Excubiae angelicae Ciuitatis Sanctae. Pro defensione 12. fundamentorum catholicorum, Ser.mi principis Wolfgang Wilhelmus, com. Palat. Rhenj &c. Duobus leuis armaturae socijs, Balthasari Meisnero praeconi lutherano et Fabricio Bassecourt Tubicini calu

발행: 1617년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

CAP UT I II l. s. sis posse te. An deniq; Lutherus a te, Fabrici, ut tua phrasi utar, debacchantis inscripturam Deum comati postulabitur, qu bd scripturam,tam banreticorum ein xcher Hisbi Deum 1ebulonum Deum, derechalcfelicioli appellarit3I erum eri, inquit, quoddicitur,sacrumscripturum rapinil

e seu rum haerericorum, hoc eri, talem librum, quo haereticip- ἄ- .cipue tantur; nulli enim alius libereri, quotam mali durantur, in Tri

artigo. Et trulla bacterius haeres; tin reuisa fure, quae non se ' ρ 'regere voluerit, scriptura sacra Vesuti iana eitur, Deus eri nebulonia Deus,nonsua quidem culpa, sed nebulonum, qui sanctum nomen ipsi perpetuo in profanum sumunt. Ita debessa u scriptura liber esse harareticorum, noti sua culpa, sedillorum, qui in tam turpiter abutuntur. Si Lutherum ob additam explicationem de blasphemia excusas, Praedicans, quid Catholicos simili aliquo loquendi modo, quo haereticorum in scripturas violentiam explicant, Vtentes accuses Desunt tibi scilicet iustae accusationis capita in hoc genere sed iam quam bene curi Meisner Lutherum de iniquissima litterarum s crarum tractatione a nobis Ccusatum defendas,

consideremus.

. . . . .

CAPUT. V.

472쪽

CAput IV. l. Migituri oratio elatcbi. Nulla hic mea ignoratio, sed tua vel extrema incuria , vel pudendus dolus est. Lesistine, eisnere, illa mea, quae primam hanc' obiectionem proxime antecedunt, verba Non

tulitui senis scros Coices Lutherm adultennuit sed etiam stilo orrupi triusque impudentiae ex multis ahqua videamus syecimina. Si non legisti, ni in is indiligens lector fuisti , si legisti, nimis crassus impostor es. Quid enim desa textu somnias, clim ego clarὸ&textus, sensus sacri a Luthero violati meminerim, atque utriusque specimina quaedam promiserim Hoc primum non verborum , sed interpretationis vitiatae exemplum est , ut 'ua dam ex sequentibus alia. Non ergo ignoraui ego Elenchum, sed tu , aut noluisti scire, quid scripserim , aut stiens calumniari voluisti. Sed alterum addis responsum, primi scilicet diffidentia. Deinde quam suberis fluas , quῖd Luther sentem

etiam devotis Deo reddentis ad votum pietasse uniuersale, in Carbo istum κατέ χί accominota Haec subest fallacia,

quod Lutherus peculiarium votorum praesertim castimoniae Deo deuotae violator, hostis, Da-Didicam de reddendis Deo votis sententiam, de selo Dei cultu prima Decalogi lege, omnibus hominibus praescripto, interpretatus fuerit , ne decertis illis, quae violauerat, audiret , redde altismo votum. Si fidem Deo datam non fefellisset, si sane a cra

473쪽

, si DEFENSIO SECUNDI FUNDAM.cra vota non derisisset, flocci que facere docuisset, poterat eisneri purgatio probabilis videri: nunc vero sacris votis infensissimus non modo illa ipse proculcauit, sed aliis eiusdem sacrilegij auctor ui,sorque fuit, quis non videat illum hoc glossemate

suo non verba Dauidis κα ad uniuersale Dietatis votum accommodasse, sed praeter illud reliqua peculiaria vota omnia, ne foedifragus iure haberetur, ab illis verbis procul amandasse. Quare Fabricius insenue fatetur hanc interpretis Lutheri mentem fuisse, sed a vitio interpretationem ita excusat.

Si quis, Inquit, votum aliquod aduem' mandatum Dei temerarie, inconsiderate, . Anoranterfecit, corrigendo illud non molat

sacr-νo , sed consecrat primum cultota vita adstrictus eriquiae Christianus obediendum enim esse Deopotius, qu , bis, vel ulu uis bomissus praecipi ur. Non situr Lurberus sacri voti violator, sed temerari corrector, rusummo primo νotosatisfaceret, dissicitDes mandae isequendum, utpote, prompte fornicationem melius est nubere, quaeratri myt qui que oremfam habeati O in fanum mulierosi Apostatae, pro sacrilegis coniugiis argumentum. I tum incon- pdenire in ignoranter aduersuDei lege actim,iruta est Hoc verum nemo Catholicus contradicit:Votum

enim libere scienterm de re bona, adeoque legi Dei

474쪽

Fabricius siue ignoratiam siue inconsiderantia Lu 'theri in promistione faCieda probabit Sed contraDei

mandatum diuit. Quodnam illud Propterfornicationem 3 G H iuri usi suam, rem habeat. Et Si non se continent, imbant. y Melius est enim nubere, qudmuri Infanum caput, anne

Paulus his verbis docet omnibus hominibus a Deo propter periculum incontinenti limandatum esse coniugium Quid ergo suadet tam multisve bis continentiam,&omnes silc ut seipsum cite vult An Paulus contra legem diuinam quidquam suadeati Sed quibus dicit, nus in pixorem suam habeat Apertum est, eum coniugatis loqui, siue quae proxime consequuntur,dc coniugis debito, siue verba illa v. 8 insta Dico autem non nuptis edi viduus, ubi ad solutos lege coniugi sermonem conuertit, considerentur. Et vero quae Apostolus siue de debito reddendo, siue de reuersione, post aliquam ex pari consensu propter preces continentiam, ad coniugale officium dixit, non mandati, sed permitsonis esse,ipse his verbis subiunctis aperte ostendit;

Hoc aurem duo secutis indulgentiam, non cundum imperium.

Quid ergo verba indulgentiae pro imperio vendita Praedicans, ut votum continentiae eliminet Et illud quoi,qui non e continen trabant,melia se In νri, an omnibus non nuptis iiduis dictum est a Paulo minime vero nam adole centiores quasdam viduas nubere volentes habere tavinationem , alibi di xii, quia priuiam , Π

475쪽

ιο DEFENSI sE VND1 UNDAM.tar irinii ecemuire eri, inquit Augustinus, vovitatem . ad Stias inopsu continentia deflexerant. Irritam quippe fecerunt em, qua pri 'overunt, quod perseuerantia implere notierunt. Illis ergolicitae talesque nuptiae sunt ob metum incontinentiae Pauli consilio, qui nulla Castitatis promissione Deo se obstrinxerunt. Ita Patres Pauli verba accipi urit Augustinus. Illis, quaetb . senon continent, pedit nubere, o quod licet,expedi Qvina

rem vemini continentiin,ilecticet,nec expedit. Ambrosius.

viet. Dicit aliquis: ius est nubere, quamvri Hoc dictum ad non poliauum periiset adnondum relatam Caeteril quo estopoπ-du Christo, osanctum velamen accepit, iam nupse iam immo tubiuncta est viro. Et ia volaemunubere communi lege eo: iug , adulterium perpetrat, ancilla mortis scitur. Hierony-Lieοηn mu S. Si nupserit Virgo ton peccavis Non illa Virgo, qua femuDei cultui dedicauic Harum enim i qua Uferre, a-bebit da nationem, quiaprimam em irrita ecit. Si autem hoc deuidvisesctum obiecerit, quanto magis de Wir stulΜprae-vudebit cum etiam is non liceat, quisus aliquando licuit μιγ nes enim, quae pori consecrationem nupserint, non tam adulserae

sine quiminceriae. Possem Chrysostomum, Epiphanium, Theodoretum, alios addere; sed isti tresviri satis credo Lutheri, Fabricij, similiumque Apo- statarum turpem perfidiam, quasi diuini mandati ex aut litteris deprompti colore mendacissime fucatam detegunt Necdum autem tacet

Fabricius, sed hac demum calumnia finit Luthe-

476쪽

t ea vidia mus Monachorum David persomni in mentem Venerit. Furiinus in Abe redde preces tuas altissmo. Quodpidheci Lucterus, vel quispiam alius, vibus Matibus coelum intermum impleuisset. Si eo animo, quo Augustinus secisset Lutherus , nullam omnino reprehensionem mereretur. In Graeco vox. e est .

quae&preces significat ita ergo legit Augustinus, nec tamen hac deetione vota, seu promissiones a- cras exclusi est enim quaedam precum species, sacris verbis Deo aliquid promittere. Et de talibus precibus Dauidem locutum esse, indicium est verbum,redde. quod enim precabundi Deo promittunt, reddant fideliter necesse est. Et de his, liuis precibus, seu sacris promissionibus Daui

dis dictum , in sua interpretatione Lugustinum a ccipere , manifestum est ex alterius plane simili mi Davidici loci apud Augustinum expositione.

Vt enim David psal. o. ait: απι imi Redde Asmo mea tua, siue precestuas ita fis s. pene isdem verbis diciti verem reddue Domino Deo vestro. Audiamus ver de ova precum seu votorum redditione A gustinus hunc locum exponat Qi debenins,inquit,

477쪽

1sta DEFENSI SECUNDI FvND. 8uptae non praecipitur: adulierlim non facere omnifus praecipitur. Non amare vinolentiam omnitus aequaliterpraecipuur. Non superbire omnibus aequaluerpraecipuur. Non hominem occidere, ηon odisse fratrem, ion aduersusaliquem tenere pernici omnibuε in comministraecipitur. Hoc totum omnes vere debemus. Haru

Augustinus, de voto Communi, maximeque neces

sario parendi diuinis mandatis. Ne vero Fabricius putet de hoc solo Dauidem aCcipiendum esse cum Lutheio, die recte insipientiae eum insimulari, qui Dauidi aliquid devotis Monachorum in mentem venisse existimat, ita pergit Augustinus in Dauidem commentati. Sunt etiam vota propriasingulorum, alius vovet Deo castigarem coniugalem, epraeter uxor suam non noveru aliam:sicoe semina, ut praeter vir suum non nove- rualium: alii etiam uouere, etsi experti tale coniugium,Huάnihil

tale pati, nihilsale concupiscere usustiner . ipsi voveraneal quid maius qu illi. Mi virginuat ipsam ab ineunte aetatem, uent, e nihil tale releveriantur, quale illi expertisunt, invenquerant in isti voveramplarissum. liqvouent in suam esse hos vilem omnibus sanctis aduenie ribus, magnum votum vovem Hus vove re quere omnia sua di siuendo pauperibus, mre in communem vitam in societatem sanctorum, magnum votum Nouu et reddite Domino Deo vectro. Qui g quod vere volueris, ovear illad artendat, ut quod foveis, rediar.

I uri viis Deo , quod vovet, si ressi retrorsum, Anmeri. Inunc, nasute Praeco, dc si audes, mirare Augustini

insipientiam, quod Dauidet ad reddendas Deo

478쪽

- hortantem, etiam de Paupertatis Castitatisque monasticis votis intelligat. Dic, si lubet, etiam Chrysostomum desipere, cum in illud redde is u an mmo ota rea, sic de precibus philosophatur. Hic dicie

supplicationes suadem,ut in oratione assidue perseueremus mytis profisi fuerimus, cum celeritate reddamus Pulchre ante dixit, redde Doripromissionem enim efficitur debitum. Λά etiam η-na reddidissilium,H debitum maximum. Tu ergo, sivepromitta, hemosnam ue vitampudicam sue aliquid aliud tali, ad Ooluen-d festina. Ergo&Chrysostomus Dauidem de orationibus ijs, quibus Deo bonum aliquod insigne, quale quale istud sit, promittitur Jocutum esse do-Cet. Quis Credat Lutherum Fabricium prae Augustino Chrysostomo in mente saltis regi jpem uidenda sapere Fallax ergo est, falsaq; Lutheri ad

Uersus sacra vota margini allita interpretati Ο,Vanaque Praedicantium excusatio. Quod vero Fabrici. us desperabundus ad insanam vindictam confugit, vulgatam editionem de quatuor versiculis trium psalmorum corrupte versis calumniose la- Cerat, quia pridem eadem conuitia a Caluino in vulgatam iacta, Bellarminus,&nupera taedican deluν. Ltium grege repetita Gret serus abunde confutauit, αζ

aetum agere, Operae pretium non putaui. Greiseri P rgo ad alia Lutheranae corruptelae exempla. Ol. l. 1.

479쪽

SCcuod igitur carpsi hanc sacri Prouerbii

lierem fortem quis inveniet a Luthero restiam is ermanicis traditam nouam expositionem; IN Meri Di terris charius amore inulierum i quis eo potiri queat. Fabiicius ait, inique Lutherum amercprehendi quὀdsucat, mulierem, cui qua pie Piuitur, magnum esse homini solatium qua re ioculis ex Psamat Heu, Deus bone, quantum peccatillego verbserib, quantum hoc, Deus bone, Fabrici j mendaciumὶ Quam dissimi dia dicta 3 ta interiis

charius e lamore mutierum. Et,Mulier,cum quapie ruitvr, m.

girum est bomissoluti allud non hoc Lutheri est Illud, non hoc reprehendi. An idem sunt, amor mulieru, ωpia vita cum uxores an idem uxorem magnum esse solatium, nihil charius mulieribus esse in terris3piam uxorem mariti magnum solatium esse, nemo negat, amore mulierum nihil in terris optatius chariusque homini esse debere, non est hominis dicere. Quasi ver corporum voluptas, Quam&pecudes percipiunt, spirixus, mentisque deliciis, quae hominem ma Xime decent, potior chariorque habenda sit Epicuro iummum bonum voluptas: Luthero amor mulierum in terris charissimus est.

hticis nerus quid de hoc Epicureo si ossemate3

480쪽

cra putri v. l. a. in Losui et inquit,ibi Lutherus de Pero, licito, mare Ontavam e sed impuriporci accipiunt de vaga libidine, quia coinquinatis mhil erimundure Crederem de vero licitori Coniugum amore locutum, si verum licitumque laominum Deo DCratorum coniugium esset. Postquam vero Lutherus hoc amplissimo dicto,etiam Sacerdotibus&Monachis nihil amore mulierum, si eo

potiri possint, charius esse in terris debere docuit, doctrinamque hanc suam publico incestarum nuptiarum exemplo confirmare satis non habuit, sed insuper etiat Christo raptam sponsam sedecim diebus ante nuptiale festuri ut ex illius confessio ne imo longe pluribus, ut exarasmi litteris denis,

nova nupta pauculis post decalitatum 'menarum diebus partu

constat Hibidinosissime corrupit, non est, ut illum Inu.; de vero licitoque coniugio tantum locutum esse 2; credam. Et vero de casto connubi thalamo haec ι, πῶλlum dixerit Lutherus, rectene vel sic dicta sunt': CIAnnuit Meisin erus. De amore, inquit, delicis E af coniugum isse Salimon in Prouerbi s multa ripsit, vi cap. L. 9.e c. I g. v. 2 2 qua si in Luthero legerent, mox vitais bra. l. nosum botrumm,publice ipsumproclamarent. Nequaquam.

Salomonis enim prouerbia pro sanctis habemus, i , i, 'hoc Lutheri nimium illis est dissimile. Ait Salomon Laetare cis mulier ado centiae tum Cerva charisiima, ingratistinus bimulas, Hen eiust lebrient te in empore,

SEARCH

MENU NAVIGATION