Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

DE CONFESSIONE. 137

les, id est, peceat Creatori su0 0ntraria Timens homo

ille peccator vitae suae simul et ' animae et pr0pter Se omnes alios periclitari considerans, surrexit et ait: Audite, statres, audite. Si propter peceat tempestas liae orta est, ego ecasi sum tanti periculi. 0g ut audiatis consessionem meam. Tacentibus omnibus coepit voce valida tantum

VenenUm secentorum evomere, Ut aures urinanae etiam 10rrerent audire. Mira clementia Dei. Mox ut massam iniquitati per eonfessionem eiecit, mare furens siluit, et laeta est tranquillitas magna, ita ut omnes mirarentur. Miri miranda succedunt. Statim ut navis ad litus pervenit, audita peccata Deus de memoriis ' singulorum delevit. Bene permisit, ut quamdiu erant in nari conclusi ), confunderetur in aspectu illorum; et ne exei te forte eius peccata pr0palarent, Vel impr0perarent, induxit eis oblivi0nem. Bene retinuerunt se in mari fuisse periclitat0s, 0minem aliquid suisse consessum;

Sed quid dixisset, pr0rsus ignoraverunt. Et 0 ipsum didicit experimento. NOVICIUS: Valde laetiscant ista; sed mirum

ridetur, quod ob unius hominis peccata Dominus tantam turba ut multitudinem. MONACHUS: Legimus propter inobedientiam Jonae mare turbatum, et nautas periclitat0s, ill0que eiecto, m0 mare Stetisse a serv0re suo. Nam si eut bunius h0minis peccatum aliquand Dominus multitudinem temp0raliter affligit, ita propter unius iusti merita frequenter multis parcit. De hoc phirima habentur exempla. NOVICIUS: Seio nihil fieri sine iust Dei iudieio; sed summae

iudico esse dementiae, quod h0m seiens se esse in peeeatis mortalibuS, periculis se audet c0mmittere. MONACHUS: Quibus 110ta est medicina c0nsessi0nis, ne una die m0rari debent in peceatis, neque disterre consessionem, nisi Decessitas exellidat consess0rem q). Audi de hoc Episeopi cuiusdam verbum b0num, Verbum Sanctum, Verbum memoria dignissimum.1 C honi, ille vitae duae pariter ei. - 2 C nae in Ori R. - inclusi, et paulo post conspectu. - 4 et ni C. - DP consessionem. Ilonii l. III. p. 154: inodicum prodest

cordis contritio, ubi non sequitur oris consessio, neque pro facto reputabitur voluntas, misi consessorem excludat neceSsilas. μ

152쪽

138 DISTINCTIO TERTIA CAPITULUM XXII.

De quodam Episcopo Angliae, ii moriens propter eaeemplum noluit confiteri.

Sicut didici a qu0dam Abbate, nuper in Anglia Episc0pus

quidam defunctus est ordinis Praem0nstratensis, Vir bonus et magnae religi0nis. Hic cum ageret in extremis, nec conse8S0- rem requireret, di xerunt ei clerici sui: 0ntine, debilis estis Valde, quare n0n acitis consessi0nem vestram Respondit Episcopus: Non saeiam. Illis verbum exhortationis repetentibus, adiecit Putatis, stolidi, qu0d usque ad hanc 0ram distulerim c0nsessionem meam Dixerunt ei iterum: C0nsiliis Regis y interesse solebatis. Quibus rursum resp0ndit: N0naliter ut coram Rege, quam Christus coram Pilato. Haec 3 quidem dixit et sedit Episc0pus ille sanctus pro Xempl0,

scien Scriptum Ante mortem confitere a mortuo quasi nihil perit confessio. Confiteberis ivens, vivus et anu confiteberis, et lai dabis Deum, et glorificaberis in miseratiori bus illius . Quotidie s0litus sui mundare conscientiam, nee disserre A e0nsessi0nem suam de die in diem, sicut multi s eiunt. Qui etiam post mortem miraculis claruit. NOVICIUS: Sicut colligo ex verbis Episcopi huius, non est persect0rum consessionem disserre. MONACHUS: Dilatio ista c0nsessi0nis ad memoriam mihi ' rev0cat casum quendam, qui rum praeterito apud n0s contigit.

CAPITULUM XXm.

De quodam monacho nostro, qui iam moriens primo plenariam fecit co=i fessionem. Quidam ex seni0ribus nostris, quem nolo nominare, habebat hanc consuetudinem, sicut ceteri multi, saepius ren0Vare' c0nsessionem, ita ut Abbas putaret quod generalis esset, eo qu0 a pueritia usque ad senectutem peccata Sua commem0raret. Ante mortem suam per aliqu0 tempus debilis, subito defecit et obmutuit Accurrimus omnes, inungente eum leo 1 C Regum. - hoc. - Εccli 17 26. - 4 AD deserre C disserre voluit. - mihi ad BC. - re

153쪽

DE CONFESSIONE. 139

Sancto. Die, ut puto, sequenti dominus Abbas venit, in cuius adventu Dei misericordia desperati linguam reseravit, et Oepit confiteri peccata quaedam mortalia ante c0 Versionem commi88a, quae nunquam ei suerat consessus. Territus Vero Abbas requisivit si unquam ' eadem fuisset 0nsessus peceata.

Aliis, inquit, Abbatibus dixi ea. Habuerat ante ipsum tres Abbates ). Et sicut rotulit n0bis Abbas noster, propter h0c

Dominus, qui magnos eius labores respexit, os aperuit, ut 88etc0nsessio eius integra. NOVICIUS: Quid si aliis Abbatibus de

quibusdam peccatis m0rtalibus novissimo ) 0nsessis Abbati simili modo aliqua ' ex veredundia subticuerat MONACHUS: Sicut dixi in prim capitulo huius distineti0nis, sicut consessio debet esse ' nuda et debita, ita debet esse integra, id est, n0n

per plures c0nsessores divisa. Quid pr0dest, ut ait Beda super Lucam, si tota civitas custodiatur, et unum soramen, per quod hostes intrent, relinquatur Audi quid dicat gestir0pheta de semiplene constentibus: Colligata est iniquitas Ephraim, absconditum peccatum itis dolores parturientis enim ei V. Sper enim' eum alicui Abbatum integram fecisse e0nsessi0nem, quia Vir erat prudens, et multas in illo vidimus virtutes. NOVICIUS: Si peccaret confitens cum consessore, 08Set istuctuose eadem c0nsteri peccata MONACHUS: Talis consessio nulla est, quia nulla ibi erubescentia, neque aliqua ibi denudantur peccata. Dicam tibi pro exemplo, et ad solitationem tuae interrogationis quendam miserabilem ' casum, qui ante pau- eos annos contigit, quem dominus Abbas Cisteretensis milibus Abbatibus in generali Capitulo loco serm0nis recitaVit, monenSut singuli eum m0nachis suis' ad cautelam reserrent.

CAPITULUM XXIV.

De confe88ore, qui cum adolescente peccavit, atque post mortem ad confessionem eundem hortabatur. In qu0dam, inquit, m0nasteri sacerdos quidam nuper de-1Y nunquam; cons supra I. 40. p. l. - I, B habuerat

enim tres abbates rantes ipsum. - Δ BD novissime. 4 aliqua ni C. 5 AP esse debet, hic et paulo post. 6 0se. 13 12. 13. - autem sed eodem modo in IIonii l. V. p. 44. Mox eum ad BC. - nairabilem; paulo post C annos paucos. - monachis suis eum, eum suis monachis, B suis monachis.

154쪽

stinctus est, cui Abbas sim ob meritum vitae' iniunxerat, quatentis ratrum suorum c0nsessiones audiret. Nomen Verod0mus sive personae subticuit. Erat in eadem domo ad0lescens quidam, qui ad eum confitendi causa frequenter venit, cum qu0, diabolo instigante et humana fragilitate c0nsentiente, idem consessor semel tantummod peccavit. Statim per serpetrato, coepit dolere et flere amarissime, distebatque iuveni: Male sedimus aliis hoc peccatum confiteri b erectuidiam non possumus ), sed consul ut tu mihi confitearis, et ego tibi, alterque ab alter suscipiat 0enitentiam. Quid liu a 3 Placuit iuveni consilium, c0nsessi sunt peccatum invicem, et tam duram unus ab altero Suscepit Oenitentiam, qualem nec Abbas sive aliquis c0nsessorium illis iniunxisset. Parvo 908t temp0re sacerdos idem infirmatus est usque ad 0rtem. Et cum iam in Xtremis ageret, et ad exitum estinaret, timore gehennae eecatum telinque ' dixit; personam Vero peccati OBSOrtem, n0n XpresSit. Desuncto eo, Abbas vehementer doluit, qu0d scire 130n potuit eum quo peeeasset. Ait tamen intra se: Ad consessionem tibi veniet, quisquis est ille Interim mortuus clara die apparuit adolescenti cum esset 0lus, facie lurida et veste trita. Quem ut ' ille vidit, mox agn0rit, timuit et exh0rruit. Cui m0rtuus: Sta ne timeas, quia pr0pter te veni, ut dicem tibi de statu meo. 0nχrtatus ii

venis verbis eiu et animatus, cum interrogaret, unde Veniret,

vel quid quaereret respondit ille In maximis p0enis sum propter illud tantum quod tecum commisi peccatum ignea enim catena genitalia mea constringit ), qua SuSpensu torque0r. Consessi illa, quam fecimus invicem, nihil mihi pr0suit, quia nulla fuit. Et nisi in extremis quoquo m0d0 secentum XpreSSissem, aeternaliter damnatus fuissem. Cui cum iuvenis dixisset Est aliquid, quod p0ssit vobis prodesse β γ respondit ille: Si tu pure et plene consessus fueris peccatum tuum multum mihi proderit; sin autem, aeterna te poena suscipiet. Sicque disparuit. Territus iuvenis recenti Visione, cum sacere vellet consessi0nem, nec posset propter Abbatis

absentiam, interim distulit. Intereedente veri' temporis dila-

1 BC vitae meritum. - audemus. - utriusque. 4 P cum astringit. - ΑD vobis possit prodesse, vobis prodesse possit - TyAB nostrum; mox CP mihi multum. - vero in C.

155쪽

DE CONFESSIONE. 141

ti0ne, tim0r 0nceptus coepit tepescere, et in verecundia crescere, in tantumque est erubescentia victus, ut cum Abbas venisset, nihil ei 0nfiteretur. Abbas vero n0n immem0 culpae sibi consessae, cum ad consessi0nem non Veniret quemqu0tidie exspectavit, c0gitavit diligentissime, qualiter male latentem salubriter deprehenderet. Praecepitque t0ti 0nventui, sacerdotibus et ' ordinis inferioris sanis et ' infirmis, ut omnes,nesei in qua sollemnitate, ad maius altare e0mmunicarent. Visum est ei, qu0d nequaquam auderet accedere' reus de eulpa illa. Sedensque contra altare, respexit ad Ora Singillorum. Adolescens vero, 0 pr0pter se factum putans, et Si se subtraheret, notari timens, cum ceteri acceSSit. Qui cum propinquasset altari, tantus eum h0rror inVasit, tantus timor perculit, ut et ' praesumtuosus vetaretur procedere, et eius compelleretur redire. Veniensque ad Abbatem, secit ei signum c0nsessionis. Qui gaudens et exsultans, dicebat intra se: Eia, certe cepimus bestiam, invenimus praedam, Ste enim est. Et Surgens intravit cum eo Capitulum. Cuius pedibus iuvenis pr08tratus, fecit de peccato c0nsessionem retulit visionem, suScepit 0enitentiam. Sieque per prudentiam medici denudatum ac Sanatum est 3ulnus stolidi aegroti. Haec n0bis retulit d0- minus evardus Abbas n0ster, rediens de Capitulo generali.

NOVICIUS: Magnum d0num Dei est, quod si m0rtu Vivos hortantur ad consessionem. MONACHUS: Tantum b0num est consessio, ut etiam ,' utantur Spiritus mortuorum. Saepius percepi mortuos vivis apparuisse in somni S, et ob quae peccata detinerentur in poenis, consessos suisse, et quibus beneficiis liberari p0ssent, veraciter indicasse. Quod p0Stea eracibus signis probatum est. Similibus enim similia ' congaudent, quia e0rpus d0rmientis modicum distat a m0rtuo, et dum homo Xterior quiescit, interi0 saepe essea eius vigilat. Non

Semper Somnia sunt Vana, sed n0nnunquam revelationes divinae,

sicut habes de J0seph Patriarcha, de Daniele, de oseph spons Mariae et de tribus Magis' . NOVICIUS: Vellem

mihi aliquo dem0nstrari exempl0, qu0 Spiritu mortuorum

156쪽

142 DISTINCTIO TERTIA CAPITULUM XXV.

De novicio, qui Abbati confessus est in omnis. MONACHUS Juvenis quidam in tuadam d0m ordinis n0stri susceptus est in novicium Modico elapso tempore, idem novicius graViter infirmatus, ad extrema pervenit. 0ndum enim ' secundum consuetudinem ordinis c0nfessi0nem generalem fecerat Abbatio , quia absens erat. Quem cum exspectaret cum desiderio magno, et ille non veniret, consessus est Prior quaecunque c0mmiserat. Sicque ante Abbatis adventum, diem clausit extremum. Eadem nocte cum Abbas in quadam sua

grangia doriniret, et de bitu n0vicii nihil pr0rsus sciret, ante lectum Abbatis destineti spiritus se ' inclinavit, et ut Suam audire dignaretur consessionem, humiliter supplicavit. Abbas iste esse dieitur sanctus Hugo Abbas B0naevallis ), qui iam incipit clarescere miraculis. Respondente eo novicio, libenter te audiam ille omnia peccata sua consessus est et eo ordine et ' modo, quo consessus uerat Pri0ri. Cuius c0ntriti tantasuit, ut etiam lacriniae ex oculis noviei se inclinantis et c0nstentis adere viderentur super ' pectus Abbatis. Conse8Si0ne completa, haec verba protulit: Od0, inquit, pater, cum benedictione tua vado, quia salvari non p0tui, nisi feci88em tibi c0nsessionem meam. Ad qu0 verbum Abbas evigilans,

experiri V0lens utrum Visi esset vera, vel, sicut Saepe Venit phantastica, cucullam circa ' pectus suum palpavit, quam totam invenit madidam, aerimarumque stillicidiis respersam . Τunc satis admirans, cum domum redisset, et ri0ri omnium ' reeitasset, respondit ille Vera fuit visio, et verissima

consessi0. NOVICIUS: Quid est qu0d 0 4eius dixit, e

non posse liberari sine tali consessione, cum consessi0nem debitam non exchiserit c0ntemtus sed necessitas Si 0ntritus decessit, iam de salvandis erat; sin autem, nil ei post mortem conse8Si prosuit, quia a mortuo, quasi non sit, perit Onsessi MONACHUS: ut qu0 Deus tantum verbis Vel

1 R auten . - consueti id inem secerat Abbati generalem consessione . - se spiritus. 4 BonneVRuX abbatia Galliae in Dioecesi Viennae Cons. supra I. 38. - θBC et O. - 6 ACDP supra. - P supra. i S P persu-SRm et respersam. - BD soninum. - 10 P ei tempus. S. Bern3rd. Opp. V. p. 249: consessionem non contentius exclusit, sed impedivit necessitas. l) ccli 17 26.

157쪽

DE CONFESSIONE. 143

aetis eius voluerit ostendere, quantum ei placeat debita consessio, id est, illa, quae fit proprio praelato. Qu0 autem ait, non potui salvari, sic dictum intellig0, id est, tam cito depurgat0rio, sicut 0do, liberari ). De huiusm0di 0llocutionibus j 0rtuorum eum vivis satis audies in duodecima distinctione. Nec te moveat quod spiritus hominum elect0rum dixi 0nsessos suisse peccata sua p0st mortem, cum etiam e0nsessi0ne criminum suorum usi suisse maligni spiritus me-m0rentur. NOVICIUS: 0rum consessionem audire delector.

MONACHUS: Quod ' dicturus sum, n0n legi, Sed a Viris religi0sis audivi.

CAPITULUM XXVI.

De confessione cuiusdam daemonis. Sacerd0s quidam cum tempore quadragesimali in ecclesia Sua sederet et Sibi commissorum consessiones audiret, aliis recedentibus atque aliis accedentibus, inter exspectantes quidam stabat, quantum ad apparentiam, Orpore iuvenis et r0bustus, 40nfitendi tempus exspectans umibus expeditis, ipse n0 148Simus acceSSit 0ram sacerdote genua exit, et ad 0n- sessi0nem is aperuit Qui tanta et tam aenormia consessus est crimina, tam multa h0micidia, surta, blasphemias, periuria, disc0rdiae seminaria, et alia his similia, qu0rum e uet0rem, incentorem sive suggestorem esse dicebat ut saeerdo tam h0rr0re quam taedi gravatus, diceret ad illium: Si mille es-

Se annorum, nimi e88et, tam gravia et tam multa te commisisse peccata Ad quod verbum ille resp0ndit: Amplius sum quam mille annorum Tunc amplius territus sacerd0s ait: Quis ergo Respondit ille: Daemon ego Sum, UDUS ex his qui eum Lucifer ceciderunt Peccata mea ex si minima tibi parte consessus sum; si Velles audire reSidua, quae Sunt innumerabilia, paratus essem tibi confiteri Sciens sacerdos peccatum diab0li 0re insanabile dixit: Quid tibi c0mmune eum eonfessi0ne, o diabole Resp0ndit daem0n Stabam ex Ρp0sit tui, vidique peccatores ad te accedere, et

1 B ad non potui. - 2DP collationibus. - quae. 4 et in C. - es tu. - sorte nec ex mox BC parte tibi consessus sum, Α parte consessus tibi sum, in parte consessus sum tibi. Cons. VIII, 60.

158쪽

141 DISTINCTIO TERTIA

iust0s redire, auscultans valde diligenter quid illi dixerint, quidve eis reSponsum sit a te, et quod p08 gravia peccata pr0missa sit eis indulgentia vitaque aeterna. Ego er0, idem Sperans c0n8equi, Veni tibi peccata mea confiteri. Sacerd0s vero, exemplo sanet Martini ), diabolo fiducialiter respondit: Si volueris uti consilio meo, et agere p00intentiam de peccati tui pure, sicut hi, qu0s hinc exire vidisti, similem indulgentiam consequeris. Respondit daem0n: Si 0lerabilem mihi uiiunxeris satisfacti0nem, pareb tibi. Ego, inquit sacerdoS, Valde m0dicam, et minorem his, qui ante te c0nsessi sunt, tibi iniungam poenitentiam. Vade et tribus ridibus mileiacta te in terram; sicque pr0stratu dicas: 0mine Deus creator meus, peccavi tibi, ignos ste mihi. 0 solummodo sit poenitentia tua. Cumque diaboliis diceret: 0n possum hoc sacere, nimis est mihi grave respondit sacerdos: Quare in tam modie gravaris Non possum, inquit, me in tantum humiliare ei. Aliud quicquid iniunxeris, libens suscipiam. Tunc indignatus sacerd0s, subiunxit O diab0le, si tanta est cordis tui superbia, ut nec elis nec possis te in tam m0dic0 humiliare Creat0ri tu0, recede a me, quia neque hic neque in latur misericordiam ab illo consequeris. Ad quam Vocem

mox ille evanuit. NOVICIUS: Mirum' quod si se superbus ille spiritus humiliare potuit h0mini, et non Creat0ri. MONACHUS: Hod est quod David Deo dicit: Silperbia eorum,

id est, daem0num, qui te oderunt, ascendit semper . Unde statim in sequenti Psalm subditur Consilebimair tibi, Detis, consilebimur quasi dicat: Nos homines c0nstebimur tibi corde, constebimur et ore daem0nes ver imp0enitentes sunt. NOVICIUS: Cum peccat0 habeatis et linguam ad 0quendum, sufficit ei, si peccata sua scripto confiteatur

CAPITULUM XXVII.

De eo quod non suffciat scripto consiteri, nisi in

nece8sitate.

MONACHUS: Non videtur' sufficere, quia ore consessio sta salutem q) Qui si semel peccata sua ore suerit c0nsessus,p0stea scripto se amplius confundere p0terit, Sicut poenitentes,

159쪽

DE CONFESSIONE. 145

et sicut sanctus ' Augustinus sedisse legitur, in libro C0nsessi0num. Scholaris ille Parisiensis, de quo supra dictum est distincti0ne secunda capitulo decimo, quia propter nimiam c0mpunctionem loqui non poterat, desectuna illum scripto supplevit. NOVICIUS: Quid est ergo qu0 in Vita sancti J0hannis Eleb mi0m' legitur, mulierem quandam ' peccata sua seripsisse, et sigillata eidem sanet tradidisse, et Sine risi0nse85i0ne, quam 30la pr0hibuit Verecundia, indulgentiam con8ecutam fuisse MONACHUS: Simile aliquid legitur de Kar0lo

Imperat0re in Vita sancti Aegidii; sed miracula non sunt in exemplum trahenda. Hoc etiam scias, qu0d huiusmodi seripturae authenti eae n0n sunt. NOVICIUS: Iterum quaer0, si c0nfitens e0ns0880ri prodere debeat per80nam, cum qua

peceavit MONACHUS: Nequaquam, quia p0enitentialis h0c prohibet. NOVICIUS: Quare prohibet γ MONACHUS

Pr0pter diversa quae inde evenire 9088ent mala. Talis 1 0rte esset 0nk8S0r, qui per80nam proditam et iam per p0enitentiam iustiseatam despiceret vel aliquas pr0pter illiu ine0nstantiam tentati0nes incurreret

Quod consitenti non liceat prodere personam peccati con-80rtem, et Xemplum de clerico et anctimoniali. Ad0lescens quidam infirmus, cum cuidam SU0 constanonico, 110ndum sacerd0ti, e0mpellente necessitate, 0nsessus fuisset, quod a quadam illectus sanctim0Diali, Seulatus sui8Set eam, interr0gatus est, si rem haberet eum illa. Respondente e0,n0n, sed illa libenter vidisset, satis me verbis invitans ad commixtionem, ipsam etiam perSOnam XprimenS, 0nk880reandem personam ab ill tempore semper ' in c0rde suo despexit, nec potuit eam tantum diligere et Venerari, Ut ante. Sunt ibi adhue alia pericula. Talem p0SSet constens pr0dere per80nam, ut inter ipsum et e0nsessorem dium perpetuum

nasceretur. NOVICIUS: Verbi causa. MONACHUS: Si di

Cons. VIII, T. Beatus Johannes, propter multa eleemosynas Eleymon cognominatus, piscopus sui Alexandrinus: Homil. I. p. 113. III. p. 1. - Omnes libri mulier quaedam. - sic libri. - semper in BD. - sorore Vestra.

160쪽

146 DISTINCTIO TERTIA

c0ncubina vestra; aut vix p0sse fieri quin ille turbaretur. NO CICIUS: De 0 mihi dicas exemplum.

CAPITULUM X K.

De cleric Susaciensi, qui confessiis est sacerdoti, e peccarae

cum concubina ua.

MONACHUS: Sahqrdos quidam in Susaei habuit con-0ubinam, quam adolescens quidam concupiscens cum eadem peccavit. In Quadragesima Ver ad eundem Saeerd0tem VenienS, ConseSSUS est peceatum, simul et pers0nam. Quod cum

audisset sacerdos, turbatus est valde, et ab illius eum amore')abstrahere Volens, durius arguit, peccatum aggrmavit Ρ0enitentiamque duram minis iniunxit Raneor iste sine perieul0n0n fuit. Unde invecti tam aspera, p0enitentia tam dura, nisi ex propalata persona Haec mihi retulit li00derieus SugacienSis monachus n0ster, qui utrumque norit, Saeerdotem videlicet' et adolescentem. Non ergo pr0dere debet 0n

catum ipsum ' aggravant, c0nfiteri teneatur. NOVICIUS: Vellem instrui qu0mod dicere deberet. MONACHUS: Huiusmodi formam p0sset servare: D0mnae, ego e cari cum legitima, concubina, filia vel sorore cuiusdam e0gnati amnis, amici vel inimici mei, Solis peccatis meis exigentibus, Sive ab illa induetus. Et in hunc m0dum de ceteris peccatis, Sive carnalia Sint, Sive Spiritualia. In hunc m0dum et semina dicat. Quaedam tamen peccata sic committuntur, ut ViX X- primi valeant, nisi consess0 de persona intelligat. Non inde multum eurandum est. NOVICIUS: Quid si duo contra Suum praelatum conspirarent, et unus illorum poenitentia duetUS, peceatum suum eidem praeliato confiteretur, deberet )alterum pr0dere, an n0n MONACHUS: Vide ex omni parte periculi im. Si 0 pr0deret pers0nam, praelatus periclitari posset; si ero proderet, larte perpetuum illi dium adversus conspirat0rem suscitaret. ii si exempliun ad cautelam satis nece8Sarium. 4 B amore eum. - B scilicet. - ipsum m CD. 4 R deberetne.

SEARCH

MENU NAVIGATION