion Pontificum noli Doctor sed omnium sanctorum Ilium doctrina. qui verun to erunt. t Isuita nomine Ecclesia catholica nihil altu ignificare vult, quam Visibilinis reviset scoporum turmam Sustes 1 n

culis Fabricii scilicet, est viii bilis Episcoporum coetus non modo nostroru , sed etiam eoru qui per omne Istates retro an te nostros vix crui sicit enim sibi ab illis nigritheta imminere Ad plebe uniuer 1,puocat;&ta me nec hanc sibi a uente ante Lutherite pora ullam ostendere, sed tantum occulta cinaspectabile quanda turmam fingere potest. Sed quid ego in farne hoc Paradoxu de auctoritate docendi atq; iudicandi omni populo concessa pluribus persequor 3 quod Fabrici in hac pugna commilito

Meis erus tam claro pronunciato alio damnat Pan 3 7 storum Ecciniae, inquit ille, tanquam ministrorum est de controversiis ex Scriptura publice iudicarci Sed Fabricius contra Pastores Episcopos in acie producit Tertullianti. orandum ex Tertulliano Ecchi a Catholica, inquit, noesi numerita Episcoporu Libet tibi Prae-m': dicans dicere, polim S. Paci anu SNouatianiS: Ternil--2 lia spost haeresi Pesse est, nam multa itidesumitis Librum de Pudicitia Tertullianus inhaeresin plapsus scripsit; in co Montani errore de non reci piendis moechis de fornicatoribus defendit; potestate dimittendite cata non penes Apostolicum, hoc est, Romanum

334쪽

Epistopum Catholicam qi Ecclesia sed in spirituali

Ecclesia Montani tantum esse contendit. Quarc ait ι . p. Ecchsitu quide delicta donabit sed Ecclesia Spiritus,pers ιritual dic.c. D. homissilio Acinia numerus Episcoporti. Nimirum tu Tertullianus hae reticoru more Spiritum S a totiuSEcclesiae Episcopis in Montanti pauculos illius seclas inimi gralle; suam paucoru, non Catholicam omni u Gentium toto orbe ditius ana vera Ecclesia es se iactabat. Qu dergo Praedicas hoc testimonio, quo ille, damaata haeresi adiursus veram Ecclesia etiaaduersiariorum iudicio pugnauit,gloria tui imitus scilicet reperere labra laci ucas. Dissimulo mala Fabricii fidem in Tertulliani verbis recitandis non enim dixit Tertullianus, uti ex eo refert Fabricius: EccIsia Catholica non est numerus Di coporum,scd non Eccle- sanumerus Episcoporum. De suo subdole vocem Cabo-bo intrusit PraedicanS.

Infanae fabricis nugae contra Magisterium Praesi-

vin Ecclesiaeprosumma populi bbertate. f. III.

Non sol iis autem Ecclesia Catholica sed a si rivm quoque Magistello Fabricio stomachum

mouit. Primum quid c mde ea Cce tanquam odestiore sibi vane gratulatur mox Vero tanqua superbissimam obliterari des inirier' nomine corrigi desiderat, nam Praedicant bus minime difficileensimul flare sorbere. Audiamus vanam gratulatione a1.Lsuetum, inquit Fabricius, nec hactenus avara

335쪽

.,t, DEFENSI SECUNDI FUNDAM. , ex Ponti Mys bustae loquendigeras Medium comi cena Mina tem eri Magisterium Ecclesiae quandoauidem aliae dicere oliari auctoritarem illud esse medium, ν ore Pontifex ad probandas suasitaterpretagiones nullulegibusse astris. Ac paulo pbst Deo tuus, ouod Ecclesia Romana non ampliusse velle

fidem ex auctoritate imperarepolliceatur, erum docere, quin imuinterpreta id Scripturas Sua figmenta, non Ecclesiae

Romanae promissa iactat barbarus praedicans Magisterium Ecclesiae Catholicae, pars magna auctoritatis illius est. Ecclesia, uti alia, ita &docendimunus singulari auctoritate obit. Tantum enim sapientiae testimonium a Christo illa habet, uti paulo supra ex Augustino audiuimus, ut de illius sententia, quam in quaestionibus controuersis consulta pronuntiat, dubitare nullo modo debeamus, ne ipsi Saluatori, qui illam tantopere commendauit, contra salute nostram perniciosissime reluct mur. Haec est magisteri Ecclesiae aucto litas. Quid ergo exultas Praedicans, quasi magisteri nomine a me auctoritas deprimatur Annon paulo in itu ipse de me ais Proculdubio Iesua per Magisterium Eeclesiae Catholicae, cui adiudicat ius interpres di,intelli Uummam avictoritatem. Omnin summam externam spectabilem intelligo nam internum occultum Spiritus Sancti magisterium in illuminandis siue ad credendum singulis fidelibus, siue ad docenduxotius Ecclesiae praesulibus longe scientia super

336쪽

eminet. Quis enim dubitet Spiritum Sanctiim, qui posuit Episcopo regere Ecclesium, christum, qui illam in , .. acquisimitsanguinesuo, EpisCopos dignitate ac potestate, . plurimum antecedere Christi oc Spiritus animpropria; Episcoportim autem ex Christi&Spiritus Sancti liberalis imo dono omnis est a uetoritas. Non repugnat Chrilliin Spiritus Sancti magisterio ECclesiae magisterium sed subieetum inseruit. Vana igitur calumniosa etiam illa Fabriciscensuia est. Quod litortasse e uita as bellereo die errorem caeterorum corrigat, ta Magisterium intelligere Velit minis Ierium,fui or ex animo,penes Ecclesiam Orthodoxam leministerium litterpretandi Scripturas. Nihil corrigo, nisi errorem Praedicantis qui tam stupidus est, ut Magisterisau et ritatem di ministerii demissionem Coniungere nesciat. Nonne Christus a discipulis Magister Dominus bene vocatus est, erat etenim;&tamen 1. iii administrandum se venisse dixit Nonne Paulus M a Magister Gentium,&Dei minister stul8 Ninne ille di i idem ait datos esse a Deo Doctores ad opus fugeri 13 pM . Episcopos plebis Christianae magistros,&Dei, im '&plabis ministros elIe nihil repugnat:&summus Episcopus seruum seruorum Dei se nominare non erubescit, Sed quid multa Tricis istis hoc unum quaerit Fabricius, vitale siue summi Episcopi, siue omnium Ecclesiae Episcoporum sit magisterium, cuius iudicio non debeant parere, sed possint libe-

337쪽

re contradicere Praedicantes Vult id, quod a remo Ecclesia Antistite aut magno Episcoporta con cilio in causa fidei iudicatum est, tanq dubium incertum a quo uis praecone , inadcerdone,ad scripturae libellam pro libito examinari, probari, improbari, ut libere scilicet, ac impune naeresis vage- - tur. Ideo, inquit Fabricius, moliet I ms: Prophetias s Q - ne pro nihilo habete, omnia explorate, quod bonus hi erit, retinete Ecclesiis Romanasummum Ius intrepretand sibi enicani prohibesserium illudexamen exScripturu Deanterpretationibus priuatis,dubiisq; loquitur Paulus: eas probari iubet, i quidem bonae, hoc est, scripturis S ab Ecclesia probatae doctrinae conformes reperta fuerint, teneri. Bona interpretationes,

quales haud dubie totius Ecclesiae sunt, non proba.das, sed tenendas esse docet Apostolus. Qua ergo fronte colligit Fabricius etiam Apostoloru, dein summoru Pontificu, aut plenorti Concilior siententias tanqua incertas, a quo uis plebeio ad examereuocandas&Cciendas esse Suprc nauius interpreladi scripturas sacras optimo iure, Christi auctoritate,&summus PGtifex Petri successor,& totaEcclesia in magno Cocilio Cogregata habet nolibi arrogater vendicat. Temerariti, non sertu est Examen, velle unu aliquem homunculta, ex scripturis quouis modo intellectis, totius Ecclesiae, quam Spiritus S perpetuo omnem veritate docet, sententiam in dubi

338쪽

C A TU T. a s Um adducere, vel demum etiam erroris insimulare. Serium examen, qualcThessalonicenses, aut BCero-

enses post fidem Paulo p edicante cum omniauiditate susceptam, in quotidiana Scripturaru scrutatione adhibuerunt,no vetat Ecclesia Non illi Paula doctrinam cui indubitatam iam fidem dederant, tanquam dubiam aut incertam in Cripturis ex minabant, sed eam perfectius intelligere, atque in ea confirmari sedula Prophetarum lect-one Cupiebat. V olebis erum, inquit Chrysostom mispersuasione habere de passione a nisi crediderat. Et Oecuine raracina tis: agis infide confirmabantur, dumscrutarentusscripturas, quae dedi pensatione incarnati verbi dices vitur, Petersifcriptis consentaneis reperiret. Profectus fidei, no erroris metus,

causa illis legendi scripturas fuit Aliter ante aliter post fide suscepta scriptum scruta dae sunt Ante, cu scripturitestimoniis fides suadetur, ut fide generet; post vero ut animu in fide roborent atqueconfirmet. Somnivest Praedicantiu Paulum auditoribus suis dedisse potestate, ita doctrinam a se praedicatam examinandi, ut si ipsorum iudicio proprio videretur scripturis contraria, libere illis eam repudiare lice- Iet Aliter Paulus: Tenete traditiones, quas didicillusive per sermonem uepemEpistolam nosin .Etsi quis non obedissermoni nostroper Epistolam, hunc notate. Et quid volunt sibi

in Ecclesiam liCere Praedicantes, quod in se suis auditoribus non permittunt Verba illis dant: i

339쪽

xi DEFENSI εECUNDI FUNDI M. iram si potcstate promissa auditores viantur,&eΟIudominam examine faeto damnent, anath cmaaudiunt. Ad scripturas illos amandant, ea tamen lege, ut illorum debeant in illis intelligendis ductum 1363ν sequi.Deus, inquit Mei merus, exscriptura per Ministros de ovinibus controuersi, certum m in alubile fert iudicium, biramen stimulabauditoribus requiritur, ut exemplo Beroensi diligente inquirant ipsi, scriptum consitant m ex inse informari pariantur. Di scilicet Ministrorum certum in falli-hile est ex scriptura iudicium, vini sillo ex scripturis se informari patiantur auditores, pertinaciae damnentur. Ita sibi Praecilicantes ius superbe arrogant, quod in Ecclesia Catholica, quae Christi munere illud iuste posside tanto per calumniantur. Ego, ait Lutherus in fine libri de seruo arbitrio,ii hoc libro non contuli, sed asserui octo, ta penes nullum volo esse iudicium, sed ominbm suadeo, in praesten obsequium Ha C est illa blanda fallaxque libertatis pro millio, qua multi ab honesta Catholicae Ecclesiae obedientia abstracti, in turpem Praxlicantium captiuitatem abducun

tur.

Imperita eisseri Igmenta contra scripturam,

Ed eo quoq; nomine libertinis istis exosum est Ecclesiae Magisterium, quod haeretici seuerius

340쪽

tius ab Ecclesia coerceantur,in ad ossicium compellantur: imo etiam a Regibus Principibusque Christianis grauius multetur Oderunt nempe mali isti discipuli ferulam boni Mogistri. Coactiva decisio estatim ei sine ras, cum non tantum Controuersia diiudicantur,sed etiam controuertentes coguntur ad fidem amphctendum, et ita compescuntur, ut ipsi desinant uos errores defendere , aut nisi hoc faciant occiduntur . e medio tolluntur. Haec illa cruenetaeribitum terminatio in Papatu stata,quamsub Magisterio Ecclesiae consentientis occultant. Cogi ad fidem errantes, compesci haeresin docentes, tolli obstinatos aegre fert, &crudelissaeuitiae Ecclesiam accusat Praedicans. Vellet lupos fures, latrones impune nocere, rapere, necare. Quo colore inquit, non abier conre

versas terminarunt, quaevi perpromulgationem veraesententiae exscripturis detactae imperit Praedicans, nonne verbo Paulus Elymam Magum , qui quaerebat auertere Aa 3 Proconsulem a fide, coecauit Petrus Ananiam

Deo mentientem necauit nonne idem Petrus, ut S. Maximi verbis utar precationesancta vicuSimonis maxicam Act. v leuitatem, uelut vinctum illum desublimi aere deposuit, 'quodam praecipitio in saxo eidens, eius crura confre it Sed etsi

Apostoli seueram Regum in haereticos animaduersionem non postularint, an inde colliges, eisnere, nec poli ea talem Ecclesia licuisse postulationem 3Cum Donatistis colligis quam bene, ex Augustino accipe. Quod dicunt, qui contrusas impietates, leges ivstas conβι-

SEARCH

MENU NAVIGATION