Excubiae angelicae Ciuitatis Sanctae. Pro defensione 12. fundamentorum catholicorum, Ser.mi principis Wolfgang Wilhelmus, com. Palat. Rhenj &c. Duobus leuis armaturae socijs, Balthasari Meisnero praeconi lutherano et Fabricio Bassecourt Tubicini calu

발행: 1617년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

postura circa Traditiones, Scripturam, eis

interpretationem per tringuntur.

OVod omnibus haereticis commune esse se

cundi fundamenti initio dicitur,ut scripturam spreta Ecclesia iactent, hoc Fabricius gnauiter hic praestat. osteaquam enim in ECclesiae auctoritatem calumniosissime declamauit, desola Scriptura consulenda, de illius Claritate, de modo illam recte legendi, intelligendi, multa intermistis more suo non paucis in sacras tr ditiones nostramque Ecclesiam conuitiis, Patrum corruptionibus confusissime garrit. Nos errata praedicantis ordine quodam strictim perseque

mur.

Nos est praedicantium antiquus,ut ad errores suos probandos plurima conquirant scriptura: nonnulla Patrum testimonia, quae si recte perpendantur,no illorum erroribus, sed veritati inter nos&illos minime controuersiae confirmandaridonea reperiuntur. In promptu exemplum est. Fabricius demonstrare conatur solam scripturam pro co8nitione veritatis consulendam esse, nec traditioni di

uinae non scriptae,quippe quae nulla siti necEcclesς, nisi

362쪽

nili Scripturas, quin nisii interpretationem seripturae expresse in Scriptura ipsi extantem proterenti, fidem ullam adhibendam esse. Quibus vero argu mentis ad hoc demonstrandum utitur 3 Iis praesem tim, quae monstrant scripturam certissimam, summa fide dignam, omni humana auctoritate superborem, diligenter voluendam esse, si quae alia sunt ciusmodi, quae omnia descriptur iapti imo, quoque indubitata nabentur. Talia ergo complura siue ex Scripturis, siue ex Patribu sic tua testimonia, quibus id quod extra lilcm, non quod in lite est, radidicans confirmat, non tangemus id enim, quod ex iis sequitur, ultro fatem ut Si suu iuvero cxillis errorem inferre velit Praxlitans, operae pretium non est omnia enumerare, ut tot ridiculas consequentias exsibilemus. Illa tantum, quae propria eo se,&ad id, quod negamus, stabiliendum propius accedere vicientur , nec tam aperi consequciatizpritio laborant, excuti cmus.

In citeoe absurde ab absurdo contra Traditiones

argumentatur Fabrinus. S. I.

PRO sola Scriptura contra diuinas traditio

nes ex ratione ab absurdo Patrum auctori tate argumentatur Praedicans. Ratione ex Philosopho ita pugnat. Aristotcles III. Noliricorum ait, quod macrum si lex particularis, lex vero iudici

363쪽

iro DEFENSI SECUNDI FUNDAM.νniuersali. Ium quod eri lix in Repificulari, id stscriptunusacra in Ecclinia. . tquih in Repub dirigi iudicium iussicisD-rensis, a quam norma, quam illesequi debeo itiscripturasicra dirigit Ecci sue iudicium, tanquam regula certissima Vult Fabricius scripturam non solum certam, sed etiam uniuersalem regulam esse iudicii Ecclesiae, sicut lex teste Aristotele est iudicium uniuersale, seu uniuersalis norma politici tribunalis Imperita comparatio infirma collectio. Legis verbi Dei iusta collatio & firma collectio foret. Non sollim ex lege scripta, sed etiam gentium more publicai consuetudine, quae pro lege est, iudicatur. Quia ergo a lege absolute sumpta, quae&scripto signatas,&COnsuetudine firmatas leges complectitur, adscripturam sacram transilii Praedicans ad verbum Dei liue scriptum scilicet, siue traditum, si re ne Comparare&colligere voluisset, transferre argumentum debuisset. Quid vero absurdi est, si&diuina lex non secus ac humana partim scripto, partim traditione

constet Docti e Pontifcij, ait PraedicanS, inscripturis non omni dei in Ieria contineri sed Chri lam promisisse Spiritum,

quipaulatim deducturus erat Pontifices in omnem veritatem Agerendo huic Papa purgatorium, alter Missam pro definio Iis, alteri inuocationem sinctorum. Haec sintscilicet, quae tui ferre non poterant, quorum proinde docIrina referuria est Dontificibus. Itaque in duobus latuitur Nigerium Eccksiae inscripturis interpretandis, o rebus mei declarandissueperscripturas,

364쪽

scriptum Decreralis Epistola connumeratifur. At Uerb hoc aeuitis.

non est ab absurdo argumentari, sed absurdissime simul ac imperitissime calumniari. Inscitia eli, tri)ditionum diuinarum nomine intelligere nouas Ecclesiae leges, Pontificum decreta;calumnia est, nos, diuinis traditionibus habere, quae Apostolis nimis grauia&ignota, posterioribus Pontificibus paulatim Spiritus S. ductu reperta sint; crimen fal- 1 est decretales Epistolas in diuinorum librorum numero a Pontifice censeri Traditio diuina dicitur, quae aut Christi ore Apostolis, aut Spiritu S. dictante ab Apostolis tanquam Dei verbum, sine scriptos delibus promulgata continua successione ad nos usq; peruenit. Alia Apostolorum, Conciliorum, Pontificem statuta Canones, Decreta, sancta laudabiliaci habentur, pro Dei verbo non vendi tantur Claram Tridentinae Synodi sententiam de diuinis traditionibus Fabricianae calumniae opponamus. Ita ergo illa in Sess decernit Sucrosancta

Oecumenica Generalis 'nodus in Spiritu S. legitime congregata, prasidentibus in ea eisdem tribus postolicaesidis legatis, hocsibi perpetuo ante oculos proponens, ut sublatse errori-bi , puritas ipsa Euangeli in Ecclesia confervetur, quodp missim anti per Prophetas, inscript viris sanctis Dominus noster Iesu Christus Dei filius, proprio oreprimitim promulgauit.

1 inde

365쪽

, et1 DEFENs Io EcVNn FUNDAM.hide per suos postolos tanquam Iontem ovinis milutaris semiatis'morum di ciplinae,omm creatura praedicari ius mero etenisic hanc veritatem sciplinam contincri in Ibris scriptu in sine cripto mittonibus,quae φδι Christi ore postolis asceptae, avias ipsis posistis Spiritu S dictante,quasi per mamis

traditae,ad nos VII peruenerunt, Orabodoxorum Patrem exempla secuta,omnes libros tam Peteris,quim novi Testamethcmn trivsp usit auctor,nec non traditiones ipsas tum a d , cum ad mores pertinentes,tanquam vel elenus Ech Zo,vet SpirituS. dicta. ta Creontimiasuccessone in cisia Galbiaica confervatassam pietatis assect ita reuerentias cipit ac veneratur. Disce Fabrici, quid de Traditionibus diuinis doceamus &calumniam, quam euomuisti, resorbe. Non docemus diuinas traditiones a Spiritu Sancto post multa secula huic aut illi Pontifici prim suggestas esse, sed ex Christi ore ab Apostolis acceptas, aut Spiritu Sancto dictante ab Apostolis , quasi per

manus continua successione aci nos usque delatas, pari cum Scripturis reuerentia suscipimus ac veneramur Magnurn inter diuinasin Ecclesiasticas traditiones di sirimen esse nouimus, tam parum has illis, quam scriptas Ecclesiae aut Pontificum leges diurnis scripturis adnumcramus. Nec vero est, quod nobis insultet Fabricius fumi uciadus illo fumo abyssi ex Dist. m. Inter Canonicas ScripI ras Decretalis Epiriolae nuncupanturi Verba enim ista

non sunt Cationis ad imai sinςm Praedicante notati,

366쪽

illi Canoni praefixi. Quare non Iuris Canonici, sed Fabrici sumus iste est, qui errorem aliquem 1lini lib. a. de doctrina Christiana cap. . mendo se exscribens, Augustinum de diuinis scripturis de Ecclesiis Apostolicis loquentem, de iuris Canonici scriptis, apistolis decretalibus Apostolicae sedis accepit Augustinus enim diuina infimpiunar flensimum indagatorem ad Canonicarum scripturam sedulam lectionem cohortatus, hanc ei nonicorum librorum dignoscendorum regulam tradita Canonico uisem scripturis Ecclesiarum Catholicarum se

qui verbAugusti nude vere diuinis scripturis, patet exsaCro Canone, quem eode loco infla sigillatim de vere diuinis libris Contexit. Ad discernedas ergo veras diuinas scripturas ab Apoc phis, sequenda dicit Augustinus auctoritate plurium CatholicaruEcclesiarum, quales cum primis sunt, quae ab Apostolis gubernatae, aut eorundem epistolis instrueta fuere,ut Hierosolymitana, Antiochcna, Alexadrina, Romana, Ephesina, Corinthiaca, Colossensis. C. Hui loci vero ultima verbaCopilator ita descripsit Iuricanonico interuit Inter quassine illa sum, quos

367쪽

,- DEFENsI SECUNDI FUNDAM. fp stolicasides babere di ab ea abim ruerunt accipere Epigo. us. Hac vitiosa descriptione, caliena vocis, Canon cis acCeptione, Contra apertum germanae lectionis

sensum pro Apostolica sedis Epistolis inter Canonicas, hoc est, iuris Canonici scripturas numerandis, Augustini auctoritate usus est Neq; enim Collector vocem Sunonicis, ut illum etiam calumniatur Praedicans, ad diuinas literas, sed ad Iuris Canonici volumen significandum adhibuit, qui eo loco Decretalibus Epistolis non diuinarum scripturarum, sed Canonici iuris auctoritatem conciliare propositum habuit. Ergo necAugustini, nec Catholicorum iror, sed Gratiani haeC qualis qualis deceptio, sortean ex mendos Coaice Augustini, r. a. e quod Bellar minus censet, nata, crassus Fabricialiae abyssi tumus est.

Fabricij in si Patribis contra Traditione citandis

Ed iam hominis fidem in patrum testimonijs aduersus traditiones diuinas pro sola scriptura proferendis, experiamur. Sparsim in sua confusa acie quatuor e Latinis, e Graecis duos Patres nullo nostro suo magno malo collocat PrimusL, tinorum Tertullianus, cuius istas voces tanquam tu δε fulmina praedicans Vibrat. Aufer haeret cis, quaecum DRUηνη. hnico spiruit, P descripturissus quaessionesfassi tari A

368쪽

cAPU T. I x l. a. re non poterunt Iit, adoro scriptWae plenitudinem. Verum V 4.η.

quid haec aduersum sacras traditiones, quae contra Scripturarum inimicillimas haereses resurrectio- dnem carnis,& creationem rerum de nihilo pernegantes, dicta sunt8Tam manifeste scilicet a Scripturi salseritur Carnis resurrectio, ut impudens sit har- reticus, qui cum Ethnicis ex sensu argumentari audeat contra mortuorum resurrectionem, Cum stare non possit, ii ab humanis sensibus ad scripturas reuocetur. Et mundi ex nihilo fabricatio, quam Hermogenes impugnabat, plenillime traditur in Scriptura, ut eius recte in hac re plenitudo adoretur. Sic ergo Praedicans ex Tertulliano ratioCinatur Resurrectio Carnis,& mundi creatio ex solis Scripturis Tertulliani iudicio plenissime noscun-rur,crgo Omnia, quae creduntur, solis scripturis testata sunt,ergo nimi credendum, quod scriptu ramo aperte tradit, ergo nulla est traditionis auctoritas. Ipse Tertullianus quam clare huiusce ratiocinationis stoliditatem arguit, cum alicubi complures Christian disciplinae ritus enumerans, ita demum pro traditione concludit Harum Virrum eiusmodi ι .disciplinarum, si legem expostules scripturarum, trullam invenies corona tradum tibi praetciidetur auctrix consuetudo confirmatrix De observatrix.

Alter est Ambrosius, cuius haec verba recitat, Fides ivrimis Ecclessae quaerenda, re quas Christi habito , dia . . - hod T.

369쪽

as DEFENSI SECUNDI FUNDAM.tiaud dubie legendu desin ea sic commentatur Fabri clus. His Perbissignificat,antequam in aliquam Ecclesiam pectu inferamvs,pete Idum, quid credat, inmedium cognoscetidi, an benὰ credat, esse riptum acram a qua legi debet, quod Ecclisa credendum dici Operfidum commentstorem, qui alienum&a se confictu sensum pessima fide Ambrosio imponit. Nihil hic Ambrosi desicris scripturis, nihil deside Ecclesiae in libris legcnda, sed prudente religenda. Fraudulenta interpretatio est, vocem illam h enda, qua usitato sensu aperte electionem significat Ambrosius, ad lectionem librariam transferre. Sensus Ambrosis est, fidem Ecclesiae quaerendam,&Ecclesiam in qua Christi habitatio est haud dubie cligendam esse. Hanc mentem Ambrosi & fraudem Fabrici j clarissime produnt, quae antecedunt eo loco,&sequuntur. Ante enim Ambrosius de illis Chiisti apud Matthaeum verbis: In quamcux Cι-

uitatem intraueritis, interrogat quis digim sit, Eribi manete, donoe exeatis, sic disserit. Nec otiosesecundis Matthaelini domita, quam ingrediuntur Ospostoli, eligenda decernitur, Pt mutandi bo- Ditis necesitudinisque violanda canis non us petat Sed haec, vis cundum literam de hospiti reuione venenibilis eriforma praece pii , ea eriam de mulerio sententia caeteris arridet Etenim cym domus edigitur, hostes in viritur. Videamus ne forae Eec iupraferenda signetur, Chri s. Quae enim digni domus Apostolica praeducationis ingressu, qui uncta Eccinia. ut quispraferendus magis omnibus videtur ese, qui Chri iuss

370쪽

sua receperit domo, pollutis nonpariatur habitare vestigiis,sed in cvlosofluet inta priorse,in reliquum tam dignatur mura processis Hic est igitvrsolus, quem nemo deferere debet, nemo mutare. Cui bene dicitur: Domis ad quem ibimus Verba vitae aeternae habes, e nos credimus. ides executorem coelissium praeceptorum,qucquom non mutavit hostilium, coelestis confortium consecrationas emeruit. Cum ergo praxeptum Domini de

hospitio ab Apostolis eligendo ac tenendo, verbis istis Ambrosiius mystice ad hospitium Ecclesiae cum hospite Christo eligendum, despere exemplo nunquam ab Apostolicis praedicato libus mutandum retulisset , hanc ubi jcit Conclusionem Arides igitur ivrimis Ecclesiae quaerenda mandatur, ii quasi Chri-rius habitatorsit, haud dubiest legenda. Suvcro populvsperfidus, aut praeceptor haereticus deformet habitaculum , itanda barareticoram communio ugienda Gnagoga censetur. Ac pau

lo postri quae est Ecclesia, ita fidem suae, nee apostolicae praeciscation ui:damen ap sedeat, nequam labem, dia pos-ptas ergere,deserenda est. Quis, obsecro,&ex Capitis scopo,&ex toties iteratis de Ecclesia saneti Christi eligenda, praeferenda, non mutanda haereticorum vero Synagoga vitanda fugienda, deserenda, locutionibus non facile coni j ciat, quo sensu Ambrosius dixerit Ecclesiam, in qua Christus habitator sit, haud dubie esse legendam, quantumque sucum Fabricius , suum de librorum s a'

SEARCH

MENU NAVIGATION