장음표시 사용
381쪽
sua receperie domo, pollutis non patiatur habitare vestigiis,sed m,cvlofoslicet mea priorse,in reliquuintam dignatur murareprocessus Hie est igitur lus, quem temo deserere debet, nemo mutare. Cui ben dicitur: Domis ad quem ibimus Verba vim aeternae habes nos credimis. Vides executorem coelissium pr ceptorum,qui,quoniam non mutavit hostilium, coelistis confortium consecrationis emerate. Cum ergo praecep tum Domini de
hospitio ab Apostolis eligendo ac tenendo, verbis istis Ambrosiius mystice ad hospitium Ecclesiae cum hospite Christo eligendum Ela Petri exemplo nunquam ab Apostolicis praedicatoribus mutandum retulisset , hanc ubi jcit Conclusionem Arides itur inprimis Eccinia quaeretida mandatur, in quasi Chriarias habitatorsit, haud dulae sit ligenda. Si vero populvspersis , aut praeceptor haereticus deformet habitaculam , italidab reticorum cottiminio ugienda Gnagoga censetur. Ac pau
lo post quae est Eccinia, qtiae fidem stuae, nee postolicae
sias ergere deferenda est. Quis obsecro,&ex Capitis scopo,&ex toties iteratis de Ecclesia sancta Christi eligenda, praeferenda, non mutanda haereticorum vero Synagoga vitanda, fugienda, deserenda, locutionibus non facile coniiciat, quo sensu Ambrosius dixerit Ecclesiam, in qua Christus habitator sit, haud dubie esse legendam, quantumque sucum Fabricius , suum de librorum s
382쪽
AP UT I a. 'ad haec contumeliosa furentis praeConis probra, quibus solis vincit. Fraudem inscitiam, qua Hieronymi dictum tractat, tacere non possum. Quid enim est egredi descripturarum finibus An acras traditiones venerari 3 at in illis standu &tenendas illa sesso ipsae adeo scriptum praeCipiunt. Docere ea, quae scripturis sacris repugnant, aut proprio tantu ens nituntur, est transilire terminos inscriptura fixos. Quanto verius in Nouatores, qui multa scripturis Contraria, nouis scripturae sensibus omni antiquitati ignotis defendunt, loCu hunc possem retorquere. Sed iam etiam malam fidem Fabrici j, qui sententiam Hieronymi non integram sed mutilam proposuit, notemus. Omisu media,&vltima, ne visibili Ecclesiae per totum orbem perpetuo
diuina protestione diffusae, de illaesia fidei integritate testimonium perhiberet Susa Christi, inquit S.
Hi eronymus, habitat bene, er in toto orbe Ecclesias posudens, Spiritus unitate coniuncta eL , in habes bes legis, Prophet
rem, angeli m postolo : non est egressa desinibussu, id est de scripturi sanctis sed coeptam retinet possessonem, quia
habitat in Sennan, quod interpretatus est, Gupra diximus, Gmmachus, abundantiam, habet enim Patrem. filium, o Spiritum S cum quibus omnes piritualesgnitiae copiaeque virtutumsunt Enruanta Ecclesiae Christianae encomia, unum illude scripturarum sedula custodia proferens Fabricius, suppressit: Quod Ecclesias toto orbe possideat,
383쪽
st --ΕcvNDI UNDAM quod coepta possessionem tam scripturarum, qua Ecclesiarum retineat, quod sub perpetuo sacrae Triadis praesidio abundantiam omnium spiritualium gratiarum, copiamq; virtutum habeat Ecclesia Christi, tacuit Praedicans. Quid ita quia spectabile Ecclesiam Christi sua possessione eiectam, Spiritus
S. ope destitutam, omnibus spiritualibus gratiis exutam, de toto orbe multis seculis periisse clamant Praedicantes; alat reclamat Hieronymus, Christi Eoclesiam in toto orbe non occultari, scd Ecclesias cum Scripturis possidere, coeptam retinere pos sessione, quia habet Patrem,&Filium,&Spiritu iri Saninim atque cum illis omnes spirituales gratias, virtutumque copias Talis certe nec Lut ne rana, nec Caluin istica est unius seculi aerrae secta. Talis est Romana Ecclesia a primis mitiis per tot secula. Maluit ergo Praedicans sine rubore Hieronymum mutilares, quam suae Synagogae dede-Cus, nostraeque Ecclesiae decus Cum rubore propalare. Alterum ex Hieronymo praedicantis telum est mi . haec in Aggaeum sententia Ouae ali que auctoritate in te limomis Scripturarum quasi poritolica eruditione confingunt, percucugladitu Dei. Itertim errat laeCipit Fabricius. Non damnantur bHieronymo Apostolicae Gaditiones, sed Haereticorum nouella commenta Opostolicae traditionis colo. e fucata. MontaniiTa
384쪽
CA II sis frotian ; de perpetua carna tam abstinentis, de tribus per annum Quadragesimis, de secundis nuptiis no ineundis praecepta ab ipsis primo reperta, sed pro Apostolicis traditionibus editata, illic aperte persequitur Hieronymus. Sed Fabricius, ut errorem suum probabilius Hieronymi auctoritate suaderet, nihil veritus est pro more suo duo verba suo proposito contraria omittere, & dictum Hieronymi Corrupte recitare Quae, inquit Hieronymus, quasi trad
rione. o riobc ponte reperiunt atque confingunt. Haec verba siponte reperiunt, Fabricius sponte sua subticuit, ne palam fieret,non ea, quae tradiderunt Apostoli&ab ijs continua successione publiCa fide acce
perunt alii, sed quae aliqui poster multo post pro
suae mentis arbitrio , nulla pubi ica auctoritate sponte repererunt,ac pro traditionibus Apostolucis haberi contenderunt a Sancto Doctore perstrimgi. Nam quantum is vere Apostolicis traditionibus cietulerit, vel ex una illius ad Marcella contra Montanum Epistola liquidissimum est. Nos, inquit,
nam Quadragesimam secvi di im traditionem poriolarum toto anno, empore nobis congruo iei amus. Illii Montanistae scilicet tres iii anno factivit Quadragesimas, quasi trespasi sitie siluatores. Non quod per antium excepta Pentecoste ieiunareta illiceat, sed quod alivdsit necesitate, altrudioluntate munus offerre Aperte igitur Hieronymus, qui in AgPerium tres Montani Quadragesimas postolicit a praece-
385쪽
praecepti colore a Montano fidelibus oh trusias,&1imilia alia figmenta repulit, hic tribus Montani repudiatis, unam Quadragesimam ex Apostolica traditione seruandam esse pronunciauit. Ergo huius teli iactus, imperito ac fraudulento Praedicanti male cessit. Nihilo melius tertium telumittat. Miso,quod lo I 8 3 et mur, refert ex Hieronymo Fabricius, a mare chiam uex scripturis sanctis. Non refert fideliter, Omne quod hquimur, non omnino quod loquimur, Codex Hieronymi habet. Sed Fabricius, ut fortius ac potentius feriret, voculam, omne, quam in duabus illi' vocibus, quod laguimur, sibi saluam futuram viderat, in vocem, omnita, dolose transformauit, quasi quicquid loquimur, non tantum debeamus, sed omnino debeamus affirmare de scripturis sanctis Verum relinquamus dolosam hanc Metamorphosin inquantum vulnus sacris Traditionibnsnaec sententia incorrupta faCiat, videamus. S. Hieronymus eo loco illud ex psalmis, Laetentur infuia mulae, Interpretans ait. Non alas Iudaeasedisse mis 3 mis su Dicae mihi ubquis, Da mihi exemplum descripturis, ubι Iudaeasola insula Acta sit. Omne, quod loquimur, debemus infimmare descripturis suus: In ore enim duorum, auterium te lium stabit omne inrisa. Non babellantam auctoritatemfirmo ocentis, quantam Doministraeceptum. Legimus in Propheta Mech
d. Et tu, isqvie bbomisistiquere ad bdita tores insulatiis , bos
386쪽
hoc est, Iudaeae. Quoniam ergo ita Insula dimissa eri, nunc dicitur: Laetentis Infulae multa . Hie est integerri. Hieronymi
Iocus Dic ergo Fabrici quid, si primum ego nege, verba illa a te prolata Hieronymi esse in sua persona loquentis quid si assirmem illius esse, quem exempla de scripturis, quod Iudaea insula dicta sit, a se distincte postulantem inducit, ut sint quaedam quasi iustae petitionis probatio3 Hieronymi propria responsio Prophetae Ezechielis testimonio,
Lex nium Propheta&c. incipiat3Si, inquam, hoc dica, quo tu me vel verbulo, penitus exarmatu S, eX contextu ipso aliter sentire compelles Verum sint haec non alterius obiicientis, sed Hieronymi respondentis verba. An inde traditionum Apostolicarum auctoritatem deprimes quasi vero Hieronymus Praedicantium instar sui oblitus sibi contradixerit, uMisan Epistolis ad Marcellam , ad Lucinium&alibi recepit ac approbauit, hic excluserit improbarit. Non de communibus Ecclesiae dogmatibus, sed de Doctorum in scripturam commentationibus vi in sua person, loquitur agitta ieron mus; Doctoris Christiani officium esse dicit, ut suas scripturae explicationes primo loco de ipsis scripturis confirmet, scripturas ex scripturis illustret. An vero istud Ecclesiasticae intelligentiae Traditioni quidquam praeiudicat' minime verbescriptura de scripturis explicanda est, sed cum ali-
387쪽
si DEFENSI SECUNDI PvNDAM.ter olim Arius, aliter Donatus, hodieque aliter Lutherus, aliter Caluinus, aliter uniuersa Ecclesia scripturam e scriptura declaret, non cuiuis suam interpretationem tanquam Cripturis consonam aduersus uniuersialis Ecclesiae explicationem iactanti credendum est, nec talis fides hic ab Hieronymo imperatur Ecclesiae Catholica Communis interpretatio, priuatae Cuiusq; alterius praeponenda est. Quartus postrem usi Latinis producitura
Fabricio Augustinus, qui tantus fuit Traditionum Apostolicarum Sc Ecclesiasticae auctoritatis lauda tora defensor, ut mirari satis non possim impudentiam hominis, qui eius testimoni j pro sola scriptura contra Traditiones ausus sit uti. Quibus
vero Primum istud cst. Omnes insipientisimi haeretici, qui se Christianos vocari volunt, audaciasnmentorumsuorum hac occasione Euan ucae sententia colorare conantur,xbi omj-sau: Adhuc multa habeo vobis iceresdnonpotestis portare m
do. Abrumpit hic Augustini sententiam Fabricius, quia quae equuntur, aperte ostendunt, illum non Catholicae Ecclesiae traditiones, sed quorunda haereti corti impuras doctrinas,Quas secretissime spargebant, reprehendere Addit n.Squasi haec ipsusne, iue
tunc discipuli portare nonpoterant in ea docuerisSpirit-S quae palam docere, o praedicare, quantalibet seratur audacia, Spiri incerubescit imminidus An vero rasitiones sacrae tales
sunt, Vt eas palam docere etia Spiritus immundus
388쪽
praedicantur.Non in illas conuenit, quod dixit Augustinus de audaciis figmentorum,& malitiose ex media sententia expunxit Fabricius scilicet, 'M-xime exhorressensus humanus. Nec obscenae, nec ocCultae sunt Catholicae traditiones, quales the fuere. quas perstrinxit Augustinus Occultis panibus&aqwis furtiui, Comparat ea, quaepaum in Asia sci credit probisentur psa quippe occultatione, in quit, condiunt quodammodo nefari Doctoressu venena curiosis,ut deos existimDaliquid i fere magnum, quia merentur haberesecretum, suauitis hauriunt insipientiam, quam putarescientiam, cuius prohibitam quodammodo furantur audientiam. Nulla talis est occultatios acrarum traditionum, quae aperte docentur&discuntur. Et quid ad illas turpitudo illa, quam
vitari iubet Augustinus 3 Se Actores, ait, caveari impuros, mobi cenae turpirudinissectas, deqvibus ait vo Iolus: Qua autem occultesunt abiriu, turpe essedicere, ne,cum horrendas immunditias docere coeperint, quas humanae aures, quales
cun sint,portare nonpossunt,escant ipsa esse, quae Dominus are; adhuc multa habeo vobis dicere e no potestis portare modo, per Spum S. ferreniferi veposent illa immund nefariaupo Lari. Haec similia Augustini verba eo loco dissimulauitFabricius, nequis huius consequentiae vanitate exprobraret Augustinus verba illa Christi. Mulia habeo duere, quae non potest sportare moia, docet pessime
indignissimeque trahi ad horrendas immunditias, ad
389쪽
ad audaciis figmentorum, quas exhorret sensus humanus, nullae aures portare possunt,4 palam docere vel Spiritus immundus erubescit Ergo etiam ad sanetissimas & publica notitia vulgatissimas traditiones male eadem Christi verba referri sentit. Quid inanius Tale est argumentum Fabricii, si Iarua detracta inspiciatur. Alterum ex Augustino testimonium hoc pro- , fit fert Fabricius. Ab a feramus alias stateras dolosas, ubi
ινε ρη appendamus, quod Volumιιs, . quomodo via tu, pro arbitrio
nostro dicetites, boegraue, boclive est sed eramus diuinam latenum de scripturis Si in illa, qui iem uis, appendamus. ὀnon appendiamus, sed a Domino appetis recognoscamis Certe
sententiam istam a Fabricio instatera dolosa appensam recognoscimus. Primum, ut omnes alias praeter scripturam stateras dolosas ab Augustino censeri persuaderet, ausus est vocula malim quae in Augustino non reperitur, de suo inferre. Dcinde, quod Augustinus aduersus arbitrarium Donatissarum iudicium in una caussa diuinis scripturis aperte contrarium, scripsit praedicans contra Traditiones Apostolicas, contra Ecclesiae auctorit tem pro sola scriptura in omnibus omninb cauς sis, de quibus etiam illa nihil expresse tradit, consulenda rapit. Donatista Catholicos percalumniam, quod sacros Codices exurendos tradidissent:
Catholici Donatistas vero, quod schisma secissem,
390쪽
CAPUT II set accusabant. Donatistae traditionem maius schismate scelus esse vociferabantur Augustinus e
clamat cometra grauiora sunt crimina traditorum, qu schismaticorum. Non lenamus latenus dolosas ubi appe/:damus pro arbitrio norim, dicentes hoc graue, hoc leuessedassenu-mtu divinam latenum descripturis sanctis,in illa,quidsit nauius, appmdativis Tempore illa, quo Dominus priora delicta recemribus poenarum delictis cavenda mons uuit, in idola abricatum Exod: 1
utq; adoratum est Propheticus idem ira contemptoris re s incessus, shsea tentatum in ido latria gladio unita est, A. Gexustio libri bellica caede inperegrina captiuitate;fhismahiatu terra', sepultis auctoribus vivis, coetero coelesti igne consumptis; quis iam dubita cieri hoc esse sceleratius commissum , quod est ignauius indicatum Iam argumentetur PraediCans, dicat. In quaestione de grauitate traditionis sacroruCodicum schismatis diiudicanda, plus credendum est apertis scripturae testimoni js, quam contrario Donatistarum iudicio ergo in omnibus fidei controuersijs, nulla alia praeter scripturam est norma veritatis. Praedicantica hoc est, mala coli etio, quae ex ipso Lugustino nullo negotio refutari queat. Nonne Augustinus in controuersia de baptismo Haereticorum a scripturis, quae de illo e presse nihil tradunt, ad Traditionem Apostolicam&uniuersa Ecclesiae auctoritatem, tanquam probatissimam stateram, prouocauit Recitaui supra alibi clarissimum locum ex lib. de unitate Ecclesiae