장음표시 사용
441쪽
Tertullimum iam iam magis patebit ex raTedemtibus illius verbis, quae Praedicans mutile pro suo
figmento allegat, nos vero integre ad Praedicantem falsimoniae conuincendum recitabimus. Rursus ergo ita exTertulliano argumentatur pro sua intem pretatione. Denuo satis ostenta, cur ex scripturis victorispe incerta, non quod certissima nonsit, si rem habeamω cum eo, qui eas admittu sed, inquit, ν etiam citat Iesuapug 4 s. quia
ista haeresis scilicet Marcionis&Cerdoni non recipit quasdam scripturas,&si quas recipit, adiectionibus&detractionibus ad dispositionem instituti sui interuertit cis statim ostendimus, nos nil tale agere, ideo contra nos certanduin exscripturis, ad ea se solum eripr vocandum. Innocentiam istorum circa quarundam scripturarum contemptum Corruptionem sequens caput, in quo Lutheri in eo genere a me accusati detensionem excutiemus, ostendet, ut vel
inde quoq; indigni sint, quibuscum ex scriptura pugnetur. Sed stlud hic praedicantis crimen maxime noto, quod Tertulliani verba, ut probaret ab illo, ijs solum, qui aliquas scripturas non recipiunt, aut stilo corrumpunt, denegari certamen ex scrupturis, dolosissime abruperit sequentia resciderit, ne apertum fieret, a Tertulliano illos quoque, qui scripturas integras recipiunt, nec stilo, sed sensu adulterant, eandem de prouocatione repulsam pati. Recitemus ergo reliqua suppressa, ut fucatus Praedi-
442쪽
Praedicans expallescat. Esirecipit, non recipit integrius: in si aliquatenus integnus praeriar, nihilominita diuersus expositiones
commentata conuertit. Tantum eritati obstrepit adultersensus,
quantum corruptor stilus. Ergo etiam illis haeresibus, quae Clipturas aliquatenus, hoc est, secundum lit teram integras, fallis Interpretationibus secundum sensum adulterant, non minus aperte ius ad scripturas prouocandi, quamque scripturas abi jciunt, aut i, lo corrumpunt, a Tertulliano adimitur, Tertulliano ab interpretatione Fabriciana manifesta vis infertur, uti S ab illo glossemate, Ista haere-sis,scilicet Marcionis ae Cerdonis, quasi contra hanc unicam praescribere Tertulliani mens fuisset, cum tamen is palam alibi fateatur, se hoc in libro praescriptionibus contra vines haereses usum fuisse. Et deniq; de quibus, amabo, a Tertulliano dici tui Descripturis agunt, scripturis suadentscripturas obtendunt, Moua audacia latici quosdam mouent. Aci de irs, qui negant
scripturas ἐς quis tam bardus sit, ut hoc dicat Et tamen illico subiungit bis ipsis uncvadum potissmum
obstruendum, ν non admittuntur adillum descripturis disivitati nem Fallacissimus ergo Fabricii fucus est, praescriptionis medium tantum contra eos, qui omnes, vel ferme omnes scripturas negant, Tertulliano praescribi, quem & ipse Praedicans suis his verbis in responso ad illud Tertulliani scriptum obtendunt C. prolatis, tanquam spongia, delet Tacri mi Bb a ticor
443쪽
s o DEFENSI SECUNDI FUNDAM.ticos fui temporis peccasse in vena expositione scripturae, tamen mox contra hos, adeoque non solum contra negantes scripturam, praescriptione utitur quia eodem vitio laborabantiquo nunc Dontifici, Lutherani Caluin istae, debebat Praedicans dicere, ut veram sententiam sine falsa calumnia clauderet; quam insuper alta in R. P. Cottonum nostrae Societatis Theologuatrocissima calumnia, luculentis antehac argumentis in Apologetico contra Anti colonum con- . tit, fossa, firmare audet. Humanis potius, inqUit, quam diuinis documentis utuntur in interpretandis scripturis, quin imo
Diabo mella re Cottonum Moiiachum, suam, Grilicu, fecisse omnibus constat ex ta ticulis sper quibu Daemonem iti-terpellauiturnis constat omnibus, qui pologetica re sponsionem sue Gallice primum, siue deinde Latine editam, loco a me iam iam citato legerunt, calumnio fama Caluinistis incomposite fictam fabulam, a Fabricio ad calumniandum valentissimo tantum repeti, quia, quo solida Cottoni defensionem euerterct, non habebat. Sed calumniae earum confutatione praeterita, iteratae, nouum non morentur responsum. Quid vero tibi, Fabrici, animi eritii Lutherum, Cuius te iam patronum simulas, Diaboli suggestu usum fuisse non mendacis famae rumusculis, sed indubitata ipsius Lutheri confessi-τb-.n ne scripta editaq; demonstraro Nonne in libron . O. y ta ordinatioire Sacerdotii fatetur sede no-
444쪽
CApva II. 'rcte, quamuis initio repugnantem, Diabolo quin que argumentis ad sacrifici sacrorumque ordinum detestationem inductum esses Nonne testimonia Scripturae a Diabolo sibi obiecta, quibus de errore conuietiis fuerit, prolixe narrat Age, diciam, Fabrici,& cum tuis exprobra Cottono, quod Diabolum consuluerit Quus euidentisimus locus scripturae ad
probandwn Dur atomitum invocationem Sanctorum. De Lu
thero, qui uidentissima Cripturae loca contra Missam a Diabolo sibi tradita, posteris scripta reliquit, quid tibi videtur Megatur, quod Cottono imponitisci vestra accusatio clarissimis indiciis calumniae damnata ex quod Luthero obi j cimus, negare non potestis aperta rei Confessione nostra
Sed iam in viam redeamus,censeamusque demum miram Praedicantis, quam falsaeTertullianaei dicti interpretationi subiecit, conclusione, in qua pene quot verba,tot vel impudenteScalumnias,vel thrasonica mendacia effudi ty iure intra ',inquiti nobis est agendum, profecto adflasscripturasprouocirre nonposμαμ profecto sine stote scribis perpetub enim lingua calamoque contra nos ad solasScripturas prou cata )cum enim adiectionibus ad dis stion νestriti titutis
ue- insignis caluniamihil enim adij cimus scripturae sacrae, pro scriptura lacra habendum sit, in nubiferi victoria dc tame perpetuo gloriosissime,sivi
445쪽
3ν DEFENSI SECvNDI FUNDAM.2lis scripturis agatur, certam vobis victoriam ad promittitis yideo aliquando cogimur adscripta Patramem currere, ibidem enim caussa caditu nihil hac voce impudentius, quam vel tuae sectae homines Ioannes Iu el- his suo damno, Laurentius Humfredus acri reprehensione, Tobias Matthaeus Contraria sententia damnant.Nota passim Lutheriactatuini in veteres Patres sibi reluctantes conuitia, mis Descripturum sacrum praetermittere, ut ad Magisterium Eccu να- uersalis consentiem per omnes aetates veniamus. Digna sibilo verba inauditum est Caluin istas ad Ecclesiae uni, uersialis per omnes aetates consensum prouocasse. Nugatur Fabricius de scriptura praetermissione,&Nagisterii Ecclesiae usu cum toties supra dixerit, nullam ECclesiae voCem, vel interpretationem, nisi ex ipsis scripturis clare deprompta admittendam esse. Quis non notet tam crassos dolos Seda Tertulliano iam adAugustinu demum progrediamur.
ni loca H Catholicor dicta descia
D Vos ex s. Augustino locos illustrissimos pro
Ecclesiae in tradendis & explicandis scripturis solidissima securissimaque auctoritate protuli, Fabricius more suo densis illos tenebris, ut effugiat, obfuscare tentat. Ostendamus irritum
446쪽
tenebrionis conatum. Primus locus prolixiord sumptus ex libro de utilitate credendi cap. I . a
me pag. 3 8.reCitatus est in quo S. Augustinus mire Manicliaeum aucto litate Ecclesiae premit insanissi-naumq; esse demonstrat eum, qui, postqua Ecclesiae
tutis de Christo ac descripturis generatim credidit, ab alio, quidem sententia Ecclesiae damnato, Christi praecepta&scripturae sententias speciatim
discere tutum putet Fabricius, ne insanus videatur, inanissimorum glossematum diuerticula undiq conclusus quaeritat, his verbis: Irerborum. Nu-stini hic erige iustus sensis. Dicit, dum esse Manichaeus, e
summopere commotum fuisse, re crederet Messiae, cuius fama esset corroborata celebruate, confensione, vetustate. Quid hoc ad rem non duit si ustinus, cὴ esset Christianis,sessum communi opinione, talistae consensione, vel vetustate, tanquamstadissimo fundamento e medio ad indaga idam veritatem satis γnis ostens a s locu , non aliosolitori insecuriori medio Um,
qui criptumsuc, Vanissimum est hoc perfugium. Fac enim Augustinum de se tantum, cum Manichaeus erat, non cum Christianus esset, locutum esse an non quasi digito in Ecclesiae auctoritatem intento, breuissimam tutissimamq; viam haeretico ad veritatis arcem ostendit,&Sereni sis. Principis alterum fundamentum, cuius beneficio de haeresia veritatem perrexit, approbat Cur Serenissimo
non licuerit viam inire, aliis suadere ad erroris
447쪽
numque miraculorum malis moribus polluerunt de recte credentibus, sed male viventibus loquitur
Dominus,aceorum exemplo probat, falsis Prophetis, quivi prauae doctrinae, malorum operum noxios fructus ferunt, multo minus in illo die decretorio parcedum esse. Si esupra, commentatur in eur. O.1.JOCum Hieronymus,dixerat eos,qui haberent veste vitae bo-- L naevio recipiendos propter dogmatum ne itiam; timiὶ contrario asterione his quidem accommodandam Dem, qui cum polleatu' integritate Dei, turpiter vivunt,t, doctrinae integritatem malis
operibus deAruunt rump enim Desseruis necessarium ἰ,νtopussermone, sermo opere comprobetur. Non ergo de haereticorum , sed credentium mala vita Christus
illa verba protulit. At protulerit de falsis Prophetis, qua fronte audet Praedicans dicere a Christo falsosProphetas appellatos esse,qui dicunt, Dcvmne, aut iactant se ei lcere Daemonia Erg6ne etiam Apostoli falsi Prophetae erant, cum dicerenta)omine,&gloriarentur sibi daemonia subiici Ergo Caluin istae falsi prophetae, quibus illa, Christis DominuGDominus risis,perpeti minore suntὶ Eos, qui dic ut, Domine, sed non faciunt Patris coelestis voluntatem; qui de virtutibus in nomine Christi factis se alte circumspiciunt, sed iniquitatem operantur, a se aeternum aDlegandos esse pronuntiat Christus. Non diuini nominis inuocatio, miraculorum perpetratio, cuius solius mutile meminit Praedicans, sed diuinorum
448쪽
V . III. g. a. 363norum Praeceptorum contemptus,' iniqua operatio vitio vertitur. Sed fatis de ininibus4 calumniosis Praedicantis ad Vincenti sententiam rosponsis Ad Tertullianum pergamus.
esertissime Rubricii in pluribis Tertulliani Acis
fallaciis, inem mae in Catholicos Calummae l. II.
ALiquot antiquissimi Tertulliani vis sum testimoniis,quibus in libro praescriptionum et
aduersus haereses per aliquot capita, cum haereticis disceptationem de scripturis non ineun- ' dam, sed eos vel maxime antiquitatis p aesCriptione opprimendos esse monstrat. Quid ad haec nouus Praedicans rapertulliano iniuriam mihi Catholicis contumeliam multiplicem impudenter irro , gat orat Isua Tenustiamin, inqmst probare Scripturumno essescinum mediam ad cognoscenda να-- mpore,crutareqvu Tertula s, haeretici citant scripturas Haereticos fraudulentos Scripturae tractatores non audiendos, neq; cum ijs de scriptura congrediendum esse, probo Tertulliani auctoritate. non quod de Scriptura: periculo maledicus praeco mihi imponiti Ietuique similes, Fabrici, non sacras litteras, hoc telo petere animus fuit. Me ScripturAconuitium facere voluisse, tuum con uitium est, cui alterum addis, cum infra ais. iis non pido. uuam apertesilire 4quidem ulbuivis
449쪽
36 DEFENSI SECUNDI FUND. aduersus Heri iogenem adflas Scriptum prouocat, inqui enim; Scriptum se doceat Hermogenis fiscina si non Ucriptum, ti-
meus Vae .c. Et dem esiurrectione carnis. Hanretici cogantur
iiae bouessa desolisscripturissi iere stare non poterunc Non me fraudatorem, sed te Calumniatorem apertum ostendis Tam clara sunt Tertulliani verba, ut nullam sibi nebulam offundi patiantur.Huncpoti'-
ei mumgradum obstruimus, non admistendos eos haereticos,adiliam descripturis distulationem:si haesint inres eorum, anne eas habere possent, dispici debet,cui competas possessoscripturarum,ne sa utatur ad eas, cui nullo modo competit Addit se hoc non
ς εμ consilio dissimiae constituere, sed quod ita facereis V darit Apostolus,in concertatio de scripturis cum haeretico non modo inutilis, sed Hamnosa sit. Cis. Vnde demum clare concludit: Non adscripturuspr
vocandum eri, nec in his constituendum cerrumen. Et post multa capita eandem conclusionem repeti Constan ei propositi no bi definientis , non esse admiret idos haereticos ad ineundum descripturis prouocationem, quoUlaescripsturisproba
c31. - adscripturas nonpertinem Quid potuit dici apertius quid tam manifestis verbis fallerem tua impudentia est, Praedicans, mihi fallaciam obi j cere,vi Tertulliano tenebras inducere. At Hermogenem,&carnis resurrectionem negantes, Malios haereticos, passim scripturis confutans, ad scripturas prouocat Tertullianus. Quid tum' ergo iiDro de pro scriptionibus non senui, non dixit,cum haereticis
450쪽
non disputandum de scripturis, nec ad illas prouocandum esse Aperte fallis, si tam aperta Tertulliani verba negas: sed disce, qua m pulchre sibi utrobique Tertullianus consentiar. Non repugnat factu Tertulliani contra Hermogenem doctrime illius, libro de Praescriptionibus, traditae Ius suum pro tendere probareque,& tamen iuri suo subinde renuntiare, minime inter se pugnant. Tertullianus lib. de Praescriptionibui cum haereticis de iure summo contendit: libris de Resurrecti Carnis,&aduersus Hermogenem summo iuri cedens, cum illis Clementius egit. Non meum hoc commentum, sed ipsius Tertulliani responsium est, qui pluribus locis se salua Praescriptione, interdum ex abundam ii voluisse de scripturis culicereticis tractare meminit. Contra Marcionem simittenda, inquit, 'gres
si est interdum, ne compendium Praesicriptionis aliquod advoca iram rum, d 'identiae reputetur Contra Praxeam. Huaesti prascriptione bi tamen propter' bructionem, munitionem P . q*orundam, dandus est etiam tractatibus locuN ne videar Vnaqvaei perversitas non examinata, sed praeiudicata damnari.
Et lib. de Carne Christi ita Mawionem alloquitur Lιὸ G fuisse Christiatius, excidi ii, rescindens, quod retro credi Camedisti,sicut in ipse coiisteris in quadam Epistola, in tui non negant 2 ' ρσηogri probant. Igitur rescindens, quod credidisti,iam non cre dem, rescidisti, non tamen quia credere desissi recte rescidisti. Illud ita erat traduum,porro quodtraditum erat,idem verum,