장음표시 사용
211쪽
ceteris dilexit. Haec de viti invidiae pro exemplo dicta sint. 0 vitium ilia ceteris Deo, qui caritas est ' , plus
ridetur esse contrarium, idcirco ab iam homine magis cete- iis vitiis est vitandum.
De accidia et siliabi/s eii s. Quarto loco ponitur aestidia, quae viris religi0sis 80let esse Satis importuna. NOVICIUS: Quia nomen huius vitii aliquantulimi barbare s0nat, quid sit aceidia, vel unde dieatur, seire desidero. MONACHUS Aeetilia est ex consu-Sione mentis nata tristitia, sive taedium, et amaritud0 animi imm0derata, qua i0cunditas Spiritalis XStinguitur, et quodani desperationis praecipitio mens in semetipsa subvertitur. Dicitur autem accidia, quasi asticlia, e quod pera spiritualia nobis acida reddat et insipida. De qua per Salomonem dieitim': Manus remissa tributis serviet'. Item Pigrum deiicit timora b0no opere animae autem esseminatorum esurient . Dicit etiam de ea Seneca Magna iactura est, quae perneylistentiam sit . Aeeidiae sive tristitiae propagine Sunt, malitia, ane0r, USilianimitas, desperatio, t0 30 eire praecepta. evagati mentis ire illicita Aestidia muli0 tentat, et muli0sper desperati0nem praeeipitat. NOVICIUS: De tentati0ne huius citu exempla subiungas. MONACHUS: Audi quam sit periculosum accidia vexari
De monacho, quem accidia non inebat surgere
ad vigilias. Monachum quendam diaboliis, sicut exitus probavit, ita
accidi0sum reddiderat, ut plotiens esset ad matutinas Surgendum, Statim e quadam pusillanimitate et tim0re vigiliarum sudore perstinderetum. Putans esse infirmitate, aeuit, Vestibus se operuit, et sicut ostium, secundum Pr0verbium Salom0nis, volvituri in earduae suo, sic piger ille vertebat
212쪽
se in lecto suo i). Nocte quadam ad signa n0larum surgentibus eteris omnibus, festinantibusque ad divinum metum, cum ille surgere tentaret, audivit de sub lecto, quando iterum vetante accidia Se reclinaret v0cem quandam incognitam clare satis sibi dicentem: N0li surgere, noli sud0rem tuum interrunipere, quia n0n expedit tibi. Tune primum sentiens sibi a diab0lo per vitium edidiae esse illusum, a phantaStico illo Sud0re se Xeussit, nec p0stea tanto t0rpori acile consensit. Hoc scias, quia non permittitur diab0lus nos tentare quantum Vult et quamdiu vult, ne decepti ab illo pereamus. Saepe invitus, Virtute divina c0mpulsus, iis qu0s tentat fallaciam
De sacerdote, cui in oratione dormitanti crucissaeus
Sacerdos quidam e monachis nostris s0litus fuit dietis matutinis in illo intervall0, qu fratres solent vacare rati0ni Vel psalmis, Super unam sedium se deponere, et inter rati0nis verba dormitare. Volens illi 0minus ostendere, quia tali h0ra, et maxime in tali loco, non esset 0rmitandum, sed in orati0ne vigilandum, apparuit in cruce ei δὶ, Vers dors ad illum, ut dicere videretur: Quia tepidus es et accidi08us, non es dignus aciem meam intueri. Et hoc sibi saepius c0ntigisse ε testatus St.
De tentationibus et visionibus Christiani monachi Vallis sancti Petri.
Alius quidam m0naehorum 110strorum, Christianus n0mine, aetate quidem iuvenis, sed vitae tam sanetissimae suit, ut unus crederetur de sanetis, qui sunt in terra Domini. Hic comore an debilis erat, ut eum vivere taederet Nocte quadam dictis matutinis usque ad audes, capiti suo parcere volens, Super lignum ante quoddam altare Se prostravit, Sub
1 Proverb. 26, 14. - 2LIX, 9: quando iuvencula eram, et hortum excolendum suscepissem. Mutato quando in et Verba iterum, reclinaret in C ante audivit posita sunt. - )
C in cruce illi, BD ei in cruce. - ) accidisse. - DBomil. I. p. 135. III. p. 184.
213쪽
larma orati0iais ibi dormitans Mox ut ocul0s clauserat, assuiti l l0ri08 Domina n08tra virgo Maria, et veste eum seriens excitavit, dicens: Christiane, non est iii locus dormiendi, sed orandi. Statim ille evigilans, apertis culis posteriora seminae recedentis vidit, et v0cem semineam iam dictum sermonem concludentem audivit. NOVICIUS: Quantum ex si iuvene 0n8idero, non0mne taedium boni0peris ex viti est, sed aliquando ex c0rp0ris infirmitate. MONACHUS: Ex viti primi li0minis omnis tentati est et infirmitas. Septem ex culpa illius controimus poenalitates, esuriem videlicet, Sitim, rigus, cal0rem, lassitudinem, infirmitatem, mortem. Quando m0tus harum p0enalitatum ordinatus St, 0enam habet, sed n0nculpam quand Vero immoderatus' est, poenam habet et
culpam. NOVICIUS: Quid appellas lassitudinem 2 MONACHUS: Somnolentiam, et alium quemlibet laborem, unde homo satigatur. Caveamus ergo, ne h00 qu0d 8 naturae, vertatur in Vitium; quia n0n solum ex naturalibus per Suni malum gignuntur Vitia, sed etiam e virtutibus. Verbi gratia: Justitia dum modum excedit, vertitur in crudelitatem nimia
pietas in dissolutionem indiscretum geli studium iudicatur iracmidia nimia mansuetud segnitia dicitur et accidia. Sicque sentias de ceteris. NOVICIUS: Puto praedictum iuvenem non parri fuisse meriti, quem beata Virg si familiariter excitavit. MONACHUS: Quanti fuerit meriti, quam dilectus coelestis patriae civibus, sequentia declarabunt. Cum pro Ur nimiam capitis infirmitatem ' generalem habuisset hi api Il licentiam manendi ε de vigiliis sollemnibus, quotiens V0 ut 8Set, ViX,
nisi compulsus, de choro exivit. Dictis vero matutinis infir-m0rum in Oratorium rediit, et 0ram longiorem, quam rd0 concederet, illic ex c0nsuetudine sedit. Cui cum disteret die quadam d0minus Henricus Abbas noster ), tunc m0nachus Simplex Bone frater Christiane, vos requenter nobis exponitis debilitatem capitis vestri, et tamen non vultis uti gratia vobis indulta respondit: N0n possum manere. Stans enim Xtraeh0rum, et ali08 Sallere audiens, quia intrare n0n licet, c0rdemici0r, eo quod rec0rder' c01180lationum, quibus Deus inter
1 R inordinatus. - segnities. - debilitatem. 4 C remanendi. - noster nunc. - DBCD re
214쪽
Abbas de speciali praesumens amistitia, quae essent illae Gnsolationes inquisivit, et ' ut sibi diceret eum mi illa precum instantia obtinuit. Consessus est ei, quia saepius in ch0ro tempore psalmodiae beat0s angelos rideret circuire, et qu0d multo fuit excellentius, ipsum Regem angelorum h0minem Christum Jesum. NOVICIUS: Magna dona concessa sunt huic iuveni. MONACHUS: Et merit0. Ex quo enim ad ordinem Venit, nunquam Sine tentati0ne fuit, tum pr0pter nimiam debilitatem eapidis, tum ob desiderium patriae coelestis. Flagellum D0mini in tanta patientia sustinuit ), ut omnes eius statres mirarentur. Temp0re quodam D0minus qui intentat0rest malorum δ), gratiam lacrimarum, quam illi opi0se contulerat, Subtraxit, unde satis tentabatur. NOVICIUS: Antequam procedas, OsS Vellem, cur Deus huiusmodi gratias Viris iustis subtrahat MONACHUS: Quatuor de causis videtur illa subtracti fieri, ne videlicet gratia assiduitate vilescat; ne mens de usu illius superbiat ut cum maiori desiderio quaeratur, et recuperata diligentius custodiatur; quarta causaret culpa venialis. NOVICIUS: Placet quod distis. MONACHUS: Christianus vero de amissa gratia satis d0lens, et peccatis suis h0 imputans, uni die ac n0cte pro illius restuperati0ne oraret, nec pr0ficeret, ree0rdatus est ligni Dominici, dixitque in semetipso: Si facultatem haberes deosculandi signum preti08um, in quo Salvator sanguinem suum iussit, gratiam tibi restanderet lacrimarum. Tali suspensus desiderio, in quadam sollemnitate dicta missa ad altare
accessit, aerumque signum deOseulans, eum auranent subtractam ε gratiam recepit. NOVICIUS: Duae eruces sunt apud 08 quae harum fuerit expediri v0l0. MONACHUS: Illa, in qua est lignum nigri 0l0ris, quae de Apulia venit. Alteram, quae rubet 0loris est, n0ndum habuimus, quam de ecclesia sanctae Sophiae apud C0nstantinopolim sublatam, contulit n0bis Henrieus de Ulme ). NOVICIUS: Vellem seire, quasi fine vii tantae gratiae migraverit ab ' hoc saecul0. MONACHUS: Saepe ex manibus suis sentiebat tam arom
suscepta in. - Ulme, Ulmen, Ulmene, Olmen, castrum et op
pidulum istae. De Henrico vide et Gelen de Magn Colon. p.
215쪽
euius membrum suit, etiam ad literam Manus meae stillaverun mirram digiti mei pleni sunt irra probatissiinat .
NOVICIUS: 0rte mamis liabebat impollutas. MONACHUS:
Noveris eum n0n suisse carne Virginem, ut scias dorem eundem fuisse magis ex virtute mentis, quam ex integritate e0rpori8.Αecedens Ver ad mensam e0rporalem, gratiam perdidit spiritualem Licet semper debilis esset et infirmus, tamen ante bitum suum per dies multos amplius in camin aegritudinis Xe0etus ), et sicut aurum in igne probatus St. N0ete quadam in s0mnis saneta Agatha martΠ et virgo illi apparenS dixit inter verba c0n80latoria Christiane. 0n sit tibi onerosa infirmitas haec, quia isti sexaginta dies reputabuntur tibi pro sexaginta annis. Expergiscens, quia ViSionem intelligere non p0tuit, quibusdam eam revelarit. Quam quidam ita interpretati sunt, quod tantum eum purgaret a pesteatis infirmitatis illius aered0, quantum seXaginta anni in purgatorio. Aliis videbatur, qu0 verius fuit, quia infirmitas illorum SeXaginta dierum, propter patientiam, esset ei pro merito SeXaginta annorum. Nam in nocte Sanetae Agathae spiritum reddidit, qui dies fuit sexagesimus ab ea noete, qua haec audiVit. C0nSummatus in brevi, explevit temp0ra multa ε). Et ut sciasMSe Verum Serm0nem propheticum, qui dieit Fili is non
portabit iniquitatem patris ' , 0veris monachum hunc filium sui38 eleriei et B0nnensis ecclesiae ean0nici. NOVI CIUS: Audivi de quibusdam, quod nimis timeant, eo qu0d de legitimoth0ro nati non sint. Illis expediret ista audir0. MONACHUS: Sive sint filii legitimi, sive forniearii, adulterini, vel incestu0Si, id est, de incestu nati, miles ante baptismum eadem catena astricti tenentur. Olmies quidem nati sumus filii irae per baptismum vero essecti sumus hi gratiae; sed s0li illi beati, qui per vitam b0nam et gratiam imalem c0mputabuntur inter li0 gl0riae. Rev0eat mihi ad mem0riam orati tua
conVersum quendam Sanetum, saneti sacerd0tis sum qui de sua conditione ita erat tentatus, ita tristis et turbatus, ut pene
missus' esset in desperati0nem. NOVICIUS: Seire vellem exitum uentati0nix eius. MONACHUS, Dieam tibi riuod
et Cant. 5 5. - BC magis suisse. - Isai. 48, 10. - )Sapient. 4, 13. - ΕZech. 18, 20. - lapsus VIII,
5T , ut Omnes nailteret in desperationem. Nomii. IV. p. 104:, pondus tentationis multos mittit in desperationem salutis.
216쪽
audivi ab re cuiusdam Abbatis, qui illum n0vit et familiaris scit Sed et g illum n0Vi.
De Henrico converso Vitariensi, sui graviter tentatus fuit eo quod non esset siliu legitimus. Nomen e0nvers Henrieus suit, in Vitari professus, etd0mini Christiani monaeli de Claustro filius. De 0 Christiano mira tibi dicam in distineti0ne septima capitulo seXtodecim0. Ministrabat autem idem Henricus in h0spitali pauperibus, vir multae humilitatis, patientiae et c0mpassi0nis; et quant phis Deum timuit, tanto his ab ill separari 1 0rmidavit. Immiserat enim diab0lus quandam desperationem e0rdi eius, ita ut diceret: Quia non es filius legitimi th0ri,
non eris heres coelestis regni Quae cogitati in corde eius adeo creverat'), ut a 0nsessoribus tam de seripturis quam de exemplis pr0latam nullam pr0rsus reciperet consolati0nem. Misertus eius Dominus, n0ete quadam, cum tentatio 8Set validissima, in domum amplam et longam illii transtulit,in 80mnis tamen. In qua vidit de utroque sexu multitudinem magnam. Et saeta est ad eum VOX: Henriee, vides hanc
multitudinem Omnes quidem de legitimo thoro sunt nati, sed innes reprobi sunt praeter te. Evigilans statim laetis eatus est valde, intelligens 48i0nem propter se saetam Ab illa hora tentati immissa cessavit, et ipse quamdiu virit, Deo, qui 110n deserit sperantes in se ), gratias egit. NOVICIUS: Estne eeidia, in h0r0 0rmire MONACHUS: C0nsuetudo vitium accidiae e se gigniυλ), qu0 quidam per infrinitatem palliant, cum idem Vitium magi ex diab0lica operati0ne, quam ex infirmitate sit.
De serpente, quem vidit frater Conradus in dorso conversi dormitantis in choro.L0quente me die quadam cum Vir Valdae religios rex1 C crevit. - 2 C expeteret. Cons. II, 35. - 3 Iudith 13, 17. - DC Somnolentia vitium gignit ex se accidiae.
217쪽
00nversis nostris, de his qui requenter in elior n0stro)ὶd0rmiunt, ipse mihi respondit Sciatis r cert0, 110 S0mnolentia illa ex diab0lo est. Die quadam tempore aeStiVO, cum laudes decantarentur, vidi in d0rs fratri Wilhelmi, qui libenter ibi dormit, clara die serpentem serpere, et Statim intellexi quia diab0his esset, qui in eius somn0lentia pascebatur. Huiu8modi visionem, teste ratre Richard0, dicebat se de eodem conVerS Saepius VidiSSe C0nversus, qui haec vidit,v0cabatur Conradus, Vir bonus et iustus, de ii multa excellenti0ra tibi in distincti0ne octava y reeitab0. Multos per 80mnolentiam tentat diaboliis et vexat, et h0 in diversis
De converso, cui cattus Ni8u8 8 oculo claudere, cun in choro dormitaret.
In Hemmenr0de eonversus quidam valde accidi0sus suit in ch0r0, pene semper ibi 0rmitans. In cuius capite alter quidam conver8us frequenter altum sedere vidit, qui mox )ut pedes suos culis e0nversi superposuit, statim ille scitare c0epit. Qu0d eum intellexisset ex relati0ne eius, qui h0e videre meruit, ne diutius illuderetur a diabolo, sedem stalli sui sic paravit, ut dum d0rmitaret, illa in partem declinand0 ε , sedentem praecipitaret. Sicque somnolentiae daem0n per artem Xeu8Sus est, et frater accidi08us serventi0 in Dei Serriti factus est. Hae mihi a qu0dam c0nVers eiusdem coen0bi relata sunt. Quantum daem0nes illic 0rmitantes irrideant, ex subieci e0gn08eeS Xemplo.
De Frederico monacho, cui in choro dormitanti diabolus nodum tramineum in oculos iecit. Quidam ex eni0ribus nostris, Fredericus n0mine, licet alias ierit vir bonus, de vitio tamen s0mnolentiae satis fuerat
218쪽
noster, cum staret ad psalm0diam matutinarum in Hemmenrode, et dormitaret, vidit ante se in s0mnis tamen, virum l0ngum et deformem tantem, qui in manu nodum stramineum' et lut0sum, unde equi terguntur, tenebat. Qui cum monachum
pr0terve intuitus suisset, et dixisset, quid hic tota nocte stas )et dormitas, magnae fili mulieris P ipso sim0s stramine inlaetem y eum cecidit. Mox ille territus evigilavit, et ut ictum serienti evaderet, eaput retrahendo ad parietem dure satis allisit j. Vide quanta Subsannatio.
De monacho, circa quem in choro dormitantem porci Midebantur. Nuper audivi, quod silere non debeo. In e0dem m0nasterio monachus quidam est, qui in eli0ro aepe d0rmitat, et raro vigilat, multum tacens, et parum psallens Circa istum Saepe porci videntur, et porc0rum grunnitus audiuntur. Puto
quia colligant siliquas de re eius eadentes. NOVICIUS:
Quid sunt siliquae, vel quid signiscant ) MONACHUS:
Siliquae sunt milleuli leguminum, significantque Verba Sal-m0diae a Virtute Vacua, quae s0mn0lenti sine intenti0nupr0serunt, et eadem semiplene pr0lata poreis, id est, daemonibus, colligenda pr0ueiunt. Hi vero qui vigilant, et libenter devoleque antant, et psallunt intente, medullam 0medunt, quia gratiam, quae in Verbis latet prophetieis, percipiunt Tales in sutur0, cum laudatoribus coelestis erusalem, adipe frumenti D0minus satiabit' , id est, visi0ne suae deitatis .
NOVICIUS: Satis ex his quae dicta sunt colligo, qu0d taedium exerciti spiritualis sit a diabol0. MONACHUS Ut diei itaeSt, quia quidam sunt, qui statim ut coeperint' psallere,
orare Vel legere , mox dormitare incipiunt. Vigiles in lect0, 80nmolenti in choro. Idem die de audiend verbuni Dei. Cum verba saecularia audiunt, bene vigilant cum verbum Dei eis proponitur, m0X 0rmitant.
219쪽
DE TENTATIONE. 205 CAPITULUM XXXVI.
De domino Get ardo Abbate, qui monachos in se 'mone dormitantes per fabulam Arcturi aecitavit. Di sollemnitate quadam cum Abbas evardus praedece88or huius, qui nunc St, Verbum exhortationis in Capitulo ad 0s )saeeret, et pilares, maXime de c0nversis, dormitare, nonnullos etiam stertere conspiceret, exclamavit: Audite, fratres, audite, rem Vobis OVam et magnam prop0nam, e quidam fuit, qui Artus' v0cabatur. 0 dict0, 0n pr0cessit, Sed ait: Videte, fratres, miseriam magnam. Quando locutus sum de Deo, 0rmitastis; 0 ut verba levitatis inserui, evigilantes erectis auribus innes auscultare c0 epistis. Ego idem serm0ni intersui. Non solum pers0nas Spirituales, sed et saeculares diab0lus per 80mnolentiam tentat et impedit.
De Henrico milite apud nos arenam faciente, o de lapide, in quo dormiebat tempore orationis. Miles quidam B0nnensis, Henricus nomine, tempore qu0dam quadragesimali arenam ' fecit apud nos. 0stquam rever8us est ut domum Suam die quadam esturrens praedicto Gevard Abbati, ait ad illum: D0mine Abbas, vendite mihi lapidem illum, iii iuxta talem e0lumnam ratorii vestri iacet, et g dabo pr illo quicquid postulaveritis Crii cum diceret Ad quid v0bis est necessarius resp0ndit: Ego illum p0nere V0l ad testium meum, quia talis Si eiu natura, ut qui dormire n0n potuerit, et caput super illum p0suerit ), statim dormiat. Illam e0nfusi0nem fecerat ei diab0lus tempore poenitentiae, ut quotiens Veniens ad cele8iam e super eundem lapidem causa rationis reclinaret, mox et 0mnus subriperet j. Simile verbum D0bilis quidam, qui ob similem p0enitentiam fuerat' in Hemmenr0de, fertur dixisse Molli0- res, Inquit, Sunt lapides rat0rii Claustri mnibus lectisterniis 1 Arcturi ad ABD cons. XII, 12. - ad nos in Capitulo BC nobis in Capitulo. - sic nanes libri. - )hoc est, castigationes orationesque in ieiuni quadragesimali. 5 BC ponat. - obreperet. Cons. VII, 11 Dani. 6 6. - similem causam poenitentiam fecerat.
220쪽
castri mei. Non poterat se e0ntinere, quin temp0re orati0nis in illis d0 iret. NOVICTUS: Si 0n esset gravis culpa accidia in serviti divino, n0 nos ita diab0lus ad illam sollieitaret MONACHUS: Quanta sit culpa huius vitii, p0ena te d0ceat maius accidi08i.
De monach in choro frequenter dormitante, quem crucifluus in malilla percussit et aestinaeit. Vix sunt dii menses elapsi, quod dominus Abbas Campensis retulit nobis de quodam monach0, qui semper in chor0 solebat dormire, rem valde terribilem ). 0ete quadam, cum X 0re dormiret aliis psallentibus, crucifixus de altari venit, d0rmitantem excitavit, et eum tanto nisu maxillam eiu percu8sit, ut infra tertium diem m0reretur. NOVICIUS: Stupenda sunt quae dicis. MONACHUS: M0naehus accidi0Su nauseam Deo pr0v0eat et angelis sanetis. Unde cuidamaceidios in persona mnium per J0liannem dicitur a Clu ist0: Utinam esses calidus aut frigidus; sed quia tepidu8 8, incipiam te Domere de ore meo I. NOVICIUS: Recordor te superius dixisse, idem esse vitium accidiam et tristitiam. MONACHUS: Verum est, quia aestidia est e confusi0ne mentis nata tristitia. Ex hac nascitui malitia et desperati0, sicut subieci tibi ostendam Xempl0.
De melia reclusa, stiae Deum et angelos esse dubitans, de corp0re egressa, e miritum vidit angelos scilicet
Abbas de Brunisbael ' ann praeterit retulit Abbatin08tr tentationem quandam ex tristitia natam, terribilem satis, sic dicens: In pr0vineia nostra quaedam exstitit puella nubilis ac larmosa, divitumque silia. Quam cum parentes tradere vellent marit0, renuit illa licens: Non nubam alteri viro, nisi