Excubiae angelicae Ciuitatis Sanctae. Pro defensione 12. fundamentorum catholicorum, Ser.mi principis Wolfgang Wilhelmus, com. Palat. Rhenj &c. Duobus leuis armaturae socijs, Balthasari Meisnero praeconi lutherano et Fabricio Bassecourt Tubicini calu

발행: 1617년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

auctoritatem incertae opinioni subi jciat. Quaerit

deinde praedicans, cur non insilia in caput Caietam quiplares ros ex non noui testamenti sustulit. Quos plures ZNumera sodes Epistolam Iacobi,fecundum Petri,fecundum tertiam Ioannis, Epistolam Iudae, Epistolam ad Hebraeos. Antii plures illis, quos Lutherus Canone sacro eX trusit Imb hos omnes extrusit. Quid ergo de pluribus libris fingit Praedicans Sed si is cupit scire, cur in caputCaletani non perinde, atq; in Lutheris aeuiam, ea causa est, quod Caicianus sanior caput suum obii ... Romanae Ecclesiae iudicio subiecerit, paratusque fue Arit Pontificis, autConcili idecreto mentem mutare is 36. Lutherus vero insano similis aduersus Oecumenici Concili sententiam, mente obstinata pugnarit, nec solum uti Caietanus, cum quibusdam veter bus, de harum Epistolarum auctoritate dubitaris,

sed quasdam insuper indignis N ante inauditis

conuiti js lacerarit. Epistolam Iacobi vere stram in am, curan S. Paulo,&omnibus alijs scripturis dire P, . . cte repugnantem appellauit Pauli ad Hebraeos,& 2 2 Iudae litteras errorum grauium insimulauit Altiso, iis ergo argumentis, si boni Patroni partes agere vo- tluisset, pugnandum Fabricio pro Luthero, non C ictant caput periculo eidem obiiciendum erat.Sed, Vt dixi, i icrum intir saxumque haesit hic Praedicans, ne si Lutheruin defenderet, Caluinum offenderet.

Quare eo, quod per religionis Caluinianae iura

ch sibi

522쪽

ι, DEFENSIO ECUNDI FUNDAR sibi non licebat,dissimulato, Lutherum de reiectis tribus .veteris testamenti libris,quos etiam Caluino relegare libuit, excusare aggressus est Vanas excusationes, quarum praesertim apud alios prolixa refutatio extat, strictim refellamus Librum Tobiae merito a Luthero reprobatum esse, quatuor argumentis acutissimus Praedicans Concludit. I. Reiecit eum uiuersalis Ecclesia, cuius Magisterium luben-Pisoa te seq'imur tessaturHieron mus Ecclesiam non recepisse librum Tliae interm ionicasscripturus. Quam impudens prima

frons defensionis Falsum est ab uniuersiali Ecclesia hunc librum reiectum esse falsum est, hoCHis ronymum attestari. Qualis enim haec illatio Hieronymus dicit Ecclesia non recipit Tobiae librum inter Canonicas scripturas; ergo uniuersalis illum Ecclesia reiecit Plane putida Nam non illico tota Ecclesia rei jcere recte dicitur, quod non

tota recipit Hieronymi aetate nullum erat commune Ecclesiae decretum de huius libri diuina auctoritate , sed alii eum diuinis libris adnumerabant 'li diuinum non censebant. Anne igitur illum uniuersalis Ecclesia reiecit, quem ex antis .e. 3ς quis Irenaeus, Cyprianus, Hilarius, Clemens

yni Alexandrinus, Chrysostomus Augustinus, Ammii fabrosius, alij que pro sacro habuerunt cita ne uni-πia, uersialis Ecclesia repobauit librum, quem annis D m. i. abhinς mille ducenti Concilium Carthaginen-

523쪽

c Ap T IV. g. - 'nisi se,Augustini temnore, inter diuinas scripturas res censuit, testatumq; est, a patribus se accepisse in Eostia Uesia sub nomine diuinarum scripturarum legen a, si c

dum Ρudeat Fabricium talia de uniuersali Ecclesia 2 et

fabricare figmenta. Ita. II. Librum trunci seo rei cistinguia Raphaelem . Nesistroducit mentientem sescilicet Azariam, flium Hanam cirisa, νocando quodboni Angelinis uam aciunt Nullum fuit 3

Angeli mendacium Eum se dicebat, cuius Os, Vul vij. tumque referebat,4 personam agebat Raphael inquit Athanasius, comiturus eri illum insteciem hominis, qui taetarias diceretur An mentitus Angelus est, qui Dei vice apparuit,&dixit32 - . is 'cram Genesin Fabrici, reticis

III. Hierarebia epi statuti. gelcm cap. I a. Is Illam Paulus quamvis in tertium Gativm nuptus, ignorauit. Nego ignorasse unde probas Praedicansa an quia non scripsis quasi vero, quidquid non scripsit,ignos Muerit Paulus. Annestis, ab illo scriptum esse,quod

niloqui Ergo arcana,quae ibi didicit,ignoravit,quia nec lingua, nec Calamo prodidit Acutum scilicet Argumentum Praedicantis, Nate in Tobiae libro a Raphaele dicitur, quod sit unus e septem Angelis, qui astant ante Dominum nam denis septem Angelis nihil nouit, quia nihil narrauit, Aposto-Κh a lus.

524쪽

io DEFENSI SECUNDI FUND.

lus. Quin peracuto hoc telo etiam Apocalypsin a Caluinistis inter sacros libros numeratam Fabrici us petit, lae sacro numero eijcit Meminit e- nim &hic liber septon Spi sunt, secundum Bezam diuisaemasestatis Isaeoroem quibus tamen nulla apud Paulum,qui in tertium Codilum raptus est, mentio. Si Tobiae liber intersecros propter septem Angelorum Hierarchiam locum nullum meretur, quem Apocalypsiis, eandem locisso. I. praeter iam citatum pluribus tradens, habebit Nullum, si Fabricio, sed inscripturam impio,&a suis discordi, credimus. Sed pergamus ad ultimum

argumentum.

IV. Eodem libro doce r cordis, hepatis suffimenso Daemones fugari. Quis nquam Propheta, avi Apostolus Daemones hoe modo abi ciendo esse docui, Paulus universim

Christiani bomisis πα--λίαν descripsit, qua tiati multi Damonum telissiperentur hoc vero intrista telam quo hinc Daemonem Tobias repulit, nunquam nobis commendauit. Hoc verb teluex panopita Vitacheri Praedicans sustu ratus est: Nam totum hoc argumentum a verbis illis, Quis unquam Propheta c. ad finem usq; verbatim simhetur in lib. i. Uttacheri contra Dumum fot a. cui egregie respondit Seratius noster suis in Tobia.Commentari j s. Pari modo, inquit, contra S. Pardum suosudario insemicinctio Damones restigant Qua I9.ν. I a. contra ipsum euum Darei et desuasorem Iesum, ieiunio

525쪽

C A P v I v. l. s. 4 Iexpellendos profitentem Mureb. 1 7. v. I. Scophantari nonne liceret Neq; enim et ieiunia, e sudaria semicinctia in illa D. Pauli panopia recensentur neque ei postolo totum E clesiae armamentarium exponere propositum fuit, sed praecipua quaedam armorumgenera commendare:quartamen ipsa nec a Tobia quidem, modo praetermissasunt. Insignem enim emsfidem is religiosissimam in orationeternoctationem eximiis ipsum vidimus staresuccinctum lumbossuos in eritate 'indutum laricam ivniariae. Hoc responsum Serari j refutare, quam Vita- heri argumentulum adicrbum repetere, Fabricio honestius fuisset. Sed solenne est Praedicantibus, eadem millies regerere quando, quo responsa solida refellant, non habent. Ad Ecclesiasticum. progrediamur.

Fubricius pro Luthero contra librum Ecclesiastici

fulsis criptura in Patrum allegationibu' er aperta rati-

DIxi hunc librum a Luthero abie stum esse,

ne arbitris libertatem admittere cogcretur. Deus, inquit Syracides ab nitio constituit homi Covcsem, reliquit illum in manu consili sui . Adiecit inundatam se, praecepta sua is votieris mandataseruare confervabunt te, in perpetuum a placita acere: Apposuit tibi aquam γ' ignem: ad quod volueris, porrige manum tuam. Ante hominem vita mora, bonum C malum. Ouod placuerit ei dabitur illi quoniam musta Dpιentia es, i fortis apotentia ridens omnesine inre

526쪽

ia DEFENSI SECUNDI FUNDAM.misone. Quid potuit pro libertate hominis dici iblustrius Quid mirum, hanc lucem Luthero serui arbitri,patrono exosam futiles Sed Fabricius impudenter etiam in meridie lucem pernegat. Dato, inquit, tanum illam esse Canonicum, nolleoli sequitur. Intelis guntur enim verba auctoris de primo bomisse statu integro, deli to humano enere, cui mod in iam uit ante peccatum Dec damo haec intelligendount. Adamo enim aqvam ignem. Dis, iram o mortem. Quasi vero sapiens tantis post

lapsum iaculis, Adamum a lapsu praeseruare, &ad mandatorum obseruationem praemio immortalitatis incitare cogitarit Libertatem ex prima hominis conditione demonstrat, suaeque aetatis hominibus omnem peccati praetextum eripit. Quomodo de solo Adam loquitur, qui ait sapientiam Dei videre omnes homines sine intermissione, ut eis det, quod illis placuerit, siue vitam, siue mortem An illud Christi, si vis ad am invia fer mam data, Adamo,aut in eius lumbis latitanti humano

seneri dictum est Non nec posteris Adae dictum esta Mose, Confidem,quod boteproposuerimis conssectu tuo νι- tammbomini, e contrario mora inmisi. diligas Do--λis.1 m Deum tuum σc. Et iterum; Testes invoco caelam remnum, quod proposuerim vobis intum 2 mortem, beneActionem in malitassionem. Elige ergo ritum,in inis inuas, insemen tu-- Merae ergo Praedicantis gerrae sunt, soli Adam O,autgener bumano, cuiusnodiise in Adam, te perem

527쪽

rem, apposita esse ignem&aquam vitam mortem, bonum& malum,cum optione manum porrigendi, ad quod voluerit. Sed audiamus, sili Deri arbitrii odium nulla est, quam tandem ob causam Ecclesiastici nome e sacris a Luthero deleatur. Ideδ, ait Fabricius pro se Luthcro , librum illum rei imus,

quia manifestos errores continet Plures iactat, inicum, quem profert, demonstrare hic Traso non potest. Dicitur, inquit cap. G. Persisti Samuelem, nempe Peom, post mortem prophetasse. An hic manifestus error Me Deus notrivit mortuos eonsuli viventibus, per pythonesi scilicet Deue. 4. Isaiae. 8. Libenter hoc do. haec nulliusfincti, nedum Prophetae,anima,artibus Diabobcupote tu δε a. revocam e de Samuel ipso docet Tertullianis. Sit ita. An

hinc vero sequitur, Samuelem nec apparuisse, nec prophetasse post fata Regi Sauli 3 manis festi erroris conuinci posse librum Ecclesiastici , Nihil horum Male Saul pythonissam de Samuel le suscitando consuluerit vane Pythonissa ma- gico carmine sanetum Prophetam Xcitare ag gressa sit, sed tamen iusto Dei iudicio, iussuque apparuit vere Samuel Sauli, diuinamque vindi, tam denunciauit. Haec de Samuelis appariti . one, quae in Regum historia narratur,plurium gra- , uiorumque P. Sententia est. An Fabrici, istos si manifesti erroris damnabis Sed inquis Patres ab docent, nonfvisse verum Samuelem, Iuratin Mart r, Hiero, ,

528쪽

43 DEFENSI SECvNDI FUNDAM.omus, fugia M. Imo isti ipsi docent verum S,muelem fuisse. Quid dubios ac incertos Iustini&Augustini libros sine testimonij in margine n

tas, Praedicans,cum ex certis eorundem voluminibus contraria suppetant testimonia Iustini citas librum q. ad orinodoxos. q. 2. At eum non Iustini, sed alterius Auctoris esse ex eo liquet, quod a.&8 6. Origenes,&q. I i s. Irenaeus sub nomine Martyris citetur, clim tamen Iustinus utroq; antu quior fuerit, ipseque Irenaeus lib. s. Iustinum Martyrem, tanquam se antiquiorem adduint. Et praeterea hoc ipsum quoque librum illum suspectum facit, quod Iustinus in Dialogo cum Tryphone,

quem Iustino omnes indubitate tribuunta man re animas post mortem confirmet exemplo Samuelis, seu anima, inquit, iubente Saulefuitem rapersagum ventrikquam Ex Augustino librum et de mirabilibus sacrae scripturae, sine capite, sine verbis allegas , Sedo iste liber inter spurios pridem numera-3A tus est. S. Thomae iudicium est. Non es authentirimm inmur si sti . Unde etiam nulla illius mentio est, siue in detractationibus Augustini, siue in Indiculo Possidij. At in libro de cura pro mom

o . tuis,culus in suis retractationib' meminit, apertil-

529쪽

CA UT I v. u. 433xit. Nonnullos vero, non Samuelem fuisse, sed malum Spiritum eius similitudinem figurasse, senibentes. Ecclesiastici testimonio refellit, cum liber Ecctasiasticus, inquit, eontis tu laude Dareum, quod Samuel etiam

mortuus prophetaverit.

Ad S. Hieronymum venio. Sextum Caput ex Commentario illius in Matthaeum signas. Quid finv ro ibi Hieronymus 8 In eis, inquit, piis 'rbonissa loquitur ad Saulem Cras emis mecum. An hinc cotiligis non Samuelis animam, sed malum aliquem Genium Hieronymi sententia Sauli se ostentasse Incerta collectio nam quid si phantasma Samuelis appellet Spiritum illius, non in proprio corpore resurgentem, sed in assumpto apparcntem Certe alibi exerte dicit, ex communi sententia, Samue . . lem, qui visus est suscitari magicis incantationibus, diuinae potentiae signum de terra&profundo inferni datum fuisse. Vbi enim illa Domini verba Ionii ad Achaz; pete tibis vim d Domino Deo tuo inprofundum imferni, siue in exceyumsuprae, explanat, variaci Domini signa de alto, de profundo recenset, inter alia dicit Iinteris putant Saulim siclis accepisse de terra. de

rosendo inferni, quando Samuelem per incantationes inartes m

Astas visus est Ucitasse. Indicat scilicet Samuelis apparitionem non magiae, ut Sauli videbatur, effectum, sed plerorumque sententia, signum Sauli de terra a Deo datum fuisse. Vbi aliqua Hieronymi in pleros

Ll que

530쪽

ι, DEFENs Io sΕcvNDI v . que animaduersio ibi manifesta erroris censura ubi a comimini opinione discessio Taceo Bassilij&E laia Ambrosi j, complurium recentiorum denique pro veri Samuelis apparitione sententias: sat sit nunc alata illorum Triumuirorum, de quibus varie gloriabaris, praesertim Iustinid Augustini patrocinium tibi nullum suppetere. Unum hoc ad extremum praeterire non possum, quin tua te consessione Dremam. Ase enim, si non verus Samues, sed illius specie malignus spiritus certo comparuit, cur non primum Regum Iibrum sacris arcem Tibi enim Tobiae historia minime sacra est, quia Angelum, quod se Arariam dixerit, mentieinem inducita , . Etiam Regiae Historiae conditor tuis legibus con-ι, is tra verum peccauit, cum scripsit ista Cum indipem

breSamuelemiaxuaru Samuel ad Saul mare Sumia Nam

tuo animo Samuel, nec visus est, nec dixit quidquam, sed ater aliquis Spiritus. Si Angelum Tobiae amendacio excusare non vis, ne Regium historicum, qui malum Daemonem Samuelem vocat, potes. Quomodo ergo pro sacra diuinaque historia agnosces, quam de mendacio infamas En quibus te tricis inuoluis

Furia

SEARCH

MENU NAVIGATION