장음표시 사용
311쪽
Ecclina futuram anumadverterent. Exemplopaten esse Luc. 3 in christi Geneatura, nomen Minan secundo adductam, quod ιn Hebraea editione non est, sed in edιt One, arat Hellenista utebantur. Exiomant enim iridoc ι, visum fuisse Sp. S. cum historia Euangeli Graece trae retur ad gentes manaturi quae 'munem hanc Luca cum Editione Graca fuerant comparatura illud erroris . .... i. condonare, quamris PRAETER VERITATEM; quia resfinas .m, o cum travi im Ueηφοηι peris , fuisset costincta, si Mic- erit rem hi a secutin raris hoc argumentum ut 4 ad charitat uini
rami ruta πι ιαμ tib sectandam Aneri . . Extitis motum ulti, qui hac una occasione minime necessaria cum o -
c dolati ruret variere, donec res ex veritate emendari'st ave--m,utandum in Lucam adrersari biseria eritati, ta tantum radisu. Errori, quitum altius radicarus erat , aliquidi sistere ad tempus, o per rον sinum ut duisin dis immodis esset M Maerare instituenda Medamn rapior is Mint quamvis de illa voce Κώ-na aliam severi sentetitiam, nostratu tamen sententiam disertissimis verbis asserit. DCLX II. Voetius etiam consentit, qui in Disputationiblis electa p. 6o ad locum Lue. 3, 36 incendum an cimori exierforaminem-3isa, Et paulo post Cur errarem o Interpretum sua decit Luca Z Nquidem error sit, saltem suum non fecit, cum citat integrum illum conte rum cita δε enim nec improbat, me anubat Ver Onis κρορον ita, nec ἀκ αν dinem professo ad examen reuocarit, ne homines νον illi secundum eam genealogia afuetos turbaret. Ufecit illi ad probationem Genealogia Chii l loca Biblica citas ex vesane vulgata maxime
312쪽
DCLXIII. Concordat Iunius tum in genere, tum respectu vocis Κainan, quae vel badisna sunt ut transcribantur. Post rejectas duas si lutiones . Restat, biquit, solutio tertia, fuisse Kattrans racem a Luca a Mam,
lium ubinter Mosenuissem -Scito ergo Lucam hanc g nerationem de septuaginta interpreti iis Editione sumpsisse, ubi scriptum
est, quod Arphaxad centum triginta trunque annorum genuerit Icainan&c Tanquam si diceret, Lucam id icιι cum Gracorum interpretationi, tum recepta in vulgus intom tribus. , rem malia in Scripturis δοξας κῶς sunt en ciata ct accommodata opiniom'ulgi: NB. Neque iηια ψιν certamine de causa alic in nominu voluisse committere, ut Ecclesia pax, aut piarum mentium quies in discrimen vocaretur nutaret eorum des, e periclitaretvir
ie 'tubus contra hanc sententiam, quae homogene ae sunt iis quibus contra meadversarii, tuntur: uiciem, inquit, non - - ,οι-τὸ re nonnullos veritati hostes, o de auctoritate ρ - Luca, atque Euavehi ab ea scripti, hoc argumento fietos detrahere Fasum est, inquiunt, istud, o falso
adhibetur Tainan s nonien Respondemia, si re fallum suis dabini in tamen fuisse vinulle, uno in opinione fulse utit, ad quam opinionem in Pulgo rec pisivium resipexit Lucas, B ut ex verbis ipsius med ostendimus Opinioris autemsalsa jamdiu auctoressueraη septuaginta ilit, Luias νινε bonafae exem
313쪽
tra fidei ChrisIMηafundamentunsi aut articulos ejin ut vocans Jundament Iesieniat. oc itaque non es mi: λ:νινων α ρτημα, sed συγχωζηm μνω ριαρυστ γ, id est modesta confesto peccat vacans, quogenere sermonum Scriptura non raro utitur. Quid egi Nonne Luca hoc viodo errorem refrma veri: NB minime omnium. Num o publicia ei or a privat disseri, O inve- Ierasus a recente novoque Lucas autem errorem neque publicum ex privare facis, neque nascentem aluit, sed publicum errorem jamdiu inveterarum pert lit, quia auctore D: ritu Dei, ex duobin malis vidit eligendum minus, quod vulgo dici solet. . Valum quidem fuit illud quod septuaginta ausi sunt a veritate historia discedere quocunque tandem studio, consilio fecerint, ac proinde eorum factum falsum invaluit in sacra historia. Sed cum ille error historicis per se iis non asserat damnum , gravitu talum eventurtim esse vidit, si
illud in reteratum atque apis omm receptum tentaret intempesive exinic-
DCLXIV. diungo testimonium Calvini, qui simpliciter docet; Scriptores . . usos esse versione LXX otiam in iis, in quibus a fonte
Hebraeo recessit. Sic enim ille ad Hob vi as annotat: Non dubium cst, qui a Moses delectuti capite loquitur, cum dicit ni PII NIGraci autem quasi scriptum esset . Matthc transtulerunt, caput virga, quos τust receptum erat Apostolus non dubitat suo institui accommodare iudais quidem scribebat, sed qui invarivi regiones dispersi, patriam linguam Graca commutaverant. Scimus autem Apostolos hac in parte nonDisse adeo frupui ses, quia se rudibulatu erareηt, quibα adhuc lacte erat opus , ct in ea re ni hi est periculi, modo semper revocentur lectores ad sinceram nativamque Scri plura leniorem. Item Hebis es Apostolia Gracos secutru dixit, Corpus aptasti. Nequa inurabu recitandis adeo religiosi fuerunt Drusus in eadem plane est sententia in Parallelis p. 6 ubi sic inquit postoliis Eua γtista quandoque editionem Gracam LXX referunt, etiam quando satis sita η- re Ebraa converterunt. Causa hivi, ut credibile, est, quod editio illa in omnium manibi tuin resaretur vulgoque lecta in Sinagogis usuque recepta est l. Spa 'hemius D.ib Euangelicorum Parte III p. 48. Z qu. liaecla abet de LXX. Interpretibus uuangelista secutos versionem XX in pleris q se, qua, maxima auctoritatu erat apud Hellenistas, o multis pramambin, quando id feri poterat salpa dictorum propheticorum seu δη- ita, tum ut libertatem suam flenderent, tum ne in re erit adia phora nialis cavillarum , in omis scandali ullam Occasionem creberent. Coc
314쪽
fuerit in Synago a Graωηica Antiochia Pisidia, ν Liui ita retulerit. Et
quanal am verba Graeca exacte Hebrai non conveniant, causa avo en non futta quare resonis usitata verbis abstineret quia quam culpam genere vidicat Graeca vox καταφρονη- eam in specie Bibraum d gnat.
DCLXV. Consentiunt Lutherani quoque Thcologi Flacius Illyricus Clavi Scripturae II. Parte p. oq. Oblimandum est, seipsolas
LXX. resone ιtanda non immerito a quid dedis 4n becillitati Ch sianorumor communi conbuetudini, quod non aliter aliquoties dicta Scriptura cara perint, quam=ιut jam dudum apud vulgus ex illa versione innotuerunt Sic enim illi pastili Christi lac praebentes ad eorum captum belle auommodan es qui non sunt dedignati Sequatur Helvicus Neque solii ite, inquit, laborandum est, quomodo Scriptores, T. cum Hebrae conveniant, quia ex Graeca ver One tum rempor usitatisim allegabant: Neque quomodo Graeca cum hira conre-nIunt certum enim est, sape illos ab Hebraea veritate discesisse, cujus rei plerumque causas tam defectus punctorum, qui bin ili destituti aliter legeram, quam authentica exemplaria reqmrebama tunc decepti in literis,qitando unam pro alia legerent. Ex eodem ordine cst Frant 1ius in tract de Interp. script pari. I. p. 3 5 Omnino apparet ex collatione locorum . . versonem LXX temporibu Apostolarum si spe in manibus Pudaeorum o Gentium --tiorem familiarioremque . quam Ioutes Bebra os . E quia Apostoli citare tunc remporo non ex fontibus Hebrau, scd ex versione Graeca I XX sententias ct alia voluerum suis de causis idcirco quandoque retinent versonem LXX, ut eam I pererant non orrectum. Noluerunt ex levioribtu susticionem quamcisque apud in irmos morere. It cm Glassus Phil sacrae p. 73. Ex Graeca LXMInterpretum versione sepe allegationes in . . fleri ha autem a textu Hebreo
discedere certum est Ex his observatis tale nobis exsurgit Argumentum: Si Apostoli citra laesionem auctoritatis veritatis Scriptura: V. T. p tuerunt uti vertione LXX. vulgo recepta, etiam in iis, in quibusculta textu Hebraeo non conveniebat Ergo scriptores sacri citra laesioncm illius veritatis Mauctoritatis etiam potuerunt usurpati formulas receptas de rebus natural bus phaenomenis convenientes etiamsi pinionibus erroneis praejudiciis inniterentur atqui verum stilius ex auiso consensu Theologorum Ergo posterius. DCLXV l. Excipet n. p. r. Nogando Majorem Propostic nem. Ressi is A ro umentum a majori ad ininus Qtii citra laesionem Au ctoritatis , critatis . . potuerunt tantum concedere ei ori reccpto in Versione LXX. Interpr. ut cana citarent ad probatioticia scopi sui, illi
multim gi potuerunt uti a iuuin scopum formulis receptis Se Illud', Pp a Uita
315쪽
enim maius est, & magis vulitur adytisin Aucto es serjturae, ii
Resp. Ad linii in euii finem, ut ostenderem non repugnare Issam sententiaui ineant Auet stati de Vinitati inripturae, piod hie si
modo exprimant mem D. S, Wqua m, quia mi aινι , -- νι---n sensum μι- attendere Resp. i. in luκ suificis hi in errorem Gine mi quoad verba as sitim errant, eoque sint usi citia resinationem Ergis suillite sicilis illis uti vel bis receptis quibus plumonim exprimuntur licet ea verba priniudiciis infinitae de sensuum ortum situm debent. Neque enim ullibi dixi,
. errorent ipsum, sive praeiudicium suum fecisse Sp. S. audiusurpasse senis smi ejus praejudicii, sed verba adhibuisse, quibus tamen errorem noluit docere. Atque ita etiairasi in inventoribus phrasum phaenomenis co venientium error sit aliquis, tamen non in Sp. qui errorem eum non attendit, nee ibidem lignificat, sed in medio relinquit a Velim vero Di d Bois ea quae luc dixit conciliare euntiis, quae scripsit in libro. Belgico sudet, i ijduilπφον προllato pag. 8o Dei ad rulae Ste-
s καέnusti de Griech seopersettive van de LXX versetters die uiae steri 'ttebryι - - gel ch die mede dic meis in Mi N. T.ννοου - miche, in dii luch eon misti inge rvenis. DCLXIX. Ex c. q. B. p. a. At vult Auctor noster Deum in rebra naturalibu Misomor, vi qua pracipuum solum verborum Arri, rit/ιο dissentiat. Resp. Cum mula de' inbus est quaestio de significent generalem aquam veritatem, ex usu vulgi errorem quom estinvoluti praeci .
316쪽
a Spiintu Sancto utente tali phrasi significatur error ver,qui respectu vulgi ab ipse simul significatur ejus respeetu ininus praecipuus senses potest vocari; at respeetu Spiritus Sancti, cuin ab illo error non significetur nec praecipuus nec minus praecis' usijus sensius est appellandus. Accusatio ergo advcrsarii a veritate aberrat. DCLXX. Exc. . . p. 8. Spiritin Sanctus in X. . interdum ad ducit laca V. . convenienter tranflationi, que vocatur LXX interpretum , sed semper vere absque ullo errore.
Resp. Sic etiam quando utitur phrasibus receptis id enim toto libro inculco. Videantur porro ea, quae habet p. 9 plane facientia pro mea
DCLXXI. Exc. 6. M p. lo. Dato, non concesse Sp. S. citare LXXoriam quoad sensium ab oririnali textu recedentes , negamus tamen conflamer sententiam citaram eousque posse essesalsam, quousique facit adscopum citantis. Citos erum citatum in tantum suum facit, in quamum ad scopum applicat, quoad catera, si falsiui quid citarioni instit, correctionem tantum susipendit.
Resp. At haec denuo egre3ie meae causae serviunt neque enim μmulis ulterius utitur Sp. q. quam quantum ad scopum suum faciunt, ut egregie ostensum a Dia Vclthuso,d saepius a me dictum; quoad caetera, si falsum quid his sorinulis insit hoc est, si inventa Musurpatae se
rint ad errorem significandum, Sp. S. correctionem tantum suspendit. DCLXXII. De voce Cainan novi vatias esse conciliationes, neque hic meus est scopus, quae verast ostendere, eum quicquid de eo sit nihilominus generalis sententia vera maneat, hoc est, Minoris impositio, quia non adduxi Rivetum, nis quatenus generaliter meae Minori, stimonium praebet. n. Voetium non aliter etiam cito, nisi quatenus ejus verba ad Minoris meae probationem faciunt, quid de conciliatione istolum locorum sentiat patuin hic attines quod eni in citent Apostoliversionem Grainam etsi Hebr. velitatem non tam recte laccurate e primat, adeoque error si in verbis nimis quam aperte dicit. DCLXXIII. Exc M. p. si Nonicit Riνetus, Sp. S. Uinpasse erre- να LXX. Interpretum .sed usiurpas aliquando Gracam versionem , etiam ubi Ascrepantia quadam est a rextu Hebraeo manife .
Resp. Qu9d dicit Rivetus mihi sufficit ad Minoris mea confirmationem, uti ex argumento meo art. 66ς apparet. Sedis operae pretium est annotare ea quae idem Rivetus Exercit in G es. 6 p. 3 3 l. tradit. Nollem atrocaliuio, inquit, notare eorum sententiam, em errorem tu M. Vitis AEgyse rei ηρ tamen pus m masse B Lucam,έ- m rerum ορ-
317쪽
Consensus Theologorum cum nostra sententi bostenditur. DCLXXIV. Nihil nunc adderemus probmonibus nostris evideti-timinis, nil itideli nos accommodare vellemus ad ingenium eorum , qui austoritatibus humanis duci solent, ac vel propterea hanc sententiam rejiciunt, quia putant eam consensui Theologorum adversiam. In istorunt ergo gratiam adducam auctoritates magni nominis Theologorunt; ut ita videant tum veritaten i parte nostra stare, tum etiam consensem
Theologqrum nobis militare. Plurimi autem jam superius ad partes' sint vocat, quos ni m. congregamus Laudati iam sum Clusinumui, calvinus, Maelmonides, Rivelut Parietas, Mercerus, Pisca .Polamis Ustedius, Bes, Interpretes, Marioratus, Car right Iumiis , Muscioliis, Scultetus, Ursivi Theologi Ludensis in synops purioris Theo l.
peridianis, qui omnes uno ore banc, quam hactenus derelidisententiam. pronunciant Chrysostomus Desi illativus alatos, vimquater tura, sed prouisatilius as luibin conripiamin. Calvinus usi non a utephil 'batur, Mosis populariter scripsi intellige de Luna, quam vocatu
nainare magnu in λιθι autem Astronomi magno labore investiganti quicquid humam Merin acu=nen assequi potest. Maimonides r Scriptura loquirit secundum linguam siliorum hominum. Rivetus Apsol errorι publico Mum runt aliquid indulgere ad telnpus. Paratus Lima minoressantsella alia, non
revera, sed apparenter, respicit antem ad Genes. i. Ner ius:Juxta visem-minis Scriptu sape loquitur e Piscator: per rarii ει
318쪽
cujus captum D. S. in his talibu seacommodare dignatur. vii, Muαγμcipiatdam insuris uteris ηοηsecundum rem, sed secundum feci in in .im Belgae Interpretes vici quadam talia siecundum apparentiam coram hominibus, non secιmdum rei eritatem coram Deo. Marioratus Capti-m. ba justi dicitur, pii. just. eorum p ad existimatur Cari rightus Sor, ν nominat hos vel illos tales, quia pro talibus se renditant. Iunius IIebra k-quuntur populariter cali extremitate nominando. Mulculus pHLitur Euangelium quod vere tale non est Scultetusci Scriptura vocat aliquid tute δήξαοκων non αληθως. Ursinus: Vocatur aliquid tale, quia videtur, aut i-riri st Ac ea densesis mi Dei tris ursa uotis δοξαπικως ex vi-q--- η insepunt, sed prout nobis videntur
DCLXXV. Adduco nunc aliud testiinonium Parati,quod superi bus adjungo. Is Geneca ad vos quando disquirit, quare Moses en Honem nullam secerit explicitam creationis Angelorum, respondet. mplicior est rario Cbrysostomi, bom. r. in Genes quam Basiliu attinet chom r. innexam . Osen istoriam sitiam raditati Iudaeorum accommis dasse, eram enim homines terrem , rantum SENSIBIIIA sapientes. Iteiri Iunii in Parallato clitario: Res omnes in Scriptura ex vult usu duobus modis appellar setiit; aliae quidem αληθως η Hτ λψMους αληθειαν, id est, prout νυ ipsa sunt ex veritate, strepropria sive traη tasim earum nomina: alia xe-
mbit minus, quam quod dicuntur esse. Sed inivetiis Exercit in Ge-.nesin s s. Bk- inquit, basim requia inscriptura ni merpretati,nMisso mia, quarum imas aliquaia Scriptura si accommodat homi
num opinioui. Altera, huicgemina aliiquando res ab ho rum, malim ne falsa nomen aspιmunt. Sic sapientes in Scriptura dicuntur, quos vultus talesjudicat, liι et alioqui sint in pientes, . Matth. xx. Qui risiondyliba a sapientibus oec. His Theologns adsocio Rainholdum virui crudi tuni, qui in Censura librorum Ain cryphorum pi caelech. O. p. IIo I. ita inquit Animadversendum est, ut in Sacru Scripturis attribuantur rerum nomina rerum imaginibus, ita etiam in actu inverba accipisolere , non ex
Peritate,sed ex opinurne ubi tam consentienteni ita Men
319쪽
Cux. ITTI CHII Esto in Exod. xxj pauid post Apparet ex circumstantiis S. Scripturae. recte ab eo, se Aben Esrae esse observatum, non rei veritatem , sed opinion m a Scriptura esse specl.itam, cum dicitur Saul intellexisse, quodes sta imuel, quia opinab tis eum esse. Cum his ungo lassum Theolo.
su rasullieranulia qui Rhet sacra p. 62. statuit esse metonymiam adiuncti, qua ulo opinio hoministi pro ipsa e ponitur, quana sic porro declarat, Rei denominatiosi quandoq; ab externo adjuncto Fimonu homihu; Alii ita inscrvditeris res saepe nominatur C describitur uti est ψ νηλενω os καταδοξαν, non si να, μωλάλη cmν cu qualis bomi u videtur esse non qualis est, in sua natura. Exempla quaedam ex ipso haustinus,Muberius declaravimus. Claudat aginen Finckius, Profestis dum viveret Giessensis, qtii in centuria canonum Theolonicorum hunc secit quartum: In Si riptura Sacra saepe res describitur, ut 6 ς α νομενω γ ν δόξαν
DCLXXVI. Ad socio his cremiani Dyche, pium Theologum
Prae licum, qui in suo Nosce te ipsum cap. s. ad objectionem ex Luc. v I II. 3. desuintam sic respondet: Quod si ita est. nempe quod temporarii non sint vere fideles. quare ergὸ Luc. v I i. dicitur, quod tales homiras credant, si id nonfaciunt Resiponsio, si sape loquitur Scriptura de rebus, secundum id
quod comm Verde iri judicatur. 1ic Lun. diciIur u m ex duobus maximis Iuminaribus, cum tamen omnium Uu.inetarum fit minima. Sic Satanas vos
tur Samuel, quum sub forma Sumtu tu Sauli apparebat, ab eoque pro Samuelahabcbatur. Ita etiam temporariasides vocaturydra, quia in niuitu vera sidei est milis o tam a temporariis, quam ab abu pro vera fide habG in Accedit Ravanellus supra ad Gen. I. a 6 citatus. Item Cham ierusa m. s. lib. 9. cap. 9. art. Is Ἀκ positum est squi Scripturas de reprobu illis, qui admixti sun elactis in externa fidei pro sessione, observare debemw, illos μωνυμ ως dici
Christianos, nimiram, quia externa aut omnia aut ferine Omnia eadem habent cum lentis, nec itas po sumus judicare, nisi ex in quae apparent. Quar τος πινε Θ , ἰλλ' i, --ειν si siolent nectari. ΙEt l. b i 3. cap. I. art. I 8.
ad Gal. s. respondet. Er justificari in vir Benedictis ustimanus non prore ipsa, si pio timcηejustitia accipitur. Nempe quia qua ridentur esse, P. oppessantur quasi qssent Par eius de Descensu Chidii ad inferor Lib. II.
p. 22. Καπιχθόνια ri mnquam insacris populariter acci Antur, prius qua in aquis sunt, quia vadi sinuntia si aqua bubisse Terra, eo quod e littore atque e ripa in aquam . escendi tir Spani cmitis Dub Euao elicori in Part.
j I p. as. Atqui Scriptura id ιμπλερε edisserit illi nempe Iim di fuisse
320쪽
Achabum. Sic Christia non venit Ocatum justos, aufert ab habeiste, Olmi Sabbathum, qui in νenit animam pertit eam, quι invenis, perdit. Sic Apost Ira se φρονα apprilat, commemorat τουωρ, FB aptentiam mundi uidi stelia decidunt de Calo. Innumera talia ubique obvia Lleia p. 3 3 ad O jectionein coriim ,'ii putabant, Stes laiai, quae apparuiti agis, suisse stellaria fixam, vel erraticam, desumtam ex notiunciquὸd constanter matur, sic refrendet;Nomenclationem Scriρtutiesve reis tribui κατῶ
turn, trua movebatur, instar astri cujusdam s. Ob opinionem magorum, quia illis videbatur fidus. Et revera nugis accedebat ad deris, quam ad corpo ris alius naturam. Sic Angelisape vocantur Viri Sic φωνοιδα, tua innianibus Christi, stellae apoc. I. i6. Sic illud, quod idebatur cecidi, e caelo, stella magna apoc. x M. Io, II. Si Luna lumi re magnum pra aliis in dei ibin Gen. I. I 6. Multi susti, sapientes sua, e aliorum opinione. E 3
s. πι --comprobet Dinis uisi' que illam=--- c. Item Critic sacra p. 67q. Scriptura non raro de rebin loquitur,nωρο- , in se revera,sed ex hominum de illis opinione rebententia. DCLXXVII. Digna quoque considi atu Responsiones Piscatoris,
uibus Vorstii Objectioncs,lionaogeneas objectionibus meorum adverarioruin, solvit. Sic autem Parte terita responsionis ad anticam duplicationein Vorstii, p. s. Carisiarisis calumniaris dum ex verbis meis, qua